Het HondenForum

Voordat we Tessa hadden, wisten we al dat we er ooit een 2e hond bij wilden. Mijn schoonouders hadden altijd al 2 honden en dat vond ik leuker dan de hond alleen die ik bij mijn ouders had. Uiteindelijk gaf de verhuizing en het trainen met Tessa, wat wij wilden maar zij niet leuk vindt, de doorslag. En ja, het is een hele goede keuze geweest. De interactie onderling was erg leuk, Tessa leefde helemaal op en werd een stuk rustiger, omdat ze én een speelmaatje had en de druk die wij onbewust op haar legden viel weg.

Het was eigenlijk alleen maar positief. De 3e hond erbij heeft wat meer nadelen

EDIT: Zoals hierboven ook al genoemd wordt, hebben wij wel heel erg mazzel dat het zo enorm klikt tussen de honden. Toen wij nog oppasten op de hond van schoonouders was het minder leuk, want dat klikte gewoon minder goed.

Lemuria schreef:

Izzie_Anneke schreef: Het is echt Izzie die me doet twijfelen. Ze lijkt in haar up ontzettend op haar gemak en ik vind het spannend dat evenwicht nu al te verstoren.

Ik snap helemaal wat je bedoelt. Met Juliony ging het goed, maar met een andere opvanger had ze echt 0,0 klik, dan is een 2e hond gewoon echt. Niet. Leuk. Alles kost dan gewoon móeite en de lol gaat er van af. Dat is niet leuk. Izzy kan ook nog wat jaloers worden dus het is belangrijk dat er 100% zeker een klik is.

Ik denk dat Izzie hier ook wat bezitterig kan gaan doen maar dat zal het grootste punt niet zijn.
Je begrijpt het wel precies. Ik ben zo ontzettend gek op mijn meiske dat ik super voorzichtig ben. Aan de andere kant is het dan ook weer juist haar welbehagen waarom een tweede nooit ver uit mijn gedachten is. Het lijkt me voor haar juist weer super om een metgezel te hebben, uiteraard mits de klik er is.

Heen en weer, heen en weer

veertje schreef:

Manuma schreef: Dus... PB voor een wandeling?

Dat heb ik haar ook al aangeraden

Haar heeft braaf een date gepland

Die klik met de hond die er al is, vind ik ook wel echt een voorwaarde. Ik moet er niet aan denken om meerdere honden te hebben die het helemaal niet goed met elkaar kunnen vinden.
Mila is best selectief en heeft mij ook een hele tijd voor zich alleen gehad. Het was voor haar altijd best even flink aanpassen als er een opvanger of nieuwe hond in huis kwam, maar als het een goede match was, vond ze het altijd binnen een paar dagen ook juist wel weer heel leuk. Ze is inmiddels wel echt gegroeid in die rol van het leven in een roedeltje (als moeder overste).
Ik denk dat Mila het nog steeds prima zou vinden als enige hond, maar ze vindt het inmiddels ook prima om de aandacht te delen. Het heeft z'n voor- en z'n nadelen, want altijd een speelmaatje tot je beschikking hebben en een huisgenootje om lekker tegenaan te liggen, is ook wel heel fijn

Izzie_Anneke schreef:

Lemuria schreef:

Izzie_Anneke schreef: Het is echt Izzie die me doet twijfelen. Ze lijkt in haar up ontzettend op haar gemak en ik vind het spannend dat evenwicht nu al te verstoren.

Ik snap helemaal wat je bedoelt. Met Juliony ging het goed, maar met een andere opvanger had ze echt 0,0 klik, dan is een 2e hond gewoon echt. Niet. Leuk. Alles kost dan gewoon móeite en de lol gaat er van af. Dat is niet leuk. Izzy kan ook nog wat jaloers worden dus het is belangrijk dat er 100% zeker een klik is.

Ik denk dat Izzie hier ook wat bezitterig kan gaan doen maar dat zal het grootste punt niet zijn.
Je begrijpt het wel precies. Ik ben zo ontzettend gek op mijn meiske dat ik super voorzichtig ben. Aan de andere kant is het dan ook weer juist haar welbehagen waarom een tweede nooit ver uit mijn gedachten is. Het lijkt me voor haar juist weer super om een metgezel te hebben, uiteraard mits de klik er is.

Heen en weer, heen en weer

Heel erg herkenbaar hoor!
Apple is ook ons 'alles'. Je bent toch bang dat er dingen veranderen in nadelige zin.
Leuk dat je een datum hebt geprikt.

Apple schreef: Heel erg herkenbaar hoor!
Apple is ook ons 'alles'. Je bent toch bang dat er dingen veranderen in nadelige zin.

Ja precies, stel nou dat Izzy gaat lopen moederen over de pup en denkt haar tegen de grote boze buitenwereld te moeten beschermen Aan de andere kant is haar fascinatie voor Bal sterker dan wat dan ook.

Lemuria schreef:

Apple schreef: Heel erg herkenbaar hoor!
Apple is ook ons 'alles'. Je bent toch bang dat er dingen veranderen in nadelige zin.

Ja precies, stel nou dat Izzy gaat lopen moederen over de pup en denkt haar tegen de grote boze buitenwereld te moeten beschermen Aan de andere kant is haar fascinatie voor Bal sterker dan wat dan ook.

Oh daar ben ik voor Apple dan weer niet bang voor.
Maar wel jaloezie, overprikkeld, minder luisteren, misschien niet meer willen spelen met ons (wat ze nu wel dagelijks doet)
Maar zo zal je met iedere hond specifieke twijfel punten hebben denk ik.

We zijn nou 4 handen/poten op 1 buik, dus voor het luisteren ben ik niet bang. Dat zie ik niet snel veranderen en anders heb ik het snel genoeg duidelijk gemaakt wat ik verwacht. Maar jaloezie zou wel best een ding kunnen zijn. Hysterisch lopen doen als ik met de andere hond 1-op-1 weg zou gaan bijvoorbeeld. Heel reëele kans. Aan de andere kant ben ik niet goed in gedwongen worden dus ook dat zou ik vrij snel moeten kunnen verduidelijken.

Jaloezie bestaat bij ons thuis niet eigenlijk. Ik denk ook dat als je een gezonde relatie hebt in de eigen, veilige omgeving je niet veel te maken zal krijgen met jaloezie van één hond. Maar dat denk ik. Als ik om en om met de honden wegga staan ze eerst wel even wat teleurgesteld te kijken maar ze krijgen allemaal hun aandacht en lange wandeling.

Manu is ook een hond die het prima in zijn eentje zou doen. Ik zie hem er ook van genieten als hij zijn eigen aandacht krijgt. Toch is hij gek op prinses Uma en ook Cody vindt hij ontzettend leuk. Hij ziet het als zijn taak de orde en rust te bewaren in ons huis dus als Uma loopt te bitchen om een bot dat bij Cody ligt komt Manu even tussen hen door lopen. Hij ziet het als zijn taak het balkon te inspecteren voordat er iemand op mag en aan de andere kant is hij het grootste doetje dat bijna letterlijk het kaas van zijn brood laat eten.
Ik ben laatst een hele dag met Manu alleen weggeweest en dan is het een veel minder serieuze hond en ook een stuk minder zeker van zichzelf. Zijn rol als grote reu in onze roedel belast hem misschien maar het is ook wel echt zijn ding geworden en hij lijkt zich er fijn bij te voelen. Die rol ligt hem ook zo goed, hij kan het heel netjes en het is een wijze hond.

Ik vind het bekijken van hun roedelgedrag zo enorm mooi, ik kan er echt intens van genieten

Overigens speelt Manu vrijwel nooit meer met ons sinds ik Uma heb. Ze spelen samen.
Als er jaloezie is of ze raken overprikkeld vind ik het geen leuke match. Je merkt het echt snel genoeg. Ik heb twee keer geluk gehad want Uma werd direct geaccepteerd en Cody zelfs nóg beter. Maar zodra Blanche hier binnen kwam zag ik al dat ze niet zou blijven. Dat is het fijne aan opvangers, je kunt het even proberen.
Jullie kennen jullie hond nu zo goed dat je echt wel op je gevoel af kan gaan en als het goed is heb je er gauw zat een gevoel bij zodra je de honden samen ziet.

Izzy vindt het helemaal het einde om met voor haar bekende honden te rennen en samen met d'r bal te spelen, daar geniet ze op een heel andere manier van dan wanneer we 1-op-1 lopen. Dan is ze namelijk veel kalmer, loopt wat meer met me op, snuffelt wat rond en komt af en toe kijken of ik d'r bal kan gooien.

Waarom 2 honden? Tja ik heb 2 werkende armen dus waarom niet? Ondanks ik 1 kuttekop heb zijn 2 honden gewoon leuker dan 1. Alleen al omdat Jigzy anders gewoon helemaal geen contact zou hebben met soortgenoten.
Kiyoshi is een hondenhond dus die zou ik ook niet als enige hond willen hebben. Mocht hij eerder omvallen dan heb ik wel gewoon alleen Jigzy tot haar eind.

Lemuria schreef:Izzy vindt het helemaal het einde om met voor haar bekende honden te rennen en samen met d'r bal te spelen, daar geniet ze op een heel andere manier van dan wanneer we 1-op-1 lopen. Dan is ze namelijk veel kalmer, loopt wat meer met me op, snuffelt wat rond en komt af en toe kijken of ik d'r bal kan gooien.

Maar een bekende hond is niet hetzelfde als de hond waarmee ze samen wonen. Voor die van mij is het zelfs een wereld van verschil.

Manuma schreef:Jaloezie bestaat bij ons thuis niet eigenlijk. Ik denk ook dat als je een gezonde relatie hebt in de eigen, veilige omgeving je niet veel te maken zal krijgen met jaloezie van één hond. Maar dat denk ik. Als ik om en om met de honden wegga staan ze eerst wel even wat teleurgesteld te kijken maar ze krijgen allemaal hun aandacht en lange wandeling.

Manu is ook een hond die het prima in zijn eentje zou doen. Ik zie hem er ook van genieten als hij zijn eigen aandacht krijgt. Toch is hij gek op prinses Uma en ook Cody vindt hij ontzettend leuk. Hij ziet het als zijn taak de orde en rust te bewaren in ons huis dus als Uma loopt te bitchen om een bot dat bij Cody ligt komt Manu even tussen hen door lopen. Hij ziet het als zijn taak het balkon te inspecteren voordat er iemand op mag en aan de andere kant is hij het grootste doetje dat bijna letterlijk het kaas van zijn brood laat eten.
Ik ben laatst een hele dag met Manu alleen weggeweest en dan is het een veel minder serieuze hond en ook een stuk minder zeker van zichzelf. Zijn rol als grote reu in onze roedel belast hem misschien maar het is ook wel echt zijn ding geworden en hij lijkt zich er fijn bij te voelen. Die rol ligt hem ook zo goed, hij kan het heel netjes en het is een wijze hond.

Ik vind het bekijken van hun roedelgedrag zo enorm mooi, ik kan er echt intens van genieten

Overigens speelt Manu vrijwel nooit meer met ons sinds ik Uma heb. Ze spelen samen.
Als er jaloezie is of ze raken overprikkeld vind ik het geen leuke match. Je merkt het echt snel genoeg. Ik heb twee keer geluk gehad want Uma werd direct geaccepteerd en Cody zelfs nóg beter. Maar zodra Blanche hier binnen kwam zag ik al dat ze niet zou blijven. Dat is het fijne aan opvangers, je kunt het even proberen.
Jullie kennen jullie hond nu zo goed dat je echt wel op je gevoel af kan gaan en als het goed is heb je er gauw zat een gevoel bij zodra je de honden samen ziet.

Leuk om te lezen!

Wij hebben Ben weer voor een week of drie te logeren. Je merkt dat hij en Apple elkaar zo goed kennen dat er geen grom nodig is. Alles is gewoon direct duidelijk. En een lol dat ze samen hebben.
Maar omdat Ben zelf niet zo makkelijk is qua loslopen en met andere honden/dieren buiten ervaar ik het toch wel als extra 'gedoe'.
Dat is natuurlijk al anders als je een tweede hond erbij hebt die vergelijkbaar is met Apple (dus makkelijk los kan lopen, sociaal is etc) het is eigenlijk vooral Ben die ik als extra gedoe ervaar als ik er zo over nadenk, al is het verder ook echt een lieverd.
Ik heb wel ontzettend veel plezier om te zien hoeveel lol ze kunnen hebben.

We twijfelen al wel langer over een tweede hond, maar ik heb zo ergens het idee dat het niet lang meer zal duren voordat er hier een tweede bij loopt

Als tweede hond Paco gaat mij inderdaad extra energie kosten. Hij speelt te lomp voor Elco, is niet altijd vriendelijk naar andere honden, luistert niet erg betrouwbaar. En dus kost het mij meer moeite om Paco erbij te hebben.
Maar we hebben hier ook wel een Markiesje-teef te logeren gehad. Eerste dagen even opletten dat niet de één alles claimt en het duidelijk is dat elk z'n eigen eten heeft en er dus geen reden is om te grommen rond het eten, maar daarna was het gewoon heel ontspannen: ze speelden leuk samen, luisteren beide goed, zoeken geen ruzie en lokken dat ook niet uit bij andere honden. Dan is het vooral leuk en kost het weinig energie om er een tweede hond bij te hebben

Manuma schreef:

Lemuria schreef:Izzy vindt het helemaal het einde om met voor haar bekende honden te rennen en samen met d'r bal te spelen, daar geniet ze op een heel andere manier van dan wanneer we 1-op-1 lopen. Dan is ze namelijk veel kalmer, loopt wat meer met me op, snuffelt wat rond en komt af en toe kijken of ik d'r bal kan gooien.

Maar een bekende hond is niet hetzelfde als de hond waarmee ze samen wonen. Voor die van mij is het zelfs een wereld van verschil.

Oh. Nou dan hoef ik geen 2e hond

Apple schreef:

Izzie_Anneke schreef:

Lemuria schreef:

Izzie_Anneke schreef: Het is echt Izzie die me doet twijfelen. Ze lijkt in haar up ontzettend op haar gemak en ik vind het spannend dat evenwicht nu al te verstoren.

Ik snap helemaal wat je bedoelt. Met Juliony ging het goed, maar met een andere opvanger had ze echt 0,0 klik, dan is een 2e hond gewoon echt. Niet. Leuk. Alles kost dan gewoon móeite en de lol gaat er van af. Dat is niet leuk. Izzy kan ook nog wat jaloers worden dus het is belangrijk dat er 100% zeker een klik is.

Ik denk dat Izzie hier ook wat bezitterig kan gaan doen maar dat zal het grootste punt niet zijn.
Je begrijpt het wel precies. Ik ben zo ontzettend gek op mijn meiske dat ik super voorzichtig ben. Aan de andere kant is het dan ook weer juist haar welbehagen waarom een tweede nooit ver uit mijn gedachten is. Het lijkt me voor haar juist weer super om een metgezel te hebben, uiteraard mits de klik er is.

Heen en weer, heen en weer

Heel erg herkenbaar hoor!
Apple is ook ons 'alles'. Je bent toch bang dat er dingen veranderen in nadelige zin.
Leuk dat je een datum hebt geprikt.

Vergelijk het maar met kinderen krijgen. Je eerste is ook je alles en kost zoveel tijd dat je denkt dat je het met een tweede erbij niet redt. En dan is die tweede er, en dan houd je er net zoveel van als van de eerste. Je hebt het inderdaad nog drukker, maar je zou ze nooit meer kwijt willen. En die eerst is weleens jaloers, want de aandacht moet gedeeld worden. En die klik is er ook niet altijd tussen die twee kinderen, maar opgroeien in een gezin met meerdere kinderen broertjes of zusjes kan wel goed zijn voor de sociale ontwikkeling.

We hebben toen de keuze gemaakt om Frencey te kopen omdat Josh echt stik ongelukkig was in zijn eentje.
Hij fleurde na haar komst helemaal op en ze waren echt een echtpaartje.
Voor ons maakte de stap van 1 naar 2 honden niet uit.

Wij hebben nu bijna 1 jaar geleden de keuze gemaakt dat er een tweede hond mag komen en ons op de wachtlijst laten zetten.
Eigenlijk zouden we het al veel rapper gedaan hebben, maar aangezien onze Mikai niet een van de makkelijkste was, was dat niet mogelijk, alle tijd ging naar hem.
Nu is ons mannetje eindelijk stabiel genoeg voor een tweede
Waarom ? omdat ik graag verder wil gaan in agility. Ik wou graag een hond die agility even graag als ik doe en omdat 2 honden ook gwn heel leuk is
Hoe het is met 2 honden kan ik nog niet zeggen, ons pupje moet nog geboren worden

Izzie_Anneke schreef:

veertje schreef:

Manuma schreef: Dus... PB voor een wandeling?

Dat heb ik haar ook al aangeraden

Haar heeft braaf een date gepland

Shibby schreef:Het feit dat Shib ouder wordt, maar nog niet té oud is voor een hond erbij.

De situatie nu is niet helemaal ideaal; nog een jaar studie, 32 uur in de week stage, alleenstaand, maar zou ik nog een jaar wachten dan is Shib waarschijnlijk wel te oud. Ik heb dus een goed gesprek gehad met mijn ouders in verband met oppas tijdens de uren dat ik stage loop (ben dan 10 uur van huis weg) en toen zij akkoord gaven mits het een kleiner en relatief probleemloos hondje zou zijn, kwam ik Malou tegen. En nu komt ze over een paar weken al.
Ik wil al jáááren een tweede hond erbij, maar telkens zag ik teveel beren op de weg. Nu heb ik zoiets van het is nu of nooit en beren zijn er altijd wel.

Ooooohhh.... wie en wat is een Malou

Ik wilde altijd wel graag een tweede hond, maar dacht eigenlijk dat dat bij Akira nooit goed zou gaan.
Akira is een hele dominante teef en gaat niet al te best om met soortgenoten....
Vorig jaar via een collega toch besloten een hondje van haar stichting op te vangen en zie hier.....de derde opvanger is een blijvertje geworden.
Lemmi is een reutje, die 6 maanden oud was toen hij bij ons kwam. Hij kende niks, maar de hondentaal sprak hij vlekkeloos.
Hij heeft Akira helemaal om z'n pootje weten te winden en ik geniet iedere dag van het samenspel van die twee.
Akira is nu 10 en nu zeg ik.... had ik veel eerder moeten doen!

Apple schreef:

Manuma schreef:Jaloezie bestaat bij ons thuis niet eigenlijk. Ik denk ook dat als je een gezonde relatie hebt in de eigen, veilige omgeving je niet veel te maken zal krijgen met jaloezie van één hond. Maar dat denk ik. Als ik om en om met de honden wegga staan ze eerst wel even wat teleurgesteld te kijken maar ze krijgen allemaal hun aandacht en lange wandeling.

Manu is ook een hond die het prima in zijn eentje zou doen. Ik zie hem er ook van genieten als hij zijn eigen aandacht krijgt. Toch is hij gek op prinses Uma en ook Cody vindt hij ontzettend leuk. Hij ziet het als zijn taak de orde en rust te bewaren in ons huis dus als Uma loopt te bitchen om een bot dat bij Cody ligt komt Manu even tussen hen door lopen. Hij ziet het als zijn taak het balkon te inspecteren voordat er iemand op mag en aan de andere kant is hij het grootste doetje dat bijna letterlijk het kaas van zijn brood laat eten.
Ik ben laatst een hele dag met Manu alleen weggeweest en dan is het een veel minder serieuze hond en ook een stuk minder zeker van zichzelf. Zijn rol als grote reu in onze roedel belast hem misschien maar het is ook wel echt zijn ding geworden en hij lijkt zich er fijn bij te voelen. Die rol ligt hem ook zo goed, hij kan het heel netjes en het is een wijze hond.

Ik vind het bekijken van hun roedelgedrag zo enorm mooi, ik kan er echt intens van genieten

Overigens speelt Manu vrijwel nooit meer met ons sinds ik Uma heb. Ze spelen samen.
Als er jaloezie is of ze raken overprikkeld vind ik het geen leuke match. Je merkt het echt snel genoeg. Ik heb twee keer geluk gehad want Uma werd direct geaccepteerd en Cody zelfs nóg beter. Maar zodra Blanche hier binnen kwam zag ik al dat ze niet zou blijven. Dat is het fijne aan opvangers, je kunt het even proberen.
Jullie kennen jullie hond nu zo goed dat je echt wel op je gevoel af kan gaan en als het goed is heb je er gauw zat een gevoel bij zodra je de honden samen ziet.

Leuk om te lezen!

Wij hebben Ben weer voor een week of drie te logeren. Je merkt dat hij en Apple elkaar zo goed kennen dat er geen grom nodig is. Alles is gewoon direct duidelijk. En een lol dat ze samen hebben.
Maar omdat Ben zelf niet zo makkelijk is qua loslopen en met andere honden/dieren buiten ervaar ik het toch wel als extra 'gedoe'.
Dat is natuurlijk al anders als je een tweede hond erbij hebt die vergelijkbaar is met Apple (dus makkelijk los kan lopen, sociaal is etc) het is eigenlijk vooral Ben die ik als extra gedoe ervaar als ik er zo over nadenk, al is het verder ook echt een lieverd.
Ik heb wel ontzettend veel plezier om te zien hoeveel lol ze kunnen hebben.

We twijfelen al wel langer over een tweede hond, maar ik heb zo ergens het idee dat het niet lang meer zal duren voordat er hier een tweede bij loopt

Misschien een hondje opvangen en kijken hoe het bevalt? Dan kunnen we van te voren kijken wat voor soort hond het beste zou passen..

Laat maar horen

Toen ik aan een tweede hond begon (nu precies een jaar geleden) had ik heel veel tijd voor een tweede hond en heel veel zin om me meer met mijn hond(en) bezig te houden.
Nu zit ik in een hele andere levenssituatie en zou ik niet snel gekozen hebben voor een tweede hond. Ik vind het heerlijk dat ze er zijn, maar ik word momenteel ook in beslag genomen door heel veel andere leuke dingen waardoor ik de keuze niet zou hebben gemaakt.

Voor mij doet het er niet toe. Ik neem de beslissingen in het heden en accepteer dat het in de toekomst me kan beperken in andere keuzes of mogelijkheden.

*Anita* schreef:

Leonie. schreef:

*Anita* schreef: Heb geen haast maar wil een super leuke combi. Voor mij een spelt in de hooiberg zoeken.
Denk dat ik deze nu gevonden heb en nu maar duimen dat er mooie pupjes geboren gaan worden

Wat wordt het? Of heb je dat al ergens neergetypt?

Een border collie uit werklijnen.

Wil je de fokker noemen of nog niet?
Wij zijn ook aan het kijken naar een pup uit werklijnen.
Ik heb tijd genoeg, mag ook nog jaren duren.

Wij lopen veel met zijn 2en en zonder hond in de hand is dat maar saai. Dus nu heeft ieder een hond in zijn hand