Het HondenForum

Ik loop ook nooit alleen.. Durf t niet zo goed met die kleintjes nadat Sally aangevallen is. Misschien straks met de nieuwe pup wel.

Nanna schreef:

Ytje schreef: Ga je als vrouw gewoon overal alleen de bossen in? Je weet natuurlijk nooit wat er rondloopt.

Dat weet je in een woonwijk ook niet hoor
Ik loop eeuwig en altijd alleen door de bossen en maak me nog geen seconde druk. Stel je voor dat ik altijd een mannelijke begeleider bij me zou moeten hebben die vermeende aanranders van me af slaat
Als je zo denkt heb je toch geen leven?
Ik heb een dikke vetleren riem en als het nodig is kan ik daar mee enorm van me afslaan.

Maar in een woonwijk zijn toch huizen in de buurt. In een bos ben je echt alleen. Ik voelde me met Sterre ook in het bos wat prettiger op de fiets dan lopend als ik alleen was. Maar ik deed het wel want het was ook heerlijk natuurlijk.

Ja maar je hebt tig zijpaden in bossen dus als je iets niet vertrouwt kun je een ander pad inslaan En op de heide kun je wijd en zijd om je heen kijken wat er gebeurt. Ik ben me maar 1x de tandjes geschrokken, toen kwam er in de schemer opeens een magere man achter me aangerend, met een grote cowboyhoed, een zonnebril op en een doek voor z'n mond

Zal wel een zonne-allergie hebben, maar toch. Een "Niet schrikken!" had ik wel wat gevonden. Het was net of cowboy-Magere Hein me op de hielen zat.

Ik loop graag alleen en zoek ook de tijden erop uit. Mijn moeder vind dat wel eng en verteld mij dat ook regelmatig.

Ik vind het zelf echt super lekker genieten van de rust en je hondjes.

De enige engerd die ik tegen ben gekomen was s nachts midden in een woonwijk bij het winkelcentrumpje..
Maar toe hij Xavi zag staan bevroor hij.
"Bijt hij ook?". En dan niet nee gaan zeggen natuurlijk.
Die was, nadat ik het aanbod van wiet en bier had afgeslagen, snel weer weg.

Ik loop hier s avonds ook alleen in het buitengebied of op industrieterreinen. Ik maak me niet zo druk maargoed, ik heb natuurlijk een heule enge pitbull.

Nou, er zijn hier in de regio best wel wat natuurgebieden waar mannen op zoek zijn naar hun avontuurtjes. En die kom je dan ook letterlijk in de bosjes tegen. Echt fijn is dat nou niet, zeker als je een hond hebt die absoluut niet waaks is

Apple schreef:Nou, er zijn hier in de regio best wel wat natuurgebieden waar mannen op zoek zijn naar hun avontuurtjes. En die kom je dan ook letterlijk in de bosjes tegen. Echt fijn is dat nou niet, zeker als je een hond hebt die absoluut niet waaks is

Bij Leeuwarden ook, maar die mannen zijn dan specifiek op zoek naar andere mannen.

Kruimel53 schreef:

Cleva schreef:

Ytje schreef: Ga je als vrouw gewoon overal alleen de bossen in?

Jezus christus.

Ja, met de Here loop je nooit alleen

Ik loop nu een jaar of 45 allenig door bos, hei en veld, en ben in al die tijd twee keer een engerd tegengekomen. De eerste keer was ik vergezeld van drie grote heddurs, geen last gehad. De tweede keer was een halve zool die ging staan schreeuwen. Kun je midden in het dorp ook tegenkomen.

Als ik een enge vent was ging ik ook niet ergens op de grote stille heide dan wel in het donkerebomenbos op zoek naar interessante dames.

Dat dus inderdaad

Ik ben de Drentse bossen weleens door geweest rond 22.00-23.00 toen er een geur spoor getrokken werd voor een vermiste hond.
Elke zoveel kilometer even de auto uit, nieuwe rommel in de handdoek achter de trekhaak en weer rijden , en voor het gemak ook nog even wat bomen behangen.
Mijn moeder en vriend vonden het helemaal nikssssss ..
Die laatste vooral vanwege het feit dat ik gewoon geen fuck zie in het donker

Verder zoek ik JUIST naar stukjes bos waar het mooi rustig is.
En vet onderstreept is dus eigenlijk het eerste wat ik roep als mensen me vragen "durffff jij dat ? Het bos in tegen schemer, helemaal in de middle of niks ?"
Je moet er maar zin in hebben om ergens in de struiken te gaan liggen wachten
En MOCHT zulks dat dan toch gaan doen dan denk ik dat we interessante krantenkoppen krijgen de andere dag

*tweety* schreef:Ik loop graag alleen door natuurgebieden. Ben eigenlijk ook nooit bang geweest.
Tot een jaar of 2 terug. Ik had mijn auto bij de Ermelose heide geparkeerd en ging via een hekje het gebied in.
Eerst lopen om een stukje bos voor je de heide opgaat.
Ik zag op een bepaald moment een kerel die zette zijn fiets achter een boom en ik vond het al een wat raar type.
Toch liep ik gewoon met Yvar verder en ik zag dat die kerel zich wat verdekt opstelde en toen begon ik hem toch te knijpen, ik kreeg een bepaald gevoel over me van ik moet hier weg.
Ik ben dan ook heel snel weggegaan en zei tegen Yvar dat hij snel mee moest lopen want verdedigen zal hij me niet.
Sindsdien ben ik wel wat banger geworden om alleen op een heide te lopen. Ik ga wel, maar wel op een plek waar zich meer mensen bevinden.

Ik loop zeer regelmatig alleen met de honden op de hei daar, en in de omliggende bossen. Heb me daar nooit onveilig gevoeld en vermijd juist het liefst de drukkerevplekken zoals bij de schaapskooi. Nu heb ik ook wel 1 waakhond bij me, dat scheelt wel.

Dagelijks alleen in t donker zowel industrieterrein als bos. Maar heb natuurlijk wel levensgevaarlijke enge heddurs

Ik sta daar eigenlijk nooit bij stil gelukkig. Heb altijd mijn telefoon mee en verder maak ik me nergens druk om. Hier kom ik eigenlijk nooit vreemde figuren tegen in het bos en gelukkig ben ik zelf ook niet bang aangelegd.
Gelukkig heb ik een zeer waakse en beschermende hond, dus ik voel me nooit onveilig.

Cleva schreef:Waar ik wel soms over nadenk is het scenario waarbij ik een poot breek en dan echt niet meer over de telefoon kan uitleggen waaro of dat ik leg.
Zeker omdat ik graag ook plekjes opzoek waar echt maanden of zelfs jaren niemand meer komt.
Moet je weer helemaal twee dagen met je gebroken latten door de modder tijgeren om bij het pad te komen.
Nou ja, hebben we dat ook weer een keer gedaan.

Niet dat dat me weerhoudt, trouwens.

Ik verwacht dan wel een wederdienst van Izzy. Ik heb haar met een gebroken poot uit het bos gesleurd, dan mag ze het terugdoen

Cleva schreef:
"Met mij! Ik heb weer wat!"
"Hoesau?"
"Ik leg met een open dijfractuur in de bramen en het gaat dalijk sneeuwen.""
"Jesis. Moet ik komen?"
"Ja. Maar ik weet niet waar ik ben."
"Denk terug. Waar staat je auto? "
"Daar waar ze altijd matrassen dumpen. Ik ben het bos ingelopen en toen ben ik het tweede of het derde pad rechts gegaan. En toen de derde of de vierde links."
"Goed zo. He, maar ik zat net de spruiten te schillen. Ik hoor woensdag wel hoe het is afgelopen."
"Joe."
"Joe.

Hoé verzin jij dit soort dialogen toch Zit je hele dagen zulke gesprekken te bedenken?

Heavy schreef:Waar ik trouwens wel eens aan denk is wat ik zou moeten doen als mijn hond dood neerval
Ze zijn te zwaar om te tillen en ze achterlaten zou ik ook niet willen.

Nou...met een beetje mazzel kickt je adrenaline in en sjouw je 'm zo probleemloos mee

Hylos schreef:

Apple schreef:Nou, er zijn hier in de regio best wel wat natuurgebieden waar mannen op zoek zijn naar hun avontuurtjes. En die kom je dan ook letterlijk in de bosjes tegen. Echt fijn is dat nou niet, zeker als je een hond hebt die absoluut niet waaks is

Bij Leeuwarden ook, maar die mannen zijn dan specifiek op zoek naar andere mannen.

Ik ben in de Groene ster een keer een bosrukker tegen gekomen Ik zat aan het water met de honden rondscharrelend een boekje te lezen. En toen ging hij op een afstandje maar duidelijk in zicht zichzelf staan aftrekken. Ik heb het vanboven mn blaadje eerst eens verbijsterd staan toekijken. En Mayke had mijn focus door, die vind alles wat vreemd doet vreemd En dan moet ze even polshoogte nemen. Dus met een subtiele aanmoediging van mij stormde ze op die vent af

Ik heb nog nooit iemand zo snel sn snikkel weer in zn broek zien proppen

Heavy schreef:Waar ik trouwens wel eens aan denk is wat ik zou moeten doen als mijn hond dood neer zou vallen
Ze zijn te zwaar om te tillen en ze achterlaten zou ik ook niet willen.

Denk ik ook regelmatig aan. Al in het mobielloze tijdperk, maar ook nu als ik in een flodderjurkje zonder zakken (en dus ook zonder telefoon) in het bos loop. Maar goed. Komt er dan niemand voorbij, dan blijf ik wel gewoon bij de hond in de hoop dat het thuisfront me ooit gaat missen. En gaat bedenken waar ik ging wandelen.

Cleva schreef:
"Met mij! Ik heb weer wat!"
"Hoesau?"
"Ik leg met een open dijfractuur in de bramen en het gaat dalijk sneeuwen.""
"Jesis. Moet ik komen?"
"Ja. Maar ik weet niet waar ik ben."
"Denk terug. Waar staat je auto? "
"Daar waar ze altijd matrassen dumpen. Ik ben het bos ingelopen en toen ben ik het tweede of het derde pad rechts gegaan. En toen de derde of de vierde links."
"Goed zo. He, maar ik zat net de spruiten te schillen. Ik hoor woensdag wel hoe het is afgelopen."
"Joe."
"Joe.

Mijn telefoon heeft zoek mijn iphone en in zo'n geval app ik wel iemand met mn inloggegevens of ze even willen kijken waar ik lig

Cleva schreef:Ik zal wel weer net geen bereik hebben.
Heb je hier in het bos trouwens sowieso niet.

Die pech zal jij hebben idd

Ik loop alleen in het bos en dan het liefst in bossen waar ik niemand tegenkom.
Ik zeg thuis wel in welk bos ik rondhang. Mocht ik niet terugkomen dan kunnen ze me daar zoeken.

Ja hoor ik loop bijna altijd alleen door de duinen waar je soms niemand tegen komt, heerlijk! Alleen in het donker kan ik helaas niet lopen, Noah is een jager.
Zelfs ten tijde van de rennende rukker heb ik er gelopen Ondanks dat ik in zijn werkgebied woon, ben ik hem nooit tegen gekomen. Blijkbaar schrikt Noah toch af (of ik paste niet in zijn doelgroep)

Zelfs mijn dochter van 16 gaat alleen met haar hond naar het bos, wel telefoon bij zich en een hond die haar mannetje staat.

Ik kan mij wel voorstellen dat het anders loopt met Ayleen van 26 kilo dan Joy met een paar kilo. Maar ik denk dat je minder veilig op zaterdagavond door Zwolle heen loopt dan in het bos.
En je kan altijd nog je autosleutels tussen je vingers doen en iemand daar mee rammen.

Ik voel me gewoon nooit onveilig. Kan best naief zijn maar daar kan ik prima mee leven.
Vraag me ook zeer af of ik op Izzie zou kunnen rekenen in geval van dreiging maar wie weet verrast ze me.

Paisley schreef:

Hylos schreef:

Apple schreef:Nou, er zijn hier in de regio best wel wat natuurgebieden waar mannen op zoek zijn naar hun avontuurtjes. En die kom je dan ook letterlijk in de bosjes tegen. Echt fijn is dat nou niet, zeker als je een hond hebt die absoluut niet waaks is

Bij Leeuwarden ook, maar die mannen zijn dan specifiek op zoek naar andere mannen.

Ik ben in de Groene ster een keer een bosrukker tegen gekomen Ik zat aan het water met de honden rondscharrelend een boekje te lezen. En toen ging hij op een afstandje maar duidelijk in zicht zichzelf staan aftrekken. Ik heb het vanboven mn blaadje eerst eens verbijsterd staan toekijken. En Mayke had mijn focus door, die vind alles wat vreemd doet vreemd En dan moet ze even polshoogte nemen. Dus met een subtiele aanmoediging van mij stormde ze op die vent af

Ik heb nog nooit iemand zo snel sn snikkel weer in zn broek zien proppen

hahaha!
Die van mij zouden ook gelijk gaan kijken

Haha wat een leuke reacties zitten er tussen. Inmiddels 2x naar het bos geweest! En vandaag mezelf bewezen dat ik rustig bleef. Op heel erg afgelegen stukje hoor ik opeens iemand achter me zijn keel schrapen. Loopt er een wat oudere man zonder hond op meter of 10 achter me. Ik ben met Joy langs de kant van het bospad gaan staan en gewacht. Hij was vriendelijk en liep gewoon door. Misschien de boswachter wel. Ik kneep hem wel even toen ik merkte dat hij achter me liep. Hij schraapte zijn keel natuurlijk omdat hij anders dacht dat ik misschien zou schrikken want hij liep stevig door. Al met al een goede afloop. Het is inderdaad heerlijk. Zo stil en rustig.. en dan dat prachtige zonnetje!

En inmiddels een nieuwe profielfoto dat werd tijd.

Ytje schreef: Al met al een goede afloop.

Nou meid dat heb je ook weer overleefd

Leuke profielfoto! Die schnauzers hebben altijd van die lekkere bekkies

Nou, het kan echt wel even een opschrikker zijn als er iemand opeens inhaalt, terwijl je zwaar aan het dagdromen bent Alleen denk ik daar na 5 seconde geen moment meer aan terug.

Nanna schreef:

Ytje schreef: Loopt er een wat oudere man zonder hond op meter of 10 achter me. Ik ben met Joy langs de kant van het bospad gaan staan en gewacht. Hij was vriendelijk en liep gewoon door. Misschien de boswachter wel. Ik kneep hem wel even toen ik merkte dat hij achter me liep.Al met al een goede afloop.

Ben jij altijd zo bang als er een vent achter je loopt? Volgens mij moet jij geen léven hebben bij zoveel achterdocht jegens de mannelijke kunne....

Haha nou ik ben wel wat voorzichtig ja misschien meer als anderen hier maar dat zal wel slijten met de tijd. Kijk niet steeds achter me ofzo hoor hihi. Maar om met de 2e keer lopen een wat ruige man te zien die met rap tempo op me in aan het lopen is.

Lemuria schreef:Nou, het kan echt wel even een opschrikker zijn als er iemand opeens inhaalt, terwijl je zwaar aan het dagdromen bent Alleen denk ik daar na 5 seconde geen moment meer aan terug.

Ja wandelaars hebben geen 'fietsbel' voor alles een eerste keer. Achteraf was het wel handig dat hij me ingehaald had. Ik keek hem na en hij liep naar een klein pad wat recht over de heide ging wat ik zelf denk ik niet had gevonden. Heerlijk in de volle zon. Jum!

Ziet er mooi uit! Nu die hond nog los en dan heb je tenminste een reden om bang te zijn voor boswachters!