Het HondenForum

Nou als je niks weet en je krijgt advies van mensen die wel jarenlang honden hebben is het niet gek dat je juist gaat twijfelen, Rianne. Als een arts tegen jou zegt wat het beste is ga je toch ook er van uit dat hij het waarschijnlijk beter weet dan jij.

Je moet toch ergens beginnen, gelukkig heb je dan mensen op het forum/fokster etc. die tips geven en zeggen dat het allemaal wel goed komt. Heb ik veel aan gehad.

renee-uk schreef:ik vind het zo jammer dat zo veel mensen, doordat ze zo gestresst bezig zijn, helemaal geen tijd meer overhouden om te genieten van hun pup of hun nieuwe hond.
gemiste kansen zijn dat

Ja vind ik zelf ook, je mist zoveel als je alleen maar loopt te denken, geniet er gewoon lekker van

Ik denk nog steeds dat de grootste angst is dat je je hond verpest en met problemen komt te zitten waar je jaaaaren mee bezig bent om die eruit te trainen. Daarom ook al die schema's en die boekjes en het "moet" zo, niet omdat het zo moet, maar omdat "oh jee, anders gaat het hélémáál mis. Ik heb ook best een paar topics gestart, waar ik nu om grinnik... waar ik me toch in hemelsnaam allemaal wel niet druk om heb gemaakt. Wat overigens geen garantie is voor een volgende pup in een verre toekomst, ik fok mezelf nu eenmaal graag op in mijn hoofd.

Ik denk dat mijn grootste les van de afgelopen maanden is, dat je je pup niet zo snel kunt verpesten. Als je er tijd, liefde en energie in steekt, dan komt het vanzelf wel goed. En er zullen vast gedragingen tussen zitten die je voor had kunnen zijn, maar dan was er wel weer iets anders geweest wat je daardoor tijdelijk uit het oog verloor, die los je later dan wel weer op. Het kan niet perfect, het hoeft niet perfect, het loopt wel los....

Overigens kan ik niet zoveel met het "geniet er gewoon van", sommige mensen zitten zo nu eenmaal niet in elkaar. Ik niet in ieder geval. Ik heb er zeker van genoten, maar het "gewoon" los laten, is gewoon niet iets dat in mijn systeem zit.

Ik snap de onzekerheid wel een beetje.
Het is al jaren zo dat men vrij strakke adviezen geeft over het houden van pups. Fokkers, DA 's, trainers, omgeving etc.
Men is als het anders gaat toch even onzeker, en dan is het fijn als je je vragen hier kwijt kan.
Soms heb je gewoon net even een hondje die niet lijkt op eerdere honden of gedrag waar je even handvatten bij nodig hebt.
Ik snap anderzijds dit topic ook wel, want soms komt dat ook wel over alsof men heel veel verwacht van een pup.
Ergens heb ik trouwens wel het idee dat een tweede pup bij volwassen honden ook wel anders is. Ook die voeden een hond feitelijk op. Daarnaast heb je dan al een ritme met je volwassen hond om aan vast te houden.

Het maakt ook heel veel uit of je nog geen hond hebt en ineens een pup in huis hebt of dat je al een aantal honden hebt waarbij de pup eigenlijk al vrij snel mee draait in het ritme. We hebben nu zowel onze eigen Shira van ruim 4 maanden als regelmatig haar zusje Nola die even oud is in huis en het gaat gewoon super door de andere honden. terwijl we ook Laila er bij hebben, hun moeder en we best natuurlijk een beetje een weg moeten zien te vinden met zoveel nieuwe honden. maar het loopt gewoon goed. Het enige waar ik me druk om maak zijn de cursussen straks in januari haha.

Terwijl ik met eerste pup Beer echt wel heel gestressed ben geweest. Maar ik moet zeggen dat ik me totaal niet druk maak over wat iemand anders vindt, wel de goede adviezen er voor mij uit pik, me niet druk maak over zindelijkheid want dat worden ze uiteindelijk allemaal. Geen stressgedoe met benchtrainingen. Alles gaat relaxed want je hoeft geen bank, bed of mandtraining te doen, dat vinden ze vanzelf al heerlijk. Lekker ontspannen pupjes op die manier.

Ze eten allemaal Duck en zal me een zorg zijn wat iemand daar van vindt want ze doen het er heel goed op. Ze lopen al langer los dan mag, ik ga niet strikt die 5 minuten per maand regeltjes aanhouden. Als ze moe zijn, zijn ze moe. Oververmoeid zijn ze nog niet geweest, en hysterisch over trappenlopen doe ik ook niet. Ze mogen best een keer de trap op en af. Niet te vaak. Maar er is niks mis mee dat ze het al kunnen zodat ik straks geen hond van 30 kg de trap op hoef te dragen.

Al m'n honden heb ik zo opgevoed en uiteindelijk tot nu toe 5 oude honden gehad van allemaal 13 en 14 die behalve wat ouderdomskwalen gezond zijn. Niet dat dat een garantie is natuurlijk als je het zo doet want ze kunnen altijd ziek worden, maar het kan ook geen kwaad op deze manier blijkbaar.

Laura84 schreef:Ik merk het heel sterk in de groepen die ik les geef, de pups.
Nieuwe taak die erin gegroeid is, is de mensen aan hun verstand te peuteren dat het allemaal wel goed komt, dat het baby's zijn in een hele nieuwe wereld en dat ze allemaal op hun eigen tempo leren maar vooral dat ze er van "moeten" genieten want voor je het weet zijn ze volwassen.
Het komt allemaal zoals het komt en het gaat zoals het gaat.

Dat doe je goed

_Leonie schreef:Nou als je niks weet en je krijgt advies van mensen die wel jarenlang honden hebben is het niet gek dat je juist gaat twijfelen, Rianne. Als een arts tegen jou zegt wat het beste is ga je toch ook er van uit dat hij het waarschijnlijk beter weet dan jij.

Je moet toch ergens beginnen, gelukkig heb je dan mensen op het forum/fokster etc. die tips geven en zeggen dat het allemaal wel goed komt. Heb ik veel aan gehad.

Daar zeg je wat.
Een arts weet waar hij het over heeft. ( ga je vanuit. )
Mensen die al jarenlang honden hebben.. weten waar ze het over hebben. (again... ga je van uit. )
Maar mensen die je tegenkomt die ongevraagd adviezen gaan geven ( en geloof me.. die zijn er veel! ) Of mensen die je net een ander advies geven als die mensen die er werkelijk verstand van hebben.. die maken het allemaal heel moeilijk voor ene beginnende ( of onzekere) hondeneigenaar!

Pups moeten gewoon pups zijn.
Lekker hun gang laten gaan een veilig, gezellig plekje waar ze kunnen slapen
Ik heb er nu 4 gehad nooit problemen gewoon de traditionele puppy dingen, een plasje hier, een hoopje daar, een boek kapot bijten, met je sokken er vandoor gaan etc etc. Het is allemaal zo snel voorbij

Misschien komt het ook omdat de samenleving "voller" is (klinkt raar) als ik denk aan zo'n 30 - 40 jaar geleden onze hond was altijd samen met ons, als wij op straat speelden was de hond daar gewoon los bij al van pup af aan, de hond liep ook vaak buiten zonder dat dat een probleem was, ging mee op vakantie enz.
Hondescholen en GT's deed niemand aan.
Nu lopen de honden niet meer zomaar los, mensen wonen anders, het leven is meer gestressed......
Misschien is dit niet DE reden maar het heeft er wel mee te maken.

En, Alma, als je problemen hebt met je pup dan schrijf het maar op het forum, wij helpen je wel

Ik pas me gewoon aan aan de hond. Niks geen gezeik en perfectionistisch. Is vast ook niet goed en verantwoord maar voor mij werkt het.

En advies neem ik alleen aan als ik denk dat het goed is, ga niet in discussie. Prima bedankt voor het advies en we doen ermee wat we zelf willen.
Ook ik heb fouten gemaakt(en maak ze nog steeds). Jammer dan, volgende keer beter. Als mensen me raar aankijken, ook een dikke prima, ik kijk soms ook wel eens raar naar andere mensen.

Ik hoef geen perfect luisterende hond, zolang de band maar goed is. De rest komt wel.
Overigens heb ik alleen herplaatsers gehad en nog nooit een pup, maar denk niet dat dit heel veel uitmaakt.

Ik heb wel steeds moeten wennen aan een nieuwe pup in huis omdat mijn dagritme veranderde.
Als de pup groter is en zindelijk ga ik ongemerkt weer over tot de orde van de dag, maar zo'n wurm van 8 weken gooide wel alles overhoop

Niet erg, ik weet dat het weer gewoon wordt, maar in het begin vond ik het wel altijd wennen.
Vooral met de eerste pup.
En als er eens een wat moeilijker exemplaar tussen zat was dat ook vermoeiend.
Het is altijd goed gekomen.
En genieten van een pup deed ik toch wel.

Ik wist wel vanaf de allereerste pup dat hij nog niet "klaar" was.
Komt vanzelf wel goed met een beetje aandacht voor de minpuntjes

Bemoeizucht heb ik weinig last van gehad.
Kennelijk is mijn blik duidelijk genoeg om dat te voorkomen

Je hebt wel gelijk dat er meer problemen schijnen te zijn dan jaren geleden, Malinois.
Misschien komt dat inderdaad door meer werk, meer ballen in de lucht houden en meer gevoel dat alles goed moet gaan om "geslaagd" te zijn.
Ik heb daar niet zo veel last van en perfectionist ben ik ook al niet.

ranetje schreef:Ik heb wel steeds moeten wennen aan een nieuwe pup in huis omdat mijn dagritme veranderde.
Als de pup groter is en zindelijk ga ik ongemerkt weer over tot de orde van de dag, maar zo'n wurm van 8 weken gooide wel alles overhoop

Niet erg, ik weet dat het weer gewoon wordt, maar in het begin vond ik het wel altijd wennen.
Vooral met de eerste pup.
En als er eens een wat moeilijker exemplaar tussen zat was dat ook vermoeiend.
Het is altijd goed gekomen.
En genieten van een pup deed ik toch wel.

Ik wist wel vanaf de allereerste pup dat hij nog niet "klaar" was.
Komt vanzelf wel goed met een beetje aandacht voor de minpuntjes

Bemoeizucht heb ik weinig last van gehad.
Kennelijk is mijn blik duidelijk genoeg om dat te voorkomen

Je hebt wel gelijk dat er meer problemen schijnen te zijn dan jaren geleden, Malinois.
Misschien komt dat inderdaad door meer werk, meer ballen in de lucht houden en meer gevoel dat alles goed moet gaan om "geslaagd" te zijn.
Ik heb daar niet zo veel last van en perfectionist ben ik ook al niet.

Dat ben ik allesbehalve misschien dat t daarom ook wel gewoon gaat zoals t gaat. En natuurlijk heb je verschillende karakters en moeilijke exemplaren... vertel mij wat :lol:
Heb wat afgezien maar had t zeker niet willen missen. Maar t valt me zo op de laatste maanden...

Ik snap de onzekerheid ook wel en heb die ook gehad toen Kiki kwam omdat ze zo anders was dan ik gewend was.
Ik was eigenwijze pups gewend die ik 10 keer iets moest vertellen eer ze deden wat ik wilde terwijl Kiki daar hooguit 2 keer voor nodig had. Ik was ook pups gewend die ik moest leren alleen te zijn maar Kiek ging de bench in en je hoorde haar niet
En ik denk dat veel mensen tegenwoordig toch ook een perfecte hond in huis denken te krijgen (herplaatser of niet) en dat dat tegenvalt. Hond komt niet opgevoed en dan valt het toch wat tegen om pies en poep te ruimen en hem of haar wat aan te leren. Daar is vaak geen tijd voor en dan mag de hond snel weer wieberen.

malinois schreef:

ranetje schreef:Ik heb wel steeds moeten wennen aan een nieuwe pup in huis omdat mijn dagritme veranderde.
Als de pup groter is en zindelijk ga ik ongemerkt weer over tot de orde van de dag, maar zo'n wurm van 8 weken gooide wel alles overhoop

Niet erg, ik weet dat het weer gewoon wordt, maar in het begin vond ik het wel altijd wennen.
Vooral met de eerste pup.
En als er eens een wat moeilijker exemplaar tussen zat was dat ook vermoeiend.
Het is altijd goed gekomen.
En genieten van een pup deed ik toch wel.

Ik wist wel vanaf de allereerste pup dat hij nog niet "klaar" was.
Komt vanzelf wel goed met een beetje aandacht voor de minpuntjes

Bemoeizucht heb ik weinig last van gehad.
Kennelijk is mijn blik duidelijk genoeg om dat te voorkomen

Je hebt wel gelijk dat er meer problemen schijnen te zijn dan jaren geleden, Malinois.
Misschien komt dat inderdaad door meer werk, meer ballen in de lucht houden en meer gevoel dat alles goed moet gaan om "geslaagd" te zijn.
Ik heb daar niet zo veel last van en perfectionist ben ik ook al niet.

Dat ben ik allesbehalve misschien dat t daarom ook wel gewoon gaat zoals t gaat. En natuurlijk heb je verschillende karakters en moeilijke exemplaren... vertel mij wat :lol:
Heb wat afgezien maar had t zeker niet willen missen. Maar t valt me zo op de laatste maanden...

Dat valt mij ook op.
Waarom dat is (behalve dan misschien het in alle opzichten "geslaagd" willen zijn)

Ik had in de puppentijd de mazzel dat ik fulltime thuis was, nu ik werk moet ik niet denken aan een pup. Zou het ook niet voor elkaar krijgen nu. Al heb ik soms wel het idee dat het allemaal vooral leuk moet zijn omdat het anders een soort van mislukt is ofzo. Ik vond de puppentijd best wel ruk maar als je er genoeg energie insteekt krijg je er wel een leuke hond voor terug.

ranetje schreef:Ik heb wel steeds moeten wennen aan een nieuwe pup in huis omdat mijn dagritme veranderde.
Als de pup groter is en zindelijk ga ik ongemerkt weer over tot de orde van de dag, maar zo'n wurm van 8 weken gooide wel alles overhoop

dat deed mijn anderhalfjarige wurm ook, hoewel ze wel zindelijk is
ik heb de eerste vixenweek als een kip zonder kop en een razende roeland rondgelopen vanwege de veranderingen in mijn dagritme en het gebrek aan slaap van de weken ervoor.
heb dat opgelost door een dagschema te maken en me daar ook aan te houden en dat is prima gelukt.
nu na drie weken heb ik me helemaal gevonden in mijn nieuwe dagritme en is het alweer 'gewoon' geworden.

renee-uk schreef:

Ri@nne schreef:waar het imo is gaat,bij zowel volwassen honden als pups, is dat alles leuk moet zijn, alles moet gaan volgens het boekje.
Mensen krijgen adviezen van iedereen, adviezen die mijlenver van elkaar liggen.
Zelf denken en anticiperen op de situatie en het gedrag van je hond lijkt heel moeilijk te zijn.
"want zo MOET het!" " dat is FOUT. Zo MOET het!"

volgens mij vergeten veel mensen juist dat het ook leuk kan.
lach eens om de fouten die je maakt, geef je hond een aai over de kop en doe het de volgende keer beter.

Precies, zonder humor had ik het niet gered met pupje Gol
Ik denk dat het ook wel scheelt als je niet zoveel van een hond verwacht. Dan gaat er ook niet zoveel mis

Moet wel zeggen dat ik gesloopt ben van het uitlaten, 2 kilo afgevallen ben in 1 week al is dat een prettige bijkomstigheid. maar ze kunnen niet in 1 keer uitgelaten, dus elke ronde is keer 3 en soms keer 4. De loslooprondes naar het bos gaan in twee keer, en dan nog de extra pup rondes. Voor m'n gevoel ben ik alleen maar honden aan het uitlaten momenteel en ik denk dat dat ook zo is want m'n omgeving maakt ook wel dat soort opmerkingen En stofzuigen, dat ook.

Maar ik vind het leuk, en over een paar maanden kan alles weer tegelijk naar het bos als ik Laila ook goed onder controle heb los, en wordt het makkelijker. Woensdag ga ik Buck en Laila samen naar het bos proberen. Als dat lukt zonder dat ze samen op oorlogspad gaan, lukt alles.

Ik vond de puppytijd van Herman een feestje. Aan opvoeden heb ik eigenlijk niks gedaan, hij mocht alleen niet achter de katten aan. Hij pakte alles wat van mij was en waar hij bij kon en dan werd hij geprezen en kreeg een lekkertje. Eigenlijk ook meteen 's morgens een goede ronde van een half uurtje gewandeld, daarna eten en dan ging ik lekker een poosje in ruststand, ik ben niet zo aktief 's morgens.
Als ik dan in beweging kwam dan dweilde meneer achter mij aan, bij het afnemen van de meubels kreeg hij ook een doekje, al heel snel wees hij me bij het stofzuigen aan waar nog een speeltje onder de bank of de kast lag, liep mee naar de vuilnisbak en als ik buiten was, groef hij gaten in de tuin, alsof hij naar China moest. We maakten ook elke dag een losloopwandeling van minstens een uur, waarbij sloten en modder favoriet waren.
Hij blafte naar de volle maan, goed gezien jochi, mooi! Ook toen er in een leegstaand huis achter, ineens mensen rondliepen, moest dat gemeld worden.
Dat is eigenlijk de basis geweest van hoe we nog steeds de dag doorbrengen. Ik heb ook vanaf het begin gewoon weg kunnen gaan.
De eerste 2 maanden kon hij gelukkig wel mee naar mijn werk, waar hij het heel leuk heeft gehad bij de groep bewoners waar ik toen werkte.
Ik heb ook nooit gemerkt dat hij rond de 8 maanden ineens ondeugender werd, integendeel. Het was en is eigenlijk altijd een aktieve, vrolijke en voldane hond, die nu hij naar de 10 jaar gaat wel rustiger is, maar in wezen niks veranderd is.

Oh, ik heb ook wel veel kritiek gehad hoor, vooral de eerste jaren. Doe eens aan opvoeden...
Maar hij is goed gelukt hoor, anderen hebben nooit overlast van hem gehad,hij heeft mij en doet zijn eigen belangrijke zaken en is vriendelijk naar andere honden en mensen.

racapuck schreef:

Laura84 schreef:Ik merk het heel sterk in de groepen die ik les geef, de pups.
Nieuwe taak die erin gegroeid is, is de mensen aan hun verstand te peuteren dat het allemaal wel goed komt, dat het baby's zijn in een hele nieuwe wereld en dat ze allemaal op hun eigen tempo leren maar vooral dat ze er van "moeten" genieten want voor je het weet zijn ze volwassen.
Het komt allemaal zoals het komt en het gaat zoals het gaat.

Dat doe je goed

je laat me blozen, dank je wel

Ik snap het ook niet.
Heb een opvangertje in huis van bijna zes maanden. Al heel veel geïnteresseerden, maar ik begin steeds minder te begrijpen van de verwachtingen van mensen.
Als ik gewoon eerlijk ben en zeg dat het écht nog een pup is, die de neiging heeft in alles te happen wat hij ziet of in 'n buurt komt en dat je gewoon snel moet zijn wanneer hij aangeeft dat hij naar buiten moet, krijg ik een mailtje dat ze er dan toch vanaf zien.
Mensen verwachten inderdaad een kant en klaar hondje, die dan ook nog eens de hele dag alleen thuis moeten kunnen blijven.
Oh ja, en dan natuurlijk zonder te blaffen, piepen, plassen en zich gewoon liefst niet te verroeren... Pfffff

Herkenbaar....ik kreeg ook aanvragen van mensen voor een angsthond of de heupen al geröntgend waren en of ze geschikt was voor behendigheid
Dan vraag je je ook af waar het verstand zit van sommige mensen.

(Was ik al blij dat ze zover was dat ze niet meer alleen over de grond kroop en al meeliep aan een lijntje.
Daar zal al heel veel training in)

madred schreef:Ik snap het ook niet.
Heb een opvangertje in huis van bijna zes maanden. Al heel veel geïnteresseerden, maar ik begin steeds minder te begrijpen van de verwachtingen van mensen.
Als ik gewoon eerlijk ben en zeg dat het écht nog een pup is, die de neiging heeft in alles te happen wat hij ziet of in 'n buurt komt en dat je gewoon snel moet zijn wanneer hij aangeeft dat hij naar buiten moet, krijg ik een mailtje dat ze er dan toch vanaf zien.
Mensen verwachten inderdaad een kant en klaar hondje, die dan ook nog eens de hele dag alleen thuis moeten kunnen blijven.
Oh ja, en dan natuurlijk zonder te blaffen, piepen, plassen en zich gewoon liefst niet te verroeren... Pfffff

Ik denk dat mensen misschien juist voor een hond van zes maanden gaan, omdat ze denken dat die puppyfase dan wel achter de rug is, de hond al zindelijk is, al even alleen kan blijven, etc.?
Maar inderdaad, mensen hebben soms echt de verwachting een kant-en-klaar opgevoede hond te krijgen. Ze vergeten dan dat buitenlandse honden uit een heel andere situatie komen (vaak een asiel) en dat een hond door de verhuizing naar een nieuw gezin sowieso weer ander gedrag kan laten zien, of bijvoorbeeld een terugval kan hebben in zindelijkheid en het alleen blijven vaak opnieuw rustig opgebouwd moet worden.

Ze vergeten het, of weten het gewoon niet...

Liever dat zo iemand dan op dat moment afhaakt dan dat zon hondje verkeerd geplaatst wordt toch?

madred schreef:Ik snap het ook niet.
Heb een opvangertje in huis van bijna zes maanden. Al heel veel geïnteresseerden, maar ik begin steeds minder te begrijpen van de verwachtingen van mensen.
Als ik gewoon eerlijk ben en zeg dat het écht nog een pup is, die de neiging heeft in alles te happen wat hij ziet of in 'n buurt komt en dat je gewoon snel moet zijn wanneer hij aangeeft dat hij naar buiten moet, krijg ik een mailtje dat ze er dan toch vanaf zien.
Mensen verwachten inderdaad een kant en klaar hondje, die dan ook nog eens de hele dag alleen thuis moeten kunnen blijven.
Oh ja, en dan natuurlijk zonder te blaffen, piepen, plassen en zich gewoon liefst niet te verroeren... Pfffff

Vriendelijk tegen die mensen zeggen dat bij Gama, HEMA, V&D etc ze hondjes verkopen die op batterijen lopen

Shiloh86 schreef:Ze vergeten het, of weten het gewoon niet...

Liever dat zo iemand dan op dat moment afhaakt dan dat zon hondje verkeerd geplaatst wordt toch?

Ja absoluut, en ook belangrijk om dat duidelijk te vermelden, zodat mensen kunnen afhaken vóórdat ze de hond in huis hebben.

DeDiana schreef:

Shiloh86 schreef:Ze vergeten het, of weten het gewoon niet...

Liever dat zo iemand dan op dat moment afhaakt dan dat zon hondje verkeerd geplaatst wordt toch?

Ja absoluut, en ook belangrijk om dat duidelijk te vermelden, zodat mensen kunnen afhaken vóórdat ze de hond in huis hebben.

Ik had een héle duidelijke omschrijving erbij gezet, en desondanks toch aanvragen waarvan je dacht nouja zeg?

Sassy schreef:

DeDiana schreef:

Shiloh86 schreef:Ze vergeten het, of weten het gewoon niet...

Liever dat zo iemand dan op dat moment afhaakt dan dat zon hondje verkeerd geplaatst wordt toch?

Ja absoluut, en ook belangrijk om dat duidelijk te vermelden, zodat mensen kunnen afhaken vóórdat ze de hond in huis hebben.

Ik had een héle duidelijke omschrijving erbij gezet, en desondanks toch aanvragen waarvan je dacht nouja zeg?

Ja, ik ken het. Mensen lezen niet, maar kijken naar een foto en denken: ja, leuk! Of ze denken: dat valt vast wel mee, en als ze het dan nogmaals te horen krijgen, valt die roze bril af.

Uiterlijk van het hondje was idd het probleem, beeldschone hond, mensen vallen daar dan helemaal voor en lezen je tektst niet goed, inderdaad.

Ik denk dat een hoop mensen het gevoel missen en dus weinig snappen van wat een pup nodig heeft, aandacht, geborgenheid, liefde en sturing oh en niet te vergeten humor!
Mensen lezen soms wel, maar de verkeerde dingen, je leest zo vaak ja hij luisterd niet -pup van 8 á 9 weken- ik zeg de hele dag nee, maar luisteren ho maar.....
Tja dan hebben ze dus niet gelezen of begeepen dat je nee eerst aan moet leren, ze komen niet uit het nest met een standaard woordenboekje!

Van dat soort mensen vraag ik me altijd af waarom ze een hond willen en wat ze er van verwachten?

Ik snap het wel. Als ik kijk wat ik hier voor aanvragen krijg voor een pup, pffffff. Hier kunnen ze er geen kopen, maar ik weet zeker dat het ooit, ergens wel lukt.