Ach nee, je Rietje...
Ik vond het zo leuk dat je zei dat ze altijd iets in haar bek nam als de baas thuiskwam (maar niet om af te geven), dat kende ik helemaal niet en dat leek me zo'n mooi gezicht. Je hebt speciaal voor mij nog een keer een foto gemaakt van het begroetende Rietje met knuffel in haar bekkie

. Ik vond het later zo bijzonder om te zien dat Mistertje hier exact hetzelfde ging doen (en ik het direct herkende van Rietje).
Jullie waren een mooi stel. Zij heeft jou geholpen in een donkere periode en jij hebt haar geholpen om weer te leven, weer hond te zijn en te genieten. Zo mooi om te hebben mogen volgen hoe je dit bijzondere meisje begeleid hebt en het vertrouwen steeds meer groeide. En af en toe de foto's te zien van een genietend Rietje dat natuurlijk naast het vrouwtje lag

.
Dag Rietje, het ga je goed daar aan de andere kant.
Renée, veel sterkte met je verdriet en het gemis

.