Het HondenForum

Ik liet het dametje vanmiddag uit, toen er een oudere man achter ons liep. Dat is natuurlijk ontzettend leuk, als er zomaar iemand 'met ons meeloopt'. Die moet dan natuurlijk wel begroet worden!

Dus Bailey in de ankers. Dat vond meneer ook nog eens leuk, dus ze had het weer voor elkaar.
Als meneer dat niet leuk vond, was ik uiteraard doorgelopen.

Ruby wil met iedereen even knuffelen die klimt zelfs de rolstoelen in als mensen ze lokken, Blacky kijkt graag de kat uit de boom maar knuffelt niet graag met wild vreemde, wel met mensen die hij vaker ziet

Mizzsylver schreef:Wendy, dat komt door dat oor van Noah, dan lijkt ze liever

Niemand wil mijn honden aaien Al komt dat meer door mijn blik dan door de honden denk ik

Ik denk wel dat het oor mee speelt, ze oogt daardoor een stuk zachter.
Ohhh mag niemand je tweetal aaien?

Nanna schreef:

Leanne schreef:Ti Jay trekt ook veel mensen aan.
Alleen jammer voor de mensen dat Ti Jay niet geaaid wenst te worden.
En redelijk wat mensen balen daar echt van, ohh maar hij ziet er zo zacht uit, net een beer
Ja hij is ook heerlijk zacht om te aaien, alleen niet door vreemde mensen.
Mensen gaan dan toch vaak proberen zijn aandacht te krijgen, maar er kan zelfs geen kwispel vanaf, interesseert hem echt 0,0.
Ti Jay denkt alleen, als jij mij met rust laat dan laat ik jou met rust
Dus blijft het bij bewonderen en worden er redelijk vaak foto's van hem gemaakt

Echt Akita-karakter Ik kan me voorstellen dat mensen foto's van hem willen maken, ik zou dat ook vragen geloof ik. Het is toch een niet alledaagse verschijning.

Het is jammer dat ik jou nooit tegenkom haha, ik wil ook nog wel eens een paar mooie foto's
Ti Jay loopt al een poos niet echt lekker (OCD linker knie) dus het zijn steeds maar korte stukjes nu.
Dan loop ik steeds naar het Kasteel (woon er maar 2 straten vanaf) en daar komen heel wat toeristen, laatst een hele bus vol chinezen haha
Als ik toch eens 1 euro kreeg voor iedere foto

Onze Mikai heeft helaas een heel hoog knuffelgehalte, iedereen wilt hem aaien...
Maar Mikai vindt het helemaal niet leuk, dus moet ik veel mensen teleurstellen.

Ik heb altijd ontzettende mensenknuffelaars gehad. Maar daar is alleen Lyndie nog van over. Die gaat zelfs op de voeten van mensen zitten om te zorgen dat ze niet verder lopen.
Ik heb het haar nog nooit kunnen afleren en ach, nu wordt ze 12 en zal het me waarschijnlijk nooit lukken.

Abby en Maggie zijn de eerste gereserveerde honden die ik heb gehad.
Abby bekijkt iedere volwassene die haar zomaar durft te aaien met een hautaine blik van 'Ben ik aan u voorgesteld???'
Alleen kleine kinderen is ze idolaat van en voelt ze zich hoogst verantwoordelijk voor.
Maggie is nog steeds op haar hoede al begint ze een beetje los te komen bij vreemden. Voor kinderen was ze in het begin doodsbang en omdat ik in een enorm kinderrijke buurt woon (en op weg naar het hondenuitlaatgebied langs 3 speeltuinen kom), heb ik daar flink op getraind.
Nu is ze zover dat ze niet meer de benen probeert te nemen bij het ontwaren van een kind en zich zelfs (weliswaar gelaten) laat aaien.

Hier willen standaard hetzelfde type Gimmick aaien.
Eergisteravond nog. Komt er zo'n idioot figuur aan die 30 meter verderop van zijn fiets gevallen was dankzij overmatige alcohol consumptie.
Gimmick is al niet gediend van vreemde mannen in het donker die mij benaderen. Maar deze kerel kwam ook nog voor Gimmick. Maar die stond al in standje hyper alert en een blik van opbokken nu wat heb je hier te zoeken.
Zelfs na een waarschuwing van mij dat hij op afstand moest blijven en Gimmick niet gediend was van vreemde mannen kreeg ik eerst de opmerking "het is mijn eigen verantwoordelijkheid als ze me bijt"
Dus ik verhef mijn stem tegen hem dat hij nu afstand moet nemen en ik niet wil dat ze bijt.
"Ja maar ik heb zelf ook twee mishandelde hondjes gehad"
Ze is niet mishandeld maar waakt gewoon voor mij en nu AFSTAND!
waarop Gimmick besluit dat te bevestigen met een flinke snauw zijn kant op. Toen was het gelukkig wel over en koos hij eieren voor zijn geld en konden wij rustig door lopen.

Maar verder sta ik vaak ook niet toe dat ze geaaid worden. Gentle moet niks van vreemden hebben en Gimmick komt op neushoogte voorbij als ze je wel leuk vind.

Zo herkenbaar, mij mij is het extreem tot vervelend aan toe. Ik durf niet eens boodschappen te doen of er staat heel groepje mensen om haar heen. Dat vind ze dan wel even gezellig, maar ook wel bedreigd. Dus doe niet meer met haar boodschappen. Het kan soms wel vervelend zijn, want op deze manier is ze denk ik bang geworden voor kinderen die haar onverwachts gaan aaien zonder toestemming.
Luna is pik zwart, en heeft nog steeds een puppysnoetje na 4 jaar. Op het strand wil ook altijd iedereen haar aaien, maar ze wil zelf niet altijd. Ze kiest ze uit, en huppelt vrolijk van de ene naar de andere persoon.

Ik denk dat het bij jou herder de uitstraling is, want ik zou ook niet 123 een DH aaien als ik eerlijk mag zijn haha. Gelukkig vind ze het zelf niet erg dat scheelt weer

Ik heb mijn best ervoor gedaan om kinderen en volwassenen te leren negeren (voorheen was iedere voorbijganger interessant en leuk en een potentieel speelobject) en dat is gelukt. Tegelijkertijd zoals ik al eerder schreef weet ik dat sommige mensen niets vragen en gewoon op de honden af komen en aaien zonder te vragen.
Aki reageert niet meer op lokgeluidjes, hou ik wel goed nog in de gaten bij drukke kinderen, maar hij lijkt wat meer te beseffen dat hij met vier poten op de grond moet blijven staan, en niet in wapperende handjes moet gaan happen

Het liefst wil ik gewoon dat ze mijn honden met rust laten, maar aangezien dat in een drukke woonwijk lastig gaat heb ik er maar het beste van gemaakt.
Gisteren liep ik ook op een klein stoepje. Groep van 5 jonge meiden kwam ons tegemoet (ca. 6 jaar tot een jaar of 9). Zij staken niet over en ik kon ook niet uitwijken. Dus even de honden weer naast me geroepen, maar meerderen vroegen of ze mochten aaien (pluspunt) maar ze wachtten mijn antwoord niet af .
Nu liep Aak met drie objecten in zijn bek, wat ook al wat vragen opleverde en gelach van de meiden, hij trok dus best alweer de aandacht.

En ik weet niet waar het bij mij aan ligt. Ik heb gewoon geen afschrikwekkende herders of zo maar gelukkig ook geen honden die absoluut niet gediend zijn van vreemde mensen handen, of aandacht van vreemden.
Finn vond het nooit écht leuk, maar die onderging het meestal en ik zeg toch vaak redelijk snel dat ik weer door ga lopen. Zo ook gisteren met die meiden. Te lang stilstaan doe ik gewoon niet. Hallo en dag, en bij een compliment een dankjewel en dan ga ik weer verder, ik ben immers op pad met de honden.

blondie schreef:En ik weet niet waar het bij mij aan ligt. Ik heb gewoon geen afschrikwekkende herders of zo maar gelukkig ook geen honden die absoluut niet gediend zijn van vreemde mensen handen, of aandacht van vreemden.
Finn vond het nooit écht leuk, maar die onderging het meestal en ik zeg toch vaak redelijk snel dat ik weer door ga lopen. Zo ook gisteren met die meiden. Te lang stilstaan doe ik gewoon niet. Hallo en dag, en bij een compliment een dankjewel en dan ga ik weer verder, ik ben immers op pad met de honden.

Nee, jij hebt zelf een open en vriendelijke uitstraling, vind ik. Ik niet, zelfs niet als ik met een puppy over straat loop. Ligt aan mijn gezicht denk ik

Murdock is een geliefd aai object van kinderen. Toch heb ik het liever niet omdat hij vreselijk lomp kan zijn en ik geen jankende koters op mijn geweten wil hebben. Ik zeg dus meestal dat hij uit blijdschap nog wel eens wil bijten... onzin natuurlijk, maar het werkt wel

Tara schreef:

Manu schreef: 'Doe echt maar niet mevrouw, ze vindt dit helemaal niet leuk en ze moet leren dat mensen niks van haar willen en haar gewoon met rust laten'.
'Ik heb zelf ook een bange hond'

Jesis, ga díe dan lekker aaien!
Waarom zijn mensen toch altijd zo eigenwijs! "Ik heb zelf ook..."
NOU EN!?

Nou inderdaad.
Als je ziet dat een hond 20 cm kleiner wordt en weg wil, dan zet je toch niet door? Ze blijft nu eindelijk naast me staan als iemand me aanspreekt. Aankijken moet je niet doen, en al helemaal niet naar haar toe buigen en óók niet aaien.

Uma kiest altijd mensen uit die niet van honden houden. Daar gaat ze bij zitten. Die hoeven helemaal niets van haar en dat voelt ze feilloos aan

Manu houdt wel van kriebelen, maar wel alleen door mensen die hij gekozen heeft of als ze eten hebben

Kay trekt altijd de aandacht. Mensen praten over zijn blauwe oog, vragen wat voor ras het is en willen hem vaak ook wel aaien dan natuurlijk. Norah is te gewoontjes naast Kay, ondanks dat als ik haar alleen mee heb, ze wel veel meer aandacht trekt met haar mooie halve masker.

Nadat Kay opgeleid is tot aaihond is aaien natuurlijk helemaal geen probleem. Hij gaat er voor staan en laat zich aaien op de plekken waar hij wil. Tenzij een bal of speeltje in zijn mond heeft. Aaien en spelen kan niet tegelijk.
Norah is wat drukker, maar naar vreemden gelukkig wel iets behoedzamer dan naar bekenden. Toch heb ik Norah wel het liefste zelf even vast. Maar ook zij vind mensen allemaal helemaal lief

Shiloh86 schreef:Ik vind het echt bloed irritant. Of dat je overduidelijk bezig bent de aandacht van je hondje te krijgen zodat hij de passerende mensen negeert en dat ze hem dan gaan roepen. Aaargh flikker toch op! Je ziet toch dat ik tegen hem zeg dat het niet mag.

Ben er nog niet zo geslaagd in om te zeggen dat ik het niet wil. 9 van de 10 keer als ik het wel probeer word ik aangekeken of ik een idioot ben. "Ooh maar dat moet toch kunnen" .... "Oooh vind het niet erg hoor, ik ben wel herders gewend" ja jij vind het niet erg, maar ik wel en de persoon die na jou langs komt wel!

Inmiddels vind Duke alle mensen leuk. TE leuk. Hij springt dus ook tegen andere mensen op en gaat er eigenlijk altijd naar toe, als ik niet in (probeer te) grijp(en). OOK naar mensen die daar dus niet van gediend zijn en hoe groter hij wordt, hoe meer mensen er niet van gediend gaan zijn natuurlijk. Ik ben daar heel hard op aan het oefenen en het is nog een jonge hond, dus kan echt niet verwachten dat dat perfect gaat, maar als mensen hem dan gaan roepen wordt het wel heeeeel erg moeilijk.

Ik snap ook gewoon echt niet wat het mensen bezield om een hond te gaan roepen! Als je een hond wilt aaien dan moet je er zelf maar 1 nemen.

Relax.... is het je eerste hond. Gebruik dat mensen het nu nog leuk vinden en je pup ook nog. Zodra mensen het niet meer leuk vinden kun je nog gemakkelijk trainen op negeren en doorlopen en weet ik veel wat. Leer liever samen met je pup hoe je het moment zo rustig mogelijk kan laten verlopen. En dat het af en toe dus ook niet gebeurd. Dat bouwt vanzelf wel uit. Echt waar. Komt goed. Je verwacht nu al weel heel veel van een jonge hond. Gebruik wat zich aandient.

Vooral als we met de camper op een camping aankomen krijgen we heel veel reactie op Bente, ze is dan wat waakser en als je daarna nog het lef heb om haar te willen aaien, mij best. Kan door haar looks komen maar een hond is ook een makkelijk en onschuldig onderwerp om een gesprek te beginnen. In het begin was ze onzeker bij volwassen mannen en dat is, door haar veel te laten aanhalen door mannen, verminderd. Zodra Bente door heeft wie haar graag aait gaat ze bij het passeren tegen diegene aanleunen. Mocht dat geen duidelijk signaal zijn de kop onder de arm en de arm de lucht in gooien. Nu ben ik dus aan het trainen als het mij niet uitkomt, geen aaitje halen. zo blijf je bezig.

wolvster schreef:Murdock is een geliefd aai object van kinderen. Toch heb ik het liever niet omdat hij vreselijk lomp kan zijn en ik geen jankende koters op mijn geweten wil hebben. Ik zeg dus meestal dat hij uit blijdschap nog wel eens wil bijten... onzin natuurlijk, maar het werkt wel

Waar komt Murdock vandaan Sumar? Ik herken veel van dat gedrag in Lobke.

gyanty schreef:

Shiloh86 schreef:Ik vind het echt bloed irritant. Of dat je overduidelijk bezig bent de aandacht van je hondje te krijgen zodat hij de passerende mensen negeert en dat ze hem dan gaan roepen. Aaargh flikker toch op! Je ziet toch dat ik tegen hem zeg dat het niet mag.

Ben er nog niet zo geslaagd in om te zeggen dat ik het niet wil. 9 van de 10 keer als ik het wel probeer word ik aangekeken of ik een idioot ben. "Ooh maar dat moet toch kunnen" .... "Oooh vind het niet erg hoor, ik ben wel herders gewend" ja jij vind het niet erg, maar ik wel en de persoon die na jou langs komt wel!

Inmiddels vind Duke alle mensen leuk. TE leuk. Hij springt dus ook tegen andere mensen op en gaat er eigenlijk altijd naar toe, als ik niet in (probeer te) grijp(en). OOK naar mensen die daar dus niet van gediend zijn en hoe groter hij wordt, hoe meer mensen er niet van gediend gaan zijn natuurlijk. Ik ben daar heel hard op aan het oefenen en het is nog een jonge hond, dus kan echt niet verwachten dat dat perfect gaat, maar als mensen hem dan gaan roepen wordt het wel heeeeel erg moeilijk.

Ik snap ook gewoon echt niet wat het mensen bezield om een hond te gaan roepen! Als je een hond wilt aaien dan moet je er zelf maar 1 nemen.

Relax.... is het je eerste hond. Gebruik dat mensen het nu nog leuk vinden en je pup ook nog. Zodra mensen het niet meer leuk vinden kun je nog gemakkelijk trainen op negeren en doorlopen en weet ik veel wat. Leer liever samen met je pup hoe je het moment zo rustig mogelijk kan laten verlopen. En dat het af en toe dus ook niet gebeurd. Dat bouwt vanzelf wel uit. Echt waar. Komt goed. Je verwacht nu al weel heel veel van een jonge hond. Gebruik wat zich aandient.

Ik was deze reactie kwijt van Shiloh86, maar ik dacht er inderdaad hetzelfde over als jij Gyanty, met de jonge Aki (mijn eerste pup), gebruik maken van mensen die aandacht willen geven, maar gecontroleerd. En néé aanleren bij mensen die ook voor een jonge hond erg bang zijn.
Mensen die lokgeluidjes maakten speelde ik op in door zélf leuker te zijn met mijn speeltje in de hand, en een voerbeloning in de hand als mijn geluidjes beter werkten dan de "lokker".
Ook ik heb mensen duidelijk gemaakt dat ik niet wilde dat hij te pas en te onpas werd aangehaald. Stond ik het toe, dan vanuit rust of na een klein oefeningetje zoals eerst even zitten, snoepje, dan even de kinderen handjes laten ruiken en dan aanhalen.
En natuurlijk gaat het niet altijd gecontroleerd, of wordt de jonge hond soms te druk (of de volwassenen en kinderen) dan loop je gewoon weer door, ik maakte dan wel weer gebruik van een object waar ik de aandacht weer mee kreeg en groette de mensen weer gedag.
Hij is redelijk sociaal daardoor gebleven, maar nu merk ik ook dat mensen niet écht interessant meer zijn in de zin van dat hij naar alles of iedereen toe trekt.

Ik vraag me dan weer af in hoeverre je de aard van de hond kan veranderen. Dus in hoeverre is Aki redelijk sociaal gebleven door jouw handelen, blondie? Of heeft hij alleen geleerd rustig te zijn en soms te negeren? Zou hij niet sociaal gebleven zijn als je hem niet had laten aaien? De DH die ik ken die niet van vreemden houden, hielden daar als pup al niet van. Degene die dolgraag geaaid worden, wilden dat als pup al. En dan zijn dan honden van verschillende mensen, met verschillende manieren van socialiseren. Dat heeft dan weer niet te maken met negeren van mensen, want dat kan je wel aanleren, maar meer het wel geaaid willen worden en niet geaaid willen worden?

TessaThomas schreef:Ik vraag me dan weer af in hoeverre je de aard van de hond kan veranderen. Dus in hoeverre is Aki redelijk sociaal gebleven door jouw handelen, blondie? Of heeft hij alleen geleerd rustig te zijn en soms te negeren? Zou hij niet sociaal gebleven zijn als je hem niet had laten aaien? De DH die ik ken die niet van vreemden houden, hielden daar als pup al niet van. Degene die dolgraag geaaid worden, wilden dat als pup al. En dan zijn dan honden van verschillende mensen, met verschillende manieren van socialiseren. Dat heeft dan weer niet te maken met negeren van mensen, want dat kan je wel aanleren, maar meer het wel geaaid willen worden en niet geaaid willen worden?

De basis is er natuurlijk al. Die verander je nooit geheel, maar je kan er natuurlijk wel aan schaven. Maar een in basis bange hond, zal nooit die hond worden die onbevangen op iedereens schoot springt worden. Een sociale hond zou je mogelijk wel kunnen verpesten, maar ook dat bij lange na niet altijd. Maar in alle gevallen kan je wel een redelijk weg vinden waardoor situaties beheersbaar zijn. De bange hond niet wegrent en mogelijk wel snuffelt aan een vreemden en de sociale hond niet iedereen onderste boven springt.

TessaThomas schreef:Ik vraag me dan weer af in hoeverre je de aard van de hond kan veranderen. Dus in hoeverre is Aki redelijk sociaal gebleven door jouw handelen, blondie? Of heeft hij alleen geleerd rustig te zijn en soms te negeren? Zou hij niet sociaal gebleven zijn als je hem niet had laten aaien? De DH die ik ken die niet van vreemden houden, hielden daar als pup al niet van. Degene die dolgraag geaaid worden, wilden dat als pup al. En dan zijn dan honden van verschillende mensen, met verschillende manieren van socialiseren. Dat heeft dan weer niet te maken met negeren van mensen, want dat kan je wel aanleren, maar meer het wel geaaid willen worden en niet geaaid willen worden?

Ik druk me verkeerd uit.
Komt omdat ik ergens ook las (wellicht niet eens in dit topic) dat door het weerhouden van contacten je de hond minder sociaal krijgt/houdt.

Aki was "vroeger" net als bijna iedere pup erg into mensen, alles was leuk en iedereen diende begroet te worden. Mijn volwassen teefje had dat ook, en daar heb ik best wat aan moeten werken om dat tij te keren.
Ik snapte dus ook prima dat ik dat juist niet wilde met een volwassen herder.

Ik doel meer op het feit dat regelmatig onverwachts mensen handen over die hondenkoppen gaan, ook van bovenaf, en soms in omhelzingen. Onverwachts in voorbijgaan etc.
In mijn ogen doordat ik niet overal de hond bij vandaan trok, mensen erop aansprak dat absoluut niet te moeten doen e.d. is het "normaal" voor bijvoorbeeld Aki dat het wel eens gebeurd. En dat je niet een hond krijgt die er al niet van gediend is, die dan ook nog eens daar zelf op gaat reageren.
Ik besef me ook dat niet iedere hond hetzelfde is en dat de ene hond van nature wat meer geneigd is naar contact met mensen dan een andere. Bluf kon genieten van aandacht, en Finn had liever geen poespas aan zijn lichaam. Ik hield daar rekening mee.

Ik heb me verkeerd uitgedrukt met het woord sociaal

Ik verwacht helemaal niet teveel van mijn pup, we oefenen er hard op en het gaat elke keer 2 stappen vooruit 1 stap achteruit. Zo gaat dat met een hond. En ik blijf altijd leuk, blij en enthousiast doen, hoe goed of hoe niet goed het ook gaat. Ik hoef er echt niet bang voor te zijn dat met dat oefenen dat hij daarmee zijn socialiteit naar mensen toe mee verliest hoor. Daarvoor vind hij mensen veel te leuk en hij ontmoet er wekelijks veel te veel die hem ook leuk vinden. Hij is gewoon super brutaal naar mensen toe en ik ga echt niet wachten tot het een grote sterke reu is, die mijn arm uit de kom trekt omdat hij iemand wil begroeten, voor ik daar iets aan ga doen! Dat zou toch van de zotte zijn.

Maar dan mag ik het toch wel stront irritant vinden als mensen hem gaan roepen/lokken, terwijl ze duidelijk kunnen zien dat ik aan het oefenen ben om gewoon rustig langs te lopen zónder naar die mensen toe te gaan en de aandacht bij mij te houden. Dat IS toch ook gewoon bloed irritant. Ik vind het gewoon onbeschoft en lomp om dat te doen. Dit is een forum en daar kan ik mijn frustratie even uiten. Mag toch? Dat ik dat bloed irritant vind, zul je op straat niet zo veel van merken hoor, en zeker niet richting Duke. Ik blijf rustig, roep hem weer terug, maak mezelf leuk, beloon hem zodra ik zijn aandacht weer heb en als de situatie erom vraagt geef ik beleefd aan dat ik het niet wil. Maar het blijft wel écht vervelend.

Shiloh86 schreef:Ik verwacht helemaal niet teveel van mijn pup, we oefenen er hard op en het gaat elke keer 2 stappen vooruit 1 stap achteruit. Zo gaat dat met een hond. En ik blijf altijd leuk, blij en enthousiast doen, hoe goed of hoe niet goed het ook gaat. Ik hoef er echt niet bang voor te zijn dat met dat oefenen dat hij daarmee zijn socialiteit naar mensen toe mee verliest hoor. Daarvoor vind hij mensen veel te leuk en hij ontmoet er wekelijks veel te veel die hem ook leuk vinden. Hij is gewoon super brutaal naar mensen toe en ik ga echt niet wachten tot het een grote sterke reu is, die mijn arm uit de kom trekt omdat hij iemand wil begroeten, voor ik daar iets aan ga doen! Dat zou toch van de zotte zijn.

Maar dan mag ik het toch wel stront irritant vinden als mensen hem gaan roepen/lokken, terwijl ze duidelijk kunnen zien dat ik aan het oefenen ben om gewoon rustig langs te lopen zónder naar die mensen toe te gaan en de aandacht bij mij te houden. Dat IS toch ook gewoon bloed irritant. Ik vind het gewoon onbeschoft en lomp om dat te doen. Dit is een forum en daar kan ik mijn frustratie even uiten. Mag toch? Dat ik dat bloed irritant vind, zul je op straat niet zo veel van merken hoor, en zeker niet richting Duke. Ik blijf rustig, roep hem weer terug, maak mezelf leuk, beloon hem zodra ik zijn aandacht weer heb en als de situatie erom vraagt geef ik beleefd aan dat ik het niet wil. Maar het blijft wel écht vervelend.

Het is heel irritant.

Zal ik je wat moed inpraten?
Zo ging het altijd bij Manu en ik vond het geweldig. Mensen vonden mijn pup net zo leuk als ik hem. Tot hij bijna 30 kg woog en op alle mensen keihard af stoof Mensen zijn serieus wel eens gillend weggerend In de bergen van Frankrijk kwamen we niet veel mensen tegen, dus als hij ze hoorde praten stoof hij al weg. Ehhh..
Nu interesseren mensen hem geen zak. Echt niks. En dat ging vanzelf. Zelfs als ze snoep hebben of op hun hurken gaan. Heel misschien dat hij even naar je kijkt.
Dus het kan nog goed komen
Er zijn nou eenmaal heel veel mensen irritant, laat gaan. Jij hebt tenminste een superleuke en knappe hond

Hebben we het over dezelfde Manu waarvan ik zijn buikje heb geaaid?

Ja wij hebben een hondje die altijd geaaid moet worden soms lukt het men niet want dan staat meneer niet stil. Maar kinderen vind hij ook leuk en dan gaat hij echt staan zodat ze hem kunnen aaien en vaak krijgen ze een lk op hun hand. Hele kleinejtes vind hij vaak wel eng die kunnen vallen. De meeste mensen vragen het gelukkig.

blondie schreef:

TessaThomas schreef:Ik vraag me dan weer af in hoeverre je de aard van de hond kan veranderen. Dus in hoeverre is Aki redelijk sociaal gebleven door jouw handelen, blondie? Of heeft hij alleen geleerd rustig te zijn en soms te negeren? Zou hij niet sociaal gebleven zijn als je hem niet had laten aaien? De DH die ik ken die niet van vreemden houden, hielden daar als pup al niet van. Degene die dolgraag geaaid worden, wilden dat als pup al. En dan zijn dan honden van verschillende mensen, met verschillende manieren van socialiseren. Dat heeft dan weer niet te maken met negeren van mensen, want dat kan je wel aanleren, maar meer het wel geaaid willen worden en niet geaaid willen worden?

Ik druk me verkeerd uit.
Komt omdat ik ergens ook las (wellicht niet eens in dit topic) dat door het weerhouden van contacten je de hond minder sociaal krijgt/houdt.

Aki was "vroeger" net als bijna iedere pup erg into mensen, alles was leuk en iedereen diende begroet te worden. Mijn volwassen teefje had dat ook, en daar heb ik best wat aan moeten werken om dat tij te keren.
Ik snapte dus ook prima dat ik dat juist niet wilde met een volwassen herder.

Ik doel meer op het feit dat regelmatig onverwachts mensen handen over die hondenkoppen gaan, ook van bovenaf, en soms in omhelzingen. Onverwachts in voorbijgaan etc.
In mijn ogen doordat ik niet overal de hond bij vandaan trok, mensen erop aansprak dat absoluut niet te moeten doen e.d. is het "normaal" voor bijvoorbeeld Aki dat het wel eens gebeurd. En dat je niet een hond krijgt die er al niet van gediend is, die dan ook nog eens daar zelf op gaat reageren.
Ik besef me ook dat niet iedere hond hetzelfde is en dat de ene hond van nature wat meer geneigd is naar contact met mensen dan een andere. Bluf kon genieten van aandacht, en Finn had liever geen poespas aan zijn lichaam. Ik hield daar rekening mee.

Ik heb me verkeerd uitgedrukt met het woord sociaal

Was ook maar een vraag van mijn kant hoor Niet een rechtwijzing oid! Meer omdat Tay als pup al ontweek en ik hard gewerkt heb om hem te leren dat het soms gebeurt, maar hij ontwijkt nu gewoon door achter mij te gaan staan. Hij zorgt er dus zelf voor dat het niet meer gebeurt, maar als dat niet kan geeft hij erg duidelijk aan dat hij er niet van gediend is, terwijl er nooit iets naars is gebeurt.

Meer zoals bij Bluf en Finn inderdaad, maar gyanty gaf ook al antwoord. De aard verander je niet, maar je kan wel werken aan het wenselijke gedrag zonder die aard te negeren.

Shiloh86 schreef:Ik verwacht helemaal niet teveel van mijn pup, we oefenen er hard op en het gaat elke keer 2 stappen vooruit 1 stap achteruit. Zo gaat dat met een hond. En ik blijf altijd leuk, blij en enthousiast doen, hoe goed of hoe niet goed het ook gaat. Ik hoef er echt niet bang voor te zijn dat met dat oefenen dat hij daarmee zijn socialiteit naar mensen toe mee verliest hoor. Daarvoor vind hij mensen veel te leuk en hij ontmoet er wekelijks veel te veel die hem ook leuk vinden. Hij is gewoon super brutaal naar mensen toe en ik ga echt niet wachten tot het een grote sterke reu is, die mijn arm uit de kom trekt omdat hij iemand wil begroeten, voor ik daar iets aan ga doen! Dat zou toch van de zotte zijn.

Maar dan mag ik het toch wel stront irritant vinden als mensen hem gaan roepen/lokken, terwijl ze duidelijk kunnen zien dat ik aan het oefenen ben om gewoon rustig langs te lopen zónder naar die mensen toe te gaan en de aandacht bij mij te houden. Dat IS toch ook gewoon bloed irritant. Ik vind het gewoon onbeschoft en lomp om dat te doen. Dit is een forum en daar kan ik mijn frustratie even uiten. Mag toch? Dat ik dat bloed irritant vind, zul je op straat niet zo veel van merken hoor, en zeker niet richting Duke. Ik blijf rustig, roep hem weer terug, maak mezelf leuk, beloon hem zodra ik zijn aandacht weer heb en als de situatie erom vraagt geef ik beleefd aan dat ik het niet wil. Maar het blijft wel écht vervelend.

ik vond het ook rete irritant. En ja tegen mijn vriend zei ik ook wel eens hem wat korter te houden en niet op alle koesjoekoesjies te laten reageren omdat we er als hij groter zou worden we er last van zouden krijgen
Ik heb geloof ik ook wel zo mijn frustraties geuit hoor. Ik zei alleen dat ik het soms zelf wel een beetje aangreep om te oefenen, ook om te leren negeren. Bij een JR die uit zijn plaatje ging, of mensen die eigenlijk wel bang waren maar wel wilden aaien liep ik ook door. Beetje selectief was ik wel. En nog hoor.

Valerie schreef:
Hebben we het over dezelfde Manu waarvan ik zijn buikje heb geaaid?

You were the chosen one

Tijdens loslopen of wandelen aan de riem heeft hij niet veel behoefte aan menselijke aandacht. Ik vind het wel fijn
Wachten is ssaaaaaiiii. Maar hij vond jou ook gewoon leuk. Maar jij hebt dan ook een Kiyoshi

Dat is niet wat we zeggen dat je daar pas mee moet beginnen als het een grote sterke reu is. Brutaliteit hoort bij pup zijn. Dat is wat we juist ook zeggen. Leer hem in die situaties hoe hij zich moet gedragen mét begeleiding van jou. Je kunt de omgeving niet maken. Je ergeren merkt je hond ook op. Dat jij je aan die mensen ergert maakt in dit geval niet zoveel uit. De hond bemerkt echt wel iets dat jou irriteert.

Maken mensen geluidjes, kan je heel hard gaan trainen. Ik zou of heel snel afstand nemen. Maar je hebt situaties waarin dat niet mogelijk is. Wordt het te moeilijk voor de pup en jij kan het niet begeleiden. Hup oefening stop zetten en je verlies nemen. Pup mag begroeten (ik reageer nog wel even dat het op eigen risico was naar de lokkers en ik probeer alsnog de pup en de lokker te begeleiden in het contact zodat het rustig verloopt)

We zeggen ook niet dat het de socialiteit van je pup zal beïnvloeden. We zeggen alleen relax en neem het zoals het is. Zoals ik eerder zei de omgeving is niet maakbaar. Kan je je aan ergeren en krampachtig blijven proberen (en je zult dus ook iets aan je eigen assertiviteit moeten doen, zoals je zelfs terloops al aangaf, pup kan er ook niks aan doen dat jij niks zegt, waarmee je de leiding zou nemen en de situatie onder controle zou kunnen krijgen).

Komt echt wel goed. De tijd dat de meeste mensen jou hond al niet meer interessant vinden is vaak echt al ver voordat hij groot en sterk is (en tegen die tijd heb je sowieso al meer basis gehoorzaamheid dus is het ook al veel makkelijk)

Het is gewoon de ervaring die we met je delen. Je klinkt alsof dit je eerste pup is. Je kan dan heel hard aan theorien vasthouden, soms kan je ook iets hebben aan ervaringen van anderen, want theorie strookt lang niet altijd met praktijk. En het komt eigenlijk bijna altijd goed, dat is wat we je vertellen. Niet als je contrinue je pup moet laten gaan, maar dat komt echt niet voor. Er zijn voor beide gevallen evenveel situaties. En tja soms komt het even niet uit met wat je in je hoofd had. Soms moet je er even flexibel mee omgaan. Zo gaat dat ook met puppies opvoeden.... Dát is wat we je vertellen. Zeker met een herder is het echt niet zo moeilijk om die gehoorzaamheid voor elkaar te krijgen waardoor jij straks prima met je volwassen reu door de maatschappij kan bewegen.

Manu schreef:

Valerie schreef:
Hebben we het over dezelfde Manu waarvan ik zijn buikje heb geaaid?

You were the chosen one

Tijdens loslopen of wandelen aan de riem heeft hij niet veel behoefte aan menselijke aandacht. Ik vind het wel fijn
Wachten is ssaaaaaiiii. Maar hij vond jou ook gewoon leuk. Maar jij hebt dan ook een Kiyoshi

Ik wil ook wandelen met Manu en Uma! Neem ik Winnipinni mee, als ze wat beter luistert hihi.

Lokroepjes vind ik ook vervelend, maar ik vond het ook niet handig dat niemand mijn puppy wilde aaien. Ja, aan de ene kant enorm handig, maar aan de andere kant moest ik dus mensen gaan vragen of ze alsjeblieft even wilden helpen.

nyckle schreef:

wolvster schreef:Murdock is een geliefd aai object van kinderen. Toch heb ik het liever niet omdat hij vreselijk lomp kan zijn en ik geen jankende koters op mijn geweten wil hebben. Ik zeg dus meestal dat hij uit blijdschap nog wel eens wil bijten... onzin natuurlijk, maar het werkt wel

Waar komt Murdock vandaan Sumar? Ik herken veel van dat gedrag in Lobke.

V.'t Seebosch uit Lithoijen. Misschien zitten er gemeenschappelijke voorouders in?

Edit: Stargus Galileo http://www.stargus.co.uk/leo.htm misschien? Dat is Murdock's grootvader. Ik zag dat ze die in Sumar ook her en der in de stamboom hebben staan.