Het HondenForum

smoekie schreef:Vroeger thuis pitbulls met yorkies. Pitts hadden mega "respect" voor de yorkies

Voor Micron ook en als ik foto's van hem zie spelend met grote honden heeft hij altijd de upper hand

laeken schreef:
Lieverd, wat is je probleem?

Dat je hond door je heen liep. Maar heb je nu geen last meer van, tenzij in bas ook een werkhondenkarakter schuil gaat

Paisley schreef:

laeken schreef:
Lieverd, wat is je probleem?

Dat je hond door je heen liep. Maar heb je nu geen last meer van, tenzij in bas ook een werkhondenkarakter schuil gaat

Dat mijn hond over me heen heeft gedenderd is jouw probleem? Bas loopt ook wel eens over me heen. Hoop dat je daar geen last van krijgt

De meeste honden zullen vanzelf al aangepast omgaan met elkaar met verschil in formaat. Buck is 30 kilo en Dino en Balou 11 kilo.

Als hij met Dino speelt met iets gaat hij er vaak gewoon bij liggen en houdt datgene vast waar Dino dan aan de andere kant van eht voorwerp vasthoudt. Heel erg leuk om te zien. Toen ze jonger waren ging Buck vaak op z'n rug liggen om ze uit te dagen en 1 vand e kleintjes "beet" dan in z'n poot en de ander hing in z'n oor. En Buk vond het geweldig. Heel leuk om te zien.

Wel denk ik dat het leuk is voor een grote hond om met een andere hond van z'n eigen formaat te spelen. Als ik kleine honden heb wil ik er trouwens altijd een grote hond bij. Dat scheelt zoveel in ontmoetingen met andere honden en de houding van andere bazen. Ze zijn toch minder geneigd om hun hond maar te laten gaan als je er zelf een grote hond bij hebt lopen.

Leuke foto's en verhalen. Tnx!

Honden weer bij elkaar, nu veel vrijheid. Laten elkaar met rust. Heb er vertrouwen in. Voor de zekerheid ga ik een bench plaatsen waar t kleintje zich kan beschermen.

Ik hen hier een parson Russel terriër van 7,5 kg en een goede 10 lentes jong en vorig jaar is daar een mix bij gekomen wat het meest weg heeft van een lange dunne labrador. Kan vreselijk wild en onbezonnen zijn, maar Evert ( de oude hond) maakt hem wel duidelijk als er grenzen overschreden gaan worden. Evert wilde ook nooit spelen, maar met veel geduld en paaien lukt het hem nu toch. Zelfde met Jules van Inge die hier nu logeert. Moest niks van hem weten en vond Freek maar een kwal eerste klas. Na 3 dagen z'n best doen hebben ze nu toch samen tegen elkaar aan op de bank gelegen. Maar ook met haar gaat hij heel voorzichtig om. Komt er nu een grotere speelse hond, dan speelt Freek ook veel woester.
Mijn ervaring is ook dat ze het over het algemeen goed aanvoelen. Mits je geen lomperd met een betonnen plaat voor de kop hebt en een heel onderdanig kleintje hebt die z'n eigen grenzen niet aangeeft.