Beter kan ik het niet verwoorden.Knip en plak werk dat wel. voor de bron zie onder.
Veel gedrag dat als dominant gedrag bestempeld wordt heeft een hele andere oorzaak. Dat dit gedacht wordt is logisch, want de meeste boeken die over hondengedrag geschreven zijn vertellen dit. We hebben dit ook jarenlang gedacht. Ook in de reguliere hondentraining is deze opvatting nog steeds een leidraad voor de omgang met onze hond en vaak wordt er gewaarschuwd voor een dominante hond. Echter de honden die hiermee bedoeld worden zijn vaak onzekere honden. In deze gevallen kun je ook beter spreken over dominerende of imponerende honden.
Je kunt beter spreken over zelfverzekerd gedrag in plaats van dominant gedrag, om deze verwarring te voorkomen. Honden die zelfverzekerd zijn, zijn in de regel ook zeer sociaalvaardige honden. Ik zou er blij mee zijn. Daarnaast is het ook nog context gebonden. Waar een individu in de ene context zelfverzekerd is kan hij/zij in een andere context onzeker zijn.
Om bovenstaande te verduidelijken zal ik eerst omschrijven wat ik bedoel met de verschillende termen. Ik ben namelijk van mening dat veel gedrag verkeerd geïnterpreteerd wordt en dat termen door elkaar gebruikt worden en niet meer in hun oorspronkelijke betekenis gebruikt worden.
Wat betekenen de woorden dominant, dominantie, domineren en dominant gedrag eigenlijk? Wanneer ik in het woordenboek kijk, lees ik het volgende:
Dominant: overheersende
Domineren: overheersen, beheersen; zich als overmachtig doen gelden; overzien; militaire term bestrijken, kunnen beschieten.
Dominantie: overheersing
Dominant betekent letterlijk overheersende, dit is een feit. Het makkelijkst uit te leggen door onderstaand voorbeeld; op deze website is geel de overheersende kleur, de dominante kleur. Dat is een feit, daar hoeft de kleur niets voor te doen.
Vertaald naar een groep wolven die in familieverband leven, zou je de ouders van nature de dominant of zo je wilt de ranghoogste kunnen noemen, in de juiste zin van het woord. Een dominant individu zou kalm en zelfverzekerd moeten zijn. Een zelfverzekerd individu hoeft echter niet de dominant te zijn. Een hond die dominant gedrag of liever gezegd, zelfverzekerd gedrag vertoont hoeft dus niet de dominant of ranghoogste te zijn. Dit betekent dat je deze begrippen los van elkaar moet zien. In de praktijk worden ze vaak over één kam geschoren.
Je zou dus kunnen zeggen dat de ouder(s) vanzelfsprekend de dominant in het familieverband zijn, omdat zij voor de jongere en het welzijn van de groep zorgen. Zo zijn wij ook als vanzelf de dominant van onze hond, omdat wij zorgen voor de basisbehoeften en (zouden moeten) weten hoe we veiligheid bieden in verschillende situaties. Er ontstaan problemen wanneer de dominant onzeker is.
Domineren betekent overheersen. Het is gedrag met als doel de ander of iets anders te overheersen. Waarom doet een individu dit? Juist, vanuit onzekerheid of angst. Wanneer je namelijk zelfverzekerd bent zul je de situatie op een makkelijkere, comfortabeler en rustige conflictvermijdende manier oplossen. Je hoeft niet te overheersen. Het is niet zozeer een aangeboren eigenschap, maar aangeleerd gedrag. Aangeleerd door de factoren en ervaringen in het leven van een mens of dier. Ieder individu wil zich veilig voelen, om dit gevoel te krijgen zijn er verschillende manieren. Soms ervaart een individu dat hij (alleen) door middel van domineren controle heeft over een bepaalde situatie, waardoor hij zich veilig gaat voelen. Wanneer hij door meerdere ervaringen leert om op deze manier controle te hebben, zich veilig te voelen, zal hij dit gedrag blijven herhalen. Hij leert door middel van dit gedrag te overleven, omdat hij niet iets anders heeft geleerd (dit ontwikkeld zich bij onvoldoende begeleiding vaak in een puppyklas). Het is een kwestie van overleven, niet van leiding nemen over een ander individu of groep. De hond heeft geleerd zich op deze manier te redden in een situatie. Het is een overlevingsmechanisme, dat onbewust direct geactiveerd wordt wanneer een individu zich bedreigd voelt. Of dit nu reëel is of niet.
Dominantie betekent overheersing. Je zou kunnen zeggen het continue domineren van andere individuen. Veel gedrag wordt in de hondenwereld geschaard onder het begrip dominantie. En wordt geïnterpreteerd als een hond die de leiding wil (over)nemen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een hond die opspringt of hapt, gromt of zelfs bijt. Deze gedragingen zijn geen uiting van dominant gedrag en de baas willen worden, maar worden getoond vanuit een onvermogen om op een natuurlijke sociaalvaardige manier met de situatie om te gaan.
Dominant gedrag zou je om verwarring te voorkomen, naar mijn mening beter zelfverzekerd gedrag kunnen noemen. Dit zijn vaak sociaalvaardige honden. Je zou dit dominante honden kunnen noemen, maar dat is niet juist wanneer je deze terminologie aanhoudt. Je kunt beter spreken over zelfverzekerde honden. Deze honden zorgen in een groep voor de rust. Dit doen ze echter niet door te domineren maar door de andere honden te kalmeren en conflicten te vermijden. Hiervoor communiceren ze met kalmerende signalen en een ontspannen, zelfverzekerde houding. Gedrag als bijvoorbeeld overstaan of opsplitsen dient ervoor om de rust te bewaren of te herstellen. Wanneer hier niet naar geluisterd wordt zullen pas in het uiterste geval afstandsvergrotende signalen gebruikt worden. Dit zal dan op een hele kalme en beheerste manier gebeuren. Je kunt daarbij denken aan het optrekken van een lip, een blaf of grom geven. Hier komt zelden tot nooit onbeheerste agressie om de hoek kijken. Onbeheerste agressie ontstaat alleen bij stress. Dr. David Mech geeft in zijn onderzoek bij wolven in de vrije natuur aan dat hij 3 keer in 13 zomers! agressief gedrag heeft gezien dat lijkt op "corrigerend", dus afstandsvergrotend gedrag.
Gedrag kun je op verschillende manieren interpreteren. Dat is ook zo mooi te zien in de wildlife documentaires van National Geographic waarin degene die de voice-over doet er een mooi verhaal van maakt. Het is maar net vanuit welke bril je kijkt. Vanuit de dominantie- of rangordetheorie gezien, wordt dominerend gedrag uitgelegd alsof de hond de leiding wil (over)nemen. Wanneer je vanuit dit oogpunt kijkt, is dit een logische verklaring. Deze theorie is echter al zo'n 20 jaar geleden achterhaald. Zie hier en hier. Wanneer we van deze nieuwe inzichten uitgaan weten we dat dominerend of zelfverzekerd gedrag niet tot doel heeft de baas te worden. Dominant gedrag of liever gezegd zelfverzekerd gedrag is beheerst en zonder overheersing vanuit onmacht. Honden die zelfverzekerd gedrag vertonen doen dit om te zorgen voor rust.
Wanneer gedrag onbehouwen is wordt dit vaak geïnterpreteerd als dominantie. Maar de hond heeft gewoonweg geen zelfbeheersing geleerd. Agressie krijgt vaak het etiket dominant, maar dit gedrag is altijd een teken van onmacht, de hond kan niet met de situatie overweg. Of hij kan niet anders meer, het is zijn laatste, en terechte redmiddel.
http://www.kangani.nl/Hoe-speelt-domina ... minantie./
Mijn keurige jongens lopen in ieder geval echt niet op dat soort types af 
pardon?!
Is het je niet opgevallen hoe intens lief hij naar Pjotr keek? En hij mocht niet eens van mij 
Dat zeg ik, dat dat op zichzelf staande eigenschappen zijn. 
Lijkt me inderdaad handig daar mee te stoppen. 
Waar was nu je antwoord op dat zogenaamde gebrek aan zelfverzekerdheid? 
