Het HondenForum

Sterkte met dit verlies

Sterkte

Rust zacht Finn.
Sterkte Connie.
Fijn dat je zo mooi afscheid hebt kunnen nemen, dat het nu afgerond is.

Heel veel sterkte!

Prachtige foto's en mooie, liefdevolle woorden Connie. Zoals jezelf zegt, op de achtergrond zal hij altijd bij je zijn!

Nogmaals heel veel sterkte.

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte

wat vertel je het mooi meid!

Rust zacht lieve Finn!

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte met het verlies van je mooie, dappere Finn

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte...

Nogmaals bedankt. Vorige week heeft iemand heel mooi iets bewerkt en een gedicht geplaatst.
Het is nu een week geleden dat ik hem heb laten gaan, en dat besef doet me wel weer traantjes laten.

O wat mooi dat laatste gedicht en dan die blik van Finn....krijg weer helemaal tranen in mijn ogen. Ik hoop dat het een troost voor je is al die mooie reacties!

Veel te kort zijn ze bij ons.....wij voelen een band voor het leven, maar we hebben ze qua verhouding maar heel even!

Zelfs als je het aan zie komen doet het nog steeds zo vreselijk pijn.

Annedee schreef:O wat mooi dat laatste gedicht en dan die blik van Finn....krijg weer helemaal tranen in mijn ogen. Ik hoop dat het een troost voor je is al die mooie reacties!

Dat zeer zeker, hier op het forum maar nog steeds buiten komen mensen naar hem vragen me sterkte wensen, of vanmorgen ontsteld vanaf de fiets "heb je er nog maar 1? "
Ook vragen veel mensen hoe Bluf ermee omgaat. Gelukkig gaat dat heel goed.

Net kreeg ik nog een heel lief kaartje van de dierenarts, dacht eerst dat het een rekening zou zijn, maar ze wenste ons sterkte en merkte op dat we op een mooie manier en in alle rust gezamenlijk afscheid van hebben genomen. Fijn dat kaartje ook!

Wat fijn dat het afscheid zo mooi en rustig was. Heel veel sterkte met het verlies Je eerste eigen hond zal toch altijd heel bijzonder zijn...

Flevo Bordertje schreef:Wat fijn dat het afscheid zo mooi en rustig was. Heel veel sterkte met het verlies Je eerste eigen hond zal toch altijd heel bijzonder zijn...

Dank je, en toch moet ik zeggen dat de reden dat hij zo bijzonder was voor mij niet kwam vanuit het feit dat het mijn eerste eigen hond was/is geweest.
Finn en ik hadden bij een eerste ontmoeting al een enorme klik, en toen was er zeer zeker nog geen sprake van dat hij ooit een ander thuis zou krijgen
Die hond zit gewoon zo diep, die klik was er. Heeft ook zo moeten zijn dat nadat hij verkocht was toch weer na twee maanden bij mij terug/terecht kwam. En we hebben samen heel wat mooie jaren gehad.
En nu is Bluf ineens nummer 1 en ze geniet ervan, en nu ervaar ik ook ineens weer de mooie band die ik met haar heb.
Machtig sterk wijffie ook die dame van me.
Soms mijmer ik wat weg. Zo ook onder de douche vanavond. De opmerkingen soms van mensen "je krijgt de hond die je verdient" Ik dacht aan Finn en de mooie momenten, het samen leren, samen optrekken, elkaar leren vertrouwen.
Hij heeft me door wat moeilijke momenten ook getrokken.
Ik draai me om. En daar staat madammeke bij me in de douche met haar smileyface Stiekum de douche ingeschoten.
Ook zij is het zonnetje in mijn leven, en nu Finn weg is merk ik dat onze band ook sterker weer wordt.
We gaan ook meer een eenheid worden, nu heb ik met haar ook al bijzondere momenten mogen delen en dat vergeet ik ook nooit meer.
Het vertrouwen dat een hond je geeft is denk ik het belangrijkste wat een hond je kan geven. Met Bluf heb ik het mee mogen maken toen zij haar eerste pup wierp ( en ik de nacht ervoor met haar de weeen meemaakte) En Finn vertrouwde me volledig toen we samen hadden besloten dat het goed was geweest. Ben daar overigens nog steeds blij om dat het echt zo rustig is gegaan. Het vertrouwen dat hij in mij had heeft daar aan bijgedragen. Gut wat mis ik die band die we hadden.

Flevo Bordertje schreef:Wat fijn dat het afscheid zo mooi en rustig was. Heel veel sterkte met het verlies Je eerste eigen hond zal toch altijd heel bijzonder zijn...

Dank je, en toch moet ik zeggen dat de reden dat hij zo bijzonder was voor mij niet kwam vanuit het feit dat het mijn eerste eigen hond was/is geweest.
Finn en ik hadden bij een eerste ontmoeting al een enorme klik, en toen was er zeer zeker nog geen sprake van dat hij ooit een ander thuis zou krijgen
Die hond zit gewoon zo diep, die klik was er. Heeft ook zo moeten zijn dat nadat hij verkocht was toch weer na twee maanden bij mij terug/terecht kwam. En we hebben samen heel wat mooie jaren gehad.
En nu is Bluf ineens nummer 1 en ze geniet ervan, en nu ervaar ik ook ineens weer de mooie band die ik met haar heb.
Machtig sterk wijffie ook die dame van me.
Soms mijmer ik wat weg. Zo ook onder de douche vanavond. De opmerkingen soms van mensen "je krijgt de hond die je verdient" Ik dacht aan Finn en de mooie momenten, het samen leren, samen optrekken, elkaar leren vertrouwen.
Hij heeft me door wat moeilijke momenten ook getrokken.
Ik draai me om. En daar staat madammeke bij me in de douche met haar smileyface Stiekum de douche ingeschoten.
Ook zij is het zonnetje in mijn leven, en nu Finn weg is merk ik dat onze band ook sterker weer wordt.
We gaan ook meer een eenheid worden, nu heb ik met haar ook al bijzondere momenten mogen delen en dat vergeet ik ook nooit meer.
Het vertrouwen dat een hond je geeft is denk ik het belangrijkste wat een hond je kan geven. Met Bluf heb ik het mee mogen maken toen zij haar eerste pup wierp ( en ik de nacht ervoor met haar de weeen meemaakte) En Finn vertrouwde me volledig toen we samen hadden besloten dat het goed was geweest. Ben daar overigens nog steeds blij om dat het echt zo rustig is gegaan. Het vertrouwen dat hij in mij had heeft daar aan bijgedragen. Gut wat mis ik die band die we hadden.

Prachtige foto's. Heel veel sterkte.

Wat een mooie foto's.
Sterkte

Wat vreselijk blondie om je kanjer te moeten missen. Veel sterkte!

Ooh die blik op je gezicht op de foto waar je hem vooruit lijkt te sturen.

Roompie schreef:Ooh die blik op je gezicht op de foto waar je hem vooruit lijkt te sturen.

haha dat is de getergde blik van iemand die weet dat hij op zijn muil gaat omdat Finn besloot om niet onder appel te blijven en de drang naar de pakwerker sterker was dan om te luisteren naar mij
Hij was behoorlijk sterk

Nogmaals bedankt allemaal voor de lieve woorden. En natuurlijk mis ik hem op bepaalde momenten maar het is net of hij nog steeds een beetje bij ons is. Bluf en ik hebben het leuk samen, zij is ook veranderd, onze band is veranderd, Finn's plek innemen kan ze niet natuurlijk maar we zijn wel weer meer naar elkaar toegegroeid en dat voelt heel fijn.

Je hebt op een hele warme manier van hem afscheid kunnen nemen.
En wat het je hier een prachtig IM voor hem neergezet.

Dag Finn,
Sterkte Con

Misschien een beetje laat maar ik wil alsnog heel veel sterkte wensen!

Vlindchi schreef:Misschien een beetje laat maar ik wil alsnog heel veel sterkte wensen!

Maakt niet uit, dank je. Telkens denk ik dat het verdriet al weg is en soms dan toch weer een traan.
Op straat zijn er ook nog steeds mensen die me ineens met 1 hond zien en me aanspreken ook nu nog, we vielen blijkbaar op er zijn mensen die blijven vragen hoe Bluffie het redt zo zonder Finn.
Kan het rustig vertellen omdat ik er toch echt wel vrede mee heb, het was écht het juiste moment om hem te laten gaan hem zijn rust te geven. Maar er zijn toch echt wel momenten dat ik zijn aanwezigheid zijn "zijn" heel erg mis.

Ik had het echt gemist blondie pas net begreep ik het toen
Ik foto's van alleen bluf zag. Wil je al is het veel te laat alsnog sterkte wensen.