Moderator: moderatorteam
En dan is slaan de oplossing?Devel schreef:Niet als ze hardleers zijn en geloof me dat was ik... ik lachte mijn moeder gewoon 4 kant uit.
Budkes schreef:En dan is slaan de oplossing?Devel schreef:Niet als ze hardleers zijn en geloof me dat was ik... ik lachte mijn moeder gewoon 4 kant uit.
Geloof me als mijn zoons me vierkant uitlachen dan is het al veel vroeger mis gegaan, dat respect sla ik er niet meer in, de angst wel ja. Maar goed ieder z'n ding.
geloof me mijn zoon is nog maar 6 maar je wil niet weten... Dat gaat me dan weer iets te ver. Hoe makkelijk het is om een kind zonder ADHD en ASS te corrigeren zonder een tik is niet aan mij om te oordelen. Een kind heeft een karakter, moeilijk of makkelijk, inschikkelijk of opstandig, met of zonder ontwikkelingsstoornis.Corneliana schreef:Budkes schreef:En dan is slaan de oplossing?Devel schreef:Niet als ze hardleers zijn en geloof me dat was ik... ik lachte mijn moeder gewoon 4 kant uit.
Geloof me als mijn zoons me vierkant uitlachen dan is het al veel vroeger mis gegaan, dat respect sla ik er niet meer in, de angst wel ja. Maar goed ieder z'n ding.
veel mensen (idd die van het slaan en straffen zijn) kunnen geen kant met em op
met wederzijds respect komen wij veel verder kun je nagaan hoe makkelijk je daarmee kan als je kind niet zoiets heeft.
het is maar aan de ouder hoe je je kind ziet.Budkes schreef:Dat gaat me dan weer iets te ver. Hoe makkelijk het is om een kind zonder ADHD en ASS te corrigeren zonder een tik is niet aan mij om te oordelen. Een kind heeft een karakter, moeilijk of makkelijk, inschikkelijk of opstandig, met of zonder ontwikkelingsstoornis.Corneliana schreef:Budkes schreef:En dan is slaan de oplossing?Devel schreef:Niet als ze hardleers zijn en geloof me dat was ik... ik lachte mijn moeder gewoon 4 kant uit.
Geloof me als mijn zoons me vierkant uitlachen dan is het al veel vroeger mis gegaan, dat respect sla ik er niet meer in, de angst wel ja. Maar goed ieder z'n ding.
veel mensen (idd die van het slaan en straffen zijn) kunnen geen kant met em op
met wederzijds respect komen wij veel verder kun je nagaan hoe makkelijk je daarmee kan als je kind niet zoiets heeft.
Dat wil ik best geloven (ondervinden moet ik het nogMaryanne schreef:Een kind opvoeden is heeeeel wat moeilijker dan een hond opvoeden hoor, en geloof me dat ik het wel kan wetenkipo schreef:Respect verdienen (ja verdienen en niet afdwingen) kan prima zonder slaan, en al helemaal zonder een grote mond te geven, dat vind ik sowieso kansloos, want daarmee laat je alleen maar zien dat het gedrag van je kind je op de kast gekregen heeft. Bij mijn honden lukt het me ook om respect te krijgen zonder ze fysiek te straffen, dan moet dat met een kind toch ook lukken.
) maar ik geloof niet dat dat komt omdat respect verdienen van je kinderen zoveel moeilijker is dan van je honden. Overigens ben ik me er prima bewust van dat onmacht en frustratie zo nu en dan de kop opsteken en zorgen dat ik minder "calm and assertive" ben en reageer 
, maar dat zijn niet de momenten die opvoedkundig van groot belang zijn, eerder het tegendeel. Budkes schreef:@Corneliana
Tsja dan hebben die van mij pech, tot op zekere hoogte. Ik ben wel zo autoritair dat ik de grenzen bepaal en zeker tot op zekere leeftijd. Overleggen met kinderen tot een jaar of zes-zeven doe ik niet aan. Slim vragen ipv opdragen is wel mijn ding. Maar helaas voor hen ben ik degene die bepaalt. Nu met 15 en 17 is er best overleg mogelijk, maar nog steeds ben ik uiteindelijk de baas. Gelukkig heb ik niet zoveel grenzen, maar mijn nee is nog steeds nee en daar hebben ze klaarblijkelijk vrede mee want er wordt nooit doorgezeurd.
De harmonie vaart er hier wel bij iig.
dan is het toch goed 
Dat gaat me dan weer iets te ver. Hoe makkelijk het is om een kind zonder ADHD en ASS te corrigeren zonder een tik is niet aan mij om te oordelen. Een kind heeft een karakter, moeilijk of makkelijk, inschikkelijk of opstandig, met of zonder ontwikkelingsstoornis.
Ik ben trouwens helemaal niet tegen een corrigerende tik op peuterleeftijd, maar wederzijds respect sla je er echt niet in. Dat is wel mijn volle overtuiging.
Ja, dat is wel veel moeilijker, zeker in deze tijd. Een hond geeft geen weerwoord, als je iets fout zou doen vergeeft de hond je wel, een hond blijft ook altijd afhankelijk van de baas. Maar kinderen worden ouder, willen onafhankelijkheid en geven tegengas. Ik ben blij dat mijn jongens nu volwassen zijn, weerbaar in het leven staan en leuke mensen zijn geworden. Mijn dochter die de jongste is, is een ander verhaal. Zij is heel moeilijk en er bestaan al jaaren grote problemen rond haar. (En ze heeft niet eens billenkoek gehad).Dat wil ik best geloven (ondervinden moet ik het nog ) maar ik geloof niet dat dat komt omdat respect verdienen van je kinderen zoveel moeilijker is dan van je honden. Overigens ben ik me er prima bewust van dat onmacht en frustratie zo nu en dan de kop opsteken en zorgen dat ik minder "calm and assertive" ben en reageer , maar dat zijn niet de momenten die opvoedkundig van groot belang zijn, eerder het tegendeel.
oké, hier moet even een leeftijd op de kinderen geplakt worden... Ik heb het over kleine kinderen, omdat jij het bij tikken steeds over luierbillen hebt. Pubers wordt een ander verhaal, die moeten naast grenzen ook vrijheden krijgen, want die oefenen op volwassen worden. Dat is moeilijker, maar ik neem aan dat je je pubers geen tik meer geeft en dan toch ook op een andere manier hun respect moet krijgen en dat de basis daarvoor in de kindertijd gelegd is.Maryanne schreef:Ja, dat is wel veel moeilijker, zeker in deze tijd. Een hond geeft geen weerwoord, als je iets fout zou doen vergeeft de hond je wel, een hond blijft ook altijd afhankelijk van de baas. Maar kinderen worden ouder, willen onafhankelijkheid en geven tegengas. Ik ben blij dat mijn jongens nu volwassen zijn, weerbaar in het leven staan en leuke mensen zijn geworden. Mijn dochter die de jongste is, is een ander verhaal. Zij is heel moeilijk en er bestaan al jaaren grote problemen rond haar. (En ze heeft niet eens billenkoek gehad).Dat wil ik best geloven (ondervinden moet ik het nog ) maar ik geloof niet dat dat komt omdat respect verdienen van je kinderen zoveel moeilijker is dan van je honden. Overigens ben ik me er prima bewust van dat onmacht en frustratie zo nu en dan de kop opsteken en zorgen dat ik minder "calm and assertive" ben en reageer , maar dat zijn niet de momenten die opvoedkundig van groot belang zijn, eerder het tegendeel.
Klopt Kipokipo schreef:oké, hier moet even een leeftijd op de kinderen geplakt worden... Ik heb het over kleine kinderen, omdat jij het bij tikken steeds over luierbillen hebt. Pubers wordt een ander verhaal, die moeten naast grenzen ook vrijheden krijgen, want die oefenen op volwassen worden. Dat is moeilijker, maar ik neem aan dat je je pubers geen tik meer geeft en dan toch ook op een andere manier hun respect moet krijgen en dat de basis daarvoor in de kindertijd gelegd is.Maryanne schreef:Ja, dat is wel veel moeilijker, zeker in deze tijd. Een hond geeft geen weerwoord, als je iets fout zou doen vergeeft de hond je wel, een hond blijft ook altijd afhankelijk van de baas. Maar kinderen worden ouder, willen onafhankelijkheid en geven tegengas. Ik ben blij dat mijn jongens nu volwassen zijn, weerbaar in het leven staan en leuke mensen zijn geworden. Mijn dochter die de jongste is, is een ander verhaal. Zij is heel moeilijk en er bestaan al jaaren grote problemen rond haar. (En ze heeft niet eens billenkoek gehad).Dat wil ik best geloven (ondervinden moet ik het nog ) maar ik geloof niet dat dat komt omdat respect verdienen van je kinderen zoveel moeilijker is dan van je honden. Overigens ben ik me er prima bewust van dat onmacht en frustratie zo nu en dan de kop opsteken en zorgen dat ik minder "calm and assertive" ben en reageer , maar dat zijn niet de momenten die opvoedkundig van groot belang zijn, eerder het tegendeel.
@Dee; die klap in je gezicht lijkt me niet direkt een opvoedkundige tik, maar een middel om je weer uit je paniek te trekken.
Ja, dat klopt. De pubers krijgen geen billenkoek hoor.oké, hier moet even een leeftijd op de kinderen geplakt worden... Ik heb het over kleine kinderen, omdat jij het bij tikken steeds over luierbillen hebt. Pubers wordt een ander verhaal, die moeten naast grenzen ook vrijheden krijgen, want die oefenen op volwassen worden. Dat is moeilijker, maar ik neem aan dat je je pubers geen tik meer geeft en dan toch ook op een andere manier hun respect moet krijgen en dat de basis daarvoor in de kindertijd gelegd is.
Maar ik vond/vind het opvoeden van kinderen een enorme grote en zware klus, en dan niet als ze nog klein zijn. Daar draai ik mijn hand nu niet meer voor om. Ik denk ook niet dat een tik altijd slecht is, wel dat het zelden een opvoedkundige overwinning is. Overleg met kleuters lijkt me het andere uiterste, volgens mij kun je ook prima grenzen aangeven en voet bij stuk houden zonder overleg en zonder tik.Dee schreef: Klopt Kipo
Maar dat om even aan te geven dat een tik niet altijd slecht is.
Ik ben daarintegen niet zo van het in overleg gaan met bijv. 4 jarigen.
Maar ook niet van het slaan hoor. Maar dat is digitaal gewoon lastig uit te 'vechten'.
Dan spreek ik je dan nog wel een keerkipo schreef:Ik denk ook niet dat een tik altijd slecht is, wel dat het zelden een opvoedkundige overwinning is. Overleg met kleuters lijkt me het andere uiterste, volgens mij kun je ook prima grenzen aangeven en voet bij stuk houden zonder overleg en zonder tik.Dee schreef: Klopt Kipo
Maar dat om even aan te geven dat een tik niet altijd slecht is.
Ik ben daarintegen niet zo van het in overleg gaan met bijv. 4 jarigen.
Maar ook niet van het slaan hoor. Maar dat is digitaal gewoon lastig uit te 'vechten'.
over een jaar over 4 kan ik je vertellen of dat allemaal lukt, zoals ik het nu in mijn hoofd heb
Maryanne schreef: Ja, dat klopt. De pubers krijgen geen billenkoek hoor.
Ik vind het soms ook wel een overweldigend idee, dat ik nu verantwoordelijk ben voor een nieuw mensje. Maar gelukkig mag ik met babystapjes beginnen. het zal vast niet allemaal gaan zoals ik het graag zou willen, maar volgens mij verschillen wij helemaal niet zoveel van mening. Tuurlijk niet. Dat zou ook niet leuk zijn.kipo schreef:Maryanne schreef: Ja, dat klopt. De pubers krijgen geen billenkoek hoor.
@Dee
Yvet schreef:Hoe vinden jullie van een kind een huisarrest te geven / op z'n kamer op te sluiten c.q. die billenkoek
Althans, vwb dat huisarrest dan he 
Opsluiten in kamers doen we niet aan 
Evenals voor straf vroeg naar bed, geen tv meer, niet op de pc,gameconsole etc etc 
doe ik ook niet.smoekie schreef:Yvet schreef:Hoe vinden jullie van een kind een huisarrest te geven / op z'n kamer op te sluiten c.q. die billenkoek
Na de kortstondige "billekoektijd" is dat doorgaans de normale manier van "straffen" hoor
hoort niet bij geweldloos communiceren en belonen ook niet.Dee schreef:Ik heb vroeger wel eens een klap gekregen in mn gezicht van m'n moeder. Die echt niet handtastelijk was..maar dan was ik in paniek..moest ik huilen..maar ging ik moeilijk doen met m'n ademhaling. Niet meer ademhalen. Kreeg ik een pets op m'n wang..Schrik! En weer terug op de wereld.
Een tik of een pets is niet altijd schandelijk.
Heraal..niet altijd.
Ik heb 1 x een tik op mijn kont gehad van mijn vader ( die er nooit was ) en dat was heel terecht. Dat was op een vakantie in de vouwwagen, ik had mijn zus haar dagboek gelezen. Ik kreeg daar voor op mijn kop. Toen stak ik mijn middelvinger op naar mijn vader
Ik was toen tien ofzo.
Nooit meer gedaan.
die tik in het gezicht is van een hele andere orde.volgens mij beginnen kinderen al met volwassen worden en groeien vanaf de geboorte.Maryanne schreef:Ja, dat klopt. De pubers krijgen geen billenkoek hoor.oké, hier moet even een leeftijd op de kinderen geplakt worden... Ik heb het over kleine kinderen, omdat jij het bij tikken steeds over luierbillen hebt. Pubers wordt een ander verhaal, die moeten naast grenzen ook vrijheden krijgen, want die oefenen op volwassen worden. Dat is moeilijker, maar ik neem aan dat je je pubers geen tik meer geeft en dan toch ook op een andere manier hun respect moet krijgen en dat de basis daarvoor in de kindertijd gelegd is.
Corneliana schreef:doe ik ook niet.smoekie schreef:Yvet schreef:Hoe vinden jullie van een kind een huisarrest te geven / op z'n kamer op te sluiten c.q. die billenkoek
Na de kortstondige "billekoektijd" is dat doorgaans de normale manier van "straffen" hoor
sowieso is bed een veilige plek en geen strafplek net als bij een hond de mand/bench. slaapkamer idem dito. tv, pc bepaal ik sowieso al en is ontspanning. ik vind de meeste straffen overkomen als een wraakactie. als jij niet doet wat ik wil pak ik iets van jou af, lekker puh, want ik ben groot en jij bent klein. Natuurlijk moet je wel "baas" zijn over je kinderen anders gebeuren er ongelukken op den duur.
Jij omschrijft het als "wraak". Ik niet. Ik omschrijf het simpelweg als "straf" omdat het ook niet méér dan dat is Kan ook wel eens gebeuren dat hij daarbovenop óók (als die 5 min verstreken zijn) óók nog de waarschuwing krijgt dat zijn "straf" verhoogd wordt en dat als hij dan "nu" nog niet komt, met zijn takken van de laptop e.d. af moet blijven Doorgaans is dat uiteindelijk "genoeg" om hem zijn nest uit te krijgen Dus ja, hij weet dan wel dat hij voor "straf" vroeg zijn bed uit moet, maar stom he, 9 van de 10x komt hij dan wel weer een poos "goed" zijn nest uit 
En die waarschuwing...die "strafmaat" is dan 9 van de 10x voldoende voor haar om haar haar mond te laten houden als jij je 5 min verslaapt krijg je dan ook straf of ga je dan zelf vroeg naar bed?smoekie schreef:Corneliana schreef:doe ik ook niet.smoekie schreef:Yvet schreef:Hoe vinden jullie van een kind een huisarrest te geven / op z'n kamer op te sluiten c.q. die billenkoek
Na de kortstondige "billekoektijd" is dat doorgaans de normale manier van "straffen" hoor
sowieso is bed een veilige plek en geen strafplek net als bij een hond de mand/bench. slaapkamer idem dito. tv, pc bepaal ik sowieso al en is ontspanning. ik vind de meeste straffen overkomen als een wraakactie. als jij niet doet wat ik wil pak ik iets van jou af, lekker puh, want ik ben groot en jij bent klein. Natuurlijk moet je wel "baas" zijn over je kinderen anders gebeuren er ongelukken op den duur.
Volgens mij begrijp jij mijn reactie niet helemaal goed
Aan opsluiten in slaapkamers doe ik niet. Dat vind ik persoonlijk gewoon
Maar "straffen" als vroeg naar bed, geen tv, of niet op de laptop/playstation oid. Dáár doe ik wél aan
Voorbeeldje: De oudste (15) komt ontzettend moeilijk zijn nest uit. Op een gegeven moment ben ik dat roepen echt wel zat en krijgt hij de waarschuwing dat als hij niet binnen nu en 5 minuten beneden is hij diezelfde avond lekker "vroeg" naar zijn bed mag
Dochter (12) zit midden in de pubertijd. Hormonen gieren door haar lichaam heeft en dat heeft als resultaat dat ze nog wel eens het laatste woordt wil hebben. Nu mag er hier echt wel een hoop hoor. Kinderen mogen altijd zeggen wat ze wel of niet leuk vinden. Ruimte voor discussie is er meer dan genoeg. Maar soms is iets gewoon klaar. Dan is het over en sluiten. Althans. Voor mij
Zij wil er dan nog wel eens anders over denken en gaat dan desondanks dóór. Tja, dan krijgt ook zij uiteindelijk de waarschuwing nú op te moeten houden omdat ze anders kan "vertrekken" en "vertrekken" is dus naar boven. En naar boven is dus slapen
Groeien ja, volwassen worden, nee. Volgens mij heeft elke leeftijd zijn eigen 'ontwikkelingsdoelen' en hoort volwassen worden nog niet bij baby's en kleuters.Corneliana schreef:volgens mij beginnen kinderen al met volwassen worden en groeien vanaf de geboorte.Maryanne schreef:Ja, dat klopt. De pubers krijgen geen billenkoek hoor.oké, hier moet even een leeftijd op de kinderen geplakt worden... Ik heb het over kleine kinderen, omdat jij het bij tikken steeds over luierbillen hebt. Pubers wordt een ander verhaal, die moeten naast grenzen ook vrijheden krijgen, want die oefenen op volwassen worden. Dat is moeilijker, maar ik neem aan dat je je pubers geen tik meer geeft en dan toch ook op een andere manier hun respect moet krijgen en dat de basis daarvoor in de kindertijd gelegd is.
nou in zekere zin begint het toch bij de baby hoor. mijn kinderen zijn heel zelfstandig en onafhankelijk ook van karakter maar daar ga ik graag in mee. kinderen hebben een drang naar groot zijn dat hoort zo. zo ontwikkelen ze door naar het volwassen worden. opvoeden is voor mij meer aan de zijlijn staan en ingrijpen indien nodig maar het meeste zoeken ze graag zelf uit. en dat kan ik alleen maar toejuichen.kipo schreef:Groeien ja, volwassen worden, nee. Volgens mij heeft elke leeftijd zijn eigen 'ontwikkelingsdoelen' en hoort volwassen worden nog niet bij baby's en kleuters.Corneliana schreef:volgens mij beginnen kinderen al met volwassen worden en groeien vanaf de geboorte.Maryanne schreef:Ja, dat klopt. De pubers krijgen geen billenkoek hoor.oké, hier moet even een leeftijd op de kinderen geplakt worden... Ik heb het over kleine kinderen, omdat jij het bij tikken steeds over luierbillen hebt. Pubers wordt een ander verhaal, die moeten naast grenzen ook vrijheden krijgen, want die oefenen op volwassen worden. Dat is moeilijker, maar ik neem aan dat je je pubers geen tik meer geeft en dan toch ook op een andere manier hun respect moet krijgen en dat de basis daarvoor in de kindertijd gelegd is.
Corneliana schreef:als jij je 5 min verslaapt krijg je dan ook straf of ga je dan zelf vroeg naar bed?
en ik lees toch meer wat jij wil dan wat je kinderen willen.
als jij je dochter zat bent kan ze vertrekken... omdat jij ook het laatste woord wil hebben anders liet je haar wel. nu zit ze boven te mokken. en wat als ze niet gaat? wat is dan je optie?
ik zie er geen logica in maar ik geloof best dat je het met alle liefde en de beste bedoelingen doet hoor. en het zal vast wel even werken maar de meeste kinderen laten zich niet zomaar wegsturen.
En ja, de oudste "pak" je met zijn bedtijd en "pak" je met zijn laptop/playstation 
goed lezen. Ik ben de discussie die we dan hebben zát. Zij heeft mogen zeggen wat zij wil, ik heb gezegd wat ik wil. En komen we eruit is het goed, maar als we er niet uitkomen omdat zij het anders ziet of iets van mij gewoon niet mág. Ja, dan houd het op een gegeven moment op en ben ik die discussiezat Ik heb dan al minimaal 2x gezegd dat het klaar is en dan volgt er idd de waarschuwing dat al ze nu niet ophoud, haar mond dicht houd daarover over of wat dan ook, ze lekker naar boven kan vertrekken Ik ga toch niet tot in dene eeuwigheid met een kind van 12 door blijven discussiëren over iets waar we niet uitkomen Overigens, is het hier trouwens wél altijd zo dat ze niet lang daarna uit eigen beweging hun excuus komen aanbieden zoals ik ook doe als ik iets gedaan heb wat niet hoort Hoe dan ook, is het hier in ieder geval een feit dat dergelijk "straffen" hun doel niet missen en hoe "de meeste" andere kinderen daarmee omgaan, tja, vind je het heel erg als ik zeg dat ik dáár niks mee te schofffelen heb 
Kun je dat misschien duidelijker uitleggen? Ik bedoel, kun je daar voorbeelden van geven? Hoe bedoel jij precies dat jij aan de zijlijn staat en ze de dingen zelf laat uitzoeken? Over welke dingen heb je het dan bijvoorbeeld?Corneliana schreef:nou in zekere zin begint het toch bij de baby hoor. mijn kinderen zijn heel zelfstandig en onafhankelijk ook van karakter maar daar ga ik graag in mee. kinderen hebben een drang naar groot zijn dat hoort zo. zo ontwikkelen ze door naar het volwassen worden. opvoeden is voor mij meer aan de zijlijn staan en ingrijpen indien nodig maar het meeste zoeken ze graag zelf uit. en dat kan ik alleen maar toejuichen.
wat ik al zei: dan geef ik aan niet verder te discussierensmoekie schreef:Corneliana schreef:als jij je 5 min verslaapt krijg je dan ook straf of ga je dan zelf vroeg naar bed?
en ik lees toch meer wat jij wil dan wat je kinderen willen.
als jij je dochter zat bent kan ze vertrekken... omdat jij ook het laatste woord wil hebben anders liet je haar wel. nu zit ze boven te mokken. en wat als ze niet gaat? wat is dan je optie?
ik zie er geen logica in maar ik geloof best dat je het met alle liefde en de beste bedoelingen doet hoor. en het zal vast wel even werken maar de meeste kinderen laten zich niet zomaar wegsturen.
Ik verslaap me niet
En idd gaat het hier idd om wat ik wil. Ik wil dat mijn kinderen gewoon normaal hun bed uitkomen en de dag gewoon "normaal" kan beginnen ipv met gemekker van mij omdat er 1 bijzit die liever nog ff blijft liggen pitten
En ik stuur mijn dochter niet naarboven omdat ik háár zat ben
En wat als ze niet gaat? Hoe moet ik dat weten. Ze luisteren genoeg (te laat dus soms) om te weten dat als iets klaar is, het dan ook echt klaar is en ze de straf die ze opgelegd hebben gekregen "verdiend" hebben
En mede daarom wordt de "straf" vaak ook iets verminderd
Corneliana schreef:wat ik al zei: dan geef ik aan niet verder te discussieren
en wel knap trouwens dat je je nooit verslaapt.
en wat ik al zei als het werkt werkt het maar het is niet mijn ding.
Daarbij, de keren dat ik niet meega omdat ik mezelf nog ff wil omdraaien gaat de wekker om 06.25 uur en die is nu niet bepaald ehm zacht 
Kun je dat misschien duidelijker uitleggen? Ik bedoel, kun je daar voorbeelden van geven? Hoe bedoel jij precies dat jij aan de zijlijn staat en ze de dingen zelf laat uitzoeken? Over welke dingen heb je het dan bijvoorbeeld?Corneliana schreef:nou in zekere zin begint het toch bij de baby hoor. mijn kinderen zijn heel zelfstandig en onafhankelijk ook van karakter maar daar ga ik graag in mee. kinderen hebben een drang naar groot zijn dat hoort zo. zo ontwikkelen ze door naar het volwassen worden. opvoeden is voor mij meer aan de zijlijn staan en ingrijpen indien nodig maar het meeste zoeken ze graag zelf uit. en dat kan ik alleen maar toejuichen.
als kind verder discussieert reageer ik niet meer op het onderwerp.smoekie schreef:Corneliana schreef:wat ik al zei: dan geef ik aan niet verder te discussieren
en wel knap trouwens dat je je nooit verslaapt.
en wat ik al zei als het werkt werkt het maar het is niet mijn ding.
Nou, zo knap is het niet hoor. Ed gaat er altijd om half 6 uit en tegen de tijd dat hij daadwerkelijk zijn bed uit stapt ben ik klaarwakker en gaat ik er ook maar uit en staat er beneden een heerlijk bakkie koffie op me te wachten
Maar goed, jij geeft dus net als ik aan dan niet verder te discussiëren. Maar wát als het kind dan wél verder wil discussiëren? Hoe los jij dat dan op? Daar ben ik dan wel benieuwd naar. Mens is nooit te oud om te leren toch
had dit net eerder al als edit bij mijn vorige reactie geplaatst maar die heeft jouw reactie daarna dus gemist....
Kun je dat misschien duidelijker uitleggen? Ik bedoel, kun je daar voorbeelden van geven? Hoe bedoel jij precies dat jij aan de zijlijn staat en ze de dingen zelf laat uitzoeken? Over welke dingen heb je het dan bijvoorbeeld?Corneliana schreef:nou in zekere zin begint het toch bij de baby hoor. mijn kinderen zijn heel zelfstandig en onafhankelijk ook van karakter maar daar ga ik graag in mee. kinderen hebben een drang naar groot zijn dat hoort zo. zo ontwikkelen ze door naar het volwassen worden. opvoeden is voor mij meer aan de zijlijn staan en ingrijpen indien nodig maar het meeste zoeken ze graag zelf uit. en dat kan ik alleen maar toejuichen.
