Update:
De tweede sessie met de GT buiten geoefend, ze had het over eventueel een halti gebruiken tegen het trekken maar op de een of andere manier spreekt me dat niet aan. Hij houdt al niet van gedoe aan zn koppie, en buiten is alles al zo spannend.
Dus gewoon heel veel stilstaan, zigzaggen, achtjes lopen, af en toe een "pas op" als ie schuin gaat lopen en me de pas afsnijd, of ik ga even wat langzamer lopen met mn benen overdreven vooruit gegooid, dat ie er even aan herinnerd wordt dat ik er ook nog ben met mijn gewicht en zware klosschoenen
Sneeuw vindt ie helemaal geweldig! Hij heeft nauwelijks oog voor wat er om m heen gebeurt (dus ook stuk minder oog voor mij... Dit los ik op door hem af en toe met lekkers te belonen als ie naar me toe komt als ik m roep, ipv verder te gaan met waar ie mee bezig was, namelijk speuren speuren snuffelen teefjespies likken krabben op de grond en nog meer speuren en snuffelen.
Hij eet nog af en toe een drol, en ik vind het ontzettend vervelend om te doen maar ik trek m dan toch echt weg, ik ben er nog niet zo over uit hoe schadelijk het is om anderhonds poep te eten, ik dacht dat het kwam omdat ie tekort kwam, maar hij krijgt nu zat te eten, (Kivo KVV en Healthy Dog brok, af en toe een gekookt eitje, wat vette vis, gister n paar broccoli roosjes) is een beetje aangekomen, staat m goed
Van die brok krijgt ie van die droge harde poep die eenmaal in het poepzakje uiteenvalt door de "poederigheid" van de poep.
Vandaag had ie dunne, geen idee hoe dat nou ineens komt.
Spelen gaat steeds beter, hij vermaakt zichzelf nu zowaar! Niet zo vaak, liefst speelt ie met ons, maar af en toe ligt ie bij me lekker te kloten met een bal. Commando "los" gaat ook steeds beter, hij doet het alleen nog niet direct, maar al wel sneller dan eerst.
Vanochtend was ik heel vroeg wakker en lag ie nog helemaal suf van de slaap opgekruld op zn plaats. Ik kon hem toen een kus op zn koppie geven (zo lekker zacht, en ik vind m stiekem ook heel lekker ruiken)
Vanavond weer geprobeerd, toen hoorde ik toch het begin van een grommetje, een heel zacht bromgeluidje, en ik zag zn lippen een klein beetje bewegen. Dus ik verder gegaan met aaien, maar niet meer met mn hoofd zo ontzettend dichtbij zn koppie.
Vanmiddag was mn vriend met m aan het wandelen, en hij liep opeens een beetje mank, toen heeft vriend tussen zn kussentjes van achterpoot gevoeld, dat mocht! Wat er nou precies aan de hand was, geen idee, maar daarna liep hij weer normaal.
Vanavond wilde ik nog even naar zn achterpoot kijken maar dat vond ie toch niet zo'n goed idee.
Zaterdag gaan we uit eten en nu zitten we te dubben of we m alleen thuis laten of meenemen in de auto met deken, kruik, enz.
Want als ie alleen gelaten wordt dan gaat ie zo hartverscheurend janken, een buurvrouw zei dat ze het wel vaker hoort dan wat ik dacht, nl 1 minuut huilen en dan zich erbij neerleggen. Zou ik eens moeten uittesten. Het leek me alleen zo vreemd om eerst een minuutje te janken, dan stil te zijn (heb ik gecheckt door aan eind van de straat te blijven wachten, kijken hoe lang het duurt) en dan vanuit stilte weer te beginnen...? Op de een of andere manier klinkt dat zo niet logisch, maar ja, ik ben dan ook geen hond
Gelukkig hoeven we nooit midden in de nacht opeens weg ofzo, want zijn volumeknop staat op HARD als ie jankt...!
Inmiddels een beetje mn eigen "methode" ontdekt, bestaande uit de woorden liefde geduld en humor. Want wat je met liefde doet gaat altijd goed zei mn moeder altijd, maar niet als het om een eigengereide hond als Vovo gaat, en dan heb je dus geduld en humor nodig. Hem uitlaten als je opgefokt bent of haast hebt is geen goed idee! (komt gelukkig zelden voor)
Volgens sommige hondenkenners heeft ie Stafford bloed, moet echt eens een foto plaatsen hier, ben benieuwd wat voor mix men er in meent te zien, puur Fox Terrier is het iig niet, is ie beetje te groot en te hoog voor, en ook ogen en kaken zijn duidelijk anders dan bij n 100% Fox.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende update!
