Bluf was van huis uit ook gewend om op banken, stoelen en bedden te liggen. Ik wilde het niet hebben en heb haar er in het begin continue van afgestuurd. Op een bepaald moment had ik zoiets van

waarom doe ik nou zo moeilijk het is een oude tweedehands bank, makkelijk af te nemen en ze doet het hier niet als er visite is. Dus vond ik het prima als ze op de bank ging liggen in mijn huis. Bij mijn ouders met de mooie nieuwe leren banken en stoelen is het een heel ander verhaal, daar ben ik wel heel fel in geweest het niet toe te staan zowiezo als ik erbij was alle pogingen de kop in gedrukt. 1 keer betrapt toen we even weg waren geweest en ze ineens prinsheerlijk op de leren stoel lag, een reprimande gegeven en bij mijn ouders is ze nooit meer op de zetels gaan liggen.
En heel vreemd, maar nadat ik er geen punt meer van maakte dat ze thuis op de bank ging liggen is ze steeds minder op die bank gaan liggen

bijna nooit meer eigenlijk.
En dat rangorde verhaal, tsja, bij Bluf zit er totaal niets achter. Toen Finn in het begin op het bed ging liggen en er niet meer af wilde was dat wel degelijk een ongemakkelijk moment en ook echt wel even een moment dat ik goed na moest denken hoe ik het op dat moment aan ging pakken en te voorkomen dat zo'n situatie dus weer zou ontstaan.
Heb ook wel eens bij een exvriendje gezeten met een kruising amstaf/bullterriër en deze zat dus ook net als in het verhaal van Arcee met die rot op de bank en daar werd je gewaarschuwd dat hij ineens uit kon halen

wat hij ook inderdaad deed (niet alleen op de bank trouwens ook in het voorbij gaan deed hij dat), zulke honden horen dus niet op de bank of op bed. (met zulke bedoel ik dan niet het ras, maar honden die daadwerkelijk wat meer noten op de zang hebben gekregen en niet meer in controle zijn van de eigenaar maar hun eigen regels gaan bepalen op een hondse manier).