Het HondenForum

Cleva schreef:Of met een husky!

daar waren Nuvilaq en ik het al over eens dat we dat zouden doen

viewtopic.php?f=1&t=216972&p=4764289&hilit=sissi#p4764289

Nanna schreef:Mechelaar met Husky zou voor mijn beleving qua aard en aanleg te ver uit elkaar liggen.
Als pupkoper moet je ook maar afwachten hoe zo'n karakter uitpakt. Wordt het het volgzame/baasgerichte van de Mechelaar of het wegloperige/zelfstandige van de Husky?

Dat bedoel ik. Heb je een Mechel uit een werklijn, Husky erin en je krijgt een wegloper die alles aanvalt
Onzin natuurlijk, maar inderdaad, dit zijn 2 compleet verschillende werkhonden met hele andere en specifieke taken natuurlijk. Ik zou dan zeker ook wat dichter bij huis blijven.

Denk aan:
Beauceron x Rottweiler. 2 rassen, een aantal overeenkomsten, zelfde taak (min of meer).
Berner Sennen x Appenzeller of Grote Sennenhond, zelfde verhaal.
Verschillende vacht variateiten binnen de Hollandse herder kan ook. Gewoon lang, ruw en kortharig door elkaar gooien.
De Belgen onderling kruisen?
Tatra met Slovencky Cuvac?
Duitse Herder met Oud Duitser of van mijn part Witte Herders?
Amstaffs met Engelse Staffs?
Bull Mastiff met old English Mastiff?
Ierse Setter met Floatcoat Retriever?

Zo kun je een heel lijstje maken, waar fokkers zwaar allergies voor zijn, ik weet het

Waarom niet Bij elk ras het je meerdere 'types' en deze worden toch ook gecombineerd
Is bij de welsh ook, het belangrijkste vind ik dat ze niet dezelfde fouten hebben, maar juist elkaar aanvullen.
Zowel van karakter als bouw.

Er zijn toch best wat rassen die een zg werklijn en showlijn hebben, die inkruisen zou al meer genen geven.

Nanna schreef:

Gemma schreef:Er zijn toch best wat rassen die een zg werklijn en showlijn hebben, die inkruisen zou al meer genen geven.

Ja, maar dan zitten de showfokkers met "lelijke" honden die in de showhal alles wat los en vast zit apporteren en de werkmensen met een hond die alleen met hoge pootjes mooi wil draven en continu beelderig in stand staat

Moeten ze maar beter naar de pups kijken

ArCee schreef:Duitse Herder met Oud Duitser of van mijn part Witte Herders?

Schiet je niets mee op, de ODH en Witte Herder stammen beide van de DH af. Dan zou ik eerder een belg erdoor doen. Of gewoon beginnen met werk x showlijn te combineren. Het jammere is dat je vaak tussen beide valt, hoewel ik Bumba en ook zijn vader een goede combifok vind

duitse herder schreef:

ArCee schreef:Duitse Herder met Oud Duitser of van mijn part Witte Herders?

Schiet je niets mee op, de ODH en Witte Herder stammen beide van de DH af. Dan zou ik eerder een belg erdoor doen. Of gewoon beginnen met werk x showlijn te combineren. Het jammere is dat je vaak tussen beide valt, hoewel ik Bumba en ook zijn vader een goede combifok vind

Hmm, toch zouden die witte wel wat stabielkarakterbloed van de duitse kunnen gebruiken. En de witte hebben weer wat betere heupen.
Maar het combineren van show en werklijnen zou al een goed begin zijn of wat mechels bloed erdoor om de rankheid weer terug te krijgen!

Combineren van show en werklijn is genetisch vast heel goed maar wat ga je dan met de honden doen? Kunnen bv mechelse herders uit zi'n mix goede gezinshonden zijn? Of showers? Of werkers? En is er wel een markt voor die honden?

Inge O schreef:

Isis schreef:Lijken deze rassen werkelijk zoveel (qua karakter) op elkaar?

ja, ik vind het wel. er zijn natuurlijk ook duidelijke verschillen hoor maar wat ze gemeen hebben is dezelfde soort onafhankelijkheid, zelfstandigheid en eigenzinnigheid (weegt meer bij de hovawart dan bij de beauceron) en tegelijkertijd ook de baasgerichtheid en zin voor samenwerking maar op een relaxe manier (weegt meer door bij de beauceron). en geen van beiden is hyper of nerveus wel met één groot verschil : een beauceron stuitert 1000 keer harder dan een hovawart . toch als ze jong zijn, verder gaat mijn vergelijking nog niet .

Beauceron en hovawart zie ik ook wel, je hebt ook meer herderachtige hovawarts en veel eigenzinniger beaucerons. Die wel de energie kracht, stuiteracties en alles hebben maar erg moeilijk trainbaar zijn. Maar wat ik nu al een aantal keer langs heb zien komen is Beauceron x Rottweiler. Dat lijkt mij werkelijk 100 x niks. Wel qua onverwantschap, maar kies dan een beter passend ras. Ze hebben echt alleen de kleur gemeen (en dat ze sterk zijn).

Is het bij de hovawart eigenlijk al nodig?
De beauceron in principe niet. Zoveel diversiteit. Je kunt twee beaucerons naast elkaar zetten waarbij je je afvraagt of het wel hetzelfde ras is.
Ja, het gros van de beaucerons die we tegenkomen in de bekende fok is aan elkaar verwant. Maar dat is maar een topje van de ijsberg; er zijn (haast onzichtbaar doordat ze niet naar shows gaan en niet op het internet staan) veel niet- of laaggeconfirmeerde beaucerons uit andere lijnen die vooral lokaal gebruikt worden. Helaas is het wel zo dat steeds maar alleen met de topjes wordt gefokt en dat maakt natuurlijk wel dat we in de toekomst in de problemen gaan komen. Er neemt zelfs al haast nooit iemand een bróer van een topreu, laat staan een neef die niks gewonnen heeft. Altijd dezelfde reuen die dekken en dus gaat het heel hard. Maar er is dus nog wel materiaal aanwezig voor diegenen die het ras zouden willen redden. En gelukkig zijn er dus in Frankrijk ook fokkers die niets geven om show en qualificaties.

Bovendien kun je inderdaad in Frankrijk (als franse eigenaar) een stamboomloze hond aanbieden voor de confirmatie. En dat gaat veel sneller dan met een bijlage. Als hij wordt bevestigd als zijnde voldoende beauceronrastypisch dan krijgt de hond het etiket "titre initial". Nakomelingen van die hond krijgen gewoon een stamboom. Het inbrengen van vreemd bloed is dus heel goed mogelijk.
Bij de beauceron komt zo'n titre initial best regelmatig voor al zullen die meestal ook wel gewoon beaucerons zijn hoor . Dan zijn bijvoorbeeld de ouders niet geconfirmeerd.

-geboorte frans nest uit geconfirmeerde ouders: pups stamboom met geboortenummer bijv. 12345/......
-confirmatie na een jaar: bevestiging van rastypisch zijn, aanvulling met confirmatienummer: 12345/67890
-geboorte uit niet-geconfirmeerde ouders: geen stamboom: ...../.....
-confirmatie na een jaar oud: ...../67890

Die laatste kan dus met onbekende honden. Ook met een op een beaucerongelijkende hovawart-kruising

Madelief schreef:Maar wat ik nu al een aantal keer langs heb zien komen is Beauceron x Rottweiler. Dat lijkt mij werkelijk 100 x niks. Wel qua onverwantschap, maar kies dan een beter passend ras. Ze hebben echt alleen de kleur gemeen (en dat ze sterk zijn).

Mijn zus heeft een kruising rottweiler x beauceron. Ik weet niet of hij nou een typisch voorbeeld van zo'n kruising is, maar hij is een geweldig leuk beest!
Inmiddels 4 jaar oud, zo'n 70cm schofthoogte met de kop van een rottweiler en het lichaam van een beauceron en het karakter van een ondeugende pup. Ik heb ernstige twijfels of hij ooit volwassen wordt .
Zo lomp als wat, springt rustig bij je op schoot, maait met zijn staart regelmatig alles van de salontafel en als je hem ziet moet je je schrap zetten van hij gooit je van enthousiasme ondersteboven.
Hij vindt alles leuk, pups, teven, reuen, katten, kinderen (mijn zus heeft ook 5 katten) die álles met hem kunnen doen. 't Is alleen een ontzettend onbenullig beest maar geen greintje kwaad zit er in.

lieke schreef:

Madelief schreef:Maar wat ik nu al een aantal keer langs heb zien komen is Beauceron x Rottweiler. Dat lijkt mij werkelijk 100 x niks. Wel qua onverwantschap, maar kies dan een beter passend ras. Ze hebben echt alleen de kleur gemeen (en dat ze sterk zijn).

Mijn zus heeft een kruising rottweiler x beauceron. Ik weet niet of hij nou een typisch voorbeeld van zo'n kruising is, maar hij is een geweldig leuk beest!
Inmiddels 4 jaar oud, zo'n 70cm schofthoogte met de kop van een rottweiler en het lichaam van een beauceron en het karakter van een ondeugende pup. Ik heb ernstige twijfels of hij ooit volwassen wordt .
Zo lomp als wat, springt rustig bij je op schoot, maait met zijn staart regelmatig alles van de salontafel en als je hem ziet moet je je schrap zetten van hij gooit je van enthousiasme ondersteboven.
Hij vindt alles leuk, pups, teven, reuen, katten, kinderen (mijn zus heeft ook 5 katten) die álles met hem kunnen doen. 't Is alleen een ontzettend onbenullig beest maar geen greintje kwaad zit er in.

Ik zeg natuurlijk ook niet dat ze niet leuk kunnen zijn . Dat kan natuurlijk best Zo te lezen ook meer karakter van een beauceron, want een rottweiler kakt meestal wat sneller in, en beaucerons blijven veel langer actief. Leuk hoor!

Madelief schreef:

lieke schreef: Mijn zus heeft een kruising rottweiler x beauceron. Ik weet niet of hij nou een typisch voorbeeld van zo'n kruising is, maar hij is een geweldig leuk beest!
Inmiddels 4 jaar oud, zo'n 70cm schofthoogte met de kop van een rottweiler en het lichaam van een beauceron en het karakter van een ondeugende pup. Ik heb ernstige twijfels of hij ooit volwassen wordt .
Zo lomp als wat, springt rustig bij je op schoot, maait met zijn staart regelmatig alles van de salontafel en als je hem ziet moet je je schrap zetten van hij gooit je van enthousiasme ondersteboven.
Hij vindt alles leuk, pups, teven, reuen, katten, kinderen (mijn zus heeft ook 5 katten) die álles met hem kunnen doen. 't Is alleen een ontzettend onbenullig beest maar geen greintje kwaad zit er in.

Ik zeg natuurlijk ook niet dat ze niet leuk kunnen zijn . Dat kan natuurlijk best Zo te lezen ook meer karakter van een beauceron, want een rottweiler kakt meestal wat sneller in, en beaucerons blijven veel langer actief. Leuk hoor!

Ik ken de beauceron verder niet persoonlijk, dus ik weet niet wat typisch voor dat ras is. Mijn zus heeft zo'n 25 jaar rottweilers gehad maar de laatste tien jaar zo verschrikkelijk veel medische ellende meegemaakt (hd, ed, kruisbanden, tumoren, etc.) dat zij heeft besloten dat zij geen rottweiler meer wilde. Vandaar dat zij op deze kruising viel.
En hoewel haar rottweilers echt schatten waren, kan ik me wel voorstellen dat ze genoeg kreeg van het abonnement op de da.

lieke schreef:

Madelief schreef:

lieke schreef: Mijn zus heeft een kruising rottweiler x beauceron. Ik weet niet of hij nou een typisch voorbeeld van zo'n kruising is, maar hij is een geweldig leuk beest!
Inmiddels 4 jaar oud, zo'n 70cm schofthoogte met de kop van een rottweiler en het lichaam van een beauceron en het karakter van een ondeugende pup. Ik heb ernstige twijfels of hij ooit volwassen wordt .
Zo lomp als wat, springt rustig bij je op schoot, maait met zijn staart regelmatig alles van de salontafel en als je hem ziet moet je je schrap zetten van hij gooit je van enthousiasme ondersteboven.
Hij vindt alles leuk, pups, teven, reuen, katten, kinderen (mijn zus heeft ook 5 katten) die álles met hem kunnen doen. 't Is alleen een ontzettend onbenullig beest maar geen greintje kwaad zit er in.

Ik zeg natuurlijk ook niet dat ze niet leuk kunnen zijn . Dat kan natuurlijk best Zo te lezen ook meer karakter van een beauceron, want een rottweiler kakt meestal wat sneller in, en beaucerons blijven veel langer actief. Leuk hoor!

Ik ken de beauceron verder niet persoonlijk, dus ik weet niet wat typisch voor dat ras is. Mijn zus heeft zo'n 25 jaar rottweilers gehad maar de laatste tien jaar zo verschrikkelijk veel medische ellende meegemaakt (hd, ed, kruisbanden, tumoren, etc.) dat zij heeft besloten dat zij geen rottweiler meer wilde. Vandaar dat zij op deze kruising viel.
En hoewel haar rottweilers echt schatten waren, kan ik me wel voorstellen dat ze genoeg kreeg van het abonnement op de da.

Ja dat hoor ik wel vaker. En bovengenoemde snel rustig worden. Dat heb ik ook vaker gehoord, van mensen die van lange actieve wandelingen houden bijvoorbeeld en waarbij de rottweiler dan al na een paar jaar zei: "doe het lekker zelluf! " Zijn vaak redenen om voor een beauce te kiezen. En als compromis, dat de één een herder wil en de ander een rottweiler.
Maar hoewel het mijn ras niet is kan ik me wel voorstellen hoe naar het is als je jouw geliefde ras moet laten voor wat het is omdat ze zo slecht van gezondheid zijn. Dus dan is het super dat ze zo'n leuke, toch wel rottweiler gelijkende kruising heeft gevonden!

Madelief schreef: Bovendien kun je inderdaad in Frankrijk (als franse eigenaar) een stamboomloze hond aanbieden voor de confirmatie. En dat gaat veel sneller dan met een bijlage. Als hij wordt bevestigd als zijnde voldoende beauceronrastypisch dan krijgt de hond het etiket "titre initial". Nakomelingen van die hond krijgen gewoon een stamboom. Het inbrengen van vreemd bloed is dus heel goed mogelijk.

Dat wist ik helemaal niet?

Geldt dat voor alle rassen of alleen de Franse rassen?
En zijn er eigenlijk meer landen, buiten België, waar dit soort dingen kan?
Want als het dus niet ongebruikelijk is, is het dan niet vreemder dat stamboeken dicht zijn?

Marjoleine schreef:

Madelief schreef: Bovendien kun je inderdaad in Frankrijk (als franse eigenaar) een stamboomloze hond aanbieden voor de confirmatie. En dat gaat veel sneller dan met een bijlage. Als hij wordt bevestigd als zijnde voldoende beauceronrastypisch dan krijgt de hond het etiket "titre initial". Nakomelingen van die hond krijgen gewoon een stamboom. Het inbrengen van vreemd bloed is dus heel goed mogelijk.

Dat wist ik helemaal niet?

Geldt dat voor alle rassen of alleen de Franse rassen?
En zijn er eigenlijk meer landen, buiten België, waar dit soort dingen kan?
Want als het dus niet ongebruikelijk is, is het dan niet vreemder dat stamboeken dicht zijn?

Pin me er niet op vast, maar wat ik weet is het confirmatie systeem met de bijbehorende cotations (kwalificatie daarbinnen) gewoon hét franse systeem. En dat is voor alle rassen eender. Net als de jaarletter, dat is overkoepelend. Dus lijkt me ook de mogelijkheid tot aankeuren. Er zijn (in ieder geval binnen de beauceron) wel fokkers natuurlijk fel op tegen, precies wat je zegt...dat ze niet echt zouden zijn etc.

Op zich is het niet vreemd dan dat de stamboeken dicht zijn, omdat met zo'n systeem "open" niet nodig zou hoeven zijn. Je kunt zelfs een raslookalike maken uit totaal andere rassen en aan laten keuren
Maar technisch zou je denk ik met behulp van vrienden in la douce france in twee generaties (tenzij de titre initial hier geaccepteerd wordt maar dat vrees ik niet ) een ververst bloedlijn hondje naar Nederland kunnen importeren.

Madelief schreef: Maar technisch zou je denk ik met behulp van vrienden in la douce france in twee generaties (tenzij de titre initial hier geaccepteerd wordt maar dat vrees ik niet ) een ververst bloedlijn hondje naar Nederland kunnen importeren.

Hmm.
Dat is helemaal niet gek.

Wat wel gek is, is dat het systeem zo anders is dan hier.
Iemand een idee hoe het in bv Italië is of Spanje?
Daar zijn toch ook nog open stamboeken? Of is dat alleen voor lokale rassen in opbouw?

Marjoleine schreef:

Madelief schreef: Maar technisch zou je denk ik met behulp van vrienden in la douce france in twee generaties (tenzij de titre initial hier geaccepteerd wordt maar dat vrees ik niet ) een ververst bloedlijn hondje naar Nederland kunnen importeren.

Hmm.
Dat is helemaal niet gek.

Wat wel gek is, is dat het systeem zo anders is dan hier.
Iemand een idee hoe het in bv Italië is of Spanje?
Daar zijn toch ook nog open stamboeken? Of is dat alleen voor lokale rassen in opbouw?

Dat doet me aan het volgende denken: begin jaren 80 was ik lid van een KC.
Eén van onze instructeurs daar was een oudere vrouw die Groenendalers fokte: al jaren en jaren.
Ze raakte al aardig op leeftijd en besloot om nu ze het heen en weer rijden nog aan kon één van haar teven te laten dekken door een Franse reu.
Dit werd haar door heel veel fokkers binnen het ras maar ook binnen de KC zwaar afgeraden: "bij een Franse hond weet je nooit wat er achter zit".
Ze heeft het toch gedaan; het was een mooi nest



Ze weet inderdaad niet wat erachter zat: ze kreeg zwaar de indruk dat haar teef gedekt werd door een andere reu dan op het dekbewijs stond.
Ze heeft nimmer de kans gekregen (gewoon lichamelijk de kans gekregen) om de reu van dichtbij te zien of om bij de teef te zijn tijdens de dekking.
Na aankomst bij de reu eigenaar werd ze compleet overdonderd door een grote zware man (type vrachtwagenchauffeur) die rad Frans pratend haar teef uit de auto trok en haar en haar man een loods induwde (het was een zogenaamde dekloods waar ook paarden in gedekt werden).
Daar sta je dan als koppel bijna 70 jarigen in den vreemde, met je mondjevol MMS Frans plus zeemansvloeken in twintig talen (haar man).

Ze heeft door het raam van de loods op enige tientallen meters afstand haar teef en een reu gezien, de reu was langharig en zwart: dát weet ze zeker.
De pups werden in het NHSB ingeschreven als Groenendalers en waren dat vermoedelijk ook wel.
Alleen is de vader waarschijnlijk niet de papa
Het was haar laatste nest: zoals gezegd, ze werd al wat ouder.
Maar de manier waarop dit ging ....... dat was wel druppel (ze heeft niet eens een pup gehouden)

Ennath schreef:

Marjoleine schreef:

Madelief schreef: Maar technisch zou je denk ik met behulp van vrienden in la douce france in twee generaties (tenzij de titre initial hier geaccepteerd wordt maar dat vrees ik niet ) een ververst bloedlijn hondje naar Nederland kunnen importeren.

Hmm.
Dat is helemaal niet gek.

Wat wel gek is, is dat het systeem zo anders is dan hier.
Iemand een idee hoe het in bv Italië is of Spanje?
Daar zijn toch ook nog open stamboeken? Of is dat alleen voor lokale rassen in opbouw?

Dat doet me aan het volgende denken: begin jaren 80 was ik lid van een KC.
Eén van onze instructeurs daar was een oudere vrouw die Groenendalers fokte: al jaren en jaren.
Ze raakte al aardig op leeftijd en besloot om nu ze het heen en weer rijden nog aan kon één van haar teven te laten dekken door een Franse reu.
Dit werd haar door heel veel fokkers binnen het ras maar ook binnen de KC zwaar afgeraden: "bij een Franse hond weet je nooit wat er achter zit".
Ze heeft het toch gedaan; het was een mooi nest


Ze weet inderdaad niet wat erachter zat: ze kreeg zwaar de indruk dat haar teef gedekt werd door een andere reu dan op het dekbewijs stond.
Ze heeft nimmer de kans gekregen (gewoon lichamelijk de kans gekregen) om de reu van dichtbij te zien of om bij de teef te zijn tijdens de dekking.
Na aankomst bij de reu eigenaar werd ze compleet overdonderd door een grote zware man (type vrachtwagenchauffeur) die rad Frans pratend haar teef uit de auto trok en haar en haar man een loods induwde (het was een zogenaamde dekloods waar ook paarden in gedekt werden).
Daar sta je dan als koppel bijna 70 jarigen in den vreemde, met je mondjevol MMS Frans plus zeemansvloeken in twintig talen (haar man).

Ze heeft door het raam van de loods op enige tientallen meters afstand haar teef en een reu gezien, de reu was langharig en zwart: dát weet ze zeker.
De pups werden in het NHSB ingeschreven als Groenendalers en waren dat vermoedelijk ook wel.
Alleen is de vader waarschijnlijk niet de papa
Het was haar laatste nest: zoals gezegd, ze werd al wat ouder.
Maar de manier waarop dit ging ....... dat was wel druppel (ze heeft niet eens een pup gehouden)

Ja, er zijn práchtige franse dekverhalen bekend, ook binnen ons ras
Heel apart

Maar dat wordt nu wel moeilijker omdat ook in frankrijk steeds meer honden een DNA profiel krijgen, en dan is het gewoon na te gaan of de reu wel echt is wie men zegt dat hij is.

Madelief schreef: Ja, er zijn práchtige franse dekverhalen bekend, ook binnen ons ras
Heel apart

Maar dat wordt nu wel moeilijker omdat ook in frankrijk steeds meer honden een DNA profiel krijgen, en dan is het gewoon na te gaan of de reu wel echt is wie men zegt dat hij is.

Het is een machtig mooi verhaal, maar wat moet deze vrouw zich opgelaten gevoeld hebben.
Ze is waarschijnlijk schuldig aan fraude: zo voelde ze het in ieder geval ook zelf.
Maar ik snap best dat het háár niet gegeven was om daar wat aan te doen.
Het ging allemaal te snel en te grof.
Maar ....... het is wel de reden waarom IK warm voorstander van DNA testen ben.

Ze is niet schuldig aan fraude. De eigenaar van de reu wel, die heeft getekend voor de naam in kwestie, niet zij.

Ik snap waarom je voorstander bent trouwens. Ik ben het dus niet

Ik weet van een paar colliefokkers dat zij de afgelopen jaren naar Frankrijk zijn gegaan om een Franse dekreu te gebruiken. Ook overigens met prachtige nesten als resultaat. Ik vraag me alleen af of zij wisten van dergelijke 'Franse' toestanden want deze fokkers in kwestie staan vierkant achter het Nederlandse fokbeleid.

(Misschien ga ik ze om ze een beetje te pesten dit eens vertellen )

Marjoleine schreef:Ze is niet schuldig aan fraude. De eigenaar van de reu wel, die heeft getekend voor de naam in kwestie, niet zij.

Ik snap waarom je voorstander bent trouwens. Ik ben het dus niet

Je hebt gelijk: technisch gezien heeft zij geen fraude gepleegd.
Zelf voelde ze dat wel zo ... ze had immers ook niets gedaan om de dekking te stoppen.
Ze heeft zelfs de pups opgegeven bij de RvB
Ze heeft zich er nooit helemaal goed bij gevoeld.

Ik snap waarom jij tegen DNA testen bent: dan hou je de achterdeur open.
Ik lobby er liever voor om (á la Frankrijk) de voordeur open te zetten.

Ennath schreef: Ik snap waarom jij tegen DNA testen bent: dan hou je de achterdeur open.
Ik lobby er liever voor om (á la Frankrijk) de voordeur open te zetten.

Daar lobby ik ook voor hoor. Als je oplet zie je me constant in de voorste linies

Maar zolang dat niet aan de orde is houd ik de achterdeur liever beschikbaar.

Marjoleine schreef:Daar lobby ik ook voor hoor. Als je oplet zie je me constant in de voorste linies

Weet ik
Maar denk dat dingen eerst moeten verergeren voordat ze kunnen verbeteren.
Als je die achterdeur ferm dicht houdt dan komt des te sneller de dag dat je de voordeur open moet zetten

Ennath schreef:

Marjoleine schreef:Daar lobby ik ook voor hoor. Als je oplet zie je me constant in de voorste linies

Weet ik
Maar denk dat dingen eerst moeten verergeren voordat ze kunnen verbeteren.
Als je die achterdeur ferm dicht houdt dan komt des te sneller de dag dat je de voordeur open moet zetten

Die dag is er allang.
Alleen is herkennen van dingen vaak een lastig iets.
Het keukenkastje-syndroom, zeg maar.

maar met stiekem een andere reu gebruiken krijg je toch veel meer problemen?
Je weet dan niet meer welke andere reu je op je pups uit die dekking veilig kan gebruiken (pupkopers dus he) en kans dat je iets als bv epileptie stiekem weer 'terug' fokt lijkt me ook geen fijne gedachte.
Ik heb dan liever een DNA profiel zodat men de stamboeken wel open moet gooien

Machie schreef:maar met stiekem een andere reu gebruiken krijg je toch veel meer problemen?
Je weet dan niet meer welke andere reu je op je pups uit die dekking veilig kan gebruiken (pupkopers dus he) en kans dat je iets als bv epileptie stiekem weer 'terug' fokt lijkt me ook geen fijne gedachte.
Ik heb dan liever een DNA profiel zodat men de stamboeken wel open moet gooien

En waarom heb j meer kans op problemen?

Marjoleine schreef:

Machie schreef:maar met stiekem een andere reu gebruiken krijg je toch veel meer problemen?
Je weet dan niet meer welke andere reu je op je pups uit die dekking veilig kan gebruiken (pupkopers dus he) en kans dat je iets als bv epileptie stiekem weer 'terug' fokt lijkt me ook geen fijne gedachte.
Ik heb dan liever een DNA profiel zodat men de stamboeken wel open moet gooien

En waarom heb j meer kans op problemen?

Omdat je toch ook niet meer weet wat je fokt dan?
Als een pupkoper dan dezelfde reu kiest op de teef uit dat nest, of een broer ervan.. Vader x dochter mag toch niet voor niets meer?

Ik ben voor eerlijkheid. Dan maar met dna testen en dan maar de boel zo naar de knoppen toe laten gaan dat de stamboeken wel open moeten.

Marjoleine schreef:

Machie schreef:maar met stiekem een andere reu gebruiken krijg je toch veel meer problemen?
Je weet dan niet meer welke andere reu je op je pups uit die dekking veilig kan gebruiken (pupkopers dus he) en kans dat je iets als bv epileptie stiekem weer 'terug' fokt lijkt me ook geen fijne gedachte.
Ik heb dan liever een DNA profiel zodat men de stamboeken wel open moet gooien

En waarom heb j meer kans op problemen?

Nou je hebt mijns inziens niet MEER kans op problemen.
Je loopt de kans dat er problemen waar je geen rekening mee had gehouden de kop opsteken.

je wilt DEZE eigenschap hebben en DIE niet.
De reu die je uitzoekt heeft DEZE eigenschap en DIE niet: dat heb je uitgezocht.
DEZE eigenschap zit namelijk in zijn lijn en DIE niet!
En dan krijg je in ene DIE eigenschap (en DEZE niet).
Daar hield je geen rekening mee: want dat zat niet in zijn lijn.
Blijkt hij stiekem uit een heel andere lijn te komen dan welke opgegeven was.
Is dat even balen......
En dat is nog tot daar aan toe als je het over oorstand of staartvorm heb.
Maar stel je nou eens voor dat we het over een ziekmakende eigenschap hebben.


KIJK als JIJ bewust een Stabijna in je stam inbrengt: dan weet JIJ precies wat je doet en waarom, en daar hou je ook in je verdere fokplannen rekening mee.
Maar ik zou niet graag de fokkers de kost willen geven die zonder iets te zeggen maar een dotje doen en tikje beweren
En DIE fokkers leveren het gevaar op: niet de Marjoleines en de Inge O's van de fokkerijwereld.

Machie schreef:

Marjoleine schreef: En waarom heb j meer kans op problemen?

Omdat je toch ook niet meer weet wat je fokt dan?

O, maar jij denkt dat ik een willekeurige reu uit de populatie zou pakken.
Nee, natuurlijk niet.
Dan pak je dus een ras uit een totaal andere populatie zodat je die inteelt in een klap (in die combinatie dan) op nul hebt.

Hoe vaak denk je dat dat gebeurt? En gebeurd is?
Hoe denk je dat die Airedale erdoor is gegaan indertijd bij de wetters? En die Schotse collie bij de stabijs?
Geen haan die ernaar kraaide
Geen haan die het zag ook, binnen twee generaties heb je de ongewenste uiterlijke kenmerken weg namelijk.