Het HondenForum

de dekking was niet gepland , het teefje is van mijn beste vriendin , we gaan altijd samen wandelen , en Snowy heeft 4 jaar het gat niet weten te vinden , dus even wat te naïef geweest , opeens zat ie erop , hihi wij helemaal in paniek , maar mijn vriendin verheugde zich al snel op de pups , helaas is het op een keizersnede uitgelopen . de pups bleken te groot .
de dierenarts had het ook nog niet vaak gezien , dat was het gevaar van met kruisingen fokken zei hij
ze heeft er 5 zelf uitgeduwd waarvan er 2 dood waren , de overige 7 zijn er operatief uitgehaald , en waren alle helaas niet meer te redden

ze heeft er 3 over waar het heel goed meegaat ! 2 zwarte teefjes en 1 witte reu
Mijn man heeft altijd gezegd als er 1 witte tussenzit is ie voor ons , voornamelijk omdat het toch iets is van onze Snowy , en we beide gek zijn van witte honden .
mijn vriendin wilde graag een teefje erbij , en weer een andere vriendin van haar ( die geholpen heeft bij de bevalling ,had graag de kleinste , zwakste van het nest , ieder heeft gekregen wat ie wilde , al had ik idd liever een wit teefje gehad , alleen al voor Snowy , voor mezelf gewoon toch een reu erbij , we vinden het gewoon mooier een reu

Ik vind kleur echt zo'n slechte basis om een hond te kiezen. Als je nou had gezegd, ja die witte heeft een karakter wat mij aanspreekt, oke, kan ik begrijpen dat je dan denk aan een reu. Maar hij is wit?

ik vind kleur ook geen gezonde basis voor het kiezen van een hond..als was hij pimpelpaars met groene stippen..als het karakter me het meeeste aansprak werd het toch echt die...maar je hebt de mogelijkheid ze eventueel apart te houden als het niet goed zou gaan?

Aimee schreef: Ik vind kleur echt zo'n slechte basis om een hond te kiezen. Als je nou had gezegd, ja die witte heeft een karakter wat mij aanspreekt, oke, kan ik begrijpen dat je dan denk aan een reu. Maar hij is wit?

Natuurlijk is karakter belangrijk , maar ik vind kleur ook heel belangrijk , je moet er toch 10 jaar of langer tegenaan kijken. . Ik zou ook geen dog nemen met een kleur die ik eigenlijk liever niet wil , ook al heeft hij/zij een super karakter. Daar krijg je spijt van , dan wacht ik liever tot er ooit 1 komt die het alletwee goed heeft.

Nou wij vinden kleur wel degelijk belangrijk , al zijn alle pups schattig , en als je een hond eenmaal hebt , houd je daar zoveel van dat het inderdaad niet meer uitmaakt , ook al wordt ie pimpel paars
maar lees : het was een niet gepland nestje , dus eenmalig , en mijn man wil gewoon het liefst een reu

Dus waarom heb je dit topic geopend? je keus staat al vast, kennelijk.

Succes ermee.

jip007 schreef:

Aimee schreef: Ik vind kleur echt zo'n slechte basis om een hond te kiezen. Als je nou had gezegd, ja die witte heeft een karakter wat mij aanspreekt, oke, kan ik begrijpen dat je dan denk aan een reu. Maar hij is wit?

Natuurlijk is karakter belangrijk , maar ik vind kleur ook heel belangrijk , je moet er toch 10 jaar of langer tegenaan kijken. . Ik zou ook geen dog nemen met een kleur die ik eigenlijk liever niet wil , ook al heeft hij/zij een super karakter. Daar krijg je spijt van , dan wacht ik liever tot er ooit 1 komt die het alletwee goed heeft.

Vind ik ook hoor, alles wordt tegenwoordig zo ingewikkeld gemaakt, alles is passen en meten of het eventueel wel goed zal gaan, levels van energie etc. etc.
Als ik een pup koop dan is dat altijd omdat ik direct vanaf het eerste moment een klik voel. En daar speelt uiterlijk zeker heel erg in mee. En dat kan de ene keer zwart zijn en grof gebouwd, maar de andere keer wit en rank, het is gewoon het totaalpakketje waar ik als een blok voor val, inclusief uitstraling en karakter.
Ik zou het ook niet kunnen, een nestje bezoeken een enorme klik voelen met 1 van die honden en dan na een puppytest te horen krijgen van een fokker; " Nee, ik heb besloten dat jullie niet klikken, jij krijgt hondje b. " Waar ik zelf helemaal niets mee heb. Ik nam hem dus niet. Ben ook altijd verbaasd daarover. Want wat kent die fokker mij nou . En uiteindelijk het pupje van 8 weken. Want wat komt daaruit uiteindelijk uit, uit dat pupje, en wat is uiteindelijk de beste combinatie.
Ze zouden eens een wetenschappelijk onderzoek moeten uitvoeren wat na 10 jaar het best gematchted heeft. De aan alle kanten afgewogen combinaties van geteste puppen en geselecteerde "ouder"paren , of de : "ik kom binnen en voel direct dat is de mijne" combinaties. Daar zou ik weleens benieuwd naar zijn.

Alles leuk en aardig, maar je zal toch rekening moeten houden met de hond die je al hebt.

Ja en ? Daarvoor moet het dus persee een zwarte teef zijn of zo ?

Heb ik trouwens ook nog nooit gedaan, noem me egoistisch, maar ik neem gewoon een hond die mij past. En schijnbaar past hij dan ook gewoon bij de rest die al bij me paste.

Daarnaast heb ik 3x gewoon een volwassen reu in mijn mik geschoven gekregen en die passen zich ook gewoon aan aan de rest. Dat is voor mijn baas nou ook niet direct eis nummer 1, dat de hond past bij mijn eigen honden. Die koopt gewoon een goede hond. Die zijn al moeilijk genoeg te vinden laat staan dat daar ook nog rekening mee moet worden gehouden.

Er is niemand die op voorhand rekening gaat houden of broertjes en zusjes wel bij elkaar "passen", zelfs niet als we adopteren, maar bij honden moeten we alles uit de kast trekken ?

Het zal wel.

hier 3 reuen, een x japanse akita van 7 jaar, een husky van 8 jaar en een american akita van ruim 2,5.
die 3 zijn 12 poten op 1 buik.
enne van deze 3 heren is meneer de husky de baas

Nee dan de teven

Waarmee ik niet zeg dat het bij jou goed zal gaan, dat weet je niet op voorhand, het ligt aan de karakters van beide maar ook gedeeltelijk aan jezelf, ben jij er zelf tegen op gewassen het in goede banen te leiden ?

Budkes schreef:Ja en ? Daarvoor moet het dus persee een zwarte teef zijn of zo ?

Daarom mag je wel wat verder kijken dan alleen het kleurtje. Leg me geen woorden in de mond

cindybosch schreef:we vinden het gewoon mooier een reu

Hmm...oke.....enne als blijkt dat het toch niet gaat ? wat doe je dan ?

Dat verschil maakt bij een multi bastaard ook niet uit.
Beetje vreemd om hier een vraag te stellen terwijl die reu er ongeacht toch wel komt ongeacht de antwoorden op je vraag.

maar in de openings post staat toch nergens de vraag of ze het wel of niet moet doen?
Ze vraagt tips,adviezen en ervaringen hoe ze het in goede banen kan leiden ,er staat ook duidelijk dat die pup er zal komen
Nergens dat dat nog niet zeker is.....

Weet je jullie kunnen wel allemaal roepen dat je het niet moet doen en dat het dom is.
Maar daarmee help je iemand niet, wat heeft ze er nou aan.
Ze zou er veel meer aan hebben als ze tips en adviezen zou krijgen waardoor het haar toch gaat lukken om het goed te laten gaan.
Al geloof je daar miss niet in maar ach miss lukt het dan wel , daar heb je dan toch veel meer aan.

Dan moeten jullie toch allemaal de openingspost eens beter lezen. Ze vraagt helemaal niet of ze wel of geen reu erbij moet nemen. Ze vraagt tips hoe ze twee reuen samen het best tot een succes kan maken. Niet meer en niet minder. Stond geen woord spaans bij.

Er komt een pup over een paar weken, het is een reu, ik heb al een reu van 9, en kan iemand die al meerdere reuen samen heeft gehad mij tips geven hoe we dit het beste aanpakken. Dat was de vraag, waarom mag die hier niet gesteld worden ?

Budkes schreef:Heb ik trouwens ook nog nooit gedaan, noem me egoistisch, maar ik neem gewoon een hond die mij past. En schijnbaar past hij dan ook gewoon bij de rest die al bij me paste.

Daarnaast heb ik 3x gewoon een volwassen reu in mijn mik geschoven gekregen en die passen zich ook gewoon aan aan de rest. Dat is voor mijn baas nou ook niet direct eis nummer 1, dat de hond past bij mijn eigen honden. Die koopt gewoon een goede hond. Die zijn al moeilijk genoeg te vinden laat staan dat daar ook nog rekening mee moet worden gehouden.

Er is niemand die op voorhand rekening gaat houden of broertjes en zusjes wel bij elkaar "passen", zelfs niet als we adopteren, maar bij honden moeten we alles uit de kast trekken ?

Het zal wel.

Na tientallen jaren sable teefjes ben ik ook actief op zoek gegaan naar een blue merle reu. Geen tricolor, geen sable en geen teef. Nee, ik wilde een bm-reu. Nou die heb ik ook gekregen, en hóe . Ik vind ook dat iemand het recht heeft om voor een bepaalde sexe en kleur te gaan. Moeten ze toch zelf weten? Bij mijn weten vraagt TS ook hoe ze het moeten doen. Niet óf ze het moeten doen.

Vind ik trouwens een goede vergelijking, Aniek. Met kinderen doe je tenslotte ook niet zoveel moeite.

jip007 schreef:

Aimee schreef: Ik vind kleur echt zo'n slechte basis om een hond te kiezen. Als je nou had gezegd, ja die witte heeft een karakter wat mij aanspreekt, oke, kan ik begrijpen dat je dan denk aan een reu. Maar hij is wit?

Natuurlijk is karakter belangrijk , maar ik vind kleur ook heel belangrijk , je moet er toch 10 jaar of langer tegenaan kijken. . Ik zou ook geen dog nemen met een kleur die ik eigenlijk liever niet wil , ook al heeft hij/zij een super karakter. Daar krijg je spijt van , dan wacht ik liever tot er ooit 1 komt die het alletwee goed heeft.

Daar krijg je helemaal geen spijt van.
Wij hebben hier twee honden in een heel andere kleur dan we eigenlijk mooi vinden.
Julia is een gestroomde Stafford, en laat ik dat nou de minst mooie kleur/aftekening vinden op een Stafford.
Maar het kwam zo uit dat dit nest op het juiste moment beschikbaar kwam en de moederhond had een gouden karakter.
Ik had veel liever weer een Fawn of anders een Blue-fawn gewild.
En toch heb ik geen seconde spijt van deze keuze gehad, ze is lief, ze is leuk, ze is mooi zoals ze is.
Ondanks dat ik haar vachtje niet geweldig vind van kleur.

En een zwart hondje wilden wij ook niet, want zwart vind ik niet zo mooi en het wordt zo snel warm in de zon.
Toch hebben we er nu een zwart hondje bij, mooi nee, maar lief is ze zeker wel!

Dus dit is voor ieder persoonlijk.

sabje84 schreef:maar in de openings post staat toch nergens de vraag of ze het wel of niet moet doen?
Ze vraagt tips,adviezen en ervaringen hoe ze het in goede banen kan leiden ,er staat ook duidelijk dat die pup er zal komen
Nergens dat dat nog niet zeker is.....

Weet je jullie kunnen wel allemaal roepen dat je het niet moet doen en dat het dom is.
Maar daarmee help je iemand niet, wat heeft ze er nou aan.
Ze zou er veel meer aan hebben als ze tips en adviezen zou krijgen waardoor het haar toch gaat lukken om het goed te laten gaan.
Al geloof je daar miss niet in maar ach miss lukt het dan wel , daar heb je dan toch veel meer aan.

Och dat gebeurt hier toch zo vaak.
Was ook zo toen wij Anders erbij hebben genomen, en dan heb ik alles nog zelfs tot in de puntjes geregeld met kennis maken en tijd nemen om het zo goed mogelijk aan te pakken.

Ik denk dat het totaal geen problemen gaat opleveren tussen de honden van TS.
Ten eerste is de oudste al rustiger aan het worden zegt ze zelf.
Ten tweede is het leeftijdsverschil heel erg groot.
Romeo van ons is nu 10 jaar oud, en wordt ook steeds makkelijker.
Hij vindt nu zelfs vaak reuen tot boven het jaar leuk, en daar zitten dan nog vaak Staffords tussen ook.
Vroeger moest hij ze al niet meer als ze een maand of 8 waren.

Ik zou er lekker voor gaan, en gewoon zorgen dat je oudere hond zijn rust krijgt wanneer je ziet dat hij daar behoefte aan heeft. Dus de pup niet zomaar alles laten doen wat hij wil, maar duidelijke grenzen aangeven.
Als je dat meteen vanaf dag 1 doet, denk ik niet dat er gekke dingen zullen gebeuren.

Veel plezier met je pup!