Het HondenForum

ik heb weinig met kleine hondjes... dus die zal hier ook niet snel komen.. Verder te kwetsbaar.. dus voor mij alleen maar (middel)grote honden.

wendy71 schreef: , ik ga van groot naar groter!

Vertel!!

Overigens zie je een grotere hond inderdaad niet zo makkelijk over het hoofd, nadeel is dan wel weer, dan ze door hun grootte, voor je gevoel wel vaak wat meer aanwezig zijn. Nou is dat ook wel een beetje rasafhankelijk natuurlijk. Maar om een hond formaat Leonberger, kan je simpelweg niet heen, hoe rustig hij of zij ook is.

Wij zijn van middenmaatje (40-45 cm) naar groot gegaan (ongeveer 60-65 cm) en toen naar klein (rond de 30 cm). Er lopen dus 3 formaten in huis. Van midden naar groot vond ik niet zo'n stap. Maar toen hier een logeerfrutsel van 8 weken met een gewicht van nog geen 3 kg binnen kwam stappen, was dat wel wennen. Niet veel later kregen we zelf zo'n frutsel. Zij was toen 12 weken oud en formaatje broekzak. Heel even had ik zoiets van: dit is een hap slik weg cracker voor de Dogo. Maar aangezien Tekila (onze Dogo) zo aangepast met haar speelt, was de angst snel weg. En de dappere stapper liet en laat het kaas niet van haar brood eten. Beiden heeft zijn charmes.

In de toekomst als de staffs er niet meer zijn dan zal het hier zeer waarschijnlijk bestaan uit een aantal kleine hondjes (voor Frank) en 1 grote (voor mij). Ik wil er wel altijd een grote hond bij hebben.

Ik heb altijd groten en kleinen gehad. Maakt me ook niets uit. In huis geen gedoe met snaaien oid want ze weten allemaal dat dat niet mag. En viezigheid.. een natte kleine hond geeft in mijn ogen net zoveel troep als een natte grote hond. Opruimen moet je toch.
En qua training vind ik het ook hetzelfde. Ik train veel met de stem dus bukken is er niet bij

Ik heb natuurlijk ineens zo'n bakbeest erbij gekregen. Kan niet zeggen dat ik de overgang nou zo moeilijk vond. Zelf zou ik nooit zo'n grote hond nemen, maar dat heeft ook veel met agility te maken. Een grote hond heeft veel voordelen, veel minder gezeik met andere honden.

dat sommige dat bukken vervelend vinden bij kleine hondjes. . .

ik ook, maar ik laat Luca gewoon ergens op klimmen, hoef ik niet te bukken.

met aanlijnen, gaat ze op de traptrede staan. hoef ik niet te bukken

Come to think of it....ik ga liever van groot naar groter of van groot naar enorm

Aimee schreef:

wendy71 schreef: , ik ga van groot naar groter!

Vertel!!

Overigens zie je een grotere hond inderdaad niet zo makkelijk over het hoofd, nadeel is dan wel weer, dan ze door hun grootte, voor je gevoel wel vaak wat meer aanwezig zijn. Nou is dat ook wel een beetje rasafhankelijk natuurlijk. Maar om een hond formaat Leonberger, kan je simpelweg niet heen, hoe rustig hij of zij ook is.

Vind ik juist niet.
Spike vroeger en Pluisje nu leggen zich gewoon ergens neer en klaar. Die hebben veel meer rust.
Vind kleinere hondjes met dat gedrentel veel aanweziger vaak.

ik vind mijn grote honden veel makkelijker, niet alleen qua temperament maar ook qua formaat.
in de stad of op een show ofzo als ik een basenji mee heb en het is zo druk dat ik ze op moet tillen omdat ze anders ondersteboven gelopen worden, dan worden ze al gauw te zwaar om een poos op de arm te houden, ze vallen wat dat betreft gewoon tussen wal en het schip, mijn podencos of galgo pak ik dan gewoon bij de halsband en hou ze vlak bij me, die hebben daar de perfecte maat voor
als de podencos of galgo op de bank gaan liggen rollen ze zich helemaal op, en zijn ze bijna net zo groot als een basenji, wat dat betreft merk je er ook weinig van, ze eten natuurlijk wel meer dus zijn ze duurder in onderhoud, maar dat boeit me niet

Ik heb een klein hondje, en vroeger thuis hadden we zowel grote als kleine.
Voordeel van een kleintje is dat-ie makkelijk meekan en goedkoop in het voer is.
Nadeel is z'n kwestbaarheid, sommige grote honden in het losloopgebied zijn wel erg lomp.
Een evt volgende hond zal groter zijn, en een teefje. Loopt toch wat relaxter.

nathalie schreef:Hier komt heus nog wel eens een klein hondje, maar dan voor "erbij" zeg maar. Niet om serieus iets mee te gaan doen. Ik wil mijn rug nog iets langer goed houden. En ik heb liever wat grotere hond, waarschijnlijk omdat ik dat vanaf mini af aan gewend ben.

Maar dit is de houding die veel mesnen hebben met kleine hondjes wat ervoor zorgt dat het niet-luisterende kutkeffertjes worden.. Een hond is een hond en die moet wel opgevoed worden. Alleen meehobbelen als de andere honden uitgelaten worden is niet afdoende. Of bedoel je echt hondensport en zo?

Ik heb nooit een grote hond gehad. Robin is de eerste. Ik vind vooral middenmaatjes altijd erg leuk. Maar wij hebben bewust gekozen voor een klein formaatje zodat ze overal mee naartoe kan en dat het een beetje een kinderhondje zou worden. Ik was wel een beetje bang dat ik haar niet echt als 'hond' zou gaan zien, zeker toen ze met 8 weken rondliep in huis. Maar inmiddels is ze 6 kg schoon aan de haak en wel echt een hond.

Aimee schreef:

wendy71 schreef: , ik ga van groot naar groter!

Vertel!!

Overigens zie je een grotere hond inderdaad niet zo makkelijk over het hoofd, nadeel is dan wel weer, dan ze door hun grootte, voor je gevoel wel vaak wat meer aanwezig zijn. Nou is dat ook wel een beetje rasafhankelijk natuurlijk. Maar om een hond formaat Leonberger, kan je simpelweg niet heen, hoe rustig hij of zij ook is.

Engelse Mastiff, , die zijn nog net iets groter dan de Ridgeback.

Wij hebben altijd grote honden gehad (duitse doggen) en dan twee tegelijk. Toen we kinderen kregen en één van onze doggen overleed hebben we er een klein hondje bijgenomen. Na het overlijden van onze dog twee jaar geleden hadden we alleen twee kleine hondjes (een frans bulletje en een hondje uit Spanje). Sinds januari dit jaar hebben we er weer een duitse dog bij, een fantastisch reu van bijna negen en daar zijn we zo enorm blij mee! Ik ben gek op alle drie maar heb absoluut een voorkeur voor grote rassen. Kleine hondjes vind ik vaak wat drukker en nerveuzer, keffen altijd als de bel gaat en op straat zijn ze veel pittiger dan onze dog.

Hier zijn tot nu toe alleen grote honden geweest en dat blijft ook zo. Ik vind kleintjes hartstikke leuk, maar niet om zelf te hebben. Ik hou ervan om iets méér hond op schoot en aan de lijn te hebben haha Ik zou niet meer anders willen. Hoe groter hoe beter. Ik kom altijd een man tegen met 3 langharige sint bernards, ik stap áltijd even van de fiets om ze aan te halen. Die man kent me inmiddels haha. Ik vind ze echt geweldig, die reuzen

Nanna schreef:

dagmar88 schreef: Spike vroeger en Pluisje nu leggen zich gewoon ergens neer en klaar. Die hebben veel meer rust.
Vind kleinere hondjes met dat gedrentel veel aanweziger vaak.

dat is ontegenzeggelijk waar. Charles lag altijd met zijn 75 kilo in het halletje te meuren maar Simone met haar 5 kilo moet constant achter me aan om te kijken of ik niet ergens iets wegschuif waar muizen kunnen zitten, of dat ik ergens iets eetbaars tevoorschijn tover

Dat is niet ontegenzeglijk waar aangezien wij een kleine hond hebben die net zo rustig gaat liggen als de grote en die is toch pas 7 maanden.
We hebben altijd de neiging om vanuit onze eigen situatie waarheden ertegenaan te gooien ( ik zelf ook natuurlijk) maar een of twee honden zijn niet repesentatief voor een hele hondenbevolking.

Nanna schreef:

Marie-Josée schreef:

Nanna schreef:dat is ontegenzeggelijk waar. Charles lag altijd met zijn 75 kilo in het halletje te meuren maar Simone met haar 5 kilo moet constant achter me aan om te kijken of ik niet ergens iets wegschuif waar muizen kunnen zitten, of dat ik ergens iets eetbaars tevoorschijn tover

Dat is niet ontegenzeglijk waar aangezien wij een kleine hond hebben die net zo rustig gaat liggen als de grote en die is toch pas 7 maanden.
We hebben altijd de neiging om vanuit onze eigen situatie waarheden ertegenaan te gooien ( ik zelf ook natuurlijk) maar een of twee honden zijn niet repesentatief voor een hele hondenbevolking.

Ik ben natuurlijk uitgegaan van teckels met hun ziekelijke bemoeizucht en nieuwsgierigheid
Rustig liggen komt alvast in Simone's woordenboek niet voor
Vind dat ook wel het komische van kleine hondjes, eigenlijk.
Maar goed, het zal gerust dat er ook kleintjes zijn die zich als zoutzakken laten vallen en niet meer overeind komen

Ja hoor die zijn er echt. Er ligt er nu een op en een onder de bank. Komen alleen maar achter me aan als ze weten dat er wat te halen valt. d.w.z. als ze dat zeker weten. broodsmeren is niet interessant maar als ze merken dat er kaas gesneden wordt ja dan moet je er als hond bij zijn want vrouwtje laat altijd kruimeltjes vallen. Maar voor de rest zijn het een paar snurkers.

Ik heb zelf al het idee dat ik van groot naar klein ben gegaan, maar dat is heel relatief. Ik had twee labradorreuen van rond de 40 kg en heb nu twee teven van rond de 30 kg. Scheelt er toch 10 per stuk en dat merk je echt wel Qua karakter vind ik ze makkelijk te sturen en ze kunnen eigenlijk overal mee naartoe. Dat gold ook al voor de reuen trouwens. Mee kamperen, op visite, op terrasjes, in restaurants, we doen het allemaal en dat gaat ook prima.

Verder ben ik opgegroeid met een dwergteckel, die klein van formaat, maar groot van karakter was. Fysiek inderdaad wel makkelijker te hanteren, maar verder was het een klein duiveltje Ze was overigens wel goed opgevoed en gaf weinig problemen in de omgang, maar als je haar haar gang zou hebben laten gaan