Het HondenForum

Nanna schreef:Ik ben mamma

Het is hier nog erger We hebben hier kleine mama en grote mama

Ooit begonnen als een geintje onderling, maar het is gebleven.

Mijn vriend is Daan en ik ben Jeanet. Maar dan alleen als het over de ander gaat. Als ik ze roep of iets dergelijks, zeg ik gewoon kom maar hier, of kom maar bij mij. Mijn ouders noem ik papa en mama, of ouders. Als ik het tegen de dieren heb. (nu alleen nog katten maar toen Kilian er nog was zeiden we het ook zo)

Sas schreef:Omdat : "kom maar bij het bazinnetje" niet lekker bekt

Juist... en als ik mezelf baasje zou noemen vind ik dat toch wel erg mannelijk klinken
Overigens moet ik zeggen dat beide hondjes beter naar het "vrouwtje" luisteren dan naar het "baasje"

Hier ook de baas (nooit baasje) en het vrouwtje of de vrouw.
Ze weten wie er bedoeld wordt. Ook oma kennen ze.

Leuk

Als we thuis de honden onderling naar de ander willen sturen is het "naar baasje" of "naar vrouwtje".
Zeg ik ze echter gedag omdat ik ga werken dan wil ik nog wel 's zeggen "mamma gaat werken, tot vanmiddag", maar ik wissel dat af met de term "vrouwtje".
Mijn vader, de enige ouder van ons beiden die nog leeft is "grotebaas"
En ja, ik stuur ze ook naar "Tante....." als ik ze naar een vriendin stuur
Ik ben voor hun honden overigens ook "Tante Suzan"

Groetjes,
Suzanne

Hihihhi,
Hier zijn wij het "baasje" en het "vrouwtje"

Gaan wij met de honden naar mijn schoonouders dan is dat "opa" en "oma".
Gaan wij naar mijn vader dan is dat alleen "opa" (mijn moeder is overleden,pap is hertrouwt met een chinees,waar die is echt niet de naam "oma" waardig)
Mijn broer is "Ome Roy" of Royke.

Gaan wij naar de fokster of praat ik daar over dan is dat "Tante Esther".

En echt ze weten dan echt wie we bedoelen.

Ik ben 'mij'. "Kom maar bij mij." En als Robin met mijn man meegaat, zeg ik, "Ga maar mee met de meneer." Maar die term komt eigenlijk van de kleuters die ik lesgeef, die vragen: "Is dat jouw meneer?" Als mijn man op school komt

Erger nog.. Behalve 'mij' ben ik ook 'de juf.' "Kom maar lekker bij de juf!"

**Nancy** schreef:Hihihhi,
Hier zijn wij het "baasje" en het "vrouwtje"

Gaan wij met de honden naar mijn schoonouders dan is dat "opa" en "oma".
Gaan wij naar mijn vader dan is dat alleen "opa" (mijn moeder is overleden,pap is hertrouwt met een chinees,waar die is echt niet de naam "oma" waardig)
Mijn broer is "Ome Roy" of Royke.

Gaan wij naar de fokster of praat ik daar over dan is dat "Tante Esther".

En echt ze weten dan echt wie we bedoelen.

En Tante Suzan dan??

Suzanne

fleurie schreef:Dat denk ik ook, voor mij persoonlijk zit er in ieder geval geen rolbepalende gedachte achter

Voor de meesten van ons niet, nee. Maar deze termen hebben wel hun wortels in de traditionele rolverdeling van vroeger uit, waarin de man veelal toch de dominante factor in een huishouden was denk ik...

Baasje en vrouwtje hier

Madelief schreef:

-Gaby- schreef:Ik vind 'vrouwtje' echt heel stom klinken. Ik ben gewoon de eigenaar van of de bazin van.

Ik zeg tegen de honden wel eens vrouwtje hoor. Maar natuurlijk niet tegenover anderen. Dan ben ik ook geen bazin, maar slechts eigenaar

Ik zie mezelf al tegen de honden zeggen: "En nu gaat jullie/de eigenaar even boodschappen doen hoor"
En verder als boven al gezegd...bazinnetje is zo láng

Ik zeg nooit dingen als "kom eens bij het baasje/vrouwtje", maar wel eens "vrouwtje is kei-trots op je " en ander zinloos geleuter

Wat is er mis met gewoon 'ik' te zeggen als je het over jezelf hebt?
Dus gewoon : ik ga even boodschappen doen hoor

Ik ben ook gewoon "baasje". Vind vrouwtje geen leuk woord.

En ik zeg ook nooit serieus "papa" "mama". Heus wel eens voor de grap. Maar je hebt mensen die serieus zeggen. Kom maar bij "Mama" of "Papa" tegen hun hond.

Hier is het ook baasje en vrouwtje (das heul normaal in Ruune), al had ik d'r altijd een hekel aan. Vrouwtje vond ik zo denigrerend klinken en mama wordt hem al helemaal niet. Mijn vriend noemde me wel altijd al vrouwtje en als ik daar commentaar op had was zijn reactie: 'dan zeggen we toch gewoon wijffie?' vanaf dat moment heb ik me geschikt in vrouwtje, maar voor de buitenwereld ben ik gewoon eigenaar van

Als we naar mijn schoonouders gaan, zeggen we altijd: 'Luna, wil je mee naar Caelin?' (Dat is hun lab).

Ben overigens blij te lezen dat ik niet het enige 'vrouwtje' ben

ik ben geen baasje en ook geen vrouwtje geloof ik. Vind dat zulke stomme termen. Ik praat sowieso niet op die manier tegen mijn hond, ik geef nooit uitleg ofzo. Als ik wegga doe ik een aai en zeg ik: dag maupster! Maar niet: vrouwtje is zo weer thuis! snapt ie toch niet, die domoor

Ik zeg altijd; 'waar is de baas?' en dan gaat hij zoeken naar Gio.
Die stuurt hem wel eens naar 'het vrouwtje' en dan weet hij niet dat ik dat ben hahaha. Dus ik noem mezelf nooit vrouwtje tegenover Boomer of wie dan ook. Soms vergis ik me wel eens, dan heb ik net tegen Elyna gekletst en vervolgens zeg ik tegen Boomer dat hij maar bij mama moet komen... Ik ben zn mama niet, al is dat volgens mijn oma dan weer wel zo.. Die zegt altijd tegen Boomer; 'Wat heb jij een strenge moeder zeg' als hij geen kaakjes meer mag van mij. Om vervolgens als ik even niet kijk te zeggen; 'kom maar kind, krijg je nog een koekje. En nix tegen je moeder zeggen he'
Boomer kent Elyna bij naam, mijn ouders, familie, alleen mn schoonmoeder noem ik dan wel weer oma tegenover hem..

Oh pff hier is het helemaal warrig :') Als Niels Ollie naar mij wil sturen zegt ie "ga maar naar t vrouwtje" maar als ik Ollie naar Niels wil sturen zeg ik gewoon "ga maar naar niels" Mijn ouders zijn gewoon papmam en mijn schoonouders zijn niels' papmam, alhoewel mijn mams het wel over haar 'kleinhond' heeft :') Mijn opa is 'opa' en mijn zusje is gewoon Leonie.

Ik ben gewoon het baasje van Ollie, als het aan mij ligt. Vrouwtje voel ik me niet lekker bij haha hoewel het met dank aan mijn vent er toch een beetje insluipt Overigens, als ik tegen Ol praat (en dat doe ik ) ben ik gewoon ik. Of mij. tis nooit "kom maar bij het vrouwtje oid" maar gewoon "kommeenshier"

Met Sidney's komst is er een nieuwe term bijgekomen hier. Voor Boyke ben ik het baasje en mijn vriend ook, maar sinds Sidney er is, zeg ik tegen haar "Daar is het vrouwtje" als mijn dochter van 13 thuis komt Het is "haar" hond en per slot van rekening is zij echt een vrouwTJE

Mijn moeder is het vrouwtje, mijn vader is de baas, ik ben de bazin en mijn broertjes zijn hun naam.

Hier ook baasje en vrouwtje (mijn moeder noemde me vaak al ''vrouwtje'' als koosnaampje dus dat was makkelijk, hahah) en af en toe in een gekke bui bazel ik wel eens dingen als ''Kom maar weer bij moedersch...'' als er wat aan 't handje is. Maar een echte honden-''mamma'' ben ik niet, haha...

ik was altijd 'de moeder' maar ben inmiddels mum en vriendje is dan natuurlijk daddy