Het HondenForum

Met Tess en Imke ben ik heel erg concequent geweest. Die trekken in principe niet. Ooit heb ik geprobeerd om Imke aan een flexi uit te laten, maar dat is zinloos, want die trekt de riem daarbij ook niet strak.
Met Abby heb ik een poging gedaan om haar van pup af aan te leren niet te trekken aan de riem. Maar met nog twee honden aan de riem is het niet gelukt daar erg concequent in te zijn. Nu ben ik er sinds twee weken opnieuw mee bezig en het gaat heel goed

Miranda schreef: Als pup heb ik dus de omdraaimethode bij haar uitgeprobeerd. Was hilarisch. Hond hangt in de lijn: 'jaaaaaaa! Dáár wil ik heen! Blij!'. We gaan stilstaan en draaien om, waarbij hond denkt: 'ooooh! Die kant op! Jaaaaa, dáár wil ik heen!' en hangt dus vol in de lijn de ándere kant op

Oh en dat komt me zooooo bekend voor

stilstaan werkt hier ook nog redelijk, Ollie weet iig dat ie dan zsm naast me moet komen zitten. Maar om dan vol te houden om naast me te blijven wandelen is héél moeilijk

Moos schreef:

-Gaby- schreef:Nou... Daar ben ik het dan weer niet zo mee eens. Ik denk dat het puur te maken heeft met consequentie, ook op het centraal station.

Mijn methode is overigens stil staan zodra hij trekt.

Juist deze twee zijn dus nogal lastig te koppelen. Ik weet niet hoe snel Rodin reageerde, maar jonge hyperdepieper Vera die dacht dat elk mens op aarde rondliep voor haar feestje, reageerde dus gewoon op elk mens dat langs kwam lopen zo ongeveer. En dan dus niet door terughoudend te zijn, maar door er als een malloot heen te willen Tuurlijk heeft het met consequent zijn te maken, maar hoe zie je dat voor je als je ook nog binnen redelijke tijd ergens wil arriveren? Ik had natuurlijk om 5 uur 's ochtends al op het station kunnen gaan staan als ik om 8 uur de trein moest hebben, maar goed, dat ging me iets te ver. Maar ja, dan was het misschien uiteindelijk wel gelukt

Ik heb het dan dus overigens echt in de periode dat Vera van gekkigheid niet wist wat ze met al die prikkels (leuke mensen in haar geval eigenlijk altijd) aan moest he? Zoals jij schrijft over even in de hektiek van het uit de bus stappen rust in Rhodin brengen. Vera was gewoon altijd zo rondom veel mensen, die werd daar vanzelf al hektisch van Ondertussen is ze dus al een tijdje niet meer zo, en als ze niet helemaal waus in d'r kop was heb ik gewoon geoefend op niet trekken, en toevallig kreeg ik laatst een compliment van iemand dat het zo lekker loopt met Vera omdat ze zo netjes meeloopt. Dus het is toch nog goed gekomen

Rhodin trok ook, omdat hij nog nooit aan de riem had gelopen en omdat hij het griezelig vond tussen alle mensen. En hij reageert ontzettend snel, maar omdat hij er bang van wordt en wil weg kruipen. Op een angstig moment is het erg moeilijk het contact te houden met hem, maar ik had ook geen keus, ik moest met het OV. Op de momenten waarop ik weet dat ik het echt niet ga redden om contact te houden en ik wil een bus halen ga ik de strijd niet aan en pak hem dus even kort vast, totdat het wel weer gaat. Verder gaf ik mijn hond bij iedere persoon die de bus in stapte het aandachtscommando zodat hij naar mij keek en dan kreeg hij wat lekkers. Dus vreemde = aandacht voor de baas en betekent wat lekkers bij de baas. Nu is hij niet meer doodsbenauwd en is hij rustig. Hij heeft geleerd de drukte te negeren en dan kun je je volledig richten op het wandelen zonder trekken. En ik loop dus ook over het station en zie het ook niet zitten om om 5 uur weg te gaan als ik de 8 uur trein moet hebben.

Als pup was Sybil niet zo'n trekker, pas toen ze iets ouder en sterker was...
We wandelen niet zoveel met haar aan de riem dus het is nooit een groot probleem geworden. Sinds ze een maand of 6 is corrigeer ik haar als ik met de honden aan de riem loop, beetje volgens de CM methode. Dus de riem erg kort houden en een kort zijwaarts rukje aan de riem als ze trekt. Dit werkt erg goed bij mij omdat ik met drie honden loop, heb ik geen tijd en aandacht voor koekjes geven en stilstaan
Nu kan ik met drie honden lopen zonder dat ze trekken, sybil aan de ene kant en Buck en Dolly aan de andere kant. We lopen ook echt, dus niet snuffelen en plassen en poepen. Dan laat ik ze altijd los.

-Gaby- schreef: Op de momenten waarop ik weet dat ik het echt niet ga redden om contact te houden en ik wil een bus halen ga ik de strijd niet aan en pak hem dus even kort vast, totdat het wel weer gaat.

Ja, maar dan trekt hij toch min of meer ook? Ik had Vera natuurlijk ook over het algemeen niet 1.5 meter voor me al sleurend Maar als ik haar kort nam, dan ging ze niet opeens heel rustig naast me lopen, dan gaf ze ook tegendruk, alleen minder omdat ik haar dan minder lijn gaf
Ik deed dat aandacht overigens ook inderdaad Maar ik had een koekie en die mensen waren Vera's biefstuk

Maar ik ben het natuurlijk wel met je eens dat het staat of valt met consequent zijn (als je geen zin hebt om er een jaar of 2 langer over te doen ), alleen echt waar, zo achterlijk doldwaas Vera als jonge hond kon worden rondom allemaal oh zo leuke mensen....ik kon er echt niks anders van maken dan inderdaad haar wel korter nemen, maar ja, dan trok ze nog wel. Er was gewoon echt geen langdurig contact met haar te maken op zo'n moment als we in beweging wilden blijven, en ik Saar ook nog mee wilde laten lopen zonder dat ze omver gestuiterd werd door grote zus...Ze had best al stuiterend kunnen volgen voor de bal ofzo, maar ja, Saar liep ook nog ergens

Ik heb niet alle antwoorden gelezen, dus als ik in herhaling val of wat dan ook: excusez!

Gigi trekt dus ook soms. Nou had ik van alles geprobeerd, want Gigi heeft in de eerste 9 maanden nooit getrokken. Dus het was zomaar van de een op andere dag (bijna dan) en ik heb alle maniertjes geprobeerd. Uiteindelijk de halti en dan gaat hij eens in de zoveel tijd een paar dagen om en weet ze het weer. Ik weet wel waarom ze het doet; ze ziet van alles en wil er zo snel mogelijk naartoe, zo graag dat ze blind en doof voor me is. MEestal is ze ook los, want ze heeft echt die vrijheid even nodig om te rekken, strekken, rennen, vliegen en spelen.Nou had ik pas van iemand een flexi te leen, omdat ik de honden beiden bij me had en een van de honden aan mijn partner wilde geven om te lopen, ik was een beetje moe na een dag gekkeigheid en ze zaten aan 1 riem. Dus ik kreeg de flex van schoonzus met vier meter lijn. Was trwns het enige dat ik nooit geprobeerd had tegen trekken, omdat ik die link gewoon nooit legde. Maar Gigi trekt dus niet aan de flexi. Zo maf, verbazing hiero! Maar ik heb er dus meteen 1 besteld met zes meter voor beiden meisjes, ik weet niet wat ik meemaak met die flex! Ze kan dan gewoon rennen, maar is toch aangelijnd en stopt dan gewoon af en toe even als ze dus niet verder kan. Net als wat ze doet als ze los loopt, dan stopt ze ook tussen het rennen door of ze me nog wel ziet. Ideaal!

Maar de vraag of je ze het als pup kan leren? Geen idee. Daarom zeg ik; Gigi trok eigenlijk nooit, totdat...en het rare is, ik loop weleens met honden die gruwelijk trekken bij hun baasjes en dan bij mij weer niet. Heb ik mijn eigen kleine oostindisch doof en blinde Gigi, heb ik geen armen meer.

Tirsa heeft zelden of nooit getrokken. Met Yentle boek ik grote vooruitgang als we niemand tegenkomen, maar zo gauw er mensen dichterbij komen wil ze er alleen maar toe toe en spelen, zelfde met honden. Met de fietsers behalen al goede resultaten, daar loopt ze soms al gewoon door.

Als ze echt heel erg trekt, houd ik haar gewoon kort naast me, ik ga daar niet als 'n gek over straat lopen.

elke hond kan ongeacht ras, leeftijd of voorgeschiedenis leren meelopen aan de lijn zonder te trekken. Wij ervaren dat elke dag weer.

Gaby

Ik moet zeggen dat ik die 13 kilo van Dumas niet ga leren niet te trekken... Dat merk ik amper joh! Als hij trekt is dat nog met 1 pink te houden