Illusion collar

[S@ndr@]

ik heb vandaag mijn dag niet in het vertellen wat ik wil .
Het is best een probleem en ik vind die GL ook bagger maar het is voor mij op dit moment wel tijdelijk het enige wat me de macht geeft om het dit soort situaties mee te laten maken.
Ik heb het idee, dat als het maar gewoon wordt dat de opwwinding ook weg ebt en dat he dan over is.
volgend week moet ik naar cursus naar de vakantie en ik zit er niet naar uit te kijken.
Ik heb het voornemen om vandaag even met hem naar de Ranzijn te gaan, maar ik ben bang dat ik de GL wel nodig heb
omdat ik anders door de winkel gesleurd wordt

[Caro.]

dus ik heb toen gekozen om har een u-lead om tedoen, dat haalde bij mij de druk eraf en zij werd ook belemmert in het uitvallen.

een u-lead spreekt me veruit het meeste aan (als er me dan al iets als hulpmiddel zou aanspreken ), daar heeft de hond totaal geen hinder van, het verhindert alleen het trekken/uitvallen via trekken.

Voor Puchu heb ik voor hier in de buurt ook een u-lead. Ik vind het een geweldig ding.
Je kan er dus absoluut niet mee corrigeren of aan rukken, compleet zinloos. Het enige is dat als de hond gaat trekken, of wil uitvallen, de hond een wat naar gevoel bij de zenuwbanen onder de oksels krijgt. Geen gepiep, geen pijn, maar blijkbaar wel een dusdanig gevoel dat hij zich inhoudt.

nee sorry
Ik geloof wel dat er zat honden op te voeden zijn zonder hulpmiddelen en sommige gevallen waar dat wel nodig is.
En dan heb ik het echt niet over een doorsnee hond want daar heb je dat soort zaken gewoon echt niet nodig. Ik heb het ook niet over honden in drift die dan niet meer te bereiken zijn en waar dan als excuus de teletac voor wordt uitgehaald. Maar wel over een hond die in bepaalde situaties gewoon niet meer bereikbaar is. Die niet reageert op wie dan ook. Die niet meer af te leiden is en zo in die aggressie wereld zit dat ie er niet uit te halen valt dan heb je soms wel wat nodig

Je kunt niet altijd een conclusie trekken puur op je eigen ervaringen. Je kunt er wel je eigen beslissingen op baseren. Dat is wat ik doe met de halti maar ik veroordeel er niemand op. Als Sandra dit nodig heeft en het werkt voor haar prima ik gebruik het niet.

In ieder geval trek in uit eigen ervaring wel de conclusie, dat rust het aller belangrijkste is.
Mijn hond valt uit naar andere reuen, al vanaf vrij jonge leeftijd. In het heel kort: in eerste instantie tijden lang geprobeerd hem af te leiden, trainen en afleiden. Hij is vreselijk braaf en lief, maar zag of rook hij ook maar een reu, was hij onbereikbaar, alle training ten spijt.
Toen ben ik dus naar de slip gaan grijpen, eigenlijk wist ik gewoon niet wat anders te doen. Hij werd alleen maar nijdiger, want iedere correctie fuckte hem meer op richting die reu, totdat ik op een ochtend een half gevecht met hem had en de tranen over mijn wangen stroomde 'waarom kon ik hem wat dit betreft niet aan?'.
En eigenlijk is het antwoord toch wel simpel.... omdat ik zelf liep te stressen. Vanaf het eerste moment dat hij uitviel naar andere reuen, heb ik de rust niet bewaard en was ik geen leider. Misschien een stukje onzekerheid van mezelf of ik het goed aanpakte, ik weet het niet, maar in ieder geval als ik terug kijk op het hele gebeuren was er in die situaties niet mijn normale zelfverzekerde gedrag, maar onzekerheid of ik het juist aanpakte en een paniekgevoel van 'mijn hemel, wat zal iedereen wel niet zeggen'.

En ik ben niks gaan doen, totaal niks, behalve zelf kalm blijven (en ik heb dan de u-lead gekocht omdat mijn nek knallen kreeg bij de uitvallen). En hij 'mocht' uitvallen van mij, in zoverre dat er geen enkele reactie meer kwam van mijn kant.
Dit heb ik zo'n maand of 7 á 8 gedaan (gokje, ik heb het niet exact bijgehouden) en toen was hij op verre afstand van een reu wat meer bereikbaar en ben ik mild gaan trainen. Viel hij niet uit, keek hij naar me, kreeg hij een beloning. Anders deed ik niks.
En zo bouw ik het nu heel rustig op, de afstand wordt kleiner tussen de reuen dat ik Puch nog onder controle heb. Loop ik een paar meter langs een reu, doe ik niks, want dan is hij stomweg nog niet bereikbaar en valt hij dus uit. Dan wordt nog steeds hetzelfde toegepast als in het begin: niets doen, behalve rustig blijven en uitstralen dat alles volkomen veilig en onder controle is.

[S@ndr@]

nou ja zeg, het basis principe zit er in hoor, loop netjes mee aan de riem, ook als we iets of iemand tegen komen nu de rest nog , en ik train mezelf de verzuring hoor , maar we gaan gewoon door

Het is geen kwestie van lange duur hoor.
Als je alleen maar zorgt dat zijn gedrag geen enkel interessant gevolg heeft stopt hij er vanzelf mee. Op dat moment beloon je het gewenste gedrag en dan gaat het echt heel snel.

Nog makkelijker is het om hem gewoon te laten volgen voor een balletje of iets lekkers.
Maar dan heb je weer iets nodig en dat heb je niet altijd bij je.

Als hij andere honden ziet is niets meer interessant, blaffende honden achter een hek kan ik hem nog afleiden met een stukje van een pens staafje, en ja die heb ik altijd bij me ook tijdens de gewone wandelingen.
maar honden gewoon op het cursus terrein, of bij de DA, Hij begint al in de auto, daar gaat het al fout, maar zonder gaat niet, dan zijn we daar en dan ga ik eerst een stuk met hem lopen rustig worden, wat niet echt werkt, en dan gaat hij los, stuiter de stuiter, de stuiter

[Minna]

Je kan er dus absoluut niet mee corrigeren of aan rukken, compleet zinloos. Het enige is dat als de hond gaat trekken, of wil uitvallen, de hond een wat naar gevoel bij de zenuwbanen onder de oksels krijgt. Geen gepiep, geen pijn, maar blijkbaar wel een dusdanig gevoel dat hij zich inhoudt.

Een U-lead is toch waar de sluiting vor zit, dus de hond trekt zich uit balans en niet met pijnprikkel onder de oksels?
De nadeel van dat soort tuigen bij honden waar het trekken een onderdeel is van aggressie/opwinding op een prikkel vind ik persoonlijk dat de hond kan nog oogcontact houden met de prikkel, dus je behandelt alleen een symptoom. Voordeel van een GL vind ik juist dat je controle kan hebben op het hoofd, dus je kan het oogcontact met de prikkel afbreken.

[Caro.]

nou ja zeg, het basis principe zit er in hoor, loop netjes mee aan de riem, ook als we iets of iemand tegen komen nu de rest nog , en ik train mezelf de verzuring hoor , maar we gaan gewoon door

Het is geen kwestie van lange duur hoor.
Als je alleen maar zorgt dat zijn gedrag geen enkel interessant gevolg heeft stopt hij er vanzelf mee. Op dat moment beloon je het gewenste gedrag en dan gaat het echt heel snel.

Nog makkelijker is het om hem gewoon te laten volgen voor een balletje of iets lekkers.
Maar dan heb je weer iets nodig en dat heb je niet altijd bij je.

Maar dat interessante gevolg is er dus wel: mensen met andere honden lopen door, doen een straatje om, en het uitvalsgedrag is beloond. De andere reu (of hetgene waar de hond tegen blaft of uitvalt) is immers verdwenen.

[Caro.]

Je kan er dus absoluut niet mee corrigeren of aan rukken, compleet zinloos. Het enige is dat als de hond gaat trekken, of wil uitvallen, de hond een wat naar gevoel bij de zenuwbanen onder de oksels krijgt. Geen gepiep, geen pijn, maar blijkbaar wel een dusdanig gevoel dat hij zich inhoudt.

Een U-lead is toch waar de sluiting vor zit, dus de hond trekt zich uit balans en niet met pijnprikkel onder de oksels?
De nadeel van dat soort tuigen bij honden waar het trekken een onderdeel is van aggressie/opwinding op een prikkel vind ik persoonlijk dat de hond kan nog oogcontact houden met de prikkel, dus je behandelt alleen een symptoom. Voordeel van een GL vind ik juist dat je controle kan hebben op het hoofd, dus je kan het oogcontact met de prikkel afbreken.

Nee hoor, de hond trekt zich absoluut niet uit balans. Het stukje voor zit vrij los en zorgt ervoor dat de banden die onder de oksels doorlopen, wat aangetrokken worden of in ieder geval langs de oksels glijden, wat een nare prikkel ten gevolge heeft.
Ik weet niet exact wat die prikkel inhoudt, mijn hond is vrij pieperig, maar heeft nog nooit de minste piep gegeven met de u-lead. Dus pijn zal het niet doen, ik vermoed dat het meer om een 'rottig' gevoel gaat.

Het oogcontact met de prikkel afbreken, doe ik dmv mijn stem of door om te draaien.
Een GL vind ik zelf doodeng, als de hond er dwars doorheen gaat, kan je flinke schade aanrichten, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen ervaring mee heb hoor.

[S@ndr@]

ik heb vandaag mijn dag niet in het vertellen wat ik wil .
Het is best een probleem en ik vind die GL ook bagger maar het is voor mij op dit moment wel tijdelijk het enige wat me de macht geeft om het dit soort situaties mee te laten maken.

Dat is dus het probleem. Dat je iets nodig hebt wat je de macht geeft om te doen wat je wil.
De rest is maar detail en symptoom. Die kun je bestrijden met een halti. De oorzaak niet.
Je hebt hem laten ontdekken dat hij de macht heeft en daar wordt je als hond inderdaad enorm opgefokt van omdat je het geheel natuurlijk nooit overziet.

Ik zou er een gedragstherapeut bij halen. Het is makkelijk op te lossen en hoe langer hij in zo'n modus opgroeit hoe groter de schade.

Dagelijks op appèl en volgzaamheid oefenen. Daar zit de crux.
De overbuurman had zijn cane corso los tussen de andere honden verbaal totaal onder controle. Ook een piepjonge hond. Die had niet eens een riem bij zich. Niet nodig.
Het is echt een kwestie van controle nemen. Niet over het lijf maar over de kop.

als hij losloopt of tijdens de dagelijkse wandelingen heb ik ook geen probleem, hij luistert, en dan ook echt voor 99%
die ene % mag hij hebben. voor nu.
uitvallen doet hij niet, komen eigenlijk altijd, zelfs als hij achter een andere hond aandenderd,, hij keert bij wijze van spreken midden in een sprong als ik hem roep.
alleen op cursus dus niet

[Caro.]

een u-lead spreekt me veruit het meeste aan (als er me dan al iets als hulpmiddel zou aanspreken ), daar heeft de hond totaal geen hinder van, het verhindert alleen het trekken/uitvallen via trekken.

Voor Puchu heb ik voor hier in de buurt ook een u-lead. Ik vind het een geweldig ding.
Je kan er dus absoluut niet mee corrigeren of aan rukken, compleet zinloos. Het enige is dat als de hond gaat trekken, of wil uitvallen, de hond een wat naar gevoel bij de zenuwbanen onder de oksels krijgt. Geen gepiep, geen pijn, maar blijkbaar wel een dusdanig gevoel dat hij zich inhoudt.

ah, maar ik heb het nog over een andere type, wel verwarrend want die wordt ook u-lead genoemd :



eentje waarbij de bevestiging vooraan zit zodat ze zichzelf uit balans trekken als ze gaan trekken.

Nee hoor klopt, dit is de u-lead. We hebben het over dezelfde, maar ze trekken zich niet uit balans hoor.

Tenminste, in de gebruiksaanwijzing stond dat het om een prikkel ging onder de oksels en als ik het in de praktijk zie bij Puchu, dan raakt hij
helemaal niet uit balans.

[Caro.]

Hmmm, de site staat kopiëren niet toe 'vervelende druk op een zenuwbaan op de schouder' staat er.

[S@ndr@]

tja volgens mij is het toch een kwestie van wat vaker doen, als iets went dan is de spanning eraf, en klaar,
hij wil gewoon zo snel mogelijk naar de kassa, voor een koekje
ik denk dat als we een half jaartje verder zijn dat er al veel veranderd is

[Caro.]

Het is geen kwestie van lange duur hoor.
Als je alleen maar zorgt dat zijn gedrag geen enkel interessant gevolg heeft stopt hij er vanzelf mee. Op dat moment beloon je het gewenste gedrag en dan gaat het echt heel snel.

Nog makkelijker is het om hem gewoon te laten volgen voor een balletje of iets lekkers.
Maar dan heb je weer iets nodig en dat heb je niet altijd bij je.

Maar dat interessante gevolg is er dus wel: mensen met andere honden lopen door, doen een straatje om, en het uitvalsgedrag is beloond. De andere reu (of hetgene waar de hond tegen blaft of uitvalt) is immers verdwenen.

Dat gaat nog steeds over andere mensen en andere honden.
Dat is niet waar de crux zit.

Je moet je hond op jezelf gericht krijgen. En dat is niet bij alle honden even makkelijk maar het kan wel met alle honden.
Er zijn altijd en overal factoren van buitenaf. Het dient geen nut om alle varianten te gaan benoemen. Het is niet waar het over gaat.

Mee eens, maar ik reageerde dus op 'Als je alleen maar zorgt dat zijn gedrag geen enkel interessant gevolg heeft stopt hij er vanzelf mee. Op dat moment beloon je het gewenste gedrag en dan gaat het echt heel snel..
En dat is dus niet alles, want je moet inderdaad de hond op jezelf gericht krijgen, zoals je nu verder ook zegt.

[S@ndr@]

Ik heb echt het idee, dat hij door de opwinding dus gewoon niet meer luistert, of het niet oppikt
meestal probeer ik dan wat te laten volgen, appel oefeningen, , maar als die neus naar de grond gaat, waar al die geurtjes zijn................

[Caro.]

tja volgens mij is het toch een kwestie van wat vaker doen, als iets went dan is de spanning eraf, en klaar,
hij wil gewoon zo snel mogelijk naar de kassa, voor een koekje
ik denk dat als we een half jaartje verder zijn dat er al veel veranderd is

Persoonlijk (maar wie ben ik? ) zou ik hem dat koekje dus nooit laten geven.
Als je weet dat daar al een probleem zit, dan neem je die prikkel weg. Afspreken dat hij daar niks krijgt, voedsel komt van jou af.

Nu sleurt hij jou naar de kassa en zijn beloning..... yes een koekje

[S@ndr@]

tja volgens mij is het toch een kwestie van wat vaker doen, als iets went dan is de spanning eraf, en klaar,
hij wil gewoon zo snel mogelijk naar de kassa, voor een koekje
ik denk dat als we een half jaartje verder zijn dat er al veel veranderd is

Persoonlijk (maar wie ben ik? ) zou ik hem dat koekje dus nooit laten geven.
Als je weet dat daar al een probleem zit, dan neem je die prikkel weg. Afspreken dat hij daar niks krijgt, voedsel komt van jou af.

Nu sleurt hij jou naar de kassa en zijn beloning..... yes een koekje

Klopt helemaal dames, het is helemaal fout, ik weet het, bij de tuinbouw net zo, ik ga het vandaag niet meer goed vinden,

[Caro.]

Ik heb echt het idee, dat hij door de opwinding dus gewoon niet meer luistert, of het niet oppikt

Dat probleem had ik dus exact met Puchu. In alle andere gevallen een ontzettend lieve, goed luisterende en brave hond.
Totdat hij - in zijn geval dus - een reu zag of ook maar rook. Zo ontzettend in alle staten, dat ik er niet meer doorheen kwam.
En wat dus niet hielp, is dat ik zelf zo ongeveer in paniek raakte. Mijn kennis (toch ook van jaren Rottweiler werkgroep training) werkte niet bij Puchu of werkte niet omdat ik zelf niet rustig genoeg bleef.
Op het moment dat je hond opgewonden raakt, raken 9 van de 10 eigenaren ook opgewonden. De stem wordt harder, je sleurt terug, je wordt onzeker, en noem het maar op.

Rust, kalmte en een lange adem.

[S@ndr@]

ook alweer zoiets, ik zal de volgende keer een valium innemen naar cursus, omdat het zo hard werken is ben ik van tevoren al geagiteerd natuurlijk
piepen in de auto er naar toe en maar draaien enz. :M:

[M@scha]

ook alweer zoiets, ik zal de volgende keer een valium innemen naar cursus, omdat het zo hard werken is ben ik van tevoren al geagiteerd natuurlijk
piepen in de auto er naar toe en maar draaien enz. :M:

Vertrek maar eens een uurtje eerder. Als ie dan gaat piepen, terugdraaien. Houdt ie zijn bek, dan weer richting cursusveld.
Nou maar hopen dat ie niet kan klokkijken

jep, en waarschijnlijk ben je zelf dan ook een stuk relaxter

[S@ndr@]

jawel hij begint al een uur van tevoren,
hij merkt het al als ik de frikandel snij ha we gaan al bijna het is vrijdag

[M@scha]

jawel hij begint al een uur van tevoren,
hij merkt het al als ik de frikandel snij ha we gaan al bijna het is vrijdag

dus ga je vanaf nu elke dag frikandel snijden.

hij reageert blijkbaar heel sterk op prikkels, dus moet je de prikkels minder maken.

1x een frikandell mét daar standaard een uitje aan vast is stuitermateriaal.

elke dag 5x frikandel en 9 van de 10x geen uitje eraan is booooringggg... (en boring is dan waarschijnlijk nog steeds enthousiast in zijn geval maar wel bereikbaar)

[Caro.]

ook alweer zoiets, ik zal de volgende keer een valium innemen naar cursus, omdat het zo hard werken is ben ik van tevoren al geagiteerd natuurlijk
piepen in de auto er naar toe en maar draaien enz. :M:

En proberen iemand mee te nemen die rijdt, zodat jij controle hebt over je hond.
Commando 'af' (of wat hij kent), is hij rustig, belonen. En dit dus weken, indien nodig maanden, volhouden.

Als jij rijdt, heb je weinig controle bij een gillende hond, als iemand anders rijdt, dan kan jij je aandacht bij je hond houden en hem
hierop trainen.

[S@ndr@]

jawel hij begint al een uur van tevoren,
hij merkt het al als ik de frikandel snij ha we gaan al bijna het is vrijdag

dus ga je vanaf nu elke dag frikandel snijden.

hij reageert blijkbaar heel sterk op prikkels, dus moet je de prikkels minder maken.

1x een frikandell mét daar standaard een uitje aan vast is stuitermateriaal.

elke dag 5x frikandel en 9 van de 10x geen uitje eraan is booooringggg... (en boring is dan waarschijnlijk nog steeds enthousiast in zijn geval maar wel bereikbaar)

Hij reageert absoluut heel sterk op prikkels, dus moet ik hem met een soort van overkill afharden .maar hij vind niet gauw iets saai hoor
ik blijf het lastig vinden, maar we kunnen het als plan van aanpak beginnen te gebruiken

[S@ndr@]

ik denk dat als we een half jaartje verder zijn dat er al veel veranderd is

ik denk dat dit één van de grootste misvattingen is . als jij niks verandert aan wat en hoe dingen gebeuren verandert er ook bij hem niks .

kijk en dat is dus iets wat waar is, maar ik stel wel mijn aanpak alle keren bij, je kunt me niet beschuldigen van dat ik niet iets verander, ik heb alleen het goed werkende nog niet helemaal gevonden

[Caro.]

ah, maar ik heb het nog over een andere type, wel verwarrend want die wordt ook u-lead genoemd :



eentje waarbij de bevestiging vooraan zit zodat ze zichzelf uit balans trekken als ze gaan trekken.

Nee hoor klopt, dit is de u-lead. We hebben het over dezelfde, maar ze trekken zich niet uit balans hoor.

Tenminste, in de gebruiksaanwijzing stond dat het om een prikkel ging onder de oksels en als ik het in de praktijk zie bij Puchu, dan raakt hij
helemaal niet uit balans.

hmm, verwarring alom dus - je hebt immers ook nog een keer een tuig dat onder de oksels doorloopt en daar trekt, ik dacht dat jij die bedoelde .

en ik dacht inderdaad dat de u-lead de hond 'scheef trok' omdat hij als het ware tegen het zwaartepunt van de krachten aanloopt - hmm, dat had ik ergens gelezen, heb er zelf geen ervaring mee .

klinkt me alweer minder leuk als het toch met een soort van negatief fysiek gevoel gepaard gaat - gelukkig wel alleen maar op het moment van trekken, dat scheelt.

Ja, de verwarring is met de gentle walker (easy walker) of zoiets. Dat waren touwtjes bij de poten volgens mij.
Die heb ik nooit gehad, vond het vreselijke dingen.

De U lead geeft ongetwijfeld een negatief fysiek gevoel, het gaat om druk op bepaalde zenuwbanen als de hond trekt.
Trekt de hond niet, is er dus niets aan de hand.
Ik kan het zelf niet voelen uiteraard, maar pijn doet het volgens mij echt niet (want Puch is een pieperd hoor en piept nooit bij gebruik van de U lead), het is echt meer een 'negatief' of 'rottig' gevoel, vermoed ik.
Als hij losloopt, heeft hij hem uiteraard nooit om, want ik heb toch altijd het idee of gevoel dat het niet echt lekker zit. Het is puur voor gebruik hier in de drukke buurt en bij hem dan niet voor het trekken, want dat doet hij eigenlijk niet, maar meer voor de knallen op mijn nek bij het uitvallen naar reuen.

[S@ndr@]

ook alweer zoiets, ik zal de volgende keer een valium innemen naar cursus, omdat het zo hard werken is ben ik van tevoren al geagiteerd natuurlijk
piepen in de auto er naar toe en maar draaien enz. :M:

En proberen iemand mee te nemen die rijdt, zodat jij controle hebt over je hond.
Commando 'af' (of wat hij kent), is hij rustig, belonen. En dit dus weken, indien nodig maanden, volhouden.

Als jij rijdt, heb je weinig controle bij een gillende hond, als iemand anders rijdt, dan kan jij je aandacht bij je hond houden en hem
hierop trainen.

Meestal rijdt mijn man, maar ik zou hem heeeel hard moeten corrigeren wil ik dit doorbreken,
harder dan ik bereid ben te doen. ik geef het toe
ik ga niet fysiek met hem strijden, en door die opwinding kom ik dus niet lekker door met een heul fikse stem correctie.
de ontvanger staat dan gewoon uit ben ik bang

[M@scha]

Als ie dan gaat piepen, terugdraaien. Houdt ie zijn bek, dan weer richting cursusveld.

ik mag hopen dat je dan net bij een rotonde zit ?

overigens heb ik niet de idee dat een hond dat 'omkeerprincipe' begrijpt als hij in de auto zit, dat is veel te abstract voor ze.

wel hoor, rij maar eens thuis weg en als hij begint te miemelen rechtsomkeert en weer thuis naar binnen gaan. dit moet je niet doen als je ergens heen moet trouwens

[Caro.]

ook alweer zoiets, ik zal de volgende keer een valium innemen naar cursus, omdat het zo hard werken is ben ik van tevoren al geagiteerd natuurlijk
piepen in de auto er naar toe en maar draaien enz. :M:

En proberen iemand mee te nemen die rijdt, zodat jij controle hebt over je hond.
Commando 'af' (of wat hij kent), is hij rustig, belonen. En dit dus weken, indien nodig maanden, volhouden.

Als jij rijdt, heb je weinig controle bij een gillende hond, als iemand anders rijdt, dan kan jij je aandacht bij je hond houden en hem
hierop trainen.

Meestal rijdt mijn man, maar ik zou hem heeeel hard moeten corrigeren wil ik dit doorbreken,
harder dan ik bereid ben te doen. ik geef het toe
ik ga niet fysiek met hem strijden, en door die opwinding kom ik dus niet lekker door met een heul fikse stem correctie.
de ontvanger staat dan gewoon uit ben ik bang

Moet je dus ook niet doen, absoluut geen fysieke strijd aangaan (ik heb het één keer gedaan met Puch en dacht toen 'waar ben ik in godsnaam mee bezig') en ook die stem niet verheffen.

Kalm blijven... alleen kalmte kan u redden

Hij kent commando's toch? Kent hij 'af'? Heel rustig laat je hem afgaan, van mijn part doe je hem in de auto en blijf jij buiten staan.
Niet starten, niet rijden. En je laat hem af gaan, beloont hem.
Je laat hem wat langer af gaan, en beloont hem.
Dan stap je in de auto en past weer hetzelfde toe. Enz. enz. enz. enz.
Niet doorbreken als hij hysterisch is, daar kom je niet doorheen met je stem of met fysieke correcties.
Eerst moet er weer enige rust in de hond zijn.

Aanvulling: Is Puch hysterisch (en in zijn geval dus 'alleen' bij andere reuen) dan doe ik dus niks, behalve zelf kalm blijven en doorlopen of terug lopen. Net hoe de situatie is. Maar verder doe ik niks, het is volkomen zinloos om tegen een hysterische hond te gaan brullen, corrigeren of wat dan ook. Bij Puch drong ik óf niet door óf totaal verkeerd door (bij correcties werd hij nog nijdiger op die reu, nooit op mij gelukkig, bij stemverheffing was het 'hé doe je mee die reu uitkafferen' enz. enz.).
Is de hond opgewonden,, doe jij opgewonden, dan ervaart hij dat als steun en raakt nog meer opgewonden.

[S@ndr@]

Juist ik heb CM nodig , hij wil maar niet rustig worden, weggaan is een feestje, voor hem voor mij niet zo.
we gaan oefenen, echt waar.
ja hij kent ze wel hoor die basis commando`s
en ik ga vaker weg met hem, tot het zijn neus uitkomt, gadverdamme alweer met die auto weg
of zo

[S@ndr@]

ik denk dat hij misschien geestelijk wat meer stimulans nodig heeft,
en geen cursus is ook geen optie, wordt hij ook niet blij van denk ik
hij heeft het werken echt wel nodig, maar misschien wat meer dan ik hem nu aanbied

[Caro.]

Juist ik heb CM nodig , hij wil maar niet rustig worden, weggaan is een feestje, voor hem voor mij niet zo.
we gaan oefenen, echt waar.
ja hij kent ze wel hoor die basis commando`s
en ik ga vaker weg met hem, tot het zijn neus uitkomt, gadverdamme alweer met die auto weg
of zo

Hij is niet rustig, omdat jij niet rustig bent.

En dat klink zo simpel en tegelijk zo moeilijk. Nou, het is het laatste hoor
Ik moet de boel terugdraaien door eerdere foute benadering, en ben daar dus nu ongeveer een jaar mee bezig en we zijn er nog lang niet.
Maar wel ontzettend veel resultaat geboekt.
Ik heb absoluut de wijsheid niet in pacht, hou me ten goede, maar ik herken wel veel in je verhaal en weet dus ook (uit eigen ervaring, en dat is dus geen wet) maar één oplossing en dat is dus rust. Die rust begint bij jezelf en zal je hond uiteindelijk overnemen.

Ik noem maar wat.... in een keukenkastje hier liggen altijd kluiven voor de hond. Als ik het kastje open deed, zat Puch er al in met zijn snavel en leverde ik een half gevecht om erbij te kunnen (gevecht bedoel ik niet agressie mee, want hij is absoluut niet fel op eten bij mij, maar gewoon om bij dat kastje te kunnen komen).
En wat deed ik? Niks.... er gebeurt helemaal niks zolang hij daar een beetje hysterisch staat te doen. Ik wacht en wacht en zeg totaal niets.
De eerste keer keek hij me na enige minuten stomverbaasd aan 'ben jij nu aan het doen? je moet toch een kluif pakken'.
En dan zie je hem bijna denken 'wat nu? wat helpt?'. Onzeker doet hij een stap achteruit, ik een stap vooruit, hij nog een stap achteruit, ik een stap vooruit, en ja hoor.... meneer ging zitten. Ik ging bukken om een kluif te pakken en daar stond hij weer 'yesss kluif'.
Nee, niet dus. Ik weer achteruit, enz. enz.
Net zolang totdat hij door had dat hij rustig moest blijven zitten totdat ik die kluif te pakken had.
Feilloos he na die ene keer? Oké, je moet het weleens herhalen, maar hij heeft het helemaal zelf uitgezocht.

Daarvoor had ik boos kunnen roepen 'zit en blijf!' potverdorie 'ik zei toch zit en blijffffffffff'. Die opwinding is groot, je commando's worden bozer, iedereen is gestresst en dat keer op keer op keer.
Laat hem maar nadenken, kijken met welk gedrag hij iets voor elkaar krijgt.

Snij jij die frikandel en hij gaat hysterisch doen, dan zet je de frikandel weg en loopt weg. Is hij rustig, dan kom je weer en ga je door.
Wordt hij hysterisch, hoppa weg die bende.
Gegarandeerd dat hij snapt dat er pas frikandel komt als hij rustig is. Je hebt een lange adem nodig, maar als hij het door heeft, vergeet hij het ook niet meer. Ze hebben het zelf uitgevogeld (met een beetje hulp ).

[S@ndr@]

Nou precies, het was in de winkel net heel wat minder erg dan de vorige keer, en of dat nu komt omdat ik vanmorgen met hem gestept heb, of dat hij nog vol zat van de indrukken van gisteren( foto`s laten maken) of misschien de combinatie
ik moet meer met hem aan de bak