Het HondenForum

Hutsje schreef:

Jaap* schreef:Een chronisch najagende hond is niet per definitie bewust bezig met z'n positie.
Die is alleen maar bezig met z'n verslaving aan de endorfinerush.
Daarom werk corrigeren of zwaarder appél in dat geval meestal ook niet.

Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

helemaal eensch

Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft. En natuurlijk zeg ik dan niet dat een hond die dat wel doet de hele dag dominantiehandelingen zal plegen, alleen op dàt moment heeft hij wel even sch#t aan zijn leider en daarom gaat hij er vandoor. (En ik zeg ook niet dat je dan corrigeren of zwaarder appèl op je hond zou moeten zetten om dat te doorbreken, er zijn ook andere wegen die naar Rome leiden.)

Scooby schreef:

Hutsje schreef:

Jaap* schreef:Een chronisch najagende hond is niet per definitie bewust bezig met z'n positie.
Die is alleen maar bezig met z'n verslaving aan de endorfinerush.
Daarom werk corrigeren of zwaarder appél in dat geval meestal ook niet.

Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

helemaal eensch

Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft. En natuurlijk zeg ik dan niet dat een hond die dat wel doet de hele dag dominantiehandelingen zal plegen, alleen op dàt moment heeft hij wel even sch#t aan zijn leider en daarom gaat hij er vandoor. (En ik zeg ook niet dat je dan corrigeren of zwaarder appèl op je hond zou moeten zetten om dat te doorbreken, er zijn ook andere wegen die naar Rome leiden.)

Baco is op geen enkele manier dominant naar mij, maar heeft wel af en toe buiten schijt aan mij, heb ik nu een probleem
Baco geeft niets om eten, ik heb wel altijd een beloning mee, maar van de tien keer pakt hij het 1 keer aan, ik kon hem al terugroepen als er 1 haas liep, maar vanavond liepen er wel iets van 10 en de hazen vertrekken pas als je er vlakbij bent daar kan ik niet tegenop

Scooby schreef:

Hutsje schreef:

Jaap* schreef:Een chronisch najagende hond is niet per definitie bewust bezig met z'n positie.
Die is alleen maar bezig met z'n verslaving aan de endorfinerush.
Daarom werk corrigeren of zwaarder appél in dat geval meestal ook niet.

Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

helemaal eensch

Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft.

en hoe kom je hierbij?

billy schreef:

Scooby schreef:

Hutsje schreef:helemaal eensch

Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft. En natuurlijk zeg ik dan niet dat een hond die dat wel doet de hele dag dominantiehandelingen zal plegen, alleen op dàt moment heeft hij wel even sch#t aan zijn leider en daarom gaat hij er vandoor. (En ik zeg ook niet dat je dan corrigeren of zwaarder appèl op je hond zou moeten zetten om dat te doorbreken, er zijn ook andere wegen die naar Rome leiden.)

Baco is op geen enkele manier dominant naar mij, maar heeft wel af en toe buiten schijt aan mij, heb ik nu een probleem

Als je er zelf geen probleem mee hebt, heb je toch geen probleem?

Hutsje schreef:

Scooby schreef:

Hutsje schreef:helemaal eensch

Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft.

en hoe kom je hierbij?

Een beetje van Klaas Wijnberg en een beetje roedeltheorie door elkaar gehusseld...

Jaap* schreef: Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

Ik denk dat je hier een interessant punt aanroert. En ik weet niet of ik het goed onder woorden kan brengen, maar ik zie wel eens mensen met jachthonden, die fanatiek aan jachttraining doen en/of intensief bezig zijn met hun hond, maar die buiten de training problemen hebben met de hond, en dan -tevergeefs - blijven hameren op het feit dat zij de baas zijn. En met tevergeefs bedoel ik dat ik honden ken die dus nergens los mogen behalve tijdens het echte trainen, en honden die met een teletact lopen omdat ze niet na de eerste keer roepen meteen weer naast hun baas staan.
En dan denk ik wel eens dat mensen die zoveel (blinde) gehoorzaamheid eisen van een hond, eigenlijk geen jachthond zouden moeten nemen. Er is een reden dat je weinig beagles strak naast hun baas ziet lopen met hun kop scheef om maar geen commando te missen. Maar dat zegt niks over de relatie baas-hond, en niks over de rangorde.

Over Jack zal ik niks zeggen, maar Lilo is ervan overtuigd dat ik onze lieve heer en Sinterklaas ben, die peinst er niet over om mijn 'leiderschap' in twijfel te trekken. Maar als ze een haas ziet peert ze hem. Ik kan haar soms terugroepen, soms niet, en dan komt ze wat later vrolijk uit zichzelf terug. (En ze krijgt altijd een koekie als ze terug komt, en als ze snel terug komt ook nog een knuffel en hoera in de gloria). Maar ik zou haar gedrag niet kunnen 'verbeteren' door een strengere baas te zijn. Of in elk geval niet zonder heel hardhandige middelen waarbij je gehoorzaamheid afdwingt door angst en/of pijn, en dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Scooby schreef:

Hutsje schreef:

Jaap* schreef:Een chronisch najagende hond is niet per definitie bewust bezig met z'n positie.
Die is alleen maar bezig met z'n verslaving aan de endorfinerush.
Daarom werk corrigeren of zwaarder appél in dat geval meestal ook niet.

Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

helemaal eensch

Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft. En natuurlijk zeg ik dan niet dat een hond die dat wel doet de hele dag dominantiehandelingen zal plegen, alleen op dàt moment heeft hij wel even sch#t aan zijn leider en daarom gaat hij er vandoor. (En ik zeg ook niet dat je dan corrigeren of zwaarder appèl op je hond zou moeten zetten om dat te doorbreken, er zijn ook andere wegen die naar Rome leiden.)

Ik heb weinig verstand van andere rassen, maar als ze in Spanje een roedel podenco's uit het bussie pleuren gaan die echt niet netjes zitten wachten tot de roedelleider (mens of hond) zegt dat ze hun gang mogen gaan. Ze gaan gewoon. Dat zit erin, dat is erin gefokt, en dat heeft niks te maken met dominantie, want als een van die honden rot presteert en de baas jaagt hem een kogel in zijn poten, komt hij kruipend naar diezelfde baas toe voor nog een kogel.

Extreem voorbeeld, maar misschien wel duidelijk.

Jaap* schreef:Een chronisch najagende hond is niet per definitie bewust bezig met z'n positie.
Die is alleen maar bezig met z'n verslaving aan de endorfinerush.
Daarom werk corrigeren of zwaarder appél in dat geval meestal ook niet.

Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

ook al is de rangorde niet het motief, het kan wel duidelijkheid scheppen en onzekerheid weghalen bij de hond in kwestie, om door zekerheid te bieden het gedrag te doorbreken

Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft. En natuurlijk zeg ik dan niet dat een hond die dat wel doet de hele dag dominantiehandelingen zal plegen, alleen op dàt moment heeft hij wel even sch#t aan zijn leider en daarom gaat hij er vandoor. (En ik zeg ook niet dat je dan corrigeren of zwaarder appèl op je hond zou moeten zetten om dat te doorbreken, er zijn ook andere wegen die naar Rome leiden.)[/quote]

Baco is op geen enkele manier dominant naar mij, maar heeft wel af en toe buiten schijt aan mij, heb ik nu een probleem [/quote]

Als je er zelf geen probleem mee hebt, heb je toch geen probleem? [/quote]

Nee geen probleem, maar ben wel benieuwd hoe je dat oplost op een leuke manier.

ik heb nu op de training een ander manier gekregen, welke ook nog best goed blijkt te werken.
Als ze loslopen roep ik ze bij me, komen ze niet als ik het roep maar iets later hebben ze pech dan moeten ze opzouten. Ik negeer ze dan ook even, Bo had van de week al gelijk zo iets oh k*t dit is ook niet leuk die bleef achter me aan lopen, Taiga dacht er nog even een spelletje van te maken door rondjes te rennen, maar toen ik haar negeerde en gewoon Bo aanlijnde was de pret gauw over toen ik haar riep kwam ze direct bij me en ging gelijk zitten om haar riempje weer om te doen.

waarom wegsturen, ze willen uiteindelijk toch bij de roedel horen, door ze weg te sturen is dat behoorlijk vervelend voor ze

doe het overigens alleen als het mogelijk is in de omgeving

Jeannettebo schreef:

Jaap* schreef:Een chronisch najagende hond is niet per definitie bewust bezig met z'n positie.
Die is alleen maar bezig met z'n verslaving aan de endorfinerush.
Daarom werk corrigeren of zwaarder appél in dat geval meestal ook niet.

Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

ook al is de rangorde niet het motief, het kan wel duidelijkheid scheppen en onzekerheid weghalen bij de hond in kwestie, om door zekerheid te bieden het gedrag te doorbreken

Ik denk niet dat je het gedrag doorbreekt met de geijkte rangorde-handelingen. Ik gok zomaar dat je een schat van een galgo kan hebben die rustig ligt te wachten tot jij uitgegeten bent, die nooit als eerste de deur uit gaat en die weet dat hij niet op de keukentafel mag liggen, die binnenshuis alle commando's tot en met kastdeurtjes open maken en nog steeds netjes voor zijn bak gaat zitten tot jij zegt dat hij mag eten, en die er buiten nog steeds vandoor gaat als hij een konijn ziet.

Hanneke2 schreef:

Jeannettebo schreef:

Jaap* schreef:Een chronisch najagende hond is niet per definitie bewust bezig met z'n positie.
Die is alleen maar bezig met z'n verslaving aan de endorfinerush.
Daarom werk corrigeren of zwaarder appél in dat geval meestal ook niet.

Die insteek is wat mij juist vaak een beetje irriteert. Een hond die puur bezig is met het plegen van dominante handelingen pik je er zo uit, dat gaat dagdagelijks door en spitst zich meestal niet toe op één gedragsonderdeel.
Een hond die handelt uit andere, onbewuste, motieven is wat dat betreft veel lastiger.
Die paai je niet met rangorde gerelateerde methoden. Omdat de oorzaak daar dan niet ligt.

ook al is de rangorde niet het motief, het kan wel duidelijkheid scheppen en onzekerheid weghalen bij de hond in kwestie, om door zekerheid te bieden het gedrag te doorbreken

Ik denk niet dat je het gedrag doorbreekt met de geijkte rangorde-handelingen. Ik gok zomaar dat je een schat van een galgo kan hebben die rustig ligt te wachten tot jij uitgegeten bent, die nooit als eerste de deur uit gaat en die weet dat hij niet op de keukentafel mag liggen, die binnenshuis alle commando's tot en met kastdeurtjes open maken en nog steeds netjes voor zijn bak gaat zitten tot jij zegt dat hij mag eten, en die er buiten nog steeds vandoor gaat als hij een konijn ziet.

je kan er ook niet alles mee oplossen, absoluut niet dat zeg ik ook niet. Er zijn ook gewoon eigenschappen die er in zitten. dat zijn ook de eigenschappen waar je een bepaald ras voor kiest
zeg alleen dat het motief niet altijd in de rangorde hoeft te liggen.

billy schreef: Nee geen probleem, maar ben wel benieuwd hoe je dat oplost op een leuke manier.

Of je het ooit helemaal kan oplossen weet ik niet, maar 'leuk zijn' helpt, is mijn ervaring. Zomaar opeens stukkies kaas of leverworst bij je hebben in plaats van frolicjes, nieuwe spannende speeltjes uit je zak halen, opeens een spurt nemen en gaan joelen omdat je allemaal frolicjes hebt 'gevonden' onder een struik. Nooit aanlijnen als hij eindelijk terugkomt, maar koekie en nog effe lekker verder spelen. Naar huis gaan (en dus wel aanlijnen) zo leuk mogelijk maken door vervolgens thuis lekker eten te geven of te zorgen dat er zomaar een lekker kauwbot op de deurmat ligt als je binnenkomt. Of op de terugweg opeens langs de dierenwinkel en lekkere koekies uitzoeken. Zelf zien dat er een fazant op de wei zit en er op afrennen terwijl je de hond roept, je hond attenderen op een spannende kuil door zelf een beetje te graven, weetikveel.

"Leuk zijn".

billy schreef:
Nee geen probleem, maar ben wel benieuwd hoe je dat oplost op een leuke manier.

Niet, als het binnen de perken blijft. Mijn honden verdwijnen ook wel eens het bos in, hoor. Gelukkig altijd maar héél kort, anders begeeft mijn hart het. Maar ik durf wel te stellen dat ze op dat moment dus niet onder mijn appèl staan, anders zouden ze het niet wagen om het bos in te gaan. Verder hecht ik er geen enkel waardeoordeel aan en roep ook helemaal niet of een hond wel of niet dominant zou zijn, want dat doet helemaal niet terzake in dit geval. Ze gaan gewoon en op dat moment is er gewoon even geen appèl, klaar.

Jeannettebo schreef:ik heb nu op de training een ander manier gekregen, welke ook nog best goed blijkt te werken.
Als ze loslopen roep ik ze bij me, komen ze niet als ik het roep maar iets later hebben ze pech dan moeten ze opzouten. Ik negeer ze dan ook even, Bo had van de week al gelijk zo iets oh k*t dit is ook niet leuk die bleef achter me aan lopen, Taiga dacht er nog even een spelletje van te maken door rondjes te rennen, maar toen ik haar negeerde en gewoon Bo aanlijnde was de pret gauw over toen ik haar riep kwam ze direct bij me en ging gelijk zitten om haar riempje weer om te doen.

waarom wegsturen, ze willen uiteindelijk toch bij de roedel horen, door ze weg te sturen is dat behoorlijk vervelend voor ze

doe het overigens alleen als het mogelijk is in de omgeving

Ik hoef dat met Baco niet te proberen, ik heb korte trainingstukjes en dan luistert hij ook, maar ik roep alleen maar als ik weet dat hij gaat komen.
Maar zou ik weggaan of gaan lopen zou hij het prima vinden en zijn eigen weg gaan, negeren zou hij ook geen probleem mee hebben dan gaat hij ook gewoon weer een kant op.

Nu zijn er wel een paar loopse teven en is het op dit moment helemaal hopeloos met Baco , maar dat gaat wel weer over.

Scooby schreef:

Hutsje schreef:

Scooby schreef:
Ik niet. Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft.

en hoe kom je hierbij?

Een beetje van Klaas Wijnberg en een beetje roedeltheorie door elkaar gehusseld...

dat maakt het toch geen feit?

Jeannettebo schreef:ik heb nu op de training een ander manier gekregen, welke ook nog best goed blijkt te werken.
Als ze loslopen roep ik ze bij me, komen ze niet als ik het roep maar iets later hebben ze pech dan moeten ze opzouten. Ik negeer ze dan ook even, Bo had van de week al gelijk zo iets oh k*t dit is ook niet leuk die bleef achter me aan lopen, Taiga dacht er nog even een spelletje van te maken door rondjes te rennen, maar toen ik haar negeerde en gewoon Bo aanlijnde was de pret gauw over toen ik haar riep kwam ze direct bij me en ging gelijk zitten om haar riempje weer om te doen.

waarom wegsturen, ze willen uiteindelijk toch bij de roedel horen, door ze weg te sturen is dat behoorlijk vervelend voor ze

doe het overigens alleen als het mogelijk is in de omgeving

Maar dat werkt niet voor alle honden in alle situaties. In het prille begin heb ik Jack op advies van anderen een tijdje genegeerd bij 'verkeerd gedrag' in huis, en Jack kon dat nog veel beter, die negeerde mij vervolgens nog erger. Is natuurlijk ook rasgebonden, maar ik denk dat je ermee moet opletten.

Negeren bij opdringerig aandacht vragen ofzo is iets anders, dat doe ik ook. En we hebben Jack een tijdlang straal genegeerd als hij om niks ging lopen blaffen (dan liepen we massaal de kamer uit). Maar als er geen 'actie' is waarna je met negeren op reageert, en de hond snapt misschien niet helemaal wat hij nou fout heeft gedaan, dan is negeren geen goed idee.

Hanneke2 schreef:

billy schreef: Nee geen probleem, maar ben wel benieuwd hoe je dat oplost op een leuke manier.

Of je het ooit helemaal kan oplossen weet ik niet, maar 'leuk zijn' helpt, is mijn ervaring. Zomaar opeens stukkies kaas of leverworst bij je hebben in plaats van frolicjes, nieuwe spannende speeltjes uit je zak halen, opeens een spurt nemen en gaan joelen omdat je allemaal frolicjes hebt 'gevonden' onder een struik. Nooit aanlijnen als hij eindelijk terugkomt, maar koekie en nog effe lekker verder spelen. Naar huis gaan (en dus wel aanlijnen) zo leuk mogelijk maken door vervolgens thuis lekker eten te geven of te zorgen dat er zomaar een lekker kauwbot op de deurmat ligt als je binnenkomt. Of op de terugweg opeens langs de dierenwinkel en lekkere koekies uitzoeken. Zelf zien dat er een fazant op de wei zit en er op afrennen terwijl je de hond roept, je hond attenderen op een spannende kuil door zelf een beetje te graven, weetikveel.

"Leuk zijn".

Ik ben het allerleukste op de hele wereld, echt waar maar het maakt Baco geen zier uit , echt niet zowiezo niets wat eten betreft , het enigste is dat ik heel enthousiast doe en gil van , jaaaaaaaaa goed zoooooo maar na 2 keer zie je hem denken oke en nu
Eten doet hij vaak later op de avond, botten zijn leuk maar ook voor later, maar het gaat ook best heel goed hoor , vind ik zelf, hij valt niet uit , kan met andere honden, loopt redelijk aan de lijn enz alleen het echte luisteren werken we nog aan zoiets

Hanneke2 schreef:

Jeannettebo schreef:ik heb nu op de training een ander manier gekregen, welke ook nog best goed blijkt te werken.
Als ze loslopen roep ik ze bij me, komen ze niet als ik het roep maar iets later hebben ze pech dan moeten ze opzouten. Ik negeer ze dan ook even, Bo had van de week al gelijk zo iets oh k*t dit is ook niet leuk die bleef achter me aan lopen, Taiga dacht er nog even een spelletje van te maken door rondjes te rennen, maar toen ik haar negeerde en gewoon Bo aanlijnde was de pret gauw over toen ik haar riep kwam ze direct bij me en ging gelijk zitten om haar riempje weer om te doen.

waarom wegsturen, ze willen uiteindelijk toch bij de roedel horen, door ze weg te sturen is dat behoorlijk vervelend voor ze

doe het overigens alleen als het mogelijk is in de omgeving

Maar dat werkt niet voor alle honden in alle situaties. In het prille begin heb ik Jack op advies van anderen een tijdje genegeerd bij 'verkeerd gedrag' in huis, en Jack kon dat nog veel beter, die negeerde mij vervolgens nog erger. Is natuurlijk ook rasgebonden, maar ik denk dat je ermee moet opletten.

Negeren bij opdringerig aandacht vragen ofzo is iets anders, dat doe ik ook. En we hebben Jack een tijdlang straal genegeerd als hij om niks ging lopen blaffen (dan liepen we massaal de kamer uit). Maar als er geen 'actie' is waarna je met negeren op reageert, en de hond snapt misschien niet helemaal wat hij nou fout heeft gedaan, dan is negeren geen goed idee.

uiteraard, maar je moet met iedere methode ook naar de hond kijken.
Bij Bo werkt mijn manier van trainen in ieder geval wel, hij wordt steeds relaxter. Helemaal naar andere reuen

Jeannettebo schreef:

Hanneke2 schreef:
Ik denk niet dat je het gedrag doorbreekt met de geijkte rangorde-handelingen. Ik gok zomaar dat je een schat van een galgo kan hebben die rustig ligt te wachten tot jij uitgegeten bent, die nooit als eerste de deur uit gaat en die weet dat hij niet op de keukentafel mag liggen, die binnenshuis alle commando's tot en met kastdeurtjes open maken en nog steeds netjes voor zijn bak gaat zitten tot jij zegt dat hij mag eten, en die er buiten nog steeds vandoor gaat als hij een konijn ziet.

je kan er ook niet alles mee oplossen, absoluut niet dat zeg ik ook niet. Er zijn ook gewoon eigenschappen die er in zitten. dat zijn ook de eigenschappen waar je een bepaald ras voor kiest
zeg alleen dat het motief niet altijd in de rangorde hoeft te liggen.

Dat laatste zeg ik dus ook.

Maar jij zei dat je het gedrag zou kunnen doorbreken door de zekerheid van de rangorde-regels. Nou vind ik helemaal niks mis met die rangorde-regels om andere probleempjes te voorkomen, maar jachtgedrag valt daar m.i. niet onder.

Hanneke2 schreef:

Jeannettebo schreef:

Hanneke2 schreef:
Ik denk niet dat je het gedrag doorbreekt met de geijkte rangorde-handelingen. Ik gok zomaar dat je een schat van een galgo kan hebben die rustig ligt te wachten tot jij uitgegeten bent, die nooit als eerste de deur uit gaat en die weet dat hij niet op de keukentafel mag liggen, die binnenshuis alle commando's tot en met kastdeurtjes open maken en nog steeds netjes voor zijn bak gaat zitten tot jij zegt dat hij mag eten, en die er buiten nog steeds vandoor gaat als hij een konijn ziet.

je kan er ook niet alles mee oplossen, absoluut niet dat zeg ik ook niet. Er zijn ook gewoon eigenschappen die er in zitten. dat zijn ook de eigenschappen waar je een bepaald ras voor kiest
zeg alleen dat het motief niet altijd in de rangorde hoeft te liggen.

Dat laatste zeg ik dus ook.

Maar jij zei dat je het gedrag zou kunnen doorbreken door de zekerheid van de rangorde-regels. Nou vind ik helemaal niks mis met die rangorde-regels om andere probleempjes te voorkomen, maar jachtgedrag valt daar m.i. niet onder.

ik heb het najagen verkeerd gelezen, dacht het najagen was als in staart najagen en in dat geval zou het best wat kunnen helpen bij het jagen an sich weinig idd.
Net zoals ik bij Bo het waken er niet uit zal krijgen en wil krijgen en hem ook niet een stap harder zal doen lopen. mar dat maakt niet uit daar is het ook niet om te doen.
Hij mag ook gewoon op de bank liggen etc. En ja ik volg de roedelmethode, en het is zeker niet in strijd met elkaar

Hutsje schreef:

Scooby schreef:

Hutsje schreef:en hoe kom je hierbij?

Een beetje van Klaas Wijnberg en een beetje roedeltheorie door elkaar gehusseld...

dat maakt het toch geen feit?

Nee, maar daarom kan ik het er toch wel mee eens zijn?

Scooby schreef:

billy schreef:
Nee geen probleem, maar ben wel benieuwd hoe je dat oplost op een leuke manier.

Niet, als het binnen de perken blijft. Mijn honden verdwijnen ook wel eens het bos in, hoor. Gelukkig altijd maar héél kort, anders begeeft mijn hart het. Maar ik durf wel te stellen dat ze op dat moment dus niet onder mijn appèl staan, anders zouden ze het niet wagen om het bos in te gaan. Verder hecht ik er geen enkel waardeoordeel aan en roep ook helemaal niet of een hond wel of niet dominant zou zijn, want dat doet helemaal niet terzake in dit geval. Ze gaan gewoon en op dat moment is er gewoon even geen appèl, klaar.

Dus, jouw honden gaan maar kort weg en dat is oke, zou ik ook met Baco vinden hoor, maar stel dat dat niet zo zou zijn zou je ze wel onder appel zetten, toch
Maar hoe leer je ze dat, of gaan ze gewoon niet zo ver van je weg vanaf het begin, ik vind het best moeilijk uitleggen, want daarvoor moet je Baco eigenlijk kennen, ik heb altijd gezegd , iedere hond is alles te leren, tot ik Baco kreeg

Jeannettebo schreef: Hij mag ook gewoon op de bank liggen etc. En ja ik volg de roedelmethode, en het is zeker niet in strijd met elkaar

Er is ook niet één goed en één fout.

billy schreef:

Hanneke2 schreef:

billy schreef: Nee geen probleem, maar ben wel benieuwd hoe je dat oplost op een leuke manier.

Of je het ooit helemaal kan oplossen weet ik niet, maar 'leuk zijn' helpt, is mijn ervaring. Zomaar opeens stukkies kaas of leverworst bij je hebben in plaats van frolicjes, nieuwe spannende speeltjes uit je zak halen, opeens een spurt nemen en gaan joelen omdat je allemaal frolicjes hebt 'gevonden' onder een struik. Nooit aanlijnen als hij eindelijk terugkomt, maar koekie en nog effe lekker verder spelen. Naar huis gaan (en dus wel aanlijnen) zo leuk mogelijk maken door vervolgens thuis lekker eten te geven of te zorgen dat er zomaar een lekker kauwbot op de deurmat ligt als je binnenkomt. Of op de terugweg opeens langs de dierenwinkel en lekkere koekies uitzoeken. Zelf zien dat er een fazant op de wei zit en er op afrennen terwijl je de hond roept, je hond attenderen op een spannende kuil door zelf een beetje te graven, weetikveel.

"Leuk zijn".

Ik ben het allerleukste op de hele wereld, echt waar maar het maakt Baco geen zier uit , echt niet zowiezo niets wat eten betreft , het enigste is dat ik heel enthousiast doe en gil van , jaaaaaaaaa goed zoooooo maar na 2 keer zie je hem denken oke en nu
Eten doet hij vaak later op de avond, botten zijn leuk maar ook voor later, maar het gaat ook best heel goed hoor , vind ik zelf, hij valt niet uit , kan met andere honden, loopt redelijk aan de lijn enz alleen het echte luisteren werken we nog aan zoiets

Mens, dan heb je toch gewoon een heerlijke hond? Tikkie eigenwijs, maar dat heeft ook z'n charme.

En ik weet niet hoe lang je Baco hebt, maar ik heb 'nu' twee honden die redelijk luisteren en altijd terugkomen en ik sta soms compleet hondenloos maar toch heel relaxed in het park, maar ik heb Jack inmiddels 7 jaar en Lilo 4 jaar in huis, en ik heb heel wat af lopen klooien en in het verleden soms flink gepaniekt als ze spoorloos waren of op een afstandje stonden te zwaaien.

Hoe meer je klooit en paniekt en vloekt en scheldt en experimenteert enzo, hoe beter je die hond leert kennen en hoe beter het gaat. Van strak aan de lijn stomme korte rondjes leer je geen moer over je hond. Dus jij doet het gewoon goed, denk ik.

Scooby schreef:

Jeannettebo schreef: Hij mag ook gewoon op de bank liggen etc. En ja ik volg de roedelmethode, en het is zeker niet in strijd met elkaar

Er is ook niet één goed en één fout.

weet ik maar het word vaak gedacht dat de hond helemaal niks meer mag volgens de roedel en dat klopt gewoon niet. Ook geven de boeken niet helemaal het juiste beeld daarin hoor toegegeven

billy schreef:

Scooby schreef:

billy schreef:
Nee geen probleem, maar ben wel benieuwd hoe je dat oplost op een leuke manier.

Niet, als het binnen de perken blijft. Mijn honden verdwijnen ook wel eens het bos in, hoor. Gelukkig altijd maar héél kort, anders begeeft mijn hart het. Maar ik durf wel te stellen dat ze op dat moment dus niet onder mijn appèl staan, anders zouden ze het niet wagen om het bos in te gaan. Verder hecht ik er geen enkel waardeoordeel aan en roep ook helemaal niet of een hond wel of niet dominant zou zijn, want dat doet helemaal niet terzake in dit geval. Ze gaan gewoon en op dat moment is er gewoon even geen appèl, klaar.

Dus, jouw honden gaan maar kort weg en dat is oke, zou ik ook met Baco vinden hoor, maar stel dat dat niet zo zou zijn zou je ze wel onder appel zetten, toch
Maar hoe leer je ze dat, of gaan ze gewoon niet zo ver van je weg vanaf het begin, ik vind het best moeilijk uitleggen, want daarvoor moet je Baco eigenlijk kennen, ik heb altijd gezegd , iedere hond is alles te leren, tot ik Baco kreeg

Mijn honden gaan gelukkig bijna nooit weg en ik moet zeggen dat ik ze daar ook weinig kans toe geef. Zodra ze het bos in duiken, roep ik ze terug en meestal blijven ze eigenlijk wel op de paden of in elk geval binnen tien meter van de paden.

Jeannettebo schreef: uiteraard, maar je moet met iedere methode ook naar de hond kijken.
Bij Bo werkt mijn manier van trainen in ieder geval wel, hij wordt steeds relaxter. Helemaal naar andere reuen

Nou, prima dus! Maar jij kijkt naar de hond, en dat is volgens mij ook het hele punt. Er is niet 1 manier die werkt, want honden zijn ook individuen, met rasgebonden bagage en soms bagage uit het verleden.

Scooby schreef:

Hutsje schreef:

Scooby schreef: Een beetje van Klaas Wijnberg en een beetje roedeltheorie door elkaar gehusseld...

dat maakt het toch geen feit?

Nee, maar daarom kan ik het er toch wel mee eens zijn?

dat kan natuurlijk maar je brengt het als een voldongen feit, en dat is het dus niet .

Scooby schreef: Een hond die (buiten) zijn plek weet, zal niet zelfstandig gaan jagen. Dat 'mag' alleen als de roedelleider daar aanzet/aanleiding toe geeft.

Hanneke2 schreef:Er is niet 1 manier die werkt, want honden zijn ook individuen, met rasgebonden bagage en soms bagage uit het verleden.

En binnen een ras heb je ook weer hele grote verschillen.
Doggen zijn helemaal geen jagers, maar onze Lana was een jager in hart en nieren en ook Yana staat al sinds ze tien weken oud was veel te vaak met haar neus in de lucht... Het is dat ze nog nooit gezien heeft wat ze ruikt, maar zodra dat het geval is, weet ik ook niet of ze nog steeds zo gemakkelijk terug komt als ik roep (mèt koekjes! ).