Het HondenForum

Mizzsylver schreef:ik was 9 toen ik Tamara kocht, zelf bijelkaar gespaard van mn zakgeld.
Mijn moeder heeft de puppiecursus met haar gedaan en ze liep het laatste uitlaatrondje om 11 uur met haar.
Ik stond extra vroeg op, kwam tussen de middag thuis ipv overblijven en na het avondeten liep ik met haar.
Mijn zakgeld ging op aan voer en dierenarts (enting, ontwormen en vlooienpreventie).
De vervolgcursus heb ik gewonnen in de tombola op een open dag van een hondenschool en de cursus daarna kreeg ik cadeau van de school omdat ik de jongste was.

Ze was mn alles, tot op mn 12e mn stiefvader een witte herderreu kocht waar Tamara niet mee kon. Ze vochten mekaar dood.
Toen hebben mn moeder en stiefvader besloten dat Tamara naar het asiel moest.
Ze is gelukkig bij hele lieve mensen gekomen die ook nog eens op visite zijn geweest, maar ik heb er altijd, nu nog, spijt van gehad dat ik er niks aan gedaan heb. Dat ik alleen maar jankend voor dr hok heb gezeten in het asiel. Dat ik dr niet uitgehaald heb en was weggelopen. Dat ik gewoon niks gedaan heb.

Nou ja zeg wat gemeen, en daar kon jij toch niks aan doen... Je was nog maar een kind! Hoe kom je erop om een kind te dwingen haar eigen maatje af te staan, omdat de volwassenen hebben nagelaten te checken of de honden wel samen konden...

Gelukkig is ze goed terechtgekomen maar ik hoop toch echt dit soort blunders niet te begaan met mijn kind en dieren.


Bor is mijn eerste hond en ik ben bijna 30 En hij is zelfs meer van mijn vriend ook nog. Vroeger beide altijd honden gehad. Ook heb ik een paard gehad waar veel tijd in ging. En erna een erg druk en onregelmatig leven.

23 en ik woonde een half jaar samen

Op mijn 27e is Sita bij ons gekomen. Thuis nooit honden gehad. Stond wel jarenlang op mijn verlanglijstje en heb er maandelijks over gezeurd. Wel hebben we thuis veel opgepast op honden. En ik had vroeger een uitlaathondje. Elke dag na school ging ik deze uitlaten. Het was dus niet echt een verrassing voor mijn ouders, dat er ooit een hond zou komen.

ik was 20 (nu nog steeds) en bailey nu 11 maanden ik was 15 toen ik uit huis ging en het heeft altijd gekriebeld een hond maar had er gewoon het leven niet naar.

Niet opgegroeid met honden thuis want mn ouders wilden geen hond.
Toen ik 20 jaar was uit huis gegaan en toen kwam datzelfde jaar ook mn 1e hondje!!

Kaiou schreef:Een hond heeft jaaaaren bovenaan op alle verlanglijstjes voor mijn verjaardagen gestaan, maar helaas toen ik nog bij mijn ouders woonde mocht ik geen hond. Zij zeiden altijd: je neemt maar een hond wanneer je het huis uit bent.

Zooo herkenbaar dit! Ik had er vanalles voor willen opgeven: cola, chips, vakantie, kleding, alle cadeautjes van alle verjaardagen en niets meer van Sinterklaas. Maar helaas. Gelukkig waren er veel honden in de buurt die ik kon uitlaten en mee spelen en zo, dat scheelde iets.

Toen ik afgestudeerd was, kreeg ik snel een goede baan en de plannen om het huis uit te gaan werden meer concreet. Dat er gelijk een hond zou komen, dat stond voor mij als een paal boven water. Ik had jaren de tijd gehad om te bedenken welk ras dus dat was ook geen probleem. Gelukkig heb ik toen wel mijn ouders kunnen overhalen om de pup al voor de verhuizing te mogen nemen, zodat ze op zou groeien in een gezin met 5 mensen in plaats van met mij alleen. Op 12 december 2000 heb ik haar opgehaald en toen was ik 23.

Tessa is een superhondje geworden, is gek op iedereen en mijn ouders zeggen al een paar jaar dat als Tessa het niet meer aan zou kunnen in de roedel dat ze bij hen mag komen wonen.

In augustus 2001 zijn we verhuisd en in april 2002 is Nikki erbij gekomen. Inmiddels hebben we sinds februari dit jaar nummer 3, Romy in huis en ik sluit niet uit dat we uit ons komende nestje een pup aanhouden en dan zijn het er al 4

op mn 11e kwam er bij mn vader weer een hond, waar ik uiteindelijk ook mee getraind heb en welke ik overgenomen heb toen ik in zijn huis kwam wonen. toen warten het er intussen 2.
pas toen de laatste van deze 2 overleden was kwam een half jaar later bo, de eerste die ik echt zelf uitgekozen heb. toen was ik 21. had ik arkaz en kimba niet gehad had ik al eerder zelf een hond uitgekozen.

maar welke leeftijd ik voor mezelf moet aanhouden weet ik niet we hebben altijd honden gehad mn pa en ik waren er beide even gek mee

Thuis wel altijd honden gehad maar ja die was gewoon van ons allemaal.
Wel kreeg ik op mijn verjaardag toen ik 1 werd een kat en die heb ik 18 jaar gehad toen ze overleed.

Nadat onze laatste hond overleed wou mijn vader geen hond meer, een hond is leuk als het maar van een ander is het is altijd welkom om te logeren of een dagje op te passen zolang het ook maar weer weggaat.
Een hond moest ik dan maar nemen als ik het huis uit was.

Dus toen wij in dec 2007 een eigen huisje hadden zijn we gaan kijken voor een hond wel hadden we al 2 jaar rondgekeken welk ras het moest gaan worden.
In jan 2008 kreeg ik voor mijn 21ste verjaardag mijn eerste hondje.
Dat ging niet goed (ga ik verder niet meer over in discussie)
Op 9 feb 2008 kwam Cratos helaas overleden.
En sinds 31 juli 2008 is dan Ivo in huis gekomen maar hij is de hond van wietse.

We hadden thuis ook altijd al honden en toen ik 2 jaar samenwoonde begon het bij mij te kriebelen. Ik was toen 20.
Mensen bij mijn ouders op de camping hadden een nestje. Vader was een kruising Labrador x Golden Retriever, de moeder een Labrador. We hebben meteen een reutje uitgezocht. Dat werd Max. (rechts in mijn onderschrift) Max was toen net 1 week oud... Poeh en dan duurt wachten lang! Hij was superblond toen die bij ons kwam, maar hij werd steeds "roder" Het was echt een plaatje om te zien met zijn mooie trouwe ogen en zijn mooie kleur.
Max was echt mijn zielsverwant, ik kon lezen en schrijven met hem. Hij had een geweldig karakter. Helaas heb ik vorig jaar afscheid van hem moeten nemen. Ik mis hem nog steeds!
Vrij snel daarna kwam Chef in ons leven. Ook een Labrador dachten wij. Nu hij bijna een jaar is denk ik dat het een kruising is, maar dat boeit me totaal niet, want ik heb het weer zo getroffen , Chef is ook zo'n prachthond!!!

Op mijn 17e.

Ik was 22 toen er zeer onverwacht een bouvier, RamBo op mijn pad kwam. Sindsdien altijd honden gehad. Muv de 3 jaar na het overlijden van Joep ( Syberische Husky)

waarschijnlijk volgend jaar de eerste, dan ben ik bijna 18
En anders word dat gewoon nog een paar jaar uitgesteld, het is maar net of de situatie er gooed voor is of niet etc.

ik was 20 en nog thuiswonende toen basco kwam, mijn 1e hond en ik betaalde dan ook alles.
Yuta kwam 3 jaar later en toen woonde ik ook nog thuis

Wel hadden we vroeger als gezin een golden

Toen ik net geboren was haalde mijn moeder de hond al op bed om ons aan elkaar voor te stellen. En zo wist ik niet beter toen ik opgroeide of een hond hoorde erbij en ze waren deel van het gezin. En de hond wist ook niet beter vanaf dat moment dan dat ik ook deel was van het gezin. Daarna bijna altijd honden gehad. Nooit zonder hoeven zitten. GElukkig.

Toen ik 14 was kwam Nina, als hond voor het hele gezin.

Toen ik 24 was, en ik iets meer dan een jaar op mezelf woonde, is Joy hier gekomen.
Ik doe ook veel met Nina en die 2 zijn dol op elkaar.

Ik was 19 toen ik ging samenwonen, op mijn 21e verhuisd naar Hoorn en parttime gaan werken en toen mijn 1e hond gekocht!

Was 18 toen ik mijn eerste eigen hond kocht.

De eerste hond hier was al van mij alleen de onkosten voor mijn ouders. Ik was toen 8 jaar. Mijn moeder was met hem op cursus voor een half jaar en voor de rest heb ik de training en opvoeding toen gedaan. Het was redelijk gelukt ook
Boris hebben we gekregen van mensen die hem niet meer moesten hebben. Later bleek dus dat hij een behoorlijke HD afwijking had en waarschijnlijk was dat het probleem. We konden het niet meer navragen daar ze het telefoonnummer afgesloten hadden.

Boris zijn onkosten betaal ik zelf vanaf mijn 18de geheel. Vanaf toen kreeg ik studiefinanciering en daarvan kan ik mijn school en mijn hond en konijnen (groenvoer doen mijn ouders) betalen
Ik hoop eind dit jaar/ begin volgend jaar mijn eerste echte eigen pup te kopen en dan ben ik dus 21 jaar heb dan school af en werk dan (pup komt als hij mee naar het werk kan of in dagopvang e.d. kan).

Ik was 13 jaar toen ik mijn malamute-pup kreeg. mama betaalde alles en was chauffeur, maar 't is wel mijn hond. Ik heb er altijd mee getraind, ik ben haar baas, ze luistert (helaas) alleen naar mij.

Onze vorige hond kwam er door mij (ik had op weg naar huis het tel-nr vanbuiten geleerd van de plaats waar hij weg moest), maar ik zorgde er eigenlijk niet voor. Ik zat toen in het 3e leerjaar dus toen was ik 8 jaar.

Marieke* schreef:Ik had mijn eerste eigen hond(en) al bij mijn ouders. Ik droeg alle kosten, zorgde voor ze, ging met ze naar cursus, had de verantwoording enz.

Hier het zelfde, ik had mijn eerste hond(en) ook terwijl ik nog thuis woonde. En ook ik droeg alle kosten enz. voor ze zelf.

Mijn 1e eigen hond was Youp. Een DD pup. Ik was toen 22 en woonde net een jaartje samen.
Ik ben wel opgegroeid met honden. De 1e kwam toen ik een half jaar oud was. Een bouvier.

Ik was 17, woonde op een kamer en waar ik ging ging ze mee

Ik was 18 (woonde al op mezelf met toenmalig vriendje) toen ik mijn eerste hond *kreeg*.
Ik zat destijds euh in een nogal *ander* mileu(op zijn zachts gezegd :N: ).
Op een gegeven moment heb ik een pit bull reu bij zijn aan alcohol verslaafde baas weggehaalt..
Die eikel sloeg elke lege bierfles op de neus van Iwan kapot , ik zag dat, kon het niet aanzien en heb hem gekocht ter plekke.
Ik kon niet anders, ik moest wel.
Ik weet nog wel dat we(Iwan en ik) die avond samen naar mijn flatje zijn gelopen(geen riem, geen halsband) , en dat ik in het begin best wel bang voor hem was.
Nergens voor nodig, het was een schat van een beest.
Ik heb zijn wondjes aan zijn neus door de da laten behandelen en hem laten enten.
Ik nam hem destijds mee naar mijn werk en je hoorde of zag hem niet.
Altijd lag hij aan voeten achter de kassa, de schat.
Vaak gingen we eten bij mijn moeder die in de buurt woonde, en zij was erg bang van Iwan in het begin.
Ze durfde hem niet binnen te laten, dus moest ie de eerste tijd in de tuin.

Dat draaide al vlug bij en binnen no time was ze ook gek met hem.
Na 1.5 jaar bij mij te zijn geweest was mijn relatie met mijn toenmalige vriend erg verslechterd..
Ik kwam er per toeval achter dat hij niet goed voor Iwan was en soms de voordeur open zette(ik woonde aan een zeer drukke weg!) en dan kwam ik thuis van mijn werk(ik mocht Iwan niet meer meenemen) en dan waren en levensgevaarlijke situatie's ontstaan voor automobilist en Iwan natuurlijk.

Ook verdacht ik mijn toenmalige vriend ervan Iwan te mishandelen en dat kon en mocht niet.

Toen heb ik Iwan *herplaatst* naar *vrienden* ( zij hadden al een pit bull teefje en een argentijnse dog) en dat ging okee samen, want ik kwam daar heel vaak en dat ging altijd goed.

Even later kom ik erachter dat deze zg *vrienden* Iwan achter mijn rug om verkocht hadden , ws aan het vechtcircuit..

Ik was er kápot van en heb verhaal gehaald bij hun.
Zij zeiden dat hij een ernstige darmziekte had(heb ik nooit iets van gemerkt ) en dat ze hem hadden laten afmaken..
Buiten mij om, notabene.

Ik zal dus nooit weten wat er daadwerkelijk met hem is gebeurt alhoewel het vecht verhaal helaas geloofwaardiger is dan het verhaal dat ie ziek was..
Het behoeft geen verdere uitleg dat de *vriendschap* vanaf dat moment over was.

Achteraf heb ik vaak gedacht(en nog soms) dat ik mijn toenmalige vriend het huis uit had moeten schoppen ipv Iwan te herplaatsen, met alle gevolgen van dien.

Ik was 18 en woonde op mezelf en heb zwarte uit het asiel gehaald. Een greyhound van ongeveer 10 jaar. Die heb ik twee jaar gehad.

Sinds dit jaar mijn eerste hond, en ik ben nu 25.

Bijna 22

Ik was 15 jaar ofzo, toen kwam Floeboe.
Heb haar zelf betaald, was wel 25 gulden dus zij is ook echt mijn eigen hondje.
Ik geloof dat mijn ouders in het begin af en toe het voer nog wel eens betaalden maar voor de rest heb ik ook altijd alles zelf betaald, ook de dierenarts, hondenvereniging enz.

Ik kreeg mijn 1e eigen hond voor mijn 16e verjaardag, een brommer stond al klaar en uitgezocht door mijn ouders maar ik wilde geen brommer maar een hond, en toen voor mijn ouders duidelijk werd dat ik het ook echt meende kreeg ik een boxerpup Rocco waar ik ook geheel zelf voor zorgde en als ik thuis was ook alleen naar mij luisterde, hij was ook echt mijn hond, 5 jaar later is hij overleden.

Ik wilde al jaaaaaaaaaaaaren een hond, maar toen ik op mijn 20ste het huis uit ging, studeerde ik nog, had een baan en een druk kroegleven. Niet echt geschikt voor een hond dus. Toen ik op mijn 32ste zwanger raakte, moest ik toch iets voor de baby regelen, dus ik vond dat daar ook wel een hond bij kon. Dat is allemaal gelukt. Miep is bijna 5 en inmiddels is er ook een pup (10 maanden) bij. Heel gezellig!

Was 14 toen ik mijn hondje Douschka kreeg van degene bij wie ze geboren is
Kosten zoals cursussen en entingen heb ik zelf betaald, maar der eten betaalde mn moeder
Ben nu 19 en heb sinds 2 maanden mn tweede hondje, dit omdat Douschka jammer genoeg is overleden
Voor Alisha betaal ik nu alles, dus ook haar eten