Het HondenForum

Och jee zeg...

Die angst met de kleinkinderen kan ik me trouwens wel helemaal voorstellen, en ik, met helemaal geen kennis van dit soort zaken hoor, vraag me ook af of dat niet gewoon eigenlijk een reeel risico is? (tenzij ze weg gaan sluiten...).

Heeft hij Lobke toegetakelt? Arme Lobke, na haar poot...
Hoe is het nu met haar?

Maar waarom geen andere GT inschakelen? Twee maanden wachten heeft niet zo veel zin, zeker als je ouders nu al 'bang' voor 'm zijn (i.v.m. de kleinkinderen).
En nogmaals, Bill was ook ernstig van slag hoor, toen 'ie hier kwam, na meerdere bazen versleten te hebben. Dat is op zich niet vreemd te noemen.

Rami schreef:Maar waarom geen andere GT inschakelen? Twee maanden wachten heeft niet zo veel zin, zeker als je ouders nu al 'bang' voor 'm zijn (i.v.m. de kleinkinderen).

Dat vroeg ik me ook nog af inderdaad

Doordat hij voor de zoveelste keer een ander huis krijgt, zal deze hond wel erg getraumatiseerd zijn........Hij zal het vertrouwen in de mensen een beetje kwijt zijn, denk ik

Wat rot voor je ouders dat hij de andere hond heeft gebeten....Hij voelt waarschijnlijk dat je ouders er onzeker van worden, en grijpt zo zijn kans.....En wie weet wat hij meegemaakt heeft bij de andere baasjes.....misschien hebben die hem wel veel geslagen waardoor hij de uitgestoken arm nu als een bedreiging ziet..... Het is inderdaad erg belangrijk dat er nu met spoed een GT bij komt. Twee maanden wachten is beslist geen optie...... Zijn er geen andere GT´s in de buurt die kunnen helpen? Weet de GT die je ouders hebben gebeld geen ander? Ik hoop echt dat er een goede oplossing komt, en dat Sil bij je ouders kan blijven....

Sterkte ermee!

Inge O schreef:

Rami schreef:En nogmaals, Bill was ook ernstig van slag hoor, toen 'ie hier kwam, na meerdere bazen versleten te hebben. Dat is op zich niet vreemd te noemen.

en toch denk ik dat je moet inzien dat er (veel) mensen zijn die het gewoon niet aankunnen om dit soort gedrag te begeleiden en om te buigen . ik wilde niet negatief zijn maar had voor mezelf wel een aantal vraagtekens bij het waarom van zoveel huizen op zo'n korte tijd - dat verwacht je niet van een in wezen makkelijk en meegaand ras als een collie.
als mensen er zelf geen vertrouwen in hebben zou ik ze ook niet vertrouwen met zo'n hond in situaties die echt gevaarlijk kunnen zijn, zoals met kinderen.
komt nog bij dat het zeker geen pretje is om je andere hond gepakt te zien worden - denk je een maatje voor haar te hebben en moet je ze uit elkaar halen.

als dit moet goedkomen kan het alleen onder zeer intense en deskundige begeleiding.

waar ik me nog het meeste druk kan om maken is het liegen van die vorige bazen, en waarschijnlijk ook die voor hen enz. zo wordt een hond een soort hete aardappel die snel moet worden doorgegeven - dat wens je geen enkele hond toe .

Ik vind het ook echt verschrikkelijk dat er niet eerlijk tegen mijn ouders is gezegd dat hij al zoveel baasjes heeft gehad en dat hij dit gedrag kan vertonen.
Mijn ouders weten van zichzelf dat ze niet kundig genoeg zijn om met dit soort gedrag om te gaan en dan hadden ze hem ook nooit in huis gehaald.
Ik ben ook bang dat als je zelf het vertrouwen niet hebt dat je het ook alleen van kwaad tot erger maakt.

Het is wel een moeilijke situatie zo, het liefst zien ze dat hij nooit meer naar een ander huis gaat omdat er al zo met hem geleurd is maar aan de andere kant zijn ze erg bang dat ze te lang door gaan proberen met alle gevolgen van dien ( lobke ernstiger gewond? Kleinkind gebeten? ) en dan kun jejezelf ook wel voor je kop slaan.
Daarnaast lijkt het me ook dat succesverhalen mbt dit gedrag zijn gedrag alleen maar versterken.

Weet iemand nog een website waar je alle gt's kunt vinden?

Hier is een link

http://www.alphagedragstherapeuten.nl

en nog eentje

http://www.dogmountain.be/index.html?la ... =d123.html

Er is in ieder geval ook alvast hulp ingeschakeld via collie in nood.
Die link van die gt's ga ik bekijken, dankje

Goed dat jullie collie in nood hebben ingeschakeld!

Ik zal heel hard voor jullie en Sil duimen dat alles goed gaat komen......Hij verdiend het!

Hopelijk is het gedrag dat hij vertoont maar tijdelijk.....en is hij goed te behandelen door een GT.
Wat triest voor de hond en voor je ouders dat het zo moet lopen. De vorige eigenaars hadden eerlijker moeten zijn. Nu wordt een ander gezin en de hond weer de dupe.....

Heel veel sterkte. Het zal vast wel goed komen.

Wat een nare tegenvaller voor je ouders, zéker omdat ze van niks wisten. Hopelijk vindt je snel een gt die de boel weer op het goede spoor kan zetten.

Inge O schreef:

Rami schreef:En nogmaals, Bill was ook ernstig van slag hoor, toen 'ie hier kwam, na meerdere bazen versleten te hebben. Dat is op zich niet vreemd te noemen.

en toch denk ik dat je moet inzien dat er (veel) mensen zijn die het gewoon niet aankunnen om dit soort gedrag te begeleiden en om te buigen . ik wilde niet negatief zijn maar had voor mezelf wel een aantal vraagtekens bij het waarom van zoveel huizen op zo'n korte tijd - dat verwacht je niet van een in wezen makkelijk en meegaand ras als een collie.
als mensen er zelf geen vertrouwen in hebben zou ik ze ook niet vertrouwen met zo'n hond in situaties die echt gevaarlijk kunnen zijn, zoals met kinderen.
komt nog bij dat het zeker geen pretje is om je andere hond gepakt te zien worden - denk je een maatje voor haar te hebben en moet je ze uit elkaar halen.

als dit moet goedkomen kan het alleen onder zeer intense en deskundige begeleiding.

waar ik me nog het meeste druk kan om maken is het liegen van die vorige bazen, en waarschijnlijk ook die voor hen enz. zo wordt een hond een soort hete aardappel die snel moet worden doorgegeven - dat wens je geen enkele hond toe .

Ja, dat liegen is ook erg en ik ben het met je eens dat het een moeilijke stituatie is, zeker als er een andere hond en/of kinderen in het spel zijn.
Toen Bill bij ons kwam was er geen andere hond en waren er geen kinderen.
Maar... Bill heeft me destijds wel een keer proberen te bijten en hij gromde ook als we dicht bij zijn mand, speelgoed of eten in de buurt kwamen.
Maar goed de ene hond is de andere niet en met Bill hadden we misschien gewoon 'dom' geluk dat dit bijt/grom-gedrag over ging.
Maar ik zou het - net als de ouders van Carmen - wel verschrikkelijk vinden om zo'n hond weer te herplaatsen dus misschien, met wat geduld, met wat rust, met wat regelmaat, met wat vertrouwen, met wat geluk (ook)... Of ben ik een onverbeterlijke optimist?

16 maanden en dan aan zijn 6e huisje . Dan vraag je om een probleemhond. Wat erg dat je ouders zo zijn voorgelogen. Ik heb alleen ook erg veel medelijden met Sil. Hij wordt steeds kanslozer, zeker als je ouders besluiten dat zij hem niet willen houden (wat ik me trouwens best kan voorstellen!).
Goed dat ze trouwens Frans en Teya van collie-in-nood hebben ingeschakeld. Zij hebben erg veel ervaring met mishandelde en/of verwaarloosde collies en zij kunnen je ouders goede tips geven. En in geval van nood: zij hebben ervaren gastgezinnen of misschien kunnen ze Sil anders zelf opvangen.
Een collie is weliswaar over het algemeen zachtaardig en tolerant, maar ook een collie blijft een hond met errug goeie tanden :N: .
Een goede gt of begeleider voor Sil is geen overbodige luxe. Ik hoop alleen dat Lobke niet al te beschadigd is, ook geestelijk niet.
Ik wens je ouders heel veel sterkte en wijsheid toe!

Jee, wat naar dat Sil Lobke heeft gebeten en ook je ouders..
Ik hoop dat ze er met een goede GT nog uit kunnen komen.
Makkelijk zal het niet worden, laten we hopen dat dit gedrag nog omgebogen kan worden..
Succes voor je ouders Carmen, zoiets verwacht je toch niet als daar niks over gezegd is.

C@rmen schreef:Vanmorgen heeft Sil de andere hond van mijn ouders aangevlogen en flink toegetakeld.
Daarna heeft hij mijn vader gebeten maar ik kan me nog voorstellen dat hij toen nog vol opwinding zat en dat botvierde op mijn vader.
Vanmiddag ging de deurbel en liepen ze allebei mee naar de deur, dat willen ze niet hebben omdat ze dan zo weg kunnen dus mijn moeder gebaard naar de woonkamer (van hem af, dus niet bedreigend ofzo voor hem lijkt me) en zegt hup en toen beet hij haar bijna, ze kon nog net haar arm wegtrekken en de deur dichtdoen.

dit is dus de reden van de 5 andere eigenaren, en je ouders wisten dit niet?

àls dat zo is, dat het asiel de reden van terug-nemingen wèl wist, en niet wilden zeggen,, vind ik dit niet kunnen,
dat ze je ouders zo hebben voorgelogen

Maar ja, je kan het wel een beetje nagaan, zo jong en dan al zoveel eigenaars?

houden je ouders hem, het zal wel hard werken worden voor ze.,
ik hoop dat ze hem nu wèl houden, anders moet hij ingeslapen worden

Maar aan de andere kant zou ik voor die andere hond ook niet te lang wachten om maatregelen te nemen,
want de kans zit er in dat Lobke nòg alleen maar banger wordt voor andere honden nu,
dan zitten je ouders met 2 probleem honden

Ik lees het nu pas, vervelend zeg.

Misschien dat die andere mensen hem daarom wel hebben terug gebracht.

Ik hoop dat alles goed zal komen.

Wat vervelend Carmen, bah! En zeker dat er nog zo gelogen is.... daar zijn je ouders lekker mee

Rami schreef:

Inge O schreef:

Rami schreef:En nogmaals, Bill was ook ernstig van slag hoor, toen 'ie hier kwam, na meerdere bazen versleten te hebben. Dat is op zich niet vreemd te noemen.

en toch denk ik dat je moet inzien dat er (veel) mensen zijn die het gewoon niet aankunnen om dit soort gedrag te begeleiden en om te buigen . ik wilde niet negatief zijn maar had voor mezelf wel een aantal vraagtekens bij het waarom van zoveel huizen op zo'n korte tijd - dat verwacht je niet van een in wezen makkelijk en meegaand ras als een collie.
als mensen er zelf geen vertrouwen in hebben zou ik ze ook niet vertrouwen met zo'n hond in situaties die echt gevaarlijk kunnen zijn, zoals met kinderen.
komt nog bij dat het zeker geen pretje is om je andere hond gepakt te zien worden - denk je een maatje voor haar te hebben en moet je ze uit elkaar halen.

als dit moet goedkomen kan het alleen onder zeer intense en deskundige begeleiding.

waar ik me nog het meeste druk kan om maken is het liegen van die vorige bazen, en waarschijnlijk ook die voor hen enz. zo wordt een hond een soort hete aardappel die snel moet worden doorgegeven - dat wens je geen enkele hond toe .

Ja, dat liegen is ook erg en ik ben het met je eens dat het een moeilijke stituatie is, zeker als er een andere hond en/of kinderen in het spel zijn.
Toen Bill bij ons kwam was er geen andere hond en waren er geen kinderen.
Maar... Bill heeft me destijds wel een keer proberen te bijten en hij gromde ook als we dicht bij zijn mand, speelgoed of eten in de buurt kwamen.
Maar goed de ene hond is de andere niet en met Bill hadden we misschien gewoon 'dom' geluk dat dit bijt/grom-gedrag over ging.
Maar ik zou het - net als de ouders van Carmen - wel verschrikkelijk vinden om zo'n hond weer te herplaatsen dus misschien, met wat geduld, met wat rust, met wat regelmaat, met wat vertrouwen, met wat geluk (ook)... Of ben ik een onverbeterlijke optimist?

Natuurlijk zou het goed kunnen komen met de juiste begeleiding en veel geduld, maar ik vind het wel een enorm verschil of er een andere hond in huis is (die hij aanvliegt) en of er kinderen in huis zijn.
Als ik zo'n hond bij mijn al aanwezige hond zou plaatsen en dit zou gebeuren,..... pfff, ik weet het niet hoor. Ik zou toch erg de neiging hebben om de hond die ik al had in bescherming te nemen en hoe erg het ook is, de nieuwkomer te herplaatsen (al zal dat met eerlijkheid een hele dobber worden).

Ahw wat een naar vervolg. Ik hoop dat het toch ook voor de hond een beetje een situatie was van wennen . En dat er nu goed mee aan de slag kan worden gegaan want het is natuulijk wel heel sneu

Pak-de-bal schreef:

C@rmen schreef:Vanmorgen heeft Sil de andere hond van mijn ouders aangevlogen en flink toegetakeld.
Daarna heeft hij mijn vader gebeten maar ik kan me nog voorstellen dat hij toen nog vol opwinding zat en dat botvierde op mijn vader.
Vanmiddag ging de deurbel en liepen ze allebei mee naar de deur, dat willen ze niet hebben omdat ze dan zo weg kunnen dus mijn moeder gebaard naar de woonkamer (van hem af, dus niet bedreigend ofzo voor hem lijkt me) en zegt hup en toen beet hij haar bijna, ze kon nog net haar arm wegtrekken en de deur dichtdoen.

dit is dus de reden van de 5 andere eigenaren, en je ouders wisten dit niet?
Als de vorige eigenaren dit niet vertellen dan weten ze dat inderdaad niet nee

àls dat zo is, dat het asiel de reden van terug-nemingen wèl wist, en niet wilden zeggen,, vind ik dit niet kunnen,
dat ze je ouders zo hebben voorgelogen
Ze hebben die hond niet bij een asiel vandaan gehaald geloof ik maar bij mensen thuis
Maar ja, je kan het wel een beetje nagaan, zo jong en dan al zoveel eigenaars?
Ook al zo'n vooroordeel

houden je ouders hem, het zal wel hard werken worden voor ze.,
ik hoop dat ze hem nu wèl houden, anders moet hij ingeslapen worden
Waarom zou die dan al meteen ingeslapen moeten worden??

Maar aan de andere kant zou ik voor die andere hond ook niet te lang wachten om maatregelen te nemen,
want de kans zit er in dat Lobke nòg alleen maar banger wordt voor andere honden nu,
dan zitten je ouders met 2 probleem honden

Voor zo ver ik het weet is Lobke geen probleemhond en ging het met Lobke beter

Pak-de-bal schreef:

C@rmen schreef:Vanmorgen heeft Sil de andere hond van mijn ouders aangevlogen en flink toegetakeld.
Daarna heeft hij mijn vader gebeten maar ik kan me nog voorstellen dat hij toen nog vol opwinding zat en dat botvierde op mijn vader.
Vanmiddag ging de deurbel en liepen ze allebei mee naar de deur, dat willen ze niet hebben omdat ze dan zo weg kunnen dus mijn moeder gebaard naar de woonkamer (van hem af, dus niet bedreigend ofzo voor hem lijkt me) en zegt hup en toen beet hij haar bijna, ze kon nog net haar arm wegtrekken en de deur dichtdoen.

dit is dus de reden van de 5 andere eigenaren, en je ouders wisten dit niet?

àls dat zo is, dat het asiel de reden van terug-nemingen wèl wist, en niet wilden zeggen,, vind ik dit niet kunnen,
dat ze je ouders zo hebben voorgelogen

Maar ja, je kan het wel een beetje nagaan, zo jong en dan al zoveel eigenaars?

houden je ouders hem, het zal wel hard werken worden voor ze.,
ik hoop dat ze hem nu wèl houden, anders moet hij ingeslapen worden

Maar aan de andere kant zou ik voor die andere hond ook niet te lang wachten om maatregelen te nemen,
want de kans zit er in dat Lobke nòg alleen maar banger wordt voor andere honden nu,
dan zitten je ouders met 2 probleem honden

Marjolein zou je nou alsjeblieft eens 1 keer goed willen lezen hoe de vork in de steel
zit?
Er is tegen mijn ouders gezegd dat de vorige eigenaar de 1e eigenaar was, nadat we de chip gegevens gingen bekijken bleek uit die gegevens iets heel anders.

Mijn ouders waren vorige week eigenlijk allebei in staat hem meteen weer weg te doen (door de schrik) maar nu we een paar dagen verder zijn zijn zij daar wel weer anders over gaan denken. Het is ook niet zo dat het constant knokken geblazen is, er word ook heel leuk gespeeld in huis en samen wandelen is ook erg leuk.
Het valt op dat Sil eigenlijk alleen erg fel is als er eten in het spel is, bijvoorbeeld als er ergens broodkruimels liggen of er valt tijdens het koken iets van het aanrecht op de grond. Het gekke is dat er niets aan de hand is als de honden in de woonkamer zijn en er bijvoorbeeld met het bord op schoot word gegeten.
Het gewone eten kregen ze al apart en Sil moet na het eten eerst 10 minuten tot een kwartier alleen blijven zodat hij niet meer zo met het eten bezig is, het blijkt dat dit wel werkt en hij rustig is als anderen dan in zijn 'verblijf' komen.
Koekjes geven is nu even iets wat helemaal niet gebeurd en tijdens het koken mogen beide honden (tijdelijk?) niet meer in de keuken komen.
Drukke handgebaren vind hij duidelijk erg eng en als je foei tegen hem zegt begin hij heel onzeker te blaffen, overigens stopt hij met blaffen als je je hand op zijn kont legt

Doordat er toch wel verbetering is en het nu eigenlijk alleen nog echt oppassen geblazen is als er eten in het spel is zijn mijn ouders ook niet meer zo zenuwachtig/krampachtig met hem bezig en durven ze het in ieder geval nog wel een tijdje aan.

Wat fijn dat ze het nog een tijdje aan gaan kijken!!!
Ik hoop echt dat het goedkomt voor je ouders en voor de hond zelf!!

Nou, je update klinkt al veel beter Carmen! Idd zorgen dat er helemaal geen gedoe kan ontstaan over voer, voerbakken, lekkers, botten, speeltjes misschien ook.
Zou toch heel mooi zijn als Sil eindelijk zijn huisje gevonden heeft.

Rami schreef: Idd zorgen dat er helemaal geen gedoe kan ontstaan over voer, voerbakken, lekkers, botten, speeltjes misschien ook.

Dat kan al heel veel schelen, denk ik.
Toen jakko bij ons kwam had hij ook baknijd.
Mijn fokker zei me dat ik zijn bak moest vasthouden terwijl hij at, dit heb ik ook een hele tijd gedaan.
Verders raadde ze me ook aan om speeltjes, botwerk ed voorlopig niet te geven.(niet zonder toezicht iig).

Jakko's baknijd is daarna ook kompleet verdwenen.
Ik hoop dat je er iets mee kunt Carmen.

wendy71 schreef:

Rami schreef: Idd zorgen dat er helemaal geen gedoe kan ontstaan over voer, voerbakken, lekkers, botten, speeltjes misschien ook.

Dat kan al heel veel schelen, denk ik.
Toen jakko bij ons kwam had hij ook baknijd.
Mijn fokker zei me dat ik zijn bak moest vasthouden terwijl hij at, dit heb ik ook een hele tijd gedaan.
Verders raadde ze me ook aan om speeltjes, botwerk ed voorlopig niet te geven.(niet zonder toezicht iig).

Jakko's baknijd is daarna ook kompleet verdwenen.
Ik hoop dat je er iets mee kunt Carmen.

Nou, dat was dus met Bill ook zo, toen hij hier net was. Nou woog hij ook veel te weinig en scheurde ook van de honger, zal allemaal meespelen.
De keer dat hij naar mij hapte was dus toen ik -eventjes- een bot weg wilde halen. :N:
Ben ook gaan oefenen met 'ruilen', eerst van speeltjes, toen van eetbare dingen. En idd ook met de bak vasthouden en er steeds met de hand voer indoen.

Inmiddels is er nooit meer strijd om voer, ook niet toen Silka er bij kwam. Ik denk dus ook dat dit gedrag best in goede (of iig betere) banen te leiden is.

Zo heb ik het ook gedaan rami, en dat is goed uitgepakt.
Jakko was ook een scharminkel toen ie bij ons kwam, ik kreeg gewoon buikpijn als ik naar hem keek, de arme..

Hele tijd de bak vasthouden en elke keer wat lekkers erbij doen, zodat hij niet bang hoefde te zijn dat ik iets van hem afpakte.
heeft goed geholpen, moet ik zeggen.
En idd ruilen, heb ik ook gedaan(doe ik nog steeds moet ik zeggen).