Wij hadden ook zon gezellige buren in Helmond. In het begin geen probleem. ze hoorden de hond niet en hadden nergens last van. Tot er een half jaar voorbij was. Toen begon de gezelligheid. Ohana blafte zo vaak. En ik liet haar altijd alleen en ging nooit mt haar wandelen. Ze bleef alleen in de kleine tuin bij ons.
Ik werkte niet. Ja op de woensdag 5 uurtjes end e zaterdagmaar dan was mn vriend thuis. En ging elke dag naar de bossen in geldrop.
Blaffen kon de hele buurt horen, was een wijkje waar iedereen nogal dicht op elkar woonde. Ik heb zelfs 2 overburen gevraagd of ze regelamtig wilden luisteren of ze haar hoorden ALS ik al weg was. Maar nooit niks gehoord. Ben zelfs naar buiten gegaan alsof ik weg ging en om het hoekje staan luisteren. Op een gegeven moment staan luisteren, en Ohana had maar liefst 10 seconden geblaft. Komt de buurman naar buiten dat ze al 10 minuten aan de gang was geweest. Ik was niet eens 10 minuten buiten
Het waren mensen van 63 en hij was altijd op reep en zij had niks beters te doen. Ze waren al in meerdere buurten weggepest (ouders van mn overburen hadden ook bij hen in straat gewoond).
Als ik al een scheet liet klaagden ze al:s Niemand praatte tegen ze. Onze tuin moest we onderhouden want die zag er niet uit vonden zij(voortuin). En dat was schandalig.
Wij kwamen ook thuis. Ze heeft geblaf doe hier wat aan, groet Dora. Dus ik aande deur geweest, van goh vind het rot, maar kom de volgende keer ff aan de deur, om het persoonlijk te zeggen. Dat is fijner als een briefje. Maar ze deden het altijd van achter de schutting, met een hoop beschuldigingen zoals hierboven.
Als mensen hun auto in onze wijk zetten (omdat in hun straat vaak ingebroken werd, en het was maar 1 man) dan werd er een briefje op de voorruit geplakt dat ze moesten oprotten en in hun eige straat neer moesten zetten.
Op een gegeven moment kwam een jongen van een andere straat (die ook wel eens zijn auto bij ons in de straat neerzetten, 100 meter verderop) bij ons aan de deur. Wie alle oud papier van onze straat bij hem voor de deur had gezet. Dt hadden ze niet opgehaald, dus had meneer om hem te pesten het allemaal bij hem voor de deur gezet.
Voor wij er woonden, heeft hij zelfs (volgens meerdere overburen) in zn harmoniepakje rond lopen paraderen als politieagent in de wijk,voor de auto's. Hoe ver kun je dan gaan?
Ze werden met de nek aangekeken. Uiteindelijk zijn ze gelukkig zelf verhuisd. Niet vragen waarheen. EEN OUDERENFLAT!
Ik ben benieuwd hoe ze het daar doen. Wij zagen ze al met een lange stok door het huis lopen om boven en beneden en naaste buren te laten weten dat ze last hebben.
Ik wil overal rekening mee houden. Maar als ze gaan overdrijven zet ik mn kont tegen de krib. Ik heild me dan ook niet in met muziek. die zette ik meestal 1 keer per dag een half uurtje harder aan. Niet te lang. Kunnen ze ook niet zeiken.
Ik hoop voor je dat het minder werd. Toen wij nieuwe buren kregen MET hondje, vond ik het heerlijk als ik die ooit hoorde blaffen. Nu nog. D ehond van de buren staat ooit om 12 uur snachts nog te blaffen. Heerlijk, ik slaap er dan ook gewoon doorheen. Ik heb het de nieuwe buurvrouw ooit gevraagd of ze de hond hoorde, maar nee hoor. En ALS ze al een keer blafte boeide het haar niet. Maar dat kwam bijna niet voor.
Dus mensen kunnen wel degelijk goed zeiken als ze een hekel hebben aan de mensen en dieren.
Die mense moeten maar op een hutje op de hei gaan wonen als ze rust willen hebben.
Groetjes Marieta
......Ik vind dit net zoiets.........alleen het James Bond gehalte is wat lager 
Terwijl je het netjes aanpakt. Zeker als je merkt dat klagen bij de woningbouw enz geen zin heeft, dan zou ik ook een stap verder gaan.
