Het HondenForum

Soms................is typen wat lastig

Dante en ik hadden afgelopen zaterdag onze eigen Nimrod . Het ging nl heel erg goed op de training . Apportjes gingen goed, vooruit sturen, al was het maar een paar meter, ook goed en verloren zoek prima
Alles moest eigenlijk aangelijnd (logisch natuurlijk om de hondjes niet in de fout te laten gaan) maar ik heb gevraagd of ik het ook los mocht doen; ik stond zo te hannessen met riem, clicker enz. Ik ben zo gewend altijd om alles los te doen.. Dat mocht en de trainster merkte op dat ik direct een heel andere houding had. Misschien speelde dat vorige week ook wel mee, voor Dante ook vreemd om aan de lijn te oefenen. Bij verloren zoek liep de helpster alvast vooruit met de nijn-dummy aan een lijntje achter zich aan (om de honden 'happig' te maken) en ging de dummy verstoppen.
Toen wij ook die richting uit mochten ging Dante met neus op de grond precies op haar spoor; hij maakte er een 'sleepje' van . Hij was ook de enige die twee keer de dummy netjes uit de bosjes bracht en zittend afgaf . Alleen ging hij eerst voor de helpster zitten (heeel netjes, met borst vooruit ) die in de struiken stond om de honden evt te helpen , maar na een 'zóek' van mij ging hij toch braaf aan de gang Tot zover mijn opschepperij, ik ga me er vast geestelijk op voorbereiden dat hij volgende training weer met de rug naar alles toe gaat zitten

Wel een probleem is dat hij nogal happerig is in de dummy, veel verpakken of bij een puntje van het konijnenvel pakken. Ben nu thuis veel los en vast aan het oefenen, hopelijk gaat dat helpen De trainster zei dat dat een nadeel was van het snel beginnen met zo'n velletje, maar ze vond ook dat het bij Dante echt nodig was ivm met zijn motivatie.
Ze had ook nog een oefeningetje; de dummy een paar meter weggooien, hond aangelijnd, snel er langs lopen zodat de hond maar even de tijd krijgt om de dummy te pakken. Als hij niet meteen goed pakt heeft hij pech gehad.. Heb ik ook geprobeerd alleen mijn schavuit krijgt het dan voor elkaar om een puntje van het vel te pakken te nemen
Dus als jullie nog ideeën hebben?

Wat fijn dat je de oefeningen nu los mocht doen Marijke.
Dat ben je al zo lang gewend.
Ik kan me voorstellen dat Dante en jij te onwennig waren toen je alles aangelijnd moest doen vorige keer.
Dat had ik ook niet helemaal begrepen uit je verhaal

Het happerige kan je misschien verminderen door inderdaad het vast te blijven oefenen.
Wat bij veel honden schijnt te helpen is tijdens de wandeling (aangelijnd) de hond de dummy in de bek te geven vlak voordat je oversteekt en dan aan de overkant van de straat de dummy weer aannemen.
Doordat ze hun aandacht even op het meelopen moeten vestigen zou het happen verminderen.
Bovendien heeft de hond dan de dummy meteen goed in de bek en zou niet hoeven verpakken.
Daarna kan je steeds een stukje lopen met de dummy in de bek van Dante en dan laten zitten en weer doorlopen enz. Een paar keer herhalen dus voor je de dummy weer aanneemt.

Of dat zo is weet ik eigenlijk niet
Ik heb die oefeningen met Rana ook veel gedaan, maar of ze daardoor niet zo happerig is zou ik niet zeker kunnen zeggen.

Wat ik zelf ook nog heb geoefend, was:
Dummy op de grond leggen op korte afstand, hond laten vastpakken en dan pas clicken als de hond niet hapt, maar de dummy rustig vasthoudt.

Inge O schreef:leuk, marijke !

ik heb hier ook zo'n bende die het maar niks zou vinden om zo'n dingen aangelijnd te gaan oefenen .

en dat vasthouden aan een puntje hebben ze vast ook van elkaar afgekeken, kan ik je dus ook niet mee helpen .

Ja, wat heb ik nou aan jou (behalve dan 'lotgenotencontact')

ranetje schreef:Wat fijn dat je de oefeningen nu los mocht doen Marijke.
Dat ben je al zo lang gewend.
Ik kan me voorstellen dat Dante en jij te onwennig waren toen je alles aangelijnd moest doen vorige keer.
Dat had ik ook niet helemaal begrepen uit je verhaal

Het happerige kan je misschien verminderen door inderdaad het vast te blijven oefenen.
Wat bij veel honden schijnt te helpen is tijdens de wandeling (aangelijnd) de hond de dummy in de bek te geven vlak voordat je oversteekt en dan aan de overkant van de straat de dummy weer aannemen.
Doordat ze hun aandacht even op het meelopen moeten vestigen zou het happen verminderen.
Bovendien heeft de hond dan de dummy meteen goed in de bek en zou niet hoeven verpakken.
Daarna kan je steeds een stukje lopen met de dummy in de bek van Dante en dan laten zitten en weer doorlopen enz. Een paar keer herhalen dus voor je de dummy weer aanneemt.

Of dat zo is weet ik eigenlijk niet
Ik heb die oefeningen met Rana ook veel gedaan, maar of ze daardoor niet zo happerig is zou ik niet zeker kunnen zeggen.

Wat ik zelf ook nog heb geoefend, was:
Dummy op de grond leggen op korte afstand, hond laten vastpakken en dan pas clicken als de hond niet hapt, maar de dummy rustig vasthoudt.

Ik hoopte al dat jij met leuke dingetjes aan zou komen
Bij het oversteken van de straat is ook een goeie, dan is hij lekker afgeleid.
Ik had dat kauwen en rommelen eerder aan moeten pakken denk ik, dat gekauw op tennisballen zal ook geen goed doen ws.
Maar op de voerdummy kauwt hij haast niet meer (die heb ik een paar maal afgepakt; beetje boos doend naar hem toegelopen). Maar daar is hij nogal gek op, dus dat risico durfde ik wel te nemen. Het kwartje viel toen trouwens heel snel . Maar ik ben nu al zo blij dat hij wil werken voor de nijn-dummy, als ik nu een beetje boos ga doen is de lol er misschien zo af.. We oefenen gewoon weer lekker verder Ook mooi om zodoende veel met nijn-dummy bezig te zijn; hopelijk wordt het zo zijn lievelingsspeeltje!

Nog een puntje; Dante heeft het echt heel snel koud (aach). Volgende keer neem ik een dekje mee voor tussendoor. Maar ik denk dat het ook nogal demotiverend voor hem werkt als hij lang moet wachten. Daar heeft hij altijd al een hekel aan. Als ik wel eens met iemand sta te praten gaat hij heel zielig op een afstandje staan wachten, met zo'n ingezakte houding, of hij komt tegen me aan hangen . Nu hoeven we tijdens de oefeningen niet zo lang te wachten; de groep van 8 wordt gesplitst (twee trainers). Alleen de 'verloren zoek' doen we met z'n allen. Nu zit ik er aan te denken om gedurende dat wachten wat met hem te doen (of is dat a-sociaal t.o.v. de anderen?). De vraag is ook wát ik dan zou kunnen doen . Iemand daar nog ideeën over?
Ik zou het zonde vinden als hij negatieve ervaringen krijgt door het koud hebben en wachten

Trouwens over dat aangelijnd trainen; dat idee kreeg ik nu pas dat dat misschien ook uit zou maken. Vorige keer was ik ook een beetje huiverig om voor te stellen om los met hem te trainen. Hij was toen zo weinig gemotiveerd, sta je toch mooi voor joker als je zegt dat je hond alle oefeningen los kan en hij gaat er als een speer vandoor (zou wel iets voor Dante zijn ).

Moon schreef: Nog een puntje; Dante heeft het echt heel snel koud (aach). Volgende keer neem ik een dekje mee voor tussendoor. Maar ik denk dat het ook nogal demotiverend voor hem werkt als hij lang moet wachten. Daar heeft hij altijd al een hekel aan. Als ik wel eens met iemand sta te praten gaat hij heel zielig op een afstandje staan wachten, met zo'n ingezakte houding, of hij komt tegen me aan hangen . Nu hoeven we tijdens de oefeningen niet zo lang te wachten; de groep van 8 wordt gesplitst (twee trainers). Alleen de 'verloren zoek' doen we met z'n allen. Nu zit ik er aan te denken om gedurende dat wachten wat met hem te doen (of is dat a-sociaal t.o.v. de anderen?). De vraag is ook wát ik dan zou kunnen doen . Iemand daar nog ideeën over?
Ik zou het zonde vinden als hij negatieve ervaringen krijgt door het koud hebben en wachten

Misschien kan je als je lang moet wachten een spelletje met hem doen?
Iets waarmee je de anderen niet hindert, maar waarmee je Dante bezig kan houden.
Ik kan zo snel niet op iets komen
Meestal deed ik een aandachtoefeningetje of een beetje doggydance op de vierkante meter.
Ik vind dat niet a-sociaal hoor.

Een van de medecursisten uit mijn groep ging de stopfluit oefenen
Dat vind ik niet zo geslaagd

Wat leuk dat het zaterdag zo goed ging he, wat ik wel met Kyra deed tijdens het wachten waren gewoon wat appel oefeningetjes, een beetje volgen, aflegen enz.Maar niet de hele tijd hoor, gewoon wachten moeten ze ook leren dat dat af en toe ook moet

Inge O schreef:

Moon schreef: Maar ik denk dat het ook nogal demotiverend voor hem werkt als hij lang moet wachten. Daar heeft hij altijd al een hekel aan.

:N: hebben die van mij ook (sorry ). sinds ik op een hondenschool zit waar agility individueel getraind wordt (waardoor we vaak lang moeten wachten voor we aan de beurt zijn) is het huizenhoge enthousiasme van attackje al geslonken tot molshoopjesmodel .

sorry, aan mij heb je weer niks .

Ach, bladvulling is ook nuttig .............

Maar zonder dollen; ik zie dat ook op het uitlaatveldje (voor de tussendoor rondjes). Staan daar baasjes bij elkaar en laat ik me verleiden tot een praatje zie ik steeds in mijn ooghoek Dante staan; zich zichtbaar vervelend . Andere honden zijn dan aan het snuffelen of spelen met elkaar, zo niet Dante.. Als ik dan weer in beweging kom, is hij dolblij

ranetje schreef:

Moon schreef: Nog een puntje; Dante heeft het echt heel snel koud (aach). Volgende keer neem ik een dekje mee voor tussendoor. Maar ik denk dat het ook nogal demotiverend voor hem werkt als hij lang moet wachten. Daar heeft hij altijd al een hekel aan. Als ik wel eens met iemand sta te praten gaat hij heel zielig op een afstandje staan wachten, met zo'n ingezakte houding, of hij komt tegen me aan hangen . Nu hoeven we tijdens de oefeningen niet zo lang te wachten; de groep van 8 wordt gesplitst (twee trainers). Alleen de 'verloren zoek' doen we met z'n allen. Nu zit ik er aan te denken om gedurende dat wachten wat met hem te doen (of is dat a-sociaal t.o.v. de anderen?). De vraag is ook wát ik dan zou kunnen doen . Iemand daar nog ideeën over?
Ik zou het zonde vinden als hij negatieve ervaringen krijgt door het koud hebben en wachten

Misschien kan je als je lang moet wachten een spelletje met hem doen?
Iets waarmee je de anderen niet hindert, maar waarmee je Dante bezig kan houden.
Ik kan zo snel niet op iets komen
Meestal deed ik een aandachtoefeningetje of een beetje doggydance op de vierkante meter.
Ik vind dat niet a-sociaal hoor.

Een van de medecursisten uit mijn groep ging de stopfluit oefenen
Dat vind ik niet zo geslaagd

De stopfluit en gingen dan alle andere honden zitten?
Ik zit al te piekeren wat ik dan zou kunnen doen, zodat hij niet stil hoeft te staan (bibberdebibber). Doggy-dance dingetjes is idd wel een idee, of anders wat oefeningetjes uit dat hersengymnastiek boekje
Of misschien heeft de juf nog ideeën! (Leuk dat ik nu een juf heb waar ik ook wat aan kan vragen )

drent.lover schreef:Wat leuk dat het zaterdag zo goed ging he, wat ik wel met Kyra deed tijdens het wachten waren gewoon wat appel oefeningetjes, een beetje volgen, aflegen enz.Maar niet de hele tijd hoor, gewoon wachten moeten ze ook leren dat dat af en toe ook moet

Appel oefeningen doen we al aan het begin van de les. Uit ervaring weet ik dat die gekke Bracco van mij moeilijk tot werken bereid is als hij negatieve dingen ervaart.. Maar als ik het leuk voor hem maak, kan (met de nadruk op) hij de sterren van de hemel werken. Als we wat verder zijn zou het kunnen dat ik wat meer eisen aan hem ga stellen (alhoewel, we doen het zuiver voor de lol ). Nu denk ik dat ik er goed aan doe om het zo positief mogelijk te houden

Moon schreef:

drent.lover schreef:Wat leuk dat het zaterdag zo goed ging he, wat ik wel met Kyra deed tijdens het wachten waren gewoon wat appel oefeningetjes, een beetje volgen, aflegen enz.Maar niet de hele tijd hoor, gewoon wachten moeten ze ook leren dat dat af en toe ook moet

Appel oefeningen doen we al aan het begin van de les. Uit ervaring weet ik dat die gekke Bracco van mij moeilijk tot werken bereid is als hij negatieve dingen ervaart.. Maar als ik het leuk voor hem maak, kan (met de nadruk op) hij de sterren van de hemel werken. Als we wat verder zijn zou het kunnen dat ik wat meer eisen aan hem ga stellen (alhoewel, we doen het zuiver voor de lol ). Nu denk ik dat ik er goed aan doe om het zo positief mogelijk te houden

Dat denk ik ook
Rust kan je later altijd nog bekijken.
Bovendien is het voor Dante niet zo goed om lang stil te staan bibberen.
Misschien heeft de juf ook nog wat ideetjes
Al zou het best kunnen zijn dat zij ook vindt dat een hond ook rustig moet kunnen zijn
Weet ze van Dante's ziekte?

Enne nee de andere hondjes gingen niet zitten op de stopfluit.
Zijn eigen hond trouwens ook niet

ranetje schreef:

Moon schreef:

drent.lover schreef:Wat leuk dat het zaterdag zo goed ging he, wat ik wel met Kyra deed tijdens het wachten waren gewoon wat appel oefeningetjes, een beetje volgen, aflegen enz.Maar niet de hele tijd hoor, gewoon wachten moeten ze ook leren dat dat af en toe ook moet

Appel oefeningen doen we al aan het begin van de les. Uit ervaring weet ik dat die gekke Bracco van mij moeilijk tot werken bereid is als hij negatieve dingen ervaart.. Maar als ik het leuk voor hem maak, kan (met de nadruk op) hij de sterren van de hemel werken. Als we wat verder zijn zou het kunnen dat ik wat meer eisen aan hem ga stellen (alhoewel, we doen het zuiver voor de lol ). Nu denk ik dat ik er goed aan doe om het zo positief mogelijk te houden

Dat denk ik ook
Rust kan je later altijd nog bekijken.
Bovendien is het voor Dante niet zo goed om lang stil te staan bibberen.
Misschien heeft de juf ook nog wat ideetjes
Al zou het best kunnen zijn dat zij ook vindt dat een hond ook rustig moet kunnen zijn
Weet ze van Dante's ziekte?

Enne nee de andere hondjes gingen niet zitten op de stopfluit.
Zijn eigen hond trouwens ook niet

Het zijn natuurlijk pas twee lessen geweest, maar ik krijg de indruk dat er erg veel kan. Er wordt heel goed naar de individuele honden gekeken en de oefeningen worden daarop aangepast . De juf is op de hoogte van Dante's beperkingen ( van te voren gemaild én in mijn voorstelpraatje verteld ). Misschien omdat het apporteersport is en geen KNJV-jachttraining, maar de cursisten hebben, voor zover ik gemerkt heb, ongeveer dezelfde instelling als ik; de lol van het samen met je hond iets doen. Tot nu toe geen fanatieke toestanden gezien. Dus ik ben blij met de cursus
Trouwens; Dante ís rustig hoor . Alleen zie ik aan zijn lichaamshouding dat hij het moeilijk heeft met zo'n tijd wachten en dat gebibber natuurlijk (och arm).

Even een probleempje voorleggen en tegelijkertijd dit topic weer es naar boven sjotten

Guus is intussen tien maand en 'peert' em nu ook af en toe. Nooit lang hoor, is altijd maar een minuut of zo uit zicht, maar toch...

Enfin, het gaat dus als volgt: hij ruikt/ziet iets zitten, gaat mooi voorstaan, stoot het op en dan... dan gaat ie erachteraan natuurlijk.
Hoe kan ik dat nu vermijden, dat hij erachteraan gaat? Hij staat redelijk onder appèl, maar nog niet zo dat een fazant minder interessant is als het baasje

Mijn idee was, om hem voorlopig maar aan de lange lijn te houden. Als hij dan iets aanwijst, naar hem toe gaan, eventueel bevestigen en belonen en vervolgens gewoon op de lijn gaan staan. Als hij dan vertrekt corrigeert hij zichzelf, dacht ik zo. Misschien dan weer belonen als hij terug aandacht voor mij heeft.

Vriendlief gaat helemaal niet akkoord met deze aanpak . Volgens hem leert de hond zo niks en gaat hij gewoon weer alleen op stap als die lijn er later weer afgaat. Zowieso is hij zelf ook meer van de vrijheid/blijheid en vindt hij dat Guus altijd los moet kunnen lopen (zelfs zonder de lijn achter hem aan te laten slepen).

Hoe pakken we dat nu het beste aan?


Ben er mij natuurlijk wel bewust van dat je dit gedrag niet zomaar eruit krijgt (als je het al eruit krijgt)

Wat ik van jagers heb begrepen (en ik geef het maar door ) is dat je het volgende kunt doen:

Lange lijn nemen en samen het veld in gaan.
Als hij voor staat kan je hem dan op zijn plek houden met die lijn en rustig naar hem toe gaan. Dan prijs je hem voor het voorstaan (aaien over de rug) en je kan er een commando aan verbinden (wacht?)
Vervolgens ga je samen vooruit zodat hij het wild op kan stoten.
Zodra de fazant opvliegt (of een haas weg rent) zeg je "zit" en omdat de lijn er aan zit zal hij dat waarschijnlijk ook wel doen.
Het zitten beloon je dan uitbundig.

Of je het er daarmee volledig uit krijgt weet ik niet. Dat is per hond verschillend heb ik begrepen.
Maar het is het proberen waard

Dus ongeveer wat ik van plan was, maar dan met 'zit' eraan gekoppeld. Dat is inderdaad het proberen waard. Lijkt me wel prachtig als hij dat ooit uit zichzelf zou doen, netjes gaan zitten na het wild op te stoten. Benieuwd of we dat klaar krijgen

Bedankt

miemot schreef:Dus ongeveer wat ik van plan was, maar dan met 'zit' eraan gekoppeld. Dat is inderdaad het proberen waard. Lijkt me wel prachtig als hij dat ooit uit zichzelf zou doen, netjes gaan zitten na het wild op te stoten. Benieuwd of we dat klaar krijgen

Bedankt

Succes
Het kost flink wat tijd hoor!

miemot schreef:Even een probleempje voorleggen en tegelijkertijd dit topic weer es naar boven sjotten

Guus is intussen tien maand en 'peert' em nu ook af en toe. Nooit lang hoor, is altijd maar een minuut of zo uit zicht, maar toch...

Enfin, het gaat dus als volgt: hij ruikt/ziet iets zitten, gaat mooi voorstaan, stoot het op en dan... dan gaat ie erachteraan natuurlijk.
Hoe kan ik dat nu vermijden, dat hij erachteraan gaat? Hij staat redelijk onder appèl, maar nog niet zo dat een fazant minder interessant is als het baasje

Mijn idee was, om hem voorlopig maar aan de lange lijn te houden. Als hij dan iets aanwijst, naar hem toe gaan, eventueel bevestigen en belonen en vervolgens gewoon op de lijn gaan staan. Als hij dan vertrekt corrigeert hij zichzelf, dacht ik zo. Misschien dan weer belonen als hij terug aandacht voor mij heeft.

Vriendlief gaat helemaal niet akkoord met deze aanpak . Volgens hem leert de hond zo niks en gaat hij gewoon weer alleen op stap als die lijn er later weer afgaat. Zowieso is hij zelf ook meer van de vrijheid/blijheid en vindt hij dat Guus altijd los moet kunnen lopen (zelfs zonder de lijn achter hem aan te laten slepen).

Hoe pakken we dat nu het beste aan?


Ben er mij natuurlijk wel bewust van dat je dit gedrag niet zomaar eruit krijgt (als je het al eruit krijgt)

Ik zie nu pas dat 'mijn' topic weer omhoog is gehaald (dat komt omdat ik het erg druk had met afspraken met de 'Goedheiligman' )

Een tijd geleden hebben we daar eens een heel groot topic overgehad. Wat nu het beste was met een pup/ jonge hond (jachthond!) vrij laten lopen of aan de lange lijn? We hebben er geloof ik 15 pagina's of zo aan gewijd :N: en de conclusie was aan het eind dat we het eigenlijk nog niet wisten
De aanpak die je beschrijft (en Nettie ook) lijkt me heel goed. Alleen al om het voorstaan aan te leren (en het beheersen van het opstoten). Ik heb dat met Dante nooit gedaan (wist ik veel ), maar als je hem dat aan kunt leren kun je misschien ooit veldwerk gaan doen! Bovendien denk ik dat alle oefeningen bij elkaar maken dat je meer appèl gaat krijgen. Wél moet je rekenen op een heel lange adem

Maar aan de andere kant moet ik ook je vriend gelijk geven; zo'n jachthond heeft het ook zó nodig om lekker uit te kunnen dollen. En aan de lange lijn is wel ontzettend behelpen (heb het zelf lang moeten doen ivm Dante's gezondheid en ik vond het maar niks..). Dus ik zou een plek zoeken waar geen of weinig wild zit en hem ook regelmatig loslaten als dat kan..

Moon schreef:Maar aan de andere kant moet ik ook je vriend gelijk geven; zo'n jachthond heeft het ook zó nodig om lekker uit te kunnen dollen. En aan de lange lijn is wel ontzettend behelpen (heb het zelf lang moeten doen ivm Dante's gezondheid en ik vond het maar niks..). Dus ik zou een plek zoeken waar geen of weinig wild zit en hem ook regelmatig loslaten als dat kan..

Daar sluit ik me helemaal bij aan

Ik loop met Rana veel in het bos hier en daar kan ze lekker struinen.
De velden met fazanten is dus een ander verhaal maar gelukkig ook een andere plek

ranetje schreef:

Moon schreef:Maar aan de andere kant moet ik ook je vriend gelijk geven; zo'n jachthond heeft het ook zó nodig om lekker uit te kunnen dollen. En aan de lange lijn is wel ontzettend behelpen (heb het zelf lang moeten doen ivm Dante's gezondheid en ik vond het maar niks..). Dus ik zou een plek zoeken waar geen of weinig wild zit en hem ook regelmatig loslaten als dat kan..

Daar sluit ik me helemaal bij aan

Ik loop met Rana veel in het bos hier en daar kan ze lekker struinen.
De velden met fazanten is dus een ander verhaal maar gelukkig ook een andere plek

Even voor Miemot (jij, Nettie, kent het verhaal onderhand wel ). Door mijn naïeve aanpak toen Dante jong was (ik liet hem maar gaan op veilige plekken, wist niet hoe het anders te doen) ging Dante vroeger wél achter de fazanten aan als hij ze opgestoten had, maar nu niet meer (of heel even, een paar halfzachte sprongetjes). Ik heb dus het idee dat hij geleerd heeft dat het toch geen zin heeft om er voluit achteraan te gaan... Waarmee ik niet wil zeggen dat mijn methode (geen methode eigenlijk ) nou zo goed was hoor! Nogmaals, bij een volgende pup zou ik de bovenstaande methode zeker gaan proberen..

Nog even zeuren over de training .
Hoe wordt bij jullie de 'vooruit' aangeleerd? Bij ons wordt bij een pion een brokje neergelegd en als dat goed gaat wordt de hond zonder brokje vooruit gestuurd naar de pion. Maar ik heb in een aantal boeken gelezen (en op het jachttrainingsforum) dat de hond áltijd succes moet hebben met vooruit sturen (dus een dummy of beloning vinden). Ik ben een beetje bang dat Dante na een paar keer niets vinden het nut er niet meer van in zal zien (zo'n typje is hij wel..).

Moon schreef:Nog even zeuren over de training .
Hoe wordt bij jullie de 'vooruit' aangeleerd? Bij ons wordt bij een pion een brokje neergelegd en als dat goed gaat wordt de hond zonder brokje vooruit gestuurd naar de pion. Maar ik heb in een aantal boeken gelezen (en op het jachttrainingsforum) dat de hond áltijd succes moet hebben met vooruit sturen (dus een dummy of beloning vinden). Ik ben een beetje bang dat Dante na een paar keer niets vinden het nut er niet meer van in zal zien (zo'n typje is hij wel..).

'Vooruit' leren wij aan met een wit paaltje waar een dummy bij ligt, maar een pion en een brokje kan net zo goed. Ik zou dan niet te lang doorgaan met de brokjes trouwens
Ik ben van mening dat het vooruit sturen nooit "nutteloos" mag zijn. In een later stadium is het apport steeds moeilijker te vinden zodat je gebruik kunt maken van de zoekfluit, dat wel
Maar ik vind dat de hond zo weinig mogelijk ervaring moet opdoen met dat er niets ligt, dat zorgt op den duur voor eerder opgeven tijdens het zoeken.
Hij moet echt het idee hebben dat er altijd iets te vinden is vind ik.

Een leuke vooruitoefeningervaring zag ik eens op de school waar we toen trainden, vooruit werd aangeleerd met een voerbakje waar 1 brokje in lag, na enige tijd werd de bak achterwege gelaten.
De bak werd zolang even op een picknicktafel gestald, raden wat de eerstvolgende hond onder "vooruit" verstond

Jaap* schreef:

Moon schreef:Nog even zeuren over de training .
Hoe wordt bij jullie de 'vooruit' aangeleerd? Bij ons wordt bij een pion een brokje neergelegd en als dat goed gaat wordt de hond zonder brokje vooruit gestuurd naar de pion. Maar ik heb in een aantal boeken gelezen (en op het jachttrainingsforum) dat de hond áltijd succes moet hebben met vooruit sturen (dus een dummy of beloning vinden). Ik ben een beetje bang dat Dante na een paar keer niets vinden het nut er niet meer van in zal zien (zo'n typje is hij wel..).

'Vooruit' leren wij aan met een wit paaltje waar een dummy bij ligt, maar een pion en een brokje kan net zo goed. Ik zou dan niet te lang doorgaan met de brokjes trouwens
Ik ben van mening dat het vooruit sturen nooit "nutteloos" mag zijn. In een later stadium is het apport steeds moeilijker te vinden zodat je gebruik kunt maken van de zoekfluit, dat wel
Maar ik vind dat de hond zo weinig mogelijk ervaring moet opdoen met dat er niets ligt, dat zorgt op den duur voor eerder opgeven tijdens het zoeken.
Hij moet echt het idee hebben dat er altijd iets te vinden is vind ik.

Een leuke vooruitoefeningervaring zag ik eens op de school waar we toen trainden, vooruit werd aangeleerd met een voerbakje waar 1 brokje in lag, na enige tijd werd de bak achterwege gelaten.
De bak werd zolang even op een picknicktafel gestald, raden wat de eerstvolgende hond onder "vooruit" verstond

Maarre.. als je het brokje dan achterwege laat, wat is dan de beloning (of is de pion dan de beloning )..
Dante weet al wat vooruit betekend, ik oefende dat de laatste tijd door tijdens een wandeling op een recht pad stiekem een dummy (oid) te laten vallen en Dante na een tijdje vooruit te sturen (eigenlijk achteruit ).
Maar ja ik doe nu gewoon mee met hoe het op de training gedaan wordt, maar zou het zonde vinden als hij gedemotiveerd raakt door niets te vinden..

Prachtig verhaal van die training; die hondjes zijn ook niet gek

Moon schreef:Maarre.. als je het brokje dan achterwege laat, wat is dan de beloning (of is de pion dan de beloning )..
Een dummy, het halen is de beloning voor het wachten en het rechtdoor lopen
Dante weet al wat vooruit betekend, ik oefende dat de laatste tijd door tijdens een wandeling op een recht pad stiekem een dummy (oid) te laten vallen en Dante na een tijdje vooruit te sturen (eigenlijk achteruit ).
Zo doen wij het ook vaak
Maar ja ik doe nu gewoon mee met hoe het op de training gedaan wordt, maar zou het zonde vinden als hij gedemotiveerd raakt door niets te vinden..
Misschien kun je je gedachten daarover aangeven? Misschien heeft de trainer er een goed verhaal bij.

Prachtig verhaal van die training; die hondjes zijn ook niet gek
Ja dat was zo leuk, hond haaks rechtsaf en bovenop de picknicktafel

Ik zou zelf niet te lang doorgaan met het brokje om niet de indruk te wekken dat er iets te vreten valt bij een vooruit
In het begin kun je gebruik maken van zoveel mogelijk "natuurlijke" hulpmiddelen om de hond op het rechte pad te houden, bijvoorbeeld paden of langs sloten e.d. Die rechte lijnen zorgen er voor dat de hond zoveel mogelijk automatisch rechtdoor loopt
Na verloop van tijd bouw je dat uit in lengte en tot een blinde vooruit (dummy niet zichtbaar vanaf de inzetplaats)
Daarna ga je die trein weer doorlopen zonder de hulp van natuurlijke hulplijnen, midden in het bos of in een weiland bijvoorbeeld, daarbij gebruik je dan eerst weer een paaltje o.i.d. waar de hond zich op kan richten.
De grootste truuk is eigenlijk het moment van uitsturen, precies op het moment dat je ziet dat de hond zicht focust op iets in de goede richting, eerst is dat het paaltje (of pion), later kan dat van alles zijn wat de aandacht van de hond maar trekt.

Jaap* schreef:

Moon schreef:Maarre.. als je het brokje dan achterwege laat, wat is dan de beloning (of is de pion dan de beloning )..
Een dummy, het halen is de beloning voor het wachten en het rechtdoor lopen
Dante weet al wat vooruit betekend, ik oefende dat de laatste tijd door tijdens een wandeling op een recht pad stiekem een dummy (oid) te laten vallen en Dante na een tijdje vooruit te sturen (eigenlijk achteruit ).
Zo doen wij het ook vaak
Maar ja ik doe nu gewoon mee met hoe het op de training gedaan wordt, maar zou het zonde vinden als hij gedemotiveerd raakt door niets te vinden..
Misschien kun je je gedachten daarover aangeven? Misschien heeft de trainer er een goed verhaal bij.

Prachtig verhaal van die training; die hondjes zijn ook niet gek
Ja dat was zo leuk, hond haaks rechtsaf en bovenop de picknicktafel

Ik zou zelf niet te lang doorgaan met het brokje om niet de indruk te wekken dat er iets te vreten valt bij een vooruit
In het begin kun je gebruik maken van zoveel mogelijk "natuurlijke" hulpmiddelen om de hond op het rechte pad te houden, bijvoorbeeld paden of langs sloten e.d. Die rechte lijnen zorgen er voor dat de hond zoveel mogelijk automatisch rechtdoor loopt
Na verloop van tijd bouw je dat uit in lengte en tot een blinde vooruit (dummy niet zichtbaar vanaf de inzetplaats)
Daarna ga je die trein weer doorlopen zonder de hulp van natuurlijke hulplijnen, midden in het bos of in een weiland bijvoorbeeld, daarbij gebruik je dan eerst weer een paaltje o.i.d. waar de hond zich op kan richten.
De grootste truuk is eigenlijk het moment van uitsturen, precies op het moment dat je ziet dat de hond zicht focust op iets in de goede richting, eerst is dat het paaltje (of pion), later kan dat van alles zijn wat de aandacht van de hond maar trekt.

Ik deed het de laatste tijd ook al op een grasveld; vooruitsturen en dan stop met de stopfluit en dan als beloning een dummy gooien (mocht hij dan halen na een handgebaar en commando). Alleen durf ik dat maar een keer te doen per training om de stopfluit niet te 'ontkrachten'.
Eigenlijk wil ik het liever helemaal niet doen met die brokjes want Dante gaat dan staan snuffelen of er soms nóg iets ligt . Terwijl hij anders als een speer terugkomt.

Het is af en toe een beetje een nadeel dat we eigenlijk onder ons niveau trainen (klinkt wel opschepperig :N: ). Maar ik wil ook niet de wijsneus uithangen, als je begrijpt wat ik bedoel... Bovendien moet ik altijd maar weer afwachten hoe Dante's pet staat met het werken in de groep. Als ik vertel 'dat kan hij allang ' dan zul je net zien dat hij me aankijkt of hij er nog nooit van gehoord heeft

Moon schreef:Ik deed het de laatste tijd ook al op een grasveld; vooruitsturen en dan stop met de stopfluit en dan als beloning een dummy gooien (mocht hij dan halen na een handgebaar en commando). Alleen durf ik dat maar een keer te doen per training om de stopfluit niet te 'ontkrachten'.
Ja, het moet idd interessant blijven voor de hond, kapot trainen is zonde
Eigenlijk wil ik het liever helemaal niet doen met die brokjes want Dante gaat dan staan snuffelen of er soms nóg iets ligt . Terwijl hij anders als een speer terugkomt.

Het is af en toe een beetje een nadeel dat we eigenlijk onder ons niveau trainen (klinkt wel opschepperig :N: ). Maar ik wil ook niet de wijsneus uithangen, als je begrijpt wat ik bedoel... Bovendien moet ik altijd maar weer afwachten hoe Dante's pet staat met het werken in de groep. Als ik vertel 'dat kan hij allang ' dan zul je net zien dat hij me aankijkt of hij er nog nooit van gehoord heeft

Hahaha, nouja, je hoeft niet de wijsneus uit te hangen, maar je kunt toch wel aangeven waar je zelf mee bezig bent geweest en op wat voor manier. Daar zullen ze je denk ik niet voor afschieten.
Persoonlijk zou ik om dezelfde reden (blijven zoeken) ook niet veel voelen voor de brokjesmethode, maar dat komt idd omdat je zelf al verder bent met bijv. de vooruit, ik zou je hele situatie gewoon eens rustig uitleggen.
Niet dat je er niets in ziet, maar dat je al een eindje op weg bent op een bepaalde manier en of je dit bijvoorbeeld met een dummy mag doen ipv met een brokje.

Het vooruitsturen is uiteindelijk bedoeld voor het dirigeren.

Maar wat is het doel bij de oefening die op les wordt gedaan?
In een "beginnersgroep" wordt het vooruitsturen vaak geoefend voor het C diploma (uitsturen en komen op bevel).
Daarvoor moet de hond minimaal 30 meter vrij van je af lopen voor hij mag worden teruggeroepen.
In dat geval kan je wel even een pion gebruiken om te focussen, maar het richtpunt moet geleidelijk aan meer en meer verborgen zijn.
De paaltjes zijn daarvoor handiger, omdat je die steeds schever (dus minder zichtbaar) in de grond kan steken.

Een trainster die ik ken doet dat dus met steeds meer een verborgen richtpunt (paaltjes), tot er uiteindelijk niets meer ligt.
Dan gebruikt ze op een gegeven moment ook de stopfluit en gaat naar de hond toe om te belonen.
Zoals ze zelf zegt: "je loopt een half jaar lang heel wat (kilo)meters"
Maar dan zit het er wel goed in

Daarna gaat ze varieten.
De ene keer terugroepen, de andere keer een dummy opgooien enz.
De hond weet dus niet wat de volgende stap zal zijn, maar er gebeurt na het uitsturen in ieder geval "iets leuks" .

Voor het uitsturen en komen (wat ik een onnozele proef vind trouwens ) vind ik het niet handig om vooruitsturen te gebruiken, daarvoor is "vrij" een beter alternatief vind ik

Jaap* schreef:Voor het uitsturen en komen (wat ik een onnozele proef vind trouwens ) vind ik het niet handig om vooruitsturen te gebruiken, daarvoor is "vrij" een beter alternatief vind ik

Ben ik helemaal met je eens Jaap
Ik vind het de stomste oefening ooit uitgevonden :N:
De meeste trainers gebruiken daar toch de "vooruit" voor om de hond tenminste weg te kunnen krijgen
Ik zou het ook liever anders zien.

Hoe zou jij dat "vrij"oefenen?
"Vrij"kan n.l. ook betekenen dat de hond naast je blijft staan
Vrij is vrij nietwaar? De keuze is dan aan de hond

edit: typo

ranetje schreef:

Jaap* schreef:Voor het uitsturen en komen (wat ik een onnozele proef vind trouwens ) vind ik het niet handig om vooruitsturen te gebruiken, daarvoor is "vrij" een beter alternatief vind ik

Ben ik helemaal met je eens Jaap
Ik vind het de stomste oefening ooit uitgevonden :N:
De meeste trainers gebruiken daat toch de "vooruit" voor om de hond tenminste weg te kunnen krijgen
Ik zou het ook liever anders zien.

Hoe zou jij dat "vrij"oefenen?
"Vrij"kan n.l. ook betekenen dat de hond naast je blijft staan
Vrij is vrij nietwaar? De keuze is dan aan de hond

Als je het commando "vrij" of "toe maar" oid geeft terwijl er verderop steeds wat aktie te beleven is (spelen) conditioneer je als het ware dat de hond wat ruimte neemt bij het commando (voor sommige honden is dat volledig overbodig )
Het gaat mij er alleen om dat het commando "vooruit" niet wordt misbruikt