Het HondenForum

dagmar88 schreef:

Hilde schreef: Als ik ooit weer een herplaatser neem, zou ik met alle liefde een gezond contact onderhouden met de vorige eigenaar. Geen probleem om af en toe een update te schrijven of iets dergelijks. Dat doe ik nu ook richting de fokker van mijn hond.

Nou. Ja. Ik neem de hond, niet de eigenaar. Ze voegen me maar lekker toe op facebook en kijken mee.
Maar vriendjes hoeft van mij persoonlijk niet.
Afspraken en ideeën al helemaal niet

Snap ik. Maar als ik ooit een hondje weg moest doen mag je me echt 5 jaar later bellen om een oplossing te bedenken als je de hond ook weg gaat doen. In elk geval iets van betrokken zijn.
Ik merk dat ik niet goed tot de kern kom van wat ik bedoel. Tikken op de telefoon etc. Hier op dit forum gaan honden weg en dan krijgt de baas haast een goed zo mee. Daar vind ik iets van. De rest van alle geschreven stukken is bijzaak. Dat is reageren op. De hele kul rondom herplaatsen en het goedpraten ervan is puur en alleen om de oude baasjes lekker te laten slapen. In de praktijk wordt meen ik statistisch de helft van de honden herplaats. In veel landen rechtstreeks naar het dodingsstation. Weg ermee. Zijn wij echt anders dan Amerikanen en Spanjaarden als we van een hond af willen?

Duizenden uitzonderingen dus ga aub geen voorbeelden noemen. Kan ik zo weer 10 andere kanten tegenover zetten. Geen zin in.

laeken schreef:

Paisley schreef:

laeken schreef:

Paisley schreef: Voor jou voelt een hond blijkbaar als een kind maar voor veel mensen is het gewoon een huisdier.

WTF.... Echt....??? Heb ik al die jaren voor de kat z'n k.. hier geschreven en dit beeld geschetst?

Als je die kat en dr vagina niet aanstaat, zet je m toch gewoon ter herplaatsing?

Weet je wat het is. Al mijn honden waren herplaatsers en GEEN van hen had een oude baas die ook maar 1 seconde interesse had in het welzijn van die hond. Misschien doet dat wat met je beeld van de o zooo goede herplaatsingen en redenen en eeuwig betrokken oude baasjes. Hier op dit forum zijn afgelopen jaar twee forumhonden herplaatst. Zover ik weet zijn beide baasjes de hond uit het oog verloren.

Alleen bij Lief weet ik dat er nog contact is en dat alles goed gaat.

Misschien heb je na hetplaatser nr 6 een wat minder hoge pet op van hun vorige baasjes....

Oh? En Eva was dus niet van jou?

Liesbeth schreef:

Machie schreef:Ik vind herplaatsen op zich geen probleem. Het enige waar ik echt moeite mee hebt is teven herplaatsen die 'uitgefokt' zijn. Dan is een hond een ding ipv een hond. Mijn honden heb ik in principe voor het leven. Of er moet iets gebeuren waardoor dat niet gaat. Enorme ruzie's in de roedel kan ik niet hebben, ik heb honden liever niet de gehele dag gescheiden. Fiji heb ik bijvoorbeeld heel bewust op karakter uitgezocht. En hoewel ik meer een tevenmens ben, denk ik dat ik tussen mijn 2 teefjes geen 3e teef wil zetten, dus de kans is groot dat de volgende een reu wordt.

Nou, daar heb ik dus juist geen enkel probleem mee. Het herplaatsen van uitgefokte honden bedoel ik dan.
Krijgen die honden eindelijk een plek waar ze wel de aandacht krijgen die ze verdienen (als ze goed geplaatst worden).

Luuk komt bij een fokker vandaan waar hij over was. Als pup aangekocht om eventueel als dekreu gebruikt te gaan worden. Dat is er, naar zeggen, nooit van gekomen, maar hij heeft de eerste twee jaar van zijn leven, daardoor, voornamelijk in een ren doorgebracht, samen met een andere reu. Veel meer dan de ren en de keuken heeft hij niet gezien voor hij bij ons kwam.
Voor die fokker was hij inderdaad een onderdeel van het "bedrijf". Niet dat ze slecht voor de honden waren, maar wel een heel andere insteek mbt het houden van honden dan ik heb. Ik hou van honden, zij van honden houden .

Wij zijn ongelofelijk blij dat zij Luuk toen wilden herplaatsen. Hij had daar gewoon kunnen blijven, maar mocht ook weg en wij hebben er inmiddels een gouden hond aan.

Waarom zou een hond van een fokker juist na herplaatsing pas aandacht krijgen?
Ja ik herplaats ook oudere teven, maar niet omdat ze dan pas aandacht krijgen, nee omdat ik wel door wil in de toekomst en daar voor mij een maximaal aantal aan zit om allen voldoende individuele aandacht en training te kunnen geven.
Dat houdt of in dat ik geen jongere generatie er achter aan kan houden op een bepaald moment of sommige herplaats.

dagmar88 schreef:

Hilde schreef: Als ik ooit weer een herplaatser neem, zou ik met alle liefde een gezond contact onderhouden met de vorige eigenaar. Geen probleem om af en toe een update te schrijven of iets dergelijks. Dat doe ik nu ook richting de fokker van mijn hond.

Nou. Ja. Ik neem de hond, niet de eigenaar. Ze voegen me maar lekker toe op facebook en kijken mee.
Maar vriendjes hoeft van mij persoonlijk niet.
Afspraken en ideeën al helemaal niet

Afspraken om dingen na te sturen en ideeën opperen om pup-foto’s te sturen en dat dan vervolgens nooit doen. Ik zeg niet voor niets gezond contact. Dus inderdaad, op Facebook bv. Stuur de fokker van Elmo ook niet continu berichten hoor, ze leest ook gewoon mee op Facebook en alleen belangrijke dingen app ik.

Dat is helaas ook nog eens zo.
De fokker van Dex is wel erg betrokken. Ze gaf zelfs een tip over iets op de hondenschool. En reageerd op foto's die ik plaats op een chihuahua pagina. En heeft laten weten dat als er ook maar iets is dat ik haar altijd kan bellen voor vragen. Hebben we nog niet gedaan. Maar het kan dus wel.

De vorrige eigenares van Toots heeft nooit meer iets laten horen ook geen antwoord op mijn mail met foto's. Dat was echt uit het oog uit het hart. .. Ik zou dat echt niet kunnen. Ik zou heel blij zijn als ik zou zien dat mijn hond goed terecht gekomen was. Maar helaas zijn er volgens mij idd echt veel mensen, stichtingen, fokkers die het geen zak kunnen schelen waar hun hond terecht komt. Dat is triest natuurlijk.

Ik weet niet of ik in dit topic al een reactie gegeven heb, maar een paar jaar geleden voelde ik hetzelfde als nu.

Ik ben een enorm puppenmens, zou best ieder jaar een pup willen. En gek genoeg... zodra je dat bolletje wol in je armen gedrukt krijgt, 'dit is jouw puppie', dan is ze (of hij) MIJNNNN. Gewoon echt al in de eerste 5 minuten, dan is het mijn frummel. Ook met Sis weer. Gewoon mijn kleine wurmending.

Maar ook, als Pieter en ik uit elkaar gaan, dan laat ik haar uit liefde bij Pieter. Omdat hij haar veel meer kan geven. Maar herplaatsen? Dus niet bij Pieter en niet bij mij? No way. Dan vinden we wel een andere weg de komende 15 jaar, want ze blijft wel bij ons.

Hilde schreef:

dagmar88 schreef:

Hilde schreef: Als ik ooit weer een herplaatser neem, zou ik met alle liefde een gezond contact onderhouden met de vorige eigenaar. Geen probleem om af en toe een update te schrijven of iets dergelijks. Dat doe ik nu ook richting de fokker van mijn hond.

Nou. Ja. Ik neem de hond, niet de eigenaar. Ze voegen me maar lekker toe op facebook en kijken mee.
Maar vriendjes hoeft van mij persoonlijk niet.
Afspraken en ideeën al helemaal niet

Afspraken om dingen na te sturen en ideeën opperen om pup-foto’s te sturen en dat dan vervolgens nooit doen. Ik zeg niet voor niets gezond contact. Dus inderdaad, op Facebook bv. Stuur de fokker van Elmo ook niet continu berichten hoor, ze leest ook gewoon mee op Facebook en alleen belangrijke dingen app ik.

Contact met de fokster van Saar/Miep was even verwaterd, flink verwaterd. Toen Miep daags voor haar 9e verjaardag raar deed, heb ik ook de fokster even ingeseind. M'n zorgen geuit, en verteld dat we die avond om 7 uur naar het spreekuur in Dieren gingen. En wie zat daar toen we aankwamen??? Precies, de fokster. Ze is meegegaan de spreekkamer in en toen bleek dat het beginnende BMO was en dat Miep de volgende ochtend geopereerd zou worden, drukte ze de DA (haar eigen dierenarts) op het hart dat hij voorzichtig moest doen. Want haar pup (van bijna 9).

Dat is de belangstelling die ik graag wil. Ook als je een paar jaar geen contact meer hebt gehad. Vandaar dat we Sis ook weer bij haar hebben gehaald. Blind vertrouwen.

Waarom zou de vorige eigenaar in vredesnaam nog contact moeten onderhouden als de hond herplaatst is? En hoe is dat ni vredesnaam relevant voor de vraag of herplaatsen uberhaupt ok is? En wat zegt het in vredesnaam over hoe de hond het herplaatsen ervaart? Ik vind dat echt een raar argument.

Mijn mening is... honden ( en alle soorten huisdieren ) heb je voor je plezier. Als je er geen lol meer in hebt kun je ze beter naar een ander plekje laten gaan.
Herplaatsen heeft imo voornamelijk te maken met de baas... die heeft er geen zin meer in.

Persoonlijk ben ik zo arrogant dat ik vind dat mijn hondjes het bij mij het beste hebben.. dus niemand is ooit goed genoeg
Mijn huidige honden heb ik alle twee als pup gekregen maar ik heb geen enkel contact meer met de fokkers, hooguit laat ik het weten als ze er niet meer zijn maar foto's uitwisselen en berichtjes sturen doe ik niet aan.

Anja schreef:Mijn mening is... honden ( en alle soorten huisdieren ) heb je voor je plezier. Als je er geen lol meer in hebt kun je ze beter naar een ander plekje laten gaan.

Natuurlijk heb je honden voor je plezier, helemaal mee eens. Maar het zijn wel levende wezens, die zich net zo goed aan jou hechten als jij aan hen. Ze rekenen op jouw steun, zorg, begrip, aandacht, etc..

Jij (en ik en alle andere honden bezitters) hebben gekozen voor de hond in kwestie. En je kiest toch niet voor een hond om hem of haar weer van de hand te doen als het even anders gaat dan gedacht?

Natuurlijk, situaties en omstandigheden kunnen veranderen. Soms is er geen andere optie dan op zoek te gaan naar een ander huis, een andere baas. Maar als je er ineens achter komt dat je je hond (of honden) 'niet meer leuk vindt', dan vraag ik me echt af waarom je er ooit aan begonnen bent.

Een hond is toch wel iets anders dan een plant die te groot wordt voor je huiskamer, of een stoel die niet meer in je interieur past.

Rami schreef:

Anja schreef:Mijn mening is... honden ( en alle soorten huisdieren ) heb je voor je plezier. Als je er geen lol meer in hebt kun je ze beter naar een ander plekje laten gaan.

Natuurlijk heb je honden voor je plezier, helemaal mee eens. Maar het zijn wel levende wezens, die zich net zo goed aan jou hechten als jij aan hen. Ze rekenen op jouw steun, zorg, begrip, aandacht, etc..

Jij (en ik en alle andere honden bezitters) hebben gekozen voor de hond in kwestie. En je kiest toch niet voor een hond om hem of haar weer van de hand te doen als het even anders gaat dan gedacht?

Natuurlijk, situaties en omstandigheden kunnen veranderen. Soms is er geen andere optie dan op zoek te gaan naar een ander huis, een andere baas. Maar als je er ineens achter komt dat je je hond (of honden) 'niet meer leuk vindt', dan vraag ik me echt af waarom je er ooit aan begonnen bent.

Een hond is toch wel iets anders dan een plant die te groot wordt voor je huiskamer, of een stoel die niet meer in je interieur past.

Ik ben het helemaal met je eens hoor. Het zou niet in me opkomen om mijn honden weg te doen. Daar zijn ze me te dierbaar voor.

Maar ik zie het regelmatig om me heen.. hondjes worden aangeschaft en dan zijn ze ineens zwanger/krijgen een baby, gaan ineens veel meer werken, krijgen gezondheidsproblemen.. en dan is het hondje ineens teveel.
Het hondje word dan een blok aan het been waar alleen de noodzakelijke blokjes om ( of alleen nog maar in de tuin komen ) mee word gedaan en verder aan zijn lot over gelaten wordt.
Als alle lol van het hebben van een hond weg is, is hij toch beter af bij iemand anders
Ik vind herplaatsen dan een prima idee..

mijke schreef:Waarom zou de vorige eigenaar in vredesnaam nog contact moeten onderhouden als de hond herplaatst is? En hoe is dat ni vredesnaam relevant voor de vraag of herplaatsen uberhaupt ok is? En wat zegt het in vredesnaam over hoe de hond het herplaatsen ervaart? Ik vind dat echt een raar argument.

Nee dat zegt en doet er ook helemaal niet toe maar als beide partijen dat willen en er prijs op stellen prima toch. Tenslotte doen geprevel over dat liefde loslaten is en het welzijn voor de hond voorop stellen en krokodillentranen er ook niets toe. Doe maar gewoon enkel je best voor een passende plek daar heeft een hond meer aan.

Tineke schreef:Natuurlijk is aan het eind van de rit een hond altijd beter af als hij ongewenst is of als de situatie niet meer fijn voor hem is.
Ik kan echt zat reden bedenken waarom er tot herplaatsing wordt overgegaan, veranderde omstandigheden die je niet zag aankomen , knokkende roedels of agressie naar gezinsleden.

Maar er zijn ook herplaatsingen die worden gedaan uit gemakzucht en wellicht komt het doordat ik veel met herplaatsingen in aanraking kom dat ik wat cynischer ben geworden.
Ik heb inmiddels alle hoerensmoesjes al voorbij zien komen door de jaren heen.
Want een gedeelte van de plaatsingen wordt gedaan om het leven van het baasje te veraangenamen en daar wordt dan het beter leven sausje voor de hond overheen gegooid om het leuker te laten klinken.
En een gedeelte daarvan had weer voorkomen kunnen worden met een beetje je verstand gebruiken.
En omdat het gaat om levende wezens is er niets mis mee om dat verstand te gebruiken voordat je ergens aan begint.

Ja, dit.

De beslissing om te herplaatsen vind ik maar zelden verkeerd. De beslissingen die daaraan vooraf gingen (te beginnen met de aanschaf van een hond) vaak wel.

Natuurlijk zijn er trieste, onvoorziene omstandigheden of problemen. Ik hoop daar nooit in terecht te komen maar dat zou iedereen, ook mij, kunnen overkomen. Het gros van de herplaatsingen is alleen een combinatie van slechte beslissingen en laks handelen, volgens mij.

Mensen lijken er hier een soort sport van te maken om elkaar verkeerd te begrijpen. Natuurlijk hoef je geen innig contact te onderhouden met de vorige eigenaar of andersom. Waar het mij om ging was zoals Tineke het zo mooi noemt de krokodillentranen. Ik vind het zo erg. Je krijgt het paspoort nog... Je kan me alles vragen over de hond etc. En dan niks meer. Dat geeft precies aan hoe erg iemand het vond en hoe betrokken ze waren.
En als het niet gaat zoeken we samen naar een nieuwe oplossing.

Alles leuk en aardig. Dan hier op het forum te horen krijgen dat het knap is omdat liefde ook loslaten is en omdat het echt niet meer gaat met het nieuwe poesje of het nieuwe puppy. Sorry dat ik dat niet ok vind.

Mijn honden hebben ook mij nodig. Ik ken ze
Ik heb het beste met ze voor en ik besloot ze in huis te halen en van ze te verlangen dat ze zich op mij gingen richten. Dus ik heb ook een bepaalde verantwoordelijkheid. Als ik Bas en Guus nu op marktplaats zet is het niet uitgesloten dat de rest van hun leven een hel wordt. Dat vind ik best wat.

Maar blijkbaar moet ik dat chapeau zeggen en het was een keuze uit liefde. BRAAK!

laeken schreef:

dagmar88 schreef:

Hilde schreef: Als ik ooit weer een herplaatser neem, zou ik met alle liefde een gezond contact onderhouden met de vorige eigenaar. Geen probleem om af en toe een update te schrijven of iets dergelijks. Dat doe ik nu ook richting de fokker van mijn hond.

Nou. Ja. Ik neem de hond, niet de eigenaar. Ze voegen me maar lekker toe op facebook en kijken mee.
Maar vriendjes hoeft van mij persoonlijk niet.
Afspraken en ideeën al helemaal niet

Snap ik. Maar als ik ooit een hondje weg moest doen mag je me echt 5 jaar later bellen om een oplossing te bedenken als je de hond ook weg gaat doen. In elk geval iets van betrokken zijn.
Ik merk dat ik niet goed tot de kern kom van wat ik bedoel. Tikken op de telefoon etc. Hier op dit forum gaan honden weg en dan krijgt de baas haast een goed zo mee. Daar vind ik iets van. De rest van alle geschreven stukken is bijzaak. Dat is reageren op. De hele kul rondom herplaatsen en het goedpraten ervan is puur en alleen om de oude baasjes lekker te laten slapen. In de praktijk wordt meen ik statistisch de helft van de honden herplaats. In veel landen rechtstreeks naar het dodingsstation. Weg ermee. Zijn wij echt anders dan Amerikanen en Spanjaarden als we van een hond af willen?

Duizenden uitzonderingen dus ga aub geen voorbeelden noemen. Kan ik zo weer 10 andere kanten tegenover zetten. Geen zin in.

Waarom zouden wij geen andere voorbeelden mogen noemen? Ik geloof niet dat jij dat bepaald. Als jij niet ziet dat sommige honden echt beter op hun plaats zijn bij een andere eigenaar en ja, daar noem ik Peer dus een van, dan mis je toch iets. En waarom zou het gros van de herplaatsingen niet goed gaan? Misschien zouden we eens moeten gaan tellen hoeveel mensen hier op het forum een herplaatser hebben????

Neeltje schreef:

laeken schreef:
Snap ik. Maar als ik ooit een hondje weg moest doen mag je me echt 5 jaar later bellen om een oplossing te bedenken als je de hond ook weg gaat doen. In elk geval iets van betrokken zijn.
Ik merk dat ik niet goed tot de kern kom van wat ik bedoel. Tikken op de telefoon etc. Hier op dit forum gaan honden weg en dan krijgt de baas haast een goed zo mee. Daar vind ik iets van. De rest van alle geschreven stukken is bijzaak. Dat is reageren op. De hele kul rondom herplaatsen en het goedpraten ervan is puur en alleen om de oude baasjes lekker te laten slapen. In de praktijk wordt meen ik statistisch de helft van de honden herplaats. In veel landen rechtstreeks naar het dodingsstation. Weg ermee. Zijn wij echt anders dan Amerikanen en Spanjaarden als we van een hond af willen?

Duizenden uitzonderingen dus ga aub geen voorbeelden noemen. Kan ik zo weer 10 andere kanten tegenover zetten. Geen zin in.

Waarom zouden wij geen andere voorbeelden mogen noemen? Ik geloof niet dat jij dat bepaald. Als jij niet ziet dat sommige honden echt beter op hun plaats zijn bij een andere eigenaar en ja, daar noem ik Peer dus een van, dan mis je toch iets. En waarom zou het gros van de herplaatsingen niet goed gaan? Misschien zouden we eens moeten gaan tellen hoeveel mensen hier op het forum een herplaatser hebben????

Er is geen wij.

laeken schreef:Mensen lijken er hier een soort sport van te maken om elkaar verkeerd te begrijpen. Natuurlijk hoef je geen innig contact te onderhouden met de vorige eigenaar of andersom. Waar het mij om ging was zoals Tineke het zo mooi noemt de krokodillentranen. Ik vind het zo erg. Je krijgt het paspoort nog... Je kan me alles vragen over de hond etc. En dan niks meer. Dat geeft precies aan hoe erg iemand het vond en hoe betrokken ze waren.
En als het niet gaat zoeken we samen naar een nieuwe oplossing.

Alles leuk en aardig. Dan hier op het forum te horen krijgen dat het knap is omdat liefde ook loslaten is en omdat het echt niet meer gaat met het nieuwe poesje of het nieuwe puppy. Sorry dat ik dat niet ok vind.

Mijn honden hebben ook mij nodig. Ik ken ze
Ik heb het beste met ze voor en ik besloot ze in huis te halen en van ze te verlangen dat ze zich op mij gingen richten. Dus ik heb ook een bepaalde verantwoordelijkheid. Als ik Bas en Guus nu op marktplaats zet is het niet uitgesloten dat de rest van hun leven een hel wordt. Dat vind ik best wat.

Maar blijkbaar moet ik dat chapeau zeggen en het was een keuze uit liefde. BRAAK!

Prima, dan vind jij het niet okee, mag je vinden. Maar is het nou echt nodig om daar eindeloos over door te drammen en idereen die ooit een hond herplaatst heeft, zo te veroordelen?

Mensen die hun hond herplaatsen, om wat voor reden dan ook, hebben in elk geval zoveel zelfkennis dat ze weten dat de hond bij hen niet het leven heeft dat hij verdient. Waren onze buren van twee huizen verderop ook maar zo met betrekking tot hun JR, die 4 x per dag 5 minuten wordt uitgelaten en de rest van de dag eenzaam zit te janken - en zij hebben óók het beste met hun hondje voor hoor.

Lief schreef:Ik heb wel een kind, maar ik snap de vergelijking wel.

In sommige gevallen had herplaatsen bij kinderen niet eens een gek idee geweest. Sommige ouders zijn die term niet waard en daar verpest je een jeugd meer mee dan met een succesvolle herplaatsing.
Maar dat terzijde. Als moeder kan ik me onmogelijk voorstellen dat ik mijn kind wil overdragen aan iemand anders, maar als je kind gehandicapt, verslaafd of ontspoord is dragen ouders het ook vaak over aan een instelling. Omwille van de andere kinderen in het gezin, omwille van de gezondheid van het eigen kind en omdat het gewoon teveel is om te handelen.

Je kunt niet alles altijd in eigen hand houden en in soms moet je dat ook niet willen. Want wie heeft er nu baat bij dat jij instort, of vanuit een valse trots je kind iets niet kunt bieden wat er elders wel is?

Worden ook kindjes achter een luikje gelegd , in kindertehuizen geplaatst of ter adoptie afgestaan , bij familie onder gebracht . Ook allemaal om verschillende redenen , dat je er niet van houd of juist wel of gewoon omdat je er niet voor wil zorgen , enzovoort . Gaat niet anders dan met honden hoor. Snap die vergelijking van dat doe je toch ook niet met je kind. Ja dus dat doen we ook met kinderen .

bouvierpoedel schreef:

Lief schreef:Ik heb wel een kind, maar ik snap de vergelijking wel.

In sommige gevallen had herplaatsen bij kinderen niet eens een gek idee geweest. Sommige ouders zijn die term niet waard en daar verpest je een jeugd meer mee dan met een succesvolle herplaatsing.
Maar dat terzijde. Als moeder kan ik me onmogelijk voorstellen dat ik mijn kind wil overdragen aan iemand anders, maar als je kind gehandicapt, verslaafd of ontspoord is dragen ouders het ook vaak over aan een instelling. Omwille van de andere kinderen in het gezin, omwille van de gezondheid van het eigen kind en omdat het gewoon teveel is om te handelen.

Je kunt niet alles altijd in eigen hand houden en in soms moet je dat ook niet willen. Want wie heeft er nu baat bij dat jij instort, of vanuit een valse trots je kind iets niet kunt bieden wat er elders wel is?

Worden ook kindjes achter een luikje gelegd , in kindertehuizen geplaatst of ter adoptie afgestaan , bij familie onder gebracht . Ook allemaal om verschillende redenen , dat je er niet van houd of juist wel of gewoon omdat je er niet voor wil zorgen , enzovoort . Gaat niet anders dan met honden hoor. Snap die vergelijking van dat doe je toch ook niet met je kind. Ja dus dat doen we ook met kinderen .

Er is geen we!

( probleem met kinderen is dat die daar moeilijk of niet van herstellen, dat is met honden anders.) Met de opmerking 'dat doe je toch ook niet met een kind', werd precies het tegenovergestelde bedoeld van wat jij hier nu beweert. Die persoon bedoelde juist dat je dat niet doet met een kind en jij snapt nu de vergelijking wel omdat 'we' dat wel doen.

Het zal allemaal wel , als je niet van dat kreng , sloperd , agressieveling , bangert of lieve beest kan houden of juist wel maar er toch van af wil om wat voor reden dan is het maar goed dat je hem/haar weg doet .
Je moet er ook geen wedstrijdje van maken wie het meest van zijn hondje houd.
Als je niet goed meer voor kunt zorgen moet je het maar overlaten aan een ander die het wel kan. Klaar en heel simpel.

metav schreef:

laeken schreef:
Mijn honden hebben ook mij nodig. Ik ken ze
Ik heb het beste met ze voor en ik besloot ze in huis te halen en van ze te verlangen dat ze zich op mij gingen richten. Dus ik heb ook een bepaalde verantwoordelijkheid. Als ik Bas en Guus nu op marktplaats zet is het niet uitgesloten dat de rest van hun leven een hel wordt. Dat vind ik best wat.

Maar blijkbaar moet ik dat chapeau zeggen en het was een keuze uit liefde. BRAAK!

Als jij waagt om Guus op mp te zetten
ik kom hem gelijk ophalen als je hem weg doet
geen discussie mogelijk
en ja ook nog over tien jaar schijt aan de stichting Guus komt gewoon hierheen dan

Die draak? Je weer niet waar je aan begint... oh jawel. Dat weet je wel. Hij gaat nergens heen want wij vinden hem geweldig met al zijn streken en dingetjes

bouvierpoedel schreef:Het zal allemaal wel , als je niet van dat kreng , sloperd , agressieveling , bangert of lieve beest kan houden of juist wel maar er toch van af wil om wat voor reden dan is het maar goed dat je hem/haar weg doet .
Je moet er ook geen wedstrijdje van maken wie het meest van zijn hondje houd.
Als je niet goed meer voor kunt zorgen moet je het maar overlaten aan een ander die het wel kan. Klaar en heel simpel.

Eens. Mij gaat het om de berichten hier. Houden van is loslaten. Ik zal er altijd voor hem zijn. Ik voel me zoooo rot al heeft hij het daar 10 keer beter....

Je doet gewoon je hond weg en koopt vaak als het mensen van hier betreft een nieuwe. Sta ervoor. Maak het niet mooi want dat is het niet. En wedstrijdjes etc daar weet ik niks van.

kooi schreef:

bouvierpoedel schreef:

Lief schreef:Ik heb wel een kind, maar ik snap de vergelijking wel.

In sommige gevallen had herplaatsen bij kinderen niet eens een gek idee geweest. Sommige ouders zijn die term niet waard en daar verpest je een jeugd meer mee dan met een succesvolle herplaatsing.
Maar dat terzijde. Als moeder kan ik me onmogelijk voorstellen dat ik mijn kind wil overdragen aan iemand anders, maar als je kind gehandicapt, verslaafd of ontspoord is dragen ouders het ook vaak over aan een instelling. Omwille van de andere kinderen in het gezin, omwille van de gezondheid van het eigen kind en omdat het gewoon teveel is om te handelen.

Je kunt niet alles altijd in eigen hand houden en in soms moet je dat ook niet willen. Want wie heeft er nu baat bij dat jij instort, of vanuit een valse trots je kind iets niet kunt bieden wat er elders wel is?

Worden ook kindjes achter een luikje gelegd , in kindertehuizen geplaatst of ter adoptie afgestaan , bij familie onder gebracht . Ook allemaal om verschillende redenen , dat je er niet van houd of juist wel of gewoon omdat je er niet voor wil zorgen , enzovoort . Gaat niet anders dan met honden hoor. Snap die vergelijking van dat doe je toch ook niet met je kind. Ja dus dat doen we ook met kinderen .

Er is geen we!

( probleem met kinderen is dat die daar moeilijk of niet van herstellen, dat is met honden anders.) Met de opmerking 'dat doe je toch ook niet met een kind', werd precies het tegenovergestelde bedoeld van wat jij hier nu beweert. Die persoon bedoelde juist dat je dat niet doet met een kind en jij snapt nu de vergelijking wel omdat 'we' dat wel doen.

Gaat er niet om dat kinderen daar moeilijk van herstellen , waar het om gaat is dat het word gedaan . En er is een WE omdat het mens eigen is en omdat ik de namen van die mensen niet ken. Dus met WE bedoel ik een de mens. Ook mensen relatie gaan over door wat voor reden dan ook .

jvanringen schreef:

laeken schreef:Mensen lijken er hier een soort sport van te maken om elkaar verkeerd te begrijpen. Natuurlijk hoef je geen innig contact te onderhouden met de vorige eigenaar of andersom. Waar het mij om ging was zoals Tineke het zo mooi noemt de krokodillentranen. Ik vind het zo erg. Je krijgt het paspoort nog... Je kan me alles vragen over de hond etc. En dan niks meer. Dat geeft precies aan hoe erg iemand het vond en hoe betrokken ze waren.
En als het niet gaat zoeken we samen naar een nieuwe oplossing.

Alles leuk en aardig. Dan hier op het forum te horen krijgen dat het knap is omdat liefde ook loslaten is en omdat het echt niet meer gaat met het nieuwe poesje of het nieuwe puppy. Sorry dat ik dat niet ok vind.

Mijn honden hebben ook mij nodig. Ik ken ze
Ik heb het beste met ze voor en ik besloot ze in huis te halen en van ze te verlangen dat ze zich op mij gingen richten. Dus ik heb ook een bepaalde verantwoordelijkheid. Als ik Bas en Guus nu op marktplaats zet is het niet uitgesloten dat de rest van hun leven een hel wordt. Dat vind ik best wat.

Maar blijkbaar moet ik dat chapeau zeggen en het was een keuze uit liefde. BRAAK!

Prima, dan vind jij het niet okee, mag je vinden. Maar is het nou echt nodig om daar eindeloos over door te drammen en idereen die ooit een hond herplaatst heeft, zo te veroordelen?

Mensen die hun hond herplaatsen, om wat voor reden dan ook, hebben in elk geval zoveel zelfkennis dat ze weten dat de hond bij hen niet het leven heeft dat hij verdient. Waren onze buren van twee huizen verderop ook maar zo met betrekking tot hun JR, die 4 x per dag 5 minuten wordt uitgelaten en de rest van de dag eenzaam zit te janken - en zij hebben óók het beste met hun hondje voor hoor.

Nee dat veroordelen mag enkel topic na topic over de glijbaanruggen of soorten honden die jij niet zou willen. Dan mag je wel veroordelen keer op keer.

laeken schreef:

bouvierpoedel schreef:Het zal allemaal wel , als je niet van dat kreng , sloperd , agressieveling , bangert of lieve beest kan houden of juist wel maar er toch van af wil om wat voor reden dan is het maar goed dat je hem/haar weg doet .
Je moet er ook geen wedstrijdje van maken wie het meest van zijn hondje houd.
Als je niet goed meer voor kunt zorgen moet je het maar overlaten aan een ander die het wel kan. Klaar en heel simpel.

Eens. Mij gaat het om de berichten hier. Houden van is loslaten. Ik zal er altijd voor hem zijn. Ik voel me zoooo rot al heeft hij het daar 10 keer beter....

Je doet gewoon je hond weg en koopt vaak als het mensen van hier betreft een nieuwe. Sta ervoor. Maak het niet mooi want dat is het niet. En wedstrijdjes etc daar weet ik niks van.

Ik vind het fijn dat mensen mijn honden weg gedaan hebben. Tja...ik ben er blij mee. Maar ze verdienen geen pluim en dat het goed afgelopen is heeft alleen met mij te maken en niets met die mensen. Ik denk zomaar dat bij alle oude baasjes van mijn honden nieuwe honden zijn gekoomen en ik weet van elk van mijn honden waarom ze gedumpt zijn.
Bas was uitgefokt en stuk. Guus is een draakje die je echt moet vergeven want die is naast lief een drammer die kost war kost zijn zin wil. Steek je voet uit en hij rijdt erop. Zeg stil en hij gaat blaffen. Zeg doe rustig en hij hangt in je broekspijp. Ik vind alles leuk aan hem maar ik weet wel dat hij teveel hond was voor zijn oude baasjes.

Alles leuk en aardig maar die hebben echt geen veer in hUn reet gekregen van een forum toen ze hem in het dodingsstation van Allicante dumpte...

Nou, ik weet wel dat Boomer, mijn eerste hond, een in principe liefdevol huis had. Hij is weggegaan vanwege persoonlijke omstandigheden (geen andere info gekregen). Gezien zijn postuur: veel liefde, weinig beweging. In dat geval is de keuze om een hond te doen naar iemand die meer beweging kan bieden inderdaad een goede keuze. Hij is via het asiel herplaatst, dus ik heb verder geen contact gehad met de oude baasjes, maar je kon aan alles merken dat de mensen dol geweest moeten zijn op hem en omgekeerd. Maar na een halve kilometer wandelen was hij uitgeput, heel in het begin. Hij trok overigens sterk naar oudere mannen in scootmobielen en naar rokende vrouwen en was altijd teleurgesteld dat het niet z'n bekende oude baasjes waren...
Ik denk dat inderdaad het grootste deel van de herplaatsers vooral uit gemak herplaatst worden. Maar ga niet lopen doen alsof dat voor alle herplaatsingen geldt. Bekijk het per situatie. In het geval van Peer denk ik: voor iedereen win-win. In het geval van Boomer denk ik: mogelijk hadden die baasjes inderdaad niet aan een hond moeten beginnen, maar uiteindelijk hebben ze dan wel in het belang van de hond gekozen voor herplaatsen. Nog altijd beter dat ie de helft van z'n leven nog bij een actieve baas gezeten heeft dan dat hij ook die helft had moeten leven zonder noemenswaardige beweging en mentale uitdagingen, wat toch ook nog te vaak gebeurt

laeken schreef:Jullie vinden mij zwart wit maar ik weet van geen enkele herplaatser die ik ooit gehad heb wie de hond ooit gekocht heeft. Ik ken geen enkele herplaatser waarbij er nog enige vorm van interesse vanuit de vorige eigenaren is. Dus ik ben daarin gewoon een stuk minder rooskleurig ingesteld. Zeker dat je verantwoordelijkheid nemen etc. Het is echt hoogst zelden dat na herplaatsen niet direct de handen eraf gaan. Je kan die hond in de plomp gooien, slaan, doorverkopen want er kraait geen haan meer naar.

Ik heb af en toe nog contact met het baasje van Quireste, ondanks dat hij al 5 jaar dood is.
Q kreeg ik als herplaatser van 5 jaar en heb altijd contact gehouden, niet wekelijks maar wel zo af en toe via mail of facebook.
Het kan dus ook anders...jammer dat jij de pech hebt dat dat niet gebeurd is.

laeken schreef:Ik vind het fijn dat mensen mijn honden weg gedaan hebben. Tja...ik ben er blij mee. Maar ze verdienen geen pluim en dat het goed afgelopen is heeft alleen met mij te maken en niets met die mensen. Ik denk zomaar dat bij alle oude baasjes van mijn honden nieuwe honden zijn gekoomen en ik weet van elk van mijn honden waarom ze gedumpt zijn.
Bas was uitgefokt en stuk. Guus is een draakje die je echt moet vergeven want die is naast lief een drammer die kost war kost zijn zin wil. Steek je voet uit en hij rijdt erop. Zeg stil en hij gaat blaffen. Zeg doe rustig en hij hangt in je broekspijp. Ik vind alles leuk aan hem maar ik weet wel dat hij teveel hond was voor zijn oude baasjes.

Alles leuk en aardig maar die hebben echt geen veer in hUn reet gekregen van een forum toen ze hem in het dodingsstation van Allicante dumpte...

In een dodingsstation dumpen is nou ook niet echt herplaatsen, dat is je er vanaf maken, iets weggooien als oud vuil. Ik vind niet dat je dat kan vergelijken met herplaatsen.

crutz schreef:

laeken schreef:Ik vind het fijn dat mensen mijn honden weg gedaan hebben. Tja...ik ben er blij mee. Maar ze verdienen geen pluim en dat het goed afgelopen is heeft alleen met mij te maken en niets met die mensen. Ik denk zomaar dat bij alle oude baasjes van mijn honden nieuwe honden zijn gekoomen en ik weet van elk van mijn honden waarom ze gedumpt zijn.
Bas was uitgefokt en stuk. Guus is een draakje die je echt moet vergeven want die is naast lief een drammer die kost war kost zijn zin wil. Steek je voet uit en hij rijdt erop. Zeg stil en hij gaat blaffen. Zeg doe rustig en hij hangt in je broekspijp. Ik vind alles leuk aan hem maar ik weet wel dat hij teveel hond was voor zijn oude baasjes.

Alles leuk en aardig maar die hebben echt geen veer in hUn reet gekregen van een forum toen ze hem in het dodingsstation van Allicante dumpte...

In een dodingsstation dumpen is nou ook niet echt herplaatsen, dat is je er vanaf maken, iets weggooien als oud vuil. Ik vind niet dat je dat kan vergelijken met herplaatsen.

Toch is dat in sommige gevallen niet heel erg anders. Hangt helemaal van de beslissingen af van degene aan wie je je hond meegeeft. Je zal de eerste niet zijn die hoort dat de hond afgemaakt is of doorgeplaatst naar een ellendige plek. Zodra je je hond weggeeft ga je daar niet meer over.
Ik ben er van overtuigd dat het baasje dat Wuilus weg gaf ook niet voorzien had dat de hond vervolgens in elkaar geslagen zou worden. Ik heb haar soort van gekregen omdat ik er wat van gezegd heb.

Wie weet was Guus ook wel herplaatst en door de nieuwe baasjes in het dodingsstation gedumpt. Waar zijn de kwijtgeraakte forumhonden nu? Ik vind het erg lastig om namen te noemen maar doorplaatsen ingeslapen geen contact meer mee te krijgen etc Hoe is het nu met die honden? Hun baasjes kregen lof voor de herplaatsing.