ranetje schreef:
Ik had het over het leerproces bij trainingen (voor een speciaal doel dus)
Wat jij beschrijft is opvoeding
dat had ik wel begrepen hoor. Persoonlijk ben ik geen voorstander van allerlei vormen van trainen en sporten waarbij presteren kosten wat het kost boven het welzijn en plezier van de hond komt te staan. Ik heb wel eens een jachttraining gezien waarbij ik echt medelijden kreeg met de hond. Ook nog eens volslagen ineffectieve manier van trainen, gezien de druk die hij op zijn hond zette.
Dat mensen er wel eens machteloos bij staan kan diverse redenen hebben.
Niet iedereen weet hoe te reageren.
Sommige mensen kunnen het zich niet permitteren om niet te weten hoe je moet reageren. Als je in een auto rijdt kan je ook niet zeggen : ik wist niet waar de rem zat
Soms is bij iemand bekend dat de rapen pas echt gaar zijn als hij gaat proberen om in te grijpen (het waarom laat ik even buiten beschouwing)
als dat bekend is moet je incidenten voorkomen. Dit soort taktieken werken altijd alleen maar als de andere hond het er niet op aan laat komen, en dat kan nog wel eens een misrekening zijn.
En soms zijn mensen lamgeslagen van verbijstering over wat hun hondje nu aan het doen is (doet ie anders nooit).
nou ja, dat is dan ook in de categorie eens maar nooit weer.
Ik denk dat je wat vergeet: laksheid, en lafheid. En vaak is het een combinatie van al deze dingen. Niet opletten is wel zo handig als je toch niks durft te doen
Maar waar het mij in dit verband om gaat is iets anders, namelijk welke rol de moderne gepropageerde omgang met honden daarbij speelt. Niet dat ik al die boeken gelezen heb hoor, maar als je Gauss ziet, hoort en leest, b.v., en ik vind wat hij zegt echt niet allemaal onzin, dan wordt de indruk gewekt dat het allemaal niet meer nodig is een hond te corrigeren.
Zie ook de link: The generation of dogs that will be raised under the influence of positive-training techniques should have significantly less behavior issues than dogs raised with punitive and correction-based training. Because most owners get training advice from friends through word of mouth, when those who watch the show and implement the techniques advise their friends to do the same, eventually the majority of owners will be using the methods at home and behavioral problems will decline.
Wat ik prima vind als mensen allemaal lieve en gecastreerde honden zouden nemen, maar als er ook ruimte moet zijn voor de pittige honden, en ongecastreerde honden, is dat naar mijn vaste overtuiging een illusie op zijn best. Warmee ik, voor alle overduidelijkheid, niet wil zeggen dat er een heleboel goeds te halen valt uit die zogenaamde moderne inzichten, en ook ik erg tegenstander ben van een hond maar zo'n beetje de ellende in corrigeren.
Het lastige is dat mensen het door een hond over een andere (bijv. opdringerig onderdanige) hond heen staan en grommen al afrossen noemen.
Vooral de eigenaar van de onderliggende partij ziet dat nogal eens zo.
Terwijl je soms als dat al gaande is, beter even niet tusssenbeide kan komen.
Weet je, ik ben echt niet kinderachtig, en zelfs een flinke snauwpartij kan gewoon gebeuren, en daar doe ik in principe niet moeilijk over. Sorry, doorlopen, en de volgende keer even beter uitkijken, is wat mij betreft oke. Jeetje, bij mij gaat er ook wel eens wat mis.
En ik begrijp ook best wat je bedoelt, en als alles een beetje in evenwicht is vind ik het ook oke, maar toch heb ik er nog wel een aantekeningen bij.
Ik vind het eigenlijk ook niet nodig dat niet roedelgenoten elkaar corrigeren. je weet namelijk niet hoe zoiets afloopt, als je niet beide honden goed kent. Honden kunnen onderling zo van elkaar verschillen in attitude, grootte, uiterlijk, perceptie van wat er gebeurt, dat de dooddoener: gewoon hondentaal/gedrag wat mij betreft geen pas geeft.
Het is echt niet leuk als je aan atrose lijdende reu even besprongen wordt door een macho reu van 68 kilo, of je JR die geen correcties accepteert, even gecorrigeerd wordt door een herder die niet van druk grut houdt om maar iets te noemen. )