Het HondenForum

Rosa schreef:Als ik nu kijk naar de top 3 qua voorkeur honden dan ga ik toch het meeste richting de tervuerense herder, ik kan er erg van genieten om met een baasgerichte hond lekker te trainen en een die evt. ook los door de wijk mee kan.

is een tervuerende herder tegenwoordig ook een jachthond?

baasgericht kan je een jachthond zeker maken, alleen veel trainen, en veel zelf huiswerk maken
Ik ben ze zeker tegengekomen: die hijgend naar de baas kijken ,wat er nu weer gedaan moet worden.
Maar los laten lopen met verkeer?
Ik zou het echt met geen van de honden doen, er hoeft maar 1 zwerfkat te zijn in de buurt ., met veel auto's

Voordat we echt definitief beslissen gaat er zeker nog wat tijd overheen en ik wil dan ook nog een keer naar een wandeling o.i.d. van de andere betreffende rassen (heidewachtel en welsh springer spaniel).

dat is een heel goed idee, ga naar de club-matches van die rassen

dè beste jachthond vind ik nog altijd de Springer, en altijd zo lekker vrolijk !!
die moet je echt zien met modder en al , een prachtig gezicht
een harde werker !
de heidewachtel is wat nerveuzer, maar ook een hele goede opleider
die ken ik ook als een goed jager, maar heel gevoelig

Hoi Marijke

Ik denk dat de lichamelijke inspanning op die dag erg meeviel. Vita heeft in totaal denk ik vijf apporten opgehaald tussendoor is ook veel wachten en luisteren naar uitleg.

Je zou eventueel ook af en toe een onderdeel over kunnen slaan kan Dante even uitrusten


Vooral geestelijk kwam er voornamelijk voor de jonge honden veel op ze af.

bydevries schreef:Hoi Marijke

Ik denk dat de lichamelijke inspanning op die dag erg meeviel. Vita heeft in totaal denk ik vijf apporten opgehaald tussendoor is ook veel wachten en luisteren naar uitleg.

Je zou eventueel ook af en toe een onderdeel over kunnen slaan kan Dante even uitrusten


Vooral geestelijk kwam er voornamelijk voor de jonge honden veel op ze af.

Ik geloof direct dat het voor de jonge honden geestelijk behoorlijk inspannend moet zijn geweest!

En Marijke, het lijkt me best verstandig om Dante af en toe tussendoor even wat rust te gunnen.
Maar het is best mogelijk dat je dat vanzelf kunt doen als er wachttijden zijn en hij niet de hele tijd aan het werk hoeft.
Enne.................veel plezier hé zaterdag

We verwachten wel een verslagje hoor!

Pak-de-bal schreef:

Rosa schreef:Als ik nu kijk naar de top 3 qua voorkeur honden dan ga ik toch het meeste richting de tervuerense herder, ik kan er erg van genieten om met een baasgerichte hond lekker te trainen en een die evt. ook los door de wijk mee kan.

is een tervuerende herder tegenwoordig ook een jachthond?

ja muts, moet je ook de hele zin quoten en niet alleen wat jou uitkomt:

Ik blijf het erg leuke honden vinden met een fijn karakter en vrijwel allemaal mooi uiterlijk maar op dit moment weet ik niet of een jachthond bij mij zou passen. Als ik nu kijk naar de top 3 qua voorkeur honden dan ga ik toch het meeste richting de tervuerense herder,

malinois schreef:

Pak-de-bal schreef:

Rosa schreef:Als ik nu kijk naar de top 3 qua voorkeur honden dan ga ik toch het meeste richting de tervuerense herder, ik kan er erg van genieten om met een baasgerichte hond lekker te trainen en een die evt. ook los door de wijk mee kan.

is een tervuerende herder tegenwoordig ook een jachthond?

ja muts, moet je ook de hele zin quoten en niet alleen wat jou uitkomt:

Ik blijf het erg leuke honden vinden met een fijn karakter en vrijwel allemaal mooi uiterlijk maar op dit moment weet ik niet of een jachthond bij mij zou passen. Als ik nu kijk naar de top 3 qua voorkeur honden dan ga ik toch het meeste richting de tervuerense herder,

Dankje!

En om nog even door te gaan op jouw verhaal PDB... Tuurlijk kan je een jachthond baasgericht maken maar bij een herdershond is dat al veel natuurlijker gedrag. Een jachthond heeft een jachtpassie en daar moet je voor kiezen en tuurlijk hangt het ook van het trainen / de lijnen enz. af maar het is en blijft een instinct die vrij sterk kan zijn. Als ik voor een jachthond kies wil ik mij goed er bewust van zijn dat ik een hond kan hebben die ik dan vrij moeilijk los kan laten, het risico is gewoon groter dan bij bijvoorbeeld een herdershond!
Ik heb het over loslaten in de wijk en mijn wijk is toevallig een woonerf en dus niet een hele drukke verkeerssituatie! En door die wijk loop ik naar het park of naar de IJssel waar een hond evt. heerlijk los kan lopen.
Ik vind zelf de Springer niet de beste jachthond... maar ik ben dan ook niet op zoek naar de beste jachthond De springer is inderdaad erg vrolijk en dat trekt mij ook erg aan. De heidewachtel zie ik als een leuke werkhond. Wat bedoel je met goede opleider???

Het grootste pluspunt van een jachthond, al zijn er vele , is het feit dat zo'n hond van nature graag samenwerkt met de mens. Daar kun je veel mee als je het handig aanpakt, niet elke jachthond is een genetisch bepaalde hetzer
Dit geldt bij vlagen in beduidend mindere mate voor de zelfstandige jagers vanzelfsprekend

Jaap* schreef:Het grootste pluspunt van een jachthond, al zijn er vele , is het feit dat zo'n hond van nature graag samenwerkt met de mens. Daar kun je veel mee als je het handig aanpakt, niet elke jachthond is een genetisch bepaalde hetzer
Dit geldt bij vlagen in beduidend mindere mate voor de zelfstandige jagers vanzelfsprekend

Voor de "Lopende Jachthonden" geldt dat in beduidend mindere mate ja

De fokker waar ik Rana vandaan heb, had vroeger Flatcoats.
Hij vindt de Staande Hond "verd##de eigenzinnig"
Ik heb hiervoor teckels gehad.................en ik vind Rana een heel stuk gezeggelijker

vroegah ook flatcoats gehad, nu aan mijn 2e basset. mensgericht? als je eten hebt idd .

bydevries schreef:Hoi Marijke

Ik denk dat de lichamelijke inspanning op die dag erg meeviel. Vita heeft in totaal denk ik vijf apporten opgehaald tussendoor is ook veel wachten en luisteren naar uitleg.

Je zou eventueel ook af en toe een onderdeel over kunnen slaan kan Dante even uitrusten


Vooral geestelijk kwam er voornamelijk voor de jonge honden veel op ze af.

Ik ben even in verwarring . Heb je het nou over een ander evenement dan dat in Duitsland? Want van Nicole (van Ben) hoorde ik dat die echt uitgevloerd was na dat (weekend of dag?). En dat is een 'gezonde jonge god' van twee jaar! Dus ik heb automatisch geconcludeerd dat zoiets voor ons niet is weggelegd Ik vind het af en toe best moeilijk wat nou wel of niet verantwoord is om te doen met hem. Zeker bij dingen die ik zelf zo leuk vind (dan ben je sneller geneigd te denken dat het wel kan..).

ranetje schreef:

bydevries schreef:Hoi Marijke

Ik denk dat de lichamelijke inspanning op die dag erg meeviel. Vita heeft in totaal denk ik vijf apporten opgehaald tussendoor is ook veel wachten en luisteren naar uitleg.

Je zou eventueel ook af en toe een onderdeel over kunnen slaan kan Dante even uitrusten


Vooral geestelijk kwam er voornamelijk voor de jonge honden veel op ze af.

Ik geloof direct dat het voor de jonge honden geestelijk behoorlijk inspannend moet zijn geweest!

En Marijke, het lijkt me best verstandig om Dante af en toe tussendoor even wat rust te gunnen.
Maar het is best mogelijk dat je dat vanzelf kunt doen als er wachttijden zijn en hij niet de hele tijd aan het werk hoeft.
Enne.................veel plezier hé zaterdag

We verwachten wel een verslagje hoor!

Idd dat rusten tussendoor is iets wat ik nu ook bij langere wandelingen verplicht stel bij Dante (ga ook een dekje kopen voor als het kouder wordt). Enne...... dat verslagje komt er hoor !

Rosa schreef:

Moon schreef:

Rosa schreef:Haha allemaal wel erg goed bedoeld maar kan me goed voorstellen ook erg frustrerend!

Rosa; hoe zit het met jouw 'jachthondplannen'? Hebben deze 15 pagina's nog iets bijgedragen ?

Deze 14, 15, enz. pagina's dragen zeker bij omdat ik steeds meer kennis hierdoor krijg wat het eventueel inhoud om een jachthond te hebben. Ik blijf het erg leuke honden vinden met een fijn karakter en vrijwel allemaal mooi uiterlijk maar op dit moment weet ik niet of een jachthond bij mij zou passen. Als ik nu kijk naar de top 3 qua voorkeur honden dan ga ik toch het meeste richting de tervuerense herder, ik kan er erg van genieten om met een baasgerichte hond lekker te trainen en een die evt. ook los door de wijk mee kan. Ik heb toch een "deukje" opgelopen qua jachtinstinct van Pongo waardoor ik niet zomaar voor een jachthond zou gaan. Voordat we echt definitief beslissen gaat er zeker nog wat tijd overheen en ik wil dan ook nog een keer naar een wandeling o.i.d. van de andere betreffende rassen (heidewachtel en welsh springer spaniel). Op dit moment heb ik nog niet de rust en de tijd voor een pup dus dat wordt denk ik op z'n vroegst eind volgend jaar. We kunnen dus nog rustig nadenken en ons verder verdiepen

Er is nogal wat verschil in de staande jachthond rassen hoor, qua jachtpassie in combinatie met eigenzinnigheid. Daar kwam ik ook pas achter nadat ik Dante al had (hoe goed ik me ook dacht voorbereid te hebben ). Maar ook trouwens binnen de rassen is er nogal wat verschil (alleen weet je dat pas als je de hond al hebt ).
Maar als je ook maar enigszins twijfelt of je het wel ziet zitten; de extra 'complicaties' die een jachthond met zich mee kán brengen, is een herder misschien een betere keus Wat voor hond was Pongo ook alweer?
Een wandeling is zeer aan te raden met het ras van je voorkeur, maar wel goed doorvragen over het jachtinstinct, want ik weet uit ervaring dat daar nog weleens wat makkelijk over heen gepraat wordt, later hoor je dan pas hoe het echt zit (toen ik problemen had met de jachtpassie van Dante)....
Echt leuk hoe je er mee bezig bent

Hutsje schreef:vroegah ook flatcoats gehad, nu aan mijn 2e basset. mensgericht? als je eten hebt idd .

Ja, jij hoort ook in dit topic thuis
Grappig, ik weet nog dat je aangaf een Bracco niet te zien zitten ivm het jachtgedrag, terwijl ik een lopende hond zoals de jouwe niet zag zitten ivm hetzelfde
Heeft Lijfje al interesse in geurtjes en spoortjes?

Moon schreef:

bydevries schreef:Hoi Marijke

Ik denk dat de lichamelijke inspanning op die dag erg meeviel. Vita heeft in totaal denk ik vijf apporten opgehaald tussendoor is ook veel wachten en luisteren naar uitleg.

Je zou eventueel ook af en toe een onderdeel over kunnen slaan kan Dante even uitrusten


Vooral geestelijk kwam er voornamelijk voor de jonge honden veel op ze af.

Ik ben even in verwarring . Heb je het nou over een ander evenement dan dat in Duitsland? Want van Nicole (van Ben) hoorde ik dat die echt uitgevloerd was na dat (weekend of dag?). En dat is een 'gezonde jonge god' van twee jaar! Dus ik heb automatisch geconcludeerd dat zoiets voor ons niet is weggelegd Ik vind het af en toe best moeilijk wat nou wel of niet verantwoord is om te doen met hem. Zeker bij dingen die ik zelf zo leuk vind (dan ben je sneller geneigd te denken dat het wel kan..).

Ik heb het over hetzelfde weekend en Vita was ook best wel moe. Zelf denk ik dat dat vooral geestelijk moe was want als ik na ga hoeveel beweging ze nou echt heeft gehad valt dat wel mee.
De honden zijn natuurlijk wel de hele dag bij je. 'S ochtends mee naar het ontbijt was wel al om 8 uur daarna een rustig tempo lopen naar het trainingveld tien minuten lopen. Bij het veldwerk heeft ze vier keer een stukje veld afgezocht. Bij een gemiddelde wandeling door het bos maakt ze vele kilometers meer. Met Dante zou je bijvoorbeeld de auto mee kunnen nemen en hem tijdens de lunch en misschien ook een paar keer tijdens de training nadat hij aan de beurt is geweest even een powernapje
kunnen laten doen.

Ben erg benieuwd hoe jullie de training vandaag gaan vinden en hoe Dante dat lichamelijk trekt.

Rosa schreef:Als ik voor een jachthond kies wil ik mij goed er bewust van zijn dat ik een hond kan hebben die ik dan vrij moeilijk los kan laten, het risico is gewoon groter dan bij bijvoorbeeld een herdershond!

dat is waar , ik word ook gek van die neus, elke keer op de grond.
maar zoals hier een helboel hebben gedaan< je kan het afleren, dat hij steeds op zoek gaat naar...
Zodra Bauke aanstalte maakt om de struiken in te gaan, kan ik hem al "pakken" .
Maar soms ben ik te laat en is hij al weg.
Je moet er wel alert op zijn, ja.
( en soms laat ik het toe, in een gebied wat ik kan overzien, getuige de foto's hieronder)

Maar toch komt het voor, dat óok herdershonden achter wilde zwijnen aan kunnen zitten ,
dat is toch ook een soort jachtpassie?
Of is dat toch anders, dan?
( in een ander topic over wilde zwijnen gelezen, die hond was gewond geraakt)

De heidewachtel zie ik als een leuke werkhond. Wat bedoel je met goede opleider???

de heidewachtel is meer een gezinshond geworden, maar ik bedoelde een goede jacht-hond kan je er ook van maken
ik ken er eentje en die moet gaan jagen met zijn baas.
maar de rest zijn leuke gezinshonden.

Pak-de-bal schreef:

De heidewachtel zie ik als een leuke werkhond. Wat bedoel je met goede opleider???

de heidewachtel is meer een gezinshond geworden, maar ik bedoelde een goede jacht-hond kan je er ook van maken
ik ken er eentje en die moet gaan jagen met zijn baas.
maar de rest zijn leuke gezinshonden.

Heidewachtels zijn reuze leuke gezinshonden bij een actieve baas.
Als er weinig mee wordt gedaan zijn ze als gezinshond bepaald niet zo leuk meer

Bij heel veel jachthondenrassen staat dat ze goed op te leiden zijn.
Ik vraag me wel eens af wie die teksten schrijft

Dat een Herder achter een wild zwijn is aangegaan is niet zo merkwaardig hoor.
Elke hond heeft wel een beetje jachtinstinct in zich.
Door fokprogramma's wordt dat instinct bij de jachthonden als het ware uitvergroot. Bij de herders juist niet. Maar dat wil niet zeggen dat ze zonder jachtinstinct zijn.

Elke hond heeft inderdaad een stuk jachtinstinct in zich en dat is ook natuurlijk vind ik zelf. Herders kunnen inderdaad net zo goed achter iets aan rennen maar dat is vaak ookal sneller als je er te weinig mee doet. (haha dit geldt ook natuurlijk voor een jachthond waar je te weinig mee doet ) Maar bij de een is het meer uitvergroot inderdaad dan bij de ander.

Pongo heeft het uiterlijk van een mechelse herder alleen dan een stuk kleiner (misschien kruising met een terrier?). Hij heeft duidelijk karakter eigenschappen van een mechelse herder maar ook zeker een terrier (muisjes in het gras zijn de laatste tijd erg leuk ). Hij is zwervend gevonden in Fransgebied tegen de grens van België aan en is met ongeveer 7 /8 maanden in het asiel gekomen. Daar heeft hij totdat hij ongeveer 1,5 jaar was gezeten en toen hebben wij hem meegenomen (4 jaar geleden). Hij is in al die jaren heel erg veranderd maar bepaalde dingen kan je helaas niet meer terug draaien. Hij vertoond naar mensen die net iets anders doen of zijn dan normaal agressie dit doet hij ook naar bepaalde voertuigen die net iets anders hebben (bijv. rammelende fiets). Dit gedrag is allemaal wel een stuk minder geworden door training en door meer inzicht te krijgen in het gedrag maar er blijft altijd een stukje wat niet helemaal weggaat. Zo ook het jachtgedrag we hebben hem in het begin regelmatig los gehad maar hebben helaas regelmatig gehad dat hij weg was (kwam vaak wel weer terug binnen 15 min.) en dan ben je toch aan het stressen... Niet alleen vanwege dat hij weg was maar ook omdat je niet wist wat hij ondertussen tegen zou komen (qua mensen e.d.). Op een gegeven moment besloten dat het onverantwoord is om hem los te laten. Ondertussen een omheind stukje bos gevonden waar we hem regelmatig loslaten. Na veel trainen en aanschaf van een muilkorf zijn we weer het bos ingegaan... het ging hartstikke goed los, kwam heel netjes zodra je hem riep, bleef voor zijn doen redelijk in de buurt maar toen was hij weer weg... Samen met Pacha iets gezien en weg! Pacha weer terug kunnen roepen maar Pongo kwam niet meer... na 3 uur zoeken gelukkig Pongo weer teruggekomen (totaal vermoeid en kreupel). Als je zoiets meemaakt dan zit de angst er goed in en vanaf dat moment laten we hem ook niet meer los, behalve het omheinde stukje bos e.d.
Tuurlijk kan je gaan denken aan stroombanden e.d. en ik weet dat daar goede ervaringen mee zijn en sta er in principe mits goed gebruikt ook niet negatief tegenover maar niet nu... Zelf heb ik niet het idee dat Pongo echt iets te kort komt maar het loslopen is natuurlijk wel het meeste leuke en fijne voor een hond. Het is ook een prachtig gezich om Pongo echt goed te zien rennen...
Nu weten jullie iets meer de achtergrond.

Bedankt voor je uitleg over Pongo Rosa

En als hij lekker in het omheinde bos kan hollen heeft hij het best hoor bij jullie
3 uur weg zijn is absoluut niet leuk.
Zeker als je zelf weet hoe hij kan reageren.

Rosa schreef:Elke hond heeft inderdaad een stuk jachtinstinct in zich en dat is ook natuurlijk vind ik zelf. Herders kunnen inderdaad net zo goed achter iets aan rennen maar dat is vaak ookal sneller als je er te weinig mee doet. (haha dit geldt ook natuurlijk voor een jachthond waar je te weinig mee doet ) Maar bij de een is het meer uitvergroot inderdaad dan bij de ander.

Pongo heeft het uiterlijk van een mechelse herder alleen dan een stuk kleiner (misschien kruising met een terrier?). Hij heeft duidelijk karakter eigenschappen van een mechelse herder maar ook zeker een terrier (muisjes in het gras zijn de laatste tijd erg leuk ). Hij is zwervend gevonden in Fransgebied tegen de grens van België aan en is met ongeveer 7 /8 maanden in het asiel gekomen. Daar heeft hij totdat hij ongeveer 1,5 jaar was gezeten en toen hebben wij hem meegenomen (4 jaar geleden). Hij is in al die jaren heel erg veranderd maar bepaalde dingen kan je helaas niet meer terug draaien. Hij vertoond naar mensen die net iets anders doen of zijn dan normaal agressie dit doet hij ook naar bepaalde voertuigen die net iets anders hebben (bijv. rammelende fiets). Dit gedrag is allemaal wel een stuk minder geworden door training en door meer inzicht te krijgen in het gedrag maar er blijft altijd een stukje wat niet helemaal weggaat. Zo ook het jachtgedrag we hebben hem in het begin regelmatig los gehad maar hebben helaas regelmatig gehad dat hij weg was (kwam vaak wel weer terug binnen 15 min.) en dan ben je toch aan het stressen... Niet alleen vanwege dat hij weg was maar ook omdat je niet wist wat hij ondertussen tegen zou komen (qua mensen e.d.). Op een gegeven moment besloten dat het onverantwoord is om hem los te laten. Ondertussen een omheind stukje bos gevonden waar we hem regelmatig loslaten. Na veel trainen en aanschaf van een muilkorf zijn we weer het bos ingegaan... het ging hartstikke goed los, kwam heel netjes zodra je hem riep, bleef voor zijn doen redelijk in de buurt maar toen was hij weer weg... Samen met Pacha iets gezien en weg! Pacha weer terug kunnen roepen maar Pongo kwam niet meer... na 3 uur zoeken gelukkig Pongo weer teruggekomen (totaal vermoeid en kreupel). Als je zoiets meemaakt dan zit de angst er goed in en vanaf dat moment laten we hem ook niet meer los, behalve het omheinde stukje bos e.d.
Tuurlijk kan je gaan denken aan stroombanden e.d. en ik weet dat daar goede ervaringen mee zijn en sta er in principe mits goed gebruikt ook niet negatief tegenover maar niet nu... Zelf heb ik niet het idee dat Pongo echt iets te kort komt maar het loslopen is natuurlijk wel het meeste leuke en fijne voor een hond. Het is ook een prachtig gezich om Pongo echt goed te zien rennen...
Nu weten jullie iets meer de achtergrond.

Nou, met dit verhaal kan ik me heel goed voorstellen dat je je drie maal achter de oren krabt om aan een jachthond te beginnen :N:
Heel goed dat jullie zo weloverwogen te werk gaan!

Tja sommige mensen kopen zomaar een hond maar ik vind het eigenlijk niet meer dan logisch dat je goed nadenkt over het aanschaffen van een hond en dus ook over het eventuele ras.

Net terug van de eerste les apporteertraining. Bij de introductie werd gevraagd naar de eerdere trainingen en ervaring van de hond met apporteren. Ik heb me maar een beetje op de vlakte gehouden en gezegd dat het bij Dante nogal valt of staat met motivatie. En dat was maar goed ook, want hij toonde in het begin totaal geen interesse . Het was echt basis dus apportje van een dummy aan de lange lijn. De eerste keer ging hij hem nog wel halen en met enige aanmoediging nam hij hem in zijn mond en bracht hem bij me. Maar de tweede keer totaal geen interesse
De trainer haalde toen een dummy met eendenvleugels, dit was wel wát leuker, maar niet de moeite waard om in je mond te nemen ( Dante is nooit geïnteresseerd geweest in eenden, hij ontmoet ze bij bosjes bij ons aan de overkant). Ik had gehoopt dat hij de nieuwe dummy (bij de cursus krijg je een dummy) wel interessant zou vinden, maar helaas...
Uiteindelijk een dummy met een konijnenvel geprobeert (bij een verloren zoekje) en bingo, dát was leuk . Heel grappig om te zien; bij de andere honden werd de dummy met eend verstopt, alle andere honden waren zeer geïnteresseerd terwijl de trainer de struiken in ging (hingen in hun riem) maar mijn Dante zat met zijn rug naar het hele gebeuren te kijken naar andere honden in de verte Maaar toen de konijnendummy werd ingezet was er ineens grote aandacht
O,o wat een figuur is het toch (Rosa; de volgende keer neem ik maar een herder geloof ik ).
Dus dalijk ga ik via internet op zoek naar een konijnenvel!
Maar het was heel leuk hoor, ondanks Dante's capriolen (waar ik stiekem altijd wel om moet lachen, die eigenwijze drol)

Op zoek naar het konijnenvelletje kwam ik op www.hondenwebshop.nl ook hazenvellen tegen. Zou haas nou interessanter zijn dan konijn . Fazantenvleugels kwam ik ook tegen, zijn niet zo duur, dus die bestel ik in ieder geval er maar bij..

Ondanks dat de eerste les niet zo geweldig ging ( ) heb ik er wel weer heel veel zin in. Werkt wel stimulerend om weer in een groep te trainen!

Moon schreef:Net terug van de eerste les apporteertraining. Bij de introductie werd gevraagd naar de eerdere trainingen en ervaring van de hond met apporteren. Ik heb me maar een beetje op de vlakte gehouden en gezegd dat het bij Dante nogal valt of staat met motivatie. En dat was maar goed ook, want hij toonde in het begin totaal geen interesse . Het was echt basis dus apportje van een dummy aan de lange lijn. De eerste keer ging hij hem nog wel halen en met enige aanmoediging nam hij hem in zijn mond en bracht hem bij me. Maar de tweede keer totaal geen interesse
De trainer haalde toen een dummy met eendenvleugels, dit was wel wát leuker, maar niet de moeite waard om in je mond te nemen ( Dante is nooit geïnteresseerd geweest in eenden, hij ontmoet ze bij bosjes bij ons aan de overkant). Ik had gehoopt dat hij de nieuwe dummy (bij de cursus krijg je een dummy) wel interessant zou vinden, maar helaas...
Uiteindelijk een dummy met een konijnenvel geprobeert (bij een verloren zoekje) en bingo, dát was leuk . Heel grappig om te zien; bij de andere honden werd de dummy met eend verstopt, alle andere honden waren zeer geïnteresseerd terwijl de trainer de struiken in ging (hingen in hun riem) maar mijn Dante zat met zijn rug naar het hele gebeuren te kijken naar andere honden in de verte Maaar toen de konijnendummy werd ingezet was er ineens grote aandacht
O,o wat een figuur is het toch (Rosa; de volgende keer neem ik maar een herder geloof ik ).
Dus dalijk ga ik via internet op zoek naar een konijnenvel!
Maar het was heel leuk hoor, ondanks Dante's capriolen (waar ik stiekem


altijd wel om moet lachen, die eigenwijze drol)

Persoonlijk hou ik meer van eendeborst dan konijn maar smaken verschillen.
Misschien nog te tip van Paul de Vos als Dante tenminste van balletjes houdt. Rolladenetje eend erin balletje erbij misschien werkt dit ook voor Dante

bydevries schreef:

Moon schreef:Net terug van de eerste les apporteertraining. Bij de introductie werd gevraagd naar de eerdere trainingen en ervaring van de hond met apporteren. Ik heb me maar een beetje op de vlakte gehouden en gezegd dat het bij Dante nogal valt of staat met motivatie. En dat was maar goed ook, want hij toonde in het begin totaal geen interesse . Het was echt basis dus apportje van een dummy aan de lange lijn. De eerste keer ging hij hem nog wel halen en met enige aanmoediging nam hij hem in zijn mond en bracht hem bij me. Maar de tweede keer totaal geen interesse
De trainer haalde toen een dummy met eendenvleugels, dit was wel wát leuker, maar niet de moeite waard om in je mond te nemen ( Dante is nooit geïnteresseerd geweest in eenden, hij ontmoet ze bij bosjes bij ons aan de overkant). Ik had gehoopt dat hij de nieuwe dummy (bij de cursus krijg je een dummy) wel interessant zou vinden, maar helaas...
Uiteindelijk een dummy met een konijnenvel geprobeert (bij een verloren zoekje) en bingo, dát was leuk . Heel grappig om te zien; bij de andere honden werd de dummy met eend verstopt, alle andere honden waren zeer geïnteresseerd terwijl de trainer de struiken in ging (hingen in hun riem) maar mijn Dante zat met zijn rug naar het hele gebeuren te kijken naar andere honden in de verte Maaar toen de konijnendummy werd ingezet was er ineens grote aandacht
O,o wat een figuur is het toch (Rosa; de volgende keer neem ik maar een herder geloof ik ).
Dus dalijk ga ik via internet op zoek naar een konijnenvel!
Maar het was heel leuk hoor, ondanks Dante's capriolen (waar ik stiekem


altijd wel om moet lachen, die eigenwijze drol)

Persoonlijk hou ik meer van eendeborst dan konijn maar smaken verschillen.
Misschien nog te tip van Paul de Vos als Dante tenminste van balletjes houdt. Rolladenetje eend erin balletje erbij misschien werkt dit ook voor Dante

Haha, Dante vindt eenden maar 'boring'. Wij wonen aan een singel en vanaf dat hij 8 weken was heeft hij dagelijks heel veel eenden gezien (wle 'tamme' natuurlijk). Hij vindt er echt niets aan (is zelfs een keer aangevallen door een mamma-eend :N: ).
Dat balletje vind ik een heel goed idee van Paul Vos, maar Dante kauwt ontzettend op tennisballen, daarom durf ik dat niet aan.. Konijn bleek hij dus wel interessant te vinden maar ik vroeg me af of haas nóg interessanter is?

Weet niet zeker of er verschil is tussen haas of konijn denk dat het meer de
voorkeur haar of veerwild is.
Vita ging een keer verloren apport halen en kon kiezen uit twee eenden of een konijn ze bleef erg lang weg.

Volgens ons stond ze in het bos iene miene mutte
en kwam uieindelijk toch met het konijn terug.

bydevries schreef:Weet niet zeker of er verschil is tussen haas of konijn denk dat het meer de
voorkeur haar of veerwild is.
Vita ging een keer verloren apport halen en kon kiezen uit twee eenden of een konijn ze bleef erg lang weg.

Volgens ons stond ze in het bos iene miene mutte
en kwam uieindelijk toch met het konijn terug.

Heb jij al eens hulpeloos aan de rand van een veld gestaan terwijl je je hond hupsend achter een haas aan zag gaan Toen hij eindelijk terug kwam (naar een behoorlijk zwetende baas met hartkoppingen) zag hij er wel erg gelukzalig uit Dus vandaar mijn twijfel

Moon schreef:

bydevries schreef:Weet niet zeker of er verschil is tussen haas of konijn denk dat het meer de
voorkeur haar of veerwild is.
Vita ging een keer verloren apport halen en kon kiezen uit twee eenden of een konijn ze bleef erg lang weg.

Volgens ons stond ze in het bos iene miene mutte
en kwam uieindelijk toch met het konijn terug.

Heb jij al eens hulpeloos aan de rand van een veld gestaan terwijl je je hond hupsend achter een haas aan zag gaan Toen hij eindelijk terug kwam (naar een behoorlijk zwetende baas met hartkoppingen) zag hij er wel erg gelukzalig uit Dus vandaar mijn twijfel

II

Gelukkig nog maar een keer met Vita meegemaakt. Liep te wandelen Vita haar nomale bosje in bosje uit
kwam ik een mevrouw tegen die vroeg of ze de fazanten en konijnen nog niet ontdekt had. Ik dacht nog die geur kent ze misschien nog niet Vervolgens zie ik haar met een bloedgang voorbij komen achter een konijn aan. Toen wist ze wel waar die geur bijhoorde.
Gelukkig was ze het konijn snel kwijt en kwam weer terug.

We kennen dit al wel van onze vorige hond maar die wist op een gegeven moment dat ze toch sneller waren dus konden we haar soms terugfluiten.
Het blijft altijd eng zeker wanneer er wegen in de buurt zijn of dat ze in het prikkeldraad kunnen lopen

Vita is ook enorm gefixeerd op vogels maakt niet zoveel uit welke blijft ze volgen tot in de boom en gaat vervolgens omhoog staan kijken.
Zo hebben we ook een keer op een franse markt gestaan zat een duif in de boom vervolgens allemaal voorbijgangers ook omhoog staan kijken

Marijke ik heb anders nog wel een konijnevelletje voor je over, pb me maar even.

bydevries schreef:II

Gelukkig nog maar een keer met Vita meegemaakt. Liep te wandelen Vita haar nomale bosje in bosje uit
kwam ik een mevrouw tegen die vroeg of ze de fazanten en konijnen nog niet ontdekt had. Ik dacht nog die geur kent ze misschien nog niet Vervolgens zie ik haar met een bloedgang voorbij komen achter een konijn aan. Toen wist ze wel waar die geur bijhoorde.
Gelukkig was ze het konijn snel kwijt en kwam weer terug.

We kennen dit al wel van onze vorige hond maar die wist op een gegeven moment dat ze toch sneller waren dus konden we haar soms terugfluiten.
Het blijft altijd eng zeker wanneer er wegen in de buurt zijn of dat ze in het prikkeldraad kunnen lopen

Vita is ook enorm gefixeerd op vogels maakt niet zoveel uit welke blijft ze volgen tot in de boom en gaat vervolgens omhoog staan kijken.
Zo hebben we ook een keer op een franse markt gestaan zat een duif in de boom vervolgens allemaal voorbijgangers ook omhoog staan kijken

Hahaha, helemaal niet herkenbaar (maar niet heus ) ik heb het idee als ik terug kijk dat ik alsmaar achter de feiten aanholde
Gewone vogels vindt Dante niet interessant, maar hij heeft al heel wat fazantjes de lucht in gestuurd; dus die fazantenvleugels zijn wel wat , denk ik Prachtig verhaal dat die mensen mee gingen kijken

drent.lover schreef:Marijke ik heb anders nog wel een konijnevelletje voor je over, pb me maar even.

Nou ik ben erg geïnteresseerd