Het HondenForum

Ik kom met mijn pup sowieso niet in losloop gebieden voor honden, dat lijkt me niet meer dan logisch. En als Benthe straks volwassen is nog steeds niet.

Ook ik zeg dat er niet gesnuffeld wordt wanneer ik mijn pup aangelijnd uitlaat, maar de keer dat ze gebeten werd stak mijn buurman de weg al over met aangelijnde hond voordat ik wat kon zeggen. Nota bene nadat het al bijna een keer fout was gegaan. Kennelijk dacht hij dat het toch geen kwaad kan omdat zijn hond al volwassen is. En toen werd Benthe dus gebeten. Niet ernstig, maar desondanks gebeurde het wel. Een eventuele volgende keer bijt ik terug.

Ondanks dat Benthe wagenziek is springt ze elke keer vrolijk in de auto, lol. Ook geef ik haar pas eten als we terug zijn. Maar i.v.m. haar schouderblessure heeft ze een week niet in de auto gezeten en daardoor is ze weer gauwer misselijk. Wennen zal ze moeten want loslopen op loopafstand van hier is geen optie.

Hammetime schreef:Na een week relatieve rust is Benthe weer helemaal genezen gelukkig! Vanochtend heb ik haar sinds een week weer even meegenomen naar het park. Ze werd wederom wagenziek na het korte ritje van twee minuten en ik kon haar er net op tijd uitzetten, anders had ze weer op de achterbank gekotst.

Afgelopen week heb ik haar op advies van de dierenarts alleen aangelijnd uitgelaten. En ondanks dat het eerst even beter ging, gaat het wandelen aan de lijn alles behalve soepel. De geduldige aanpak werkt ook absoluut niet en resulteert in nog meer getrek aan de lijn. De enige optie om het uitlaten nog wat leuk te houden is naar gebieden te rijden waar ze los kan lopen. Maar goed, dan komt de wagenziekte ook weer om de hoek kijken. Haar aangelijnd elke meter een brokje geven is eigenlijk de enige methode om niet steeds stil te staan. Ondertussen zie ik op tegen het wandelen met haar en ook vind ik het heel vervelend dat andere hondeneigenaren altijd willen dat ze met elkaar socialiseren. Hierdoor is mijn pup al gebeten door een stabij hond.

Kijk uit dat je niet voortdurend dezelfde (of zelfs mindere) prestatie gaat belonen.
De kern van trainen/conditioneren mbv beloning zit 'm in het steeds iets hoger leggen van de lat.
Kan ze 1 meter of 5 sec. (of wat je maar als maat kiest) lopen zoals je dat wilt? Verleg dan de norm naar bijv. 1.5 meter of 8 sec, voor je een beloning geeft.
En beloon dan (onder gelijke omstandigheden) niet meer voor die 1m/5 sec.
Anders verliest je beloning zijn kracht en de prestatie z'n kwaliteit.

Nevache schreef:

Hammetime schreef:Na een week relatieve rust is Benthe weer helemaal genezen gelukkig! Vanochtend heb ik haar sinds een week weer even meegenomen naar het park. Ze werd wederom wagenziek na het korte ritje van twee minuten en ik kon haar er net op tijd uitzetten, anders had ze weer op de achterbank gekotst.

Afgelopen week heb ik haar op advies van de dierenarts alleen aangelijnd uitgelaten. En ondanks dat het eerst even beter ging, gaat het wandelen aan de lijn alles behalve soepel. De geduldige aanpak werkt ook absoluut niet en resulteert in nog meer getrek aan de lijn. De enige optie om het uitlaten nog wat leuk te houden is naar gebieden te rijden waar ze los kan lopen. Maar goed, dan komt de wagenziekte ook weer om de hoek kijken. Haar aangelijnd elke meter een brokje geven is eigenlijk de enige methode om niet steeds stil te staan. Ondertussen zie ik op tegen het wandelen met haar en ook vind ik het heel vervelend dat andere hondeneigenaren altijd willen dat ze met elkaar socialiseren. Hierdoor is mijn pup al gebeten door een stabij hond.

Kijk uit dat je niet voortdurend dezelfde (of zelfs mindere) prestatie gaat belonen.
De kern van trainen/conditioneren mbv beloning zit 'm in het steeds iets hoger leggen van de lat.
Kan ze 1 meter of 5 sec. (of wat je maar als maat kiest) lopen zoals je dat wilt? Verleg dan de norm naar bijv. 1.5 meter of 8 sec, voor je een beloning geeft.
En beloon dan (onder gelijke omstandigheden) niet meer voor die 1m/5 sec.
Anders verliest je beloning zijn kracht en de prestatie z'n kwaliteit.

Dat is een hele nuttige tip, maar ik vind het erg lastig om dat vragende snoetje te weerstaan. En dat weet ze natuurlijk allang.

Ook eens met bovenstaande.
Elke meter een brokje geven om niet stil te staan klinkt ook meer als gewoon meelokken dan als belonen.
Ze krijgt geen kans om te trekken omdat ze gefocust blijft op de brok. Mi leren ze daar helemaal niks van behalve achter brok aanlopen.
Als je haar uit willen leggen hoe het moet moet je haar inderdaad gaan belonen op het moment dat ze het goed doet. En dan langzaamaan steeds hogere eisen gaan stellen en interval gaan belonen.
Let erop dat als je beloont met een brok je even wacht op contact (of iig ziet dat ze met jou of de oefening bezig is) anders leer je haar zonder dat je dat wilt dat na de brok de oefening afgelopen is (want het contact is weg). Dus dan sta je ook stil
Ik geef zelf de voorkeur aan gewoon met stem en aandacht belonen voor netjes aan de lijn lopen (geen volgen, daar doe ik niet aan). Bij spanning op de lijn sta ik stil. Bij al mijn pups gebruik een tuig waarmee ze mogen trekken. Met de halsband ben ik heel consequent dat er niet getrokken word.

Hammetime schreef:Ik kom met mijn pup sowieso niet in losloop gebieden voor honden, dat lijkt me niet meer dan logisch. En als Benthe straks volwassen is nog steeds niet.

Ook ik zeg dat er niet gesnuffeld wordt wanneer ik mijn pup aangelijnd uitlaat, maar de keer dat ze gebeten werd stak mijn buurman de weg al over met aangelijnde hond voordat ik wat kon zeggen. Nota bene nadat het al bijna een keer fout was gegaan. Kennelijk dacht hij dat het toch geen kwaad kan omdat zijn hond al volwassen is. En toen werd Benthe dus gebeten. Niet ernstig, maar desondanks gebeurde het wel. Een eventuele volgende keer bijt ik terug.

Ondanks dat Benthe wagenziek is springt ze elke keer vrolijk in de auto, lol. Ook geef ik haar pas eten als we terug zijn. Maar i.v.m. haar schouderblessure heeft ze een week niet in de auto gezeten en daardoor is ze weer gauwer misselijk. Wennen zal ze moeten want loslopen op loopafstand van hier is geen optie.

Je kunt het inderdaad niet altijd voor zijn.
Je had overbuurman waarschijnlijk het liefst gekeeld
Dat zijn hond volwassen is heeft werkelijk nergens iets mee te maken.
Als hij denkt dat een volwassen hond nooit een (willekeurige) pup zou grijpen heeft hij het überhaupt niet begrepen.
Als je hem aan ziet komen en hij steekt over (als hij het nu nog steeds niet heeft begrepen), maar snel de andere kant op lopen

Mijn enige wagenzieke pup heb ik er overheen geholpen met cocculus (homeopathie).
Hij kotste in het begin al als ik de achterklep van de auto open deed.

sirene schreef:Ook eens met bovenstaande.
Elke meter een brokje geven om niet stil te staan klinkt ook meer als gewoon meelokken dan als belonen.
Ze krijgt geen kans om te trekken omdat ze gefocust blijft op de brok. Mi leren ze daar helemaal niks van behalve achter brok aanlopen.
Als je haar uit willen leggen hoe het moet moet je haar inderdaad gaan belonen op het moment dat ze het goed doet. En dan langzaamaan steeds hogere eisen gaan stellen en interval gaan belonen.
Let erop dat als je beloont met een brok je even wacht op contact (of iig ziet dat ze met jou of de oefening bezig is) anders leer je haar zonder dat je dat wilt dat na de brok de oefening afgelopen is (want het contact is weg). Dus dan sta je ook stil
Ik geef zelf de voorkeur aan gewoon met stem en aandacht belonen voor netjes aan de lijn lopen (geen volgen, daar doe ik niet aan). Bij spanning op de lijn sta ik stil. Bij al mijn pups gebruik een tuig waarmee ze mogen trekken. Met de halsband ben ik heel consequent dat er niet getrokken word.

Als je pup niet mee wil is het helemaal geen ramp als je hem in het begin lokt met snoepjes.
Eerst voor één meter, daarna voor twee meter enz.
Het is alleen niet handig als het blijft bij die ene meter.

Dus als je eerst een meter en vervolgens twee meter kunt lopen kan je geleidelijk over gaan op belonen als ze het goed doet, dus niet meer achter een brokje aan lokken.

Hammetime schreef:

Nevache schreef:
Kijk uit dat je niet voortdurend dezelfde (of zelfs mindere) prestatie gaat belonen.
De kern van trainen/conditioneren mbv beloning zit 'm in het steeds iets hoger leggen van de lat.
Kan ze 1 meter of 5 sec. (of wat je maar als maat kiest) lopen zoals je dat wilt? Verleg dan de norm naar bijv. 1.5 meter of 8 sec, voor je een beloning geeft.
En beloon dan (onder gelijke omstandigheden) niet meer voor die 1m/5 sec.
Anders verliest je beloning zijn kracht en de prestatie z'n kwaliteit.

Dat is een hele nuttige tip, maar ik vind het erg lastig om dat vragende snoetje te weerstaan. En dat weet ze natuurlijk allang.

Daarom ook: kies een "objectieve" maat - tijd, afstand, aantal passen, aantal keren dat je potverdikkie kan zeggen, maakt niet uit .... maar laat haar snoetebekkie vooral niet de maat aangeven

ranetje schreef: Mijn enige wagenzieke pup heb ik er overheen geholpen met cocculus (homeopathie).
Hij kotste in het begin al als ik de achterklep van de auto open deed.

Jakkes, Benthe kotste eens de hele zitting onder waarna ik alles schoon moest maken.

Oh en nog wat: hou je eisenpakket in eerste instantie beperkt. Het is al superknap als ze een déél van de wandeling kan doen wat je vraagt.
Verwacht niet dat ze het een half uur of 3 km volhoudt. De spanningsboog van een jonge hond is maar kort.
En ga voor een succeservaring - van háár, binnen háár mogelijkheden, niet van wat in jouw eigen hoofd zit als topprestatie.
Stop als het goed gaat - dat is de beste start voor de volgende keer.

Nevache schreef:Oh en nog wat: hou je eisenpakket in eerste instantie beperkt. Het is al superknap als ze een déél van de wandeling kan doen wat je vraagt.
Verwacht niet dat ze het een half uur of 3 km volhoudt. De spanningsboog van een jonge hond is maar kort.
En ga voor een succeservaring - van háár, binnen háár mogelijkheden, niet van wat in jouw eigen hoofd zit als topprestatie.
Stop als het goed gaat - dat is de beste start voor de volgende keer.

Dank voor de tips, daar kan ik wel wat mee!

Even nog een goede ervaring. Mijn jongste hond was als pup ook wagenziek. Kon elke keer alles eruit gooien,maar wilde toch altijd graag de auto in. Hij is eroverheen gegroeid, duurde wel wat langer, maar nu heeft hij al jaren nergens meer last van. Behalve in alle auto's willen springen die open staan

Hammetime schreef: Ook geef ik haar pas eten als we terug zijn.

Als kind had ik enorm last van wagenziekte en nu nog wel een beetje. Ik werd en word juist straalmisselijk met een lege maag heb. Een te volle maag is ook niet fijn, maar een lege ook niet. Zelf kan ik het beste wat droge biscuitjes eten. Misschien helpt het voor honden ook wel om iets in de maag te hebben wat niet al te zwaar is en niet vet.

ranetje schreef:

sirene schreef: Als je pup niet mee wil is het helemaal geen ramp als je hem in het begin lokt met snoepjes.
Eerst voor één meter, daarna voor twee meter enz.
Het is alleen niet handig als het blijft bij die ene meter.

Dus als je eerst een meter en vervolgens twee meter kunt lopen kan je geleidelijk over gaan op belonen als ze het goed doet, dus niet meer achter een brokje aan lokken.

Het gaat toch niet meer om niet willen lopen? Ik nam aan dat hij steeds stil miet staan omdat ze trekt.

Hammetime schreef:

Nevache schreef:Oh en nog wat: hou je eisenpakket in eerste instantie beperkt. Het is al superknap als ze een déél van de wandeling kan doen wat je vraagt.
Verwacht niet dat ze het een half uur of 3 km volhoudt. De spanningsboog van een jonge hond is maar kort.
En ga voor een succeservaring - van háár, binnen háár mogelijkheden, niet van wat in jouw eigen hoofd zit als topprestatie.
Stop als het goed gaat - dat is de beste start voor de volgende keer.

Dank voor de tips, daar kan ik wel wat mee!

Wat Sirene ook al zegt, ik heb ook verschil gemaakt tussen “trainen” en vrij wandelen. Trainen was aan een jachtlijntje en dan moest er netjes gelopen worden, maximaal 2 minuten hoor in het begin. En vrij wandelen deden we met een tuig, als we dan de straat uit waren gaf ik het commando vrij en mochten ze aan het eind van de lijn lopen en lekker snuffelen e.d, zolang ze maar niet echt trokken. Dat verschil hadden ze heel snel door en dat werkte best makkelijk eigenlijk, het was heel duidelijk wat we gingen doen

Doe je af en toe ook even lekker gek met haar tijdens het wandelen? Even samen rennen, huppelen of wat dan ook? Dat vinden ze ook heel leuk en zo leren ze ook goed op je te letten, je weet maar nooit wanneer de baas weer “gek” gaat doen natuurlijk

Nu Benthe geen last meer heeft van d'r schouder laat ik haar weer voornamelijk loslopen en dat bevalt toch echt stukken beter dan wandelen aan de lijn. Vanochtend toen ik haar weer los had zag ik iemand met een andere hond aankomen waarop ik Benthe even aanlijnde. Toen ze verdwenen waren aan de horizon liet ik haar weer los en nee hé! Ze besloot er op af te stormen! Ik riep een paar keer zonder effect en besloot keihard de andere kant op te rennen richting auto. En dat werkte, madam wist niet hoe snel ze rechtsomkeert moest maken, lol!!

Hammetime schreef:Nu Benthe geen last meer heeft van d'r schouder laat ik haar weer voornamelijk loslopen en dat bevalt toch echt stukken beter dan wandelen aan de lijn. Vanochtend toen ik haar weer los had zag ik iemand met een andere hond aankomen waarop ik Benthe even aanlijnde. Toen ze verdwenen waren aan de horizon liet ik haar weer los en nee hé! Ze besloot er op af te stormen! Ik riep een paar keer zonder effect en besloot keihard de andere kant op te rennen richting auto. En dat werkte, madam wist niet hoe snel ze rechtsomkeert moest maken, lol!!

Wat een draken zijn het soms hè? Iedere hond maakt wel eens keuzes waar je als eigenaar niet zo blij mee bent en aan jou dan de taak daar een goede draai aan te geven

Lol soms is ze inderdaad een draak, ook met troep in dr bekje stoppen dat niet mag van mij.

Hammetime schreef:Lol soms is ze inderdaad een draak, ook met troep in dr bekje stoppen dat niet mag van mij.

Wat voor troep en wat doe je daar dan mee?

Zonet in het park kwam ik een maat tegen met z'n Melchelse herder reu. Hij vond het erg leuk dat ik ook een herder heb gekocht en wou Benthe meteen wel meenemen naar huis. We besloten de honden even aan elkaar te laten snuffelen aangezien zijn reu geen problemen heeft met drukke pups en een hele rustige hond is. Benthe vond het geweldig en sprong op en neer en knabbelde op z'n oren (wat ze ook wel eens bij mij doet) en beet zachtjes in zijn nek. Onverstoorbaar liet de hond het over zich heenkomen en Benthe had de tijd van d'r leven. We besloten dat we eens samen de honden gaan uitlaten vanwege de klik die ze met elkaar hebben.

@ Sirene, wat stopt een pup niet in d'r bekje? Als ze losloopt pakt ze ook wel eens iets en gaat er gauw vandoor als ik het wil afpakken. Poep vind ik echt shit als dat gebeurt en ik voorkom het graag. Gebieden waar paarden langskomen worden derhalve vermeden - helaas net de mooiste plekken - want als ze dat ontdekt is ze niet te houden. Maar wat ze ook opeet zijn uitgetrapte sigarettenpeuken die her en der liggen. Dat hondeneigenaren die zomaar achterlaten verbaast mij. Helaas kan ik nooit voorkomen dat ze er gauw een pakt en doorslikt. Als ik die gebieden ook moet mijden blijft alleen mijn achtertuin over.

Hammetime schreef: @ Sirene, wat stopt een pup niet in d'r bekje? Als ze losloopt pakt ze ook wel eens iets en gaat er gauw vandoor als ik het wil afpakken. Poep vind ik echt shit als dat gebeurt en ik voorkom het graag. Gebieden waar paarden langskomen worden derhalve vermeden - helaas net de mooiste plekken - want als ze dat ontdekt is ze niet te houden. Maar wat ze ook opeet zijn uitgetrapte sigarettenpeuken die her en der liggen. Dat hondeneigenaren die zomaar achterlaten verbaast mij. Helaas kan ik nooit voorkomen dat ze er gauw een pakt en doorslikt. Als ik die gebieden ook moet mijden blijft alleen mijn achtertuin over.

Als ze er al vandaar gaat of dingen zo snel mogelijk inslikt als ze ziet dat jij ziet dat ze iets heeft denkt ze dus dat jij alles afpakt wat ze vindt. Gezien de soort hond denk ik dat je hier beter op een goede, positieve manier op kan gaan trainen dan gaat voorkomen dat ze iets tegenkomt. En vooral relaxen. Maak er een spelletje van als ze flesjes of papiertjes opraapt of laat haar er gewoon trots mee lopen.
Ik pak echt zo min mogelijk af bij pups, het hoort erbij dat ze alles ontdekken met hun bek en ik vertrouw erop dat ze geen gekke dingen opeten. Dat gebeurt dan ook niet. Takken, blaadjes, paardenpoep is gewoon eetbaar. Paardenpoep enzo leer ik wel af. Andere dingen gaan altijd vanzelf over.
Lees even wat topics met goede tips over dit onderwerp. Deze bv

https://www.hondenforum.nl/plaza/viewto ... 3#p8211883

Of gebruik de zoekfunctie op ruilen, afpakken, loslaten enz..

Jouw taak is om je hond op te voeden en te leren wat wel/niet gewenst is. Ik lees iedere keer over vermijden of ontwijken. Je kan ook je hond uitleggen hoe het wel moet. Dat werkt beter (auto, omgang honden en mensen, eten van de straat, aan de riem lopen...)

Als ze sigarettenpeuken pakt wordt ik altijd wat zenuwachtig, maar goed, die zijn weg voordat ik kan ingrijpen. Dank voor de tips!

Hammetime schreef:Als ze sigarettenpeuken pakt wordt ik altijd wat zenuwachtig, maar goed, die zijn weg voordat ik kan ingrijpen. Dank voor de tips!

Nou gezond zal het niet zijn maar dood gaat ze er ook niet van. Ik zou er eens geen aandacht aan schenken en kijken wat er dan gebeurd. Waarschijnlijk spuugt ze het dan na een tijdje gewoon uit en zoniet zal je zien dat ze het de volgende keer wel uitspuugt of helemaal niet meer pakt. Vertrouw daar eens op.

Tara schreef:Maak het vooral niet interessant of belangrijk wat je pup allemaal oppakt. Mijn pup pakt ook wel eens dingetjes die ik goed vind en dan reageer ik altijd een beetje flauw: "Nee joh, we gaan even geen steentjes lopen pakken. Kom. Bah." En dan ruil ik het wel voor iets lekkers. Het moet gewoon niet interessant worden voor een hond om spelletjes te maken van zulk soort dingen. Ook als ze het per ongeluk laten vallen reageer ik direct met "Bráááfff!"
Beklemtonen wat je graag wilt zien is wel vrij belangrijk, je kunt wel dingen verbieden of afkeuren, maar als de hond het alternatief niet kent maak je het onnodig moeilijk.

Dit inderdaad... geen paniek en zeker niet gaan grijpen. Hier mogen ze flesjes etc gewoon dragen. Als ze dan iets pakken wat niet mag is t afgeven ook makkelijker want ze zijn t gewend. Ik.zeg meestal oh mooi laat eens kijken. Dan paj ik t aan, is t niets spannends geef ik t terug en mogen ze t dragen.

Tara schreef:"Naaaahhh, doe es niet zo raar. Nette hondjes gaan toch niet zomaar dingetjes van de straat pakken?"
Ja, natuurlijk is het dom gelul dat een hond niet begrijpt, maar in de tussentijd staat zo'n pup je wel met open bek aan te kijken en dan is het sigarettenpeukje allang uitgetuft en vergeten. En dat was uiteindelijk het hele doel tenslotte.
Echt, ik zweer er bij.

Da's een goede tip voor de volgende pup maar dat werkt niet meer als hondjelief alles al zsm naar binnen werkt of wegrent.

Vanmiddag toch maar even weer naar het mooie gebied geweest met Benthe waar we nota bene twee mensen met paard en wagen tegenkwamen. Dit was de eerste keer dat ze zoiets zag dus had ik haar maar even opgetild. De mannen hielden even stil om het hondje gerust te stellen. Ik voelde haar hartslag langzamer worden maar zette Benthe toch maar niet neer totdat de mannen weer voorbij waren. Op de heenweg passeerden we een paardendrol die ze negeerde, maar op de terugweg nam ze er snel een flinke hap van. Op jullie adviezen heb ik het fluitend laten gebeuren. Even later in de auto knabbelde ze aan mijn oor.

En op de heenweg heb je haar natuurlijk rijkelijk beloond voor het negeren van die lekkernij?

Je mag er natuurlijk wel van tevoren wat van zeggen he, bij eetbare dingen zoals paardenpoep. Kent ze de "nee" al?
Als je nee zegt, en ze doet het niet mag je haar best belonen.
Er van tevoren iets van zeggen doe ik dus weer niet bij dingen waarvan ik al weet dat ze het straks ook weer laten vallen. Zoals flesjes of papiertjes ofzo. Daarmee laat ik ze lekker.
Ik wissel er niks mee doen (negeren klinkt zo zwaar), ruilen, nieuwsgierig reageren (wat heb je daar?!) en voorkomen met een "nee" (als ze dit kennen) altijd af. Als ze eenmaal de los kennen gebruik ik die ook wel eens. Zelfs bij de los met iets lekkers laat ik ze het wel eens wel opeten. Bv een appel of een boterham. Ik vraag los, kijk wat het is (zonder te pakken) en zeg heel soms "pak het maar".

Hier hebben ze inderdaad ook geleerd dat ze alles kunnen afgeven en het dan, vaak met bonus, terug krijgen, of iets beters ervoor in de plaats krijgen.
Gait had in het begin heel veel moeite met lekkers afgeven. Dat heb ik geoefend met een knabbel die hij heerlijk vond, maar die ook groot genoeg was voor mij om vast te houden. En dan ruilen voor een brokje én de knabbel weer teruggeven. Toen hij door kreeg dat hij altijd de knabbel ook weer terug kreeg, kon ik brokje achterwege laten of de tijd om de knabbel terug te geven verlengen. En nu kan ik hem alles laten afgeven, zelfs zonder er iets tegenover te hebben. Laatst zelfs een lekkere muis laten uitspugen

Ik vind paardenpoep niet zo erg. Ik heb Keetje geleerd dat als ze poep voorbij loopt ze een snoepje krijgt. Om dat ze in het begin het liefst haar gewicht in paardenpoep at. Nu heel soms een klein hapje in het voorbijgaan ( vooral in de winter is bevroren poep echt een lekkernij). Als ik los zeg spuugt ze het wel uit, maar soms laat ik haar ook. Het is óók een beetje een spel, net wat hier boven gezegd wordt ( negeren, lossen, nieuwsgierig) Lizzie kent ook nog het commando " laat maar los en laat maar liggen" omdat die graag met iets ( vooral dennenappels) in haar bek loopt en hierdoor vergeet te plassen. Zij mag dus best ff een dennenappel dragen. Bij los laat ze hem los maar pakt ze hem later op. Bij laten liggen weet ze dat ze hem niet weer op mag pakken.

Miezemuis schreef:Ik heb Keetje geleerd dat als ze poep voorbij loopt ze een snoepje krijgt. Om dat ze in het begin het liefst haar gewicht in paardenpoep at.

Paardenpoep is bij sommige rassen echt een nogo... ik overdrijf niet al ik zeg dat er honden (van die rassen) dood aan kunnen gaan.

Suzanne