1. zolang je King nog niet uit je hoofd gezet hebt (en ik zeg bewust hoofd, niet hart) en eigenlijk een tweede hond zoals hij zoekt wacht dan nog even met een andere hond.
een tweede King vind je niet, er zullen altijd verschillen zijn hoeveel een andere hond ook op hem lijkt.
het is niet eerlijk naar een hond toe om te verwachten dat hij in de voetsporen van een vorige hond treedt, dat kan gewoon niet
Dit blijkt bij ons toch wel een struikelblok te zijn.Er word te vaak gesproken, teveel vergeleken met King, dus misschien zijn we wel te snel voor een andere hond gegaan om een leegte te vullen? Mijn vrouw en ik hebben ook vast besloten, ALS Gila word herplaatst, dan nemen we eerst even een bezinningsperiode voor ons zelf.
Of dat nu een week, maand, of jaar word, dat zien we wel.
Dat ik mij vergist heb in de Mechel in Gila, dat is wel duidelijk. Maar..........er zit ook 50% Rottweiler in haar, en die ben ik dus wel gewend. Jammer genoeg overheerst de Mechel in Gila, en zie ik erg weining terug van de Rottweiler in haar, op het helemaal in elkaar zakken met knuffelen en aanhalen na, dat had Hayleigh net zo erg.
Dat is heerlijk om te zien, maar qua werken en opvoeden heb je daar weinig aan natuurlijk.
Wel moet ik zeggen dat ik, voor we Gila ophaalde, we ongeveer 3 weken aan het mailen zijn geweest met veel vragen en antwoorden van de vorige eigenaren. Eerlijk gezegt, haar omschrijving van Gila, daar is werkelijk niets van, in en o0ver terug te vinden in Gila, dus we zijn ook wat in de maling genomen. Dat is geen goed praten, maar een bijkomende reden.
Mocht er, in de toekomst, wel weer een hond komen, dan zeker niet iets waar Mechel in zit, maar daar heeft mijn voorkeur al nooit gelegen. Ik ben meer van de dog achtigen qua gedrag en temperament. Maar juist omdat hier Rotti in zat, met de beschrijving van de vorige eigenaresse dachten we met Gila een geweldige uitzondering te hebben gevonden, helaas dus blijkt nu. Daar tuin ik dus echt geen 2e keer in.
Nu weet ik ook als geen ander dat er altijd een hond kan komen die niet blijkt te zijn wat je er van hoopte. Wij hebben thuis altijd Duitse herders gehad, maar hebben er ooit 1 gehad die we niet aan konden, die compleet anders was. Ook die is naar een andere eigenaar gegaan omdat deze te happerig werd.
Hier in de straat had een gezin een Appenzeller, lief beest, als vader thuis was. Als vader weg was, dan terroriseerde zij het hele gezin, tot het moment dat ze de vrouw des huizes beet.
Hond weg gedaan, naar een hondengeleider van de politie. de man was agent. Deze geleider heeft NOOIT iets kunnen bereiken met deze hond, en deze is ook zijn dagen gaan slijten in de buitenkennel bij de werkhonden van de geleider.
De Appenzeller die daarna kwam, daar konden ze mee lezen en schrijven
In ieder geval, mijn vrouw en ik zijn absoluut niet "rasgeil"of zo. Goed, ik heb een Rottweiler zwakte, maar dat is het dan ook. Als we straks, na onze adempauze toch weer gaan kijken voor een hond, dan word de hoofdfocus ook het karakter en het temperament van de hond. Al het andere is ondergeschikt, dus ras, maat, kleur, sexe.
Ondanks dat ik veel meer hondenman bven, als mijn vrouw hondenvrouw is, was ze toch stapelgek op de vorige 2 en liep er vaak en graag mee, vaak samen met haar zus.
Ik heb de afgelopen jaren, terwijl we de honden hadden, 4 operaties gehad waardoor ik tijdelijkm,de deur niet uit kon, maar toen liep ze graag met ze, OMDAT ZE MAKKELIJK, RUSTIG, GEHOORZAAM EN LIEF WAREN.
Omdat ze dit niet vind in Gila, is de situatie geheel anders.
In ieder geval, we hebben een zeer pijnlijke les geleerd. Het is absoluut helemaal niet leuk om zoites te moeten toegeven en moeten besluiten, met dat idee haal je geen enkele dier in huis, maar soms moet je het belang van het dier boven jezelf zetten. Hoe pijnlijk en verdrietig ook, soms moet je eerlijk zijn dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt, en er dan alles aan doen om dat recht te zetten, en je eigen gevoel negeren. Gila is namelijk, ondanks alles, echt wel in mijn hart gekropen de afgelopen maanden, want ze heeft ook een hele hoop goede dingen, laten we dat niet vergeten.
We zullen straks, zeer kritische, een nieuw baasje zoeken, eventueel met hulp van dit forum.
Dit moet echt de laatste keer zijn, en er moet nu een adres komen waar ze gelukkig en blij oud kan worden.
