Vanuit het gedrag van honden, zeg ik nee.
Maar ga ik verder denken, dan zou ik dus echt niet weten hoe hiermee om te gaan: er lopen hier in de buurt meerdere Maltezers, waaronder een zeer schattig mini-Maltezertje.
Kaya is op zich lief tegen kleine honden, maar ik neem geen enkel risico hiermee, want het beestje weegt denk ik zo'n 4 kg.
Puchu mag wel, Maltezer is een teefje en van een teefje pikt hij alles, zelfs enorme snauwen (wat dit hondje overigens niet doet).
Maar stel nu dat Kaya losbreekt, vanuit het niets bovenop dit schattige hondje duikt en aan gort scheurt (allemaal 'stel', want ze loopt doodkalm langs het hondje).
Ik vind dat ultiem drama, voor de eigenaresse van het hondje, maar zeker ook voor mezelf. Ik zou de ogen uit mijn kop janken en eerlijk..... niet weten hoe ik daarna Kaya nog aan zou kunnen kijken. Het bloed op d'r bek, idiote ogen, een aan gort gescheurd hondje.....
Hoe kan ik haar nog ooit lief vinden?
Het zal allemaal best dat een hond onder bepaalde omstandigheden getriggerd wordt. En het mag best 'goedgepraat' worden met 'het kan gebeuren'.
Maar de emotionele menselijke kant.... ik weet echt niet hoe ik nog met zo'n hond om zou moeten gaan












