Het HondenForum

chrico schreef:

pepim schreef:Ik kreeg het kippenvel op mijn armen toen ik deze topic las. Heb zelf een pup van 12 weken en laatst liep een loslopende deense dog achter ons aan.
Achteraf leek ie heel vriendelijk, was ie ook eigenlijk, maar ik had het zweet op mijn rug.
En ik til mijn pup ook niet op voor andere honden, maar kword er een beetje eng van

Dat heb ik nu ook, het zweet staat me op mijn rug als ik een deense dog tegenkom, vooral als ik met mijn kinderen loop.
1 hap en mijn kind is weg

doggen zijn echt heel gevaarlijk

Ik bedoelde er niets onaardigs mee, maar er was geen baasje bij. Dat vind ik sowieso moeilijk als ik met mijn hondjes loop, en ik ben ook niet de dapperste

Dan heb je mijn teckel nog niet gezien daar kunnen jullie doggen nog een puntje aan zuigen wb. "gevaarlijk"

pepim schreef:Ik bedoelde er niets onaardigs mee, maar er was geen baasje bij. Dat vind ik sowieso moeilijk als ik met mijn hondjes loop, en ik ben ook niet de dapperste

Sorry, was ook maar een grapje, beetje cynisch bedoeld

chaos schreef:Dan heb je mijn teckel nog niet gezien daar kunnen jullie doggen nog een puntje aan zuigen wb. "gevaarlijk"

Kijk maar uit, dei zuigen tijden dat puntje bewerken gewoon je teckel op

chaos schreef:Dan heb je mijn teckel nog niet gezien daar kunnen jullie doggen nog een puntje aan zuigen wb. "gevaarlijk"

The Old Fighting Beftekkel????????? :N:

chrico schreef:

pepim schreef:Ik kreeg het kippenvel op mijn armen toen ik deze topic las. Heb zelf een pup van 12 weken en laatst liep een loslopende deense dog achter ons aan.
Achteraf leek ie heel vriendelijk, was ie ook eigenlijk, maar ik had het zweet op mijn rug.
En ik til mijn pup ook niet op voor andere honden, maar kword er een beetje eng van

Dat heb ik nu ook, het zweet staat me op mijn rug als ik een deense dog tegenkom, vooral als ik met mijn kinderen loop.
1 hap en mijn kind is weg

Toch Whera, is het aan eigenaren om bij hun hond in de buurt te zijn en andere mensen te vertellen of het okee is of niet. Ik liep gisteren met mijn honden hier in het (aanlijn)bosgebied toen er een loslopende forse doberreu aan kwam zetten, helemaal alleen. Dan krijg ik het toch ook echt even warm. Geen eigenaar te bekennen en ik sta daar met een nog lekker ruikend teefje en een volle reu. Ik heb die hond weggejaagd en die vrouw later fors aangesproken. "Hij doet niks" Nee, val in de put rotmens! En dat denk ik dan ook echt!
Jij kiest voor een magistrale hond, hou er dan ook rekening mee dat er mensen bang voor kunnen zijn. Hou hem in de gaten en zorg ervoor dat mensen niet bang hoeven zijn voor jouw hond.
Het is een kleine moeite.

chrico schreef:

pepim schreef:Ik bedoelde er niets onaardigs mee, maar er was geen baasje bij. Dat vind ik sowieso moeilijk als ik met mijn hondjes loop, en ik ben ook niet de dapperste

Sorry, was ook maar een grapje, beetje cynisch bedoeld

Ok, maar van mij niet, ben niet dapper

yep

Eline* schreef:

chrico schreef:

pepim schreef:Ik kreeg het kippenvel op mijn armen toen ik deze topic las. Heb zelf een pup van 12 weken en laatst liep een loslopende deense dog achter ons aan.
Achteraf leek ie heel vriendelijk, was ie ook eigenlijk, maar ik had het zweet op mijn rug.
En ik til mijn pup ook niet op voor andere honden, maar kword er een beetje eng van

Dat heb ik nu ook, het zweet staat me op mijn rug als ik een deense dog tegenkom, vooral als ik met mijn kinderen loop.
1 hap en mijn kind is weg

Toch Whera, is het aan eigenaren om bij hun hond in de buurt te zijn en andere mensen te vertellen of het okee is of niet. Ik liep gisteren met mijn honden hier in het (aanlijn)bosgebied toen er een loslopende forse doberreu aan kwam zetten, helemaal alleen. Dan krijg ik het toch ook echt even warm. Geen eigenaar te bekennen en ik sta daar met een nog lekker ruikend teefje en een volle reu. Ik heb die hond weggejaagd en die vrouw later fors aangesproken. "Hij doet niks" Nee, val in de put rotmens! En dat denk ik dan ook echt!
Jij kiest voor een magistrale hond, hou er dan ook rekening mee dat er mensen bang voor kunnen zijn. Hou hem in de gaten en zorg ervoor dat mensen niet bang hoeven zijn voor jouw hond.
Het is een kleine moeite.

Ben het met je eens. Niemand hoeft bang te zijn voor mijn hond, dat wil ik ook niet. Ik heb ook menig hond weggejaagd die op mij afkwam als ik met alle drie aan de wandel was. Vooral reuen (kleintjes) die uitdagend op ons afkwamen. Dan hoor je hetzelfde, hij doet niets hoor. Nee mevrouw, de mijne normaal ook niet maar weet u wat er gebeurd als het wel misgaat??
Dan staan ze je aan te kijken alsof je gek bent

ashanti schreef:bij ons gaat het goed dat wil niet zegen dat dat ook bij anderen zo is.
elke bb is anders maar dat is bij alle honden zo.je moet wel veel tijd hebben voor ze als je in een rijtjes huis woon.

Maar ik vraag me dan toch af hoe je het straks gaat doen als je boerboels volwassen zijn. Wat iemand anders al zei, er kunnen dan dus niet zomaar vreemde kinderen in en uit lopen. Ik ken iemand wiens honden ongeveer de hele dag opgesloten zitten in de bijkeuken, omdat hun mechelse herderteef in vreemde kindjes hapt, en ze vier kinderen hebben met dus een hoop aanloop. Dat lijkt me ontzettend lastig, en tamelijk frustrerend voor de honden. Ik begrijp eerlijk gezegd gewoon niet dat je het risico aandurft.

en ik ken iemand met twee volwassen reu boervoels, schatten van honden hebben nog nooit een mens of hond gebeten

Ik ben niet bang van honden, nooit geweest. Maar jah ik liep met Mizou, ze was toen net 9 weken en ik wist niet wat ik er aan had! Is dan een grote hond hoor voor je pup en je wilt het niet fout doen!

En een boerboel zou ik niet aankunnen, weeg ook niet veel dus

O en ik vond het nog sneu ook btw, want ze wilde zo graag aandacht, de dog dus, een lieverd zonder baas ...
ik vind dat niet kunnen

en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Maar moet je een karaktereigenschap ontkennen omdat er uitzonderingen zijn? En dan maar gokken dat jouw 2 honden die uitzonderingen zijn?

pepim schreef:
O en ik vond het nog sneu ook btw, want ze wilde zo graag aandacht, de dog dus, een lieverd zonder baas ...
ik vind dat niet kunnen

Dat kan ook niet. Ik ben zelf niet gauw (meer) bang voor een flinke hond en met Doggen heb ik nooit een nare ervaring gehad, maar er zijn veel mensen bang van honden en er kunnen ook kinderen lopen die ontzettend schrikken.

Ik heb maar een klein hondje, maar die mag niet ook niet zomaar struinen. Als er kleine kindjes aankomen gaat ze aan de lijn.

Anne

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Ja maar als je alle raskenmerken van de boerboel bij elkaar optelt dan moet je toch concluderen dat het niet bepaald een geschikte gezinshond is voor de eerste de beste? Ik vind het altijd zo vreemd dat bijvoorbeeld het oorspronkelijke gedrag van jachthonden of terriers door iedereen wordt geaccepteerd als iets waar je als eigenaar over na moet denken en rekening mee moet houden dat het erin zit en nooit uitgaat, maar als het gaat om raseigenschappen die een gevaar op kunnen leveren voor andere honden of voor mensen, dan verschilt het zogenaamd van hond tot hond of ligt het aan de opvoeding of socialisatie. Ik snap dat niet.

Hanneke2 schreef:

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Ja maar als je alle raskenmerken van de boerboel bij elkaar optelt dan moet je toch concluderen dat het niet bepaald een geschikte gezinshond is voor de eerste de beste? Ik vind het altijd zo vreemd dat bijvoorbeeld het oorspronkelijke gedrag van jachthonden of terriers door iedereen wordt geaccepteerd als iets waar je als eigenaar over na moet denken en rekening mee moet houden dat het erin zit en nooit uitgaat, maar als het gaat om raseigenschappen die een gevaar op kunnen leveren voor andere honden of voor mensen, dan verschilt het zogenaamd van hond tot hond of ligt het aan de opvoeding of socialisatie. Ik snap dat niet.

Ik denk dat je met alle honden goed rekening moet houden met de beschreven eigenschappen in de rasstandaard, maar dat je met een goede opvoeding dingen wel redelijk in banen kunt leiden.
Maar een hond blijft een hond en je kunt nooit zeggen dat het nooit fout gaat, net zoals je ook nooit kan zeggen dat het zeker mis zal gaan. Dus zekerheid voor alles en alle mogelijke problemen zoveel mogelijk uitsluiten.
Carmen

basil schreef:

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

nee. zo was het ook niet bedoeld. maar wel een voorbeeld hoe het kan gaan, ook al gaat het eerst zo leuk. het is gewoon geen makkelijk ras, het kan fout gaan. deze mensen waren er heel erg op bedacht en toch ging het nog fout. ik heb het idee dat de mensen in deze topic waar het over gaat er gewoon niet op bedacht zijn.

denk je nou echt dat we niet op als bedacht zijn we zijn meer dan 2 jaar met zoeken en info bezig geweest over de boerboel. je neem niet zo maar wat in huis als je kinderen heb en ja we weten ook dat we overal op moeten leden maar naar kies je dan ook voor.

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Nee natuurlijk niet,maar een BB staat gelukkig nog dicht bij wat zijn oorspronkelijke taak aan karakter eist en daar heb je zwaar rekening mee te houden vind ik.
Een aantal BB-eigenaren hier hebben dat goed opgevat,hebben gekeken naar het karakter en bieden hun hond ook de mogelijkheid om zich wat dat betreft voor zijn ras normaal te gedragen.
En dat betekent dat het gewoon geen huis-tuin-en keukenhond is.

Hanneke2 schreef:

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Ja maar als je alle raskenmerken van de boerboel bij elkaar optelt dan moet je toch concluderen dat het niet bepaald een geschikte gezinshond is voor de eerste de beste? Ik vind het altijd zo vreemd dat bijvoorbeeld het oorspronkelijke gedrag van jachthonden of terriers door iedereen wordt geaccepteerd als iets waar je als eigenaar over na moet denken en rekening mee moet houden dat het erin zit en nooit uitgaat, maar als het gaat om raseigenschappen die een gevaar op kunnen leveren voor andere honden of voor mensen, dan verschilt het zogenaamd van hond tot hond of ligt het aan de opvoeding of socialisatie. Ik snap dat niet.

Eens!!
Ik heb inmiddels de hele topic gelezen en er zwerft er ergens nog eentje.
Die man met die twee bb waar ik het over heb, woont alleen en heeft geen kinders in huis dus.
Hij heeft ze super onder controle en ze luisteren als een tierelier
Ze spelen wel eens met Zara en dat gaat heel goed.
Maar Stapper hou ik er dus een eind vandaan en aan de riem!!

M@ri@nne schreef:

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Maar moet je een karaktereigenschap ontkennen omdat er uitzonderingen zijn? En dan maar gokken dat jouw 2 honden die uitzonderingen zijn?

Ah, jij zegt het wat beknopter.

Zo verbaas ik me ook steeds weer over stafford-eigenaren. Ik heb heerlijk enthousiaste pups gezien die maandenlang perfect werden gesocialiseerd met allerlei verschillende honden, en die vriendelijk op elke vreemde hond afstapten. Tot ze een jaar of twee waren. Ik ken niet 1, niet *1* volwassen amstaff die te vertrouwen is met andere honden van hetzelfde geslacht. Ik ken twee schatten van teven die dol zijn op Jack, maar de een vreet pups en de ander molt teven. Ik ken een reutje dat nu anderhalf is, waar Jack altijd heel leuk mee speelde, maar waar ik al bijna voor omloop. En zo ken ik er nog wel tien. Okee, geen tien, maar wel een stuk of vier.

En die eigenaren vragen zich dan daadwerkelijk af waar dat nou aan zou kunnen liggen. Terwijl niemand raar opkijkt als ik Jack aanlijn als hij zijn 'interessante luchtje in de verte'- blik opzet, want Jack is een jachthond, en ja, die kan je zomaar kwijt zijn als hij achter een spoor aangaat, dat zit gewoon in die hond.

Sommige mensen lijken te denken dat een hond een soort onbeschreven blad is, en als je maar goeie baas genoeg bent, dat je er dan de perfecte hond van kan maken. Maar je kan opvoeden tot je blauw ziet, echte raseigenschappen krijg je er echt niet uit. En daar moet je dus voor kiezen. Als je dat bewust doet, is er niks mis mee. Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

Hanneke2 schreef:Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

De pest is dat de gemiddelde hondenbezitter dit pas gelooft als zijn/haar poging schromelijk mislukt is.

Door schade en schande wijs worden heet dat.

Hanneke2 schreef:

M@ri@nne schreef:

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Maar moet je een karaktereigenschap ontkennen omdat er uitzonderingen zijn? En dan maar gokken dat jouw 2 honden die uitzonderingen zijn?

Ah, jij zegt het wat beknopter.

Zo verbaas ik me ook steeds weer over stafford-eigenaren. Ik heb heerlijk enthousiaste pups gezien die maandenlang perfect werden gesocialiseerd met allerlei verschillende honden, en die vriendelijk op elke vreemde hond afstapten. Tot ze een jaar of twee waren. Ik ken niet 1, niet *1* volwassen amstaff die te vertrouwen is met andere honden van hetzelfde geslacht. Ik ken twee schatten van teven die dol zijn op Jack, maar de een vreet pups en de ander molt teven. Ik ken een reutje dat nu anderhalf is, waar Jack altijd heel leuk mee speelde, maar waar ik al bijna voor omloop. En zo ken ik er nog wel tien. Okee, geen tien, maar wel een stuk of vier.

En die eigenaren vragen zich dan daadwerkelijk af waar dat nou aan zou kunnen liggen. Terwijl niemand raar opkijkt als ik Jack aanlijn als hij zijn 'interessante luchtje in de verte'- blik opzet, want Jack is een jachthond, en ja, die kan je zomaar kwijt zijn als hij achter een spoor aangaat, dat zit gewoon in die hond.

Sommige mensen lijken te denken dat een hond een soort onbeschreven blad is, en als je maar goeie baas genoeg bent, dat je er dan de perfecte hond van kan maken. Maar je kan opvoeden tot je blauw ziet, echte raseigenschappen krijg je er echt niet uit. En daar moet je dus voor kiezen. Als je dat bewust doet, is er niks mis mee. Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

Goh alweer eens

In de tijd dat we Stapper als pup kregen kwamen er wel drie ik weet niet wat voor staffs hier in de buurt.
Alledrie reu en pup.
Het eerste jaar was echt superleuk, elke dag speelden ze met zijn viertjes hier in het park.
Tot de eerste staf in een vechtpartij belande met Stapper, en in de mnd erna werd dat steeds erger.
Nu lopen twee van die stafs met een muilkorf en de derde strak aangelijnd.
Zonde eigenlijk............

Wil de hond schreef:

Hanneke2 schreef:Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

De pest is dat de gemiddelde hondenbezitter dit pas gelooft als zijn/haar poging schromelijk mislukt is.

Door schade en schande wijs worden heet dat.

De vraag is dan wie z'n schade en schande.

Hanneke2 schreef:
Sommige mensen lijken te denken dat een hond een soort onbeschreven blad is, en als je maar goeie baas genoeg bent, dat je er dan de perfecte hond van kan maken. Maar je kan opvoeden tot je blauw ziet, echte raseigenschappen krijg je er echt niet uit. En daar moet je dus voor kiezen. Als je dat bewust doet, is er niks mis mee. Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

Die mag in een lijstje.

Anne

Hanneke2 schreef:

M@ri@nne schreef:

Marja schreef:en dus gaan we nu alle boerboels over 1 kam scheren

Maar moet je een karaktereigenschap ontkennen omdat er uitzonderingen zijn? En dan maar gokken dat jouw 2 honden die uitzonderingen zijn?

Ah, jij zegt het wat beknopter.

Zo verbaas ik me ook steeds weer over stafford-eigenaren. Ik heb heerlijk enthousiaste pups gezien die maandenlang perfect werden gesocialiseerd met allerlei verschillende honden, en die vriendelijk op elke vreemde hond afstapten. Tot ze een jaar of twee waren. Ik ken niet 1, niet *1* volwassen amstaff die te vertrouwen is met andere honden van hetzelfde geslacht. Ik ken twee schatten van teven die dol zijn op Jack, maar de een vreet pups en de ander molt teven. Ik ken een reutje dat nu anderhalf is, waar Jack altijd heel leuk mee speelde, maar waar ik al bijna voor omloop. En zo ken ik er nog wel tien. Okee, geen tien, maar wel een stuk of vier.

En die eigenaren vragen zich dan daadwerkelijk af waar dat nou aan zou kunnen liggen. Terwijl niemand raar opkijkt als ik Jack aanlijn als hij zijn 'interessante luchtje in de verte'- blik opzet, want Jack is een jachthond, en ja, die kan je zomaar kwijt zijn als hij achter een spoor aangaat, dat zit gewoon in die hond.

Sommige mensen lijken te denken dat een hond een soort onbeschreven blad is, en als je maar goeie baas genoeg bent, dat je er dan de perfecte hond van kan maken. Maar je kan opvoeden tot je blauw ziet, echte raseigenschappen krijg je er echt niet uit. En daar moet je dus voor kiezen. Als je dat bewust doet, is er niks mis mee. Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

Kira is vierenhalf jaar en nog steeds betrouwbaar met andere honden, maar ja das ook een eng. staff. Pas als een andere hond snauwt of iets doet, alleen dan snauwt ze terug. Maar dat soort dingen probeer ik natuurlijk ten alle tijde te voorkomen.
Carmen

Wil de hond schreef:

Hanneke2 schreef:Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

De pest is dat de gemiddelde hondenbezitter dit pas gelooft als zijn/haar poging schromelijk mislukt is.

Door schade en schande wijs worden heet dat.

En het liefst dan nog alles op de hond proberen te schuiven

Wil de hond schreef:

Hanneke2 schreef:Maar je kan niet een ras nemen en proberen het in een compleet rasvreemd keurslijf te douwen.

De pest is dat de gemiddelde hondenbezitter dit pas gelooft als zijn/haar poging schromelijk mislukt is.

Door schade en schande wijs worden heet dat.

Ik vraag me toch telkens weer af of het ook niet een beetje aan de informatie kan liggen die de aspirant-pupkoper krijgt bij de fokkers?

M@ri@nne schreef:De vraag is dan wie z'n schade en schande.

Precies, dat is nou net de pest.

Ik ben blij dat ik geëmigreerd ben voordat de huidige groot groter grootst-rage uitbrak.