De zwartste dag voor Whera ( Chrico) & gezin. Dag Chinook

[80564M]

Een uitvaart, passend bij de persoon en de nabestaanden, vind ik wel degelijk belangrijk. Het is voor mij ook een afsluiting. En nee, natuurlijk geen afsluiting van het verdriet. Eerder het begin daarvan. Dan pas kun je gaan verwerken.

Mijn vriendin ging vakantiewerk doen op een camping in Duitsland. We waren in afwachting van onze examenuitslag. Haar ouders brachten haar naar Ulm en toen ze geïnstalleerd was gingen ze al wandelend de omgeving nog even verkennen. Werden ze geschept door een automobilist met iets teveel drank op. Vriendin gelijk dood. Moeder in coma, vader dusdanig gewond dat hij niet bij de begrafenis kon zijn.
Klein zusje (die was toen 14 denk ik) was dus helemaal alleen op de begrafenis. Die geregeld was door tantes en ooms, want ja het moet toch geregeld worden. Maar het was dus heel erg onpersoonlijk. Ze had de feestkleren aan die ze een week daarvoor aan had op het feest toen haar vader 50 jaar werd... Het was heel erg triest, vooral omdat het zo heel onpersoonlijk was. De ouders zijn er eigenlijk ook nooit meer overheen gekomen.

Het regelen van de uitvaart van mijn vader vond ik ook heel fijn. Die hele week na zijn overlijden was het 1 grote saamhorigheid tussen ons. En de uitvaart was mooi. En alle bezoekjes, de honderden kaartjes, een bomvolle kerk... dat voelt gewoon goed. Mijn vader was niet alleen belangrijk voor ons, maar blijkbaar ook voor heel veel anderen.

Het zou zomaar voor Whera, Bob en Hananne hetzelfde kunnen werken. Nu pas kunnen ze beginnen met rouwen. Maar een uitvaart passend bij Chinook helpt daar wel bij.
Dank, forumleden die aanwezig konden zijn vandaag!

[Hakuna Matata]

Gecondoleerd
Heel veel sterkte voor de familie.

[chrico]

Ook namens Bob willen wij de mensen bedanken die er bij zijn geweest maar ook de mensen die in gedachten met hem bezig waren en zijn. Wij zijn niet gegaan voor een mooie begrafenis want wat kan mij het schelen wat een ander denkt. Wij zijn gegaan voor dat wat goed voelde, dat wat wij dachten wat hij zou willen en waar wij ons prettig bij voelde. Geen strakke planning maar open en toegankelijk, laagdrempelig voor iedereen zodat er spontaan dingen zouden gebeuren. En dat gebeurde. Totaal niet voorbereid kwamen er mensen naar voren die wat vertelde, soms met woorden, soms met dichtslaan en toch niet kunnen praten maar een paar woorden waren voldoende. Niet alleen draaiend om wie hij was maar ook wie hij is en wie hij zal blijven, een rein joch wat eindelijk afgelopen twee maanden eens naast het spoor liep qua kattenkwaad. Bv Ondanks onze afspraken tijden afwezigheid toch met een ploeg vrienden het huis op zijn kop zetten, de drankenkast plunderen en de buren gek maken. Heerlijk. Wij zijn blij dat wij hem er niet op aangesproken hebben maar hem verteld hebben van tja jongen, we zijn er weer dus ..... Maar hij had er iets anders op gevonden, lekker dwars tegen de afspraken in de werkplaats als verzamelplek gebruiken.
Toekomst, hoe moet zijn vriendin verder, zijn zus, wij als ouders maar ook de rest van zijn vrienden, klasgenoten, roeiteam en ga zo door. Wij hebben geprobeerd iedereen het stukje ruimte te geven die hij/zij had tijdens zijn leven. En de twee voor hem onbekende mensen die een belangrijke rol speelde op het randje van leven en dood kregen ook een stukje ruimte, wat hopelijk meewerkt aan hun verwerking en met de wetenschap dat hun rol voor ons heel veel betekende en wij altijd dankbaar zijn dat zij hem hebben bijgestaan in de noodlottige nacht.
Onze troost is dat hij geweten heeft hoe belangrijk hij voor ons is, dat wij hem ondanks dat hij twee kopen boven ons uitsteekt nog altijd die knuffel kreeg en als hij behoefte had aan een groepsknuf dat dat ook gebeurde. Troost dat wij hem alle ruimte hebben gegeven zich te ontwikkelen tot wie hij nu was en daardoor ook zelden de grens hebben moeten aangeven. Hij is en blijft een fijn joch, zo intens oprecht en ondanks zijn moeilijke momenten met zichzelf en de wereld, zo spontaan.

[teckeltoos]

[Miranda]

Een uitvaart is voor mij geen afscheid maar een bezoeking. Het verandert iets maar niet op een manier die je graag had gezien of die je helpt.

Een uitvaart is een rite de passage. Een overgangsritueel.
Whera zei het heel treffend, afgelopen week: "Vrijdag brengen we hem naar zijn nieuwe toekomst."
Je geeft dat vorm op de manier die je zinnig acht, passend bij de persoon die hij was. Je neemt afscheid van het oude, en begint aan het nieuwe. Je weet nog niet hoe dat nieuwe gaat zijn, hoe die toekomst eruit ziet. Je weet alleen dat er een nieuwe reis is begonnen.

[maitestar]

In mijn geval bedoel ik met mooie begrafenis niet in die zin wat je normaal gesproken met mooi bedoelt.
Maar dat ik het mooi vind om te zien dat mensen, en in dit geval Whera en gezin, het op hun eigen manier durven te doen. Geheel in de spirit van de overledene.
Er zijn nog steeds zoveel mensen die een onpersoonlijke begrafenis plannen omdat ze niet anders weten of misschien niet eens durven.
Nog steeds zijn er mensen die het maar beetje raar vonden om bij Kylie's begrafenis Kabouter Plop of K3 te horen. Maar dat is wat bij haar paste. Zij had toch niks gehad aan 'Waarheen Waarvoor' ofzoiets.

Hier was het gewoon echt met het oog op Chinook en hoe hij was. Na de begrafenis, in koffiekamer, was het niet standaard koffie met cake. Maar o.a gewoon blikjes fris en zakjes chips. Dat zijn dingen die ik 'mooi' vind om te zien.

[Daisy@]

Ontroerend om te lezen allemaal. Goed dat het gegaan is zoals jullie het voor ogen hadden.
Sterkte voor de toekomst klinkt leeg... jullie leven zal nooit meer zijn zoals het was.

[Izzie_Anneke]

Hij is en blijft een fijn joch, zo intens oprecht en ondanks zijn moeilijke momenten met zichzelf en de wereld, zo spontaan.

Een eerbetoon aan een bijzonder kind, heel gaaf. Ik vind het vreselijk dat jullie hem moeten missen en hoop dat je steun vindt in bergen goede herinneringen en in elkaar. Veel sterkte.

[noekie]

Het was inderdaad een mooie dienst; mooi in het opzicht dat het was zoals het gezin is.
Open en op hun eigen manier; en hoe chinook was met zijn 17 jaar.
Niet vast aan rituelen of tradities, gewoon wat goed voelt voor hun.
Prachtig hoe mensen naar voren kwamen totaal niet voorbereid.
De plek waar hij mag rusten is een prachtige plek.

[Jacky]

Wat verschrikkelijk.

[maitestar]

Wereldlichtjesdag...
Hier brandt ook een kaarsje voor jullie kanjer.

[Scooby]

Jee, Whera ik lees dit nu pas... Wat een onbeschrijfelijk verdriet moeten jullie hebben. Wat een ongelooflijk gemis moet dit zijn voor jullie.
Ik wens jullie heel erg veel kracht en sterkte toe in de komende periode.

Heel veel liefs, Karen

[chrico]

Nee dat konden wij allebei niet, dat is te ver uit de buurt. Wij hebben heel sterk dat als wij het dorp uitrijden dat wij met een knoop in ons maag zitten. Als het wel lukt dan willen wij weer snel naar huis. Wel vluchten wij veel het huis uit. Gisteravond bijv: aan tafel was het te stil, de ruimte bevliegt ons omdat wij hem niet horen schuiven, lachen, mopperen enz. Dan maar even weg, frisse neus halen, bakkie koffie drinken ergens om daar weer zoonrustig van te worden dat wij weer naar huis willen. Om gek van te worden

[Hutsje]

[Manuma]

Ik heb het topic al eerder geopend maar ik wist niet wat te zeggen.

Ik ken jullie en je zoon niet, als ik het zo lees zijn jullie meer dan goed voor elkaar geweest en dit had nooit mogen gebeuren.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.

[bram en thijs]

Nee dat konden wij allebei niet, dat is te ver uit de buurt. Wij hebben heel sterk dat als wij het dorp uitrijden dat wij met een knoop in ons maag zitten. Als het wel lukt dan willen wij weer snel naar huis. Wel vluchten wij veel het huis uit. Gisteravond bijv: aan tafel was het te stil, de ruimte bevliegt ons omdat wij hem niet horen schuiven, lachen, mopperen enz. Dan maar even weg, frisse neus halen, bakkie koffie drinken ergens om daar weer zoonrustig van te worden dat wij weer naar huis willen. Om gek van te worden

Ik kan bij benadering niet eens bedenken hoe dit voor jullie moet zijn, laat staan dat ik een mening, goede raad of advies heb. Dit is zo enorm groot, wat moeten jullie er in godsnaam mee aan en waar moeten jullie er mee heen. Ik kan dit alleen met ontzag lezen en aan jullie denken.

[bram en thijs]

Want mijn hart gaat naar jullie uit. Alle liefs.

[Renske]

Er wordt aan jullie gedacht

[Caro.]

Vanaf hier hele dikke knuffels lieve Whera... ik denk aan je.

[Reny]

Ook hier wordt aan jullie gedacht

[EstherK]

En ook hier wordt aan jullie gedacht

[thom]

Ook onze gedachten waren en zijn bij jullie.

[jip007]

[fenneke]

Weet gewoon niet wat te zeggen.....
Ik denk zo vaak even aan jullie en alle pijn die jullie moeten voelen.

Heel veel sterkte het komende jaar

[80564M]

Jullie zijn ook constant in mijn gedachten. Maakt het voor jullie beslist niet makkelijker. Maar wat moet je anders zeggen...

[flamme]

Ook ik denk regelmatig aan jullie.
Ik kan nog steeds de woorden niet vinden. Maar ik sluit me aan bij Basil.
Gewoon een knuffel voor jullie.....

[little-wolf]

Jeetje wat heftig.

Blijkbaar heb ik Chinook op de meeting gezien in 2006. Alleen weet ik dat niet meer.

Wel kan ik mij een discussie herinneren hier op t forum over Chinook, je had een foto geplaatst van zn hanekam.
Toen nog geen mode, er vielen wat forumleden over het kapsel.

Heel veel kracht toegewenst, Whera en familie.

[chrico]

Dank jullie wel, heel lief. Het is moeilijk, nog steeds onwerkelijk en elke dag word het gemis groter. Binnenkort is hij jarig, hij zou 18 geworden zijn met de grootste plannen in gedachte. Hoe moeilijk het ook is, wij hebben besloten zijn 18e verjaardag niet stil voorbij te laten gaan. Hij krijgt een gepast "feest" met familie en zijn naaste vrienden. Voor ons is de "lol" van het leven er wel vanaf, het moet, je leven gaat door maar pfff. De honden waren ook erg van streek, zij beginnen nu hun draai weer te vinden. Verder weet ik niet zo goed wat ik schrijven moet, mijn gevoel is een chaos net ala mijn hoofd. Ik leef van dag tot dag en ben blij als het tijd is om te gaan slapen

[fenneke]

Een dikke knuffel voor jullie whera

Het is gewoon niet voor te stellen hoe erg dit is ....

[Kimmie]

pff wat vreselijk zeg...wat een immens verdriet...

heel erg veel sterkte in deze ongelooflijk moeilijke tijd