Aanschaf:Volwassen hond versus pup

[jacq1970]

Mijn inziens speel je nooit op safe, een pup kan iets overkomen waardoor die zo getraumatiseerd is dat het vreemde karaktertrekjes krijgt of angstig word.
Een herplaatser kan in een ander gezin heel ander gedrag vertonen na een korte tijd maar ook na langere tijd.
Het blijven dieren, die zijn nooit 100% tevoorspellen, maar dat is ook de charme van het hebben van dieren.

Jacqueline

[Bullenlover]

Kortom; Mijn stelling: Mensen die gaan voor een pup omdat men denkt dat het makkerlijker is en dat het dan de perfecte hond gaat worden komen nogal eens van een koude kermis thuis. Als je op safe wil spelen en een hond wil die in je situatie past, kies dan voor een herplaatser.

Even wat duidelijker zo

Punt 1, dus de pup: ja natuurlijk kan je van een koude kermis thuiskomen als je er vanuit gaat dat je met een pup de perfecte hond hebt gevonden. Als je vanuit die gedachte een pup uit gaat zoeken, tja.... in mijn ogen een beetje dom, want een hond blijft een hond met een eigen karakter, dus een hond zal volgens mij zelden tot nooit echt perfect zijn.

Punt 2, dus de herplaatser: nee, daarmee speel je ook niet op safe in mijn ogen. Een herplaatser kan anders zijn in een andere omgeving en ook die hond heeft karaktertrekken die je in eerste instantie niet zo snel ziet.

In mijn ogen speel je dus nooit op 'safe' met een hond, en ik zou ook niet weten waarom je op 'safe' moet spelen. Het is een levend wezen en daarop geeft niemand garantie, dat kan ook niet.

Het enige waar je vanuit moet gaan, is dat jij als mens zijnde de hond lief hebt en verzorgt, hoe hij in principe ook uitgroeit. Met die gedachte schaf je een hond aan. Lijkt mij tenminste

Ja zou het niet beter kunnen zeggen sluit mij volledig
aan bij deze woorden

[miekmiek]

Ik kan me wel voorstellen dat mensen die bijvoorbeeld kinderen hebben liever een pup nemen. Natuurlijk zal een pup vast wel eens in hun handjes bijten, maar dan is de schade toch vaak wat meer beperkt dan wanneer ze een volwassen herplaatser verkeerd inschatten en die in hun handen hangt.

Ik vind het prettig dat ik bij mijn honden precies weet waar hun 'vreemde gedragingen' vandaan komen, omdat ik ze hun hele leven al ken.

[jidde]

Ik vind een pup alles behalve makkelijker!!! Tuana heb ik gekregen door omstandigheden. ik ken de fokker supergoed en zij zocht een tijdelijk onderkomen voor haar. Zodoende kwam zij bij ons.
Als Tuana weg gaat (wordt waarschijnlijk met 7/8 maanden) dan zou ik echt 100% eenherplaatser willen. Ik wilde een kleintje, maar alle spullen die ik hier heb staan, zijn allemaal voor grote honden Dus ik denk dat ik voor een middelmaatje gaat. En dan zoek ik er eentje die mij echt aanspreekt en die ook bij Nanni past. Ik heb wel een aantal eisen, dus het duurt even denk ik dat ik er eentje vind.

Ik moet zeggen, een pup is ook ergg leuk, maar ook erg zwaar.

[*Linda*]

Tja, mijn eerste herplaatser was de moeilijkste hond ooit Mijn huidige herplaatser is weer poepie makkelijk.....Met een volwassen hond weet je wel al wat je in huis neemt (vind ik). Of dat nu een moeilijke of makkelijke hond is.

[rianneke]

Ik borduur vrolijk even verder. Als argumenten om een pup te nemen lees je vaak dat mensen zoveel mogelijk op zeker willen spelen en dus een pup nemen, zodat ze o.a. de socialisatie zelf in de hand hebben. Een pup zelf uitzoeken, opvoeden en socialiseren lijkt mensen toch een veilig gevoel te geven, omdat men dan denkt dat er dan het minste "mis"mee kan gaan. Ook is iets als "het is mijn eerste hond" nog een veelgehoord argument, terwijl we allemaal weten dat het opvoeden van een pup kennis en ervaring vraagt. Uit het feit dat er toch bizar veel honden herplaatst worden blijken alle verwachtingen toch veelal niet realistisch.

Ik denk dat als je een hond wil die goed in je situatie past, dat een volwassen hond een perfecte keuze is. Wel is dan voorwaarde dat je kennis van zaken hebt (of iemand meeneemt die dat heeft) en eerlijke informatie als je een hond gaat uitzoeken.
De volwassen hond is niet meer of minder dan wat er voor je staat en er is bekend hoe de hond zich gedraagt tegen kinderen, katten en andere honden om maar eens wat te noemen. Als het niet bekend is , kan je dat toch eenvouding testen en zien wel gedrag er (potentieel) aanwezig is in de hond.

Verder worden veel herplaatsers gezien als honden met een probleem. In mijn ogen niet eerlijk. Ik denk dat het gros van onze honden allemaal hun tikjes en gebruiksaanwijzingen hebben en in veel gevallen vinden we dat geen probleem. Als we echter een nieuwe hond willen zoeken we naar perfectie en leggen we op alle slakken zout.
De nieuwe hond moet probleemloos zijn, terwijl we de gok dus wel wagen met een pup, waarvan nog niet eens een karakter zich duidelijk heeft gevormd. Een herplaatser mag geen katten jagen, terwijl bij de pup de katten ook 2 jaar op zolder wonen.
Onze herplaatser moet als trampoline voor kinderen kunnen fungeren, terwijl onze pup kinderhandjes perforeert.
In mijn ogen hanteren we dus ook verschillende normen.

Kortom; Mijn stelling: Mensen die gaan voor een pup omdat men denkt dat het makkerlijker is en dat het dan de perfecte hond gaat worden komen nogal eens van een koude kermis thuis. Als je op safe wil spelen en een hond wil die in je situatie past, kies dan voor een herplaatser.

HELEMAAL ONEENS....wij hebben dus een pup genomen en helemaal niet omdat we denken dat het de perfecte hond zal gaan worden. We wilden onze hond gewoon vanaf het begin vormen. En nee wij zijn niet van de koude kermis thuisgekomen. Layka is erg lief en heel erg gehoorzaam.
Bovendien kun je het toch ook leuk vinden om een pupje te nemen? Net zoals mensen het leuk vinden om een herplaatser te nemen, niet dan?
De puppytijd is gewoon een hele leuke tijd, je weet dan ook de achtergrond van je hond wat je bij een herplaatser niet weet. Nogmaals ieder zijn eigen keuze maar ik vind niet dat je kunt zeggen dat je een pup neemt om de perfecte hond te krijgen want iedereen weet dat dat niet waar is.

[Saartje]

Ik ben het grotendeels eens met het beginbericht, hoewel ik het wel een beetje vind klinken alsof je iets niet helemaal goed doet als je een pup aanschaft (kan ook aan mij liggen ).
Als iemand alles zorvuldig uitzoekt en bij een goede 'fokker' terecht komt, daar een pupje uitzoekt dat goed bij diegene past en vervolgens zijn best doet het goed op te voeden, dan vind ik dat prima.
Maargoed, dat vind ik dus ook een beetje gelden voor herplaatsers eigenlijk.
Ik kies zelf uiteindelijk toch voor een volwassen hond (asiel, buitenlands, rashond of kruising maakt me dan niets uit) omdat het me wat makkelijker inschatten lijkt of ze wel bij Leo past.
De enige reden voor mij om geen pup te nemen is omdat je bij een pup het eindresultaat nog niet ziet, bij een volwassen hond kan je zien hoe hij/zij op dit moment is (Leo is nog geen eindresultaat mag ik hopen ).

[Marion.]

Tssss. 't Klinkt hier net alsof een pup een wild guess is

Daar ben ik het dus niet mee eens (let wel, ik praat dus over een raspup van een goede fokker).
Allereerst heb je het ras. Met hun heel eigen kenmerken en hun eigenaardigheden. Daar heb je dus al een stukje voorspelbaarheid. En dan heb je de ouders. De moeder van Saar en Miep spreekt mij ontzettend aan. En zowel Saar als Miep hebben trekken van die moeder, juist die trekken die mij aanspraken, en die je in het nest ook al een beetje terug zag.

[Maartje-Sho]

Als je een pup neemt, betekent in mijn ogen niet dat je een hond krijgt die later super gehoorzaam en lief is. Je hebt de opvoeding zelf in de hand ja, dat is een ander verhaal. Je zal er zelf aan moeten werken. Het karakter van de hond speelt hierin ook mee.
Ik merk het nu bij Djara ook, ze is een lekker brutaal ding. We moeten heel goed de rangorde in de gaten houden en de regels natuurlijk, anders neemt ze een loopje. Je moet trainen, wat voor hond je ook hebt.
En ja, bij een pup kan je de pup meer kneden naar je eigen hand, maar of dat allemaal goed gaat komen.... je zal echt hard moeten trainen en dan zie je resultaat.
En nu weet ik pas hoe belangrijk die puppy tijd is....

[Roxy]

Ik heb het idee dat "men" over het algemeen liever een pup neemt omdat men het wel denkt een hond zo te kunnen vormen zodat hij aan hun ideaal gaat voldoen.
Vaak gaat dat zo maar net zo vaak niet. Gaat het naar wens dan blijft een hond of men past zich wat aan qua ticjes en rariteiten, maar net zo vaak gaat hij als halfwas of later naar het asiel en soms nemen ze een volgende pup: dan zal het wèl goedgaan misschien. Ik ken mensen die op die manier al aan hun vijfde pup bezig zijn.

Zelf heb ik twee pups opgevoed en ik vond het best wel genieten, maar ook veel zorgen of je het wel goed doet. In die tijd was er nog geen internet en had je wat boekjes in de handel en verder niets.

Helaas is nu de hond voor veel mensen een verbruiksartikel geworden en hoor je vaak dat er een pup moet komen omdat het bijv leuk voor de kinderen is, een soort speelgoed dat opvoedbaar werkt voor de kinderen. Maar als pup halfwassen wordt en niet alles meer pikt, dan is het game over en moet hij weg. Of men ziet zich romantische herfstwandelingen maken met een hond die bewonderend naar de baas opkijkt. Of om op het huis te passen als men weg is. Vooral dat laatste kan nog wel eens uitlopen op slopen als men weg is, als je het niet goed aanpakt

Met een herplaatser krijg je van tevoren -niet altijd accurate- info over hoe de hond is. Ik heb zelf het idee dat je een soort superversnelde re-socialisatiefase en opvoeding doorloopt met een herplaatser, in feite te vergelijken met die van een pup. Een herplaatser komt binnen in je huis en past zich vaak razendsnel aan. Belangrijk is dan ook de hond niet zielig te vinden (ach laat hem maar), maar gelijk de lat dáár te leggen waar je heb wil hebben.

We hebben wel vorige eigenaren gesproken van onze herplaatsers en dan hoor je vragen als: maar sloopt hij niks bij jullie? En gaat hij dan niet grommen als hij <vul zelf wat in> ? Nee dus.

Ik zal niet zeggen dat het altijd rozegeur en maneschijn is met een herplaatser, maar we hebben nooit onoverkomelijke problemen gehad die erger waren als die waar je met een pup tegenop kunt lopen en ik ben erg gelukkig met mijn honden

Overigens is dit gewoon een algemene mening van mij hierover en gaat het dus niet over voorgaande berichten van mensen die een pup hebben aangeschaft.

[Maartje-Sho]

Een herplaatser is is mijn ogen ook een hond die je nog heel veel kan leren. Je weet inderdaad niet wat je in huis haalt, maar dat is dan de keus die je maakt. Je kan die hond nog heel veel leren en naar je hand zetten, maar natuurlijk gebeurd er in de puppy tijd het meeste waar een hond later nog profijt van heeft (of niet...).
Sho heeft veel problemen gehad, maar toch heb ik nooit spijt gehad dat wij hem hebben gehaald uit het asiel. We hebben Sho een kans gegeven en hij is zo lief nu! Hij doet zijn best, ook wij hebben veel geleerd. Het is maar net waar je als persoon voor kiest.

[Rob*]

Het is maar net waar je als persoon voor kiest.

psies

[Addy]

Wij hebben alleen maar herplaatsers uit het buitenland en net zoals dat je een pup neemt is het hard werken aan de opvoeding. We hebben met twee van onze herplaatsers heel veel problemen gehad qua gedrag naar andere mensen en honden maar door veel te trainen met ze is dat hanteerbaar geworden. Zijn ze moeilijker dan een hond die je van pup af aan hebt ? Buiten die twee kan ik gewoon nee zeggen, we hebben ze alleen moeten leren om weer vertrouwen in de mens te krijgen en bij de ene ging dat gemakkelijker dan bij de ander. Maar als je geen verwachtingen hebt bij je hond kan die ook nooit teleurstellen en dat was ons uitgangspunt. En of je nu een pup neemt of een herplaatser, met beiden moet je werken wil je er een fijne hond aan krijgen en als je de lat te hoog legt voor jezelf kunnen beiden nog wel eens tegenvallen.
Geen een hond is perfekt, net zomin als mensen, maar het moet wel leuk en leefbaar zijn en ook daar stelt iedereen zijn eigen grens in.
Addy

[Maartje-Sho]

Wij hebben alleen maar herplaatsers uit het buitenland en net zoals dat je een pup neemt is het hard werken aan de opvoeding. We hebben met twee van onze herplaatsers heel veel problemen gehad qua gedrag naar andere mensen en honden maar door veel te trainen met ze is dat hanteerbaar geworden. Zijn ze moeilijker dan een hond die je van pup af aan hebt ? Buiten die twee kan ik gewoon nee zeggen, we hebben ze alleen moeten leren om weer vertrouwen in de mens te krijgen en bij de ene ging dat gemakkelijker dan bij de ander. Maar als je geen verwachtingen hebt bij je hond kan die ook nooit teleurstellen en dat was ons uitgangspunt. En of je nu een pup neemt of een herplaatser, met beiden moet je werken wil je er een fijne hond aan krijgen en als je de lat te hoog legt voor jezelf kunnen beiden nog wel eens tegenvallen.
Geen een hond is perfekt, net zomin als mensen, maar het moet wel leuk en leefbaar zijn en ook daar stelt iedereen zijn eigen grens in.
Addy

[rianneke]

Wij hebben alleen maar herplaatsers uit het buitenland en net zoals dat je een pup neemt is het hard werken aan de opvoeding. We hebben met twee van onze herplaatsers heel veel problemen gehad qua gedrag naar andere mensen en honden maar door veel te trainen met ze is dat hanteerbaar geworden. Zijn ze moeilijker dan een hond die je van pup af aan hebt ? Buiten die twee kan ik gewoon nee zeggen, we hebben ze alleen moeten leren om weer vertrouwen in de mens te krijgen en bij de ene ging dat gemakkelijker dan bij de ander. Maar als je geen verwachtingen hebt bij je hond kan die ook nooit teleurstellen en dat was ons uitgangspunt. En of je nu een pup neemt of een herplaatser, met beiden moet je werken wil je er een fijne hond aan krijgen en als je de lat te hoog legt voor jezelf kunnen beiden nog wel eens tegenvallen.
Geen een hond is perfekt, net zomin als mensen, maar het moet wel leuk en leefbaar zijn en ook daar stelt iedereen zijn eigen grens in.Addy

helemaal mee eens

[Inge]

Ik word een beetje kriegel van al die topics over pups versus herplaatsers, maar dat zal wel aan mij liggen.
Ik krijg het gevoel dat degenen die voor een pup kiezen zich moeten verantwoorden voor hun keuze.

Ik vind een pup gewoon erg leuk om op te voeden, om zelf te socialiseren op de dingen die ik belangrijk vind, om de opvoeding in eigen hand te hebben.
Als het dan mis gaat heb ik het aan mezelf te wijten. Dan heb ik zelf situaties niet goed ingeschat, heb ik zelf inschattingsfouten gemaakt of ben ik zelf niet consequent genoeg geweest.

Bovendien wil ik met de volgende pup opnieuw in de africhting trainen, dus wordt de pup ook daarop uitgezocht. Voorouders die hebben laten zien dat ze wat dat betreft wat in huis hebben. Geen garanties natuurlijk dat de pup hetzelfde zal gaan presteren, zeker niet met een beginnende geleider als mezelf binnen de africhting, maar toch

[clausipaus]

Ligt er ook maar net aan wat voor herplaatser je hebt. Kijk heb je een hond waar alles van bekend is, dan weet je wat je in huis haalt. Heb je een hond die gevonden is, dan is dat allemaal maar gissen. Net als de leeftijd, ook zoiets, een jonge hond past zich toch makkelijker aan de situatie aan, maar een oudere heeft bepaald gedrag ingebakken en bepaalde gewoontes die er moeilijk of niet uit te krijgen zijn en waar je zelf ook mee om moet leren te gaan.

Kijk ik heb dus keizer uit het asiel, die was dus gevonden. Om eerlijk te zijn is het me allemaal vies tegengevallen, ik heb meer werk aan hem dan dat ik ooit aan Baloe heb gehad, omdat hij een tamelijk moeilijk karakter heeft, dat goed te handelen is omdat hij heel klein is. Was hij groter geweest, dan was hij hier ook allang niet meer geweest, dat had gewoon niet gegaan hier in het gezin.

[Maartje-Sho]

Ik word een beetje kriegel van al die topics over pups versus herplaatsers, maar dat zal wel aan mij liggen.
Ik krijg het gevoel dat degenen die voor een pup kiezen zich moeten verantwoorden voor hun keuze.

Ik vind een pup gewoon erg leuk om op te voeden, om zelf te socialiseren op de dingen die ik belangrijk vind, om de opvoeding in eigen hand te hebben.
Als het dan mis gaat heb ik het aan mezelf te wijten. Dan heb ik zelf situaties niet goed ingeschat, heb ik zelf inschattingsfouten gemaakt of ben ik zelf niet consequent genoeg geweest.

Bovendien wil ik met de volgende pup opnieuw in de africhting trainen, dus wordt de pup ook daarop uitgezocht. Voorouders die hebben laten zien dat ze wat dat betreft wat in huis hebben. Geen garanties natuurlijk dat de pup hetzelfde zal gaan presteren, zeker niet met een beginnende geleider als mezelf binnen de africhting, maar toch

Je hoeft je niet te verantwoorden. Dit is jouw keuze
Ik vind het herplaatser leuk, maar nu Djara bij ons is weet ik hoe leuk het is om een pup op te voeden. En inderdaad, je hebt het zelf in de hand!

[Marion.]

Ik word een beetje kriegel van al die topics over pups versus herplaatsers, maar dat zal wel aan mij liggen.
Ik krijg het gevoel dat degenen die voor een pup kiezen zich moeten verantwoorden voor hun keuze.

Je bent niet de enige, Inge. Misschien dat het ophoudt als we de topicstarters gewoon gelijk geven? Mensen die pups nemen (ras of broodfkker, dat maakt niet uit) zijn egoïsten, en mensen die herplaatsers nemen hebben hart voor honden. Zo. Klaar.

[puk]

nou ook met een herplaatser kun je je behoorlijk vergissen!
toen wij asta uit het asiel haalden kregen we 2 A4tjes met zijn "beschrijving cq gebruiksaanwijzing". en aangezien hij een kruising springer spaniel was had ik ook niet verwacht dat hij zo'n moeilijk karakter had.
er werd geen woord gerept over zijn uitvallen naar andere honden maar ook naar alle mensen die over de vloer komen
na een tijdje was hij voor ons een lieverd maar als mensen over de vloer kwamen moest ik hem wegzetten.
dus ik heb mijn neus gewoon effe vol van volwassen herplaatsers, misschien ooit als de jeugd wat ouder is , maar nu effe niet :neenee:an

daarbij de band die je hebt met een hond die je van pups af aan hebt is toch heel anders.
dus volgende keer een pup

[amelie]

Tsja, ik vind dat het ieder zijn keus is hoor. Gelukkig hebben we nog steeds de mogelijkheid om te kiezen wat het beste bij de eigen situatie past.
Ik weet voor mezelf dat ik kriegel wordt van pups. Helemaal niets voor mij, dat gemuts met kleine plasjes, socialiseren, etc. Geef mij maar een herplaatser, ook al moet daar nog het een en ander "aan gebeuren".
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je voor een pup kiest, al was het alleen maar vanwege het hoge schattigheidsgehalte. Ieder zijn keus...

[Roxy]

Je bent niet de enige, Inge. Misschien dat het ophoudt als we de topicstarters gewoon gelijk geven? Mensen die pups nemen (ras of broodfkker, dat maakt niet uit) zijn egoïsten, en mensen die herplaatsers nemen hebben hart voor honden. Zo. Klaar.

He wat flauw, je kunt er toch gewoon lekker je mening over geven? Het gaat toch niet over gelijk of niet gelijk? Iedereen zijn situatie/wens is anders. Tuurlijk is de insteek van Eline wel duidelijk en de stelling behoorlijk gekleurd, maar dat is ook om mensen uit te dagen en verder te denken dan ik moet een hond en dus een pup.

Denk ik dan :N:

[MJ]

Ik word een beetje kriegel van al die topics over pups versus herplaatsers, maar dat zal wel aan mij liggen.
Ik krijg het gevoel dat degenen die voor een pup kiezen zich moeten verantwoorden voor hun keuze.

Je bent niet de enige, Inge. Misschien dat het ophoudt als we de topicstarters gewoon gelijk geven? Mensen die pups nemen (ras of broodfkker, dat maakt niet uit) zijn egoïsten, en mensen die herplaatsers nemen hebben hart voor honden. Zo. Klaar.

Weet natuurlijk niet of dit topic al uit den treuren behandeld is hier.Probeer zoveel mogelijk te lezen maar dat is zóóóóvééél,heb nog niet alles kunnen bijbenen!
Ik weet natuurlijk niet of Eline het zo bedoeld als dat ik het opvat maar aangezien wij óók alleen maar herplaatsers hebben loop ik wel bij veel mensen op vooroordelen aan. Zelfs hondentrainers etc.
Mensen die vragen" of wij uberhaupt weten waar wij aan beginnen.Het is een 'beschreven' blad,kun je niets meer mee!
Wat haal je in huis? Je moet andermans problemen oplossen etc etc".
Ik denk wel dat er een groot vooroordeel bestaat over herplaatsers en dat veel meer mensen een keuze voor dit soort honden zou maken als er niet zo'n negatief oordeel op deze honden zouden liggen.
Dat is geen verwijt voor mensen die graag een puppie willen,zij hebben ongetwijfeld goed nagedacht over hun keuze net zoals mensen met herplaatsers.

[Hanneke2]

Je bent niet de enige, Inge. Misschien dat het ophoudt als we de topicstarters gewoon gelijk geven? Mensen die pups nemen (ras of broodfkker, dat maakt niet uit) zijn egoïsten, en mensen die herplaatsers nemen hebben hart voor honden. Zo. Klaar.

He wat flauw, je kunt er toch gewoon lekker je mening over geven? Het gaat toch niet over gelijk of niet gelijk? Iedereen zijn situatie/wens is anders. Tuurlijk is de insteek van Eline wel duidelijk en de stelling behoorlijk gekleurd, maar dat is ook om mensen uit te dagen en verder te denken dan ik moet een hond en dus een pup.

Denk ik dan :N:

Ik vind de stelling niet bijzonder gekleurd, Eline zegt nl. dat *als* je een pup neemt omdat je denkt dat je dan een probleemloze volwassen hond krijgt, je wel eens ongelijk zou kunnen krijgen. En aangezien de meeste honden in het asiel als pup zijn aangeschaft, klopt dat, denk ik.

Neem je een pup in de wetenschap dat je een forse opvoedingstaak te wachten staat, *en* dat je niet alles in de hand hebt wat karakterontwikkeling betreft, nou, prima. Dan hoef je je niet aangesproken te voelen. Maar ik zie in mijn omgeving ook mensen die om 'veiligheidsoverwegingen' voor een pup zijn gegaan, en die nu met een bijna onhandelbare hond lopen omdat de combinatie gewoon fout is en de hond qua karakter gewoon niet bij ze past.

Het gaat er m.i. gewoon om welke motieven mensen hebben om een pup of juist een herplaatser te nemen. En net zo goed als mensen verkeerde redenen kunnen hebben om een pup te nemen, kunnen ze ook met foute argumenten voor een herplaatser gaan.

[Marion.]

He wat flauw, je kunt er toch gewoon lekker je mening over geven? Het gaat toch niet over gelijk of niet gelijk? Iedereen zijn situatie/wens is anders. Tuurlijk is de insteek van Eline wel duidelijk en de stelling behoorlijk gekleurd, maar dat is ook om mensen uit te dagen en verder te denken dan ik moet een hond en dus een pup.

Ja. Ik kan er zomaar mijn mening over geven (dat heb ik al gedaan overigens), maar dit soort topics zijn er een beetje teveel geweest de afgelopen weken. En steeds uit dezelfde hoek. Dus langzamerhand heb ik de neiging om ze gewoon maar gelijk te geven. Ik denk dat ze dat graag willen, omdat ze zo door blijven hameren.

[Hanneke2]

Ik weet natuurlijk niet of Eline het zo bedoeld als dat ik het opvat maar aangezien wij óók alleen maar herplaatsers hebben loop ik wel bij veel mensen op vooroordelen aan. Zelfs hondentrainers etc.
Mensen die vragen" of wij uberhaupt weten waar wij aan beginnen.Het is een 'beschreven' blad,kun je niets meer mee!
Wat haal je in huis? Je moet andermans problemen oplossen etc etc".

"Dat je dat aandurft" en "Waar begin je aan!" zijn inderdaad van die opmerkingen waar je nogal eens tegenaan loopt. Terwijl ik *denk* dat een pup opvoeden veel meer werk is.

[Eline*]

Ik weet natuurlijk niet of Eline het zo bedoeld als dat ik het opvat maar aangezien wij óók alleen maar herplaatsers hebben loop ik wel bij veel mensen op vooroordelen aan. Zelfs hondentrainers etc.
Mensen die vragen" of wij uberhaupt weten waar wij aan beginnen.Het is een 'beschreven' blad,kun je niets meer mee!
Wat haal je in huis? Je moet andermans problemen oplossen etc etc".

"Dat je dat aandurft" en "Waar begin je aan!" zijn inderdaad van die opmerkingen waar je nogal eens tegenaan loopt. Terwijl ik *denk* dat een pup opvoeden veel meer werk is.

Juist. Er zijn inderdaad veel topics geweest over pups en herplaatsers waarvan ik er een aantal heb opgestart.( Bedoel je mij, Marion, met "uit dezelfde hoek? )
Ik heb me een aantal dingen oprecht afgevraagd en daar dus zonder oordeel dingen over gevraagd waarop gewoon antwoord is gekomen.
Nu deponeer ik een stelling, omdat ik inderdaad een hele hoop argumenten lees in andere topics van mensen die voor een pup kozen omdat herplaatsers allemaal foute boel is.
Zoals bekend heb ik een zwak voor herplaatsers en vind ik het dus fijn als mensen een reeel beeld hebben van dingen. Een herplaatser is niet alleen maar ellende, net zo min alsdat een pup alleen maar leuk is.
Mensen moeten iets kiezen omdat ze het leuk vinden, niet omdat ze bang zijn om hun neus te stoten. Als je een pup wil omdat je het leuk vindt om een pup op te voeden moet je dat lekker doen. Als jij een pup wil omdat er geen leuke passende probleemloze herplaatsers zijn zou ik graag iets aan dat beeld willen veranderen. Vandaar deze stelling.

[Eline*]

Ik word een beetje kriegel van al die topics over pups versus herplaatsers, maar dat zal wel aan mij liggen.
Ik krijg het gevoel dat degenen die voor een pup kiezen zich moeten verantwoorden voor hun keuze.

Je bent niet de enige, Inge. Misschien dat het ophoudt als we de topicstarters gewoon gelijk geven? Mensen die pups nemen (ras of broodfkker, dat maakt niet uit) zijn egoïsten, en mensen die herplaatsers nemen hebben hart voor honden. Zo. Klaar.

Sinds wanneer behoor ik tot het koningshuis?

[Marion.]

( Bedoel je mij, Marion, met "uit dezelfde hoek? )
Ik heb me een aantal dingen oprecht afgevraagd en daar dus zonder oordeel dingen over gevraagd waarop gewoon antwoord is gekomen.
Nu deponeer ik een stelling, omdat ik inderdaad een hele hoop argumenten lees in andere topics van mensen die voor een pup kozen omdat herplaatsers allemaal foute boel is.

Ja, ik bedoel onder ander jou ja. Ik heb ook heel fatsoenlijk antwoord gegeven op alle vragen. Ook weer op deze vraag van jou. En ik vraag me dus oprecht af of je mijn antwoord wel leest. Omdat die niet in je straatje past.

En de rest van je betoog....
Nee, een pup is niet alleen maar leuk. Een pup is bloed, zweet en tranen. Maar dat is een herplaatser ook.

Ik snap je bedoeling niet met dit gedram.

[Eline*]

Ik heb het idee dat "men" over het algemeen liever een pup neemt omdat men het wel denkt een hond zo te kunnen vormen zodat hij aan hun ideaal gaat voldoen.
Vaak gaat dat zo maar net zo vaak niet. Gaat het naar wens dan blijft een hond of men past zich wat aan qua ticjes en rariteiten, maar net zo vaak gaat hij als halfwas of later naar het asiel en soms nemen ze een volgende pup: dan zal het wèl goedgaan misschien. Ik ken mensen die op die manier al aan hun vijfde pup bezig zijn.

Zelf heb ik twee pups opgevoed en ik vond het best wel genieten, maar ook veel zorgen of je het wel goed doet. In die tijd was er nog geen internet en had je wat boekjes in de handel en verder niets.

Helaas is nu de hond voor veel mensen een verbruiksartikel geworden en hoor je vaak dat er een pup moet komen omdat het bijv leuk voor de kinderen is, een soort speelgoed dat opvoedbaar werkt voor de kinderen. Maar als pup halfwassen wordt en niet alles meer pikt, dan is het game over en moet hij weg. Of men ziet zich romantische herfstwandelingen maken met een hond die bewonderend naar de baas opkijkt. Of om op het huis te passen als men weg is. Vooral dat laatste kan nog wel eens uitlopen op slopen als men weg is, als je het niet goed aanpakt

Met een herplaatser krijg je van tevoren -niet altijd accurate- info over hoe de hond is. Ik heb zelf het idee dat je een soort superversnelde re-socialisatiefase en opvoeding doorloopt met een herplaatser, in feite te vergelijken met die van een pup. Een herplaatser komt binnen in je huis en past zich vaak razendsnel aan. Belangrijk is dan ook de hond niet zielig te vinden (ach laat hem maar), maar gelijk de lat dáár te leggen waar je heb wil hebben.

We hebben wel vorige eigenaren gesproken van onze herplaatsers en dan hoor je vragen als: maar sloopt hij niks bij jullie? En gaat hij dan niet grommen als hij <vul zelf wat in> ? Nee dus.

Ik zal niet zeggen dat het altijd rozegeur en maneschijn is met een herplaatser, maar we hebben nooit onoverkomelijke problemen gehad die erger waren als die waar je met een pup tegenop kunt lopen en ik ben erg gelukkig met mijn honden

Overigens is dit gewoon een algemene mening van mij hierover en gaat het dus niet over voorgaande berichten van mensen die een pup hebben aangeschaft.

Ik kan me wel vinden in je stukje!