Het HondenForum

Marion. schreef:

Daan schreef:Brrr, wat een naar idee.
De volgende keer dat wij naar de notaris moeten gaan we het vastleggen.
Dat hebben we voor de kinderen ook gedaan.

Nooit over nagedacht?

jawel hoor, en ook besproken, maar toen we daar voor ons testament waren hadden we diesel nog niet.
Binnenkort moeten we weer wat notariele dingetjes doen, dus dan kan dat in 1 keer meegenomen worden.
Wat wij doen is bepalen wie de verantwoordelijkheid krijgt over waar hij zijn leven slijt. Dat kan dus ook bij een ander familielid zijn. Maar een soort voogd...
Onze familie kennende zal dat geen enkel probleem geven.
blijft toch een naar idee.

Als 1 van ons overlijdt, houdt de ander uiteraard de honden.
Als we allbei tegelijk overlijden of de overgeblevene, dan gaan de honden naar vrienden...
We hebben dat vastgelegd in onze testamenten.
(was voor ons erg makkelijk werk bij een notaris)

Moos en Saar gaan naar mijn ouders. Ik had het er laatst nog met mijn moeder over, ook omdat ik weet dat ze nou niet echt op honden zit te wachten, en die zei direct dat ze ze met liefde op zou nemen omdat ze dan nog een stukje van mij in huis had.
Brr, is dan toch wel een beetje naar om over na te denken...

Mocht mijn ouders ook iets overkomen gaan ze naar mijn achternicht die zelf ook een Maltezer heeft en niet meer werkt.

Ik zou het echt niet weten. Nooit over nagedacht. Maar ik neem aan dat mijn hond en kat gewoon naar mijn ouders gaan. Kijk, als die niet meer leven dan is het een ander verhaal. Maar voorlopig heb ik die aanname.

Heb ook geen testament of dat soort dingen... Ze gooien me maar in de klikobak hoor...

Plenty de oudste gaat naar een vriendin van mij , maar Winny moeten ze laten inslapen , zij is een moeilijk hondje , maar zeer aan mij gehecht, en mijn dove hondje mag geen probeer hondje worden , ook zij zal inslapen.

Dit komt misschien een beetje vreemd over , maar hellaas het is niet anders.

Groetjes Jet.

Ik heb pleegouders geregeld

Hopen dat dit dan ook goed gaat, want je weet natuurlijk nooit hoe het dán is/zal zijn

anders zal een vriendin van mij, of familie vast zorgen dat ie goed terecht komt

Nog nooit echt over nagedacht.Ik hoop ze toch te overleven.
Mocht 1 van ons overlijden, dan blijven ze bij de ander.
Mochten we allebei overlijden, dan gaat scooby zowieso naar mijn moeder.
Andor wil ze ook wel hebben, maar moet ze alleen iemand hebben die hem uitlaat, ze kan hem namelijk niet houden.

Mocht er iets met mij gebeuren (niet te hopen ben pas 17) dan blijft hij bij mijn ouders of gaat naar hele goede vrienden. Mocht er iets met mijn vrienden gebeuren dan komen hun dogs naar mij.

Mijn ouders willen Boris altijd opvangen, daar moet ik niet eens dood voor zijn.

Ik zou het niet weten ik heb niet zoveel familie en dat beetje dat ik heb daar mag Mickey niet in huis van mij Ik heb nl gezien hoe ze met hun eigen hond(en) omgaan dus dan vraag ik liever iemand hier van het forum of in uiterste nood als het echt niet anders kan laat ik hem via hier herplaatsen

Alleen mijn ouders, waar Mickey nu wel eens een dagje is als ik weg moet die zouden hem mogen nemen.



Ik hoop echter dat ik nog een paar jaartjes gezond blijf, tenminste tot mijn kids ouder zijn, die willen Mickey nl niet kwijt.

Mochten wij beide tegelijk overlijden of zo, heeft mijn zwager gezegd in ons huis te gaan wonen en voor de diertjes te zorgen.
Nu heeft hij een relatie en weet ik niet of hij het nog zou doen.

Ik heb ooit een ongevallen overlijdensverzekering afgesloten. Het geld dat daaruit vrijkomt is voldoende om ervoor te zorgen dat de honden niet naar een asiel hoeven, maar in een goed pension geplaatst kunnen worden totdat er een goed gezin voor gevonden is.
Als het mogeljk is dan gaan de dames naar familie, maar pa en ma worden ook een dagje ouder en mijn zussen hebben ook hun eigen gezin, waar ze niet allemaal terecht kunnen.
Wel heb ik al aan een heleboel mensen laten weten bij wat voor familie/persoon ze geplaatst kunnen worden.

Vooral voor Gyeszi is dat heel belangrijk, zij moet of bij een oudere dame die haar graag wil verwennen. Of bij een man. Zij hoeft geen andere dieren om zich heen. Alleen die ene mens. Geen kinderen. De rest is gemakkelijker.

Mocht ik komen te overlijden dan gaat Devlin naar mijn ouders, dat is gewoon overduidelijk. Ze weten hoe stapel ik op mijn hondje ben, aangezien ze gewoon echt mijn allesie is. En aangezien ze beiden ook helemaal gek met haar zijn is het gewoon eenvoudig.

Maar mochten we er nou allemaal niet meer zijn, tsja, dan zou mijn tante Devlin waarschijnlijk wel in huis nemen. Ze heeft al 2 Bouviers, waaronder het zusje van Devlin; Bo.
Maar aangezien ook zij weet hoe ontzettend gek ik op mijn hondje ben denk ik dat zij dat wel zou doen.

En anders zijn er vast wel vrienden die haar op willen nemen. Ik pas geregeld op de Duitse Herders van vrienden van me, wellicht dat zij haar wel zouden willen.

Op zich denk ik wel dat het voor Devlin heel moeilijk zou worden,
ze hangt namelijk emotioneel ernstig aan mij.
Bij mijn ouders kan ze zijn en dat gaat prima. Maar ik hoef haar niet zomaar ergens anders achter te laten. Dan heeft ze acute ernstige paniek. Zelfs in zulke extreme mate dat als ik haar aangelijnd aan iemand geef en ik ga zelf op een kleine 3 meter afstand staan dan wordt ze al gek. Dan begint ze als een idioot te blaffen op een compleet hysterische manier.
Ik ga ervan uit dat dit komt omdat ze altijd alleen met mij is en we dus beiden enorm aan elkaar hangen.

Voordat een vriendin van mij verkering kreeg heb ik haar beloofd om haar Beauceron op te nemen als haar iets mocht overkomen.
Het is een hele lieve gehoorzame hond en met Devlin samen gaat het prima dus dat is geen probleem.

En voor een goede vriend van me vang ik zijn 2 katten op als hem en zijn vriendin iets zouden overkomen. Waarschijnlijk zelfs als hem alleen iets zou overkomen. Aangezien zijn vriendin niet zo dol op zijn poezebeesten is

Ik zou het afschuwelijk vinden als mijn dieren in een asiel terecht zouden komen, al weet ik zeker dat ze wel snel geplaatst zouden worden. Toch wil ik dat het liefst voorkomen.
Nu weet ik dat Tommie en Femke bij iedereen in de familie wel welkom zijn, daar maak ik me geen zorgen over. Zie ze zelfs nog wel harrewarren over wie de honden krijgt.
De katten is weer een ander probleem. Drie perzen vraagt om aardig wat verzorging. Toch zal mijn familie proberen er een mouw aan te passen, puur en alleen om mijn wens te respecteren. Dus niet naar het asiel, eerder nog de rasvereniging inschakelen.
De kanaries....daar hebben we niets voor. Die zullen verkocht moeten worden.

Heb een brief die alleen geopend moet worden als er met mij iets gebeurt, ligt bij mijn ouders, en mijn vriend. Mijn vriend zal proberen voor Luna te zorgen, met hulp van een aantal "raadgevers". En als het hem niet lukt (wat ik me zou kunnen inbeelden, ons monstertje is wel héél lief, maar niet altijd zo simpel voor iemand die niet echt stevig in z'n schoenen staat tegenover grote honden), dan zal er via onze club gezocht worden naar een goede baas, die met Luna verder aan het werk wil blijven.

Bij mijn overlijden neemt mijn man contact op met de fokker van Chaos om met hem een ander goed adres te zoeken voor Chaos als laatste optie inslapen...dit omdat mijn man totaal geen affiniteit met chaos heeft en Chaos bijzonder moeilijk in de omgang is..Pension of asiel is geen optie denk ik omdat hij daar totaal gestoord zal worden en dan mogelijk herplaatst wordt als "bewakingshond" en dat is het laatste wat ik zou willen..
Ik spreek uit ervaring Chaos is nl. twee keer uit logeren geweest naar een pension (door omstandigheden mijn zoontje was toen ernstig ziek en we waren dag en nacht in het ziekenhuis) dit resulteerde in twee bijtincidenten en hij was absoluut niet meer benaderbaar.
Ik wil niet dat hij voor de bewaking gebruikt wordt omdat hij een gewoon gezinsleven en een liefdevolle baas gewend is.

Onze teckel Odin, mijn vijf poezen en de kippen blijven bij mijn man. Bij een gelijktijdig overlijden zal mijn zus de zorg voor deze dieren op zich nemen.

Wel belangrijk om ook bij dit gegeven stil te staan als je aan dieren begint vind ik.

eerlijk gezegt zou ik het niet weten, wie of wat er met ze zou gebeuren of heen zouden gaan, goeie vraag eigelijk.
denk dat toch heel het het kliekie uit elkaar zou vallen en elders onder gebracht zou gaan worden, maar waar? weet ik niet me broers kunnen ze niet hebben hun vrouwtjes zouden gek worden geen haar op hun koppie die daar aan denkt, me pa zou ze wel willen denk ik maar moeders ziet het ook niet zitten zoveel honden.
denk dat er een aantal wel naar een colega fokker zouden kunnen gaan, maar zeker niet allemaal.
rommel is dan zoizo einde oefening, tja tis wat als je er zo ff over na denk.

mol

Als er iets met mij gebeurt gaat Beau naar mijn jongste zoon.

naar mijn zus, die heeft ruimte zat.