Mocht ik komen te overlijden dan gaat Devlin naar mijn ouders, dat is gewoon overduidelijk. Ze weten hoe stapel ik op mijn hondje ben, aangezien ze gewoon echt mijn allesie is. En aangezien ze beiden ook helemaal gek met haar zijn is het gewoon eenvoudig.
Maar mochten we er nou allemaal niet meer zijn, tsja, dan zou mijn tante Devlin waarschijnlijk wel in huis nemen. Ze heeft al 2 Bouviers, waaronder het zusje van Devlin; Bo.
Maar aangezien ook zij weet hoe ontzettend gek ik op mijn hondje ben denk ik dat zij dat wel zou doen.
En anders zijn er vast wel vrienden die haar op willen nemen. Ik pas geregeld op de Duitse Herders van vrienden van me, wellicht dat zij haar wel zouden willen.
Op zich denk ik wel dat het voor Devlin heel moeilijk zou worden,
ze hangt namelijk emotioneel ernstig aan mij.
Bij mijn ouders kan ze zijn en dat gaat prima. Maar ik hoef haar niet zomaar ergens anders achter te laten. Dan heeft ze acute ernstige paniek. Zelfs in zulke extreme mate dat als ik haar aangelijnd aan iemand geef en ik ga zelf op een kleine 3 meter afstand staan dan wordt ze al gek. Dan begint ze als een idioot te blaffen op een compleet hysterische manier.
Ik ga ervan uit dat dit komt omdat ze altijd alleen met mij is en we dus beiden enorm aan elkaar hangen.
Voordat een vriendin van mij verkering kreeg heb ik haar beloofd om haar Beauceron op te nemen als haar iets mocht overkomen.
Het is een hele lieve gehoorzame hond en met Devlin samen gaat het prima dus dat is geen probleem.
En voor een goede vriend van me vang ik zijn 2 katten op als hem en zijn vriendin iets zouden overkomen. Waarschijnlijk zelfs als hem alleen iets zou overkomen. Aangezien zijn vriendin niet zo dol op zijn poezebeesten is
