Het HondenForum

Sandro schreef:
maxcola schreef: Ik vraag me ook wel eens af waarom mensen er bij reuen zo op tegen zijn dat ze gecastreerd worden omdat je het "wezen" van een hond zou schaden, terwijl men bij teven geen problemen heeft om de hond te castreren/steriliseren...
Ook bij teven zou je dan iets nogal fundamenteels weghalen , lijkt me!
De meeste teven worden namelijk niet gecastreerd/gesteriliseerd omdat het beter zou zijn i.v.m. mammatumoren maar doodgewoon omdat de mensen geen toestanden willen met de loopsheid.
Een hond heeft geen weet dat hij gecastreerd wordt omdat er kans is op ziektes of omdat hij/zij gecastreerd wordt om een andere reden.
De enige die daar weet van hebben zijn mensen....dus dan is het voor een teef niet zielig en voor een reu wel.

Bij een teef zijn de hormonen van minder invloed op het gedrag als bij de reu. Je snijdt bij een teef vaak niet gelijk een deel van het karakter weg.

Jack is gecastreerd toen hij ongeveer anderhalf was, nu is hij natuurlijk pas 3, maar voorlopig is er niks slooms of dufs aan te ontdekken.

Tot een half jaar geleden was hij redelijk onderdanig naar andere honden toe, tegenwoordig maakt hij een heel duidelijk onderscheid tussen reuen en teven. Alle teven vindt hij leuk, maar met vreemde reuen is het even goed opletten. Loopse teven in de buurt is een ramp, als hij de kans krijgt klimt hij er meteen bovenop. Andere reuen die op hem willen rijden worden flink afgesnauwd, maar hij heeft er veel minder last van dan toen hij jonger was, en ik denk zelf dat dat ook een hoop met zijn veranderde houding te maken heeft.

Ik heb nog nooit een ongecastreerde reu in huis gehad, dus vergelijken kan ik niet, maar ik herken echt helemaal niks in die verhalen over dikke seksloze karakterloze zitzakken met een gestagneerde ontwikkeling.

Hanneke

Dot is gecastreerd en ik heb geen verschil gemerkt in haar karakter, ze heeft ook niet de neiging om dikker te worden. Onze eerste reu hebben we laten castreren en die was ook niet slomer geworden en had ook geen neiging om dikker te worden. De reuen die ik ken, die gecastreerd zijn omdat ze niet te houden waren, zijn niet sloom geworden, ze hebben wel minder frustraties omdat ze daarvoor zich zo nodig moesten bewijzen of hadden ontzettende behoeft om elke teef te bespringen. Ze krijgen minder op hun donder, Baasjes doen veel vriendelijker tegen ze en hebben veel meer sociale contacten gekregen met andere honden, het is allemaal veel ontspander geworden. De reuen die ik ken, die gecastreerd zijn, zijn geen saaie honden geworden. Ik ken persoonlijk niemand die spijt had dat ze het hebben laten doen.

Roosje

Hoi, ik voel me hier wat veiliger dan bij mijn vraag "jonge hond casteren".Die gene die op mij reageerde, reageerde wel erg vel zeg. Het lijken wel een stel stress kippen. Door al dat vijandige gedoe ben ik zo eigenwijs, dat ik nu helemaal achter mijn besluit staat. Zeker nu ik ook al die positieve dingen leest. Sammy heeft er tot nu nog niet van geleden. Hij is nog steeds de oude vrolijke lieve Sammy. Ik weet niet hoe lang het duurt voor ik veranderingen moet zien in zijn gedrag. Waar ik wandel heb ik nu ook navraag gedaan over castratie. Er is zeker 85 procent van geholpen en ook een hoop op jonge leeftijd. Die zijn niet slomer geworden hierdoor. Daar hou ik me maar aan vast. Groetjes Ria (hendrika)

hendrika schreef:Hoi, ik voel me hier wat veiliger dan bij mijn vraag "jonge hond casteren".Die gene die op mij reageerde, reageerde wel erg vel zeg. Het lijken wel een stel stress kippen. Door al dat vijandige gedoe ben ik zo eigenwijs, dat ik nu helemaal achter mijn besluit staat. Zeker nu ik ook al die positieve dingen leest. Sammy heeft er tot nu nog niet van geleden. Hij is nog steeds de oude vrolijke lieve Sammy. Ik weet niet hoe lang het duurt voor ik veranderingen moet zien in zijn gedrag. Waar ik wandel heb ik nu ook navraag gedaan over castratie. Er is zeker 85 procent van geholpen en ook een hoop op jonge leeftijd. Die zijn niet slomer geworden hierdoor. Daar hou ik me maar aan vast. Groetjes Ria (hendrika)

Eigenlijk is het castreren van je huisdier voor ieder persoonlijk en iedereen staat er anders tegen over. Ikzelf ben voorstander van castreren als je geen fokplannen heb,maar een ander denkt daar weer heel anders over. Ikzelf ken geen honden die er nadelig van zijn geworden en ken dus alleen de voordelen ervan, hoewel ik ook weet dat er nadelen aan verbonden zijn. Sammy zijn gedrag zal pas met een maand of 3 gaan veranderen,maar het is ook heel goed mogelijk dat hij totaal niet veranderd.

hendrika schreef:Het lijken wel een stel stress kippen.

wie is er hier nou de grootste stress-kip? je reu onmiddelijk laten castreren omdat hij een keertje tegen je poten aanpiest en 'm peert; is dat het toonbeeld van weloverwogenheid en kalmte??? dacht het niet.

ik hou m'n hart vast voor je volgende represailles voor ongewenst gedrag.

granny schreef:
hendrika schreef:Hoi, ik voel me hier wat veiliger dan bij mijn vraag "jonge hond casteren".Die gene die op mij reageerde, reageerde wel erg vel zeg. Het lijken wel een stel stress kippen. Door al dat vijandige gedoe ben ik zo eigenwijs, dat ik nu helemaal achter mijn besluit staat. Zeker nu ik ook al die positieve dingen leest. Sammy heeft er tot nu nog niet van geleden. Hij is nog steeds de oude vrolijke lieve Sammy. Ik weet niet hoe lang het duurt voor ik veranderingen moet zien in zijn gedrag. Waar ik wandel heb ik nu ook navraag gedaan over castratie. Er is zeker 85 procent van geholpen en ook een hoop op jonge leeftijd. Die zijn niet slomer geworden hierdoor. Daar hou ik me maar aan vast. Groetjes Ria (hendrika)
Eigenlijk is het castreren van je huisdier voor ieder persoonlijk en iedereen staat er anders tegen over. Ikzelf ben voorstander van castreren als je geen fokplannen heb,maar een ander denkt daar weer heel anders over. Ikzelf ken geen honden die er nadelig van zijn geworden en ken dus alleen de voordelen ervan, hoewel ik ook weet dat er nadelen aan verbonden zijn. Sammy zijn gedrag zal pas met een maand of 3 gaan veranderen,maar het is ook heel goed mogelijk dat hij totaal niet veranderd.

en als sammy zijn gedrag niet veranderd wat heb jij dan als voordeel gezien van deze castratie?

whoopy schreef:
granny schreef:
hendrika schreef:Hoi, ik voel me hier wat veiliger dan bij mijn vraag "jonge hond casteren".Die gene die op mij reageerde, reageerde wel erg vel zeg. Het lijken wel een stel stress kippen. Door al dat vijandige gedoe ben ik zo eigenwijs, dat ik nu helemaal achter mijn besluit staat. Zeker nu ik ook al die positieve dingen leest. Sammy heeft er tot nu nog niet van geleden. Hij is nog steeds de oude vrolijke lieve Sammy. Ik weet niet hoe lang het duurt voor ik veranderingen moet zien in zijn gedrag. Waar ik wandel heb ik nu ook navraag gedaan over castratie. Er is zeker 85 procent van geholpen en ook een hoop op jonge leeftijd. Die zijn niet slomer geworden hierdoor. Daar hou ik me maar aan vast. Groetjes Ria (hendrika)
Eigenlijk is het castreren van je huisdier voor ieder persoonlijk en iedereen staat er anders tegen over. Ikzelf ben voorstander van castreren als je geen fokplannen heb,maar een ander denkt daar weer heel anders over. Ikzelf ken geen honden die er nadelig van zijn geworden en ken dus alleen de voordelen ervan, hoewel ik ook weet dat er nadelen aan verbonden zijn. Sammy zijn gedrag zal pas met een maand of 3 gaan veranderen,maar het is ook heel goed mogelijk dat hij totaal niet veranderd.
en als sammy zijn gedrag niet veranderd wat heb jij dan als voordeel gezien van deze castratie?

Is neem ik aan een vraagje voor Hendrika?

linlin schreef:
hendrika schreef:Het lijken wel een stel stress kippen.
wie is er hier nou de grootste stress-kip? je reu onmiddelijk laten castreren omdat hij een keertje tegen je poten aanpiest en 'm peert; is dat het toonbeeld van weloverwogenheid en kalmte??? dacht het niet.

ik hou m'n hart vast voor je volgende represailles voor ongewenst gedrag.

Reageer jij ook zo op je hond wanneer hij iets doet wat jou niet zint? Ik hou m'n hart vast. 8O

Sorry hoor ik schiet even even uit mijn slof maar ik erger me hier al jaren aan dit soort reacties hier.

Roosje

granny schreef:
whoopy schreef:
granny schreef:
hendrika schreef:Hoi, ik voel me hier wat veiliger dan bij mijn vraag "jonge hond casteren".Die gene die op mij reageerde, reageerde wel erg vel zeg. Het lijken wel een stel stress kippen. Door al dat vijandige gedoe ben ik zo eigenwijs, dat ik nu helemaal achter mijn besluit staat. Zeker nu ik ook al die positieve dingen leest. Sammy heeft er tot nu nog niet van geleden. Hij is nog steeds de oude vrolijke lieve Sammy. Ik weet niet hoe lang het duurt voor ik veranderingen moet zien in zijn gedrag. Waar ik wandel heb ik nu ook navraag gedaan over castratie. Er is zeker 85 procent van geholpen en ook een hoop op jonge leeftijd. Die zijn niet slomer geworden hierdoor. Daar hou ik me maar aan vast. Groetjes Ria (hendrika)
Eigenlijk is het castreren van je huisdier voor ieder persoonlijk en iedereen staat er anders tegen over. Ikzelf ben voorstander van castreren als je geen fokplannen heb,maar een ander denkt daar weer heel anders over. Ikzelf ken geen honden die er nadelig van zijn geworden en ken dus alleen de voordelen ervan, hoewel ik ook weet dat er nadelen aan verbonden zijn. Sammy zijn gedrag zal pas met een maand of 3 gaan veranderen,maar het is ook heel goed mogelijk dat hij totaal niet veranderd.
en als sammy zijn gedrag niet veranderd wat heb jij dan als voordeel gezien van deze castratie?
Is neem ik aan een vraagje voor Hendrika?

ja sorry, beetje verwarrend opgesteld zo

whoopy schreef:
granny schreef:
whoopy schreef:
granny schreef: Eigenlijk is het castreren van je huisdier voor ieder persoonlijk en iedereen staat er anders tegen over. Ikzelf ben voorstander van castreren als je geen fokplannen heb,maar een ander denkt daar weer heel anders over. Ikzelf ken geen honden die er nadelig van zijn geworden en ken dus alleen de voordelen ervan, hoewel ik ook weet dat er nadelen aan verbonden zijn. Sammy zijn gedrag zal pas met een maand of 3 gaan veranderen,maar het is ook heel goed mogelijk dat hij totaal niet veranderd.
en als sammy zijn gedrag niet veranderd wat heb jij dan als voordeel gezien van deze castratie?
Is neem ik aan een vraagje voor Hendrika?
ja sorry, beetje verwarrend opgesteld zo

Is niet erg,maar voor de zekerheid vroeg ik het maar ff,een misverstand is zo geboren.

granny schreef:
whoopy schreef:
granny schreef:
whoopy schreef: en als sammy zijn gedrag niet veranderd wat heb jij dan als voordeel gezien van deze castratie?
Is neem ik aan een vraagje voor Hendrika?
ja sorry, beetje verwarrend opgesteld zo
Is niet erg,maar voor de zekerheid vroeg ik het maar ff,een misverstand is zo geboren.

en gelijk heb je

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Hier is ook alles gecastereerd, maar slomer zijn ze geen van allen geworden! Zolang ik nog U.V.-proeven met ze kan fietsen of hikes kan lopen van 50 km., denk ik niet dat je kunt spreken van slome honden of wel?! (En Levi is de jongste hier en die wordt volgende maand 4 jaar.)

Ik denk dat je sloom nu niet zo zeer aan de conditie van een hond kan afmeten als wel aan zijn gedrag als hij niet 'verplicht' wordt om actief te zijn.
Mijn ervaring is dat een hond die gecastreerd is als hij/zij de keuze heeft passiever is dan een hond die ongecastreerd is. Dat is in ieder geval mijn interpretatie van sloom zijn.
En ja, er zijn heus uitzonderingen op de regel.

Branka schreef:Ik denk dat je sloom nu niet zo zeer aan de conditie van een hond kan afmeten als wel aan zijn gedrag als hij niet 'verplicht' wordt om actief te zijn.
Mijn ervaring is dat een hond die gecastreerd is als hij/zij de keuze heeft passiever is dan een hond die ongecastreerd is. Dat is in ieder geval mijn interpretatie van sloom zijn.
En ja, er zijn heus uitzonderingen op de regel.

Hoi Branka,

Dan heb ik hier zeker drie uitzonderinge op die regel rondlopen?! Alle drie ook nog eens doggen, waarvan er twee heel binnenkort 7 jaar worden...

Maak maar een keer kennis met Baloe. Die is ook gesterriliseerd maar niet echt sloom te noemen

Ze is wel wat dikker geworden, vroeger was ze echt een heel iel hondje, echt beetje windhond achtig zeg maar, en ze was niet dik te krijgen. Nu wel, maar de meeste mensen die Floe als pup kennen vinden haar veel mooier nu dan toen ze nog zo iel was.

Cujo is gesterriliseerd en ze is echt vreselijk aktief, ik zie echt geen verschil van voor en na de sterrilisatie. Kenzo is niet gecastreerd, dit gaat ook niet gebeuren. (tenzij het natuurlijk niet anders kan).

Scooby schreef:
Branka schreef:Ik denk dat je sloom nu niet zo zeer aan de conditie van een hond kan afmeten als wel aan zijn gedrag als hij niet 'verplicht' wordt om actief te zijn.
Mijn ervaring is dat een hond die gecastreerd is als hij/zij de keuze heeft passiever is dan een hond die ongecastreerd is. Dat is in ieder geval mijn interpretatie van sloom zijn.
En ja, er zijn heus uitzonderingen op de regel.
Dan heb ik hier zeker drie uitzonderinge op die regel rondlopen?! Alle drie ook nog eens doggen, waarvan er twee heel binnenkort 7 jaar worden...

komt nog bij dat gedrag wat voor de een 'sloom' is, voor de ander volledig op een normaal activiteitenniveau zit.

zoÃ« is gesterliseerd die is niet dikker geworden,(ik let wel goed op haar gewicht ,ze gaan hier elke zaterdag op de weegschaal,word met een dog wat moeilijker om te doen

)wel is ze feller op andere honden geworden, maar zeker niet slomer

stacey word niet gesteriliseerd omdat van spaniels bekend is dat ze vachtproblemen krijgen en wel moeilijk slank te houden zijn ,en er komt nog bij dat stacey al een pittige tante is

alleen als het echt medisch noodzakelijk word word zij gesteriliseerd

britty schreef:nou?

uiteraard, en diegenen die beweren van niet zijn leugenaars.

maxcola schreef:Voor ik het vergeet te melden: sommigen vinden je een dierenbeul als je je reu laat castreren

terecht!!!!

granny schreef:
Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.
Als jij dat zo ziet,is dat je goed recht Martijn,maar het is natuurlijk wel zo dat elke hond boven de 9 jaar minder energie heeft dan een jonge hond. Hoewel er hier nu verschillende berichten staan die het tegendeel bewijzen,blijf je stellig aan jou visie vast houden. Gelukkig dat er ook een heleboel mensen zijn met andere ervaringen.

je lult granny, mijn vorige mechelaar liep op haar 10 nog elke dag mooi 20 km, en dat was nog niet genoeg. dat is normaal voor een gezonde, actieve hond. Een kennis van mij heeft haar labrador laten castreren om medische redenen, en ze moest hem letterlijk vooruitstampen, dat beest zat voor de deur en veroerde geen vin. ze stond op dieet, en was overal aan het schooien, maar verder dan 20 m zou ze niet gelopen hebben om een weggeworpen boterham op te vreten.

Zo, hier weer een fel tegenstander wat betreft reuen.

Ik al even een stelling hard maken dan.

Teven: Een teef staat in het dagelijks leven bijna niet onder invloed van hormonen. Teven steriliseren wordt dus nooit aangeraden om de hond makkelijker of liever te maken. Teven worden er zelf eerder agressiever van omdat de vrouwelijke hormonen wegvallen en er dus mannelijke gaan domineren. Teven kunnen daardoor gaan vechten en ontwikkelen meestal een wat ruigere vacht. Verder worden ze wat dikker omdat de hormonen de stofwisseling wat versnellen en dan dus wegvallen.

De afweging die je bij een teef maakt is dus puur op basis van ongewenste nesten als je bv buiten woont en de teef weg kan lopen of als je bv ook een reu in huis hebt. Verder verminder je de kans op melkkliertumoren met meer dan 75% en baarmoederproblemen op oude leeftijd krijg je ook niet. Dan is er nog bij een teef de schijnzwangerschap waar de teef zelf ook last van zal hebben aangezien de meeste teven nooit een nest zullen grootbrengen.

Om die reden vind ik persoonlijk teven steriliseren geen probleem zolang je als baas de verantwoordelijkheid neemt over haar gewicht en activiteit.

Reuen: Redenen om een reu te castreren zijn hele andere dan een teef steriliseren. Reuen worden HEEEEL VAAK gecastreerd om het karakter te veranderen. TE dominant (slecht opgevoed) Vechtlustig, veel plassen, ontstekingen aan de voorhuid, weglopen, te wild, aandachtvragen etc. Medische redenen komen nauwelijks voor en die zijn natuurlijk zeker te verantwoorden.

Iedereen loopt hier nu te zeggen dat het bij een reu geen enkel verschil maakt, ze merken niks aan hun hond. Waarom heb je het in vredesnaam dan gedaan als het toch geen verschil maakt???????????????
Dat is dus gelul en iedereen met een gecastreerde reu moet dat voor zichzelf verantwoorden.

Een reu staat nl elke dag van het jaar onder invloed van zijn hormonen, leeft constant gestuurd door die hormonen en is buiten met niks anders bezig dan daarop reageren. Zijn lichaam en zijn spieren zijn geheel onderhouden door die hormonen, vallen die weg, valt dat lichaam weg. Een reu zonder hormonen is geen reu, dat kan domweg niet nl.

Ik ken nu 3 recent gecastreerde reuen, 2 te dik, alledrie sloom en veel makkelijker in de omgang. Schaduwen van wat ze ooit geweest zijn. Er wordt veel mee gewandeld maar ik herken ze niet meer, ongemotiveert, en alleen bezig met het zoeken naar eten, een grote plas met de benen wijd en verder lopen ze gezellig en ongecompliceert achter de baas aan.

Er zullen best mensen zijn met minder heftige veranderingen in hun hond, maar dat het niks uitmaakt is gewoon gelul, biologisch gezien, fysiologisch gezien en karaktermatig gezien, dat moet, kan niet anders.
Waarom heb je het anders gedaan? Alle problemen zijn weg en je hond is 10 keer makkelijker, dat scheelt werk, dat is bij de meeste honden de reden en het werkt, dus het maakt wel degelijk een wereld van verschil.

Triest dat daar overheen gewalst wordt alsof het helemaal niks voorsteld!

Nee, mijn reuen zijn er zeker niet slomer van geworden.
De reden dat Beertje en Jackie gecastreerd zijn was ook niet om hun karakter te veranderen, maar om er voor te zorgen dat ze niet meer constant door de hormonen die door hun lijf gierden helemaal over de zeik waren. Als je hond constant tegen elke graspol aan staat te rijen, bij elk geurtje van een leuk teefje helemaal wekenlang verliefd is en je gewoon stress bij je hond daarvan ervaart, dan vind ik dat ook zielig.
Dus vandaar de castratie. En dat heeft wel zeker geholpen. Dus het bracht rust in die hormoonhuishouding.
Beertje is echt niet minder fel geworden door de castratie en al mijn honden zijn actieve speelse honden.
Dus nee, niet slomer.

mechelaar_fan schreef:
britty schreef:nou?
uiteraard, en diegenen die beweren van niet zijn leugenaars.

maxcola schreef:Voor ik het vergeet te melden: sommigen vinden je een dierenbeul als je je reu laat castreren
terecht!!!!

granny schreef:
Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.
Als jij dat zo ziet,is dat je goed recht Martijn,maar het is natuurlijk wel zo dat elke hond boven de 9 jaar minder energie heeft dan een jonge hond. Hoewel er hier nu verschillende berichten staan die het tegendeel bewijzen,blijf je stellig aan jou visie vast houden. Gelukkig dat er ook een heleboel mensen zijn met andere ervaringen.
je lult granny, mijn vorige mechelaar liep op haar 10 nog elke dag mooi 20 km, en dat was nog niet genoeg. dat is normaal voor een gezonde, actieve hond. Een kennis van mij heeft haar labrador laten castreren om medische redenen, en ze moest hem letterlijk vooruitstampen, dat beest zat voor de deur en veroerde geen vin. ze stond op dieet, en was overal aan het schooien, maar verder dan 20 m zou ze niet gelopen hebben om een weggeworpen boterham op te vreten.

Ik vroeg me al af waar je bleef

MARC_S schreef:Zo, hier weer een fel tegenstander wat betreft reuen.

Ik al even een stelling hard maken dan.

Teven: Een teef staat in het dagelijks leven bijna niet onder invloed van hormonen. Teven steriliseren wordt dus nooit aangeraden om de hond makkelijker of liever te maken. Teven worden er zelf eerder agressiever van omdat de vrouwelijke hormonen wegvallen en er dus mannelijke gaan domineren. Teven kunnen daardoor gaan vechten en ontwikkelen meestal een wat ruigere vacht. Verder worden ze wat dikker omdat de hormonen de stofwisseling wat versnellen en dan dus wegvallen.

De afweging die je bij een teef maakt is dus puur op basis van ongewenste nesten als je bv buiten woont en de teef weg kan lopen of als je bv ook een reu in huis hebt. Verder verminder je de kans op melkkliertumoren met meer dan 75% en baarmoederproblemen op oude leeftijd krijg je ook niet. Dan is er nog bij een teef de schijnzwangerschap waar de teef zelf ook last van zal hebben aangezien de meeste teven nooit een nest zullen grootbrengen.

Om die reden vind ik persoonlijk teven steriliseren geen probleem zolang je als baas de verantwoordelijkheid neemt over haar gewicht en activiteit.

Reuen: Redenen om een reu te castreren zijn hele andere dan een teef steriliseren. Reuen worden HEEEEL VAAK gecastreerd om het karakter te veranderen. TE dominant (slecht opgevoed) Vechtlustig, veel plassen, ontstekingen aan de voorhuid, weglopen, te wild, aandachtvragen etc. Medische redenen komen nauwelijks voor en die zijn natuurlijk zeker te verantwoorden.

Iedereen loopt hier nu te zeggen dat het bij een reu geen enkel verschil maakt, ze merken niks aan hun hond. Waarom heb je het in vredesnaam dan gedaan als het toch geen verschil maakt???????????????
Dat is dus gelul en iedereen met een gecastreerde reu moet dat voor zichzelf verantwoorden.

Een reu staat nl elke dag van het jaar onder invloed van zijn hormonen, leeft constant gestuurd door die hormonen en is buiten met niks anders bezig dan daarop reageren. Zijn lichaam en zijn spieren zijn geheel onderhouden door die hormonen, vallen die weg, valt dat lichaam weg. Een reu zonder hormonen is geen reu, dat kan domweg niet nl.

Ik ken nu 3 recent gecastreerde reuen, 2 te dik, alledrie sloom en veel makkelijker in de omgang. Schaduwen van wat ze ooit geweest zijn. Er wordt veel mee gewandeld maar ik herken ze niet meer, ongemotiveert, en alleen bezig met het zoeken naar eten, een grote plas met de benen wijd en verder lopen ze gezellig en ongecompliceert achter de baas aan.

Er zullen best mensen zijn met minder heftige veranderingen in hun hond, maar dat het niks uitmaakt is gewoon gelul, biologisch gezien, fysiologisch gezien en karaktermatig gezien, dat moet, kan niet anders.
Waarom heb je het anders gedaan? Alle problemen zijn weg en je hond is 10 keer makkelijker, dat scheelt werk, dat is bij de meeste honden de reden en het werkt, dus het maakt wel degelijk een wereld van verschil.

Triest dat daar overheen gewalst wordt alsof het helemaal niks voorsteld!

MARC_S schreef:Zo, hier weer een fel tegenstander wat betreft reuen.

Ik al even een stelling hard maken dan.

Teven: Een teef staat in het dagelijks leven bijna niet onder invloed van hormonen. Teven steriliseren wordt dus nooit aangeraden om de hond makkelijker of liever te maken. Teven worden er zelf eerder agressiever van omdat de vrouwelijke hormonen wegvallen en er dus mannelijke gaan domineren. Teven kunnen daardoor gaan vechten en ontwikkelen meestal een wat ruigere vacht. Verder worden ze wat dikker omdat de hormonen de stofwisseling wat versnellen en dan dus wegvallen.

De afweging die je bij een teef maakt is dus puur op basis van ongewenste nesten als je bv buiten woont en de teef weg kan lopen of als je bv ook een reu in huis hebt. Verder verminder je de kans op melkkliertumoren met meer dan 75% en baarmoederproblemen op oude leeftijd krijg je ook niet. Dan is er nog bij een teef de schijnzwangerschap waar de teef zelf ook last van zal hebben aangezien de meeste teven nooit een nest zullen grootbrengen.

Om die reden vind ik persoonlijk teven steriliseren geen probleem zolang je als baas de verantwoordelijkheid neemt over haar gewicht en activiteit.

Reuen: Redenen om een reu te castreren zijn hele andere dan een teef steriliseren. Reuen worden HEEEEL VAAK gecastreerd om het karakter te veranderen. TE dominant (slecht opgevoed) Vechtlustig, veel plassen, ontstekingen aan de voorhuid, weglopen, te wild, aandachtvragen etc. Medische redenen komen nauwelijks voor en die zijn natuurlijk zeker te verantwoorden.

Iedereen loopt hier nu te zeggen dat het bij een reu geen enkel verschil maakt, ze merken niks aan hun hond. Waarom heb je het in vredesnaam dan gedaan als het toch geen verschil maakt???????????????
Dat is dus gelul en iedereen met een gecastreerde reu moet dat voor zichzelf verantwoorden.

Een reu staat nl elke dag van het jaar onder invloed van zijn hormonen, leeft constant gestuurd door die hormonen en is buiten met niks anders bezig dan daarop reageren. Zijn lichaam en zijn spieren zijn geheel onderhouden door die hormonen, vallen die weg, valt dat lichaam weg. Een reu zonder hormonen is geen reu, dat kan domweg niet nl.

Ik ken nu 3 recent gecastreerde reuen, 2 te dik, alledrie sloom en veel makkelijker in de omgang. Schaduwen van wat ze ooit geweest zijn. Er wordt veel mee gewandeld maar ik herken ze niet meer, ongemotiveert, en alleen bezig met het zoeken naar eten, een grote plas met de benen wijd en verder lopen ze gezellig en ongecompliceert achter de baas aan.

Er zullen best mensen zijn met minder heftige veranderingen in hun hond, maar dat het niks uitmaakt is gewoon gelul, biologisch gezien, fysiologisch gezien en karaktermatig gezien, dat moet, kan niet anders.
Waarom heb je het anders gedaan? Alle problemen zijn weg en je hond is 10 keer makkelijker, dat scheelt werk, dat is bij de meeste honden de reden en het werkt, dus het maakt wel degelijk een wereld van verschil.

Triest dat daar overheen gewalst wordt alsof het helemaal niks voorsteld!

Ik heb liever een gezonde en gecastreerde reu dan een reu die - zijn hormonen achterna rennend - plat gewalst wordt op een zeer drukke doorgaande weg ,Marc. Daarom heb ik het laten doen.
En ik heb er nog geen sekonde spijt van gehad ook! Het enige wat er bij Max veranderd is, is dat ie dat niet meer doet. En ja, hij luistert goed. Maar dat deed ie voor die tijd ook al , al is hij nooit een slaaf geweest.......

Staat je commentaar ergens ertussen? Ik zie alleen mijn stukje met jouw naam eronder nu

MARC_S schreef:Zo, hier weer een fel tegenstander wat betreft reuen.

Ik al even een stelling hard maken dan.

Teven: Een teef staat in het dagelijks leven bijna niet onder invloed van hormonen. Teven steriliseren wordt dus nooit aangeraden om de hond makkelijker of liever te maken. Teven worden er zelf eerder agressiever van omdat de vrouwelijke hormonen wegvallen en er dus mannelijke gaan domineren. Teven kunnen daardoor gaan vechten en ontwikkelen meestal een wat ruigere vacht. Verder worden ze wat dikker omdat de hormonen de stofwisseling wat versnellen en dan dus wegvallen.

De afweging die je bij een teef maakt is dus puur op basis van ongewenste nesten als je bv buiten woont en de teef weg kan lopen of als je bv ook een reu in huis hebt. Verder verminder je de kans op melkkliertumoren met meer dan 75% en baarmoederproblemen op oude leeftijd krijg je ook niet. Dan is er nog bij een teef de schijnzwangerschap waar de teef zelf ook last van zal hebben aangezien de meeste teven nooit een nest zullen grootbrengen.

Om die reden vind ik persoonlijk teven steriliseren geen probleem zolang je als baas de verantwoordelijkheid neemt over haar gewicht en activiteit.

Reuen: Redenen om een reu te castreren zijn hele andere dan een teef steriliseren. Reuen worden HEEEEL VAAK gecastreerd om het karakter te veranderen. TE dominant (slecht opgevoed) Vechtlustig, veel plassen, ontstekingen aan de voorhuid, weglopen, te wild, aandachtvragen etc. Medische redenen komen nauwelijks voor en die zijn natuurlijk zeker te verantwoorden.

Iedereen loopt hier nu te zeggen dat het bij een reu geen enkel verschil maakt, ze merken niks aan hun hond. Waarom heb je het in vredesnaam dan gedaan als het toch geen verschil maakt???????????????
Dat is dus gelul en iedereen met een gecastreerde reu moet dat voor zichzelf verantwoorden.

Een reu staat nl elke dag van het jaar onder invloed van zijn hormonen, leeft constant gestuurd door die hormonen en is buiten met niks anders bezig dan daarop reageren. Zijn lichaam en zijn spieren zijn geheel onderhouden door die hormonen, vallen die weg, valt dat lichaam weg. Een reu zonder hormonen is geen reu, dat kan domweg niet nl.

Ik ken nu 3 recent gecastreerde reuen, 2 te dik, alledrie sloom en veel makkelijker in de omgang. Schaduwen van wat ze ooit geweest zijn. Er wordt veel mee gewandeld maar ik herken ze niet meer, ongemotiveert, en alleen bezig met het zoeken naar eten, een grote plas met de benen wijd en verder lopen ze gezellig en ongecompliceert achter de baas aan.

Er zullen best mensen zijn met minder heftige veranderingen in hun hond, maar dat het niks uitmaakt is gewoon gelul, biologisch gezien, fysiologisch gezien en karaktermatig gezien, dat moet, kan niet anders.
Waarom heb je het anders gedaan? Alle problemen zijn weg en je hond is 10 keer makkelijker, dat scheelt werk, dat is bij de meeste honden de reden en het werkt, dus het maakt wel degelijk een wereld van verschil.

Triest dat daar overheen gewalst wordt alsof het helemaal niks voorsteld!

Heel helder verwoord Marc! En ik ben het er volledig mee eens.
Persoonlijk vraag ik mij ook steeds af waarom je m.n. een reu laat castreren als het geen verschil geeft.

maxcola schreef:
MARC_S schreef:Zo, hier weer een fel tegenstander wat betreft reuen.

Ik al even een stelling hard maken dan.

Teven: Een teef staat in het dagelijks leven bijna niet onder invloed van hormonen. Teven steriliseren wordt dus nooit aangeraden om de hond makkelijker of liever te maken. Teven worden er zelf eerder agressiever van omdat de vrouwelijke hormonen wegvallen en er dus mannelijke gaan domineren. Teven kunnen daardoor gaan vechten en ontwikkelen meestal een wat ruigere vacht. Verder worden ze wat dikker omdat de hormonen de stofwisseling wat versnellen en dan dus wegvallen.

De afweging die je bij een teef maakt is dus puur op basis van ongewenste nesten als je bv buiten woont en de teef weg kan lopen of als je bv ook een reu in huis hebt. Verder verminder je de kans op melkkliertumoren met meer dan 75% en baarmoederproblemen op oude leeftijd krijg je ook niet. Dan is er nog bij een teef de schijnzwangerschap waar de teef zelf ook last van zal hebben aangezien de meeste teven nooit een nest zullen grootbrengen.

Om die reden vind ik persoonlijk teven steriliseren geen probleem zolang je als baas de verantwoordelijkheid neemt over haar gewicht en activiteit.

Reuen: Redenen om een reu te castreren zijn hele andere dan een teef steriliseren. Reuen worden HEEEEL VAAK gecastreerd om het karakter te veranderen. TE dominant (slecht opgevoed) Vechtlustig, veel plassen, ontstekingen aan de voorhuid, weglopen, te wild, aandachtvragen etc. Medische redenen komen nauwelijks voor en die zijn natuurlijk zeker te verantwoorden.

Iedereen loopt hier nu te zeggen dat het bij een reu geen enkel verschil maakt, ze merken niks aan hun hond. Waarom heb je het in vredesnaam dan gedaan als het toch geen verschil maakt???????????????
Dat is dus gelul en iedereen met een gecastreerde reu moet dat voor zichzelf verantwoorden.

Een reu staat nl elke dag van het jaar onder invloed van zijn hormonen, leeft constant gestuurd door die hormonen en is buiten met niks anders bezig dan daarop reageren. Zijn lichaam en zijn spieren zijn geheel onderhouden door die hormonen, vallen die weg, valt dat lichaam weg. Een reu zonder hormonen is geen reu, dat kan domweg niet nl.

Ik ken nu 3 recent gecastreerde reuen, 2 te dik, alledrie sloom en veel makkelijker in de omgang. Schaduwen van wat ze ooit geweest zijn. Er wordt veel mee gewandeld maar ik herken ze niet meer, ongemotiveert, en alleen bezig met het zoeken naar eten, een grote plas met de benen wijd en verder lopen ze gezellig en ongecompliceert achter de baas aan.

Er zullen best mensen zijn met minder heftige veranderingen in hun hond, maar dat het niks uitmaakt is gewoon gelul, biologisch gezien, fysiologisch gezien en karaktermatig gezien, dat moet, kan niet anders.
Waarom heb je het anders gedaan? Alle problemen zijn weg en je hond is 10 keer makkelijker, dat scheelt werk, dat is bij de meeste honden de reden en het werkt, dus het maakt wel degelijk een wereld van verschil.

Triest dat daar overheen gewalst wordt alsof het helemaal niks voorsteld!

Ik heb liever een gezonde en gecastreerde reu dan een reu die - zijn hormonen achterna rennend - plat gewalst wordt op een zeer drukke doorgaande weg ,Marc. Daarom heb ik het laten doen.
En ik heb er nog geen sekonde spijt van gehad ook! Het enige wat er bij Max veranderd is, is dat ie dat niet meer doet. En ja, hij luistert goed. Maar dat deed ie voor die tijd ook al , al is hij nooit een slaaf geweest.......

Hier moet ik dus even op reageren. Want je hebt het echt een heel groot deel zelf in handen of jouw reu onder invloed van zijn hormonen op alles reageert behalve op zijn baas.
Wij hebben 2 ongecastreerde reuen, waarvan 1 behoorlijk dominante. En ja die zijn dus 2 periodes per jaar hevig in luv en moeilijker te hanteren. Lopen te kwijlen bij elke pol gras en willen om de haverklap naar buiten. Maar het is dus altijd redelijk goed te doen geweest omdat de heren bijzonder goed getraind/opgevoed zijn en wij dus nog altijd bepalen wanneer wij met ze wandelen en wanneer ze dus nu echt eens voort moeten gaan maken.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen die dus echt niet meer te hanteren zijn als er een loops teefje in de buurt is. Maar dat zijn dus in mijn ogen echt uitzonderingen.
En om eerlijk te zijn heeft de gecastreerde reu die bij mij als eerste in me opkomt idd hele lieve baasjes. Die dus te soft waren in zijn opvoeding, ook erg onervaren met honden. Gevolg: ze hebben nu een heerlijk rustige hond die enorm lief is. Maar ik zou dus zelf nooit zo'n hond willen!

maxcola schreef: Ik heb liever een gezonde en gecastreerde reu dan een reu die - zijn hormonen achterna rennend - plat gewalst wordt op een zeer drukke doorgaande weg ,Marc. Daarom heb ik het laten doen.
En ik heb er nog geen sekonde spijt van gehad ook! Het enige wat er bij Max veranderd is, is dat ie dat niet meer doet. En ja, hij luistert goed. Maar dat deed ie voor die tijd ook al , al is hij nooit een slaaf geweest.......

Maar waarom laat je je hond daar los dan? Een reu kan ook prima luisteren en de reuen die ik ken lopen geen wegen over om bij een teef te komen. Je kan je hond trainen nooit over te steken.
Katten/konijnen? Gaat je hond daar niet achteraan? De ogen kunnen immers niet verwijderd worden om ook dat ongemak weg te nemen

mechelaar_fan schreef:
britty schreef:nou?
uiteraard, en diegenen die beweren van niet zijn leugenaars.

maxcola schreef:Voor ik het vergeet te melden: sommigen vinden je een dierenbeul als je je reu laat castreren
terecht!!!!

granny schreef:
Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.
Als jij dat zo ziet,is dat je goed recht Martijn,maar het is natuurlijk wel zo dat elke hond boven de 9 jaar minder energie heeft dan een jonge hond. Hoewel er hier nu verschillende berichten staan die het tegendeel bewijzen,blijf je stellig aan jou visie vast houden. Gelukkig dat er ook een heleboel mensen zijn met andere ervaringen.
je lult granny, mijn vorige mechelaar liep op haar 10 nog elke dag mooi 20 km, en dat was nog niet genoeg. dat is normaal voor een gezonde, actieve hond. Een kennis van mij heeft haar labrador laten castreren om medische redenen, en ze moest hem letterlijk vooruitstampen, dat beest zat voor de deur en veroerde geen vin. ze stond op dieet, en was overal aan het schooien, maar verder dan 20 m zou ze niet gelopen hebben om een weggeworpen boterham op te vreten.

Ik dacht toch echt dat ik beschaafd hier neer zette hoe ik er over denk en verlaag me dan ook niet tot jou niveau mechelaar fan. Ben in elk geval blij dat de rest die er(bijna) net zo over denkt als ik ook 'lult',zoals je dat zo mooi neer zet. Dat jou ervaring anders is,daar verander ik niks aan en als jij dat zo ziet is dat jou probleem,maar ik kan er niet mee zitten.
Mijn honden(op de pup na natuurlijk) zouden ook zonder problemen de 20 km kunnen lopen,maar omdat ik kanker heb en ook nog eens net herstellende van een gebroken enkel,kan ik dat zelf niet aan.
Ik sprak over het algemeen,erg jammer dat het nu weer persoonlijk gaat worden.

Het HondenForum

wordt een hond slomer van castreren/steriliseren?

Re: wordt een hond slomer van castreren/steriliseren?

Re: wordt een hond slomer van castreren/steriliseren?

Re: wordt een hond slomer van castreren/steriliseren?