Het HondenForum

Eline* schreef:
Beiden sociaalvaardig, al is Laika wel snel onder de indruk van tegengas en weet dan niet wat te doen. Ik heb het vermoeden dat de miscommunicatie tussen hun met name voortkomt vanuit het opportunisme van Nelson tegenover de afwachtendheid van Laika. Als ik bv op de bank lig, klautert Nelson er binnen de minuut op. Laika staat van een meter afstand te kijken en die moet ik uitnodigen. Ze is erg onderdanig naar mij toe en zal geen dingen doen die zij vanuit haar positie niet gepast vind. Nelson daarintegen heeft daar allemaal lak aan. Die probeert wat en lukt het is het leuk. Hij mopperde van de week ook toen ik hem aan de kant schoof in bed. Dan geef ik hem een zwieper en dan vertrekt ie dapper, maar hij probeert. Laika niet. Laika is al weg als ik eraan kom.
Dus in contact met mij en met andere mensen is Nelson haantje de voorste...Laika een verlegen kind, die je altijd moet vertellen dat ze er ook gewoon bij hoort.

Hmmm.....zit even te denken maar kan hier niet de oorzaak inliggen?
Juist omdat Laika naar jou toe zo onderdanig is en Nelson niet? Dat moet voor een al wat onzekere hond ook wel heel verwarrend zijn. "Die andere hond die lager staat in de rangorde dan ik durft wel heel veel bij mijn baas"? Voor Nelson kan dat ook een signaal zijn dat ie hoger zal zijn dan Laika, omdat hij dingen durft die zij niet in haar kop zal halen.
Zomaar een gedachtensprongetje hoor, misschien slaat het nergens op

Oooh....lees het nu nogmaals en lees nu dat jij eigenlijk zo'n beetje dezelfde gedachte hebt. Lezen Inge

Dat maakt het wel lastig natuurlijk, want hoe los je dat op? Dat gedrag van Nelson krijg je er niet zomaar uit waardoor de situatie verwarrend zal blijven voor beide. Het handigste zou dan zijn dat Nelson inderdaad ranghoger zou zijn als Laika, maar als ie daar niet toe in staat is of als Laika die positie niet op wil geven. Marouck is ook zo'n opportunistisch typetje, maar omdat zij duidelijk ranghoger is dan Nika geeft dat geen problemen onderling. De enige die daar goed op moet letten ben ik , ik moet haar dus regelmatig even duidelijk maken dat sommige dingen dus echt niet geaccepteerd worden.

Ik ben al bezig Nelson meer te negeren. Ik denk namelijk inderdaad dat de verwarring daaruit voortkomt en in mijn ogen is het enige wat ik daarmee kan is Laika wat stimuleren in haar terughoudendheid..maar goed; dat poog ik al 5 jaar en het blijft een argwanend vogeltje.
Het heeft ook iets triestigs vind ik hoor..
Ik heb wat betreft karakters van beide honden net iets meer met Laika. Haar zelfverzekerheid, haar onafhankelijkheid, haar waardigheid, koppigheid en nadenkende blikken trekken mij net wat meer aan dan de eeuwige blije , overaangepaste en overrompelende Nels.
Dat maakt dat ik het ook wel sneu vind als zij zich netjes uit de voeten maakt als ik ergens wil zitten en ze ziet vervolgens die lijpe spanjaard een sprint nemen en naast mij gaan liggen...weg plekkie.

Wat ik me afvraag is of dit mede te maken kan hebben met zijn zwerfhondenbestaan. Hij is verder erg conflictvermijdend, maar als ie gaat, dan is ie ook los ook. Hij reageertde vanmiddag dus zo op een grauw en een duw van Laika..Laika vloog hem niet eens echt aan.
Ik kan me zo voorstellen dat je als zwerfhond jezelf zo goed mogelijk probeert te beschermen door asl je besluit tot matten, je ook direct gaat voor een echte vette overwinning..of zit ik nou uit mijn nek te brabbelen? Het is zomaar een gedachte eigenlijk..

Ik weet het niet hoor Eline, of dit nu wel met zijn verleden te maken heeft. Ik had zelf ooit een teef die ook zo onbehouwen uit de hoek kon komen. Zij was geen zwerver. Ooit als pup eens overvallen door twee....Mechelaars. Maar zonder kleerscheuren overigens, maar ze was zich wel doodgeschrokken.

Als deze teef knokte met één van haar roedelgenoten ging ze d´r echt vol in. Zonder te willen stoppen. Ik heb meer dan eens boven op haar gelegen om haar te remmen. Bij haar had ik de indruk dat ze niet zeker genoeg was van haar zaak, ze lagen allemaal nogal dicht in de buurt van elkaar. En dat ze echt zoiets had van: "Ogen dicht en gaan met die banaan, alles of niets". En dat ze inderdaad een beetje door het lint ging. Ik kan je wel vertellen dat boos worden en hardhandig ingrijpen niet echt enig waarneembaar nut heeft gehad. Door laten gaan en zodra iedereen duidelijk wist wie waar stond ingrijpen, zo neutraal mogelijk. Iedereen af laten koelen en gewoon doen alsof er niks gebeurd is. Lijkt mij beter.

Als ik ingrijp kan ik dat niet neutraal doen, omdat ik even tot beider koppen moet doordringen.

Tuurlijk kun je wel neutraal ingrijpen, of in ieder geval zo neutraal mogelijk. Je scheidt ze gewoon op het moment dat ze nét even niet vastzitten, met een doeltreffende greep. En zorgt ervoor dat ze gescheiden blijven. (Vandaar die riem waar je er ééntje aan vasthaakt).

Als je ingrijpt met gebrul en zo dan ga je dus meevechten. Is ook wat voor te zeggen, maar dan bevestig je dus jouw dominante positie, zonder dat je ondergeschikten hun onderlinge konflikten uit kunnen zoeken. Ofwel, je probeert ze te dwingen tot een (tijdelijke) wapenstilstand.

En dat hij slechts reageerde op een grauw en een duw van Laika. Ik denk dat hij dát gewoon niet pikte, en besloot om dat even uit te leggen, op een overrompelende manier. Was gewoon het vonkje wat de vlam in de (hersen-)pan deed slaan.

Daar gaan we dus...Nelson pakt en laat niet meer los. (er zit een knopje op! ) Er is dus geen moment van even loslaten. Hij staat als een Regilio Tuur te schudden en te doen en stopt soms even met schudden, maar loslaten ho maar. Als ik dan dus ingrijp Brul ik een "Stop daarmee"en ik grijp Nels in zijn kladden. Dan schrik hij en laat los, waarop Laika dus haar kans ziet te willen pakken en die grijp ik dan dus vervolgens. Ik ben niet iemand die een paniekerig gilsenario laat horen, ik geef een brul, laag en klaar.
Ik ben zowiezo van mening dat als je ingrijpt je dus verhinderd dat de honden het samen oplossen. Je laat gaan of niet, maar niet laten gaan en dan alsnog ingrijpen als je denkt dat de zaak duidelijk is. Dan kies ik voor een kop koffie en wacht ik af.

Eline* schreef:[
Wat ik me afvraag is of dit mede te maken kan hebben met zijn zwerfhondenbestaan. Hij is verder erg conflictvermijdend, maar als ie gaat, dan is ie ook los ook. Hij reageertde vanmiddag dus zo op een grauw en een duw van Laika..Laika vloog hem niet eens echt aan.
Ik kan me zo voorstellen dat je als zwerfhond jezelf zo goed mogelijk probeert te beschermen door asl je besluit tot matten, je ook direct gaat voor een echte vette overwinning..of zit ik nou uit mijn nek te brabbelen? Het is zomaar een gedachte eigenlijk..

.

Woopy heeft dat ook, als tie vecht dan blijft hij ook doorgaan en gaat dan ook helemaal door het lint...terwijl de andere hodn dan ook al vaak zat niet eens meer terug vecht.

misschien dus inderdaad iets met het 'zwerven' te maken?

Ook ik geef trouwens Sam en Hera beiden op hun lazer als ze gevochten hebben.

Inge oppert net via pb dat het ook wel eens iets te maken zou kunnen hebben met de veranderde omstandigheden hier omdat ik dus sinds een maand alleen woon. Nou zie ik zelf niet zo goed hoe zich dat zou moeten relateren, maar wie weet kan het meespelen? Ik denk..

Eline* schreef: Wat ik me afvraag is of dit mede te maken kan hebben met zijn zwerfhondenbestaan. Hij is verder erg conflictvermijdend, maar als ie gaat, dan is ie ook los ook. Hij reageertde vanmiddag dus zo op een grauw en een duw van Laika..Laika vloog hem niet eens echt aan.
Ik kan me zo voorstellen dat je als zwerfhond jezelf zo goed mogelijk probeert te beschermen door asl je besluit tot matten, je ook direct gaat voor een echte vette overwinning..of zit ik nou uit mijn nek te brabbelen? Het is zomaar een gedachte eigenlijk..

Dat kwam ook meteen bij mij op. Een verstandige straathond voorkomt verwondingen, maar bij een echt gevecht kan het om leven of dood gaan, dus dan gooi je alles in de strijd.

*Misschien* als Laika zich echt overgeeft, dat de ellende gewoon voorgoed voorbij is, maar ik geloof ook niet dat ik zo lang zou durven wachten terwijl mijn honden elkaar afmaakten. 8O

Moeilijk hoor! Stomme Nelson. En hij leek zo lief.

Hanneke

Hanneke2 schreef:Stomme Nelson. En hij leek zo lief.

Hanneke

HO, kom niet aan mijn hondjes! Nels is ook lief!! Het is alleen wel een hond!!

misschien dat ze voelen dat je niet lekker in je vel zit (als dat al zo is hoor....ik weet het niet) en hun kans grijpen om met elkaar te gaan etteren??

ik weet niet hoor, roep maar wat.

Nelson pakt en laat niet meer los. (er zit een knopje op! )

Nee hè, het is een vechthondachtige bastaard! 8O

Er is dus geen moment van even loslaten. Hij staat als een Regilio Tuur te schudden en te doen en stopt soms even met schudden, maar loslaten ho maar.

Misschien dat als hij wat moe begint te worden er toch wel een moment komt dat je hem net even los hebt. Maar ja, wat heb je daaraan als vervolgens mevrouw weer in hem wil happen?

Ik ben zowiezo van mening dat als je ingrijpt je dus verhinderd dat de honden het samen oplossen. Je laat gaan of niet, maar niet laten gaan en dan alsnog ingrijpen als je denkt dat de zaak duidelijk is. Dan kies ik voor een kop koffie en wacht ik af.

Je grijpt in als de zaak duidelijk is en er een moord dreigt, anders blijf je gewoon bij de koffie zitten. Het gaat er maar om dat de verliezer weet dat de ander hem écht eventjes goed de baas was. Al grijp je in, dát hebben ze dan toch wel even kunnen ondervinden samen. En misschien hebben ze daar wel wat aan, of niet. Ik kan geen koffiedik kijken, maar slechts een beetje meedenken met je. En tja, de veranderde omstandigheden kunnen natuurlijk ook meespelen, maar daar kun je zelf eerder iets over zeggen, denk ik. Rangorde is ook gewoon een dinamisch iets, er kan zoveel meespelen.

estelle schreef:misschien dat ze voelen dat je niet lekker in je vel zit (als dat al zo is hoor....ik weet het niet) en hun kans grijpen om met elkaar te gaan etteren??

ik weet niet hoor, roep maar wat.

Ik zou dan eerder ge-etter naar mij toe verwachten, maar dat laten ze uit hun weldenkende pannetjes!

Eline* schreef:Inge oppert net via pb dat het ook wel eens iets te maken zou kunnen hebben met de veranderde omstandigheden hier omdat ik dus sinds een maand alleen woon. Nou zie ik zelf niet zo goed hoe zich dat zou moeten relateren, maar wie weet kan het meespelen? Ik denk..

Zal even mijn gedachte ook hier neerzetten dan

Vaak is het zo dat in situaties met zowel een man als een vrouw in huis, honden zich bij de mannen vaker gedeisd houden, omdat een man van nature vaak wat dominanter overkomt, door de zwaardere stem.
In dat geval kan het wegvallen van die "dominante" huisgenoot (in de ogen van de hond dan) voor een verandering zorgen, een hond met een bepaalde neiging tot dominantie kan dat dan meer ten toon gaan spreiden, even kijken hoe ver ie kan gaan.
Volgens Eline vertoonde Nelson de dominantere trekjes als het plassen over Laika's plas heen wel al toen zij nog samenwoonde, maar is het echte vechten pas iets van de laatste tijd.

Ik weet niet of je er iets aanhebt maar Scooby haalde het niet in zijn hoofd om te vechten met Rataplan als Richard (komt bijzonder dominant op honden over) in de buurt was. Hij geloofde in eerste instantie ook niet dat zijn Scooby tot bloedige acties in staat was. Aanwezigheid was genoeg. Als ik even de teugeltjes liet vieren ging hij dingen zelf regelen en greep hij Rataplan die eigenlijk niet zo heel veel terugdeed maar toen Scooby hartpatient werd en zijn krachten afnamen beet Rataplan wel terug al was het denk ik meer om zijn lijf te redden. Tijdens de gevechten (3 of 4 keer denk ik) heb ik ze alleen de laatste keer uit elkaar gehaald. Door heel angstaanjagend ze allebei "terug naar hun plaatsen te grommen". Het vastpakken en scheuren heb ik nooit bij ze gezien. Maar wel dat er tussen de honden wel meer gebeurde als Richard er niet was Dus alleen in het weekend thuis bijvoorbeeld.

Nou ja..zo alles op een rijtje, ik besluit toch me er niet meer mee te bemoeien, mits het echt uit de klauwen loopt. Ze moeten hier toch samen uitkomen. Wel neem ik wat meer afstand tot Nelson zijn liefdesbetuigingen en opdringerig gedoe. Deed ik al, maar zal er nu nog wat attenter op zijn.
We zullen zien..

Wat vervelend zeg.
Echte tips heb ik niet voor je.
Wel, wat je zelf al zegt, Nelson wat meer negeren en Laika wat meer aanhalen en als ranghogere zich laten voelen (staat er een beetje raar).

Ik herken wel het verschil tussen die twee.
Daisy weet ook duidelijk haar plekje naar ons toe, en Spike probeert ook vrolijk vaak heel veel dingen te doen, waar Daisy niet over na durft te denken.

Alleen is zij naar Spike toe wel een enorme bitch en laat ze gelijk blijken als ze er niet van gediend is wat hij doet.

Maar nog ff een vraagje?
Over Daisy d'r plasje piest Spike wel áltijd heen. Is dat dominantie van hem tegenover Daisy. Want verder merk ik daar niets van.

En heel veel succes met die twee. Ben benieuwd hoe het verder gaat lopen als je het laat uitzoeken.

In principe is het plassen over de plas van een andere hond dominant gedrag. Dominant gedrag kan getoond worden onafhankelijk van de positie van de hond. Dus ook een ranglagere hond kan dat doen, maar dat is dus wel een soort van op subtiele wijze laten merken dat je op wil klimmen. Dat hoeft helemaal niet te betekenen dat er dus ook een rangwisseling te wachten staat , maar het kan een signaal zijn.

Eline* schreef:

Hanneke2 schreef:Stomme Nelson. En hij leek zo lief.

Hanneke

HO, kom niet aan mijn hondjes! Nels is ook lief!! Het is alleen wel een
hond!!

Ja, en helemaal het type waar ik voor val hoor! Ik begrijp hoe
Laika je in je hart kan raken met haar veel bescheidener gedrag naar jou
toe, maar dat vrolijke vinger-geven-hand-weg-gedrag van die Spanjaardjes met
al hun sociale vaardigheden, ik vind het puur genieten.

Maar serieus, als iemand dit soort toestanden fatsoenlijk op kan lossen ben
jij het wel.

Hanneke

Thanx Eline, voor je uitleg tussendoor.

Denk alleen dat Spike van een koude kermis thuiskomt als hij ook maar iets probeert.
Daisy is dan namelijk een grote bitch naar hem toe als hij ook maar iets probeert.
Zou Laika niet bij haar in de leer kunnen.

Ik geloof dat ik het nu door heb allemaal, ik heb alles gelezen en nu zeg je dat de huissituatie is veranderd Dat in combinatie met een duidelijk meer zelfverzekerde Nelson in gedrag naar jou toe kan er voor gezorgd hebben dat Nelson nu overmoedig wordt. Hij weet dat er wat veranderd is in de roedel, hij heeft op straat geleefd en hij heeft dus ook te maken gehad met duidelijke rangen en standen. Nu alles anders is gaat hij met steun van jou Laika betwisten. Die steun van jou heeft hij door zich niet onderdanig naar jou toe op te stellen. Hij behandeld jou als gelijke door gewoon bij je te kruipen en dat in combinatie met een duidelijk onzekerdere en onderdanige Laika doet hem vermoeden dat hij dus hoger staat. Hij gaat immers duidelijk minder onderdanig met jou om dan Laika.

Mijn theorie is dus dat nelson, die een teef van gelijke grootte eigenlijk zonder slag of stoot als meerdere zou moeten accepteren, nu door zijn status tov jou, Laika gaat pakken. Hij denkt dat jij hem bijvalt omdat Laika jou als opperhond behandeld en hij niet. Hij staat dus in de relatie onder jou en boven Laika, die rol moet hij kwijt denk ik.

Hoi Eline,

wie ben ik om jou wat te vertellen, maar je kent vast mr.Bono nog wel van Marjolein. Een vriendin van mij heeft Mr.Bono dus.
Ik ben een keer met mijn honden en Mr.Bono naar het Sneekermeer geweest, .
Odin en Mr.Bono hebben gevochten en Mr. Bono is dus ook een straathondje en die wist van geen ophouden, zelfs niet toen Odin gewoon boven op hem lag met zijn volle gewicht. Ik denk dat het toch wel een beetje met het verleden te maken heeft. Bono is ook opgegroeid op straat en moest vechten voor alles. Dus die bleef ook vechten. Ik heb ze van elkaar af getrokken. Het is geen roedel dus vind ik dat het op moet houden, aan kapotte koppen heb je ook niks.

Je hebt hier waarschijnlijk niks aan, maar toch, Nelson was natuurlijk wel een straathondje.

Gr.jacky

Sja...vanuit mijn eigen ervaring denk ik toch: een brutale hond heeft de halve wereld. Laika mag dan wel een teef zijn, maar Nelson is gewoon een stuk brutaler waardoor hij meer privileges voor zichzelf opeist. En dat maakt hem dan automatisch hoger in rang. Of Laika het daar nu mee eens is of niet.

Wat ik ook denk, als je ze uit elkaar haalt en brult naar beiden; Laika is veel gevoeliger voor jouw gebrul dan Nelson. Dus indirect straf je haar harder dan hem, omdat het bij haar meer impact heeft. Zo ging het hier althans wel.

De gevechten hier hebben er in ieder geval voor gezorgd dat Vonya niet totaal over Aaron heen loopt en behoorlijk wat respect voor hem heeft. Ze kan ver gaan, maar niet te ver, en dat weet ze. Dus ik ben van mening dat die vechtpartijtjes hier nuttig geweest zijn. Al heb ik Aaron nooit de kans gegeven echt van leer te trekken, omdat hij gewoon onwijs onder de indruk is van mijn gebrul en dan meteen ophoudt.

Ik weet dat jij er veel meer verstand van hebt dan ik, maar ik heb hier ook een naar mij toe onderdanige hond en een hondsbrutale hond en ik wilde toch mijn ervaring met je delen.

balen zeg, ik ken dit gedrag eigenlijk niet van reuen , hier zijn de dames altijd de baas over de heren , zelfs voor kleine PBtje taaien ze af

Lucky en lana hebben ook wel es vechtpartijdjes , Lana blijft doorgaan en lucky loopt er voor weg als ik zie dat het echt uit de hand loopt grijp ik in .Ik heb geen zin om bij de dierenarts te zitten terwijl ik er tussen in had kunnen springen tog?

Eline* schreef:Beiden sociaalvaardig, al is Laika wel snel onder de indruk van tegengas en weet dan niet wat te doen. Ik heb het vermoeden dat de miscommunicatie tussen hun met name voortkomt vanuit het opportunisme van Nelson tegenover de afwachtendheid van Laika. Als ik bv op de bank lig, klautert Nelson er binnen de minuut op. Laika staat van een meter afstand te kijken en die moet ik uitnodigen. Ze is erg onderdanig naar mij toe en zal geen dingen doen die zij vanuit haar positie niet gepast vind. Nelson daarintegen heeft daar allemaal lak aan. Die probeert wat en lukt het is het leuk. Hij mopperde van de week ook toen ik hem aan de kant schoof in bed. Dan geef ik hem een zwieper en dan vertrekt ie dapper, maar hij probeert. Laika niet. Laika is al weg als ik eraan kom.
Dus in contact met mij en met andere mensen is Nelson haantje de voorste...Laika een verlegen kind, die je altijd moet vertellen dat ze er ook gewoon bij hoort.

Hier thuis heb ik ook zo'n combinatie, Dot afwachtend en gaat conflicten uit de weg en Mo is opportunistist en haantje voorste, een "social climber" en absolute niet geschikt voor een hoge positie in de roedel. Ze zal daar verschrikkelijk misbruik van maken. Dot daartegen kan dat veel beter aan.

Ik zelf geloof er niet in om ze het uit te laten vechten, zeker niet met een teef/teef combinatie, er zijn genoeg andere manieren voor hun om die rangorder te bepalen. De gereedschap die Dot gebruikt is negeren. Zij bepaald wanneer er gespeeld word en gaat b.v bijna nooit naar Mo toe. Mo is diegene die Dot meestal opzoekt. Mo heeft Dot meer nodig dan andersom. Mo is zelfstandiger dan Mo, Mo is aanhankelijker.

Om Mo in de hand te houden, ben ik heel consequent aan de gang gegaan en bepaal bijna alles: wanneer ze mogen eten, er gespeeld word, wanneer ze hun kluifjes mogen hebben enz. En als roedel leider duld ik geen gevecht. Wanneer ik een spanning merk tussen die twee dan lijd ik ze af. Wanneer Mo een bot van Dot af wil pakken of uit haar bak wil eten grijp ik in, want Dot trek zich dan terug. Verder mogen ze van mij alle andere technieken gebruiken om de rangorder onderling te bepalen. Ik probeer geen een voor te trekken Met eten en kluifjes enz moeten ze allebei zitten en wachten totdat ik ze toestemming geef. Met de riem aandoen is het diegene die het eerste bij mij is (meestal Mo), en wanneer ze tegelijk komen dan is het dan toch maar Dot.

Mo was als kleine pup een fel tantetje daarom probeer ik die eigenschap niet te prikkelen door haar op de kop te geven, maar met een zachte hand haar te corrigeren. Mo wordt steeds gezeggelijker en minder fel. Vroeger kon ze ontzettend fel reageren op andere honden wanneer ze te wild deden en bleef dan doorgaan terwijl de andere hond al lang gehoor aan haar correctie had gegeven, dat doet ze niet meer, en gebruikt nu veel eerder "calming signals" wanneer ze de situatie niet aan kan door b.v op haar rug te liggen.

Ik merk tot nu toe gelukkig geen enkel rangorder conflict tussen Dot en Mo. Mo is nu net 1 geworden en Dot is nu 3 jaar

Roosje

Ik heb het topic doorgelezenen ik denk dat dat wat je gedaan heb ook het juiste is. Het vechten stoppen en ze allebei aanpakken.
Jij bent degene die besluit of er gevochten mag worden, je mag dus ingrijpen waneer jij dat wil maar wel door allebei op hun donder te geven en geen partij te kiezen.

Eline* schreef:Nou ja..zo alles op een rijtje, ik besluit toch me er niet meer mee te bemoeien, mits het echt uit de klauwen loopt. Ze moeten hier toch samen uitkomen...

Hier heb je gelijk in, tot dat de roedel beslist is zul je anders deze gevechten krijgen.
Ik denk wel zeker dat Nel's zwervers bestaan hier mee te maken heeft EN de will to please van het vrouwtje.
Je schrijft ook

Eline* schreef: Wel neem ik wat meer afstand tot Nelson zijn liefdesbetuigingen en opdringerig gedoe. Deed ik al, maar zal er nu nog wat attenter op zijn.
We zullen zien..

Eline* schreef:Ik ben al bezig Nelson meer te negeren. Ik denk namelijk inderdaad dat de verwarring daaruit voortkomt en in mijn ogen is het enige wat ik daarmee kan is Laika wat stimuleren in haar terughoudendheid..maar goed; dat poog ik al 5 jaar en het blijft een argwanend vogeltje.
Het heeft ook iets triestigs vind ik hoor..
Ik heb wat betreft karakters van beide honden net iets meer met Laika. Haar zelfverzekerheid, haar onafhankelijkheid, haar waardigheid, koppigheid en nadenkende blikken trekken mij net wat meer aan dan de eeuwige blije , overaangepaste en overrompelende Nels.
Dat maakt dat ik het ook wel sneu vind als zij zich netjes uit de voeten maakt als ik ergens wil zitten en ze ziet vervolgens die lijpe spanjaard een sprint nemen en naast mij gaan liggen...weg plekkie.

Ik denk dat Nelson dit dus aanvoelt, dat jij net iets meer met Laika hebt en dat hij ook graag die status wil veroveren.
Voorheen waren er twee tweevoeters en kwam die ene tweevoeter op de 1e plek en die plek kon toch niet veroverd worden, nu is alleen Laika nog wat hem tegenstaat dus die moet eventjes wat lager op de ladder gezet worden.

Persoonlijk denk ik dat als jij iedere hond evenveel aandacht geeft en zelfs iets meer aandacht geeft aan Nelson de strijd zo beslecht is.

Maar da's mijn mening

Of het goed is weet ik niet, maar binnen los ik een beginnende vechtpartij meestal op met een klets (lees emmer) water. Hier schrikken ze zo van dat ze vergeten wat ze wilden gaan doen. Als ik niets doe zit ik zo weer met een gatenkaasje bij de dierenarts. Dan maar liever dweilen.

er is al genoeg over gezegd, maar ik wil graag ook mijn mening geven.

Ik vind dat er maar een iemand bepaald of er gevochten wordt of niet en dat ben jij.

Als ik twee honden zou hebben en ze zouden elkaar in de haren vliegen is ingrijpen het eerste wat ik zou doen bij alle twee en een flink pak op hun donder geven. ze zijn toch zeker niet gek geworden, hoe durven ze te vechten in jouw huis. Laten ze dat lekker buiten doen.

bij ons thuis hadden we vroeger 4 honden lopen en af toe liep ook dit uit de hand, maar door snel in te grijpen wisten zij dat mijn moeder de baas was en bleef en dat zij bepaalde wat er gebeurde in huis. dit is twee keer gebeurt en daarna nooit meer.

Ik moet er echt niet aan denken om twee vechten honden om de rangorde in huis te hebben.

dus mijn idee en mening, ingrijpen en goed ook zodat ze beide weer weten wat de regels zijn.



groetje en succes

Martijn schreef:

Senta schreef:Of het goed is weet ik niet, maar binnen los ik een beginnende vechtpartij meestal op met een klets (lees emmer) water. Hier schrikken ze zo van dat ze vergeten wat ze wilden gaan doen. Als ik niets doe zit ik zo weer met een gatenkaasje bij de dierenarts. Dan maar liever dweilen.

Heb jij altijd een emmer water staan dan?

Mijn vloerbedekking!! 8O Even rekenen...de dierenarts is goedkoper!

Simone62 schreef:er is al genoeg over gezegd, maar ik wil graag ook mijn mening geven.

Ik vind dat er maar een iemand bepaald of er gevochten wordt of niet en dat ben jij.

Als ik twee honden zou hebben en ze zouden elkaar in de haren vliegen is ingrijpen het eerste wat ik zou doen bij alle twee en een flink pak op hun donder geven. ze zijn toch zeker niet gek geworden, hoe durven ze te vechten in jouw huis. Laten ze dat lekker buiten doen.

bij ons thuis hadden we vroeger 4 honden lopen en af toe liep ook dit uit de hand, maar door snel in te grijpen wisten zij dat mijn moeder de baas was en bleef en dat zij bepaalde wat er gebeurde in huis. dit is twee keer gebeurt en daarna nooit meer.

Ik moet er echt niet aan denken om twee vechten honden om de rangorde in huis te hebben.

dus mijn idee en mening, ingrijpen en goed ook zodat ze beide weer weten wat de regels zijn.



groetje en succes

Zo werkt het dus niet. Jij kan niet bepalen hoe de honden onderling de rangorde regelen. Je kan ieder gevecht de kop indrukken, maar dan moet je ook de consequentie's dragen en de honden dus nooit samen alleen laten...dat ben ik dus niet van plan en vind ik ook helemaal niet nodig.