Het HondenForum

Absoluut! Voor mij geen ander ras meer dan een dog!

chrico schreef:

antoinette schreef:Ik snap de vraag niet helemaal: als je voor een rashond gaat dan weet je toch wat voor karakter het ras heeft wat je uitkiest

Om even terug te komen op de quote, ze zijn beide van hetzelfde ras en ook nog eens familie van elkaar maar een karakterverschil van dag en nacht

Hoi,

Volgens mij bedoelt Antoinette dat het bekend is van Bassets dat ze eigenwijs en eigenzinnig zijn. Dat is een karaktertrekje van het ras. De één zal het wat meer hebben, de ander wat minder, maar ze hebben er allemaal 'last' van. En dat weet je, als het goed is, toch als je aan een ras begint?

Bedankt voor jullie reacties. Voel me nu ik alles zo las wel een beetje schuldig dat ik zo over Bo denk maar ja, ze merkt aan mijn gedrag er gelukkig niets van. Eigenwijs en eigenzinnig vind ik geen nare karaktereigenschap hoor maar een klein beetje luisteren zou wel leuk zijn, en een beetje trouw aan de baas ook. Iemand schreef hiervoor van je verwachtingen bijstellen en ik moet zeggen, dat vind ik een hele goede tip waar ik veel aan heb. Ik kan wel van alles willen en verwachten van mijn hond maar het is nu eenmaal niet zo dus ga ik mij nu maar eens meer op haar goede kanten richten, mijn verwachtingen bijstellen en haar meer accepteren hoe ze is. Want ze heeft, zoals iedere hond, natuurlijk ook wel haar leuke kanten en daar ga ik dan maar eens meer op letten, lijkt me veel beter.

Dit gevoel over haar is sterker geworden sinds de laatste 4 maanden eigenlijk, sinds mijn vorige hond, Misha, is overleden, Misha (werd bijna 15 jaar), die was dus heeeel trouw, toen Misha nog leefde stoorde dat gedrag van Bo me niet zo heel erg als nu want ik had tenminste nog een heeeele trouwe hond er bij, dat is het eigenlijk. En ze volgde Misha in veel dingen, luisterde toen beter en sinds Misha niet meer leeft komen haar karaktereigenschappen sterker naar boven hé. Heeft ze veeel meer een eigen willetje gekregen, maar goed, het is niet anders.
gr. Jacqie

Ik zou mijn twee doggies zo weer nemen.
Ook de border (wat hoover is) zou ik weer nemen. Het enige nadeel van de border is dat ze naar iedereen luisteren. Ik vind dat zo stom, hij moet alleen naar mij luisteren en hele bekenden.
Cindy, uit het asiel kruising lab duitse staande, geweldig. Zou ik zo weer uit het asiel halen. Als cindy in moeilijk situaties naar je luistert heb je ook wat gepresteerd, dat is leuk. Voor de rest luistert ze wel goed.

ja, ja en nog eens ja.
nooit gee nader ras meer als de dober, of er zou over ene aantal jaar helemaal niets meer van het karakter over moeten zijn, maar dan hebben we altijd het buitenland nog

tbeast schreef:Ja, wij hadden dezelfde honden genomen. Vroeger altijd bouviers gehad, dus die kenden we al.
De Dober hebben we ons eerst in verdiept en we zijn echte Dobermensen geworden. Ze zijn druk, maar heerlijke honden!

ben het helemaal met je eens

Jacqie schreef:Bedankt voor jullie reacties. Voel me nu ik alles zo las wel een beetje schuldig dat ik zo over Bo denk maar ja, ze merkt aan mijn gedrag er gelukkig niets van. Eigenwijs en eigenzinnig vind ik geen nare karaktereigenschap hoor maar een klein beetje luisteren zou wel leuk zijn, en een beetje trouw aan de baas ook. Iemand schreef hiervoor van je verwachtingen bijstellen en ik moet zeggen, dat vind ik een hele goede tip waar ik veel aan heb. Ik kan wel van alles willen en verwachten van mijn hond maar het is nu eenmaal niet zo dus ga ik mij nu maar eens meer op haar goede kanten richten, mijn verwachtingen bijstellen en haar meer accepteren hoe ze is. Want ze heeft, zoals iedere hond, natuurlijk ook wel haar leuke kanten en daar ga ik dan maar eens meer op letten, lijkt me veel beter.

Dit gevoel over haar is sterker geworden sinds de laatste 4 maanden eigenlijk, sinds mijn vorige hond, Misha, is overleden, Misha (werd bijna 15 jaar), die was dus heeeel trouw, toen Misha nog leefde stoorde dat gedrag van Bo me niet zo heel erg als nu want ik had tenminste nog een heeeele trouwe hond er bij, dat is het eigenlijk. En ze volgde Misha in veel dingen, luisterde toen beter en sinds Misha niet meer leeft komen haar karaktereigenschappen sterker naar boven hé. Heeft ze veeel meer een eigen willetje gekregen, maar goed, het is niet anders.
gr. Jacqie

Door honden met elkaar te vergelijken word je alleen erg ongelukkig...en is totaal zinloos..
Ook al zou je het zefde ras als micha(sorry ben even kwijt wat voor hond Micha was) weer hebben genomen, dan nog krijg je een totaal verschillende hond. Dezelfde hond krijg je nooit meer!!! Dus staar je niet blind op het feit hoe je vorige hond wel was, en Bo dus niet....geniet gewoon van de dingen die Bo anders doet, en zoals inderdaad gezegd, schaaf je verwachtingen bij

Omdat Joep mijn eerste hond is heb ik me van te voren heel goed ingelezen op het internet. Ik kwan uiteindelijk bij dit ras uit en zo echt zo weer voor de maltezer kiezen. Hopelijk hoeft dat nog lang niet want Joep is nog maar amper een jaar oud

Dingo schreef:

Jacqie schreef:Bedankt voor jullie reacties. Voel me nu ik alles zo las wel een beetje schuldig dat ik zo over Bo denk maar ja, ze merkt aan mijn gedrag er gelukkig niets van. Eigenwijs en eigenzinnig vind ik geen nare karaktereigenschap hoor maar een klein beetje luisteren zou wel leuk zijn, en een beetje trouw aan de baas ook. Iemand schreef hiervoor van je verwachtingen bijstellen en ik moet zeggen, dat vind ik een hele goede tip waar ik veel aan heb. Ik kan wel van alles willen en verwachten van mijn hond maar het is nu eenmaal niet zo dus ga ik mij nu maar eens meer op haar goede kanten richten, mijn verwachtingen bijstellen en haar meer accepteren hoe ze is. Want ze heeft, zoals iedere hond, natuurlijk ook wel haar leuke kanten en daar ga ik dan maar eens meer op letten, lijkt me veel beter.

Dit gevoel over haar is sterker geworden sinds de laatste 4 maanden eigenlijk, sinds mijn vorige hond, Misha, is overleden, Misha (werd bijna 15 jaar), die was dus heeeel trouw, toen Misha nog leefde stoorde dat gedrag van Bo me niet zo heel erg als nu want ik had tenminste nog een heeeele trouwe hond er bij, dat is het eigenlijk. En ze volgde Misha in veel dingen, luisterde toen beter en sinds Misha niet meer leeft komen haar karaktereigenschappen sterker naar boven hé. Heeft ze veeel meer een eigen willetje gekregen, maar goed, het is niet anders.
gr. Jacqie

Door honden met elkaar te vergelijken word je alleen erg ongelukkig...en is totaal zinloos..
Ook al zou je het zefde ras als micha(sorry ben even kwijt wat voor hond Micha was) weer hebben genomen, dan nog krijg je een totaal verschillende hond. Dezelfde hond krijg je nooit meer!!! Dus staar je niet blind op het feit hoe je vorige hond wel was, en Bo dus niet....geniet gewoon van de dingen die Bo anders doet, en zoals inderdaad gezegd, schaaf je verwachtingen bij

Ja, je hebt gelijk, ik vergelijk ze teveel met elkaar en ik mis die trouwheid en aanhankelijkheid (wat ik nog steeds heel belangrijk vind in een hond en een karaktereigenschap waar ik op val) van Misha wat ik niet in Bo terug vind maar daar hoeft Bo niet de dupe van te worden natuurlijk. Gewoon accepteren dat het nu eenmaal zo is, dat is het hé.
gr. Jacqie

Ik zou er zo weer voor kiezen!
Het is dat Max van een adres komt waar ik NOOIT meer een hond zal kopen( handel) maar een trouwere en aanhankelijkere hond heb ik nog nooit gehad.
En Bente? Tja, Bente is mijn 2e Drent dus ik wist waar ik aan begon met haar ,qua karakter. Voor Max heb ik 14 jaar een Drent gehad,en de voorliefde voor dat ras is een virusinfektie geworden die in je bloed gaat zitten en er nooit meer uit gaat
Eens een Drent , altijd een Drent

Jacqie schreef:

Dingo schreef:

Jacqie schreef:Bedankt voor jullie reacties. Voel me nu ik alles zo las wel een beetje schuldig dat ik zo over Bo denk maar ja, ze merkt aan mijn gedrag er gelukkig niets van. Eigenwijs en eigenzinnig vind ik geen nare karaktereigenschap hoor maar een klein beetje luisteren zou wel leuk zijn, en een beetje trouw aan de baas ook. Iemand schreef hiervoor van je verwachtingen bijstellen en ik moet zeggen, dat vind ik een hele goede tip waar ik veel aan heb. Ik kan wel van alles willen en verwachten van mijn hond maar het is nu eenmaal niet zo dus ga ik mij nu maar eens meer op haar goede kanten richten, mijn verwachtingen bijstellen en haar meer accepteren hoe ze is. Want ze heeft, zoals iedere hond, natuurlijk ook wel haar leuke kanten en daar ga ik dan maar eens meer op letten, lijkt me veel beter.

Dit gevoel over haar is sterker geworden sinds de laatste 4 maanden eigenlijk, sinds mijn vorige hond, Misha, is overleden, Misha (werd bijna 15 jaar), die was dus heeeel trouw, toen Misha nog leefde stoorde dat gedrag van Bo me niet zo heel erg als nu want ik had tenminste nog een heeeele trouwe hond er bij, dat is het eigenlijk. En ze volgde Misha in veel dingen, luisterde toen beter en sinds Misha niet meer leeft komen haar karaktereigenschappen sterker naar boven hé. Heeft ze veeel meer een eigen willetje gekregen, maar goed, het is niet anders.
gr. Jacqie

Door honden met elkaar te vergelijken word je alleen erg ongelukkig...en is totaal zinloos..
Ook al zou je het zefde ras als micha(sorry ben even kwijt wat voor hond Micha was) weer hebben genomen, dan nog krijg je een totaal verschillende hond. Dezelfde hond krijg je nooit meer!!! Dus staar je niet blind op het feit hoe je vorige hond wel was, en Bo dus niet....geniet gewoon van de dingen die Bo anders doet, en zoals inderdaad gezegd, schaaf je verwachtingen bij

Ja, je hebt gelijk, ik vergelijk ze teveel met elkaar en ik mis die trouwheid en aanhankelijkheid (wat ik nog steeds heel belangrijk vind in een hond en een karaktereigenschap waar ik op val) van Misha wat ik niet in Bo terug vind maar daar hoeft Bo niet de dupe van te worden natuurlijk. Gewoon accepteren dat het nu eenmaal zo is, dat is het hé.
gr. Jacqie

Ik denk zelfs dat als je op een andere manier naar haar zal kijken, dat je erachter zal komen dat ze op haar manier wel echt je vriendinnetje is, hoor.

Bewust heb ik voor de Golden gekozen en die past perfect bij mij.
Juda is een mooie forse reu met een eigenwijs karakter.
Met hem heb ik qua opvoeding de nodige blunders gemaakt, hij mag nog wel wat beter luisteren...
Dat heb ik zeker voor een deel aan mezelf te wijten.
Altijd zal hij proberen onder een commando uit te komen, gewoon door dom te kijken alsof ie mij niet snapt
Ammehoela, daar trap ik niet in
Hij is mijn maatje!

Izzy.... een Spaans tweedehandsje.
Hm even denken: als ik vantevoren geweten had dat ze m'n hele meubilair aan gort zou vreten, zou ik haar dan ook genomen hebben?
Vast wel, omdat dat gevreet er wel uit te krijgen is (het gaat de laatste weken gelukkig ook stukken beter).
Vast wel, want dan had ik ook geweten dat ze dagelijks meerdere malen een big smile op m'n gezicht tovert...
Want ze is zo verschrikkelijk vrolijk en lief!
Wat moest ik aan haar wennen en wat ben ik verschrikkelijk aan haar verknocht!

als ik van te voren had geweten hoe Dina zou worden had ik wel 2x nagedacht... en als we haar dan hadden genomen, zou ik sommige dingen anders aan pakken.. We hebben haar al behoorlijk intensief gesocialiseerd.. maar zou daar dan nog meer tijd in steken, en haar eerlijk gezegd met zo veel mogelijk honden kennis laten maken die heel streng voor haar zouden zijn.... En haar met nog meer mensen in contact brengen. Zodat ze wat minder terughoudend zou zijn, als ze nu is.

Maar moet eerlijk zeggen, denk als het hele gezin van te voren zou hebben geweten dat Dina zo een pittige tante zou worden, er voor een andere hond gekozen zou zijn...

Altijd als mn zusjes er zijn hebben we wel wat te klachen over Dina

Heb al een paar keer geroepen dat als ze bepaalde dingen hadden gewild we de Entelbucher hadden moeten nemen, maar die was afgeleurd door een van de dames...
Die 2 willen toch al1 maar een Beagle.. die denken nog steeds dat alle beagles zijn zo als Lady

Ja, ja en nog eens ja.

We zouden ooit wel een andere ras willen, maar toch zeer waarschijnlijk ook altijd een rottweiler erbij.

En wat ik ook al las.
Wij hebben 2 rotties.
Ok, ze hebben allebei wel de kenmerken van rottie's. Maar toch verschillen ze zo ontzettend van elkaar in heel veel dingen.

Roelfien schreef:

Jacqie schreef:

Dingo schreef:

Jacqie schreef:Bedankt voor jullie reacties. Voel me nu ik alles zo las wel een beetje schuldig dat ik zo over Bo denk maar ja, ze merkt aan mijn gedrag er gelukkig niets van. Eigenwijs en eigenzinnig vind ik geen nare karaktereigenschap hoor maar een klein beetje luisteren zou wel leuk zijn, en een beetje trouw aan de baas ook. Iemand schreef hiervoor van je verwachtingen bijstellen en ik moet zeggen, dat vind ik een hele goede tip waar ik veel aan heb. Ik kan wel van alles willen en verwachten van mijn hond maar het is nu eenmaal niet zo dus ga ik mij nu maar eens meer op haar goede kanten richten, mijn verwachtingen bijstellen en haar meer accepteren hoe ze is. Want ze heeft, zoals iedere hond, natuurlijk ook wel haar leuke kanten en daar ga ik dan maar eens meer op letten, lijkt me veel beter.

Dit gevoel over haar is sterker geworden sinds de laatste 4 maanden eigenlijk, sinds mijn vorige hond, Misha, is overleden, Misha (werd bijna 15 jaar), die was dus heeeel trouw, toen Misha nog leefde stoorde dat gedrag van Bo me niet zo heel erg als nu want ik had tenminste nog een heeeele trouwe hond er bij, dat is het eigenlijk. En ze volgde Misha in veel dingen, luisterde toen beter en sinds Misha niet meer leeft komen haar karaktereigenschappen sterker naar boven hé. Heeft ze veeel meer een eigen willetje gekregen, maar goed, het is niet anders.
gr. Jacqie

Door honden met elkaar te vergelijken word je alleen erg ongelukkig...en is totaal zinloos..
Ook al zou je het zefde ras als micha(sorry ben even kwijt wat voor hond Micha was) weer hebben genomen, dan nog krijg je een totaal verschillende hond. Dezelfde hond krijg je nooit meer!!! Dus staar je niet blind op het feit hoe je vorige hond wel was, en Bo dus niet....geniet gewoon van de dingen die Bo anders doet, en zoals inderdaad gezegd, schaaf je verwachtingen bij

Ja, je hebt gelijk, ik vergelijk ze teveel met elkaar en ik mis die trouwheid en aanhankelijkheid (wat ik nog steeds heel belangrijk vind in een hond en een karaktereigenschap waar ik op val) van Misha wat ik niet in Bo terug vind maar daar hoeft Bo niet de dupe van te worden natuurlijk. Gewoon accepteren dat het nu eenmaal zo is, dat is het hé.
gr. Jacqie

Ik denk zelfs dat als je op een andere manier naar haar zal kijken, dat je erachter zal komen dat ze op haar manier wel echt je vriendinnetje is, hoor.

Ja dat is zo, er gewoon anders tegenaan kijken en dan neemt Bo op een andere manier een speciaal plekje in. Bedankt voor je eerdere tip, dat heeft me echt wel in positieve zin aan het denken gezet hoor.
gr. Jacqi

ik zou zo weer een asielhondje of buitenlandertje nemen. nu moet ik er wel eerlijk bijzeggen dat ze allebei binnen heel makkelijk zijn, ze hebben nog booit iets kapot gemaakt. Cloud is ontzettend rustig binnen, soms moet ik gewoon even zoeken waar ze ligt. Kenzo ligt het liefst op je schoot of tegen je aan, maar komt ook geregeld met een speeltje aanzetten voor een zoek- of trekspelletje . ze kunnen goed samen thuis blijven, zijn dan heel braaf.

buiten zijn het twee draakjes . hier in de stad gaat het goed, kunnen ze op verschillende plaatsen los en blijven ze netjes bij me, in het bos gaan ze samen op jacht . als ze met een groep honden zijn blijven ze daar wel netjes bij gelukkig.

de beagle vind ik JUIST om dat eigenzinnige karaktertje heel erg leuk. met bailey hebben we vanaf we haar kregen heel hard getraint en zij is voor een beagle erg baasgericht, maar als ze het in haar kop heeft is ze weg. wat wel fijn is, is dat ze altijd naar dezelfde plek terugkomt of gewoon thuis voor de deur gaat zitten wachten...

In mijn jeugd had ik Duitse herders en ik wil er altijd nog een keer weer een hebben.
25 jaar geleden kreeg ik mijn eerste Welsh Corgi Cardigan, heb intussen nu mijn 3e. Ik vind het hele leuke honden en wil dus tzt ook wel weer een 4e. Als ik alles had geweten van Rico (herplaatser) dan weet ik niet of ik hem genomen had. Maar dat heeft meer met de omgang met de andere huisgenoten te maken. Ik wist dat er problemen met hem waren, dat was eigenlijk ook de reden om hem wel te nemen: wetende dat hiij problemen zou geven. Maar als ik Rico vanaf pup had kunnen krijgen en zelf op had kunnen voeden: ja, dan had ik wel voor hem gekozen.
Mijn Labrador: dit was een compromis toen ik nog getrouwd was. Anak is vreselijk lief en gemakkelijk. Naar mijn smaak iets TE. Ik vind een Labrador voor mij een heerlijke erbij-hond.

Misty zou ik zo weer nemen, alleen maar omdat het Misty is......Nog een keer dezelfde kruising :NOOIT!!!!


Aan de Saarloos ben ik helemaalverknocht, geen ander ras meer voor mij!

Inge O schreef:

Jacqie schreef:
Dit gevoel over haar is sterker geworden sinds de laatste 4 maanden eigenlijk, sinds mijn vorige hond, Misha, is overleden, Misha (werd bijna 15 jaar), die was dus heeeel trouw, toen Misha nog leefde stoorde dat gedrag van Bo me niet zo heel erg als nu want ik had tenminste nog een heeeele trouwe hond er bij, dat is het eigenlijk. En ze volgde Misha in veel dingen, luisterde toen beter en sinds Misha niet meer leeft komen haar karaktereigenschappen sterker naar boven hé. Heeft ze veeel meer een eigen willetje gekregen, maar goed, het is niet anders.
gr. Jacqie

dit herken ik heel goed. je kan je héél goed voelen bij een bepaald type hond, en toch ééntje met een totaal ander karakter ook leuk vinden, net om zijn andere kanten. maar als je echte 'maatje' dan verdwijnt zoek je plots karaktertrekken in nr. 2 die er niet zijn, en dan mis je dat heel erg. vertelde je niet dat je er ook weer een pup bij hebt met een herderkarakter? veel kans dat die je weer 'past als een schoen' en dat je daardoor je basset weer helemaal zijn eigene eigenwijze zelf kan laten zijn. dat is voor mij juist het leuke aan meerdere honden !

en wat dat kiezen betreft: ik heb heel bewust gekozen voor en gezocht naar een hovawart, en van alle rassen die ik al had zijn dit wel de honden die het beste bij me passen, zonder enige twijfel.
maar juist om het verschil mag er voor mij toch altijd nog een ander karakterje bij, dat houdt de boel wat levendiger!

Ja zo'n hond als Misha krijg ik nooit weer, we waren 14 jaar maatjes voor het leven en dan is het heel moeilijk te accepteren dat hij er niet meer is. Ik denk dat dit ook heel herkenbaar is voor veel mensen hier. Je wilt gewoon dezelfde hond weer terug hebben, met dezelfde karaktereigenschappen, maar dat kan niet hé. Maar je hebt gelijk, Fovos heeft toch wel wat herdertrekjes, dat aanhankelijke van een herder, met computeren gaat hij vaak heel dicht bij me liggen en buiten houdt hij me in de gaten waar ik blijf dus toch een beetje vrouwtjesgericht dan hé, leuk. En dat is zo, twee verschillende honden maakt de boel wat levendiger. Zo moet ik het dan ook maar zien hé. Leuk dat je honden hebt gevonden die ook echt bij je passen.
gr. Jacqie

natuurlijk. mormels horen bij mij. of het nou een foxje, een jack of een of ander mormel-achtige kruising, ik vind ze geweldig.

kan me echt geen leukere hondjes indenken. alhoewel ik whippets ook erg, erg, leuk vind. en italiaanse windhondjes..........................nee, nee, mormels.

Wij gingen voor de Golden retriever omdat het zo een makkelijk ras zou zijn.
Ben ik ff beetgenomen
Gaby is een lieve, makkelijke,rustige hond die heel goed luisterd.....binnen
Buiten doet ze net of ik niet bestaat niet luisteren,weglopen,alles van de straat vreten..maar dat is ook voor een groot deel te wijten aan de opvoeding die ze(niet) gehad heeft natuurlijk.
Het is een hond die ook konstant alle geursporen volgt en ook alles opjaagt wat ze tegenkomt.Lastig??Ja.....Vervelend???Ach,het is een hond met streken,en dat maakt ze nou ook weer zo leuk.Ik zou zeker weer voor een zelfde hond kiezen,en dan krijgt ze wel de juiste opvoeding,want ik weet nu wel beter

Jacqie schreef:Ik heb me nooit van te voren in het karakter verdiept van een hond.

Dat is het stomste wat je kan doen, want bij rashonden is het over het grootste deel wel duidelijk wat een karakter is.

Ik val dus op honden die heeel trouw zijn aan de baas, dat is het eigenlijk.

Nou als je dat weet moet je geen hondje nemen die heel erg zelfstandig is. Ik denk zelfs dat je je hondje wel een plezier doet om een beter huis voor hem te vinden, want jou hond voelt heus wel aan dat hij niet de favoriet is.

Ik heb geen rashonden maar mixjes. Dus je weet niet welk karakter je kunt verwachten, maar ze zijn uniek. Het is wel jammer dat je nooit meer zo'n hond treft. Dat denk ik wel eens. 1 van de drie is echt helemaal alles wat ik in een hond zoek. Als ze er niet meer zou zijn zou ik nooit meer zo'n hond kunnen vinden. Niet dat een andere hond haar zou kunnen vervangen. Maar dat heb je met een speciaal hondenras misschien ook wel. Daarvan zijn natuurlijk ook geen twee honden hetzelfde denk ik.

De andere twee; de een zou ik niet meer kunnen missen maar ik heb aan hem moeten wennen en hij aan mij. Ik zou het eerste jaar met hem niet graag over doen. Zoals hij nu is is het goed. De band is nu heel sterk met hem.

De derde heb ik pas drie maanden. Ik moet nog aan hem wennen, hoe lief ik hem ook vind. De andere twee kan ik niet meer weg denken, maar hij is voor mijn gevoel nog steeds nieuw. Maar ik kan hem ook niet missen.

Ja, ik zou weer voor de Engelse Bulldog kiezen!!!!!!!!!!!!!!!!
Voor mij hét ras....................

ingrid_me schreef:

Jacqie schreef:Ik heb me nooit van te voren in het karakter verdiept van een hond.

Dat is het stomste wat je kan doen, want bij rashonden is het over het grootste deel wel duidelijk wat een karakter is.

Ik val dus op honden die heeel trouw zijn aan de baas, dat is het eigenlijk.

Nou als je dat weet moet je geen hondje nemen die heel erg zelfstandig is. Ik denk zelfs dat je je hondje wel een plezier doet om een beter huis voor hem te vinden, want jou hond voelt heus wel aan dat hij niet de favoriet is.

Ja, wat moet ik daar nu op zeggen. Bo heeft nooit aangevoeld dat ze niet de favoriet is want zo "diervriendelijk" ben ik wel dat ik de ene hond niet voortrek tov de ander, ben altijd even lief geweest voor mijn twee honden. Ik heb altijd twee honden gehad en heb altijd wel gehad dat één van de twee qua karakter mij meer aantrok dan de ander maar dat houdt dan niet automatisch in dat je voor de één dan minder lief bent dan voor de ander. En dat heeft me nooit moeite gekost hoor.
gr. Jacqie

Ja ik zou al mijn honden die overleden zijn en die we nu hebben, weer nemen.

Gr Bertus.

Ja absoluut!!! Kaya is m'n meisje.... die hoort gewoon bij mij Ik zou ook in de toekomst weer voor een Rottweiler kiezen.

Met Moritz wisten we eigenlijk niet wat we in huis haalden, maar ook hij is niet meer uit m'n leven te denken.

Ondanks wat problemen, ben ik volmaakt gelukkig met m'n twee schoffies!

Ja, ik zou alle honden die ik gehad heb zo weer nemen!!!

Alleen......... geen twee AB pups meer tegelijkertijd, wel ± een jaartje ertussen de volgende keer!

Twee pups tegelijkertijd heb ik toch wel als errug vermoeiend en vaak ook frustrerend ervaren....

absoluut ja, heb nog geen seconde spijt ervan gehad

Ik heb al 16 jaar rottweilers en ik zou nooit meer anders willen! We hebben nu 2 rottweilers en een hondje uit het buitenland, zo zal het ook altijd blijven denk ik. Ga zeker in de toekomst er weer een hond uit het buitenland bijnemen, maar wel in combi met rottweilers!