Het HondenForum

Dankjewel voor haar

Het klinkt inderdaad nogal als een chaotische gang van zaken zo. Het kan dus een lipoom zijn of een grasaar en ze heeft ook HD?

Pixinge schreef: ↑09 nov 2021 17:27 Hoi hoi, ik heb de indruk dat het gezwel kleiner wordt. De wonde is er nog maar lijkt op te drogen

Ik hoop op vlotte beterschap en een goede afloop voor jullie!

Maar ook: Nou, nou. In heel Frankrijk?

, kan ik wel zeggen dat het erbarmelijk is met de dierengeneeskunde in Frankrijk.

Ik ben uitstekend tevreden geweest over mijn veeartsen, met huisdierenspreekuur. Fijne nuchtere mensen die nergens van opkeken, maar als ze ergens geen ervaring mee hadden dan gingen ze weer even terug in de vakliteratuur.

Ik denk dat het reuzemeevalt met hoe erbarmelijk het eraan toe is in frankrijk. Buiten de grote steden zijn het toch vaker veeartsen die huisdieren erbij doen. En dan kan het ook voorkomen dat er een kwaal voorbijkomt die ze niet alle dagen zien, louter omdat ze niet alledagen huisdieren over de vloer krijgen. Mijn vorige hond kreeg op late leeftijd epilepsie. Dat was het eerste epilepsie-geval dat mijn toenmalige va/da in de praktijk kreeg. En die praktijk had ie al 35 jaar. Zijn eerste diagnose was dus ook niet meteen goed, maar dat neem ik hem echt niet kwalijk.

Hij is jammergenoeg met pensioen dus ik ga nu afwisselend naar twee andere praktijken om uit te vinden welke het beste past.

Bij allebei die prakttijken hangt overigens eenzelfde sfeer als bij mijn oude veearts, een sfeer die anderen denk ik ‘laissez-fair’ noemen. Ze kijken het gewoon vaker eerst even aan, ipv meteen allerlei pillen, smeersels of onderzoeken te starten. Ik krijg altijd netjes een opsomming van wat er mogelijk aan de hand kan zijn, wat daar mogelijk aan te doen is maar dat zij vooral adviseren om het eerst even aan te kijken. Als ik dat niet wil dan mag ik ook best al mijn geld daar onmiddellijk achterlaten (en dus al die pillen, poeders en onderzoeken) maar dat heeft niet hun voorkeur. Niet dat ze geen geld willen verdienen, maar ze hebben het allemaal meer dan druk genoeg om mij ook nog eens onnodig geld uit mijn zak te kloppen.

De enige praktijk waar ik zeker niet meer kom zit in de grootste stad hier in de buurt. En ik kom daar niet niet meer omdat ze slecht zijn, maar omdat ze tijdschriften in de wachtruimte hebben, een verjaarskalender voor alle dieren uit de praktijk en een weegschaal die aan het computersysteem is gekoppeld. En al die prullaria zit natuurlijk in de consultprijs inbegrepen. Plus ze zijn met ze zessen en alsnog tussen 12 en 2 dicht

Affijn, ik denk inderdaad dat er een verschil zit tussen DA’s in ruraal Frankrijk en DA’s in Nederland. Maar dat verschil zit ‘em wat mij betreft niet in de kwaliteit.

Hazenrein, dat hangt er natuurlijk ook vanaf wát je hond mankeert hé?
Een keer verstappen, of maag/darm wat wellicht heerst. En dan even afwachten? Prima...
Of iets als wat topicstarter aan de hand heeft, dat vind ik persoonlijk nogal een verschil.
Ze is dan ook niet voor niets al bij diverse DA geweest denk ik.

Het laissez faire is precies wat ik eerder ook al benoemde.
Verschilt of je een plattelands arts nodig hebt voor doorsnee dingen, of iets wat toch een beetje moeilijker blijkt te zijn als wat men doorgaans in de praktijk krijgt.

Ik heb me daarmee bezig moeten houden ivm werkvakanties aan een grote schaapskudde in de Loire Regio, toen nog met mijn (helaas) aan epilepsie lijdende border collie, daar is van te voren overleg over geweest met diegene waar ik ging werken, kwestie van voorbereid zijn, aangezien de kennis wat medicatie en behandeling betreft niet bij elke DA praktijk in voldoende mate aanwezig is, overigens ook niet in BE/NL.

Wij hadden in BE een "bedrijfs veearts" , prima voor de doorsnee dingen, maar voor een hond die goed op anti-epileptica ingesteld moest worden gingen wij toch naar een grotere praktijk

Sassy schreef: ↑10 nov 2021 07:43 Hazenrein, dat hangt er natuurlijk ook vanaf wát je hond mankeert hé?
Een keer verstappen, of maag/darm wat wellicht heerst. En dan even afwachten? Prima...
Of iets als wat topicstarter aan de hand heeft, dat vind ik persoonlijk nogal een verschil.
Ze is dan ook niet voor niets al bij diverse DA geweest denk ik.

Het laissez faire is precies wat ik eerder ook al benoemde.
Verschilt of je een plattelands arts nodig hebt voor doorsnee dingen, of iets wat toch een beetje moeilijker blijkt te zijn als wat men doorgaans in de praktijk krijgt.

Ik heb me daarmee bezig moeten houden ivm werkvakanties aan een grote schaapskudde in de Loire Regio, toen nog met mijn (helaas) aan epilepsie lijdende border collie, daar is van te voren overleg over geweest met diegene waar ik ging werken, kwestie van voorbereid zijn, aangezien de kennis wat medicatie en behandeling betreft niet bij elke DA praktijk in voldoende mate aanwezig is, overigens ook niet in BE/NL.

Wij hadden in BE een "bedrijfs veearts" , prima voor de doorsnee dingen, maar voor een hond die goed op anti-epileptica ingesteld moest worden gingen wij toch naar een grotere praktijk

Maar dit betekent toch niet dat het erbarmelijk gesteld is met de diergeneeskunde in Frankrijk, of zoals je zelf eerder zegt “bar en boos”.

Ik vind dat onterechte beschrijvingen van de werkelijkheid. De kwaliteit van de dierenartsen is ook in Frankrijk gewoon prima, vergelijkbaar met de rest van west-europa.

Ik heb door omstandigheden in het verleden heel wat dierenartsen gezien in Frankrijk (voor mijn honden).
Heb er nooit een probleem mee gehad en vond ze eigenlijk net zoals de meeste Nederlandse DA's.
Het waren ook geen ingewikkelde problemen, dus daar kan ik niets over zeggen.

Tja Ik ben eigenlijk boos op het feit dat ik, zoals ik al zei 2x een verkeerde diagnose heb gekregen, dewelke mij 150€ heeft gekost. De geplande operatie had 377€ gekost + 75€ labokosten. En mij dan nog niet willen ontvangen als mijn hond een abses ontwikkeld op de te opereren plaats De derde dierenarts heeft mij dan 70€ gekost met antibiotica bij. De wonde is ondertussen beter en het gezwel lijkt te verkleinen. Er zit zoals hij zei iets in. Nog wat afwachten dus. En sowieso moeten we depijn in haar heupen nog verklaren. Erbarmelijk is niet het juiste woord, maar er wordt tegenwoordig zoveel tijd besteed aan administratie, deontologie, regelementering,… i p v aan leed . En dan heb ik het niet alleen over dierengeneeskunde. Veel mensen gaan hier ook niet naar de hondeschool, want dat kost een smak geld. Het is niet gesubsidieerd zoals in België. Daar betaal je lidgeld en je gaat wanneer je wil. Hier betaal je 11€/uur. Jammer! Maar het is hier warmer he

Ik ben uitstekend tevreden geweest over mijn veeartsen, met huisdierenspreekuur. Fijne nuchtere mensen die nergens van opkeken, maar als ze ergens geen ervaring mee hadden dan gingen ze weer even terug in de vakliteratuur.

Ik denk dat het reuzemeevalt met hoe erbarmelijk het eraan toe is in frankrijk. Buiten de grote steden zijn het toch vaker veeartsen die huisdieren erbij doen. En dan kan het ook voorkomen dat er een kwaal voorbijkomt die ze niet alle dagen zien, louter omdat ze niet alledagen huisdieren over de vloer krijgen. Mijn vorige hond kreeg op late leeftijd epilepsie. Dat was het eerste epilepsie-geval dat mijn toenmalige va/da in de praktijk kreeg. En die praktijk had ie al 35 jaar. Zijn eerste diagnose was dus ook niet meteen goed, maar dat neem ik hem echt niet kwalijk.

Hij is jammergenoeg met pensioen dus ik ga nu afwisselend naar twee andere praktijken om uit te vinden welke het beste past.

Bij allebei die prakttijken hangt overigens eenzelfde sfeer als bij mijn oude veearts, een sfeer die anderen denk ik ‘laissez-fair’ noemen. Ze kijken het gewoon vaker eerst even aan, ipv meteen allerlei pillen, smeersels of onderzoeken te starten. Ik krijg altijd netjes een opsomming van wat er mogelijk aan de hand kan zijn, wat daar mogelijk aan te doen is maar dat zij vooral adviseren om het eerst even aan te kijken. Als ik dat niet wil dan mag ik ook best al mijn geld daar onmiddellijk achterlaten (en dus al die pillen, poeders en onderzoeken) maar dat heeft niet hun voorkeur. Niet dat ze geen geld willen verdienen, maar ze hebben het allemaal meer dan druk genoeg om mij ook nog eens onnodig geld uit mijn zak te kloppen.

De enige praktijk waar ik zeker niet meer kom zit in de grootste stad hier in de buurt. En ik kom daar niet niet meer omdat ze slecht zijn, maar omdat ze tijdschriften in de wachtruimte hebben, een verjaarskalender voor alle dieren uit de praktijk en een weegschaal die aan het computersysteem is gekoppeld. En al die prullaria zit natuurlijk in de consultprijs inbegrepen. Plus ze zijn met ze zessen en alsnog tussen 12 en 2 dicht

Affijn, ik denk inderdaad dat er een verschil zit tussen DA’s in ruraal Frankrijk en DA’s in Nederland. Maar dat verschil zit ‘em wat mij betreft niet in de kwaliteit.
[/quote]

Inderdaad wat dom van mij om te veralgemenen ! Das uit frustratie !

@Pixinge, hoe gaat het inmiddels met je hond, is de plek al beter?
Vroeg ik met net af hoe het nu zou gaan?