Het HondenForum

Fijn dat het wandelen werkt!

Kinderen zijn ook wel spannend hoor, dat vindt Cato ook. Spelen is prima, maar als ze ineens naar haar toe komen is het eng.
Wat ik met haar wel doe nu is gewoon op een bankje gaan zitten en kijken naar alle mensen, scooters, kinderen etc. De angst is bij haar tijdens de loopsheid ineens heel erg gekomen en ebt wel weer weg, maar ik hoop dat ze zo ziet dat het oké is. Daarna wil ze ook altijd wel weer lekker doorlopen.

Weer even een update, we gaan met kleine stapjes vooruit.
Laatst voor het eerst in lange tijd thuis bezoek gehad, van een forumlid die ze nu een keer of 3 met wandelen gezien heeft en waar ze inmiddels gék op is. Eerst buiten even klein ommetje samen gemaakt en toen naar binnen. Klein beetje geblaft maar eigenlijk ging het heel goed, ze sprong zelfs zo op de bank en legde haar koppie zo op haar schoot, ahhh
Echt zo fijn dat anderen ook mee willen helpen hiermee

Laatst ben ik voor het eerst sinds ze er is (ruim ene jaar dus al) met haar naar mijn vader geweest, die is bang van honden, goeie combi Heb hem gevraagd haar volledig te negeren, eerst een flink stuk samen gewandeld en toen naar binnen. Zolang hij stil zat en niets zei ging het best Ik denk dat ze best zou kunnen wennen als er een paar keer geweest is.

Het gebouw hier in en uitlopen als er mensen zijn gaat ook wel beter, als ze hun mond maar houden en ik snel door kan lopen met haar. Als ze toch uit de bocht vliegt dan zijn het een paar blafjes en niet constant geblaf.

Vreemden die tegen haar OF mij praten blijft lastig, vanochtend toevallig een fietser die even stopte langs de stoep en me wat wilde vragen, ondanks afstand van ruime 2 meter blijft ze dan tekeergaan.

No touch, no talk, no eye contact werkt echt het beste bij haar. Maar lastig toepasbaar op straat.

Terrastraining laat ik maar even voor wat het is, ze reageert op iedereen die aan komt lopen of opstaat. En op de serveerster niet te vergeten, want ho die komt aan tafel. Samen met een ander forumlid de genante situatie dat de serveerster niet meer aan tafel durfde te komen en op afstand riep of we nog iets nodig hadden.
Als we op een bankje in het park zitten (als training) loopt ze alleen op mensen te scannen. Druk aan het clickeren voor kijken naar die persoon en niet blaffen, maar na het lekkers gaat ze alsnog blaffen, dus ik doe wat verkeerd.

Inmiddels ben ik er wel achter dat er best meer shelties én boerenfoxen dat blafferige naar mensen hebben.

Deze week starten we met mantrailing, hopelijk weer wat leuke ervaringen voor haar met anderen mensen.

Fijn dat je vooruitgang merkt en dat je ook steeds preciezer weet waar ze op reageert, dan kun je alweer wat beter anticiperen

Wat betreft dat reageren op opstaan: dat kun je specifiek counterconditioneren. Ik had ooit een opvanger die dat ook had, die ging eigenlijk best goed met mensen, hij had wel wat spanning als er onbekende mensen in huis langskwamen, maar blafte niet of zo. Maar zaten we rustig en stonden mensen opeens op, dan blafte hij ook behoorlijk.
Ik heb daar specifiek met een aantal vrijwilligers op geoefend met een paar oefensessies. Zij kwamen langs en moesten hem gewoon negeren zoals altijd en dan steeds opstaan en een paar brokjes op de grond laten vallen, even een paar passen weglopen, weer wat brokjes laten vallen en daarna weer terug gaan zitten. Dat werkte supergoed bij die hond in kwestie, dat hele opstaan van mensen was na drie sessies geen enkel punt meer, ook niet als het andere mensen waren of op andere plekken.
Hetzelfde kun je (zelf) doen met mensen die naderen. Een terras is natuurlijk wel moeilijk, maar als je bijvoorbeeld ergens op een bankje kunt gaan zitten waar niet zomaar iemand dichtbij komt, het niet heel druk en onoverzichtelijk is, kun je steeds brokjes strooien als iemand jullie richting op komt en stoppen met brokjes als de persoon juist weer verder weg loopt. Gewoon bij langslopende mensen dus.

Er zullen vast wel af en toe situaties blijven die voor haar lastig blijven, maar sommige dingen kun je wel echt specifiek oefenen.

Jij en Bella komen er wel. Gewoon stapje voor stapje!
Goed bezig.

Persistence schreef: ↑09 sep 2021 12:07Als we op een bankje in het park zitten (als training) loopt ze alleen op mensen te scannen. Druk aan het clickeren voor kijken naar die persoon en niet blaffen, maar na het lekkers gaat ze alsnog blaffen, dus ik doe wat verkeerd.

Misschien langer belonen? Dus voor alleen kijken een serie van 5/10/20 worstjes geven (zoveel als ze nodig heeft om daarna niet meer te blaffen)? Of toch op grotere afstand beginnen als dat mogelijk is, dat is waarschijnlijk nog beter.

Mooi om te lezen hoe je met haar bezig bent en het toch steeds beter gaat.

Bij het bankje: Langer belonen of als ze dat aanneemt misschien iets waar ze langer mee bezig is? Pensstaafje /gevulde kong, en dan weer door.

Jullie zijn knap bezig in ieder geval!

Wat fijn dat er vooruitgang in zit ! Jullie komen er wel.

Georges was een tijd lang ook niet de gemakkelijkste, maar daar heb ik zo veel uit geleerd. Ik hoop dat je ooit op deze periode zal kunnen terugkijken en beseffen hoe deze pittige dame je hondenkennis enorm verruimd heeft

We zijn hier nu ongeveer zo'n 10 maanden mee aan het trainen, met wisselend succes.
Ik gaf haar een mix van Bach druppels en had echt het gevoel dat ze wat relaxter eronder werd. Door het edelstenentopic dacht ik, oké, het kán eigenlijk niet helpen dus was ermee gestopt toen ze op waren, in de veronderstelling dat het toch niet uit zou maken. Maar ze begon weer steeds meer uit te vallen, behoorlijk naar honden zelfs ook, had geen lontje meer. Ik heb dezelfde mix weer gekocht en ik merkte na een dag of 10 dat ze écht weer relaxter werd. Onzin of niet, ik blijf ze voorlopig wel geven.

DeDiana schreef: ↑09 sep 2021 12:19 Fijn dat je vooruitgang merkt en dat je ook steeds preciezer weet waar ze op reageert, dan kun je alweer wat beter anticiperen

Wat betreft dat reageren op opstaan: dat kun je specifiek counterconditioneren. Ik had ooit een opvanger die dat ook had, die ging eigenlijk best goed met mensen, hij had wel wat spanning als er onbekende mensen in huis langskwamen, maar blafte niet of zo. Maar zaten we rustig en stonden mensen opeens op, dan blafte hij ook behoorlijk.
Ik heb daar specifiek met een aantal vrijwilligers op geoefend met een paar oefensessies. Zij kwamen langs en moesten hem gewoon negeren zoals altijd en dan steeds opstaan en een paar brokjes op de grond laten vallen, even een paar passen weglopen, weer wat brokjes laten vallen en daarna weer terug gaan zitten. Dat werkte supergoed bij die hond in kwestie, dat hele opstaan van mensen was na drie sessies geen enkel punt meer, ook niet als het andere mensen waren of op andere plekken.
Hetzelfde kun je (zelf) doen met mensen die naderen. Een terras is natuurlijk wel moeilijk, maar als je bijvoorbeeld ergens op een bankje kunt gaan zitten waar niet zomaar iemand dichtbij komt, het niet heel druk en onoverzichtelijk is, kun je steeds brokjes strooien als iemand jullie richting op komt en stoppen met brokjes als de persoon juist weer verder weg loopt. Gewoon bij langslopende mensen dus.

Er zullen vast wel af en toe situaties blijven die voor haar lastig blijven, maar sommige dingen kun je wel echt specifiek oefenen.

Ik blijf verbaast om te lezen dat zulke simpele oefeningen zoveel resultaat kunnen hebben. Strooien deed ik nog niet, meer even aandacht vragen of als ze uit zichzelf keek daarvoor clickeren en belonen. Ik ga eens zien of dit strooien verschil maakt!

Habibi schreef: ↑09 sep 2021 12:34 Jij en Bella komen er wel. Gewoon stapje voor stapje!
Goed bezig.

Dankjewel. Ik ben gewoon vreselijk ongeduldig ook. Was je vast niet ontgaan

Zamunda schreef: ↑09 sep 2021 19:07

Persistence schreef: ↑09 sep 2021 12:07Als we op een bankje in het park zitten (als training) loopt ze alleen op mensen te scannen. Druk aan het clickeren voor kijken naar die persoon en niet blaffen, maar na het lekkers gaat ze alsnog blaffen, dus ik doe wat verkeerd.

Misschien langer belonen? Dus voor alleen kijken een serie van 5/10/20 worstjes geven (zoveel als ze nodig heeft om daarna niet meer te blaffen)? Of toch op grotere afstand beginnen als dat mogelijk is, dat is waarschijnlijk nog beter.

Mooi om te lezen hoe je met haar bezig bent en het toch steeds beter gaat.

Ohh, zou dat het zijn? Ik geef maar enkele snoepjes en dan gaat haar aandacht weer terug naar de mensen. Dus wat royaler belonen.
Grotere afstand gaat prima eigenlijk, het is echt als mensen binnen x-aantal meter komen.

Lucia schreef: ↑09 sep 2021 19:19 Bij het bankje: Langer belonen of als ze dat aanneemt misschien iets waar ze langer mee bezig is? Pensstaafje /gevulde kong, en dan weer door.

Jullie zijn knap bezig in ieder geval!

Ja dat kan ik ook proberen! Maar zou ze dan niet zoveel daar in opgaan dat ze die hele mensen niet meer ziet? Ik bedoel, train je dan wel op de mensen?
Tis met haar en eten wel oppassen met andere honden, want dan kan ze nogal venijnig reageren.

georges schreef: ↑09 sep 2021 22:02 Wat fijn dat er vooruitgang in zit ! Jullie komen er wel.

Georges was een tijd lang ook niet de gemakkelijkste, maar daar heb ik zo veel uit geleerd. Ik hoop dat je ooit op deze periode zal kunnen terugkijken en beseffen hoe deze pittige dame je hondenkennis enorm verruimd heeft

Dat denk ik ook maar als ik weer eens de wanhoop nabij ben. Ik moet ook niet vergeten dat ze een jaar geleden nog helemaal niks kende en ze zoveel al geleerd heeft. Dankje.

Persistence schreef: ↑09 sep 2021 22:16

Habibi schreef: ↑09 sep 2021 12:34 Jij en Bella komen er wel. Gewoon stapje voor stapje!
Goed bezig.

Dankjewel. Ik ben gewoon vreselijk ongeduldig ook. Was je vast niet ontgaan

Ongeduldig? Wie??

Persistence schreef: ↑09 sep 2021 22:16

DeDiana schreef: ↑09 sep 2021 12:19 Fijn dat je vooruitgang merkt en dat je ook steeds preciezer weet waar ze op reageert, dan kun je alweer wat beter anticiperen

Wat betreft dat reageren op opstaan: dat kun je specifiek counterconditioneren. Ik had ooit een opvanger die dat ook had, die ging eigenlijk best goed met mensen, hij had wel wat spanning als er onbekende mensen in huis langskwamen, maar blafte niet of zo. Maar zaten we rustig en stonden mensen opeens op, dan blafte hij ook behoorlijk.
Ik heb daar specifiek met een aantal vrijwilligers op geoefend met een paar oefensessies. Zij kwamen langs en moesten hem gewoon negeren zoals altijd en dan steeds opstaan en een paar brokjes op de grond laten vallen, even een paar passen weglopen, weer wat brokjes laten vallen en daarna weer terug gaan zitten. Dat werkte supergoed bij die hond in kwestie, dat hele opstaan van mensen was na drie sessies geen enkel punt meer, ook niet als het andere mensen waren of op andere plekken.
Hetzelfde kun je (zelf) doen met mensen die naderen. Een terras is natuurlijk wel moeilijk, maar als je bijvoorbeeld ergens op een bankje kunt gaan zitten waar niet zomaar iemand dichtbij komt, het niet heel druk en onoverzichtelijk is, kun je steeds brokjes strooien als iemand jullie richting op komt en stoppen met brokjes als de persoon juist weer verder weg loopt. Gewoon bij langslopende mensen dus.

Er zullen vast wel af en toe situaties blijven die voor haar lastig blijven, maar sommige dingen kun je wel echt specifiek oefenen.

Ik blijf verbaast om te lezen dat zulke simpele oefeningen zoveel resultaat kunnen hebben. Strooien deed ik nog niet, meer even aandacht vragen of als ze uit zichzelf keek daarvoor clickeren en belonen. Ik ga eens zien of dit strooien verschil maakt!

Elke hond is natuurlijk anders, mijn opvanger had zoals gezegd in de basis niet zo veel problemen met vreemde mensen, maar het ging puur om dat plotselinge opstaan of plotseling bewegen (zwaaien met de armen bijvoorbeeld). Maar met die specifieke situatie kun je dus wel prima trainen, juist omdat het thuis gebeurt waar jij de regie goed in handen kunt houden en het om een heel afgebakende gebeurtenis gaat.
Ik zou vreemde mensen haar geen voertjes laten geven zolang ze nog niet volledig ontspannen is, dus vandaar het strooien op de grond. Het gaat bij die situatie ook niet om die mensen, maar puur om het opstaan, dus die mensen terloops brokjes laten strooien is dan veel neutraler dan het ze uit de hand laten geven (of als jij het zelf uit de hand geeft; het gaat er juist om dat er rondom die mensen iets leuks gebeurt als ze opstaan, maar die mensen moeten dus wel gewoon weglopen, zodat zij de ruimte heeft om ontspannen die brokjes te pakken).

Dat aandacht vragen deed ik zelf bijvoorbeeld bij Amoz helemaal niet. Kwam er bijvoorbeeld een tegenligger aan op de stoep, wat hij spannend vond, dan liet ik hem gewoon kijken en ging hem volcontinu brokjes voeren tot we overstaken (of op een later punt in de training: tot die persoon voorbij was) zonder daarbij iets van aandacht te vragen of zo. Natuurlijk ging hij uit zichzelf al snel die aandacht naar mij verleggen als er iemand aan kwam, want na een paar keer wist hij wel dat er dan brokjes kwamen Het gaat dus helemaal niet om het belonen van goed of gewenst gedrag, maar om een simpele associatie: zien van een persoon -> ik krijg allemaal lekkere brokjes -> ik word steeds blijer als ik een persoon zie, want dan krijg ik lekkere brokjes. Maar bij zulke prikkels is het wel belangrijk dat de hond de prikkel dus eerst waarneemt en je dan pas gaat voeren of wat brokjes strooit, daar zijn ze ook wat langer mee bezig.

Edit: Overigens zijn er ook honden waarbij juist het aandacht vragen beter werkt hoor, er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden. Bij een andere opvanger van mij, een herdertype, werkte meer sturing geven in dat soort situaties beter. Maar die deed gewoon wat hij deed omdat hij eigenlijk niet wist wat hij anders moest doen, dus bij hem was het waakse gedrag meer een kwestie van aanleren wat wél de bedoeling was en sturen hoe ik het graag wilde zien. Bij Mila geldt dat ook wel, die gaat ook dingen zelf regelen als je haar daarvoor de ruimte geeft. Bij Amoz speelde dat minder, al heeft hij soms wel wat herdertrekjes, maar was het meer onzekerheid en wantrouwen ten opzichte van mensen, vandaar dat ik dat dus ook anders aangepakt heb.

Dit werkt bij Dalí ook heel goed DeDiana. Als wij een hond tegenkomen zet ik hem het liefst tussen mijn benen en houd ik hem een hand brokkes voor die hij wegknabbelt terwijl de hond passeert. In het begin moest ik ze haast in zijn bek drukken , daarna vrat hij ze heel venijnig weg en moest ik uitkijken voor mijn vingers, maar tegenwoordig eet hij ze redelijk normaal hoewel hij dan wel zwaar gaat ademen. Echt een stroom brokjes tot de andere hond gepasseerd is.

Hij is veranderd van hysterisch uitvallen naar bijna altijd relatieve rust.
En als ik geen gelegenheid heb om met die brokjes en het zitten in de weer te gaan kan ik tegenwoordig zelfs vaak gewoon passeren zonder uitvallen.

Ja dat kan ik ook proberen! Maar zou ze dan niet zoveel daar in opgaan dat ze die hele mensen niet meer ziet? Ik bedoel, train je dan wel op de mensen?
Tis met haar en eten wel oppassen met andere honden, want dan kan ze nogal venijnig reageren

Ze leert wel degelijk meer ontspannen dan in een omgeving van mensen inderdaad. Drukke omgeving, even lekkers en weer verder. Gewoon leren dat er mensen zijn en ze er niets mee hoeft en zij niet met haar. Eten ontspant.

Verder inderdaad zoals hierboven, eigenlijk blijven doorvoeren tot de prikkel weg is en vroeg starten met voeren. Dit dan later afbouwen.

Persistence schreef: ↑09 sep 2021 22:16

Zamunda schreef: ↑09 sep 2021 19:07Misschien langer belonen? Dus voor alleen kijken een serie van 5/10/20 worstjes geven (zoveel als ze nodig heeft om daarna niet meer te blaffen)? Of toch op grotere afstand beginnen als dat mogelijk is, dat is waarschijnlijk nog beter.

Mooi om te lezen hoe je met haar bezig bent en het toch steeds beter gaat.

Ohh, zou dat het zijn? Ik geef maar enkele snoepjes en dan gaat haar aandacht weer terug naar de mensen. Dus wat royaler belonen.
Grotere afstand gaat prima eigenlijk, het is echt als mensen binnen x-aantal meter komen.

Dat denk ik. Zoals ik het interpreteer is haar spanning nog te hoog op het moment dat de snoepjes op zijn, ofwel omdat die persoon nog steeds te dichtbij is, ofwel omdat de spanning nog niet afgevloeid is. Door langer te belonen of eigenlijk beter gezegd bezig te houden, kun je ervoor zorgen dat die persoon alweer verder weg is voor ze weer kijkt én de spanning kan afvloeien (eten doet de stress dalen). In het begin een niet aflatende stroom lekkers, maar daar kun je steeds iets langer tussen laten zolang ze haar aandacht bij jou houdt en de duur kun je gaan inkorten.

Het gaat er dus eigenlijk niet om dat de beloning voor het alleen kijken groter/royaler moet zijn, maar dat je door deze manier kunt voorkomen dat ze teveel spanning houdt en blaft. En ik zou zelf niet kiezen voor iets waar ze langer op moet kauwen zoals een staafje ofzo, je wil namelijk zelf de controle hebben over hoe lang je haar aandacht nog vast wil houden en het interval tussen het lekkers opbouwen wanneer dat kan.

Leuk om mee te denken .

DeDiana schreef: ↑09 sep 2021 22:33 Ik zou vreemde mensen haar geen voertjes laten geven zolang ze nog niet volledig ontspannen is, dus vandaar het strooien op de grond. Het gaat bij die situatie ook niet om die mensen, maar puur om het opstaan, dus die mensen terloops brokjes laten strooien is dan veel neutraler dan het ze uit de hand laten geven (of als jij het zelf uit de hand geeft; het gaat er juist om dat er rondom die mensen iets leuks gebeurt als ze opstaan, maar die mensen moeten dus wel gewoon weglopen, zodat zij de ruimte heeft om ontspannen die brokjes te pakken).

Ja laten vallen is beter. Ze is altijd wel nieuwsgierig en durft wat aan te pakken van mensen, om vervolgens weer terug te deinsen en hard te gaan blaffen. Ze laat zich dus 'lokken' maar eigenlijk is het nog te spannend. Zeker als mensen haar dan ook meteen over de kop proberen te aaien

DeDiana schreef: ↑09 sep 2021 22:33 Dat aandacht vragen deed ik zelf bijvoorbeeld bij Amoz helemaal niet. Kwam er bijvoorbeeld een tegenligger aan op de stoep, wat hij spannend vond, dan liet ik hem gewoon kijken en ging hem volcontinu brokjes voeren tot we overstaken (of op een later punt in de training: tot die persoon voorbij was) zonder daarbij iets van aandacht te vragen of zo. Natuurlijk ging hij uit zichzelf al snel die aandacht naar mij verleggen als er iemand aan kwam, want na een paar keer wist hij wel dat er dan brokjes kwamen Het gaat dus helemaal niet om het belonen van goed of gewenst gedrag, maar om een simpele associatie: zien van een persoon -> ik krijg allemaal lekkere brokjes -> ik word steeds blijer als ik een persoon zie, want dan krijg ik lekkere brokjes. Maar bij zulke prikkels is het wel belangrijk dat de hond de prikkel dus eerst waarneemt en je dan pas gaat voeren of wat brokjes strooit, daar zijn ze ook wat langer mee bezig.

Ik heb dit een paar keer gelezen voordat ik het snapte, je bedoelt dus niet kijken naar jou, maar laten kijken naar de tegenligger en dan voeren.

DeDiana schreef: ↑09 sep 2021 22:33 Edit: Overigens zijn er ook honden waarbij juist het aandacht vragen beter werkt hoor, er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden. Bij een andere opvanger van mij, een herdertype, werkte meer sturing geven in dat soort situaties beter. Maar die deed gewoon wat hij deed omdat hij eigenlijk niet wist wat hij anders moest doen, dus bij hem was het waakse gedrag meer een kwestie van aanleren wat wél de bedoeling was en sturen hoe ik het graag wilde zien. Bij Mila geldt dat ook wel, die gaat ook dingen zelf regelen als je haar daarvoor de ruimte geeft. Bij Amoz speelde dat minder, al heeft hij soms wel wat herdertrekjes, maar was het meer onzekerheid en wantrouwen ten opzichte van mensen, vandaar dat ik dat dus ook anders aangepakt heb.

Eerlijk gezegd werkt om aandacht vragen als we op straat lopen bij haar niet zo, ze is vooral bezig met alles erom heen (voornamelijk met katten spotten maar dat is weer een andere uitdaging)). Wel als we ergens zitten hoor.
En bij agility werkt om aandacht vragen ook goed, anders gaat ze bij elke hond/mensen die gaat rennen/roepen weer blaffen.
Ik mis echt zelf dat inzicht nog om goed in te schatten wat welk type hond nodig heeft, daarom ben ik blij met jullie input.

Lothian schreef: ↑10 sep 2021 07:13 Dit werkt bij Dalí ook heel goed DeDiana. Als wij een hond tegenkomen zet ik hem het liefst tussen mijn benen en houd ik hem een hand brokkes voor die hij wegknabbelt terwijl de hond passeert. In het begin moest ik ze haast in zijn bek drukken , daarna vrat hij ze heel venijnig weg en moest ik uitkijken voor mijn vingers, maar tegenwoordig eet hij ze redelijk normaal hoewel hij dan wel zwaar gaat ademen. Echt een stroom brokjes tot de andere hond gepasseerd is.

Hij is veranderd van hysterisch uitvallen naar bijna altijd relatieve rust.
En als ik geen gelegenheid heb om met die brokjes en het zitten in de weer te gaan kan ik tegenwoordig zelfs vaak gewoon passeren zonder uitvallen.

Heel ander verhaal maar dat ga ik ook zo eens proberen bij katten. Ik laat haar zitten maar ze is nog zo gefocused en trilt van spanning dat zelfs als ik minifrikandellen op haar hoofd gooi ze nul reactie geeft. Misschien gewoon eens in dat bekkie frummelen.
Ik vind het echt handig om te lezen hoe andere mensen dingen hebben aangepakt!

Lucia schreef: ↑10 sep 2021 07:49

Ja dat kan ik ook proberen! Maar zou ze dan niet zoveel daar in opgaan dat ze die hele mensen niet meer ziet? Ik bedoel, train je dan wel op de mensen?
Tis met haar en eten wel oppassen met andere honden, want dan kan ze nogal venijnig reageren

Ze leert wel degelijk meer ontspannen dan in een omgeving van mensen inderdaad. Drukke omgeving, even lekkers en weer verder. Gewoon leren dat er mensen zijn en ze er niets mee hoeft en zij niet met haar. Eten ontspant.

Verder inderdaad zoals hierboven, eigenlijk blijven doorvoeren tot de prikkel weg is en vroeg starten met voeren. Dit dan later afbouwen.

Oke dankje!

Zamunda schreef: ↑10 sep 2021 07:58 Dat denk ik. Zoals ik het interpreteer is haar spanning nog te hoog op het moment dat de snoepjes op zijn, ofwel omdat die persoon nog steeds te dichtbij is, ofwel omdat de spanning nog niet afgevloeid is. Door langer te belonen of eigenlijk beter gezegd bezig te houden, kun je ervoor zorgen dat die persoon alweer verder weg is voor ze weer kijkt én de spanning kan afvloeien (eten doet de stress dalen). In het begin een niet aflatende stroom lekkers, maar daar kun je steeds iets langer tussen laten zolang ze haar aandacht bij jou houdt en de duur kun je gaan inkorten.

Het gaat er dus eigenlijk niet om dat de beloning voor het alleen kijken groter/royaler moet zijn, maar dat je door deze manier kunt voorkomen dat ze teveel spanning houdt en blaft. En ik zou zelf niet kiezen voor iets waar ze langer op moet kauwen zoals een staafje ofzo, je wil namelijk zelf de controle hebben over hoe lang je haar aandacht nog vast wil houden en het interval tussen het lekkers opbouwen wanneer dat kan.

Leuk om mee te denken .

Oké dat ga ik doen. Ik zie dat haar spanning hoog blijft inderdaad. Maar... wat als ze tussendoor toch blaft? Beloon ik dan niet juist ook het blaffen?
Ik denk dat dat er een beetje ingeslopen is, soms blaft ze op straat kort en kijkt vervolgens naar mij van: krijg ik nog wat? Ze is gewoon slimmer dan ik

Persistence schreef: ↑10 sep 2021 11:53 Oké dat ga ik doen. Ik zie dat haar spanning hoog blijft inderdaad. Maar... wat als ze tussendoor toch blaft? Beloon ik dan niet juist ook het blaffen?
Ik denk dat dat er een beetje ingeslopen is, soms blaft ze op straat kort en kijkt vervolgens naar mij van: krijg ik nog wat? Ze is gewoon slimmer dan ik

Eigenlijk is het geen beloning, of niet in die zin voor goed gedrag. Je probeert de emotie te veranderen. "Mensen met gedrag x zijn niet superstom, want koekjes".
Bij Jaap en voorheen Charlie ging dat niet met voer, maar wel met positieve aandacht en op die manier de controle nemen.

Dan ziet het er dus uit alsof ik beloon voor uitvallen naar katten; maar ik geef geen correctie, trek het initiatief naar me toe en doorbreek de spanning.
Dat duurt dan wel lang en in eerste instantie kan het gedrag goed verergeren. Maar op den duur vinden ze katten niet meer kut, kat = beloning.
Dan heb je echt een structurele verandering tegenover een hond die zich inhoudt omdat dat moet, maar nog steeds vol spanning langs die hatelijke kat loopt.

Katten spotten stuur ik zelf op aan.