Het HondenForum

De zoekfunctie Cleva, daar wordt nog steeds aan gewerkt.

dagmar88 schreef:

sebastianroga schreef: Maar zoals ik al eerder heb gevraagd... Ik ben niet op zoek naar (ongevraagd) advies, wel zou ik graag de ervaringen van verschillende vormen van castratie willen lezen. Aangezien ik daar veel verschillende verhalen over lees, ben ik voornamelijk benieuwd naar de persoonlijke ervaringen van hondenbezitters

Nee, zo werkt het hier niet. Advies wordt gegeven op basis van het welzijn van je hond. Niet afgestemd op wat jij graag wilt horen.
Als je de boel wilt lopen sturen kun je daarmee beter bij je hond beginnen.

Ik behoef geen advies en ik stuur ook niet. Graag goed mijn vraag lezen. Ervaringen ben ik naar op zoek, geen adviezen.

Verstuurd vanaf mijn CLT-L29 met Tapatalk

sebastianroga schreef:

Zinodo schreef:

Ehhhh wat zijn dat voor hondenscholen die honden met moeilijk gedrag wegsturen?

En ja snap dan ook wel dat het niet verbeterd, dit gedrag moet je doorbreken met trainen, niet afwachten tot het zichzelf wel oplost, want dat gaat niet gebeuren.

Sterker nog, bij een werkras zal het door gebrek aan uitdaging en gebrek aan sturing juist verergeren

Precies dit laatste, het is een vizsla en geen boomertje. Wat had je verwacht? Druk druk druk en werken werken werken is zo ongeveer de rasomschrijving.

Mag ook, maar andere honden aanvallen en aan de lijn helemaal knetter worden als hij een andere hond ziet hoort niet bij de rasomschrijving. Druk is ok. Hyper focus is ok. Weggestuurd worden bij gehoorzaamheidscursus is niet ok. Puppy's aanvallen is niet ok.

Advies van fokker en dierenarts = castreren.

Voor een hondenpension moet hij helaas ook gecastreerd zijn. Is een eis.

Verstuurd vanaf mijn CLT-L29 met Tapatalk

Vaag pension, al mijn honden waren destijds intact toen ze een keer naar t pension moesten, reuen en teef. En natuurlijk had ik.ze om die reden ook nooit gecastreert, zat pensions die niet van die achterlijke voorwaarden hebben.
Testosteron zit er niet voor niks... en castratie lost jouw problemen niet op

sebastianroga schreef:

dagmar88 schreef:

sebastianroga schreef: Maar zoals ik al eerder heb gevraagd... Ik ben niet op zoek naar (ongevraagd) advies, wel zou ik graag de ervaringen van verschillende vormen van castratie willen lezen. Aangezien ik daar veel verschillende verhalen over lees, ben ik voornamelijk benieuwd naar de persoonlijke ervaringen van hondenbezitters

Nee, zo werkt het hier niet. Advies wordt gegeven op basis van het welzijn van je hond. Niet afgestemd op wat jij graag wilt horen.
Als je de boel wilt lopen sturen kun je daarmee beter bij je hond beginnen.

Ik behoef geen advies en ik stuur ook niet. Graag goed mijn vraag lezen. Ervaringen ben ik naar op zoek, geen adviezen.

Verstuurd vanaf mijn CLT-L29 met Tapatalk

Je zit op een forum, daar krijg je nu eenmaal reacties en advies, gevraagd en ongevraagd. Ik zou me eerst eens wat verdiepen in t fenomeen werkhond en wat die nodig hebben ipv de ballen eraf snijden

sebastianroga schreef:Niet alles lost vanzelf op, maar ontwikkeling, vooral hormonale ontwikkeling maakt een wezen ook stabieler. Geldt ook voor den mensch. Kijk maar naar pubers. Hormoonhuishouding ontwikkelt zich en stabiliseert, waardoor het gedrag ook verandert. Elementaire biologie ..

Maar zo werkt het bij de hond toch ook? Waarom mag Milo hier de tijd dan niet even voor krijgen....? Pubers castreren we (volgens mij..) ook niet.

Ik zie overigens veel van de genoemde problemen bij steeds meer voorkomen bij Vizsla's, wel raar eigenlijk, want zo ken ik ze van vroeger (wij hadden thuis af en toe een nest, dus hebben wel een poosje in die 'wereld' gezeten) helemaal niet.

V.w.b. castratie.. Ik ben niet persé een voor- of tegenstander. Echter ben ik het met iedereen eens die je wel probeert te vertellen dat castratie simpelweg niet alle problemen gaat oplossen. Het meeste is vooral (of uitsluitend) een kwestie van trainen/oefenen en gaat niet opgelost worden met castratie. Ik heb zelf 2 gecastreerde reuen en allebei zijn ze er qua gedrag bepaald niet op vooruit gegaan. De ene is (járen geleden) veel te jong gecastreerd en de ander (nog langer geleden) niet om de juiste redenen. Maar toen was dat heel gebruikelijk om te (laten) doen. De jongste 2 reuen (5 en 3) zijn allebei niet gecastreerd, ik kijk er nu toch een beetje anders tegenaan. Ik zou het wel doen, als er een duidelijk aanwijsbare (medische) oorzaak voor is, maar zolang het niet hoeft, toch maar niet, en zéker niet voor ze fysiek en mentaal uitgegroeid zijn.

Bij de chemische castratie die we één keer bij een hond hebben laten doen, hadden wij het idee dat het weinig deed, tot het begon uit te werken. Daar kwam hij dubbel zo moeilijk uit. Gewoon sneu voor die hond zelf was dat.

sebastianroga schreef:

dagmar88 schreef:

sebastianroga schreef: Maar zoals ik al eerder heb gevraagd... Ik ben niet op zoek naar (ongevraagd) advies, wel zou ik graag de ervaringen van verschillende vormen van castratie willen lezen. Aangezien ik daar veel verschillende verhalen over lees, ben ik voornamelijk benieuwd naar de persoonlijke ervaringen van hondenbezitters

Nee, zo werkt het hier niet. Advies wordt gegeven op basis van het welzijn van je hond. Niet afgestemd op wat jij graag wilt horen.
Als je de boel wilt lopen sturen kun je daarmee beter bij je hond beginnen.

Ik behoef geen advies en ik stuur ook niet. Graag goed mijn vraag lezen. Ervaringen ben ik naar op zoek, geen adviezen.

Verstuurd vanaf mijn CLT-L29 met Tapatalk

Nee jij wilt alleen maar lezen wat in jouw straatje past, dat is iets heel anders.

Cleva schreef:Oh, wat ben jij een onuitstaanbaar stuk vreten.

Zoek het maar uit.

Liever geen reactie dan zo'n primaire, respectloze reactie. Erg jammer...
Maar als men zich hier genoodzaakt voelt om elkaar de les te lezen en niet ingaat op de daadwerkelijke vraag (lees goed: wij zijn nog aan het twijfelen wat het beste is, dus echt castratie is nog niet een zekere optie) dan is dit geen forum waar ik mee geholpen ben. En scheldpartijen onder volwassenen neem ik ook niet serieus.
Erg jammer, aangezien ik denk dat er mensen zijn die hun ervaringen zouden willen delen zonder waardeoordelen te geven.

Wmb sluit ik deze topic voor mezelf en verwijder ik dit forum...

Verstuurd vanaf mijn CLT-L29 met Tapatalk

Ik heb niet alle berichten gelezen, maar wil toch even mijn ervaring delen.

Mijn Peruaanse Naakthond van toen 1,5 jaar oud had ook Grote Problemen met andere reuen tot op het punt dat wandelen echt niet meer fijn was. Het gevoel ogen tekort te komen en dat agressieve niet juist kunnen begeleiden vond ik zelf verschrikkelijk. Voor hem zelf was wandelen ook geen pleziertje meer, want altijd ruzie... Ik was zelf heel erg tegen castreren en heb daarom op dat moment besloten chemisch te castreren om te zien of onze problemen aan mijn opvoeding lagen of aan de hormonen. Ik was absoluut niet blij chemische rommel in mijn hond te spuiten, maar we leken alleen maar verder achteruit te gaan.

De chemische castratie was een enorme verademing : geen ruzie meer met andere reuen. Daarentegen was het, natuurlijk, wel geen magische oplossing en bleef gehoorzaamheid wel iets om aan te werken. MAAR, ik kon weer ontspannen wandelen met hem. Toen ik een aantal maanden later merkte dat het weer fout begon te lopen met andere reuen heb ik hem dan ook definitief gecastreerd.

Jammer genoeg merk ik hier nu wel de nadelen van, die anderen ook al aanhaalden : hij ruikt enorm lekker voor niet-gecastreerde reuen en heeft het daar zelf ook wel moeilijk mee. Ik heb zelf ook wel het gevoel dat hij er wat onzekerder door geworden is. Niets nieuws onder de zon, dus.

Moest ik nu voor dezelfde keuze staan, denk ik dat ik hem langer chemisch gecastreerd zou houden. Wachten tot die hormonale piek wat over is, om dan hopelijk een stabiele niet-gecastreerde reu over te houden.

Al bij al is dus mijn houding tegenover castratie niet echt veranderd : het is geen magische oplossing en er kunnen ook negatieve kantjes aan zitten. Wat de chemische castratie betreft, was dat voor mij wel een “handige” manier om na te gaan waar de oorzaak van onze problemen net lag.

Vervelend gedrag aanpakken begint altijd bij de basis: opvoeding, duidelijke regels en grenzen, voldoende uitdaging, voldoende rust. Ik meen bij mijn intacte heren dat het beperken hoe lang ze aan opwindende geurtjes mogen snuffelen ook maakt dat ze makkelijker uit een hormonale roes te halen zijn. Geen gedoe met niet willen eten omdat er in de buurt ergens een loopse teef rondloopt. Zelfs geen verschil gemerkt toen de teef van hiernaast loops was. De basis begint in je omgang met je hond, elk moment van de dag. Ik heb hier een teefje te logeren gehad dat veel beter dan Elco commando's opvolgde, maar Elco wist dat alles vanuit rust begint, accepteerde grenzen veel beter. Teefje was goed getraind, Elco goed opgevoed. Eigenaren erkennen het verschil en zijn ermee aan de slag gegaan. Trainen is iets anders dan opvoeden. Trainen doe je, al dan niet regelmatig, in, al dan niet duidelijk afgebakende, sessies. Opvoeden is wat je de rest van de tijd doet. En ja, hormonaal gestuurd gedrag hoort er nu eenmaal bij. Dat vraagt om de touwtjes extra strak aanhalen, de grenzen extra duidelijk maken en het op niveau van de hond begeleiden van gewenst gedrag en op een gewenste manier laten afvloeien van wat er aan frustratie en negatief gedoe is. Ook dat laatste hoort er gewoon bij. We castreren pubers niet, we verbieden ze niet om over meisjes te dromen, maar ze hebben wel hun schoolwerk te doen en zich te gedragen. Ze mogen best stoer doen onder hun vrienden, maar naar onbekenden en naar volwassenen hebben ze zich wel beleefd te gedragen. Waar die grenzen niet afgedwongen werden in de opvoeding van jongs af, zie je dat de boel ontspoort

sebastianroga schreef:

crutz schreef:

maart schreef:Het probleem lijkt me vooral in zijn kop te zitten en niet in zijn ballen.

Castratie kan zeker de oplossing. Maar het kan dat evengoed ook niet zijn en wat ga je dan laten afsnijden?
Hij zit op een vervelende leeftijd, ik weet er alles van want zit zelf ook met zo'n exemplaar, castratie werd me ook al voorgesteld, maar dat is in mijn ogen echt niet hoe dit moet aangepakt worden. En grote kans dat binnen een paar maanden alles vanzelf ook wat stabiliseert als het volwassen verstand er is. (mits voldoende uitdaging en training uiteraard)

Maar wat ik lees is die uitdaging en training er niet, daar wordt mee gewacht tot dit (vanzelf) oplost

Niet alles lost vanzelf op, maar ontwikkeling, vooral hormonale ontwikkeling maakt een wezen ook stabieler. Geldt ook voor den mensch. Kijk maar naar pubers. Hormoonhuishouding ontwikkelt zich en stabiliseert, waardoor het gedrag ook verandert. Elementaire biologie ...

Maar zoals ik al eerder heb gevraagd... Ik ben niet op zoek naar (ongevraagd) advies, wel zou ik graag de ervaringen van verschillende vormen van castratie willen lezen. Aangezien ik daar veel verschillende verhalen over lees, ben ik voornamelijk benieuwd naar de persoonlijke ervaringen van hondenbezitters

Mijn ervaring is dat het hier wemelt van de hypere en hysterische gecastreerde reuen.
Echt, ga hem de uitdagingen geven die hij nodig heeft. Lekker lang wandelen, zwemmen en fietsen. Zoek de rustige gebieden zodat hij zich zonder frustraties kan uitleven. Laat hem taken uitvoeren. Ga canicrossen of steppen zodat hij lekker kan trekken. Kijk naar je hond, wat heeft hij nodig? Castreren is echt zo zonde!

sebastianroga schreef:

crutz schreef:

maart schreef:Het probleem lijkt me vooral in zijn kop te zitten en niet in zijn ballen.

Castratie kan zeker de oplossing. Maar het kan dat evengoed ook niet zijn en wat ga je dan laten afsnijden?
Hij zit op een vervelende leeftijd, ik weet er alles van want zit zelf ook met zo'n exemplaar, castratie werd me ook al voorgesteld, maar dat is in mijn ogen echt niet hoe dit moet aangepakt worden. En grote kans dat binnen een paar maanden alles vanzelf ook wat stabiliseert als het volwassen verstand er is. (mits voldoende uitdaging en training uiteraard)

Maar wat ik lees is die uitdaging en training er niet, daar wordt mee gewacht tot dit (vanzelf) oplost

Niet alles lost vanzelf op, maar ontwikkeling, vooral hormonale ontwikkeling maakt een wezen ook stabieler. Geldt ook voor den mensch. Kijk maar naar pubers. Hormoonhuishouding ontwikkelt zich en stabiliseert, waardoor het gedrag ook verandert. Elementaire biologie ...

Maar zoals ik al eerder heb gevraagd... Ik ben niet op zoek naar (ongevraagd) advies, wel zou ik graag de ervaringen van verschillende vormen van castratie willen lezen. Aangezien ik daar veel verschillende verhalen over lees, ben ik voornamelijk benieuwd naar de persoonlijke ervaringen van hondenbezitters


Verstuurd vanaf mijn CLT-L29 met Tapatalk

nou die van mij heb je gehad wat wil je nog meer weten? Dat mijn reu nog steeds een hekel heeft aan pups en dat dit met het nestje wat we nu hebben een probleem is? Dat hij nog steeds als een gek elke hond die langs komt aan wil vliegen? Zeg het maar o, ja er is wel iets positiefs zijn eigen dames zijn geen lust object meer.
Ik kan je met mijn ervaring niet vertellen wat je wilt horen helaas.

sebastianroga schreef: ben het eens met jouw beredenering. Liefst niet snijden in een gezond lichaam, maar onze reu zit zichzelf zo vreselijk in de weg... We gaan we eerst even kijken wat hij doet als zijn ballen weet volledig terug zijn.
Maar onze fokker die ook gedragsdeskundige is, heeft ons castratie geadviseerd.
Onze Milo heeft vorig haar dus een chemische chip gekregen, maar zombie is hij er allerminst van geworden... Nog steeds hyper en hysterisch, klapperkaken als hij een loops teefje ruikt en veel van het klassieke reuen gedrag.

Je verwacht het niet hè bij een reu.

Mijn ervaring:
1 hond chemisch gecastreerd ivm een chronische prostaatontsteking. Na uitwerking was de ontsteking over en de hond weer zijn eigen fijne zelf.

Het haalt de scherpe randjes van het karakter, juist alles wat ik zo leuk aan ze vindt. Het is net of ze een beetje levensvreugde verliezen.

1 hond op oudere leeftijd om medische redenen medisch moeten laten castreren. Hij werd dik van de lucht, de kolder en vreugde was er af, verouderde snel en verloor zijn bespiering.

Ik mag wel hopen dat de fokker/gedragsdeskundige stopt met fokken met deze ouderdieren, als er al 2 Viszla 's van deze lijnen intact niet te hanteren zijn.

Edit- al mijn intacte reuen kunnen gewoon in pension. Alle intacte reuen van mij collega's ook. En dat is sowieso in heel Overijssel en heel Gelderland, geen uitzondering dus.

tobi__ schreef:

sebastianroga schreef:Reden is vanwege drukke gedrag, berijden, dwangmatig geursporen volgen en vechten met andere reuen.
Broer is gecastreerd volgens mij vanwege dat laatste vooral.

Leeftijd is bijna 2 jaar

Verstuurd vanaf mijn CLT-L29 met Tapatalk

Dat zijn allemaal geen redenen om een hond te castreren, maar eerder een kwestie van opvoeden en begrenzen.

Dat zijn allemaal geen redenen voor jou om een hond te castreren.
Wel even het balletje bij het schuurtje houden.

Je wil dit soort advies niet maar ik doe het toch.

Doe een oproep voor een goede trainer/gedragstherapeut bij jou in de buurt.
Kijk naar wat je hond nodig heeft. Een hond die mentaal en lichamelijk uitgedaagd wordt zit beter in zijn vel en zal veel minder van het voor jou ongewenste gedrag gaan vertonen.
Ga met hem samenwerken ipv tegen hem in.

Ik heb geen ervaring met chemisch castreren.

Ik heb één van mijn vier reuen gecastreerd voor mijn eigen gemak. In zijn tweede levensjaar.

Tot zijn castratie was het een goedgemutst pienter hondje. Altijd in voor een avontuur. Uitstekende werk- en looplust. Speurneus eerste klas. Vol zelfvertrouwen en met verstandige reserves tegenover vreemde mensen. Prachtig in zijn onderhoudsvrije vacht en geen grammetje te dik.

Vanaf zijn castratie tot nu is het een goedgemutst pienter hondje. Altijd in voor een avontuur. Uitstekende werk- en looplust. Speurneus eerste klas. Vol zelfvertrouwen en met verstandige reserves tegenover vreemde mensen. Zijn vacht is een ontploft en veel te veel werk, die scheren we tegenwoordig voor ons aller gemak. En hij kan al jaren makkelijk twee kilo missen.

Tamara81 schreef:Ik ben wel tegen het castreren van honden, tenzij medisch noodzakelijk. Maargoed, je vraagt hier niet om meningen of de nadelen van castratie.

Zelf geen persoonlijke ervaring met chemische castratie, maar een eigenaar van een Chihuahua die ik bijna dagelijks zie heeft er enorme spijt van dat ze haar hond chemisch heeft laten castreren en ze gaat dit nooit meer doen. Hondje kwam enorm aan in gewicht, werd lusteloos en veranderde van gedrag (meer onzeker). Ik heb het zelf gezien bij hem hoe hij veranderde.

Het is nu uitgewerkt en hij is weer de vrolijke actieve slanke Chihuahua die hij was. De eigenaar overweegt castratie niet eens meer.

Dit is dus precies het doel van zo een chemische castratie. Kijken wat het doet als de hormonen uit een lichaam is. Soms hebben ze net dat zetje nodig en dooft bepaalt gedrag uit voordat het aangeleerd gedrag is.

Wat me wel op valt, dat hoe vaker ze zo een chip hebben gehad, hoe minder goed deze werkt. Ik ken reuen die al 5 jaar lang zo een chip krijgen. Mijn keuze zou dan definitieve castratie zijn maar goed het is niet aan mij. Ook als je de chip eerst laat uitwerken en daarna nieuwe zet duurt het weer erg lang voordat deze inwerkt. Doe je het zodra je de eerste tekenen ziet, dan werkt de chip bijna direct weer.

Weggestuurd bij hondenscholen of bij jachttrainingen?

Ik heb n.l. het sterkte vermoeden dat je met een zeer actieve jachthond beter zit bij jachttraining.

Ja er kan verschil bestaan tussen chemisch castreren en de ballen er af.
Hoe groot dat verschil is, is per hond verschillend.
Maar een hond die niet reageert op de chip zal een grote kans hebben ook niet te reageren op ballen er af.
Resultaat is wel dat je hond minder mooi wordt, angstig en onzeker KAN worden wat het gedrag negatief zal beïnvloeden, en de spiermassa verdwijnt.
Niet altijd en niet altijd snel, maar de kans is zeer wel aanwezig.

Hoeveel van de gedragstherapeuten die je om advies hebt gevraagd zijn bekend met het werk waar de Vizsla voor is gefokt?

Dat pension kan dus meteen afgeschreven worden.
Geen complete reuen willen hebben betekent dat ze dat niet aankunnen.
Dat roept vragen op bij hun kennis en kunde bij de verzorging van de pensiongasten.

Beetje info en een beetje commentaar @sebastianroga
Doe wat je goed dunkt, maar wees je bewust van wat je doet.

mijn ervaring met de suprelorin en castratie was dat de hond gewoon het gedrag bleef houden. nu werd hij gecastreerd omdat hij samenleefde met 5 teven. hij niet at als er een teef loops was (hondje van 10 kilo die 2 weken niet eet). na de castratie at hij wel maar dekte nog steeds iedere teef die loops was, patste tegenover andere reuen, maakte niet uit hoe groot die waren.
in jou geval zal ik een jachttraining uit zoeken waar ze dit kunnen waarderen en jou met dit gedrag kunnen begeleiden.

tja, je hebt ook een wat grotere hond en die testosteron kan ook helpen dat skelet wat sterker en beter bij elkaar te houden door bespiering. Ik zelf heb een beetje tabak van castratie of het nu een teef of een reu is en dat is ook de reden dat er geen resque meer komt ( standaard gecastreerd) tenzij als pup. ik zou ook nooit meer een castraat overnemen van iemand. Het is het net niet wat mij betreft..
Ik hoop voor TS dat hij begeleiding krijgt en dat met meer hoofdwerk en beweging de hond weer op de rit komt en vaak na hun 3 de jaar worden ze vanzelf wel iets minder hyper de pieper..misschien voor de training en aanpak kun je een chemische castratie overwegen.. kijken wat t doet misschien dat je reu dan voor de training wat beter te bereiken is.. maar uiteindelijk zal het er toch van moeten komen dat hij het voor je wil doen.

Tara schreef:

dagmar88 schreef:

sebastianroga schreef: Onze Milo heeft vorig haar dus een chemische chip gekregen, maar zombie is hij er allerminst van geworden... Nog steeds hyper en hysterisch, klapperkaken als hij een loops teefje ruikt en veel van het klassieke reuen gedrag.

Dan kun je bij permanente castratie hetzelfde verwachten. Ik zou toch echt inzetten op opvoeding. Een gedragsdeskundige die bij een werkras aanraadt een jonge reu te castreren bij "hyper en hysterisch' gedrag heb ik geen vertrouwen in.
Gedragstrainer kan iedereen worden, dat is een cursusje van likmevestje.

Eens.
Ik vind het jammer om te lezen dat TS geen adequate begeleiding lijkt te hebben gekregen, en daar is de hond nu de dupe van. Je hebt een temperamentvolle hond met veel behoefte aan bezigheid. Die kun je alleen maar bieden als er heel duidelijk gekaderd wordt. Je gaat deze gedragsproblemen niet oplossen met castratie, hier moet écht serieus aan getraind en opgevoed worden, want wat ik zo lees is het een hond die veel te veel ruimte krijgt om zelf keuzes te maken.

Dat is ook jammer, maar wat ik lees is dat in het begin al fout gelopen gezien de fokker TS steunt in de keuze tot castratie vanuit zijn/haar werk als gedragstherapeut. Die wil het dus ook niet oplossen vanuit het aanbieden van activiteiten

Tara schreef:

sirene schreef:Je wil dit soort advies niet maar ik doe het toch.

Doe een oproep voor een goede trainer/gedragstherapeut bij jou in de buurt.
Kijk naar wat je hond nodig heeft. Een hond die mentaal en lichamelijk uitgedaagd wordt zit beter in zijn vel en zal veel minder van het voor jou ongewenste gedrag gaan vertonen.

Ik wil met liefde een keer meekijken. Alleen heb ik nu zelf tijdelijk een delinquent in huis, en mijn tijd en energie is op dit moment zeer beperkt. Maar TS mag me een PB sturen als hij er eens frisse blik op wil krijgen. Ik ben wel handig met dit type hond, zeg maar.

Dat geldt voor mij ook.
TS woont in de buurt zo te zien.

Heb al mijn reuen laten castreren en nooit niks gemerkt van al die negatieve verhalen dat ik lees, karakter zelfde enkel minder hitsig
Spiermassa nog altijd heel goed, vacht heel goed en hadden een heel goede conditie tot oudere leeftijd
De honden waren beter te trainen omdat hun sexuele driften minder waren en konden ze zich beter concentreren
Ik ben voorstander dus voor reuen castreren en teven steriliseren

schelsey schreef:Heb al mijn reuen laten castreren en nooit niks gemerkt van al die negatieve verhalen dat ik lees, karakter zelfde enkel minder hitsig
Spiermassa nog altijd heel goed, vacht heel goed en hadden een heel goede conditie tot oudere leeftijd
De honden waren beter te trainen omdat hun sexuele driften minder waren en konden ze zich beter concentreren
Ik ben voorstander dus voor reuen castreren en teven steriliseren

Al die negatieve verhalen dat jij hier leest. Beetje basiskennis, astemblief. En nee, niet voor of tegen.

https://www.onzehond.nl/informatief/cas ... voordelen/

Je kunt zelf wel even de functie van testosteron opzoeken, toch? Dan snap je dat het wegnemen ervan altijd effect heeft op de spiermassa.

Ik heb vijf reuen gehad, eentje daarvan heeft zowel een suprelorin implantaat (om gedragsredenen) als een chirurgische castratie gehad (vele jaren later, om medische redenen).
In beide gevallen werd hij een minder leuke hond qua gedrag en de chirurgische castratie op latere leeftijd heeft hem veel kostbare spiermassa gekost. Het heeft zijn leven aanzienlijk verkort.
Lichaamsfuncties waar je in het heden mee gaat experimenteren hebben niet alleen in het heden effect. Die hormonen zijn ook vele jaren later erg waardevol.

sebastianroga schreef: Voor een hondenpension moet hij helaas ook gecastreerd zijn. Is een eis.

Ik heb het topic nog niet helemaal gelezen, ben pas onderaan pagina 1, maar dit is dus onzin. Als ze bij dat ene pension zo raar doen dan zoek je een ander pension om je hond te brengen.
Het zou wat zijn zeg, dat je met een intacte reu nooit op vakantie zou kunnen omdat de pensions hem niet willen. Gauw verder kijken naar een pension waar ze wel normaal kunnen doen.

ranetje schreef:

Tara schreef:

sirene schreef:Je wil dit soort advies niet maar ik doe het toch.

Doe een oproep voor een goede trainer/gedragstherapeut bij jou in de buurt.
Kijk naar wat je hond nodig heeft. Een hond die mentaal en lichamelijk uitgedaagd wordt zit beter in zijn vel en zal veel minder van het voor jou ongewenste gedrag gaan vertonen.

Ik wil met liefde een keer meekijken. Alleen heb ik nu zelf tijdelijk een delinquent in huis, en mijn tijd en energie is op dit moment zeer beperkt. Maar TS mag me een PB sturen als hij er eens frisse blik op wil krijgen. Ik ben wel handig met dit type hond, zeg maar.

Dat geldt voor mij ook.
TS woont in de buurt zo te zien.

2 x een super aanbod!

Mijn ervaring met een eigen reu is alleen een hond van 9 jaar die wegens prostaatklachten gecastreerd werd. Weinig verandering te zien, maar de hond was dan ook al wat ouder en het was ook niet de bedoeling dat er iets veranderde (behalve het prostaatprobleem dan).

Wat me altijd is bijgebleven is de hondenschoolhoudster, die zei dat zij zo regelmatig mensen met jonge gecastreerde reuen op les kreeg. Die hadden eerst op medisch advies de hond laten castreren 'om hem wat rustiger te krijgen' en kwamen er daarna achter dat dat toch echt een kwestie van opvoeden was. Castratie weggegooid geld dus, ze hadden net zo goed meteen hulp bij de opvoeding kunnen inroepen.

Beste Sebastian, misschien kijk je hier toch nog eens. Niet kriegel reageren aub, we menen heus allemaal het beste met jou en je hond.
Ik zag dat je al wat langer lid bent dus ik heb je oudere berichten eens teruggelezen.
Vanaf dat Milo een klein puppy was, heb je het al over druk gedrag en rijen en happen. Je kreeg toen meteen al pagina's vol goede raad, die allemaal neerkwam op: bied je hond begrenzing en structuur, en een goed evenwicht tussen activiteit en rust.
We zijn nu bijna 2 jaar verder, je noemt nog steeds dezelfde problemen en krijgt nog steeds dezelfde goede raad.
Dat een drukke en snel afgeleide hond niet in een groepstraining past is niet zo verwonderlijk. Daarom zijn er genoeg trainers en hondenscholen die een-op-een training aanbieden. Als je daar eens naar zoekt op internet?

Waar ik ook aan denk, is dat jij en de hond misschien niet de beste match zijn. Wie weet wordt Milo's gedrag mede veroorzaakt door stress omdat-ie eigenlijk niet op zijn plek is.

Ga voor jezelf na of je bereid bent een privétrainer op te zoeken om je hond te leren hanteren. Op het aanbod van Ranetje zou ik ook zeker ingaan.
Er zal echt iets in jouw gedrag, jouw instelling tegenover de hond, moeten veranderen. Dit is geen kwestie van 'wachten tot de hond eroverheen groeit' of verwachten dat een medische ingreep bij het dier iets oplost. Dit is wel een kwestie van eerlijk met jezelf zijn.
En eerlijkheid kan ook inhouden: vaststellen dat dit niet het meest passende type hond voor jullie is, en gaan uitkijken naar iemand waar Milo beter op z'n plek is. Misschien worden jullie daar nog allemaal het gelukkigst van.

goh, ik heb iemand van het forum verjaagd blijkbaar

Ik hoop dat het goed komt met de hond.......

Ts is geen lid meer, op eigen verzoek verwijderd.
Wij gaan respectloos met elkaar om, doen aan ongefundeerde veroordelingen, ordinaire scheldpartijen en geven ongevraagd advies over andere zaken ook al zijn ze goedbedoeld. Hij snapt niet dat wij als moderators hier niet op handhaven.
Ik heb hem veel wijsheid met zijn hond gewenst en of hij even wil laten weten naar welk asiel hij hem brengt binnenkort.

zijn dat zijn woorden die je daar noemt, en dat is dan geen scheldpartij??

Hond kan daar het beste maar weg zijn......