Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Hier was dat precies hetzelfde. Het heeft anderhalf jaar geduurd (en inderdaad, eigenlijk nooit ingegrepen) voordat ze niet meer naar hem gromde en snauwde, maar nu zijn het echt dikke maatjes na 3,5 jaar. Contactliggen wilt ze nog steeds niet, maar als ze elkaar zo goed kennen weten ze precies wat ze aan elkaar hebben. Sommige hebben nou eenmaal (veel) tijd nodig om te wennen aan een nieuwe huisgenoot. Komt vast goed
billy schreef:Er vallen geen doden, dus zou het laten gaan, dat is duidelijker als dat je ermee gaat bemoeien, ik deed dat ook met Dirk en Truus en na uitleg kwam het helemaal goed, niet mee bemoeien
Zo denk ik er dus ook eigenlijk ook over, maar als hij dan zo voorzichtig naar haar toegaat vind ik dat stiekem toch zielig t Is maar een baby hè
Wat denk je dat ie voor straf van z'n moeder heeft gehad voor brutaal uit z'n ogen kijken.
M'n jongste was met zes weken al meester in haar zin doordrijven ondanks correcties
Frolic schreef:Bedankt allemaal, ik ben echt zo onwijs blij met hem
Vannacht om 00.30 met hem naar buiten geweest en daarna hebben we heerlijk geslapen tot 6.30
Hij vermaakt zich prima de hele dag, druk in de weer met zijn speeltjes en zijn kluifje. Alleen 's avonds na het eten is hij niet te houden, dan moet alles en iedereen in huis eraan geloven
Voor de rest heb nog nooit zo'n brave pup gehad, er moet haast nog een addertje onder het gras zitten.
Het enige minpuntje is dat Puck hem echt niet leuk vindt. Ze gedoogt hem, het zal ook geen problemen gaan geven, maar ik zou het wel jammer vinden als dit zo zou blijven.
Persistence schreef:Wat een schatje! Dat wordt straks een prachtige atletische hond. Ik vind ze persoonlijk in het zwart ook het allermooiste.
Wat trekt je zo in de jachthonden?
De staande jachthonden vooral. Ik vind het gewoon heerlijke honden, gericht op de baas, altijd bereid om samen te werken, zelfstandig, oplossingsgericht. En ze zijn zo vreselijk slim, je moet over elke stap die je zet nadenken , want dan zijn zij al 3 stappen verder. En dan die uitdaging om ze zo goed te lezen dat je een fractie van een seconde nadat zij het wild geroken hebben, al in kunt grijpen als het nodig is. Ik word daar gewoon zo blij van Ze houden me scherp
Er zijn vast meer rassen die dat hebben, maar mijn eerste hond was een Korthals griffon en ik ben daarna altijd bij de jachthonden blijven hangen. Wel eens andere honden gehad, voornamelijk als opvanger, maar dat is het dan toch net niet helemaal.
dagmar88 schreef: Hoe vaak heb je al gehoord dat het wel een magere labrador is?
Nog niet 1 keer
Ik zoek mensen ook niet echt op, dat scheelt misschien ook wel. Heb echt zo'n laat-me-met-rust- aura om me heen hangen
dat is echt heel fijn. Ik vind het stukje zelfstandig ook echt plezierig. Ik weet niet hoe dat met jouw honden is maar Fred kon als puber ook soms even uit een opdracht stappen om een zij-uitstapje te maken maar wel zijn taak voor ogen houden
Wat een prachtige pup! Heel veel plezier met hem, fijn dat het met de andere hond ook langzaam aan de goede kant op gaat qua gewenning!
Jol moest niet veel van pup Aki hebben in het begin, van contact liggen is het ook nooit gekomen. Maar na de acceptatie dat hij toch niet "verdween" was het goed. Hier en daar werden onderling grenzen gesteld, en later ook nog wel zelfs van Aki uit naar Jol als ze écht te narrig tegen hem deed. Maar altijd zonder schade of dat ze lang "boos" op elkaar bleven.
Wat een mooi hondje! En wat fijn dat Puck hem nu ook wat beter accepteert. Hier had het ook wat langer nodig maar het zijn vrienden door dik en dun geworden!
Dat kan ik mij goed voorstellen. Dat was niet wat je voor ogen had. Ik herinner het mij nog wel en je was toen blij dat je een fijne baas had gevonden . En dan zo afgelopen is ook zuur
Hoe is het met vriend? Hoor je daar soms nog iets van?
Ik weet het eerlijk gezegd niet. Zijn nieuwe baasje was superblij met hem. Hij wilde er mee gaan jagen en ik kreeg regelmatig foto's en filmpjes van zijn vooruitgang. Ik was zo blij dat ik voor Vriend de juiste beslissing genomen had en de perfecte baas voor hem vond.
Helaas is een half jaar na de herplaatsing zijn baasje overleden. Ik hoorde dat maand of wat na die tijd. Heb daarna nog wel contact met zijn vrouw gehad. Ze vertelde me dat Vriend echt alles voor haar betekende en haar zoveel steun gaf.
Toen ik foto's vroeg aarzelde ze even, maar uiteindelijke kreeg ik toch foto's van haar. Ik kende hem nauwelijks terug Toen hij ging was het een prachtige atletische slanke hond en op de foto's zag ik een dikke vette grijze lobbes achter een bak met voer waar hij bij mij een week mee had moeten doen.
Ik denk dat hij wel verdubbeld was in gewicht. Ik kon ook alleen maar reageren door te zeggen hoe blij ik was dat hij haar zoveel troost bood. Daarna heb ik nooit meer contact gezocht.
Ik begrijp dat dit door de omstandigheden zo gekomen is, maar ik had juist zo mijn best gedaan om hem een plek te geven bij iemand met wie hij zijn passie kon delen. Ik wilde meer voor hem dan gezelschapshond zijn. Het heeft me echt heel erg zeer gedaan.
Kan me voorstellen dat je dat wat dwars zit/zat. Vervelend om te zien. En je kunt er ook niets mee. Frustrerend. Hopelijk heeft ze de draad ondertussen weer wat opgepakt en is ze flink aan de wandel geslagen met ‘m:)
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)