Het HondenForum

Tara schreef:

Hammetime schreef:Misschien is een Hollandse Herder iets? Daar ben ik vorig jaar voor gegaan nadat ik van een Duitse Herder heb afgezien vanwege de ziekten in het ras. De Hollander is gezond en heeft wél een rechte rug.

Nou... Is de Hollander zo gezond? Het is een numeriek klein ras en daardoor sowieso al kwetsbaar door een beperkte genenpoel.

Hoe vaak kwam dezelfde reu ook al weer voor in de eerste 4 generaties van Benthe?

Bij Schotse herdershond langhaar heb je ook nog 2 smaken. De Engelse types en de (doorgaans sportievere) Amerikaanse types.

Misschien is "de amerikaan" wat voor je?

Suzanne

American indian dog zitten ook geschikte honden tussen met een niet- alledaags uiterlijk en actief karakter.

De Chodsky Pes is misschien nog wel wat? Ken er geen maar dacht dat ze wat minder scherp zijn dan andere herders.

Met kinderen kan ik je aanraden om wel voor een ras te gaan wat sociaal is naar andere honden. Onze jongste border collie is heel sociaal en dat loopt zo veel fijner in het bos samen met de kinderen (onze oudste border is dat niet en die laat ik op drukkere tijden dus thuis ).

Mijn Baloe , zie onderfoto, is een kruising van mp.
Kruising tervurense herder x bordercolliex ?

Hij was anderhalf toen wij hem kregen/namen. Na 2 witte herders wel weer wat anders maar ik zou ook zo weer voor een witte kunnen gaan. Hij is onze 5e herplaatser . Na elkaar dan

Lysette schreef:De Chodsky Pes is misschien nog wel wat? Ken er geen maar dacht dat ze wat minder scherp zijn dan andere herders.

Met kinderen kan ik je aanraden om wel voor een ras te gaan wat sociaal is naar andere honden. Onze jongste border collie is heel sociaal en dat loopt zo veel fijner in het bos samen met de kinderen (onze oudste border is dat niet en die laat ik op drukkere tijden dus thuis ).

Er is bijna niet meer te komen aan een Pes. Wat er nu geboren wordt is veelal x ODH. Enorme inteeltproblemen.

Ik heb 4 border collies: 2 showlijn en 2 echte werklijn.
Alle 4 super makkelijk.
De showlijnen kon ik er wel 20 van in huis hebben, die merk ik echt niet.
Nu komen mijn honden wel veel bij mijn schapen, dus er wordt veel mee gedaan (de shows zijn al 12½, dus dat wordt wat minder).
Maar doe ik er dagen niet veel mee, alleen wat wandelingen, dan is er geen verschil in gedrag.
Geen druk gedoe, geen stress, geen hyper gedrag.
Ik zoek mijn honden wel heel goed uit, kijk goed naar ouderdieren en lijnen.

Als ik je verhaal zo lees, vind ik dat een australian kelpie ook wel in je plaatje past.

Ik heb zelf duitse herder(s) gehad, eentje uit het asiel, eentje uit Spanje, dus inderdaad hondjes met een rugzakje.... maar het waren zalige honden. De hond uit Spanje viel wel uit naar andere honden, maar ik heb het er op den duur uit gekregen in zoverre als hij andere honden zag, dan keek hij naar mij en dan brokje natuurlijk... Hij viel niet meer uit. De duitse herder uit het asiel had dit helemaal niet. Dat was de zaligheid zelve....

Onze austrialian kelpie hebben we overgenomen van iemand en toen hij 6 jaar was. In het begin had hij wel wat moeite om ons te vertrouwen, maar toen dat helemaal in orde was, was het een gouden hond. Het is nog altijd een droom van ons om ooit een kelpiepup te hebben. Ze zijn heel leergierig, wel gevoelig, maar een enorme "will-to-please". Het is wel raadzaam om ze geestelijk bezig te houden, ze hebben wel een uitdaging wat dat betreft nodig. Ik deed met hem detectie en hoopers. Detectie vond hij geweldig, maar mantrailing bijvoorbeeld ook. Onze kelpie was ook erg "steady" een erg gelijkmatig karakter, echt een hond waar je van op aan kon. Helaas is hij in 2018 gestorven, maar ik denk nog dagelijks aan hem.
Ook onze andere honden missen hem ontzettend.

Momenteel hebben we een groenendaeler en een grote poedel. De groenendaeler is natuurlijk ook een herder. Ze was eigenlijk ook heel steady qua karakter, totdat de kelpie stierf. Men zegt altijd dat groenendaelers erg zenuwachtig/nerveus zijn en dat was onze groenendaeler helemaal niet, totdat haar maatje stierf. Nu voldoet ze wel aan de zenuwachtigheid ..... helaas.
Ook zij heeft een "will-to-please", ze wil graag werken. Met haar heb ik hoopers gedaan en doggydance (recreatief, geen wedstrijden), ook mantrailing vindt ze heel erg leuk om te doen, maar ook gewoon gehoorzaamheid is voor haar leuk. Als ze maar iets met mij kan doen.

Ik hoop dat je wat aan mijn beschrijvingen/ervaringen hebt en als je nog vragen hebt, gil maar

Mijn Mechels zijn ontzettend sociaal naar mensen, iedereen kan hier zomaar binnen komen en dat wil ik ook, want iedereen komt hier ook zomaar binnen
Naar andere honden is 1 van de 3 het wel, 1 niet en 1 was het maar geen idee hoe het nu nog is, ik neem geen risico's meer.

Ik ken eigenlijk ook alleen maar (mens) sociale Mechels, die geen die het niet zijn, worden vaak zo gemaakt heb ik de in de indruk.

Nu, binnen het ras zit er best wel wat verschil. Mijn jongste zou absoluut niet geschikt zijn als eerste hond, hij heeft best wat rare trekken en je moet toch wel ietwat verstand hebben om er mee om te kunnen gaan, of dat is er 1 die zou ontsporen.

Misschien is een eurasier iets?
Er zitten wat verschillen in de lijnen maar de exemplaren die ik ken zijn erg stabiel, kindvriendelijk en hebben geen jachtinstinct. Trainbaar maar zeker niet slaafs.

Persistence schreef:

Maud_D95 schreef: De Schotse Collie had ik inderdaad juist de korthaar op ogen! Even vergeten dat de standaard inderdaad langhaar is, maar dat vind ik altijd zo'n sierlijk bolletje. De korthaar zou voor mij inderdaad echt perfect zijn, maar hij wordt hier als 'wat suffig' bestempeld.

Ik weet niet waar je dat gelezen hebt, maar de korthaar is van alles maar niet suf te noemen
Ze zijn juist actiever dan de langharen (over het algemeen). Ze zijn goed trainbaar, zullen niet weglopen maar zijn ook ook bovengemiddeld vocaal en gevoelig, dat moet je liggen. Ik zie ze wel vaak bij kinderen, maar mijne is bijvoorbeeld een herplaatser omdat hij te verdedigend was richting schoolvriendjes van de dochter. Dat is toch die herdereigenschap, dat willen regelen. Maar ik zie toch ook kortharen die gewoon leuk mee doen als kinderen aan het stoeien zijn, het zal per hond verschillen. Wat is juist leuk vind aan de korthaar, is dat ze alles leuk vinden om te doen, als het maar met het baasje is. Hij kan 20km mee wandelen, maar ook prima een dagje genoeg hebben aan 3 rondjes om het grasveld.

Hier nog een korthaar eigenaar. Suf zou ik ze ook zeker niet willen noemen. En verder ben ik het helemaal eens met bovenstaande. Alles is leuk zolang het maar samen met de baas is. Niets leukers dan iets doen met en voor de baas. De mijne vindt kinderen wel leuk, maar nog geen idee hoe ze omgaat met hele kleine kinderen in huis. Samen met de kleinkinderen door het bos sjouwen vindt ze wel helemaal geweldig.

Hee allemaal,

Super bedankt voor alle leuke, nuttige en behulpzame berichtjes, helpt me echt heel erg met oriënteren!
Ik ga even proberen in dit berichtje iedereen te bespreken, anders wordt het zo'n chaos.
Ten eerste: De Schotse Collie is hier zeker niet suf genoemd wat karakter betreft, integendeel! Ik ben zelf echt helemaal verliefd op de kortharige Schotse collie, en stelde deze dus ook vol enthousiasme voor aan de vriend. Hij vond het echter met zo'n groot lichaam en klein koppie een wat suffige uitstraling, dat bedoelde ik (no offense no offense!). Nu vind ik het juist een prachtige hond, echt zo'n betrouwbare trotse 'vader'-look, maar hij is er echt echt niet weg van helaas.

De Beauceron zie ik op dit forum ook vaker voorbij komen, we vinden dit beide een super mooie hond, maar ik moet me er nog even verder in het karakter verdiepen om er een afgewogen uitspraak over te doen . In ieder geval bedankt voor de tip!
Ik denk momenteel dat een kruising ons het best past, simpelweg om de reden 'better be safe than sorry'. Ja, ik weet dat je het karakter (of uiterlijk) niet compleet kunt voorspellen, maar vaak zijn de scherpe randjes van het ene ras er dan wel wat uit. Dus momenteel vind ik dit het grootste overwegen waard.

De witte herder hebben we ook vaak besproken, alleen had ik volgens mij meegekregen dat deze wat onzeker/nerveus kunnen zijn, ik weet niet in hoeverre dit klopt en in hoeverre dit in goede banen te leiden valt? En hoe zit het met de gezondheid van deze hond? Want nu ik zoveel negatieve dingen over de Duitse Herder (en ook Oudduitse, helaas) hoor, schrik ik daar toch wel wat van. Ik wil natuurlijk geen hond die eigenlijk non-stop aan het lijden is, omdat ie zo ver is doorgefokt op uiterlijk. Super zonde vind ik dat...

De Pomsky, Eurasier en ook de Ijslandse herder vind ik erg toffe honden wat uiterlijk betreft, alleen zit in beiden volgens mij wel een flink jachtinstinct (correct me if I'm wrong) en eigenwijsheid, plus met zo'n dikke vacht moet je ook wel altijd rekening houden met warmer weer, en zeker de hete zomers die momenteel in Nederland de standaard zijn, lijken me dan best moeilijk voor zo'n beestje... Maar ik ga me sowieso ook nog even in deze karakters verder verdiepen! (heel lijstje straks af te werken, haha). De American Indian Dog: Wauw, wat een prachthond, maar het is alles behalve een makkelijke, dus ik denk dat ie daarom al afvalt (een beetje uitdaging is niets mis mee, maar ik ken ook mijn grenzen ).

Dan de Border collie, ik moet zeggen dat ik me eigenlijk afvraag waarom ik deze nooit overwogen heb. Vroeger ook wel ervaring mee als kind, was er altijd gek op, ook al was die betreffende collie best vals (maakte mij als kind nooit uit, dan gooide ik wel gewoon balletjes in plaats van te knuffelen). Ik heb hier al even wat meer over gelezen, en vind ze tot nu toe best tof, alleen lees ik ook dat ze in principe beter functioneren met kinderen vanaf +-7 jaar, heeft iemand hier iets meer ervaring mee? Wil niet dat de hond compleet in de stress schiet, mocht er een baby in huis komen (ook vanwege nu al kleine kindjes en baby's van vrienden en familie).

De Australian Kelpie heb ik vaak voorbij zien/horen komen, maar in mijn hoofd zat er een totaal ander beeld aan gekoppeld dan hij eigenlijk is, zie ik nu pas... Mooi beest joh! Ze zijn wel extreem actief zie ik overal, in hoeverre kunnen ze thuis hun rust wel nemen, mits er genoeg gedaan wordt? En hoeveel is 'genoeg gedaan'? Is dit net zoals de mechelse herder, dat ze eigenlijk niet moe zijn te krijgen, thuis in principe wel rusten maar bij iedere beweging weer paraat staan om te vliegen? En hoe zijn ze met (kleine) kinderen? Iemand toevallig ervaring mee? Ik blijf gewoon alles maar aan jullie vragen hoor, vind dat nog steeds nuttiger dan die algemene informatie-sites .

Oké, volgens mij heb ik nu zo'n beetje alles besproken. Nogmaals super bedankt voor alle input, vind dit echt ontzettend fijn en leerzaam. Gelukkig zit de hondenwens hier niet met veel haast achter, dus ik neem graag alle tijd om alle voors en tegens af te wegen. De neiging ligt nu vooral naar een kruising herder x labrador o.i.d., maar ik ga me sowieso even verdiepen in de rassen die jullie nog genoemd hebben, leuk!

Edit: Oeh, helemaal vergeten te vragen, maar ergens anders opperde iemand de Oost-Europese herder. Had hier nog nooit van gehoord (hoe is het mogelijk!?), maar na opzoeken ben ik toch wel een beetje verliefd. Er is alleen niet superveel informatie over te vinden, behalve dat ie iets stabieler qua karakter zou zijn dan een Duitse, en een betere gezondheid, maar wel diezelfde baasgerichtheid. Heeft iemand toevallig ervaring met dit ras? Zou hier graag meer over weten, vooral i.c.m. gezin etc. Thanks!

Nanna schreef:De VEO is niet middelgroot. Dat is echt een serieus grote hond, veel groter dan de ‘gewone ‘ Duitse herder.

Ja, de middel stond ook tussen haakjes, haha. Liever groot dan klein, zeg maar.

Ik heb de VEO (een stuk of 3-4 geloof ik) op een show staan bewonderen en het zijn inderdaad flinke honden qua formaat. Maar ik vond ze héél fijn overkomen. Kalme, zelfverzekerde types. Geen zenuwenlijers. Ik zou er zó voor gaan.

Leuk om alles te lezen. Blijft toch altijd weer leerzaam zo'n topic en leuk om de zoektocht te volgen.

Ik denk dat ik een combi van jou en jouw vriend ben. Ik wilde namelijk een hond die er aan de buitenkant best stoer eruit ziet maar die van binnen zacht, gevoelig en intelligent is. Door ervaring met de leukste oppashond die ik ooit gehad had leerde ik kennis maken met een tervuerense herder. Toen ik tijd had voor een pup was de keuze voor een tervueren teefje dus al snel gemaakt. Shep is inmiddels alweer bijna 14 jaar in mijn leven. Ze kan overal loslopen want ze is zo baasgericht dat ze mij nooit uit het oog verliest. Andere honden vindt ze niets aan en negeert ze. Ik vind dat wel prettig want daardoor minder gedoe tijdens wandelingen. Ik werk met mensen met een licht verstandelijke beperking, gedragsstoornis en verslaving. Shep gaat soms mee naar het werk. Ook dat doet ze perfect. Op het kantoor is ze rustig en de bewoners komen langs om haar te aaien of een snoepje te geven omdat zij daar rustig van worden. Shep vindt het allemaal best. Bij drukke bewoners doet ze gek mee. Bij wat meer terug getrokken bewoners doet ze heel rustig. Ze voelt alles perfect aan. Nu is ze oud en minder sportief maar vroeger ging ze mee op hikes van urenlang en was dol op de frisbee op het strand. Een erg sportieve en fitte hond. Agility geprobeerd maar dat was niks voor haar, zo bezig met de andere honden die ze spannend vond, dat het niet luket. Geen probleem. Ze is het liefst sportief met de mensen die ze kent. Gericht op haar bal.
En ja ik vind uiterlijk ook belangrijk. Omdat teefjes toch vaak kleiner zijn dan reuen en ik per sé een teefje wilde, heb ik er eentje gekozen uit een nest waar de moeder veel groter was dan de gemiddelde tervueren teef in de hoop dat Shep ook groter uit zou gaan vallen. En voor een teefje is ze behoorlijk groot uitgevallen.

Ben je er al een beetje uit? Ik zag gisteren een kruising Boxer x Golden Retriever. En ik moet zeggen, wow wat een leuk beest. Groot. Lekker stoer. Heerlijk lief en prachtig om te zien. Daar zou ik zo op kunnen vallen. Mooie dikke reuenkop. Goed gespierd lijf en een prachtige gestroomde vacht. Plaatje.

Ik ken ook een Rodesian Ridgeback x boxer. Dat is een schat van een hond. Super sociaal en ziet er ook nog eens ontzettend stoer uit. Maar dan zonder enige scherpe rand. Een allemansvriend met een speels en sociaal karakter.

Nee, ik ga er nooit helemaal uit zijn denk ik, haha. Ik denk dat er meerdere wel zouden passen, dus op het moment dat we daadwerkelijk tot aanschaf overgaan, zullen we sowieso even moeten kijken welk soort beschikbaar is. Ik neig zelf naar kruising herder x retriever, maar moet zeggen dat ik de Border Collie ook wel interessant vind, zeker als ik zo de tricolor of red merle zie, wauw! Alleen het knuffelgehalte twijfel ik wat aan, maar aan de andere kant kun je ook niet alles hebben natuurlijk. Uiteindelijk ga je toch intens gelukkig zijn met de hond die je hebt, ook al voldoet ie niet 100% aan alle eisen die ik van tevoren stel. Gelukkig zit er geen grote haast achter, aangezien we niet binnen nu en 3 maanden per se een hond willen ofzo. We willen er pas een als we er echt over uit zijn welke, er een beschikbaar is, en we 100% zeker zijn van hoe we alles regelen etc. Dus dit is nog steeds een rustige oriëntatie, al hebben alle berichten me echt heel erg geholpen in het duidelijker gericht zoeken en voor mezelf duidelijk krijgen wat ik wel of niet wil en belangrijk vind. Dus daarvoor alleen al heel veel dank, heb er echt superveel aan (volgens mij blijf ik dat herhalen, haha).

Mooi toch? Jullie moeten gewoon verliefd worden. En zolang je keuze gebaseerd is op de juiste eigenschappen in de hond komt dat helemaal goed. Kijk wat je wil in een hond en kies daar de meest leuke hond bij. Ik ben zelf uitermate sociaal. Ik wil dus vooral grappige lieve sociale honden. Een ander is bang en niet sociaal en die wil dus een angsaanjagende waaksere hond. Kies gewoon het type dat bij je pas dus

En wat is er mis met een herder-retriever kruising? De kruisingen die ik daarvan ken zijn stuk voor stuk lieve en brave beesten.

Veel plezier in elk geval met de voorpret.

Persistence schreef:En wat is er mis met een herder-retriever kruising? De kruisingen die ik daarvan ken zijn stuk voor stuk lieve en brave beesten.

Veel plezier in elk geval met de voorpret.

Wie zegt dat daar iets mis mee is? Ze gebruiken die zelfs regelmatig als hulphond. Net wat meer pit maar wel super trainbaar en heerlijk in de omgang. Ik zou er zo een nemen.

Niemand, ze zegt juist dat ze daar zelf naar neigt maar ze waren verschillende rassen aan het bekijken.
Ik vind ze ook leuk.

Als er nou weer eens een hondenshow komt zou je wat makkelijker kunnen rondkijken naar wat je aanspreekt, maar dat is in deze tijden nog even lastig.
In ieder geval veel succes met de zoektocht, herder x retriever klinkt als een goede combi voor jullie!

Een kruising boxer x ridgeback zou ik nooit aan beginnen laeken, dat kan zomaar een veel te waakse hond worden, die blaft de hele buurt bij elkaar, dat is met kleine kinderen en middagslaapjes niet fijn.

Ik ben zelf met boxers opgegroeid, de hond was 6 maanden oud bij mijn geboorte. Maar goed dat is wel een uiterlijk wat je aan moet spreken, niet iedereen houdt ervan. Wel ontzettend kindvriendelijk en leergierig, sportief en knuffelig. Qua karakter dus perfect lijkt me, maar wat ik zeg, je moet er wel voor kunnen vallen.
Ik ben trouwens zelf wel van het uiterlijk hoor, je moet zelf elke dag naar die kop kijken dus ik zou nooit zelf voor een hond kunnen gaan die ik niet mooi vind. Zal wel oppervlakkig lijken, maar alles moet gewoon kloppen.

Ik kom regelmatig leuke kruisingen met border collie tegen (of soms denk ik Schotse collie, maar die kans is niet zo groot aangezien die niet veel voorkomen in Spanje). Hele fijne honden, net wat relaxter dan de echte borders. Maar ze komen allemaal uit het asiel, dus loop er maar eens toevallig tegenaan. Het zou leuk zijn als er eens een mooi bewust kruisingsnest gefokt zou worden met (border) collie.

Wat vind je van de Oost Europese Herder?


Er is ook een groep op FB hier in NL met dit ras.
https://www.facebook.com/VEOBENELUX/

https://www.facebook.com/groups/542687329529548/

Soeb88 schreef:Wat vind je van de Oost Europese Herder?

Lees anders de vorige pagina even

Alfilillo schreef:Ik kom regelmatig leuke kruisingen met border collie tegen (of soms denk ik Schotse collie, maar die kans is niet zo groot aangezien die niet veel voorkomen in Spanje). Hele fijne honden, net wat relaxter dan de echte borders. Maar ze komen allemaal uit het asiel, dus loop er maar eens toevallig tegenaan. Het zou leuk zijn als er eens een mooi bewust kruisingsnest gefokt zou worden met (border) collie.

hier in Frankrijk ook enorm veel BC kruisingen in de asiels; ik heb er 2 opgevangen en dat waren in ieder geval energieke, maar stikgemakkelijke leuke honden

Maud_D95 schreef:Daarnaast is hij dus best ijdel . Hij is het overigens wel helemaal met me eens dat karakter nog steeds het belangrijkst is, begrijp me niet verkeerd. Hij wil ook niet een hond die non-stop uitvalt naar vreemden, of moeilijk is met kinderen, aangezien hij kinderen en een gezinswens toch echt op nr 1, 2 en 3 heeft staan.
Maar hij denkt, als we er dan 10-15 jaar mee rondlopen, dan beter eentje waar je ook graag naar kijkt...

Ik pik dit stukje even uit een eerdere reactie
Eentje waar je graag naar kijkt mag zeker meewegen
Je kijkt er jaren tegenaan, dus dan is het fijn als je de hond ook nog mooi kunt vinden.
Nou wordt hij vanzelf de mooiste hoor, maar dat is een ander verhaal
Maar wat me verder opviel aan wensen zijn zaken die voor een deel OOK afhankelijk zijn van hoe je een hond opvoedt en hoe je je kind leert met honden om te gaan.

Mijn ras staat bekend om zeer zachtzinnig te zijn en lief voor kinderen.
(Niet dat ik je mijn ras aanraad trouwens, dat zou lang wachten worden )
Maar met een paar flinke fouten in de opvoeding kan ook die betreffende hond van dat ras best gaan uitvallen en als "vals" worden beschouwd.
Er komt wat meer kijken bij opvoeden van een hond.
Ze worden niet "klaar" voor gebruik geboren.

Leuk om te zien dat jullie veel tijd en energie steken in het nadenken over een gepaste hond !

Ik wil je enkel even meegeven dat ik, uit persoonlijke ervaring, border collies niet altijd even gemakkelijk vind. Er zijn twee koppels in mijn naaste omgeving die een border als eerste hond hebben genomen en die het moeilijk vinden de "uit-knop" op hun hond te vinden... Niet zozeer binnen in huis, maar buitenshuis zijn het allebei felle honden die óf beginnen herderen, óf overgefixeerd zijn op de bal met het nodige geblaf. Niet dat alle borders zo zijn hoor, maar het goed begeleiden van die intense will to please mag je niet onderschatten.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat een border geen goede match zou kunnen zijn, maar ik wil enkel aangeven dat ik denk dat de doorsnee border niet meteen een gezellige huishond wordt zonder de juiste begeleiding. Er zijn in elk geval wel wat border-baasjes hier op het HF die je daar waarschijnlijk meer uitgebreide info over kunnen geven

Toch went het uiterlijk echt wel. Ik heb 2 honden die ik qua uiterlijk niet snel gekozen zou hebben
Noah is een Duitse Herder met een flapoor. Nu heb ik haar van pups af aan, ik wist niet van te voren dat haar oor zou blijven hangen. Als ik een andere Duitse Herder met flapoor zie, vind ik dat echt lelijk. En als Noah opeens 2 staande oren heeft, wat soms gebeurd, vind ik dat weer heel raar om te zien
Toen ik voor een border collie ging, had ik een langhaar zwart/wit of tricolor in gedachte, zeker geen merle. En het is een korthaar sable merle met 1,5 blauwe ogen geworden
Mocht je voor een border gaan, zou ik echt kijken naar wat voor type je aanspreekt. Er zit namelijk onwijs veel verschil in het ras. Perry is mijn eerste border, ik vind hem tot nu toe erg makkelijk in de opvoeding. Enige echt negatieve vind ik die geluidsgevoeligheid. Nu is Perry niet erg angstig voor onweer en vuurwerk, maar prettig vind hij het niet. Net als autos en motors die veel herrie maken.