Het HondenForum

Nee. Ik vind het irritant dat mensen commentaar leveren op je honden. Dus ik doe dat ook niet.

Ik krijg zo vaak commentaar op onze honden. Op de een of andere manier denken mensen altijd dat je het maar kan en moet zeggen. "Ik hou totaal niet van die kleine hondjes. Ik heb niks met Chihuahua's." Etc. Dus? Ik zeg toch ook niet dat ik jouw ras niks vind?

En bij Zahra wel vaak positief over het ras en haar verschijning, maar natuurlijk altijd commentaar op haar postuur/gewicht.

Ik zeg het wel eens, maar nooit tegen wildvreemden. En tegen bekenden ook alleen als ik denk dat het kan. Finn is met vlagen ook wel wat spekkig en dat zeggen mensen dan ook weleens. Daar heb ik geen moeite mee, want dat zie ik zelf ook en meestal staat hij dan alweer op rantsoen.

Tess is eerder te dun en heeft een fase gehad dat ik echt heel blij was met die lange vacht. Denk dat ik anders veel opmerkingen gehad had over mijn gratenpakhuis.

Izzie heeft aanleg snel te mager te worden, Lot wordt vlot mollig. Ik krijg meer commentaar op Iz dan op speklot. Want Izzie, die is zielig.

Speklot is nog mijn eigen schuld ook, ik heb maanden moeten wennen aan het hebben van een klein hondje. Eten kan ik portioneren, bij de snacks dacht ik gewoon niet na. Hop allebei een varkensoor. Tot Lot wel erg rond werd
En nog gaat het af en toe mis. Gelukkig racet ze zielsgelukkig in het rond dus ik vind het wel prima.

Ja, maar afhankelijk bij wie.
Bij een vriendin het wel gezegd dat haar golden wel echt veel te zwaar was. Maar die hond logeert ook regelmatig bij ons, en kwam gewoon niet meer mee met rennen en spelen.

Ja ik kan daar wel wat van zeggen. Vooral naar bekenden of wanneer je met iemand in gesprek bent. Dat hoeft helemaal niet op een negatieve toon.
Droef heeft 38 kg gewogen en schommelt nu tussen de 34 en 35 kg steeds. De DA had 36kg al goed gevonden maar ik heb in zijn geval toch voor iets schraler gekozen ivm zijn ellebogen.
Izzy woog 2 weken terug 7 kg precies. Die heeft heel lang 7,5 gewogen terwijl toen ik haar kreeg woog ze 6,8. Nu vind ik het pas goed. Ze is inmiddels 6 jaar oud, en gecastreerd veel meer hoef ik van haar niet te verwachten of ik moet haar echt gaan uithongeren.

Over Droef heb ik overigens weel veel complimenten gehad dat hij niet zo'n obesitas figuur is.

Overigens was Tiba als jonge hond graatmager en niet dik te krijgen. Daar kreeg mijn vriend ook vaak commentaar op.
Op een dag schreeuwde een aso hem toe: "Hey joh! Je moet je hond meer te eten geven!!"
Waarop hij antwoordde: "Nee joh gek, weet je wel wat dat kost?"
En toen kreeg hij een klap op z'n bek

Op Sofi krijg ik trouwens ook regelmatig commentaar. Maar eigenlijk vooral van vrienden/familie. Die vinden haar vrijwel altijd te mager. Haar krijg je ook niet volgevreten ook niet, daar is ze veel te actief voor Dus ene oor erin, andere eruit.

Alleen als t me gevraagd wordt

Naar onbekenden zeg ik er niets van, bij bekenden hooguit een opmerking ala " wat een leuk bijzettafeltje" Maar verder niet echt, mogen ze lekker zelf uitzoeken.

Mijn honden probeer ik goed op gewicht te houden, maar dat is echt maatwerk. Noa staat echt op rantsoen, niet teveel snacks, die is meteen een dik spekje. Bij Damy krijg ik er maar niet genoeg in gepropt, die blijft te dun. En als hij ein-de-lijk wat bijkomt, is Noa weer loops en eet meneer weer niet voor drie dagen Diva is nog pup, maar als die straks uitgegroeid is, moet ik ook wel oppassen met wat ik haar geef. Je geeft al snel teveel bij zo'n mini (sielugh, zo weinig eten! Maarja, ook maar een klein maagje )
Gelukkig hebben ze allemaal een lange vacht, dan krijg je geen commentaar op het gewicht

Nanna schreef:Ik heb echt iets tegen dikke honden. Ze zijn vaak volgevreten terwijl ze daar ook niks aan kunnen doen. Het wordt ze allemaal maar aangereikt.
Het smoesje is dan al snel de castratie.
Ja, ik heb ook twee castraatteven en die zijn niet dik. Ik snap dat door castratie figuurtjes veranderen maar echt te dik worden heb je toch zelf in de hand.
Mijn teven dollen en spelen veel en dat lijkt me enorm lastig als je dikke pens je in de weg zit. Plus dat dan al snel ook de animo minder zal zijn.
Dus nee. Ze hoeven heus niet schraal te zijn en wat spek op de ribbetjes mag maar alles in het normale.

Ben net even bij de huskies geweest en Django is echt tonnetje rond.
Die wordt heel snel dik sinds de castratie en minder voeren is gewoon sneu. Maar het hindert hem niks hoor.
Hij is even maf en actief.

Achtervolgen ook echt

Tegen wildvreemde mensen of zomaar uit het niets tegen iemand zeg ik er niks van. Maar het gebeurt wel eens dat mensen het hebben over de energie van hun hond (of het niet hebben daarvan) of het niet graag willen eten en dan zeg ik er wel wat van als het echt een te dikke of moddervette hond is. Gewoon romig zul je me niet over horen. Wel als het een hond is die al last heeft van de gewrichten (maar ook niet tegen een vreemde hoor).
Ik vind echt dikke honden wel vaak heel sneu hoor. Zeker als het jonge honden zijn. Het beperkt ze zo enorm. Is het niet nu dan is het wel over een paar jaar.

Ik lees hier dat mensen het zelf wel zien. Dat is in héél veel gevallen helemaal niet zo hoor. Veel mensen zien het helemaal niet.

Oeps, ik heb een stopwoord geloof ik

Ooit een keer een boxer te logeren gehad die echt veel en veel te zwaar was, die heb ik gelijk op rantsoen gezet, ik durfde hem niet eens mee te nemen naar het park, zo zwaar had hij het.
Zoon des huizes haalde hem op en vond mijn verhaal maar zozo. Drie dagen later belde het baasje op en zij is doorgegaan met hem op rantsoen te zetten. Het jaar erop kreeg ik hem te logeren en werd hij naast de fiets gebracht. Een wereld van verschil.

sirene schreef:Oeps, ik heb een stopwoord geloof ik

Ik vind het een beetje belachelijk als mensen hun honden consequent vet gaan lopen mesten. Puur projectie namelijk aangezien er niks makkelijker onder controle is als het voer voor je hond. Misschien is er soms iets medisch maar meestal is het toch een kwestie van willen verwennen en denken dat een hond zo graag zo veel eet. Helaas is het eenmaal dikke hondje zelf echt niet blij. Een dikke hond is in tegenstelling tot een te dik mens niet meer blij. Het doet pijn. Beperkt fysiek en geeft een heleboel lichamelijke ellende.

Ik voer mijn honden echt afgepast. En ja ze eten graag. En ze zouden best twee keer zoveel op kunnen. Nou en? Dat heb ik zelf ook en ik doe en hoef het ook niet.

Tara schreef:Ik kwam vanmiddag op de heide ook nog een labrador tegen, bijna vierkant.
Waggelen, zware ademhaling... Doodsneu.

En ja, ook hier op het forum mensen die het niet zien, of er in ieder geval niks aan doen. Ik zag er in dit topic ook nog eentje voorbijkomen, maar hey, niemand die er ooit iets van mag/mocht zeggen.

Breek me de bek niet open. Dat terwijl het veel te dik voeren van je hond eigenlijk gewoon net zo goed slecht is als hem hele dagen alleen laten of slaan. Teveel te eten geven lijkt alleen liever. Ik ken hier een labrador met overgewicht. Niet gecastreerd overigens. Die hond loopt als een oude koe....en hij is schrik niet 2 jaar! Vanmiddag liep die man er weer. Stokoude man die zelf stapvoets loopt. Hond sjokt daar zonder lullen 300 meter achter....poept de hele tijd want ik zie hem constant poepen en verder doet de hond niets eigenlijk. Ja hijgen....

Ik heb er wel wat van gezegd toen Nora hier als deeltijd-hondje kwam. Had ik haar door de week net goed op gewicht, zat ze het weekend met de zoon des huizes en na het weekend zat het grootste deel er weer aan. Gelukkig stond hij er voor open, dus na het derde weekend was ze in ieder geval niet weer aangekomen. Tegenwoordig is ze weer echt goed op gewicht, omdat ze niet meer zoveel tussendoortjes krijgt. En ze bedelt ook nog eens veel minder.

Maar zomaar op straat, zonder dat het gesprek er al over gaat? Nee hoor. Bij Paco let ik er wel op. Laatst begon m'n schoonvader er zelf over. Paco at wat extra tussendoortjes: kattenpoep van Noortje. Heb geadviseerd de kattenbak om te draaien en nu kan Paco er inderdaad niet meer bij. Zelf zou ik Paco nog net wat minder voeren, maar hij is nu op zich op gewicht, zij het tegen overgewicht aan. Dan ga ik niet lopen pushen om hem nog iets te laten afvallen

Nanna heeft puppy-Izzy vet genoemd Daarna kreeg ze wat kleinere porties.

Ik zeg niks tegen anderen, of ze moeten mijn mening vragen. Als mensen wat tegen mij zeggen over mijn honden lach ik wat en geef ze gewoon vriendelijk antwoord. Soms vinden ze mijn honden te slank. Nou, Tanja was pas aangekomen en de dierenarts zei dat er wel een halve kilo af mocht, dat had ik zelf ook al gezien want ik hou van slanke honden.

Noa is tegen de trimbeurt aan wel eens vet genoemd. En hoewel er op het moment wel 300g af mag voor haar ideaalgewicht (ze weegt nu 11.3kg), was het toen niet eens aan de orde. Maar de opmerking "Nee. Ik wel, zij niet" hielp.

Sandra&co schreef:Nanna heeft puppy-Izzy vet genoemd Daarna kreeg ze wat kleinere porties.

Het lijkt wel geholpen te hebben . Nanna is er slanker van geworden.

Zamunda schreef:

Sandra&co schreef:Nanna heeft puppy-Izzy vet genoemd Daarna kreeg ze wat kleinere porties.

Het lijkt wel geholpen te hebben . Nanna is er slanker van geworden.

Nanna schreef: Negatief commentaar op het uiterlijk van mijn honden glijdt ook zo van mijn spekrug af. Je vindt maar een eind weg.

Ik snap gewoon niet waar mensen het vandaan halen. Ik vind ook van alles, dat houd ik voor me.
Guusje heeft prachtige parti ogen, wordt er steeds gezegd dat ie wel erg scheel is Sjaak is heel oud en zielig want hij heeft staar.
Kun je dan echt niets iets aardigs zeggen? Of je domme muil houden?

Je hebt natuurlijk dik en dik he, maar bij vreemden zou ik niet zo snel wat zeggen, bij bekenden zou ik zeggen, goh liever verwend dan verwaarloosd toch?

Ik werd zelfs een dierenmishandelaar genoemd, met mijn magere teckel.
Want, en daar komt de mooiste reden ooit, dat komt door de stress.
Stress? Ja, daarom istie zo mager. Door de stress, van het belletje aan zijn tuigje. Hoe durf je!

Nu hangt er inderdaad een belletje aan zijn tuigje, een paars kattebelletje. Wat super handig is, want dan gaat ie het hoge gras in en weet ik precies waar hij is.
Of achter een konijn aan, of een buizerd (het is niet het helderste lichtje).

Hij is nu bijna 2 jaar, en ja, ik kan inderdaad nog steeds piano spelen op zijn ruggengraat. Maar al met al is het een mooi hondje. Met ietwat eet problemen. We komen er wel.

_Tiny_ schreef:

dagmar88 schreef:

Nanna schreef: Negatief commentaar op het uiterlijk van mijn honden glijdt ook zo van mijn spekrug af. Je vindt maar een eind weg.

Ik snap gewoon niet waar mensen het vandaan halen. Ik vind ook van alles, dat houd ik voor me.
Guusje heeft prachtige parti ogen, wordt er steeds gezegd dat ie wel erg scheel is Sjaak is heel oud en zielig want hij heeft staar.
Kun je dan echt niets iets aardigs zeggen? Of je domme muil houden?

Van die verveelde oude mannen die de hele dag wat rondhangen op de leugenbank in het dorp. Over mijn shih tzu: " das toch geen hond das een rat aan een touwtje haha" . Die trakteer ik op een meewarrige glimlach en dan weten ze niet meer hoe het verder moet want dat was niet de bedoeling natuurlijk

Daar ga ik me toch niet druk om maken? Ze zijn nu niks, ze zijn nooit iets geweest en ze worden ook niks meer.

Sowieso, mensen die anderen op straat naroepen.

Oh, die onzin. Toen Kyuubi klein was kwam ik zo'n mislukt mannetje tegen. Zoeen die stoer wil zijn maar het nooit geworden is. Die werpt een blik op Kyuubi en moppert 'Dat is geen hond, dat is een konijn!'

Waarop ik vrolijk tegen Kyuubi zeg ''Hoor je dat Kyuubi? Je bent een konijn!'' Om vervolgens al door kletsend tegen mijn wurm door te lopen. Die kerel wist niks meer te zeggen. Uitgelult. Dom figuur.

I. Don't. Care.

Kyuubi is niet te dik, dus daarover hoor ik niks. Sterker, kreeg een paar dagen geleden een lofzang over hoe mooi gespierd hij nu geworden is. Maar als mensen mijn hondje ''een rat aan een touwtje'' vinden mag het hoor. Moeie vinden. Succes ermee.

Gek genoeg krijg ik soms WEL commentaar als ik Kyuubi train! Dan vinden mensen dat dat toch helemaal niet hoeft bij zo'n klein hondje?? Ehm?? Mag ik mijn hond laten volgen, laten blijven, laten komen als ik roep zonder gedoe? Wees blij dat 'ie luistert. Dat willen we toch? Ik wel tenminste... Trots op mijn microwoof.

Ach, wat betreft rare opmerkingen... ik zeg altijd zelf dat puppy Kyuubi mijn harige aardappel was. Hij WAS ook het formaat van een forse aardappel. Mag ik? Moet ik hem dan vereren met allerlei luxe titels? Ik noem hem zoveel. Een vriend van me noemt hem ''lelijkerd'' maar die wist laatst uit te roepen; ''DAG lelijkerd, oh jee wat ben je toch mooi...'' Ja, toen lag ik wel even dubbel...

Ik zou het wel fijn vinden als iemand mij erop attendeert dat de honden misschien iets te dik zijn. Bij Jip heb ik er deze zomer zelf heel erg aan getwijfeld, maar dat komt omdat hij 10 kilo dikker lijkt wanneer hij uit het water komt en zich uitschudt, ook de volgende dag nog. Die plofvacht vertekent enorm. Na de rui in november zag ik pas dat hij juist een beetje schraal was, oeps! Bij Abel ben ik er wel door de dierenarts op gewezen dat zijn speklaagje iets te goed voelbaar was. "Hij hoeft niet op dieet hoor, maar een kilo eraf zou beter zijn." Dus toen ben ik veel beter op de hoeveelheid snacks gaan letten en dat leidde al best snel tot resultaat.

Tegen vreemde op straat zeg ik niets, maar mijn vriend is wel eens boos geworden op zijn moeder die haar Heidewachtel teef echt gigantisch dik heeft laten worden. Ik weet niets van Heidewachtels en wat hun ideale gewicht zou moeten zijn, maar ze is een stuk kleiner dan mijn twee reuen en weegt 6 kilo (!) meer. Mijn vriend heeft toen aan zijn moeder voorgesteld om eens met de hond naar de dierenarts te gaan voor een reguliere check, in de hoop dat de dierenarts dan iets over haar gewicht zou zeggen. Ze zijn toen inderdaad bij de dierenarts geweest, maar ... "Nee hoor, ze was mooi op gewicht." Ik geloof nooit dat de da dat gezegd heeft, echt niet. Ze is hartstikke rond namelijk. Zo zonde

Célie schreef:

StellaViolet schreef:Ik werd zelfs een dierenmishandelaar genoemd, met mijn magere teckel.
Want, en daar komt de mooiste reden ooit, dat komt door de stress.
Stress? Ja, daarom istie zo mager. Door de stress, van het belletje aan zijn tuigje. Hoe durf je!

Nu hangt er inderdaad een belletje aan zijn tuigje, een paars kattebelletje. Wat super handig is, want dan gaat ie het hoge gras in en weet ik precies waar hij is.
Of achter een konijn aan, of een buizerd (het is niet het helderste lichtje).

Hij is nu bijna 2 jaar, en ja, ik kan inderdaad nog steeds piano spelen op zijn ruggengraat. Maar al met al is het een mooi hondje. Met ietwat eet problemen. We komen er wel.

Want hij loopt 24/7 met dat belletje door huis?

Nope, alleen als we naar buiten gaan, tuigje gaat af in huis.

natalie schreef:Ik zou het wel fijn vinden als iemand mij erop attendeert dat de honden misschien iets te dik zijn. Bij Jip heb ik er deze zomer zelf heel erg aan getwijfeld, maar dat komt omdat hij 10 kilo dikker lijkt wanneer hij uit het water komt en zich uitschudt, ook de volgende dag nog. Die plofvacht vertekent enorm. Na de rui in november zag ik pas dat hij juist een beetje schraal was, oeps! Bij Abel ben ik er wel door de dierenarts op gewezen dat zijn speklaagje iets te goed voelbaar was. "Hij hoeft niet op dieet hoor, maar een kilo eraf zou beter zijn." Dus toen ben ik veel beter op de hoeveelheid snacks gaan letten en dat leidde al best snel tot resultaat.

Tegen vreemde op straat zeg ik niets, maar mijn vriend is wel eens boos geworden op zijn moeder die haar Heidewachtel teef echt gigantisch dik heeft laten worden. Ik weet niets van Heidewachtels en wat hun ideale gewicht zou moeten zijn, maar ze is een stuk kleiner dan mijn twee reuen en weegt 6 kilo (!) meer. Mijn vriend heeft toen aan zijn moeder voorgesteld om eens met de hond naar de dierenarts te gaan voor een reguliere check, in de hoop dat de dierenarts dan iets over haar gewicht zou zeggen. Ze zijn toen inderdaad bij de dierenarts geweest, maar ... "Nee hoor, ze was mooi op gewicht." Ik geloof nooit dat de da dat gezegd heeft, echt niet. Ze is hartstikke rond namelijk. Zo zonde

Toch zegt dat niet altijd alles, hoogte en gewicht, je zal toch altijd op gevoel moeten doen. Dat is trouwens ook wel een ergernis van mij, dat mensen meteen roepen dat een hond dik/mollig is zonder hem uberhaupt te voelen. Ik krijg dat dus heel vaak, maar dat is gewoon bouw en heeft niets met op gewicht of niet te maken. Pom ziet er soms op fotos ook uit alsof ze 90 kilo weegt, en Karel is sowieso net een blok beton om te zien. Maar allebei zijn ze zeker niet vet (ook niet schraal hoor, gewoon, klein beschermlaagje). Zelfs weleens bij de DA gehad, dat ze al roepen dat ze te dik zijn alleen vanwege hun ras/type, zonder ze aan te raken.