Tara schreef:De clou zit hem natuurlijk in het vooruitdenken. Als je weet hoe je hond is, dan moet je de volgende stap al bedacht en dichtgetimmerd hebben.
Wetende dat er nog een situatie komt dat het hek open en dicht gaat, en wetende dat je hond de kuierlatten neemt betekent dus dat de hond nog niet zonder toezicht in de tuin kan. Eigenlijk betekent het ook dat het commando NEE en de waarschuwing "Denk er om hè?" er al ingesleten hadden moeten zitten. Je zult dus een paar stappen terug moeten doen tot die voorgaande stappen er goed in zitten.
Merci. Treffende tip inderdaad.
Tara schreef:Marlett schreef:[
Wat ik tot nu toe heb bedacht:
Ik ga op dagen dat er veel heen en weer gespeeld wordt, een cijferslot op het hek doen. (Zo een die je vroeger op je kinderfiets had.) Dan wordt het in elk geval wat bedachtzamer opengemaakt -of nog beter: dicht gelaten- en heb ik meer tijd om erbij te komen.
Nee, dat is symptoombestrijding. Leer je hond nou eerst eens dat het niet mag. Als dat niet duidelijk is kun je sloten omhangen wat je wilt, maar dan weet je hond nog steeds niet wat je van hem verlangt. Geef duidelijk aan wat je wel en niet wilt, dáár heeft je hond behoefte aan.
Daar ben ik vandaag mee begonnen. Ik ga eerst het hek uit en ze mag pas komen als ik het zeg. (Voor de goede orde: aangelijnd.) Wat de burger wel moed geeft is dat ze dat gewoon ook doet. De eerste keer niet natuurlijk, maar ze heeft het razendsnel door, dus de andere keren wel. Overigens luistert ze bij andere begrenzing ook goed, niet in de keuken als we koken, niet over de drempels van de kinderslaapkamers, uit de garage blijven, stoep, etc. Het moet dus gaan lukken.
Er was ook nog plaats bij een hondencursus binnenkort, weer verder leren.
Johnny Jones schreef:Cairnterrier Tibby was in de puberperiode heel erg van het weglopen. Toen ze eenmaal een jaar of twee was begon ze aan mijn hielen te plakken, en dat is ze tot haar dood blijven doen.
O ja, Koda heeft een paar keer de onderlinge verhoudingen met Digger ter discussie gesteld. Hij weet nu dat hij misschien wel de grootste is, maar geen bal te vertellen heeft.

Waarop het gebaseerd is weet ik niet, maar ik heb zo'n gevoel (oké, ook hoop...

) dat dat bij Tosca ook weleens het geval kan zijn (mits ik/wij het nu goed gaan begrenzen). Ze vindt ons namelijk wel heel leuk en is graag bij ons. Ze gaat ook heus wel onder de tafel liggen kluiven, maar bij huishoudelijke klusjes is ze een trouw publiek.