Het HondenForum

Ben ik de enige met kleine vragen? Weet iedereen alles al?

Gooi ik er meteen nog een in: Wie heeft de gouden tip(s) voor HIERRRR?

Het ging behoorlijk goed, we lieten Tosca al wel eens los lopen, maar de laatste keer stoof ze zo ver weg, dat ik het niet meer verantwoord vond. Het hierkomen deed ze ook best goed, maar de laatste twee weken...
Zelfs aan de lange lijn maakt ze een schijnbeweging! Dus dan komt ze wel, maar hopt ze anderhalve meter voor mijn voeten toch naar links. (<- en nee, ik word niet boos, want geen enkele hond vind het leuk om naar een boos baasje te komen, maar aaaarggghh!)

Het moet echt de moeite waard zijn om te komen, dus ik heb al diverse voertjes geprobeerd, maar de ene dag komt ze binnen een oogwenk voor een stukje frolic/kaas/brok en de andere dag trekt ze haar neus er voor op. De sleutel tot succes heb ik nog niet echt gevonden.
Nu is ze een maand of acht/negen, please, vertel me dat het daar aan ligt...

Hier, Yess voertje?

Heb je ook al eens andere beloningen en afwisseling in beloningen geprobeerd, zoals een speeltje, even samen stoeien, samen een stukje rennen, wat brokjes op de grond gooien om te zoeken?

DeDiana schreef:Heb je ook al eens andere beloningen en afwisseling in beloningen geprobeerd, zoals een speeltje, even samen stoeien, samen een stukje rennen, wat brokjes op de grond gooien om te zoeken?

Dat stukje rennen zou weleens kunnen, rennen is d'r lievelingshobby. Ik ren soms al wel weg voordat ze moet komen, werkt ook niet altijd.

Maar het lijkt meer alsof er op dat moment echt niks leukers is dan 'los' en 'weg'. Ze houdt echt wel van kroelen, maar een aai of kroel hoeven echt niet, ze duikt bijna weg. "NIET NU!" Zoiets. Op een veldje in de buurt pak ik ook wel steeds het tuigje en laat ik haar weer gaan, dus het is niet zo dat hierkomen automatisch aanlijnen is, daar was ik me al van bewust.

Ik las pas het woord zoomies, nou, dat is het dus een beetje als ze los is.

Ik hoop zo dat ik dit over een jaar teruglees en dan denk, "Ach ja, dat is gelukkig allemaal weer voorbij. Het is net als met kinderen steeds weer een fase."

Ik word gerust even boos als ze besluiten toch weer weg te lopen, maar zodra ze dan stoppen en omdraaien loop ik alweer te juichen. Komen is altijd goed, een dergelijk commando negeren levert een boze baas op. En ik oefen daarna ook altijd weer met lijn eraan: komen is juichen, niet komen of vlak voor je er bent weer omdraaien of langs mij heen rennen levert eerst boze stem op, geen reactie daarop is correctie met de lijn en stukje binnenhalen. Laatste meter laat ik dan altijd weer door hunzelf doen zodat ik kan eindigen met een beloning. Vaak hebben ze dan aan twee minuten oefenen genoeg om weer wekenlang betrouwbaar te komen.
Zal overigens bij lang niet elke hond werken. Die van mij vinden een boze baas best heel erg vervelend en dus een reden om beter hun best te doen. Je hebt er ook die je de middelvinger gaan geven als je het op mijn manier aanpakt

de eerste 2 jaar was HIER soms ook een wassen neus,
maar dmv wat lekkers/over enthousiast doen, toch goed gekomen, nu is het HIER, en dan ook echt hier tot aan mijn voeten [zonder onderbrekingen of omzwerven] , ook zonder snoepje volgt ze nu het commando goed op,
wel moet ik zeggen, dat mijn serieuze ,,HIER,, beter werkt dan ,,hier,, tussen neus en lippen door, dan moet er tijdens het komen nog wel eens wat gesnuffeld worden.
ze weet drommels goed wanneer of ik het meen, maar alleen door de manier hoe of ik het uitspreek, zonder te schreeuwen wel te verstaan.

Thuis en in prikkelarme omgeving hier=koekje doen. Je zegt 'hier' direct gevolgd door lekkers. En dan af en toe een sessie van 5x ofzo.
Verder de afstand dan dus uit gaan bouwen.
Zoveel mogelijk alleen op momenten waarvan je weet dat ze echt gaat komen het commando gebruiken. Anders leert ze ook dat negeren oké is.

Marlett schreef:

DeDiana schreef:Heb je ook al eens andere beloningen en afwisseling in beloningen geprobeerd, zoals een speeltje, even samen stoeien, samen een stukje rennen, wat brokjes op de grond gooien om te zoeken?

Dat stukje rennen zou weleens kunnen, rennen is d'r lievelingshobby. Ik ren soms al wel weg voordat ze moet komen, werkt ook niet altijd.

Maar het lijkt meer alsof er op dat moment echt niks leukers is dan 'los' en 'weg'. Ze houdt echt wel van kroelen, maar een aai of kroel hoeven echt niet, ze duikt bijna weg. "NIET NU!" Zoiets. Op een veldje in de buurt pak ik ook wel steeds het tuigje en laat ik haar weer gaan, dus het is niet zo dat hierkomen automatisch aanlijnen is, daar was ik me al van bewust.

Ik las pas het woord zoomies, nou, dat is het dus een beetje als ze los is.

Ik hoop zo dat ik dit over een jaar teruglees en dan denk, "Ach ja, dat is gelukkig allemaal weer voorbij. Het is net als met kinderen steeds weer een fase."

Misschien vindt ze het vervelend dat je haar aan het tuigje pakt als ze bij je komt en doe je daarmee de beloning een beetje teniet?
Ik zou beginnen met oefenen in een prikkelarme omgeving met verschillende soorten beloningen en dan dus niet aan het tuigje pakken, kijken of het dan beter gaat.

Oké. Zwemmen dus, met een hittegolf in het vooruitzicht wel een lekker idee. Ik zit praktisch even met het volgende:

1. Tosca is dol op water, ze loopt graag de rivier in en spettert dat het een lieve lust is, maar we zijn nog niet in de gelegenheid geweest om samen te gaan en met de pootjes los van de bodem te zwemmen.

2. Tosca is loops. Zwemmen op de plekken waar we eerst heen gingen, is echt geen optie. Ze zit in de slettenbakkenfase en brengt iedereen het hoofd op hol. Dus naar de rivier/losloopgebied is een no go.

3. We gaan morgen naar vrienden die een tuin aan de rivier hebben, alleen kun je er alleen in met een steiger, niet geleidelijk lopend dus, nee, plons.

De kleine hondenvraag: kunnen we daar met haar gaan zwemmen? En zo ja, HOE?

We hadden zelf al bedacht dat mijn man ook het water in zou gaan. De kinderen zwemmen er ook. En dan? Tuigje om? Zelf laten springen? In de armen mee het water in? Gooien? (geintje) Of gewoon lekker op de kant houden en niet zwemmen?

Ze is wel helemaal gek op het luchtbed dat al een paar dagen in de tuin ligt, daar springt, speelt en ligt ze graag op. Dat zouden we ook mee kunnen nemen in het water zodat ze daar eerst op kan "varen".

Ik zou zelf niet een hond die nog nooit heeft gezwommen, laten zwemmen/meenemen in het water waar het diep is en hij er niet zelf uit kan. Eerst maar even een keer zwemmen op een plek waar het afloopt en de hond dus zelf het water in en uit kan.

dubbel

Vraag 1 wil je je hond leren in het water te springen zonder dat de de bodem voelen. Dus dan ws in elke sloot?
Ja of nee, nee dan een goed plan bedenken. Pas in het water als je een commando geeft. Of een weggooizwembad meenemen. Als je je hond meenemer in het water met iemand die hij volledig vertrouwd en maak plezier, geen gillende kinderen in de buurt

Lekker samen zwemmen en je hond het water in helpen van de steiger af. Ik zou dan inderdaad een tuig aandoen, dan kun je haar makkelijker helpen bij de eerste zwempogingen of even graaien als ze te ver weg dreigt te gaan in het begin.

Cleva schreef:

Stapper schreef:Vraag 1 wil je je hond leren in het water te springen zonder dat de de bodem voelen. Dus dan ws in elke sloot?
Ja of nee, nee dan een goed plan bedenken. Pas in het water als je een commando geeft. Of een weggooizwembad meenemen. Als je je hond meenemer in het water met iemand die hij volledig vertrouwd en maak plezier, geen gillende kinderen in de buurt

Je moet natuurlijk met een schuin oog in de gaten houden waar je hond blijft en of hij er nog uit kan maar de essentie is zoals altijd om de hond te leren zelf op te letten wat werkt en wat niet werkt.

Ik heb Hein een paar keer uit het water moeten helpen maar niet voordat hij zelf de kans heeft gehad om flink te balen en te piekeren.
Alleen zo leert je hond niet zomaar overal bommetjes te doen.

Ik heb helemaal geen zin om mijn honden te debiliseren. Zoveel oorzaak-gevolg hebben ze zelf wel in hun mars maar ze moeten er wel ook mee kunnen oefenen.
Ik ga dus juist niet zitten regelen.
Als het niet anders kan trek ik mijn broek uit en kom ik die hele hond halen maar dat is vroeg genoeg om je te bemoeien. Ze zijn niet achterlijk.

Samen zwemmen is trouwens wel heel erg leuk. Dat doe ik regelmatig.

Klinkt alsof je hierover nagedacht hebt
Mijn honden willen alleen een oever aflopen of gaan zwemmen met mijn kinderen. Ik hou niet van zwemmen dus in dit geval, tof dat ik kinderen heb.
Mijn honden zijn natuurlijk ook ooit onverwacht in het water gevallen. Bij Bente had ik het niet voorzien en maakte zij ook geen geluid. Gelukkig had ik het snel genoeg door en kon ik haar eruit vissen. Wel in een flits bedacht, hoe zal mijn reactie zijn? Ik besloot negeren en doorgaan. Bij Boet zag ik en een ander het aankomen en laten gaan. Eerst even gelachen en toen hup eruit geholpen en verder. Het lastige was dat toen de oever zo was dat ze er niet zelfstandig uit konden. Nu we ergens wonen met een bak water in de tuin 10 meter rond en twee meter diep en ze daar niet zelfstandig uit kunnen. Ik ben erg blij dat ze daar niet in duiken want nu kan ik ze zonder toezicht in de tuin laten.

Nou bij aankomst bleek het water machtig interessant, balanceerde Tosca op de laatste milimeters van de steiger en besloot ze een sprong te wagen op de surfplank. Dit allemaal binnen luttele seconden. Ze glibberde van de surfplank af natuurlijk en ik heb 'r met haar natte en samengeknepen achterste aan haar tuig omhoog gehesen. Kortom. De les was meteen geleerd en ze heeft de rest van de ochtend bij ons het het vlonder rondgescharreld.

Voor nu staat er zo'n blauwe zwemschelp in de tuin, maar daar toont ze ook niet echt belangstelling voor. Als het weer kan, gaan we het weer bij een strandje proberen.