Pagina 2 van 3

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 14:23
door sirene
Dat het bij de ene hond makkelijker gaat dan bij de andere is een feit. Maar trekken aan de lijn (of juist het niet trekken) staat of valt _altijd_ met de consequentheid/duidelijkheid van de baas.
Operante conditionering? Staat de lijn op spanning ? Dan kom je nergens.
Echt, er komen geen koekjes, of commando's aan te pas. En zeker geen volgwerk of naast lopen. We hebben het gewoon over niet trekken aan de lijn toch? Wandelen zonder trekken.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 14:42
door dagmar88
sirene schreef: Operante conditionering? Staat de lijn op spanning ? Dan kom je nergens.
Dan komen we de komende 12 jaar inderdaad nergens.
Buiten sowieso al niet als dat alleen rustig mag :mrgreen:

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 17:26
door -Saskia-
dagmar88 schreef:
sirene schreef: Operante conditionering? Staat de lijn op spanning ? Dan kom je nergens.
Dan komen we de komende 12 jaar inderdaad nergens.
Buiten sowieso al niet als dat alleen rustig mag :mrgreen:
:mrgreen:
Een week heb ik het volgehouden met Frank. Na 7 dagen haalde ik nog steeds de ingang van het bos 60 meter verder niet.
Het deerde hem echt niet of we nu vijfenzeventig keer stil stonden, hij hing bij zesenzeventig even vrolijk in de lijn.
Nu zullen mijn honden vast wel aanvoelen dat mijn breekpunt wat betreft het trekken aan de lijn snel bereikt is :engel:
Ze lopen zo vaak los dat het aangelijnd lopen gewoon niet zo belangrijk voor me is. Bij pupje Noedel had ik er al vrede mee genomen en die trekt van nature dan weer amper.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 18:15
door blondie
ranetje schreef:
ellen en de birmanen schreef:ik loop met 6 honden tegelijk. ze weten dat ze aan de lijn niet moeten trekken en moeten kloten. aan de lijn is het gewoon meelopen. als ze los zijn gaan ze hun goddelijke gang maar. maar aan de lijn eis ik volgzaamheid.
Hartstikke mooi en knap :ok:

Misschien kan je TS (en mij :mrgreen: ) vertellen HOE je dat hebt gedaan?
Want dat TS het niet wil lijkt me duidelijk, alleen dat kwartje ……………………..
Dat wilde ik ook vragen inderdaad. Het is grappig als iemand zegt dat ze zo lopen met meerdere honden, maar hoe is dat dan aangeleerd :19:

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 18:18
door dagmar88
-Saskia- schreef:
dagmar88 schreef:
sirene schreef: Operante conditionering? Staat de lijn op spanning ? Dan kom je nergens.
Dan komen we de komende 12 jaar inderdaad nergens.
Buiten sowieso al niet als dat alleen rustig mag :mrgreen:
:mrgreen:
Een week heb ik het volgehouden met Frank. Na 7 dagen haalde ik nog steeds de ingang van het bos 60 meter verder niet.
Het deerde hem echt niet of we nu vijfenzeventig keer stil stonden, hij hing bij zesenzeventig even vrolijk in de lijn.
Nu zullen mijn honden vast wel aanvoelen dat mijn breekpunt wat betreft het trekken aan de lijn snel bereikt is :engel:
Ze lopen zo vaak los dat het aangelijnd lopen gewoon niet zo belangrijk voor me is. Bij pupje Noedel had ik er al vrede mee genomen en die trekt van nature dan weer amper.
:wink: Ik vind op zich enthousiaste honden leuker dan volgzame hoor, dus het zal ook wel aan mij en mijn keuzes liggen. Maar charlie en de huskies waren echt niet te temperen.
Naap staat al te gillen als ik z'n tuig pak en staat bij de voordeur op z'n achterpoten te dansen. Hij stapt voor me uit naar buiten en blijft dan gewoon braaf op me staan wachten.
Als ik rustig naar naar buiten zou moeten met hem achter me aan kan ik lang wachten. De dag dat hij dat doet zit ik meteen bij de dierenarts :LOL:
Met die drie hebben we het wel geprobeerd. Met gillen en springen gewoon rustig gaan zitten met een kop koffie. Dat werkte prima, tot je weer naar buiten wilde en het hele circus opnieuw begon.

Bij m'n reuzehonden vond ik het veel belangrijker en die misten de echte motivatie. Pluisje trok bij de vorige eigenaren verschrikkelijk en droeg bij mij z'n eigen riem terwijl hij aan m'n voet liep.
Dat kan ik met die naap natuurlijk vergeten :mrgreen:

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 18:35
door blondie
Naast me lopen hoeven ze niet, maar op momenten wel en dat heb ik ook zo aangeleerd.
Ik was in ieder geval vrij rap met Aki aan een flex uitlaten en met hem aan de flex heb ik dingen aangeleerd.
En daarnaast af en toe aan een gewone riem zodat hij besefte dat het niet altijd 8 meter lijn is :engel:
Die manier bevalt me prima, ze mogen voor me uit lopen, maar ik wil geen continue spanning op de lijn voelen en ik wil zeker niet ergens heen gesleurd worden.
Dus het "je trekt!" of "TREKKEN :gvd: " wordt goed begrepen, dan gaan ze tandje lager. En bij toch doorgaan is het over met de pret. "Naast dan, als je niet normaal kunt lopen", want ook even naast lopen is aangeleerd, met snoepjes, hand aanraking en evt. een bal voor aandacht. Maar Naast kennen ze dus ook, maar het is hier niet standaard dat mijn honden naast me lopen tijden aangelijnde wandelingen.

Maar hier lopen ze dus eigenlijk altijd aan de flex ergens heen waar ze los kunnen of tijdens een rondje aangelijnd. Als ik naar strand ga neem ik ze aan gewone lijnen mee, dan is het even afzien voor ze, maar ze weten donders goed het verschil tussen de lengte van de flex en de lengte van een gewone lijn.
Dus het voortgetrokken worden is hier niet aan de orde, maar deels dus aangeleerd met wat meer vrijheden en soms even naast me lopen. En ik raak geïrriteerd als ze in de lijn blijven hangen, dan is de consequentie na 2x aangegeven te hebben te stoppen met trekken dat ze pal naast me moeten lopen en dan gaat de lijn ook kort, maar zoals ik zei, dat is pas gekomen toen ze niet trekken, en even naast lopen hadden aangeleerd.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 19:16
door -Saskia-
dagmar88 schreef:Met die drie hebben we het wel geprobeerd. Met gillen en springen gewoon rustig gaan zitten met een kop koffie. Dat werkte prima, tot je weer naar buiten wilde en het hele circus opnieuw begon.
Zo herkenbaar :LOL:
Daar begin ik dus niet meer aan. Ik heb net zoveel zin als die honden om me naar buiten te storten dus ze nemen me toch niet serieus als ik voor de vijftiende keer aan een lege kop thee ga slurpen.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 19:52
door Sandra&co
dagmar88 schreef:
sirene schreef: Operante conditionering? Staat de lijn op spanning ? Dan kom je nergens.
Dan komen we de komende 12 jaar inderdaad nergens.
Buiten sowieso al niet als dat alleen rustig mag :mrgreen:
Dat. Ik heb het zó lang consequent volgehouden, maar het wil gewoon niet landen bij d'r. En we komen zo nooit bij de plek van bestemming aan. Gewoon niet. Nou is 'trekken' voor haar niet zoals sommige mongolen die continue gillend en stikkend in de riem hangen, maar continue lichte druk. Ik heb het maar laten gaan voor de lieve vrede en zo zijn we allebei wat relaxter. Ik heb andere prioriteiten voor een hond dan een slap lijntje :lol1:

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 20:01
door Barkley
Fred sleurt ook als een malle. Ik ben nu zover dat halsband = als je echt netjes mee moet lopen en aan het tuig mag je trekken. Maar als er een geurtje in zijn neus zit gaat de verbinding weg en breekt hij nog liever zijn nek dan opgeven.
Dus ik ben met de halsband klein begonnen. Stukje straat heen en weer en omdraaien als hij trekt. Dan de laatste wandeling met halsband want dan is de fut eruit en lopen we rustig naar het veldje en terug. En zo ben ik dat uit gaan breiden.
En dat niet trekken aan zijn halsband eindigt als de samenstelling verandert. Loop ik samen met vriend dan is die regel opeens weg en probeert hij weer hard te trekken.
En idd - in een groep honden wil hij perse voorop lopen.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 20:28
door pointer
Met Pablo hebben we het in het verleden gewoon opgegeven, hij wurgde zichzelf bijna in een halsband, met tuig konden we het beter controleren, maar trekken bleef hij doen. Met de jaren is het wel iets minder geworden.
Mai en Pablo samen uitlaten lijkt idd een wedstrijdje voorop lopen. Beide zijn dan ook volledig vergeten dat ik er achteraan loop, beide ook ineens doof. Een ruk aan de lijn laat ze verstoord opkijken, maar ook niet meer dan dat.
Alleen met Mai gaat beter, maar heen is trekken want " ik mag zo los". Terug gaat beter, totdat we bijna thuis zijn" yeah, bijna thuis" .
Ik ben begonnen om Mai 2x per dag alleen uit te laten en dan proberen zijn aandacht vast te houden met stem. Kan van alles zijn. Gisteren naar de film geweest, nu Queen nummers in mijn hoofd. Dus die zat ik te neurieën en te zingen ( ik woon buitenaf :mrgreen: ). Dat vond Mai wel heel gek, dus die zat aan de lijn om me heen te springen. Dat loopt ook niet lekker, maar beter dan trekken.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 20:55
door dagmar88
Cleva schreef: Vooral die pisreuen die lopen te markeren alsof ze meedoen aan Wedden Dat... Ik denk het niet, fik. Een salto achterover kun je maken.
Ben zo blij dat ik dat niet meer heb. Die strijd om dat pissen met dwingen en drukken, bluh.
Moet je daar met dat stomme lijntje bazig gaan lopen doen.

Naap is verre van perfect, maar hij houdt het graag gezellig.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:01
door Belle
Ik denk dat je meer moet focussen op samen lopen en niet focussen op het afleren van trekken aan de lijn. Ik had het in het begin met de goldens laten versloffen, omdat ik grote honden gewend was, en ach, bij die kleintjes leek het niet zo belangrijk :oohja: Maar ja, ze bleken toch wel sterk.
Wat ik heb gedaan, is ook wat wij op de hondenschool aanleerden aan de pups. Eerst leren welke plaats naast je iets oplevert, dat is naast je binnen de ruimte waarin je riem nog los hangt (en de riemlengte is net wat je zelf acceptabel vindt). Ik begin stilstaand, gewoon blijven staan en zodra de hond binnen de denkbeeldige halve cirkel is krijgt hij aandacht, lekkers, oogcontact en evt. een click als je met de clicker werkt. Als je lekkers geeft, doe dat dan ook met de hand aan de kant waar je hond staat, anders gaat hij anticiperen op de koekjes die van de andere kant komen en loopt hij voor je benen langs. Gaat de hond uit de denkbeeldige cirkel, dan doe je niets, behalve de riem niet laten vieren. Niet roepen of lokken, want dat is ook aandacht. Gaat je hond je steeds vaker opzoeken, dan kan je een stap gaan nemen en kijken of de hond er zelf voor gaat zorgen dat hij weer binnen die denkbeeldige halve cirkel komt, waar hij vervolgens weer beloond wordt. Zorgt hij voor een strakke lijn, dan doe je weer niks. Dit kun je gaan uitbreiden tot steeds meer stappen.
Natuurlijk kun je zo niet wandelen, want dan kom je nergens. Terwijl ik het voorgaande aan het trainen was, gingen ze of meteen in de auto en in het park meteen los, of ik maakte van de plas- en poeprondjes een trainingssessie. Trainen deed ik ook vooral aan het eind van de wandeling, als ze zich eerst hebben kunnen uitleven.
Het lijkt omslachtig, maar ze hebben dit best snel door, en dan heb je er profijt van.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:01
door Belle
Ik denk dat je meer moet focussen op samen lopen en niet focussen op het afleren van trekken aan de lijn. Ik had het in het begin met de goldens laten versloffen, omdat ik grote honden gewend was, en ach, bij die kleintjes leek het niet zo belangrijk :oohja: Maar ja, ze bleken toch wel sterk.
Wat ik heb gedaan, is ook wat wij op de hondenschool aanleerden aan de pups. Eerst leren welke plaats naast je iets oplevert, dat is naast je binnen de ruimte waarin je riem nog los hangt (en de riemlengte is net wat je zelf acceptabel vindt). Ik begin stilstaand, gewoon blijven staan en zodra de hond binnen de denkbeeldige halve cirkel is krijgt hij aandacht, lekkers, oogcontact en evt. een click als je met de clicker werkt. Als je lekkers geeft, doe dat dan ook met de hand aan de kant waar je hond staat, anders gaat hij anticiperen op de koekjes die van de andere kant komen en loopt hij voor je benen langs. Gaat de hond uit de denkbeeldige cirkel, dan doe je niets, behalve de riem niet laten vieren. Niet roepen of lokken, want dat is ook aandacht. Gaat je hond je steeds vaker opzoeken, dan kan je een stap gaan nemen en kijken of de hond er zelf voor gaat zorgen dat hij weer binnen die denkbeeldige halve cirkel komt, waar hij vervolgens weer beloond wordt. Zorgt hij voor een strakke lijn, dan doe je weer niks. Dit kun je gaan uitbreiden tot steeds meer stappen.
Natuurlijk kun je zo niet wandelen, want dan kom je nergens. Terwijl ik het voorgaande aan het trainen was, gingen ze of meteen in de auto en in het park meteen los, of ik maakte van de plas- en poeprondjes een trainingssessie. Trainen deed ik ook vooral aan het eind van de wandeling, als ze zich eerst hebben kunnen uitleven.
Het lijkt omslachtig, maar ze hebben dit best snel door, en dan heb je er profijt van.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:07
door dagmar88
Cleva schreef:Ik gebruik riemen om naar het eerste het beste losloopgebiedje te komen.
Onderweg wordt er niet gezeken.

Het park is 400 meter lopen. 4 minuten.
Als het aan hein lag stond ik een uur later 20 meter verderop in de straat.

Gewoon afkappen.
Ja. Acht jaar lang. Zo geen zin in.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:13
door dagmar88
Cleva schreef:
dagmar88 schreef:
Ja. Acht jaar lang. Zo geen zin in.
Dan ga je maar lekker staan wachten terwijl je prinsje een avondvullende spreekbeurt vertoont over waar hij allemaal tegenaan kan pissen.
Alsof dat zo'n bron van vreugd is.
Eenmaal uitgestrooid valt er weinig meer te pissen.
Hij mocht het niet, hij deed het niet, maar ik moest er wel altijd bovenop zitten.

Nu heb ik gewoon een beschaafde reu.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:16
door Stapper
Boet loopt rustig naast me en een commando "rustig" is al genoeg. Zo kan hij ook heel goed blijf en zit als het braafste jongentje van de klas te wachten tot ik weer terug ben. Ik was zo verbaasd want Bente als ik blijf zegt gaat ze zitten maar als ik even geen contact hebt komt ze naaar me toe. Ook kan ze naast lopen maar ik moet dat om de 10 sec tegen haar zeggen anders gaat ze naar het einde van de lijn. Heel irritant. Nu lopen ze aan de lijn aan een korte lijn en hebben ze weinig speling. Wat zou ik graag melden dat ik Boet als pup heb getraind en het door mijn opvoedkundige kwaliteiten komt.... helaas Boet kreeg ik perfect aangeleverd en kan ik alleen maar verpesten en Bente had ik als pup en ik heb er super veel tijd ingestoken ... helaas het zit echt in haar. Mijn kinderen kunnen Boet zijn lijn beethouden (onder mijn toezicht) maar Bente... nee. Het grappige is als door omstandigheden Bente door een ander wordt uitgelaten dan is ze een mak schaapje aan de lijn en geen enkel probleem. Dusss ik wil het ontkennen maar ergens zorg ik er toch zelf voor dat zij trekt..... wist ik maar waar ik het liet liggen.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:25
door Paisley
pointer schreef:Met Pablo hebben we het in het verleden gewoon opgegeven, hij wurgde zichzelf bijna in een halsband, met tuig konden we het beter controleren, maar trekken bleef hij doen. Met de jaren is het wel iets minder geworden.
Mai en Pablo samen uitlaten lijkt idd een wedstrijdje voorop lopen. Beide zijn dan ook volledig vergeten dat ik er achteraan loop, beide ook ineens doof. Een ruk aan de lijn laat ze verstoord opkijken, maar ook niet meer dan dat.
Waarom voer je geen inhaalverbod in? Dat wedstrijdje voorop lopen kun je gewoon winnen.
Als ik mijn honden voor me uit laat lopen, gaan ze ook trekken. Maar als ze achter of naast me lopen, valt er niets te trekken.

Natuurlijk lopen ze niet altijd naast of achter me, maar als ze wel de neiging hebben om een wedstrijdje vooroplopen te gaan doen, dan doe ik mee en zorg ik dat ik win.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:32
door ellen en de birmanen
ranetje schreef:
ellen en de birmanen schreef:ik loop met 6 honden tegelijk. ze weten dat ze aan de lijn niet moeten trekken en moeten kloten. aan de lijn is het gewoon meelopen. als ze los zijn gaan ze hun goddelijke gang maar. maar aan de lijn eis ik volgzaamheid.
Hartstikke mooi en knap :ok:

Misschien kan je TS (en mij :mrgreen: ) vertellen HOE je dat hebt gedaan?
Want dat TS het niet wil lijkt me duidelijk, alleen dat kwartje ……………………..
als ze voor mijn voeten lopen krijgen ze een schop en een klap voor de kop....zo gaat dat versje :mrgreen:
als er 1 aan de lijn trekt blok ik hem met mijn been. daarbij raak ik af en toe de borst van de hond, jammer joh, moet je maar niet trekken of ik zet hem klem met de kop tussen een muurtje, heg en mijn been. lopen ze braaf mee zonder te trekken zijn ze hartstikke braaf. ik sta ook nergens stil maar loop gewoon door. ze willen alleen nog weleens uit hun dak gaan als ze een kat eerder zien als dat ik hem zie. heb ik bange en angstige honden hierdoor? nee..ze lopen allemaal vrolijk mee.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:47
door Stapper
ellen en de birmanen schreef:
ranetje schreef:
ellen en de birmanen schreef:ik loop met 6 honden tegelijk. ze weten dat ze aan de lijn niet moeten trekken en moeten kloten. aan de lijn is het gewoon meelopen. als ze los zijn gaan ze hun goddelijke gang maar. maar aan de lijn eis ik volgzaamheid.
Hartstikke mooi en knap :ok:

Misschien kan je TS (en mij :mrgreen: ) vertellen HOE je dat hebt gedaan?
Want dat TS het niet wil lijkt me duidelijk, alleen dat kwartje ……………………..
als ze voor mijn voeten lopen krijgen ze een schop en een klap voor de kop....zo gaat dat versje :mrgreen:
als er 1 aan de lijn trekt blok ik hem met mijn been. daarbij raak ik af en toe de borst van de hond, jammer joh, moet je maar niet trekken of ik zet hem klem met de kop tussen een muurtje, heg en mijn been. lopen ze braaf mee zonder te trekken zijn ze hartstikke braaf. ik sta ook nergens stil maar loop gewoon door. ze willen alleen nog weleens uit hun dak gaan als ze een kat eerder zien als dat ik hem zie. heb ik bange en angstige honden hierdoor? nee..ze lopen allemaal vrolijk mee.
Doe ik ook ws elke wandeling al 4 jaar lang, maar mijn dame leert er niks van. Op dat moment luistert ze maar een paar tellen later. Als ik stil sta loopt ze naar me toe gaat braaf naast me staan met slappe lijn maar een paar tellen later...zodra ik prik aan haar zijde dan luistert ze maar een paar tellen later... en zo kan ik wel doorgaan. Los gaat het zoveel beter. Links naast en rechts naast dat doet ze zonder probleem totdat we de ander gepasseerd zijn. Ze luistert en goed alleen dat trekken :mep: en dan lees ik hier, " ik accepteer het gewoon NIET. Bente trekt aan de riem en blijft niet op haar plek zodra ik geen oogcontact hebt. Ze heeft een eigen wil. ( wat ik soms ook waardeer)

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 21:50
door Caro.
Bergen geduld en aandacht, dat zijn eigenlijk de sleutelwoorden.

Als je de methode hanteert van 'stilstaan bij trekken', dan moet je 100% consequent zijn, anders helpt het (volgens mij) niet.
Dat ben ik dus niet, want als het giet buiten dan kan je me niet kwader krijgen dan dat ik 36 x 15 minuten stil moet blijven staan :devil:

Dus ik beloon voornamelijk het goede: zodra ze niet trekt en rustig meeloopt, dan koppel ik daar een commando aan, bv 'meelopen' en
beloon met mijn stem. Zodra ze mij aankijkt (aandacht) koppel ik daar ook een commando aan, bv 'kijk' en dat beloon ik met iets
lekkers.

Verder is trekken resoluut omkeren, linksaf en rechtsaf gaan, enz. enz. net zolang totdat er weer aandacht is en normaal meegelopen word
(voordeel daarvan is dat je tenminste ooit thuiskomt :F: ).

En zo lummelen we al 5 maanden door, tergend langzaam gaat het, zeker als er katten of vogels in zicht zijn :schrik:
Daarvoor heb ik wel een anti trektuig aangeschaft, want die katten en vogels die kosten mij m'n rug, dus dat moest ik wel op een
andere manier oplossen.
Het helpt wel zo'n tuig, maar het is zeker niet zo dat je niets hoeft te doen: je moet echt blijven trainen, het vangt alleen de enorme
klappen wel op. Jessie is ook echt een ploegpaard, niet normaal meer en vergeleken met 5 maanden geleden zijn we dan wel al een
eind gekomen.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 22:25
door Stapper
En wat als dat niet werkt? Opeens was ik op het punt dat ik dacht "Dit gaat bijna richting mishandeling". En daar wil ik niet heen. Dus ik blijf corrigeren ondanks dat het maar een paar tellen helpt. Onze band is goed. (natuurlijk gecheckt bij mijn trainer) Bente is gewoon eigenzinnig. Stilstaan werkt ook niet omdat ze wel snapt wat ik wil en ze er even aan voldoet me aankijkt. Bij Boet lukt het ons wel. Die kon het al maar we zorgen er ook voor dat hij dit blijft doen.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 22:37
door pointer
Nanna schreef:We hebben een hond en we hebben een normale riem en niet zo’n fluorescerend dertig meter lang hip sleeptouw :hmmm: Dan maar even niet happening
Goed. De hond loopt voor ons. Trekkend.
Voordeel van die normale riem is dat je de hond aan kunt raken als je dat wilt. We raken dus met onze schoen zijn of haar reet aan. Nee, niet als in schuppen. Gewoon, puur aanraken. En we zeggen streng UH! Een gewone hond schrikt daarvan en bindt in. Dan is ie dus reuze braaf. Trekken? Weer UH en aanraken. Net zolang tot alleen UH volstaat.
Een uh en een tikkie laat hun opkijken, maar daarvan gaan ze geen tel uit hun trekpaardimitatie.
Ik ga voor aandacht vasthouden bij Mai. Pablo beschouw ik als " verloren".
De omkeer, stop bij trekken methode vraagt consequent gedrag van mij en ik vrees dat ik daarin tekort ga schieten.
En misschien moet ik de " brul - vanuit- mijn - tenen" eens doen. Want als ik echt iets niet wil, bv koekje uit mijn handen grissen" zit ik van kwaadheid te tieren op de honden en wordt er geen voedsel meer uit mijn handen gegrist, dan is in één keer een dodelijke blik genoeg.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 18 nov 2018 23:00
door billy
Hier het commando naast voor korte stukjes waarvan ik vindt dat het moet :pffff: en niet trekken ongeacht met wat voor riem ik loop en na een jaar valt het kwartje en gaat het goed :ok:
Geduld en herhalen was het hier en ohh ja lange adem :mrgreen:

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 19 nov 2018 05:47
door -Saskia-
Bizar genoeg is het niet in de lijn hangen bij het zien van andere dieren hier dan weer nooit een probleem geweest.
Daar kan ik wél consequent mee zijn want als ik ergens een hekel aan heb is het hysterie bij het zien van katten, soortgenoten of wild. Zo geen zin in.
We hebben thuis jarenlang honden opgevangen, van een jagend duo setters tot een puberende malamute maar één iets hadden ze heel snel door en dat is dat er dus niet achter katten aan gerend wordt.
Maar op andere vlakken faalt mijn opvoeding :mann:

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 19 nov 2018 08:45
door ellen en de birmanen
Stapper schreef:
ellen en de birmanen schreef:
ranetje schreef:
ellen en de birmanen schreef:ik loop met 6 honden tegelijk. ze weten dat ze aan de lijn niet moeten trekken en moeten kloten. aan de lijn is het gewoon meelopen. als ze los zijn gaan ze hun goddelijke gang maar. maar aan de lijn eis ik volgzaamheid.
Hartstikke mooi en knap :ok:

Misschien kan je TS (en mij :mrgreen: ) vertellen HOE je dat hebt gedaan?
Want dat TS het niet wil lijkt me duidelijk, alleen dat kwartje ……………………..
als ze voor mijn voeten lopen krijgen ze een schop en een klap voor de kop....zo gaat dat versje :mrgreen:
als er 1 aan de lijn trekt blok ik hem met mijn been. daarbij raak ik af en toe de borst van de hond, jammer joh, moet je maar niet trekken of ik zet hem klem met de kop tussen een muurtje, heg en mijn been. lopen ze braaf mee zonder te trekken zijn ze hartstikke braaf. ik sta ook nergens stil maar loop gewoon door. ze willen alleen nog weleens uit hun dak gaan als ze een kat eerder zien als dat ik hem zie. heb ik bange en angstige honden hierdoor? nee..ze lopen allemaal vrolijk mee.
Doe ik ook ws elke wandeling al 4 jaar lang, maar mijn dame leert er niks van. Op dat moment luistert ze maar een paar tellen later. Als ik stil sta loopt ze naar me toe gaat braaf naast me staan met slappe lijn maar een paar tellen later...zodra ik prik aan haar zijde dan luistert ze maar een paar tellen later... en zo kan ik wel doorgaan. Los gaat het zoveel beter. Links naast en rechts naast dat doet ze zonder probleem totdat we de ander gepasseerd zijn. Ze luistert en goed alleen dat trekken :mep: en dan lees ik hier, " ik accepteer het gewoon NIET. Bente trekt aan de riem en blijft niet op haar plek zodra ik geen oogcontact hebt. Ze heeft een eigen wil. ( wat ik soms ook waardeer)
ik prik niet in de zij, ik zet ze klem bij de kop zodat ze weten dat als ze voor mij lopen ze een erg vervelende ervaring opdoen. zelf de poedel die toch hardleers is trekt niet meer aan de lijn.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 19 nov 2018 08:55
door dagmar88
ellen en de birmanen schreef: ik prik niet in de zij, ik zet ze klem bij de kop zodat ze weten dat als ze voor mij lopen ze een erg vervelende ervaring opdoen. zelf de poedel die toch hardleers is trekt niet meer aan de lijn.
Niko mocht vroeger niet voorbij de ballenwerper en anders ging ik er mee zwaaien en kon hij zelf kiezen of hij z'n neus er toch onder wilde steken.
Dat was een duidelijke tastbare grens en een duidelijke reactie.

:mrgreen: En nu heb ik een hond die je niet fysiek kunt corrigeren en die niets kan met welke vorm van druk of dwang dan ook.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 19 nov 2018 15:06
door ranetje
ellen en de birmanen schreef:als ze voor mijn voeten lopen krijgen ze een schop en een klap voor de kop....zo gaat dat versje :mrgreen:
als er 1 aan de lijn trekt blok ik hem met mijn been. daarbij raak ik af en toe de borst van de hond, jammer joh, moet je maar niet trekken of ik zet hem klem met de kop tussen een muurtje, heg en mijn been. lopen ze braaf mee zonder te trekken zijn ze hartstikke braaf. ik sta ook nergens stil maar loop gewoon door. ze willen alleen nog weleens uit hun dak gaan als ze een kat eerder zien als dat ik hem zie. heb ik bange en angstige honden hierdoor? nee..ze lopen allemaal vrolijk mee.
ellen en de birmanen schreef: zelf de poedel die toch hardleers is trekt niet meer aan de lijn.
Ik doe vrijwel het net zo (alleen de muur ontbreekt nogal eens)...……… al een jaar :vaag:
En geloof me maar, ik ben ontzettend consequent.

En toen?

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 19 nov 2018 17:05
door Sandra&co
lor1_1984 schreef: Wat jij beschrijft is voor mij geen trekken, dat is gewoon het eind vd lijn pakken en lichte spanning/druk erop.
Trekken is voor mij echt erin gaan hangen en drammen, je vooruit sleuren en in de lijn klappen als de spanning er ff vanaf is.
Nee, nou het gaat hierover. Het valt allemaal heus wel mee, maar ik wou gewoon slappe riemen, vind ik net wat relaxter lopen.
Afbeelding

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 20 nov 2018 01:32
door Hanneke2
Ik ben een luie baas, bij de eerste heb ik nog geprobeerd het trekken op zo'n consequente manier af te leren, maar het leven is te kort hoor. Ik geef een vloek en een ruk aan die lijn als ik over straat word gesleept, en ik roep van JA NETJES NAAST! als ze stomtoevallig met een hangende lijn naast me lopen. Tot dusver werkt dat prima. Lilo kon zonder enige echte training perfect netjes naast lopen als een echte prof, en Toto loopt inmiddels af en toe netjes naast terwijl hij me aankijkt, en dan gaan er koekies in en ik juich dan maar weer eens van GOEDZO NETJES NAAST!, en dan gaat hij nog meer netjes naaster lopen. :D

Mijn ervaring is echt dat juichen en koekies als gewenst gedrag wordt vertoond veel meer effect heeft (en minder moeite kost) dan corrigeren of 'trainen'.

Re: Vast al honderd keer geweest, maar toch....

Geplaatst: 20 nov 2018 08:21
door sirene
Hanneke2 schreef:Ik ben een luie baas, bij de eerste heb ik nog geprobeerd het trekken op zo'n consequente manier af te leren, maar het leven is te kort hoor. Ik geef een vloek en een ruk aan die lijn als ik over straat word gesleept, en ik roep van JA NETJES NAAST! als ze stomtoevallig met een hangende lijn naast me lopen. Tot dusver werkt dat prima. Lilo kon zonder enige echte training perfect netjes naast lopen als een echte prof, en Toto loopt inmiddels af en toe netjes naast terwijl hij me aankijkt, en dan gaan er koekies in en ik juich dan maar weer eens van GOEDZO NETJES NAAST!, en dan gaat hij nog meer netjes naaster lopen. :D

Mijn ervaring is echt dat juichen en koekies als gewenst gedrag wordt vertoond veel meer effect heeft (en minder moeite kost) dan corrigeren of 'trainen'.
Huh, wat ben jij aan het doen dan? Dit is gewoon operante conditionering hoor. Inclusief positieve correctie en bekrachtiging. Meer "trainen" dan dit kun je niet doen :denken: