Het HondenForum

Kanker is toch wel iets anders dan blindedarm onsteking. Vaak is voor een week of 2 nog wel opvang te vinden. Maar maanden ( als je al beter wordt)?

Lunatic schreef:[
Een cursus lezen misschien iets voor je?
Iedereen kan altijd ziek worden en/of in een ziekenhuis terecht komen, been breken, acute blindedarm ontsteking, noem het maar op, daar heb je geen glazen bol voor nodig, gewoon gezond verstand!

Een been breken of een blindedarm heeft een tijdelijk herstel periode en dan is opvang veel makkelijk te vinden dan iemand die maandenlang een traject in moet gaan voor een kanker behandeling. Maar dat hoef ik jou tenslotte niet te vertellen toch? En vooral niet wat voor bijwerkingen zo'n behandeling met zich mee brengt.

Alleen omdat je kanker hebt je hond weg doen.Kutlui.

Dierenhuis in almere.

bouvierpoedel schreef:Alleen omdat je kanker hebt je hond weg doen.Kutlui.

ja joh...wie bedenk zoiets.... toch.

Miezemuis schreef:Kanker is toch wel iets anders dan blindedarm onsteking. Vaak is voor een week of 2 nog wel opvang te vinden. Maar maanden ( als je al beter wordt)?

Voor een hond die je het liefst in je flikker bijt als je maar naar eten kijkt? Ik denk dat weinig mensen daar op zitten te wachten, ook een pension niet.

Dat kan Dagmar, ik persoonlijk vind het een fijn idee dat ik weet dat er goed voor mijn honden gezorgd wordt als er iets gebeurt, Doran is nou eenmaal niet een hond die ik aan iedereen mee kan geven.

Lizzie. schreef:

bouvierpoedel schreef:Alleen omdat je kanker hebt je hond weg doen.Kutlui.

ja joh...wie bedenk zoiets.... toch.

Ongevoelig wijf zeg . Alleen maar aan haar eigen kanker denken

Nanna schreef:Ik vind wat baknijd nog wel te handlen. Apart eten geven en klaar. Maar jou aanvallen als je je bammetje wegschuift?
Daar was ik snel klaar mee. Het is heel lullig voor de hond en bijzonder köt dat het nu zo uitkomt maar ik zie niet hoe je zoiets een ander in de maag kan splitsen. Dat gaat een van hand-tot-handje worden. Ik denk ook dat inslapen de vriendelijkste optie is.

Jaa het jammere is dat dat er niet word bij verteld door de stichting.

Ik vind het niks gek dat de dalmaten club en t din fonds hier niks mee willen




Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Nanna schreef:Ik vind wat baknijd nog wel te handlen. Apart eten geven en klaar. Maar jou aanvallen als je je bammetje wegschuift?
Daar was ik snel klaar mee. Het is heel lullig voor de hond en bijzonder köt dat het nu zo uitkomt maar ik zie niet hoe je zoiets een ander in de maag kan splitsen. Dat gaat een van hand-tot-handje worden. Ik denk ook dat inslapen de vriendelijkste optie is.

Dit denk ik dus ook. En je kunt niet alleen meer eten waar de hond bij is. Maar ook gezellig voor de tv met een hapje en een drankje wordt met zo'n hond onmogelijk. Al helemaal niet te spreken van kinderen die wel eens met iets in de hand lopen. En dat niet alleen in huis maar ook buiten op straat.

Kruimel53 schreef:

dagmar88 schreef:

Lunatic schreef: Een cursus lezen misschien iets voor je?
Iedereen kan altijd ziek worden en/of in een ziekenhuis terecht komen, been breken, acute blindedarm ontsteking, noem het maar op, daar heb je geen glazen bol voor nodig, gewoon gezond verstand!

Ja. Of niet. Ik heb geen zin alles in te dekken omdat me god weet wat kan overkomen.
Dan spring ik liever meteen van de sluis, heb je het maar gehad.

Nou ja natúúrlijk moet je ALLES van te voren voorzien en regelen! Overal verzekeringen voor afsluiten, achterbannen organiseren en bijhouden enz enz. En anders spring je idd maar van de sluis of je neemt iig geen hond. En al zeker niet meer honden Stap trouwens ook de deur maar niet uit. Of, blijf niet thuis, want de meeste ongelukken gebeuren tenslotte in je eigen huis.
ik ga maar vast een touw in de trappegat hangen. De sluis is zo'n eind weg hier.

Je kan wel alles belachelijk maken, dat is misschien ook makkelijk als je niet alleen bent, maar als je wel alleen bent is het toch iets anders.

Als ik vanmiddag van m’n sokken gereden wordt *klopt af* en met ernstig letsel naar het ziekenhuis gebracht wordt, moet ik dan maar denken “jammer honden, eten en uitlaten zit er de komende weken niet in, ik hoop dat er genoeg water staat”
Ik slaap iig een stuk rustiger met het idee dat ik weet dat één telefoontje genoeg is, als me iets overkomt en er dan goed voor m’n honden gezorgd wordt.....shoot me

Lunatic schreef: Als ik vanmiddag van m’n sokken gereden wordt *klopt af* en met ernstig letsel naar het ziekenhuis gebracht wordt, moet ik dan maar denken “jammer honden, eten en uitlaten zit er de komende weken niet in, ik hoop dat er genoeg water staat”
Ik slaap iig een stuk rustiger met het idee dat ik weet dat één telefoontje genoeg is, als me iets overkomt en er dan goed voor m’n honden gezorgd wordt.....shoot me

Helemaal handig!

Dan wordt dat een telefoontje naar pension of asiel. Shit happens.

Nanna schreef:Nou ja, ik heb natuurlijk ook wel mensen die in geval van nood de honden tijdelijk kunnen nemen of eens een keer extra uitlaten. Maar máándenlang? Of wie weet voor altijd? En dan meteen dergelijk sujet? Ik zou er ook niet om staan te springen...

Ik ook niet. Ik denk dat het baasje zich ook dat heel goed realiseert. Daarom is het ook sneu en misplaatst om te zeggen dat ze haar hond niet weg moet doen om een beetje kanker en dat het een motivatie dingetje is ( ik weet dat jij dat niet zei).

Stichting dier en project in Nispen

Nanna schreef:Ik vind wat baknijd nog wel te handlen. Apart eten geven en klaar. Maar jou aanvallen als je je bammetje wegschuift?
Daar was ik snel klaar mee. Het is heel lullig voor de hond en bijzonder köt dat het nu zo uitkomt maar ik zie niet hoe je zoiets een ander in de maag kan splitsen. Dat gaat een van hand-tot-handje worden. Ik denk ook dat inslapen de vriendelijkste optie is.

Als je aangevlogen wordt op het moment dat je een hap van je broodje neemt, ben ik het daar wel mee eens. Maar ik lees ook dat de vriendin van ts al veel met de hond bereikt heeft. Vanaf hier is het toch moeilijk om de situatie in te schattig denk ik. Hopelijk kan er een oplossing voor de hond gevonden worden.

Lunatic schreef:

Kruimel53 schreef:

dagmar88 schreef:

Lunatic schreef: Een cursus lezen misschien iets voor je?
Iedereen kan altijd ziek worden en/of in een ziekenhuis terecht komen, been breken, acute blindedarm ontsteking, noem het maar op, daar heb je geen glazen bol voor nodig, gewoon gezond verstand!

Ja. Of niet. Ik heb geen zin alles in te dekken omdat me god weet wat kan overkomen.
Dan spring ik liever meteen van de sluis, heb je het maar gehad.

Nou ja natúúrlijk moet je ALLES van te voren voorzien en regelen! Overal verzekeringen voor afsluiten, achterbannen organiseren en bijhouden enz enz. En anders spring je idd maar van de sluis of je neemt iig geen hond. En al zeker niet meer honden Stap trouwens ook de deur maar niet uit. Of, blijf niet thuis, want de meeste ongelukken gebeuren tenslotte in je eigen huis.
ik ga maar vast een touw in de trappegat hangen. De sluis is zo'n eind weg hier.

Je kan wel alles belachelijk maken, dat is misschien ook makkelijk als je niet alleen bent, maar als je wel alleen bent is het toch iets anders.

Als ik vanmiddag van m’n sokken gereden wordt *klopt af* en met ernstig letsel naar het ziekenhuis gebracht wordt, moet ik dan maar denken “jammer honden, eten en uitlaten zit er de komende weken niet in, ik hoop dat er genoeg water staat”
Ik slaap iig een stuk rustiger met het idee dat ik weet dat één telefoontje genoeg is, als me iets overkomt en er dan goed voor m’n honden gezorgd wordt.....shoot me

Dat kan ik me goed voorstellen hoor en ik vind dat ook helemaal niet gek dat je daar bij stilstaat. Juist wanneer je ernstige ziektes hebt meegemaakt bij jezelf of degenen die dicht bij je staan realiseer je je dat. Niet omdat je alle risico's in het leven uit wilt sluiten maar omdat je gewoon goed wilt zorgen oor wat je lief is.

En als iemand dat niet doet is ook prima maar dan kun je dus voor dit soort situaties komen te staan. Ik zou de hond ook laten inslapen trouwens. Dat zou mijn backup plan zijn met zo'n hond. Sterker nog, dat was mijn backup plan met Buck.

Zou wat zijn, dat je als alleenstaande geen huis dier zou kunnen nemen, omdat er 'iets' zou kunnen gebeuren.

Neeltje schreef:Zou wat zijn, dat je als alleenstaande geen huis dier zou kunnen nemen, omdat er 'iets' zou kunnen gebeuren.

Hoeveel zijn er hier de afgelopen jaren totaal onverwacht alleenstaand geworden?
Dan kan het ook alleen als je een reservepartner hebt

dagmar88 schreef:

Neeltje schreef:Zou wat zijn, dat je als alleenstaande geen huis dier zou kunnen nemen, omdat er 'iets' zou kunnen gebeuren.

Hoeveel zijn er hier de afgelopen jaren totaal onverwacht alleenstaand geworden?
Dan kan het ook alleen als je een reservepartner hebt

inderdaad he
veel in de afgelopen jaren hier alleenstaand geworden en geen reserve partner achter de hand.....gek he

Ik snap heus wel dat het fijn is om iemand achter de hand te hebben. Dat heb ik ook een ik heb een partner. Maar ik voel vooral over de lompheid van je reactie en de opmerking " waar een wil is, is een weg".

Edit: achter de hand voor de honden, geen reserve partner

Miezemuis schreef:Ik snap heus wel dat het fijn is om iemand achter de hand te hebben. Dat heb ik ook een ik heb een partner. Maar ik voel vooral over de lompheid van je reactie en de opmerking " waar een wil is, is een weg".

Edit: achter de hand voor de honden, geen reserve partner

Ten eerste is het een vreemd verhaal, baknijd is prima, maar nu ze ziek is moet hond weg....opzich ook prima, als ze er niet meer voor kan zorgen en ze er een goed huis voor zoekt! Maar het word puur op de baknijd gegooit en er wordt geen goed huis gezocht maar een stichting of instantie, dat vind ik heel vreemd over komen, dan is het beest misschien beter af met een roze spuit.

En vergeet niet dat je ook heel veel steun/liefde/afleiding heb aan een hond als je zo ziek bent. Dan komt het toch op z’n minst raar over dat er over verzorgen niet gesproken wordt, maar alles wordt gegooit op de baknijd

g.vercoelen schreef:Stichting dier en project in Nispen

Die helpen ook geen "buitenlanders", daar loop ik met veel instanties tegenaan.

Euthanasie is een optie, maar wel de laatste.......

Lunatic schreef:

Miezemuis schreef:Ik snap heus wel dat het fijn is om iemand achter de hand te hebben. Dat heb ik ook een ik heb een partner. Maar ik voel vooral over de lompheid van je reactie en de opmerking " waar een wil is, is een weg".

Edit: achter de hand voor de honden, geen reserve partner

Ten eerste is het een vreemd verhaal, baknijd is prima, maar nu ze ziek is moet hond weg....opzich ook prima, als ze er niet meer voor kan zorgen en ze er een goed huis voor zoekt! Maar het word puur op de baknijd gegooit en er wordt geen goed huis gezocht maar een stichting of instantie, dat vind ik heel vreemd over komen, dan is het beest misschien beter af met een roze spuit.

En vergeet niet dat je ook heel veel steun/liefde/afleiding heb aan een hond als je zo ziek bent. Dan komt het toch op z’n minst raar over dat er over verzorgen niet gesproken wordt, maar alles wordt gegooit op de baknijd

Heel fijn /steun/liefde/afleiding hebben van je hond, maar als je zelf niet meer verder komt dan je bed, of nog erger, een hele poos in het ziekenhuis terechtkomt, heb je daar weinig aan. En heb je al meer dan genoeg om voor jezelf te zorgen. Baknijd of geen baknijd.

Neeltje schreef:

Lunatic schreef:

Miezemuis schreef:Ik snap heus wel dat het fijn is om iemand achter de hand te hebben. Dat heb ik ook een ik heb een partner. Maar ik voel vooral over de lompheid van je reactie en de opmerking " waar een wil is, is een weg".

Edit: achter de hand voor de honden, geen reserve partner

Ten eerste is het een vreemd verhaal, baknijd is prima, maar nu ze ziek is moet hond weg....opzich ook prima, als ze er niet meer voor kan zorgen en ze er een goed huis voor zoekt! Maar het word puur op de baknijd gegooit en er wordt geen goed huis gezocht maar een stichting of instantie, dat vind ik heel vreemd over komen, dan is het beest misschien beter af met een roze spuit.

En vergeet niet dat je ook heel veel steun/liefde/afleiding heb aan een hond als je zo ziek bent. Dan komt het toch op z’n minst raar over dat er over verzorgen niet gesproken wordt, maar alles wordt gegooit op de baknijd

Heel fijn /steun/liefde/afleiding hebben van je hond, maar als je zelf niet meer verder komt dan je bed, of nog erger, een hele poos in het ziekenhuis terechtkomt, heb je daar weinig aan. En heb je al meer dan genoeg om voor jezelf te zorgen. Baknijd of geen baknijd.

Dat schreef ik dus, als je er niet meer voor kan zorgen zoek je er een goed huis voor, niet één of andere stichting, dat is heel raar!

Lunatic schreef:

Miezemuis schreef:Ik snap heus wel dat het fijn is om iemand achter de hand te hebben. Dat heb ik ook een ik heb een partner. Maar ik voel vooral over de lompheid van je reactie en de opmerking " waar een wil is, is een weg".

Edit: achter de hand voor de honden, geen reserve partner

Ten eerste is het een vreemd verhaal, baknijd is prima, maar nu ze ziek is moet hond weg....opzich ook prima, als ze er niet meer voor kan zorgen en ze er een goed huis voor zoekt! Maar het word puur op de baknijd gegooit en er wordt geen goed huis gezocht maar een stichting of instantie, dat vind ik heel vreemd over komen, dan is het beest misschien beter af met een roze spuit.

En vergeet niet dat je ook heel veel steun/liefde/afleiding heb aan een hond als je zo ziek bent. Dan komt het toch op z’n minst raar over dat er over verzorgen niet gesproken wordt, maar alles wordt gegooit op de baknijd

Behalve dat die baknijd dus geen baknijd is, maar voedselagressie. En dat eventuele hulp of mantelzorg in huis niet eens met een bordje met een boterham met hagelslag kan lopen zonder serieus aangevallen te worden. En als je ziek bent en wellicht veel vreemde mensen over de vloer hebt, probleemgedrag dan ineens veel zwaarder gaat wegen. Wellicht gaat ze op korte termijn een heel heftig traject in een is er geen tijd voor een zeldzaam huis. Bij een hond van 1,5 snap ik dan best dat je naar een andere oplossing zoekt dan inslapen( hoewel ik daar op zich nog niet probleem mee heb)

En dan gaat de hond naar het asiel of wat dan ook. Honden worden om mindere reden weggedaan. Soms is een mensenleven toch net iets belangrijker dan het leven van de hond.

Wat een gekke hond. Nu weet ik wel dat er rare shit is in sommige asielen in het buitenland en dus snap ik wel dat honden daar heel raar van kunnen worden. Als je niks te vreten hebt zonder het te stelen en erom te vechten kan dat heel gekke dingen doen met een dier.
Lijkt me wel een beetje lastig om een hond te hebben waarbij je niet kan eten. Dus inslapen is denk ik helemaal niet zo erg. Al denk ik dat dat niet is wat zijn huidige baasje wil en daarvoor kan ik ook wel weer respect opbrengen.

Kortom... het baasje is erg ziek (wat heel erg jammer is) en denkt (in haar achtbaan van emoties) er gelukkig aan om opvang voor haar hond te zoeken. Heel netjes dat ze hieraan denkt. Helaas kan ik niet helpen.

Miezemuis schreef:Behalve dat die baknijd dus geen baknijd is, maar voedselagressie. En dat eventuele hulp of mantelzorg in huis niet eens met een bordje met een boterham met hagelslag kan lopen zonder serieus aangevallen te worden.

Of dat je zelf doodziek van de chemo boven een emmer hangt en de hond in je nek hangt omdat hij de uitgekotste beschuit ook als zijn voedsel ziet

Deze hond ís geen fijne huisgenoot waar mensen zomaar makkelijk en veilig bij kunnen helpen met verzorgen.
Er moet gedegen opvang komen of hij moet ingeslapen wegens gewoonweg onmogelijk de hond veilig te houden en toch kwaliteit van leven te bieden.

Als de agressie zo erg is dat er niet veilig met de hond omgegaan kan worden. Hij geen uitzicht heeft op een eigen plekje zonder stress, zonder extreme beperkingen in zijn hond zijn. Dan lijkt de enige oplossing om hem in te laten slapen. Zo'n hond past nu eenmaal niet in ons drukke land. En die hond is zelf ook niet gelukkig als hij zo agressief wordt bij het zien van voedsel.
Deze hond is wachten op een flink bijt incident. Moet je dat af willen wachten?
Ik denk het niet.

Kells schreef:

pioenroos schreef:Of dat je zelf doodziek van de chemo boven een emmer hangt en de hond in je nek hangt omdat hij de uitgekotste beschuit ook als zijn voedsel ziet

Deze hond ís geen fijne huisgenoot waar mensen zomaar makkelijk en veilig bij kunnen helpen met verzorgen.
Er moet gedegen opvang komen of hij moet ingeslapen wegens gewoonweg onmogelijk de hond veilig te houden en toch kwaliteit van leven te bieden.

Dat is niet te voorspellen. Ik heb 10 jaar geleden 16 kuren gehad en was er niet echt ziek van. De zorg voor mijn hond met primaire epilepsie ging daarbij prima. Wat er met deze hond nu werkelijk aan de hand is kan ik niet opmaken uit dit topic. Baknijd is op te lossen en wel op de manier wat Cleva net neer pende.

Het is meer dan alleen baknijd.. het is voedsel agressie en hij heeft al meerdere mensen verwond.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk