Het HondenForum

het kan natuurlijk een soort epilepsie zijn. dit komt bij mensen ook voor. Ook plotselinge lachbuien bijvoorbeeld. Tot voor kort verbleven deze mensen in een psychiatrische instelling maar doordat de onderzoeksmethoden zijn verbeterd kan men nu aantonen dat dit soms een vorm van epilepsie is. (bij mensen dan).

Paisley schreef:Ik vind de vorming van karakter eigenlijk best mystiek. Er kunnen binnen eeneiige tweelingen enorme verschillen in karakter bestaan, terwijl ze genetisch identiek zijn en in de zelfde omgeving zijn opgegroeid.

Maar ze maken niet dezelfde dingen mee. Tenminste, niet alles. De ervaring thuis zal grotendeels hetzelfde zijn, maar ze doen wel andere ervaringen op op school, met vriendengroepen etc etc.

lor1_1984 schreef:Wat karakter betreft zou ik Mahdu zo hebben ingezet voor de fok als hij nog intact was.

Nou, ik zou eigenlijk geen enkele Shih-Tzu nog in de fok willen zien als het zo moet met die platte bekkies. Ondanks 'het karakter'.



Dit is zo ongeveer de norm. Laat maar zitten. Ik kan me nog goed heugen hoe Juno er met die kromme bek (en pootjes) uit zag na een normale wandeling. Walgelijk, dat soort fok. Hoewel het een énige hond was qua karakter.

Kromme pootjes zijn inherent aan korte pootjes. Korte pootjes is hetzelfde gen als lilliputters (wat een bizar woord en geen idee hoe je dat schrijft) bij mensen. Achondroplastisch heet dat geloof ik. Bas heeft kaarsrechte pootjes voor maar is super stijl achter en heeft slechte knieën. Guus heeft super goede achterpoten en loopt als een zonnetje. Hij heeft echter hele erge radius curvus. Beiden absoluut geen ras maar wel korte pootjes. Zelfs bij mensen geeft dat heel vaak dat soort problemen.

En volgens mij gaat dat in gradaties. Mijn dierenarts zegt zelfs dat elke kleine hond met korte pootjes in meer of mindere mate radius curvus heeft. Het pakt bij de ene beter uit dan de andere.

Ben eigenlijk wel benieuwd hoe de mensen hier daar over denken. Is het een ingefokt genetisch kwaaltje of een kwestie van geluk wanneer kleine kortpoten rechte voorpootjes hebben?

Even een lesje biologie dan maar. Ook een eeneiige tweeling groeit verre van identiek op. Het begint al in de baarmoeder. Een eicel die zich hecht hecht zich naast bepaalde vaten en vormt een placenta. Daar waar de placenta zit en hoe groot die is en tegen welke bloedvaten hij ligt bepaalt al hoeveel hormonen en voedingsstoffen een ongeboren baby krijgt. Daarom is er soms al met de geboorte een verschil in grootte. Veel hormonen doet iets met karakter is een theorie. Dan doet stress kwa hoeveelheid voeding nog wat. Stel dat de kleinere baby een week of 2 in de couveuse moet? Vervolgens iets meer zorg nodig heeft? Iets later geboren is en iets minder zuurstof had? Er zijn zoveel zaken die iets bepalen en een verschil maken dat je al snel twee niet identieke mensen krijgt uit een eicel. Zelden zien eeneiigetweelingen er ook echt exact hetzelfde uit.

En daarna komt pas de fase na de geboorte. Een virus een val of een andere bepalende gebeurtenis.

laeken schreef:Even een lesje biologie dan maar. Ook een eeneiige tweeling groeit verre van identiek op. Het begint al in de baarmoeder. Een eicel die zich hecht hecht zich naast bepaalde vaten en vormt een placenta. Daar waar de placenta zit en hoe groot die is en tegen welke bloedvaten hij ligt bepaalt al hoeveel hormonen en voedingsstoffen een ongeboren baby krijgt. Daarom is er soms al met de geboorte een verschil in grootte. Veel hormonen doet iets met karakter is een theorie. Dan doet stress kwa hoeveelheid voeding nog wat. Stel dat de kleinere baby een week of 2 in de couveuse moet? Vervolgens iets meer zorg nodig heeft? Iets later geboren is en iets minder zuurstof had? Er zijn zoveel zaken die iets bepalen en een verschil maken dat je al snel twee niet identieke mensen krijgt uit een eicel. Zelden zien eeneiigetweelingen er ook echt exact hetzelfde uit.

En daarna komt pas de fase na de geboorte. Een virus een val of een andere bepalende gebeurtenis.

En nog een beetje psychologie: De omgeving kan op die kleine verschillen ook weer verschillend reageren, waardoor die verschillen mogelijk nog uitvergroot worden. Stel bijv. dat de ene baby was kleiner is dan de andere, dan kan de omgeving daar onbewust zorgzamer op reageren (wat ook weer afhankelijk is van het karakter van de verzorger), waardoor dat kind misschien een afhankelijker karakter ontwikkelt dan het andere kind, waarop vervolgens ook weer verschillend gereageerd wordt. Karaktereigenschappen zijn geen optelsom van genen en omgeving. Je kunt niet zeggen voor hoeveel procent iets erfelijk bepaald is en voor hoeveel procent iets door de omgeving komt. Het is een continue wisselwerking, waarbij ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen soms een grote rol kunnen spelen, waarbij de uitkomst moeilijk te voorspellen is. Voor honden zal dat niet anders zijn. Een pup met aanleg voor angst kan zich bij de ene baas heel anders ontwikkelen dan bij de ander.

Frootje schreef:

Nanna schreef:

laeken schreef: Zelden zien eeneiigetweelingen er ook echt exact hetzelfde uit.

DEZE wel Ik zou ze niet uit elkaar kunnen houden. Het meest wonderlijke vind ik nog de manier waarop ze praten. Alsof het ipv twee afzonderlijke mensen één organisme is. Ik heb nog nooit eerder zoiets gezien.

Daar zou ik geen gesprek mee willen voeren. Gewoon antwoord van één persoon graag, de ander mag straks. Hier zou ik knettergek van worden.

Dat zat ik ook te denken , alleen die stemmetjes al.

Ik vind t fantastisch. Het is uniek. Niet helemaal uniek want je zit naar twee personen te kijken, maar ze zijn er duidelijk zelf helemaal gelukkig mee en houden het in stand.
Je zitten ook de hele tijd naar elkaar te kijken om te synchroniseren