Het HondenForum

Bij aangelijnde honden hou ik mijn honden ook wel weg maar soms zie ik het te laat. En dan kan ik Jack niet meer tegenhouden, dat lukt wel als ik op tijd ben maar niet als hij de hond eerder ziet dan ik en al aan het rennen is. Die (grote) aangelijnde hond afgelopen week was agressief naar andere honden en dook op Jack waardoor z'n baas de riem losliet. Een kluwen met gedoe en weinig actie van de andere baas was het gevolg. Ik ging op de riem van die hond staan en daardoor kon Jack weg.

Het was een losloopgebied. En uiteraard zijn daar ook regels wat betreft beleefdheid en gedrag maar ik vraag me ernstig af wat je met zo'n aangelijnde agressieve hond in een onoverzichtelijk losloopgebied te zoeken hebt op het drukste moment van de dag.

Zinodo schreef:Ik vind het heel leuk om met forumwandelingen mee te gaan en gezellig te doen, maar bij dit soort topics ben ik dan altijd heel blij dat ik heel weinig forummers irl tegenkom. De eerste beste die mijn hond een schop meent te verkopen belandt namelijk bij de tandarts, zonder pardon.

Dat dus... die zou aan mij ook echt een hele verkeerde hebben.
( als mijn dames willen vechten zou ik het wel enigszins begrijpen maar gewoon omdat je zelf een agressieve kuthond hebt dus niet)

Cleva schreef:Je doet inderdaad iets "verkeerd".
Je moet je hond niet los laten.

Juist zo'n geboren pispaaltje moet je bij je houden als er andere honden in de buurt zijn.
Honden kunnen nog zo sociaal zijn maar ze zijn danig van het yin/yangen. Als een andere hond angstig gaat lopen kijken blazen ze zelf op.
Dat is gewoon hoe het werkt.

Wat je dan nodig hebt is dat je angstige hond achter je staat en jij met je plastic werparm letterlijk voor je hond staat.
Echt even een paar petsen uitdelen.
Gewoon even je hond in de luwte zetten. Vaak komt hij er dan vanzelf weer uit met een nieuwe zekerheid.

Je hoeft niet te rammen, gewoon dezelfde bazige bek die voor je eigen hond ook goed genoeg is.
Even de boel kaderen met je aangerenkomerij.
Letterlijk die opgestoken staart weer terug omlaag tetsen.

Wat we niet gaan doen is je sociaal angstige hond zijn eigen bonen laten doppen tot in paniek wegrennen aantoe.

Maar inderdaad, het is een lastige want veel herders komen juist alleen maar nog sneller op je af als je gaat dreigen.

Bij Gollum heeft dit heel goed geholpen, ook bij herders. Op een gegeven moment hoefde ik haar niet eens meer aan te lijnen en kwam ze zelf naar me toe wanneer ze een hond eng vond. Ik deed niet eens wat bijzonders voor mijn gevoel, BEN JE GVERDOMME NOU HELEMAAL BELAZERD vanuit mijn tenen en de aanvallende partij stopte en kwam mijn handen likken. Inmiddels kent Gollum die zin in hondentaal en doet ze het zelf

Oh en met een roedel is dit niet handig, als ik zoiets zeg stroopt Rani haar mouwen op en wil ze meedoen

Cleva schreef:Je doet inderdaad iets "verkeerd".
Je moet je hond niet los laten.

Juist zo'n geboren pispaaltje moet je bij je houden als er andere honden in de buurt zijn.
Honden kunnen nog zo sociaal zijn maar ze zijn danig van het yin/yangen. Als een andere hond angstig gaat lopen kijken blazen ze zelf op.
Dat is gewoon hoe het werkt.

Wat je dan nodig hebt is dat je angstige hond achter je staat en jij met je plastic werparm letterlijk voor je hond staat.
Echt even een paar petsen uitdelen.
Gewoon even je hond in de luwte zetten. Vaak komt hij er dan vanzelf weer uit met een nieuwe zekerheid.

Je hoeft niet te rammen, gewoon dezelfde bazige bek die voor je eigen hond ook goed genoeg is.
Even de boel kaderen met je aangerenkomerij.
Letterlijk die opgestoken staart weer terug omlaag tetsen.

Wat we niet gaan doen is je sociaal angstige hond zijn eigen bonen laten doppen tot in paniek wegrennen aantoe.

Maar inderdaad, het is een lastige want veel herders komen juist alleen maar nog sneller op je af als je gaat dreigen.

Werkt perfect. Lang geleden had ik een superzachte Engelse Bulldogreu die werd aangevallen door een Schotse Collie pup van 3 maanden (!). De tweede keer spreek je de eigenaar er op aan, die zag het probleem niet. Derde keer ben ik al scheldend, vloekend en tierend op de hond afgerend, die direct de aanval onderbrak. Mijn moeder heeft dit ook nog een keer gedaan. Later zag ik dat het mormel zijn staart recht omhoog stak als hij mijn hond zag aankomen. Zodra hij mij er achteraan zag komen ging zijn staart weer omlaag. De boodschap was doorgekomen.

ZorroMax schreef:Zodra hij mij er achteraan zag komen ging zijn staart weer omlaag. De boodschap was doorgekomen.

Ik had ooit twee vervelende kleine hondjes in de buurt wonen die zelfstandig de hele wijk doorliepen om andere honden aan te vallen.
Op een gegeven moment renden ze naar huis en gingen in de voortuin af liggen als ze me zagen.
Was hun baas nog beledigd ook toen ze dat zag

veertje schreef:
Het helpt in ieder geval een teken af te geven. Als ik een hond los zie lopen, dan zie ik er geen probleem in de mijne ook los te laten lopen. Ik kan op een afstandje niet ruiken of de hond daar van gediend is, een mogelijk pispaaltje is of misschien een blessure heeft.

Ach, als ik mijn herder bij me fluit en aanlijn hebben de meeste mensen daar schijt aan is mijn ervaring. Afgelopen week 2x op strand bij hetzelfde kleine hondje. De tweede keer kwam het diertje heel hard aanrennen en ging achter Jol aan.
Dan ben ik wel blij dat ik vooraf onze herder commando's heb geleerd. In dit geval moest hij rap af zodat ik aan kon lijnen. Ik weet niet wat hij doet hoor, maar gewoon voor de zekerheid wil ik hem niet bij hele kleine hondjes hebben die het op een rennen zetten of eigenlijk bij geen enkele onbekende hond eerlijk gezegd, zeker niet als ze achter Jol aan gaan. Of het nu speels bedoelt is of niet

En eerlijk gezegd komt dat omdat ik de meeste Duitse herders niet zo relaxed vind in de omgang met andere vreemde honden, daar ben ik eerlijk in

Ik lijn Lizzie ook niet aan als we een hond tegenkomen die aangelijnd is. Zij gaat niet naar vreemde honden. Keetje lijn ik bij hele kleine ( onbekende) of hele grote ( onbekende) altijd aan. En ik krijg echt altijd de vraag van de ander of zij de hond dan ook aan moeten lijnen. Heeeeeeel soms kom ik en ridgeback tegen waarvan het vrouwtje vindt dat keetje best met haar hond kan spelen ( maar ik wil dat niet) en die laat hem dan expres los en naar ons toe komen. Maar hij gaat gein weg als ik nee! zeg en dus kan dat me niks schelen.

Ik heb heel lang geprobeerd mijn honden bij me te houden, ook al liepen de tegemoetkomende honden los. Dat heb ik laten varen, sorry hondenforum
Ik liep er altijd maar spanning en frustratie bij te gooien en omdat mijn honden niet goed luisteren en ik dan geïrriteerd werd zag ik andere eigenaren ook even achter de oren krabben waarom er nou toch zo'n rood aanlopende mevrouw achteraan kwam hollen Logisch ook. Die zagen een grote hond op hen af komen en dachten misschien ook wel dat er wat mis was. Haha!
Mijn ervaring is dat mijn honden heel goed kunnen inschatten waar ze wel of niet naartoe kunnen. Ik zeg 'mijn honden' maar ik bedoel Manu. Uma gaat op niemand af 1:

Je ziet wel verschil aan de eigenaar. Soms zie je heel duidelijk dat iemand Echt Geen Zin heeft in jouw hond en dan lijn ik aan. Want ik weet niet zeker of hij je hond vermijdt, want als hij vindt dat het kan gaat hij even kennismaken. Daar blijft het ook wel bij, ook als hij een hond leuk vindt.

Mijn honden luisteren dusdanig dat ik trots ben als ze wel eens terugkomen als ik roep. Tot zover mijn fantastische overwicht en opvoedkundigheid Uma luistert zeg maar 1 op de 20 keer maar dat is niet zo erg want die loopt overal langs. Manu luistert 1 op de 3 keer. En die gaat overal langs omdat hij alles wil weten. Als een hond vervolgens geen zin in hem heeft gaat hij naar een interessant grassprietje kijken. Dus zo'n ramp is het nooit gelukkig. Ik houd er wel rekening mee hoor, als ik een aangelijnde hond zie gaat hij aangelijnd. En bij sommige grote reuen die ik niet vertrouw, eerlijk gezegd zijn dat vaak Duitse herders, die moeten hem niet. Uma lijn ik vrijwel nooit aan, ook niet als er iemand aankomt met een aangelijnde hond. Maar gek genoeg reageert geen enkele hond op haar. En aan mijn houding lezen de eigenaren vaak ook een hoop af want ik heb ook maar één keer commentaar gehad en ik ben ontelbare keren langs aangelijnde honden gelopen

Overigens negeren ze bange honden dus dat is wel prettig. Ze pesten eigenlijk nooit. Manu wil nog weleens patsen maar dat is ook alleen als de reu in kwestie patst. Onder patsen versta ik overigens groot maken en als een houten hark even langs lopen met een serieuze smoel. En dan vervolgt het de weg weer.

dagmar88 schreef:

Gaia schreef:

dagmar88 schreef:

Gaia schreef:


Ja, ik heb het nu ook. Eerst had ik zo'n kutherder die ik eigenlijk altijd bij me hield, maar nu heb ik een kutherder die er schattig uit ziet en zich gelijk tot een soort rand debiel ontpopt als hij niet naar de andere hond toe mag. Als je dan naast het pad gaat staan, moet ik nog 500 keer vragen of ze die hond mee kunnen nemen. Er zijn er al verscheidene geweest die een rot trap gekregen hebben om ze weg te krijgen. Of ze nou leuk, lief, of irritant zijn. Op tieften. Ik sta hier met mijn hond die door de jouwe zo gefrustreerd is dat hij al in de lijn aan het happen is. Beetje lastig trainen zo, niet?

Verder alles goed?

Ja hoor. Waarom zou het niet goed gaan?

Als je het verschil niet snapt tussen je hond beschermen en een hond die geen gevaar oplevert een rotschop geven omdat jij staat te trainen en je hond zich "door de ander" als een debiel gaat gedragen, verdien je zelf zo'n rotschop.
Huur een veld af, sukkel.

Nou inderdaad of ga werken aan de band met je eigen hond zodat je die wel onder controle kunt houden indien nodig. Bij agressie van de andere partij is het vroeg zat om een mep uit te delen maar bij een vriendelijke buurtende hond doe je maar normaal.

Hier is het ook een paar keer voorgekomen dat honden direct op mijn hond klapte.
Dan ben je er inderdaad wel op den duur klaar mee. Inmiddels schop ik dus ook honden in zo'n situatie en houdt mijn honden zo goed als dat gaat dan achter me.

Ik heb het zowel met mijn vorige oldie, als met Izzy en Droef al aan de hand gehad, die lopen niet bepaald onzeker rond en ik ben ook niet onzeker. Het zijn dus vaak bewezen hond agressieve honden met debiele bazen erbij. Die mensen weten inmiddels wel beter want niemand ziet graag dat zijn hond een rotschop krijgt dus als ze mij zien houden ze hem bij zich en dan ontlopen we elkaar.

Honden die weinig kwaad in de zin hebben maar wel komen buurten vind ik niet zo heel erg, soms reageert Droef daar niet goed op maar dat is aan mij. Dan stuur ik wel de buurtende hond weg en ondertussen houdt ik Droef kort bij me en loop door.
Droef was altijd heel makkelijk maar sinds begin dit jaar pikt hij niet alles meer van grote reuen die komen patsen, in dat geval sta ik dus met een aangelijnde Droef(die duidelijk wel een potje wil vechten) de baas te vragen om zijn hond even weg te halen, doen ze dat niet ga ik dreigen, of ik los het op of ik laat het Droef oplossen. Meestal komen ze dan toch maar hun hond even weg halen. Uiteraard zou ik Droef niet los laten op zo'n moment, maar weten zij veel.

Ik vind het soms ook wel heel vervelend dat mensen zo debiel zijn en niet gewoon even hun hond bij zich houden als ik met aangelijnde honden loop. Het is helaas niet altijd te voorkomen, en dan moet je dus echt op jezelf kunnen vertrouwen dat je op zo'n moment assertief genoeg bent om er wat aan te doen. Ik was ook niet altijd zo brutaal wat dat betreft maar na een paar keer je hond op de grond vastgepind te zien liggen en een baas die niks aan zijn hond deed wordt je echt wel pislink al jij weer die kuthond(ja dat vind ik op dat moment echt) van jou schatje moet aftrekken.

Ik vind het hele elkaars hond een rotschop of klap geven een beetje erg kort door de bocht. Ja ik verdedig mijn kleine honden als ze echt aangevallen worden. Maar verder? Alles loopt haast altijd met een sisser af en er is nog genoeg tijd om te gaan schoppen en slaan. Als je hond dus nu een keer blaft of op een hond af loopt mag je er op rekenen dat hij geschopt en geslagen wordt. Ik vind het allemaal een beetje te ver gaan wedersom.
Geweld geeft geweld. Vergeet dat niet. Had iemand Eva of Wuilus een trap of klap gegeven want weet ik 100% zeker dat allebei de honden daarop gereageerd hadden met een fikse beet in de betreffende persoon. En geef ze eens ongelijk? Ze deden niks maar mensen vonden ze wel intimiderend. Als er dan zo'n persoon was geweest met een zweep die Eva begon te meppen dan was dat goed mis gelopen. Trappen helemaal. Wuilus zou vol voor je knie gaan en Eva zou bij klappen een zweep gegarandeerd in je handen of armen gaan hangen.

Waarom moet dit nu weer zo? Meteen vol met geweld terwijl er 99% van de tijd niks meer aan de hand is dan en pluk haar...

laeken schreef: Waarom moet dit nu weer zo? Meteen vol met geweld terwijl er 99% van de tijd niks meer aan de hand is dan en pluk haar...

Met mijn hondagressieve charlie liep ik gewoon in losloogebied, op dagen/tijden dat er vrijwel niemand was, aan de flex en met een muilkorf voor het grijpen. Met die korf heb je dan zelf ook veel meer rust en tijd om het te regelen.
Is zelden voorgekomen dat er fysiek ingegrepen moest worden. Zo veel echt agressieve honden die er zonder aanleiding opklappen en niet te sturen zijn, zijn er echt niet.
Dat was met haar duidelijk, met niko die volledig onder appel stond en dat is het nu met mijn geweldig sociale "laat maar waaien" hond ook.
Maar goed, mensen zijn tegenwoordig lekker van het claimen. Hebikrechtop


De enige keer dat mijn hond zonder reden een rotschop kreeg, heb ik vanuit een reflex die kerel bij z'n kraag/hals gegrepen.
Houd er maar rekening mee dat meer mensen die reflex hebben. En dat je je er zo in vergist bij wie je dat kunt maken.
Ik zie er niet uit alsof ik je bij je strot ga pakken

laeken schreef:Ik vind het hele elkaars hond een rotschop of klap geven een beetje erg kort door de bocht. Ja ik verdedig mijn kleine honden als ze echt aangevallen worden. Maar verder? Alles loopt haast altijd met een sisser af en er is nog genoeg tijd om te gaan schoppen en slaan. Als je hond dus nu een keer blaft of op een hond af loopt mag je er op rekenen dat hij geschopt en geslagen wordt. Ik vind het allemaal een beetje te ver gaan wedersom.
Geweld geeft geweld. Vergeet dat niet. Had iemand Eva of Wuilus een trap of klap gegeven want weet ik 100% zeker dat allebei de honden daarop gereageerd hadden met een fikse beet in de betreffende persoon. En geef ze eens ongelijk? Ze deden niks maar mensen vonden ze wel intimiderend. Als er dan zo'n persoon was geweest met een zweep die Eva begon te meppen dan was dat goed mis gelopen. Trappen helemaal. Wuilus zou vol voor je knie gaan en Eva zou bij klappen een zweep gegarandeerd in je handen of armen gaan hangen.

Waarom moet dit nu weer zo? Meteen vol met geweld terwijl er 99% van de tijd niks meer aan de hand is dan en pluk haar...

Ja, ik ben op zo'n moment in mijn knie gebeten. Dat is het risico dat ik neem. Liever dat ik gebeten wordt dan 30 a 40 kg losgeslagen hond op Izzy laten duiken. Met die schop kon ik hem wel onderscheppen. Ik liep toen met mijn broertje samen die kon snel de hond pakken(werd uitgelaten door kinderen en ze hielden hem niet meer, was de hond van de buurman ) en toen heb ik Izzy opgetild.

Het verschil tussen stoerdoenerij en echt een directe aanval zie je op den duur heus wel. Er zomaar op los schoppen is er niet bij(wat mij betreft, ik kan niet voor andere spreken). Maar een hond die op 1 van mijn honden afgaat waarbij duidelijk is dat hij direct wil bijten wend ik af met een schop, indien nodig krijgt hij er nog meer. Droef heeft al tussen de kaken van een mechel gezeten, die heeft er ook een paar gehad vol op zijn kop want hij wilde niet loslaten en had Droef vast aan zijn hals(gelukkig heeft hij veel vel, dus kwam er af met een paar flinke sneeën maar niks ernstigs). Moet ik dan maar blijven toekijken?
Opstootjes etc, dat is inderdaad een kwestie van een flink brul of de honden uit elkaar halen, maar soms heb je geen andere keus als een hond compleet geschift is.

Maar hier in de topic beginnen mensen ook over het wegtrappen van lieve honden omdat ze storen en het wegtrappen van honden die anders door hun eigen honden gebeten worden. Labradors die niet luisteren etc.

Dat je een hond een trap geeft die met blikkerende tander op je hond duikt is logisch. Maar verder?

Er is toch ook laatst een forumhond overleden aan een trap?

Als er een hond op mijn aangelijnde reu af komt en ik denk dat het niet goed gaat neem ik meer afstand en desnoods til ik hem met zijn voorpoten van de grond en met zijn kop tegen me aan. Intussen met mijn kont die andere hond blokkeren. Ziet er vast supergoed uit. Zo heb ik zelfs een Newfoundlander geweerd en zo groot is mijn kont niet

Ik heb met Amy ook een hond die niet goed reageert op buurtende honden, ongeacht of ze het 'goed' bedoelen. En daarbij moet ik wel aangeven dat honden die de hondentaal goed spreken, haar altijd met rust laten, want voordat ze uitvalt, geeft ze al heel veel signalen dat ze niet op contact zit te wachten. Maar de ietwat overenthousiaste types hebben daar dan soms toch maling aan en in dat geval heb ik nooit de neiging gehad om de betreffende hond een rotschop te geven.

Op plekken waar ik loslopende honden tegen kan komen of niet superveel overzicht heb, draagt Amy een muilkorf en stuur ik als het even kan Mila op de buurtende hond af, zodat ik me met Amy uit de voeten kan maken. Door die muilkorf hoef ik me in ieder geval geen zorgen te maken dat het écht fout zou kunnen gaan, al denk ik dat Amy niet verder zal gaan dan wat intimideren en van zich af blaffen/snauwen. Maar better safe than sorry en het geeft mij op zo'n moment ook meer rust. Ook al kan ik op zo'n moment best balen van een losloper als we in aanlijngebied lopen, uiteindelijk heb ik de hond die daar niet mee om kan gaan en moet ik daar dus ook de verantwoordelijkheid voor nemen. Gelukkig hebben de andere drie er totaal geen problemen mee, ook niet als ze aangelijnd zijn.

De hond wegsturen heb ik in het begin ook wel gedaan, maar dat werkt met Amy en mijn hele roedel niet zo goed. Dan lijken ze te denken: we gaan nu dus met z'n allen die hond wegjagen Het voegt spanning toe op zo'n moment die ik juist niet wil. Dus gewoon rustig omdraaien of weglopen met Amy en indien mogelijk een van mijn andere honden de bezoeker laten onderscheppen, werkt hier veel beter.
Als de hond duidelijk komt om een potje te vechten, is dat natuurlijk een ander verhaal, maar dat maak ik zo goed als nooit mee.

Ik hoef het nooit te doen. En ja ik doe het ook als mijn honden echt gepakt worden en verwond. Maar ik vraag me af of iedereen zo goed is in het lezen van honden taal en ik denk eerlijk gezegd dat het gros van de schopperij tot zoveel meer ellende gaat lijden dat je er beter niet aan kan beginnen. Ik neem altijd een jachlijntje mee als ik in een druk gebied loop. Om Bas aan te lijnen of om in geval van nood een vreemde hond mee te fixeren en evt over te halen mijn hond los te laten. Dat werkt veel beter dan schoppen. Ik kan je duizend filmpjes laten zien van shoppende mensen. Honden gaan vaak precies als je schopt elkaar helemaal aan gort trekken en worden blind van pijn en woede. Ik schop echt liever niet. Erop duiken me blikkerende tanden wordt vermoorden als je erop in gaat trappen en beuken. Zelfs twee knokkende labradors schop je niet uit elkaar. Een schop helpt alleen op voorhand en hoe weet je op voorhand war die hond gaat doen?

Schoppen zit niet in mijn systeem. Ik reageer altijd uit een reflex. Meestal til ik dus mijn hond deels op (34 kg gaat niet zo best) en zorg dat hij niet kan bijten.
Ik heb eens met een ballenwerper staan meppen op een mechel die boos werd omdat Manu in de lijn van zijn bal liep. Of met een riem zwaaiend alsof er een kudde paarden op ons af kwam. En ik heb eens mijn eigen hand in een bek gepropt omdat ik hoopte dat ik de hond dan los kreeg. Allemaal niet bepaald doordacht Maar in alle gevallen gelukt.
Ik ben al blij dat ik in elk geval reageer. Je hebt er ook die alleen staan te gillen OH NEE KIJK WAT ER GEBEURT! 1:

Manuma schreef:Er is toch ook laatst een forumhond overleden aan een trap?

Als er een hond op mijn aangelijnde reu af komt en ik denk dat het niet goed gaat neem ik meer afstand en desnoods til ik hem met zijn voorpoten van de grond en met zijn kop tegen me aan. Intussen met mijn kont die andere hond blokkeren. Ziet er vast supergoed uit. Zo heb ik zelfs een Newfoundlander geweerd en zo groot is mijn kont niet

Ja. Volgens mij ook al eerder een oude hond aan de gevolgen van, maar kan me niet herinneren van wie

Manuma schreef:Schoppen zit niet in mijn systeem. Ik reageer altijd uit een reflex. Meestal til ik dus mijn hond deels op (34 kg gaat niet zo best) en zorg dat hij niet kan bijten.
Ik heb eens met een ballenwerper staan meppen op een mechel die boos werd omdat Manu in de lijn van zijn bal liep. Of met een riem zwaaiend alsof er een kudde paarden op ons af kwam. En ik heb eens mijn eigen hand in een bek gepropt omdat ik hoopte dat ik de hond dan los kreeg. Allemaal niet bepaald doordacht Maar in alle gevallen gelukt.
Ik ben al blij dat ik in elk geval reageer. Je hebt er ook die alleen staan te gillen OH NEE KIJK WAT ER GEBEURT! 1:

Haha, best herkenbaar. Schoppen en meppen zit allebei niet in mijn systeem, maar ik heb eens een hond in een reflex bij zijn nekvel gegrepen. Pas later realiseerde ik mij dat dat wellicht niet zo handig was. Maar het werkte wel, en ik vermoed dat dat een volgende keer toch weer mijn reflex zal zijn

Overigens had dit topic ook over Jip als jonge hond kunnen gaan. Ik moest altijd enorm alert zijn op andere honden. Inmiddels is dat een stuk minder, dus misschien dat dat bij Fin met de tijd ook beter wordt. Ik weet hoe naar het is, dus ik hoop met je mee!

Beetje gek misschien aangezien ik ook een herder heb, maar ik heb het dus ook niet zo op herders. Met name de Duitse. Hoewel ik ook nog nooit een niet uitvallende witte herder tegen ben gekomen, maar tot nog toe lijken die baasjes prima te snappen dat ze hun hond aangelijnd moeten houden en in het losloop bos zie ik ze eigenlijk al helemaal nooit.

Maar Duitse herders, jeetje, ik denk dat ik er nog nooit eentje los ben tegen gekomen die niet agressief blaffend af kwam stormen op Duke . Ik probeer me dan ook groot te maken, blokken. Vaak wijs ik dan in de richting waar ze vandaan kwamen en roep hard "NEE! WEGWEZEN!" ... vaak helpt het wel om die hond weg te krijgen, maar wat sommige anderen ook omschrijven, het zorgt ook voor spanning bij Duke. Die raakt er door getriggerd om ook opgefokt te gaan doen.

Duke is gewoon vreselijk onzeker, en weet zich in dergelijke situaties geen raad. Als ik me dan ga lopen opfokken door zo'n schreeuw, doet hij het ook.

Ik geloof wel met alle verhalen hier rond schoppen en slaan, dat ik blij mag zijn dat mijn herder met ontzettend veel onzekerheid nadert en dus ook helemaal niet agressief over komt. Ik probeer Duke zo lang mogelijk vlak bij me te houden (gaat steeds beter) en de ontmoetingen ook zo kort mogelijk te houden. De standaard "kom Duke, we lopen door" begint zijn vruchten af te werpen. Duke kent het als commando, en voor het andere baasje (mits ze in de buurt zijn), is het helder dat we er geen behoefte aan hebben. Hééééél soms laat ik het wel even gebeuren, maar alleen met honden waarvan ik direct aan de ontmoeting kan zien dat ze een klik hebben, en zodra er dan alsnog te veel opwinding ontstaat lopen we gelijk door.

Ik vraag me door dit topic af hoe vaak jullie het eigenlijk nou precies meemaken dat een hond echt agressief op jouw honden af komt om ze een kopje kleiner te maken? Hier gebeurt dat dus nooit. Echt wel vervelende honden die een potje stoer komen doen, Of schermutselingen om een bal ofzo, maar nooit dat ik denk van wow, die wil mijn hond echt doodmaken. De enige keer dat Oor serieus is aangevallen kon je het niet eens zien aankomen. Dat was een airdale terrier die in het voorbijgaan Oor totaal vanuit het niets vol in haar nek beet. Oor had niet eens door dat die hond daar liep want hij kwam voor haar van achter, zij lag gewoon geconcentreerd op een takje te kauwen. En die hond liep daar aangelijnd langs. Dat was gebeurd voor je er uberhaupt erg in had, dus dan valt er helemaal niks te schoppen of te zwepen.

mijke schreef:Ik vraag me door dit topic af hoe vaak jullie het eigenlijk nou precies meemaken dat een hond echt agressief op jouw honden af komt om ze een kopje kleiner te maken?

Tot nu toe een keer of tien, op 12 jaar met veel honden.

Shiloh86 schreef:Beetje gek misschien aangezien ik ook een herder heb, maar ik heb het dus ook niet zo op herders. Met name de Duitse. Hoewel ik ook nog nooit een niet uitvallende witte herder tegen ben gekomen, maar tot nog toe lijken die baasjes prima te snappen dat ze hun hond aangelijnd moeten houden en in het losloop bos zie ik ze eigenlijk al helemaal nooit.

Maar Duitse herders, jeetje, ik denk dat ik er nog nooit eentje los ben tegen gekomen die niet agressief blaffend af kwam stormen op Duke . Ik probeer me dan ook groot te maken, blokken. Vaak wijs ik dan in de richting waar ze vandaan kwamen en roep hard "NEE! WEGWEZEN!" ... vaak helpt het wel om die hond weg te krijgen, maar wat sommige anderen ook omschrijven, het zorgt ook voor spanning bij Duke. Die raakt er door getriggerd om ook opgefokt te gaan doen.

Duke is gewoon vreselijk onzeker, en weet zich in dergelijke situaties geen raad. Als ik me dan ga lopen opfokken door zo'n schreeuw, doet hij het ook.

Ik geloof wel met alle verhalen hier rond schoppen en slaan, dat ik blij mag zijn dat mijn herder met ontzettend veel onzekerheid nadert en dus ook helemaal niet agressief over komt. Ik probeer Duke zo lang mogelijk vlak bij me te houden (gaat steeds beter) en de ontmoetingen ook zo kort mogelijk te houden. De standaard "kom Duke, we lopen door" begint zijn vruchten af te werpen. Duke kent het als commando, en voor het andere baasje (mits ze in de buurt zijn), is het helder dat we er geen behoefte aan hebben. Hééééél soms laat ik het wel even gebeuren, maar alleen met honden waarvan ik direct aan de ontmoeting kan zien dat ze een klik hebben, en zodra er dan alsnog te veel opwinding ontstaat lopen we gelijk door.

Ik heb precies hetzelfde, heb het absoluut niet op Duitse herders terwijl ik zelf ook een herder heb. Maar ja ik heb een tervuerense en dat zijn dan ook wel de tuttebellen onder de herders. Maar zei is dus een keer aangevallen door een Duitse herder waarvan de baas zei dat hij normaal gesproken alleen achter reuen aan ging. Was een rare aanval. Die duitser hield Shep vast bovenop haar nek maar ging net trekken of schudden. Shep gilde de hele stad bij elkaar, die doet nooit iets terug maar gaat krijsen. Baas ging op de kop van zijn hond slaan waardoor deze nog agressiever werd. Uiteindelijk heb ik die bek van die Duitser open kunnen trekken. Had zelf een beet in mijn vinger maar Shep was ongeschonden. Maar sindsdien geef ik Shep altijd commando "achter" als er een duitse herder aankomt zodat ik haar kan verdedigen als het nodig is.

Hoe vaak? Tot nog toe vooral altijd als ik los een Duitse herder tegen kom ... (en soms met andere honden)

Gelukkig is dat niet zo vaak. Op het vaste rondje kom ik er vaak wel verschillende tegen, maar die baasjes lijken te snappen wat ze in huis hebben en we ontwijken elkaar. Dat we echt los bestormd zijn door een Duitse herder, is denk ik nu een keer of 10 voor gekomen (niet alleen Duitse herders, ook andere honden) in de 3,5 jaar dat ik Duke heb. Dus het valt mee, maar het is gewoon een super vervelende ervaring. Zeker toen het gebeurde in de fase dat Duke ook uitval gedrag begon te ontwikkelen en ik ontzettend bezig was om dat gedrag eruit te trainen/hem te helpen leren hoe het wel aan te pakken. Dit soort ervaringen hielpen daar absoluut niet bij en we hadden er behoorlijke terugvallen door. Gelukkig is het uitvallen van Duke bijna helemaal weg.

dagmar88 schreef:

mijke schreef:Ik vraag me door dit topic af hoe vaak jullie het eigenlijk nou precies meemaken dat een hond echt agressief op jouw honden af komt om ze een kopje kleiner te maken?

Tot nu toe een keer of tien, op 12 jaar met veel honden.

Dat vind ik nog best vaak eigenlijk! Vroeger thuis hebben we een jaar of 10 honden gehad en daar echt nooit iets meegemaakt. Dat was wel in een dorp waar we sowieso weinig honden tegen kwamen. Hier in de stad waar ik nu 6 jaar een hond heb maak ik echt wel genoeg mee want er zijn ongelovelijk veel honden en sowieso geeft een stad meer prikkels dus naar mijn idee slaat dan sneller de vlam in de pan. Genoeg keren dat ik even een stukje ben omgelopen of Oor uit een gespannen situatie verwijderd heb die naar mijn idee anders fout had kunnen gaan. Maar echt een agressieve aanval vanuit het niets dus nog maar een keer. Gelukkig.

mijke schreef:Ik vraag me door dit topic af hoe vaak jullie het eigenlijk nou precies meemaken dat een hond echt agressief op jouw honden af komt om ze een kopje kleiner te maken? Hier gebeurt dat dus nooit. Echt wel vervelende honden die een potje stoer komen doen, Of schermutselingen om een bal ofzo, maar nooit dat ik denk van wow, die wil mijn hond echt doodmaken. De enige keer dat Oor serieus is aangevallen kon je het niet eens zien aankomen. Dat was een airdale terrier die in het voorbijgaan Oor totaal vanuit het niets vol in haar nek beet. Oor had niet eens door dat die hond daar liep want hij kwam voor haar van achter, zij lag gewoon geconcentreerd op een takje te kauwen. En die hond liep daar aangelijnd langs. Dat was gebeurd voor je er uberhaupt erg in had, dus dan valt er helemaal niks te schoppen of te zwepen.

Het klinkt door dit topic inderdaad alsof het vaak voorkomt, maar ik hoor die verhalen zeer zelden. Ik ben de 'echt agressieve honden' gelukkig ook nog niet tegengekomen. Wel reuen die (heel) vervelend doen, en zelfs doorgingen nadat Jip allang afstand genomen had. Als ze dan achter Jip aan bleven gaan, greep ik wel in hoor. Niet met schoppen of slaan, dat komt geen seconde in mij op, maar ik laat het ze niet zelf uitzoeken op zo'n moment.

Ja ik denk dat het veel verschil maakt waar je woont. De eerste 5 jaar van het leven van Shep woonden we in een rustige buurt met koophuizen en over het algemeen goed opgevoede honden en is er niets gebeurd. Door omstandigheden moest ik met Shep verhuizen naar een wijk met veel aso's en veel vechthonden. Toen is ze in 2 jaar tijd 4 keer aangevallen. De aanval van een stafford heeft ze overleeft dankzij haar brede leren halsband, daar stonden zijn tanden in maar redde haar nek. Een mechelaar heeft haar een gat in haar oor bezorgd. Shep is zelf een hond die alle andere honden gewoon negeert, zij zoekt het dus niet op.

mijke schreef:

dagmar88 schreef:

mijke schreef:Ik vraag me door dit topic af hoe vaak jullie het eigenlijk nou precies meemaken dat een hond echt agressief op jouw honden af komt om ze een kopje kleiner te maken?

Tot nu toe een keer of tien, op 12 jaar met veel honden.

Dat vind ik nog best vaak eigenlijk! Vroeger thuis hebben we een jaar of 10 honden gehad en daar echt nooit iets meegemaakt. Dat was wel in een dorp waar we sowieso weinig honden tegen kwamen. Hier in de stad waar ik nu 6 jaar een hond heb maak ik echt wel genoeg mee want er zijn ongelovelijk veel honden en sowieso geeft een stad meer prikkels dus naar mijn idee slaat dan sneller de vlam in de pan. Genoeg keren dat ik even een stukje ben omgelopen of Oor uit een gespannen situatie verwijderd heb die naar mijn idee anders fout had kunnen gaan. Maar echt een agressieve aanval vanuit het niets dus nog maar een keer. Gelukkig.

Meestal is het reu op reu. Dat ze ademen is dan al genoeg.

Heb het ook een paar keer tegen kunnen houden, anders was het wel vaker geweest.

Lizzie 1x. Stond met de rug naar de hond en had die hele hond niet gezien. Die kwam een poort uit en klapte gelijk op Lizzie. Dat was een witte herder. Dushi ook 1x. Ook een herder maar dan een Duitser. Die liep los in de wijk. Komt op ons afrennen, eigenaar roept ze doet niks en toen ging Dushi ( aangelijnd) in haar bek. Toen ik de hond en dag later weer onaangelijnd tegenkwam heb ik er wat van gezegd. Durfde de eigenaar ook nog te beweren dat het kwam omdat mijn hond te onderdanig was. Idioot. Standje viswijf wat daarop volgde was genoeg om de hond niet met in de wijk te zien.

Keetje nog nooit.