Het HondenForum

De afgelopen 12 jaar altijd twee of meer honden gehad en ik wil nooit meer anders. Ik heb toch het idee dat ze 'meer hond' zijn als ze dagelijks met elkaar optrekken en dus echt alles delen: spelen, slapen, wandelen, eten, waken, interactie met de 'bazen' en andere huisdieren.
Ik geniet daar echt enorm van.

toots schreef:Toots was echt liever alleen.
Daar verkijk ik me niet op.
Hij was die einzelganger die voor die kameraadschap de kat op zocht wat voor hem meer maatje was dan welke hond ook. of lekker op schoot kwam. Die graag alle aandacht zelf wilde. Hij had een andere hond wel geaccepteerd hoor. We hebben wel een teef opgevangen. Dat ging prima maar meer ook niet. Er was totaal geen klik verder. Maar hij accepteerde haar en andersom.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

Perry ook hoor. Die is nu 9 jaar en nooit enigst hond geweest maar o wat zou hij het heerlijk vinden. Hij vindt het helemaal niks al die andere honden en ik ben ervan overtuigd dat hij me regelmatig vervloekt als er weer een nieuwe hond op het toneel verschijnt. Rupert woont hier in deeltijd en hij vindt het fantastisch als die opgekrast is naar zijn co-ouders. En hij slaakt nog net geen zucht van verlichting als ik de herders naar buiten of in de kennel doe. De allergrootste ramp is als de hele meute op de bank ligt of op botjes, en er liggen er hier minstens een stuk of 12 door het huis verspreid, gaat liggen kluiven, want die zijn namelijk allemaal van hem, en ik ook trouwens.
Hij speelt ook niet met ze en vreet ze op als ze tegen hem aan willen liggen.
Maar pech voor hem want ik heb er 4. En voorlopig zal dat ook nog wel zo blijven.
En persoonlijk zal ik nooit minder dan 2 honden willen tot ik oud en krakkemikkig ben.

Ik.
Reden waarom ik nu al jaren 1 hond heb omdat ik zelf geen tijd heb voor een pup en daar geef ik wel de voorkeur aan en ik heb een dametje die sociaal is, maar ook zo haar corgi trekjes heeft. In huis klikt dat op de lange duur lang niet met alle honden tenzij ik politie agent speel, laat ik dat nou minder leuk vinden.
Dus, nu 1 hond en 1 kat en dat is grappig genoeg een ontzettend leuke combi.

Of een of meer honden fijn is vind ik zelf dus wel erg sterk afhangen van de combi. Als ik naast mijn hond een kopie van haarzelf zet denk ik niet dat ik haar daar blij mee maak.
Zet ik er een stabiele reu naast met andere interesses kan het best meerwaarde hebben.

Door omstandigheden mis ik nu 1 hond. Ik had er ook gisteren weer liever twee bij elkaar dan vandaag, maar dat soort dingen verzoek je niet. Die tweede hond komt wel op ons pad, als niet nu dan wel over een jaar of twee. Huidige hond is trouwens prima solo, maar voor haar en mij gewoon leuker met twee.

Altijd maar 1mhond gehad en moest er niet aan 2 denken totdat Ziggy er bij kwam, ze zijn niet meer zo klef als in het begin maar ze hangen toch erg aan elkaar.
Als Ras een dagje weg is dan merk ik dat aan Ziggy, die mist zijn maatje en als we Rasta weer ophalen is ie dolgelukkig.

Ik had er drie, nu twee. Drie vond ik erg onhandig wbt uitlaten, vakantie en bezoek ed. Maar het was wel een perfect roedeltje met ieder z'n kwaliteiten. Voor ons en voor elkaar.
Ik moet nog erg wennen aan maar twee honden, maar ik hoef er geen derde meer bij. Geen grote in ieder geval.

1 hond hoef ik ook niet meer. Ons plan is om deze roedel te laten "uitsterven" voordat er nieuwe komen, dus er zal er op een gegeven moment nog maar 1 zijn, maar daarna snel weer naar twee. Om de redenen die al genoemd zijn:
Geen schuldgevoel als je weg bent, ze hebben elkaar voor honds contact. En zeker met honden die buiten wat moeilijker zijn met vreemde honden is het fijn dat je ze toch sociale omgang met soortgenoten kunt bieden.

Nanna schreef:Altijd meer dan 1.
We lopen met zijn allen te gillen dat je konijnen en parkieten niet alleen moet houden ‘omdat het sociale dieren zijn’ maar honden kunnen blijkbaar opeens wel alleen gehouden worden en moeten het maar doen met ons gezelschap.
Ik geniet van de interactie tussen mijn honden, vanavond nog hebben Rozi en Csikasz gespeeld dat de stukken eraf vlogen tijdens de boswandeling. Dat kan ik nooit vervangen voor ze.

Je konijn en parkiet neem je doorgaans niet dagelijks mee naar soortgenoten voor sociale interactie. De leefruimte van beide soorten wordt ook nog eens heel erg beknot, dus dan kunnen ze maar beter met z'n tweeën op die vierkante meter zitten voor wat vertier. Tot slot zijn honden in de loop van vele duizenden jaren ingesteld geraakt op samenleven en een band aangaan met mensen, terwijl konijnen veel minder lang geleden zijn gedomesticeerd en parkieten zelfs niet-gedomesticeerd zijn. Je vergelijking gaat daarom mank in mijn ogen.

Hier één hond, terwijl ik er graag eentje bij zou willen hebben. Om verschillende redenen is dat niet mogelijk, dus Joy blijft voorlopig enig hond en moet het doen met dagelijkse interactie met vriendjes in de buurt en met geregeld contact (gezamenlijke wandelingen, bezoek, vakantie samen) met haar beste hondenvriendin.

ik had er 2 en nu 1. en ik vind het een verademing.

maar dat ligt denk ik ook aan het soort hond dat ik hád en het soort hond dat ik heb.

Dumás zou enige hond zijn heerlijk vinden denk ik. Helaas voor hem ik niet
Csiva en Fiji zijn juist echt roedelhonden en Luca maakt het weinig uit. Hij vind het leuk maar alleen zou hij ook prima vinden

Ik heb 3 honden maar die zijn er voornamelijk omdat ik het leuk vind. Niet voor elkaar. Dushi was sowieso het liefst de enige hond gebleven. Zij heeft/ zoekt eigenlijk nooit interactie met de rest. Lizzie en Keetje vinden elkaar wel tof en spelen samen, maar als Keetje weg is heb ik niet het idee dat Lizzie haar zoekt of mist. Andersom wel ( al denk ik dat dat vooral is omdat ze bang is daar zij iets leuks mist).
Logé lotje is ook liever alleen.
Misschien dat ik wel weer naar 1 hond ga als ik oud ben. Of als ik echt serieus wil trainen, want ik merk dat dat er wel een netje bij inschiet.

Domor schreef:Ik ga juist weer terug naar één hond. Toch de knoop weer doorgehakt om Ninthe te gaan herplaatsen. Ninthe wil echt geen andere honden in huis om haar heen en Noa wil alleen Ninthe niet om haar heen. .

Zag ze al op FB voor bij komen, hoop dat je de juiste baas voor haar vind.

Wij hebben Pim 3 jaar alleen gehad en dat ging prima. Hij is erg mensgericht, maar toch vind ik hem 'completer' sinds Saar en Naboo er bij zijn. Hij kan heerlijk spelen met Saar en hij groeit als ik hem als 'taak' geef om Naboo of een nieuwe opvanger te helpen.

Tenzij ik ooit tegen een hond aan loop die écht niet met anderen kan zou ik nooit meer maar 1 hond willen. Het zijn roedeldieren. Als mens kan je een hoop compenseren maar niet alles als je het vergelijkt met hoe de honden onderling hun eigen wereld hebben. Ik geniet er van om daar naar te kijken en ik vind het ook gewoon gezellig, meerdere honden in huis.

Ik ben terug gegaan naar een hond.
De verleiding is soms groot, maar ik weet uit ervaring dat dat toch beter bij mij past. Raar op zich, want van katten heb ik er altijd minstens twee.

Het leven is makkelijker met een ( kleine) hond. Ze kan naar de meeste dingen makkelijk mee en ze is bij de meeste mensen welkom. Op bezoek gaan met een roedel kan meestal alleen bij andere 'hondenmensen'. En ook het regelen van oppas is een stuk eenvoudiger.

Er ligt ook een stukje egoïsme aan ten grondslag; ik wil dat mijn hond een een-op-een relatie met mij aangaat en dat is ingewikkelder met meerdere honden.

Nanna schreef:

Lieske_1977 schreef:

Nanna schreef:Altijd meer dan 1.
We lopen met zijn allen te gillen dat je konijnen en parkieten niet alleen moet houden ‘omdat het sociale dieren zijn’ maar honden kunnen blijkbaar opeens wel alleen gehouden worden en moeten het maar doen met ons gezelschap.
Ik geniet van de interactie tussen mijn honden, vanavond nog hebben Rozi en Csikasz gespeeld dat de stukken eraf vlogen tijdens de boswandeling. Dat kan ik nooit vervangen voor ze.

Je konijn en parkiet neem je doorgaans niet dagelijks mee naar soortgenoten voor sociale interactie.

Dat is waar. Honden wel, die worden meegenomen naar speelveldjes. En dan moeten ze het ook van dat ene halfuurtje hebben (ik heb het nu over een doorsnee eigenaar, niet over forummers). En dan zié je me toch vaak een partij gestoord gedrag. Beuken, klappen, onderschoffelen van honden die ze niet eens kennen. Ja, als je je sociale interactie van dat momentje moet hebben ga je je ook wel bijzonder gedragen. Moet je alles eruit peuren wat eruit te peuren valt.
Op straat trekken naar andere honden om met alle geweld te snuffelen. Een soortgenoot, een soortgenoot!
Ik denk overigens zeker niet dat álle honden gebaat zijn met een eigen maatje hoor. Maar de meeste wel.

Ik zie echt duidelijk verschil tussen interactie in de eigen roedel en met vreemde honden. Lizzie was natuurlijk nooit echt alleen maar voor mijn gevoel niet echt en roedel met Does omdat Does dus echt geen interactie zoekt. Met Keetje is er volledig vertrouwen. Lizzie durft haar te corrigeren en Lizzie speelt zoals ze met geen andere hond speelt. Ik vind daar wel een verrijking.

T

Sorry haha kat over de ipad

Ik heb nu 2 honden maar sluit niet uit dat er in de komende jaren eentje bijkomt. Ik heb er op t hoogtepunt 7 gehad maar dat hoeft niet meer van mij... dat is zeker qua beweging en training niet alleen op te brengen. Met zn 2en ging destijds net.
1 wil ik nooit daarom wil ik er over niet al te lange tijd weer een bij. De oudste is bijna 8 en alhoewel ze 15 kunnen worden wil ik niet dat er plots 1 alleen overblijft. Ondanks dat t voor Xavi lijkt alsof t hem geen drol uitmaakt dat ie alleen is of niet zie ik toch erg veel interactie tussen hem en Xygan. Hij vindt t stiekem best leuk om zn zoon duidelijk te maken wat wel en niet kan en ook stiekem vindt ie hem ook best leuk. Het is geen makkelijke hond met andere reuen maar dit is een match made in heaven. Ze vullen elkaar geweldig aan mede door hun enorm verschillende karakter.
Nu is dat ook weer een dingetje want dat moet je ook maar weer afwachten met een 3e hond. Het zal iig weer een type Xygan moeten zijn qua karakter.
En ja Xygan... die vind andere honden geweldig. Die zou t ook niet erg leuk vinden zonder andere honden.
De keerzijde ken ik helaas ook, een hond die andere honden opvrat ook eigen honden. Die deed je er echt totaal geen plezier mee en de anderen ook niet ondanks dat ze gescheiden zaten. Dat nooit meer iig.

Ik heb 9,5 jaar 1 hond gehad wegens omstandigheden, toen het kon wilde ik er een 2e bij.
Voor mijn eerste hond had het niet gehoeven, die heeft ook nooit echt naar Juno omgekeken (tenzij ze echt onrecht aangedaan werd door andere honden, dan klapte hij wel even op die andere hond ).
Nadat mijn oudje overleed wist ik wel dat ik er een hond bij wilde, maar het was nog te vroeg voor mijn gevoel. Een jaartje later kwam ik Shelly tegen en ik wist dat zij erbij zou komen als alles goed ging tussen de honden onderling.

Momenteel zijn we in afwachting van hond nummer 3 ( ), dit omdat ik actief wil blijven en Juno en Shelly nu 7 en 9 zijn, dus een mooie leeftijd waarop ze nog wat lol kunnen beleven van een kleine erbij.
Mocht Juno of Shelly overlijden komt er weer een 3e hond, ik ga liever tijdelijk naar 3 honden dan tijdelijk terug naar 1 dus zodoende zullen er naar planning altijd 2 of 3 honden lopen hier.


De interactie onderling is subtiel, door het eerst elkaar begroeten als ze gescheiden zijn geweest of even kijken wat je zus staat te gillen en of je je daar mee moet bemoeien. Samen slapen doen ze hier niet, maar vaak is de 1 wel waar de ander ook is.

Nanna schreef:

Lieske_1977 schreef:

Nanna schreef:Altijd meer dan 1.
We lopen met zijn allen te gillen dat je konijnen en parkieten niet alleen moet houden ‘omdat het sociale dieren zijn’ maar honden kunnen blijkbaar opeens wel alleen gehouden worden en moeten het maar doen met ons gezelschap.
Ik geniet van de interactie tussen mijn honden, vanavond nog hebben Rozi en Csikasz gespeeld dat de stukken eraf vlogen tijdens de boswandeling. Dat kan ik nooit vervangen voor ze.

Je konijn en parkiet neem je doorgaans niet dagelijks mee naar soortgenoten voor sociale interactie.

Dat is waar. Honden wel, die worden meegenomen naar speelveldjes. En dan moeten ze het ook van dat ene halfuurtje hebben (ik heb het nu over een doorsnee eigenaar, niet over forummers). En dan zié je me toch vaak een partij gestoord gedrag. Beuken, klappen, onderschoffelen van honden die ze niet eens kennen. Ja, als je je sociale interactie van dat momentje moet hebben ga je je ook wel bijzonder gedragen. Moet je alles eruit peuren wat eruit te peuren valt.
Op straat trekken naar andere honden om met alle geweld te snuffelen. Een soortgenoot, een soortgenoot!
Ik denk overigens zeker niet dat álle honden gebaat zijn met een eigen maatje hoor. Maar de meeste wel.

Helemaal mee eens. Mijn honden vinden andere honden ok. Ze ruiken eraan en willen doorlopen. En als ik mensen met 2 of meer honden tegen kom loopt dat ook vrijwel altijd zo. Haai hoi hallo.....doei en laterrrr. Maar als ik honden tegen kom die alleen gehouden worden zijn die vaak veel drukker, meer opgewonden en meer opdringerig. Guus is in de laatste week 2 keer gebeten door hele drukke honden die totaal opgefokt raakten. Spelen en wild doen en een teef die van heel ver kwam aanrennen om contact met mijn honden te maken. Die liet ik maar los. De teef leek eerst vriendelijk maar werd steeds drukker en opgefokter en begon ineens Guus te bijten...

Ik heb zelf ook honden alleen gehad en die renden inderdaad op alle honden af. Een parkiet of papegaai een uur per dag allerlei verschillende andere papegaaien en parkieten laten zien heeft helemaal geen functie.

Ik denk dat er genoeg honden alleen willen zijn. En ook genoeg alleen beter af zijn. Maar heeft dat niet deels te maken met hoe ze opgroeien? Wij halen ze eigenlijk met 8 weken al bij hun soortgenoten weg.

Domor schreef:Ik ga juist weer terug naar één hond. Toch de knoop weer doorgehakt om Ninthe te gaan herplaatsen. Ninthe wil echt geen andere honden in huis om haar heen en Noa wil alleen Ninthe niet om haar heen.

Jeetje, dat lijkt me wel heftig.

Ik kan me goed voorstellen dat ik ooit wel weer 1 hond heb. Twee is leuker en ik wil graag zoveel mogelijk honden in mijn leven maar ik heb echt het gevoel dat ik beter voor mijn hond kan zorgen als het er maar 1 is. Lekker gaan sporten zonder dat er eentje alleen thuis zit. Volledige aandacht geven tijdens het wandelen en lekker trainen tussendoor. Overal mee naartoe nemen. Een fijne oppas vinden (blijkt voor twee niet te doen).
Maar als ik alle ruimte en tijd zou hebben, en een auto, werden het er vast eerder drie

laeken schreef:

Nanna schreef:Dat is waar. Honden wel, die worden meegenomen naar speelveldjes. En dan moeten ze het ook van dat ene halfuurtje hebben (ik heb het nu over een doorsnee eigenaar, niet over forummers). En dan zié je me toch vaak een partij gestoord gedrag. Beuken, klappen, onderschoffelen van honden die ze niet eens kennen. Ja, als je je sociale interactie van dat momentje moet hebben ga je je ook wel bijzonder gedragen. Moet je alles eruit peuren wat eruit te peuren valt.
Op straat trekken naar andere honden om met alle geweld te snuffelen. Een soortgenoot, een soortgenoot!
Ik denk overigens zeker niet dat álle honden gebaat zijn met een eigen maatje hoor. Maar de meeste wel.

Helemaal mee eens. Mijn honden vinden andere honden ok. Ze ruiken eraan en willen doorlopen. En als ik mensen met 2 of meer honden tegen kom loopt dat ook vrijwel altijd zo. Haai hoi hallo.....doei en laterrrr. Maar als ik honden tegen kom die alleen gehouden worden zijn die vaak veel drukker, meer opgewonden en meer opdringerig. Guus is in de laatste week 2 keer gebeten door hele drukke honden die totaal opgefokt raakten. Spelen en wild doen en een teef die van heel ver kwam aanrennen om contact met mijn honden te maken. Die liet ik maar los. De teef leek eerst vriendelijk maar werd steeds drukker en opgefokter en begon ineens Guus te bijten...

Ik heb zelf ook honden alleen gehad en die renden inderdaad op alle honden af. Een parkiet of papegaai een uur per dag allerlei verschillende andere papegaaien en parkieten laten zien heeft helemaal geen functie.

Vertel dat de mijne even. Die hebben elkaar en ontmoeten gedurende de week meerdere honden tijdens de trainingen en toch vinden ze het te gek als er een hond met wandelen aan komt.

veertje schreef:

laeken schreef:

Nanna schreef:Dat is waar. Honden wel, die worden meegenomen naar speelveldjes. En dan moeten ze het ook van dat ene halfuurtje hebben (ik heb het nu over een doorsnee eigenaar, niet over forummers). En dan zié je me toch vaak een partij gestoord gedrag. Beuken, klappen, onderschoffelen van honden die ze niet eens kennen. Ja, als je je sociale interactie van dat momentje moet hebben ga je je ook wel bijzonder gedragen. Moet je alles eruit peuren wat eruit te peuren valt.
Op straat trekken naar andere honden om met alle geweld te snuffelen. Een soortgenoot, een soortgenoot!
Ik denk overigens zeker niet dat álle honden gebaat zijn met een eigen maatje hoor. Maar de meeste wel.

Helemaal mee eens. Mijn honden vinden andere honden ok. Ze ruiken eraan en willen doorlopen. En als ik mensen met 2 of meer honden tegen kom loopt dat ook vrijwel altijd zo. Haai hoi hallo.....doei en laterrrr. Maar als ik honden tegen kom die alleen gehouden worden zijn die vaak veel drukker, meer opgewonden en meer opdringerig. Guus is in de laatste week 2 keer gebeten door hele drukke honden die totaal opgefokt raakten. Spelen en wild doen en een teef die van heel ver kwam aanrennen om contact met mijn honden te maken. Die liet ik maar los. De teef leek eerst vriendelijk maar werd steeds drukker en opgefokter en begon ineens Guus te bijten...

Ik heb zelf ook honden alleen gehad en die renden inderdaad op alle honden af. Een parkiet of papegaai een uur per dag allerlei verschillende andere papegaaien en parkieten laten zien heeft helemaal geen functie.

Vertel dat de mijne even. Die hebben elkaar en ontmoeten gedurende de week meerdere honden tijdens de trainingen en toch vinden ze het te gek als er een hond met wandelen aan komt.

En die van mij is alleen en loopt los langs andere honden Als ze speelt, is ze niet opdringerig en ik kan haar zo uit spel bij me roepen en verdergaan.Zij is juist degene die drukke honden intimiderend vindt.

Domor schreef:Ik ga juist weer terug naar één hond. Toch de knoop weer doorgehakt om Ninthe te gaan herplaatsen. Ninthe wil echt geen andere honden in huis om haar heen en Noa wil alleen Ninthe niet om haar heen.

Wil Ninthe niet een sterke stabiele reu bij zich? Waar ze zich aan op kan trekken en die niks tegen haar zal doen?

Ik zal er altijd wel 2 hebben denk ik, misschien nog eens 3, maar niet zo snel meer eentje (voor langere tijd). De honden hebben altijd wel wat aan elkaar ook al is dat niet zo duidelijk.
Bij mijn ouders hadden we er twee, maar daar was eigenlijk totaal geen (zichtbare) interactie, zoals samen liggen of spelen. Biry had denk ik meer gehad aan een andere (grotere) reu die wilde spelen en waar ze lekker de baas over kon spelen. Joris was aan de ene kant liefst enigst hond, maar toen Biry weg viel merkten we pas hoeveel hij had aan een stabiele hond om zich heen. Als ik nu op bezoek kom heeft hij best veel aan Finn, ook al negeren ze elkaar grotendeels. Tess is een teef, dus die heeft per definitie zijn interesse nu ze pup-af is
Tess en Finn spelen dagelijks met elkaar. Ze zijn niet elkaars perfecte match, maar toch wel duidelijk gek op elkaar. Toen ik alleen Finn had kon hij dat prima hebben, maar toen de opvangers kwamen merkte je toch hoe hij kon genieten van het spelen gedurende de dag. Al kon hij dan weer extra genieten van de één op één aandacht als de opvanger weer de deur uit was. Met elke opvanger vervulde hij ook weer een ander soort rol, heel mooi om te zien

Ik ga, vanwege praktische overweging, zeer waarschijnlijk terug naar 1. Mijn ervaring is dat mijn eigen leven veel makkelijker wordt met 1- dan met 2 honden. Activiteiten die ik met de honden doe, meerdere keren per week, vind ik ook vrij belastend met twee honden. Ook kan het energie niveau behoorlijk uiteen liggen, dat maakt dat wandelen veel meer tijd kost tegenwoordig. Dus vooralsnog ga ik terug naar 1.

Anne&Taar schreef:Ik ga, vanwege praktische overweging, zeer waarschijnlijk terug naar 1. Mijn ervaring is dat mijn eigen leven veel makkelijker wordt met 1- dan met 2 honden. Activiteiten die ik met de honden doe, meerdere keren per week, vind ik ook vrij belastend met twee honden. Ook kan het energie niveau behoorlijk uiteen liggen, dat maakt dat wandelen veel meer tijd kost tegenwoordig. Dus vooralsnog ga ik terug naar 1.

Dat snap ik wel. Hier liggen de activiteiten ook soms wat uiteen. Guus is heel actief en speels en die neem ik dus wel eens apart mee. Maar dan laat ik Bas gewoon thuis. Die krijgt dan een kluif. Dus hier is het de meest veeleisende hond die alles bepaalt zonder dat het meer werk wordt.

Van 2 naar 1 toen ik op mezelf ging
Roan bleef bij mn ouders en Elena ging met mij mee

Verschrikkelijk vond ik dat , was blij dat na een jaar op de wachtlijst te hebben gestaan
Kenji geboren werd

Nu hebben we er 7

laeken schreef:

Anne&Taar schreef:Ik ga, vanwege praktische overweging, zeer waarschijnlijk terug naar 1. Mijn ervaring is dat mijn eigen leven veel makkelijker wordt met 1- dan met 2 honden. Activiteiten die ik met de honden doe, meerdere keren per week, vind ik ook vrij belastend met twee honden. Ook kan het energie niveau behoorlijk uiteen liggen, dat maakt dat wandelen veel meer tijd kost tegenwoordig. Dus vooralsnog ga ik terug naar 1.

Dat snap ik wel. Hier liggen de activiteiten ook soms wat uiteen. Guus is heel actief en speels en die neem ik dus wel eens apart mee. Maar dan laat ik Bas gewoon thuis. Die krijgt dan een kluif. Dus hier is het de meest veeleisende hond die alles bepaalt zonder dat het meer werk wordt.

Mijn oudste hond heeft verlatingsangst. Dus met verreweg de meeste wandelingen en trainingen gaat ze mee... meestal in de kar. Hoewel ik ontzettend bij en dankbaar ben haar zo'n lange tijd bij me te hebben mogen gehouden, moet ik bekennen dat ik die kar inmiddels wel n beetje zat ben.

Anne&Taar schreef:

laeken schreef:

Anne&Taar schreef:Ik ga, vanwege praktische overweging, zeer waarschijnlijk terug naar 1. Mijn ervaring is dat mijn eigen leven veel makkelijker wordt met 1- dan met 2 honden. Activiteiten die ik met de honden doe, meerdere keren per week, vind ik ook vrij belastend met twee honden. Ook kan het energie niveau behoorlijk uiteen liggen, dat maakt dat wandelen veel meer tijd kost tegenwoordig. Dus vooralsnog ga ik terug naar 1.

Dat snap ik wel. Hier liggen de activiteiten ook soms wat uiteen. Guus is heel actief en speels en die neem ik dus wel eens apart mee. Maar dan laat ik Bas gewoon thuis. Die krijgt dan een kluif. Dus hier is het de meest veeleisende hond die alles bepaalt zonder dat het meer werk wordt.

Mijn oudste hond heeft verlatingsangst. Dus met verreweg de meeste wandelingen en trainingen gaat ze mee... meestal in de kar. Hoewel ik ontzettend bij en dankbaar ben haar zo'n lange tijd bij me te hebben mogen gehouden, moet ik bekennen dat ik die kar inmiddels wel n beetje zat ben.

Dat kan ik me wel voorstellen. Gelukkig kan Bas prima alleen zijn.

Ik heb er 1 en dat blijft waarschijnlijk ook wel zo. Mijn man ziet twee honden niet zo zitten, en hij is de hele thuis, terwijl ik aan het werk ben. Dus hij is ook degene die er het meest mee moet doen. Verder vind ik 1 hond net iets makkelijker. Het is makkelijker om voor 1 hond opvang te zoeken als we op vakantie gaan. En ook om ergens mee naar toe te nemen. Zouden we nooit meer naar Amerika gaan, dan durf ik het misschien wel weer voor te stellen maar nu nog even niet.
Hiervoor had ik er twee, en ik weet bijna zeker dat Tycha veel liever enig hond geweest was. 13 jaar lang, hebben we op moeten letten, mocht er niet gespeeld worden, kon er geen speelgoed of eetbare dingen blijven liggen. En dan nog hadden we met enige regelmaat serieuze gevechten, die altijd eindigde met gaten in Shendor. Toen Shendor overleden was, keerde de rust terug in huis, hoefde we niet meer op te letten, en ontspande Tycha ook veel meer.
Ik heb ook wat angst dat met een tweede hond dit weer gebeurt. Ik weet ook niet of Triss als verwend prinsesje het wel zo fijn gaat vinden dit te moeten delen met een andere hond