Het HondenForum

Nanna schreef:Je had het al helemaal niet moeten laten ontstaan.
Maar goed, zolang de meeste mensen nog enórm moeten lachen als hun pup nijdig uitvalt ("kijk toch eens, die kleine dondersteen") zal het wel water naar de zee dragen blijven.

TS klinkt allerminst alsof ie het grappig vindt
Die commentaren hier altijd als iemand om gedragsadvies vraagt, alsof je een volslagen imbeciel bent omdat het je niet lukt een bepaald probleem om te buigen.

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

-Saskia- schreef:

Nanna schreef:Je had het al helemaal niet moeten laten ontstaan.
Maar goed, zolang de meeste mensen nog enórm moeten lachen als hun pup nijdig uitvalt ("kijk toch eens, die kleine dondersteen") zal het wel water naar de zee dragen blijven.

TS klinkt allerminst alsof ie het grappig vindt
Die commentaren hier altijd als iemand om gedragsadvies vraagt, alsof je een volslagen imbeciel bent omdat het je niet lukt een bepaald probleem om te buigen.

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Mijn manier is het ook niet en mijn ervaring is ook dat het niet echt helpt; het is symptoombestrijding en je moet bij elke hond die aandacht blijven eisen en je hond afleiden.
Iedereen moet natuurlijk doen wat bij hem-/haarzelf en de hond past, maar je hond leren om te gaan met de prikkel, informatie te vergaren en tot de ontdekking te laten komen dat er niets aan de hand is en dus geen reden om uit te vallen, heeft hier veruit het beste gewerkt. Dat geldt overigens ook voor andere prikkels waar naar geblaft moet worden. Van afleiden leren mijn honden helemaal niets.

@TS: Heb je wel wat aan de tips van de gt's gehad en hoe lang ben je al met die tips aan de slag? Waarom heb je verschillende gt's geraadpleegd?

Nanna schreef:

-Saskia- schreef:

Nanna schreef:Je had het al helemaal niet moeten laten ontstaan.
Maar goed, zolang de meeste mensen nog enórm moeten lachen als hun pup nijdig uitvalt ("kijk toch eens, die kleine dondersteen") zal het wel water naar de zee dragen blijven.

TS klinkt allerminst alsof ie het grappig vindt

Nee, nú niet meer. Waarmee ik niet zeg dat TS het heeft laten ontstaan hoor, dat weet ik niet. Ik reageerde heel algemeen.
Maar je ziet dat echt vaak, dat mensen lachen om wangedrag van een pup (ook bijvoorbeeld opspringen naar mensen) en als ie volwassen is, is het opeens allemaal zo grappig niet meer. Ergens vind ik het dan sneu om een hond opeens te corrigeren voor gedrag dat eerst altijd wel toegestaan werd.

Nou ik wil t nooit hebben ook niet als pup maar soms heb je een hond die t toch later gaat doen.

DeDiana schreef:

-Saskia- schreef:

Nanna schreef:Je had het al helemaal niet moeten laten ontstaan.
Maar goed, zolang de meeste mensen nog enórm moeten lachen als hun pup nijdig uitvalt ("kijk toch eens, die kleine dondersteen") zal het wel water naar de zee dragen blijven.

TS klinkt allerminst alsof ie het grappig vindt
Die commentaren hier altijd als iemand om gedragsadvies vraagt, alsof je een volslagen imbeciel bent omdat het je niet lukt een bepaald probleem om te buigen.

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Mijn manier is het ook niet en mijn ervaring is ook dat het niet echt helpt; het is symptoombestrijding en je moet bij elke hond die aandacht blijven eisen en je hond afleiden.
Iedereen moet natuurlijk doen wat bij hem-/haarzelf en de hond past, maar je hond leren om te gaan met de prikkel, informatie te vergaren en tot de ontdekking te laten komen dat er niets aan de hand is en dus geen reden om uit te vallen, heeft hier veruit het beste gewerkt. Dat geldt overigens ook voor andere prikkels waar naar geblaft moet worden. Van afleiden leren mijn honden helemaal niets.

@TS: Heb je wel wat aan de tips van de gt's gehad en hoe lang ben je al met die tips aan de slag? Waarom heb je verschillende gt's geraadpleegd?

Om er doorheen te breken en toch wat minder fanatiek uitvalgedrag te laten ontstaan vraag ik wel aandacht, en wanneer het allemaal wat milder en bereikbaarder wordt ga ik belonen voor kijken naar de prikkel en niet reageren. Maar dat krijg ik in ieder geval niet direct voor elkaar bij erg uitvallen. Eerst moet de hond bereikbaar zijn en op mij letten.

Nanna schreef:

-Saskia- schreef:

Nanna schreef:Je had het al helemaal niet moeten laten ontstaan.
Maar goed, zolang de meeste mensen nog enórm moeten lachen als hun pup nijdig uitvalt ("kijk toch eens, die kleine dondersteen") zal het wel water naar de zee dragen blijven.

TS klinkt allerminst alsof ie het grappig vindt

Nee, nú niet meer. Waarmee ik niet zeg dat TS het heeft laten ontstaan hoor, dat weet ik niet. Ik reageerde heel algemeen.
Maar je ziet dat echt vaak, dat mensen lachen om wangedrag van een pup (ook bijvoorbeeld opspringen naar mensen) en als ie volwassen is, is het opeens allemaal zo grappig niet meer. Ergens vind ik het dan sneu om een hond opeens te corrigeren voor gedrag dat eerst altijd wel toegestaan werd.

Welke pup valt nou uit dan? Dat gebeurd toch vaak pas tegen de tijd dat ze meer volwassen gaan worden.

De oorzaak bij TS neerleggen is natuurlijk flauw.

Zodra je een lijn aan een hond hangt begint het 'probleem'. Jij wil lopen en een hond wil zijn moerstaal spreken.

Een hond die zich achter de baas gaat verstoppen of gaat liggen bij het zien van een andere hond heeft hetzelfde probleem als een uitvallende hond, namelijk niet de tools om normaal hondentaal te spreken en de stress die dat veroorzaakt. Wij nemen die tools af dus wanneer het ons uitkomt.

Iedere hond moet leren dat er momenten komen dat je een soortgenoot gaat zien maar er niks mee mag.

Let er op je volgende wandeling maar eens op hoe vreselijk moeilijk dat voor veel honden is.

Jackira schreef:

DeDiana schreef:

-Saskia- schreef:

Nanna schreef:Je had het al helemaal niet moeten laten ontstaan.
Maar goed, zolang de meeste mensen nog enórm moeten lachen als hun pup nijdig uitvalt ("kijk toch eens, die kleine dondersteen") zal het wel water naar de zee dragen blijven.

TS klinkt allerminst alsof ie het grappig vindt
Die commentaren hier altijd als iemand om gedragsadvies vraagt, alsof je een volslagen imbeciel bent omdat het je niet lukt een bepaald probleem om te buigen.

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Mijn manier is het ook niet en mijn ervaring is ook dat het niet echt helpt; het is symptoombestrijding en je moet bij elke hond die aandacht blijven eisen en je hond afleiden.
Iedereen moet natuurlijk doen wat bij hem-/haarzelf en de hond past, maar je hond leren om te gaan met de prikkel, informatie te vergaren en tot de ontdekking te laten komen dat er niets aan de hand is en dus geen reden om uit te vallen, heeft hier veruit het beste gewerkt. Dat geldt overigens ook voor andere prikkels waar naar geblaft moet worden. Van afleiden leren mijn honden helemaal niets.

@TS: Heb je wel wat aan de tips van de gt's gehad en hoe lang ben je al met die tips aan de slag? Waarom heb je verschillende gt's geraadpleegd?

Om er doorheen te breken en toch wat minder fanatiek uitvalgedrag te laten ontstaan vraag ik wel aandacht, en wanneer het allemaal wat milder en bereikbaarder wordt ga ik belonen voor kijken naar de prikkel en niet reageren. Maar dat krijg ik in ieder geval niet direct voor elkaar bij erg uitvallen. Eerst moet de hond bereikbaar zijn en op mij letten.

Klopt. Maar vaak werkt voldoende afstand houden daar ook prima voor.
Het aandacht vragen doe ik ook wel eens hoor, als ik onmogelijk meer afstand kan nemen en we echt even met heel weinig ruimte moeten passeren. Dat is een trucje en dat werkt op dat moment wel voor mij (namelijk: hond die niet uitvalt), maar mijn hond leert er verder niets van.

-Saskia- schreef:

Nanna schreef:Je had het al helemaal niet moeten laten ontstaan.
Maar goed, zolang de meeste mensen nog enórm moeten lachen als hun pup nijdig uitvalt ("kijk toch eens, die kleine dondersteen") zal het wel water naar de zee dragen blijven.

TS klinkt allerminst alsof ie het grappig vindt
Die commentaren hier altijd als iemand om gedragsadvies vraagt, alsof je een volslagen imbeciel bent omdat het je niet lukt een bepaald probleem om te buigen.

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Truus was een giller tegen alles toen ze hier net was, afleiden was niet te doen en ik ben het gaan opzoeken, vragen aan mensen met honden of ik achter ze mocht lopen met het krijskind na een paar keer was ze binnen een minuut al stil want de enigste die hysterisch deed was Truus, nu miept ze nog soms even bij een andere hond maar het is helemaal over.
Bij Dirk lukt het nog niet helemaal of eigenlijk helemaal niet nog maar ook bij hem is afleiden geen optie want daar heeft hij geen tijd voor, voor nu werkt voor Dirk doorlopen het beste.

Nanna schreef:Een kennis van me heeft een busje met 'compressed air'. Als de hond een tegenstander meent te ontwaren en daarop begint te reageren is een kneepje in die bus om wat lucht te laten ontsnappen voldoende om de hond uit die focus te halen. Het is heel vreemd, maar het werkt als een tiet. Op een gegeven moment hield ie er maar mee op
KLIK

20 cent per correctie

Bord bruine bonen voor je gaat wandelen en een flinke scheet laten is ws goedkoper

-Saskia- schreef:

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Maar dat verschilt uiteraard wel van hond tot hond.
Wij lopen hier af en toe , bewust, langs een huis met een stel enorm blaffende honden om de dames dan vervolgens toch hun aandacht bij ons te laten houden.
Dat doen ze overigens prima , al vind zeker Abra het moeilijker dan Luus.
Zouden ze zelf nadenken over wat te doen en de gelegenheid daarvoor krijgen dan zouden ze die grootmuilen bij voorkeur dichttimmeren. en dat keer op keer. Ik denk dat het gezien hun aard een illusie is om te denken dat ze zelf de keuze maken daar fluitend langs te gaan omdat het ze niets kan schelen.
Wij leren juist dat aandacht in dat soort situaties voor ons meer oplevert en dat belonen we dan ook .
Voor onze honden werkt dat het beste maar dat hoeft dus niet altijd zo te zijn.

Tineke schreef:

-Saskia- schreef:

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Maar dat verschilt uiteraard wel van hond tot hond.
Wij lopen hier af en toe , bewust, langs een huis met een stel enorm blaffende honden om de dames dan vervolgens toch hun aandacht bij ons te laten houden.
Dat doen ze overigens prima , al vind zeker Abra het moeilijker dan Luus.
Zouden ze zelf nadenken over wat te doen en de gelegenheid daarvoor krijgen dan zouden ze die grootmuilen bij voorkeur dichttimmeren. en dat keer op keer. Ik denk dat het gezien hun aard een illusie is om te denken dat ze zelf de keuze maken daar fluitend langs te gaan omdat het ze niets kan schelen.
Wij leren juist dat aandacht in dat soort situaties voor ons meer oplevert en dat belonen we dan ook .
Voor onze honden werkt dat het beste maar dat hoeft dus niet altijd zo te zijn.

Leuk toch, zo is het bij iedereen weer anders, bij Baco kon je zijn aandacht vragen tot je een ons woog maar als je met hem langs zulke blaffers moest was het juist weer het beste om hem te laten kijken, dan was het geen probleem

billy schreef:

Tineke schreef:

-Saskia- schreef:

Omega schreef:Imo dus een kwestie van trainen zodat de hond leert doorlopen zonder zoveel spanning op te bouwen en dus zich normaal gedraagt.
Op tijd aandacht vragen, hond laten kijken/wegdraaien van hetgeen hij naar uit wil vallen. En dat tot in den treuren en het zal niet van vandaag op morgen over zijn.

Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Maar dat verschilt uiteraard wel van hond tot hond.
Wij lopen hier af en toe , bewust, langs een huis met een stel enorm blaffende honden om de dames dan vervolgens toch hun aandacht bij ons te laten houden.
Dat doen ze overigens prima , al vind zeker Abra het moeilijker dan Luus.
Zouden ze zelf nadenken over wat te doen en de gelegenheid daarvoor krijgen dan zouden ze die grootmuilen bij voorkeur dichttimmeren. en dat keer op keer. Ik denk dat het gezien hun aard een illusie is om te denken dat ze zelf de keuze maken daar fluitend langs te gaan omdat het ze niets kan schelen.
Wij leren juist dat aandacht in dat soort situaties voor ons meer oplevert en dat belonen we dan ook .
Voor onze honden werkt dat het beste maar dat hoeft dus niet altijd zo te zijn.

Leuk toch, zo is het bij iedereen weer anders, bij Baco kon je zijn aandacht vragen tot je een ons woog maar als je met hem langs zulke blaffers moest was het juist weer het beste om hem te laten kijken, dan was het geen probleem

Ja grappig is dat toch , aandacht aan Fila's vragen is niet zo moeilijk, ook niet bij Orson en Rio , ze zijn enorm baasgericht dus dat lukt wel.
Maar dreiging fluitend langs gaan als ze daarin de vrije keuze zouden hebben dat dan weer niet.
In dit geval gaat het dan wel om een grotere groep honden een eenzaam klein blaffertje wordt niet serieus genomen door ze die negeren ze sowieso wel.

Ik vind het een hele goede tip....... de action heet zat van die busjes als het werkt, mijn dochter loopt met Sneeuw met een waterpistool werkt ook geweldig

Tineke schreef:

-Saskia- schreef:Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Maar dat verschilt uiteraard wel van hond tot hond.

Absoluut hoor. Ik ken honden waarbij zelf laten nadenken in veel situaties simpelweg te gevaarlijk is en waarbij afleiden de veiligere optie is.
Het hangt steeds van hond tot hond af.
Ik zie alleen veel mensen onderschatten hoeveel honden prima zélf hun rust kunnen vinden zodra ze daar de nodige afstand en tijd voor krijgen.

-Saskia- schreef:

Tineke schreef:

-Saskia- schreef:Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Maar dat verschilt uiteraard wel van hond tot hond.

Absoluut hoor. Ik ken honden waarbij zelf laten nadenken in veel situaties simpelweg te gevaarlijk is en waarbij afleiden de veiligere optie is.
Het hangt steeds van hond tot hond af.
Ik zie alleen veel mensen onderschatten hoeveel honden prima zélf hun rust kunnen vinden zodra ze daar de nodige afstand en tijd voor krijgen.

Dat is ook zeker zo , daarom vind ik de gouden tip geven in dit geval eigenlijk echt onmogelijk. Zeker gezien meerdere gt's hier klaarblijkelijk ook niet uitkwamen

Tineke schreef:

billy schreef:

Tineke schreef:

-Saskia- schreef: Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Maar dat verschilt uiteraard wel van hond tot hond.
Wij lopen hier af en toe , bewust, langs een huis met een stel enorm blaffende honden om de dames dan vervolgens toch hun aandacht bij ons te laten houden.
Dat doen ze overigens prima , al vind zeker Abra het moeilijker dan Luus.
Zouden ze zelf nadenken over wat te doen en de gelegenheid daarvoor krijgen dan zouden ze die grootmuilen bij voorkeur dichttimmeren. en dat keer op keer. Ik denk dat het gezien hun aard een illusie is om te denken dat ze zelf de keuze maken daar fluitend langs te gaan omdat het ze niets kan schelen.
Wij leren juist dat aandacht in dat soort situaties voor ons meer oplevert en dat belonen we dan ook .
Voor onze honden werkt dat het beste maar dat hoeft dus niet altijd zo te zijn.

Leuk toch, zo is het bij iedereen weer anders, bij Baco kon je zijn aandacht vragen tot je een ons woog maar als je met hem langs zulke blaffers moest was het juist weer het beste om hem te laten kijken, dan was het geen probleem

Ja grappig is dat toch , aandacht aan Fila's vragen is niet zo moeilijk, ook niet bij Orson en Rio , ze zijn enorm baasgericht dus dat lukt wel.
Maar dreiging fluitend langs gaan als ze daarin de vrije keuze zouden hebben dat dan weer niet.
In dit geval gaat het dan wel om een grotere groep honden een eenzaam klein blaffertje wordt niet serieus genomen door ze die negeren ze sowieso wel.

Nee Baco ging niet fluitend langs maar hield wel zijn gemak, ik noemde hem ook altijd mijn kijkhond, hij wilde alles zien, zou ik hem daarin beletten werd het een strijd, nu mocht hij kijken maar wel normaal doen, keffertjes hebben hem nog nooit geintereseerd en er hebben er wel wat in gehangen zo aan de flex ga maar even kijken bij die grote beer, dat durf jij wel he.

Tineke schreef:
Dat is ook zeker zo , daarom vind ik de gouden tip geven in dit geval eigenlijk echt onmogelijk. Zeker gezien meerdere gt's hier klaarblijkelijk ook niet uitkwamen

Het is toch vaak ook afhankelijk wie je tegenkomt. Nu valt mijn hond niet eens uit. Maar voor de ene baas-hond combinatie draai je om of steek je ff over. Omdat je vaak al weet wat er gaat gebeuren. Soms heb je geen zin in een bepaalde baas of hond bv.

Soms klik ik ff de lijn eraf bij mensen waarvan ik weet dat ze hun (flex)lijn toch laten vieren of hun honden lopen al los.

Ik denk dat ik vaak onbewust zelf al een keus maak hoe mensen te passeren of zelfs mijn wandeling ff staak omdat je je gedwongen voelt je eigen handelen aan te passen.

Tineke schreef:

-Saskia- schreef:

Tineke schreef:

-Saskia- schreef:Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Maar dat verschilt uiteraard wel van hond tot hond.

Absoluut hoor. Ik ken honden waarbij zelf laten nadenken in veel situaties simpelweg te gevaarlijk is en waarbij afleiden de veiligere optie is.
Het hangt steeds van hond tot hond af.
Ik zie alleen veel mensen onderschatten hoeveel honden prima zélf hun rust kunnen vinden zodra ze daar de nodige afstand en tijd voor krijgen.

Dat is ook zeker zo , daarom vind ik de gouden tip geven in dit geval eigenlijk echt onmogelijk. Zeker gezien meerdere gt's hier klaarblijkelijk ook niet uitkwamen

Precies. Het kan best complex zijn en vaak is de oplossing niet zo simpel als een keer duidelijk corrigeren of aandacht eisen. Soms wel maar vaak niet, en dan zou ik zeker aanraden een goede gt in de arm te nemen. De 'gouden tip' van de één kan bij een andere hond en andere baashondcombinatie wel eens heel averechts werken.

precies, en dat laten ontstaan whut, ... dit is een veel voorkomend probleem bij heel veel honden en ik heb nog nooit iemand ontmoet die het leuk , grappig of zelfs maar niet erg vond.... dit gedrag ontstaat vaak wat later in hun leven en net als met alles is het maatwerk om het er weer uit te krijgen..... De tip...... geduld hebben en kijken wat bij jou en je hond past en wat werk..

-Saskia- schreef:Hoe kan een hond zich leren normaal gedragen tot een prikkel als hem wordt gevraagd zijn aandacht vooral niet op de prikkel te vestigen?
Het verbaast me hoe vaak mensen aandacht opeisen in situaties waarin een hond zich prima zou kunnen gedragen als hij de kans maar zou krijgen om zelf na te denken.

Ik begrijp wel dat je geen voorstander bent van altijd blijven afleiden, maar ben het er niet mee eens dat het niet onderdeel kan zijn van de training (om zich 'normaal' te gedragen) maar ik geloof dat je dat zelf ook al wel nuanceert later.

Lais vond het bij de behendigheid VRESELIJK dat die andere honden en bazen óók dat parcours mochten lopen en dat die bazen en sommige honden daar ook zoveel herrie bij maakten. Nadenken over hoe ze zich zou gedragen kwam toch echt neer op keiharde blafsalvo's en hangen in de riem. Dus zij mocht niet kijken en haar leidde ik continu af in het begin, een regen aan koekjes (counter conditioning voordat de term hier voorbij was gekomen). Vervolgens het interval tussen de koekjes steeds wat meer verlengd en tegelijkertijd geclickerd voor kijken naar het onderwerp zonder te blaffen. Ze bleef het altijd wel moeilijk vinden maar kon toch ook naast me op de bank liggen (ja, tijdens de les ) zonder (heftig) te reageren (af en toe een mopper).

Ik vind het niet veel anders dan letterlijk de afstand tot de prikkel vergroten, alleen nu doe je het figuurlijk (doordat de hond niet alle aandacht aan de prikkel kan besteden). Bij beide methodes werk ik ernaartoe dat de hond op de gewenste afstand zelfstandig met de prikkel kan omgaan (op een door mij gewenste manier).

Tara schreef:

malinois schreef:

Tara schreef:Alles valt of staat met timing, en in dit geval betekent het echt dat je de aandacht van je hond moet vragen, nee... eisen op het moment dat hij nog bereikbaar is. Al moet je dat 100 meter eerder doen, maar daar ligt wel de sleutel. En die aandacht moet je ook blijven eisen tot je elkaar gepasseerd bent. Daarna, en enkel als het goed is gegaan, krijgt de hond een vette beloning.

Ik leer mijn honden al van pup af aan om de focus op mij te houden, koetsjiekoetsjiefiguren dienen genegeerd te worden en ik loop er koetsjiekoetsjieoverstemmend bij te kirren en te voeren. Mijn honden hebben niks te zoeken bij andere mensen of honden, dus die hoeven alleen maar op mij te letten.
Overigens krijgen mijn honden bij uitvallen om niks een beste correctie, ik vind dat ontzettend ongewenst gedrag. Wie dat doet kan een beste donderpreek krijgen.

Maar dat werkt niet altijd. Dat is mijn manier ook meestal maar ik heb er ook eentje gehad die alleen maar erger werd daardoor. Dus dan zul je t op.een andere manier moeten oplossen

Waar reageer je nou op? Op het eerste deel? Of op het tweede?

Op een correctie geven

Mechels vinden graag ook overal wat van en dan t liefst op hun manier. Bij t gros is een correctie een uitstekend middel geweest maar bij één werkte dat totaal averechts. Er kwam steeds meer hekel aan andere honden daardoor met heftigere uitvallen. Dus dat werkte bij die hond voor geen meter. Dan ga ik liever van mijn standaard oplossing af door er een hand vol worst in te gooien op t moment dat er een hond langs liep en dan echt zoveel dat er ook geen tijd was om uberhaupt te wauwelen want dan kwam er worst in de luchtpijp ipv slokdarm
Met de tijd werd een vreemde hond ineens wat leuker want dat betekende een hand vol lekkers. En toen was t een stuk makkelijker af te leren/onder controle te houden.

Tara schreef:Oh, okee.
Nee, ik zeg ook zeker niet dat het bij alle honden werkt hoor. Maar bij mijn honden (die dondersgoed beter weten!) kan ik dat doen.
Als zij de eerste klap uitdelen, dan deel ik de tweede uit. Maar goed, ze hebben gelukkig wel wat beters te doen, dus het is nooit nodig.

Tara schreef:

malinois schreef:Mechels vinden graag ook overal wat van en dan t liefst op hun manier. Bij t gros is een correctie een uitstekend middel geweest maar bij één werkte dat totaal averechts. Er kwam steeds meer hekel aan andere honden daardoor met heftigere uitvallen. Dus dat werkte bij die hond voor geen meter. Dan ga ik liever van mijn standaard oplossing af door er een hand vol worst in te gooien op t moment dat er een hond langs liep en dan echt zoveel dat er ook geen tijd was om uberhaupt te wauwelen want dan kwam er worst in de luchtpijp ipv slokdarm
Met de tijd werd een vreemde hond ineens wat leuker want dat betekende een hand vol lekkers. En toen was t een stuk makkelijker af te leren/onder controle te houden.

Tara schreef:Oh, okee.
Nee, ik zeg ook zeker niet dat het bij alle honden werkt hoor. Maar bij mijn honden (die dondersgoed beter weten!) kan ik dat doen.
Als zij de eerste klap uitdelen, dan deel ik de tweede uit. Maar goed, ze hebben gelukkig wel wat beters te doen, dus het is nooit nodig.

Maar dat zeg ik toch ook in eerste instantie? Aandacht vragen, eisen voor mijn part, al ga je met een biefstuk op zak lopen.
De focus moet op de baas liggen, niet op de andere hond, want daar heeft hij immers niks mee te maken.

Oh ok dan begreep ik t anders. Maar dan denken we redelijk hetzelfde

Ik ben blij met jullie antwoorden en ik denk dat de beste tip is om tijdens de redzone hem met een onverwacht geluid er uit te halen.
Beter is voorkomen maar dat gaat in 2% van de gevallen niet op want dan is het niet te voorkomen.

Ik snap dat iemand schreef dat ik dat als pup al had moeten voorkomen maar ik heb deze hond niet als pup gekregen.
Hij was bijna een half jaar toen hij bij mij kwam en had het nodige meegemaakt. Was erg angstig voor andere honden en als er een grote hond in zijn buurt kwam dan gilde hij omdat hij bang was aangevallen te worden.
Hij is uiteindelijk steeds dapperder geworden. Heeft later ook wel willen uitvallen uit angst en nu is hij volwassen en speelt ook zijn mannelijkheid mee.

Tara schreef:Zie ik hier net een hond met zijn baas over straat lopen en een andere baas met twee keffende swiffers aan flexlijnen passeren. Een van de twee stuitert al keffend en pitsend op de andere hond af. Eigenaar doet niet eens een poging om die swiffer bij zich te houden!
Ik begrijp daar echt helemaal niks van, op een dag treft zo'n ding de verkeerde, en dan?

dat kom ik hier regelmatig tegen, en soms laten ze de flex nog los ook....... t is moeilijk en lastig en zeker met 2 dan moet je toch echt gaan nadenken en al die besluiten daar raak je van in de was..Gil neemt ze niet serieus, Zuurtje gaat steeds meer reageren, ( dat zou de verkeerde kunnen zijn op die dag, niet dat ze bij mij de kans krijgt) die moet zichzelf nog uitvinden wat dat betreft dus daar gaan we mee aan de training- tot ze hopelijk ook negeert. toen ze hier kwam vond ze honden eigenlijk niet interessant, maar ik denk dat die kleintjes in Holland toch aardig brutaal en onopgevoed zijn in haar ogen

Blafke schreef:Ik ben blij met jullie antwoorden en ik denk dat de beste tip is om tijdens de redzone hem met een onverwacht geluid er uit te halen.
Beter is voorkomen maar dat gaat in 2% van de gevallen niet op want dan is het niet te voorkomen.

Ik snap dat iemand schreef dat ik dat als pup al had moeten voorkomen maar ik heb deze hond niet als pup gekregen.
Hij was bijna een half jaar toen hij bij mij kwam en had het nodige meegemaakt. Was erg angstig voor andere honden en als er een grote hond in zijn buurt kwam dan gilde hij omdat hij bang was aangevallen te worden.
Hij is uiteindelijk steeds dapperder geworden. Heeft later ook wel willen uitvallen uit angst en nu is hij volwassen en speelt ook zijn mannelijkheid mee.

Klinkt toch meer als angstagressie dan gewone agressie, ik zou er een goede GT mee opzoeken.


Ik doe het net zo als Tara trouwens, vanaf dag 1 leer ik ze alles te negeren, ja er lopen honden en mensen, maar nee je hoeft er niks mee, ik ben de leukste Dat lukt in 99% van de gevallen, alleen met patsende reuen werkt het bij Doran niet, niet dat hij dan uitvalt, want dat mag hij niet en dat weet hij, maar hij staat dan wel vast z’n mouwen op te stropen maar voor die gevallen hebben we de magische bal, zodra ik die pak ziet hij niets anders meer dan de bal in mijn handen